Nova librorum rariorum conlectio, qui vel integri inseruntur vel accurate recensentur. Fasciculus primus quintus

51쪽

ω δε πατρα φοίνιαα, τὼ ο φθονο ν ης nαπο Καδμ is, 'Ap ου την γραχHην χλας εχει σελὶδι γ Si Phaenissagenus, nihil Obum; . mus ct istino, cuifriptos codices Graecia tota refera. NOS rem totam ex antiquissimis a ctoribus explicabimus. Primum itaque locum ex Herodoto in medium asseremus; Phoeni- μγ μυλι.in ces ait introduxisse literas , 673

primas scilicet apud Graecos extitissetis eras, quibus omnes Phaenices utun- in m m tur: 68M progressu vero temporis, una eum Amonutaverunt ct modulum πλωε in ν--sἐnum. Ipse etiam te inluper ait apud

ea tam asse, t o. V, mechec Foc me reperisse membomamque. ni. Quisquis autem Poeta Graecus sit, peccoit ille in prosodiam, quem re in , o res latinus, sive Bunonus sive alius ille fuit, strenue imitatur, primam in co- . uice, quod est a caudice, corripiends. a L. XI. annal. c. b. c. .

52쪽

Thebas Boeotiae in Apollinis Ismenii

templo,literas Ionicas magna eX parte Phoeniceis, sive Cadmeis similes, in Tripode incisas vidisse. Iones enim

primi Graecorum a Phaenicibus receperunt, postea autem sormam qua rundam immutarunt. Atque hinc Phaeniceas antiquitus appellatas esse,

mox Ionicas. Alter locus est apud Diodorum 69) Siculum ; Cadmus, 60 Di - - inquit ille, e Phaenicia Veniens, Primus transtulit literas ad Graecorum enuntiationem, cuilibet normn a tribuens, & characterem assingens; dictae itaquς Phaeniceae, mox Pelasgi . cae, quod post translatas eas earum usus primum Pelasgis innotuisset; iHerodotus tamen Ionicas nominat. Libro autem s. His enim, inquit,qui literas scilicet Syrorum inventioni . . tribuunt, a quibus Phaenices didicerunt, & Graecis cum Cadmo pros Elis communicarunt, respondent. i . ' loquitur autem de AEgyptiis:) Phoenices non fuisse inventores, sed for

53쪽

sunt verba. Ex his omnibus liquido patet quod etiam ad rem, quam in manibus habemus,spectat:) literarum formas sive charecteres primum fuisse ab Assyriis. in) i. e. Graris quo Plin. lib. r. modo & 7o) Plinius intelligendus ''. μ- est, ubi literas semper fuisse Assyrias ait, nec non Theodoretus D αποροις in Genesim; contra quam Divus Luri cas dii in Historia Apostolica, qui a XII. 3. non uno loco Ebraeam linguam pro Assyria posuit, quae Judaeis eo tem-

Herodotus L. V. quanquam autem con

fusio Syrorum oc vi seriorum apud Vete. Tes non infrequens sit, in eo tamen paulo. post Diodori verbis vim infert Noseri quod aliquantumsaltem litterarum Phoe- ni cumRuris a Graecis immutatas tradat, quas plane novas factas pag. antec. ipse verbii Siculi Historici docuit, qui l. c. ACadmo assirmat; Illum primum has lit, is, teras transtulisse ad Graecorum enun- riationem, cuilibet nomen attribuens s

54쪽

- il

siti

sPore fuit vernacula:) Phaenicibus Communicatos; deinde Graecis a Phaenicibus, ita tamen, ut post suum in Graeciam adventum, figuras ipsa rum aliquantum immutatas ipsis tradiderint i, Graecosque sensim, & tem poris progressu, earum lcripturam ad eam rationem redegit te, qualem fere esse hodie videmus. . Caeterum si Graecorum studia re lpiciamus atque rem ab ultima origine repetamus, deprehendemus artes non solum antiquitus ab iis inventas, Ec persectas fuisse, sed etiam ab illis ad eas derivatas, a quibus Graecos hau-

sile volunt isti Margitae. Q Quos enim, inquit, nobiliis Scaliger, i) 7 3 DR

libros paulo vetustiores bonarum at g p si

hinc Lucianur in HermoLDial. Tene cum

Margite quodam loqui existimas P Citatur Homeri etiam carmen sub Margitis titulo, quod hodie vix exstat. Vid. Erasmus in M. ad h. voeemp. ni. ILd) scilicet in edit. villima Recter Argent. yto cui Curae tertiae Scaluerἱ-accesserunt in prioribus enim editt. de A ivo. α ιδερ. kurtono citata non legunturi

55쪽

6 LBURTONI HIS AERIAtium habent Chaldaei, & Aegyptii,

quos non ad verbum ex Graecorum

in suam linguam transfuderint e Chaldaei certe nihil antiquum reti- 'nent, Praeter Characteres, qui nihil aliud sunt, quam Phaenicum & Chananaeorum literae interpolatae. Aegyptii vero ne suas quidem hodie literas habent, sed ab Arabibus emendiscatas.

Linguam autem ipsam Graecorum ex variis hominum undique amuentium atque concursantium dialectis Conflatam esse, maximo argumento erunt atque indicio, quae priri ex Strabone attulimus de m1sta 1p rum origine Dein quod tam variae sint in ipsa Graecia Graecorum Dial G; Qui enim Atheniensium est --ος αγαθοriis LacedaemoniiS Σιορ πα- sonat. Caeterum de frequenti hac eorum terminatione in ορ , se egregium atque continuatam eXtat

e De crebra τῶ ς in το ρ mutatione egit ReinesusL.I. Var. Le L8.2T. in Sparranorum vero Psephisemate quo in exilium pulsus fuit Timothcus, quodque, sed . inqui-

56쪽

Ito exis

, exemplum ex veteri Senatuscontuito

apud Boethium, Virum clarisiimum, in Musicae ipsius prooemio. Diver

sitatis autem maximae vocabulorum

inter diverssis Graeciae populos, mille occurrunt specimina, siquis He*ctium, & veteres velit

evolvere.

Aineque nihil se tamen debere - Ioriis O Agenoris urbi. Iactare potest Graeciae φίλαυχλ illa, ut 03) Eusebius Vocat, κλοπη , cum n) ε b. de

plurimi non tantum ritus, & Cere- par. Est monite, sed variae etiam linguae ipso- 'g- .m

rum antiquitates inde velut e pro- Ss a prio

inquinate satis ap. Boethium invenire est restaurando, certatim operam, coli a- . runt Critici a magnis. Fabricio Bib gr. L. III. c. ti.p. υλ recensiti; quibus jungimus Buungeri Commentariolum, de Theatro,

qui L. II. c. . p.Do. T Hontagm) in tegrum decretum inseruit. sed quod mi reris in homine reliqua graece doetissimodi satis accurato ipsam litter. mu tationem neglexit. Seldenipeculiarem δε ' .foc Laconico monumento Dissert. nun quam Typis exscriptam esse opinat

57쪽

prio & nativo fonte eruantur. Hoc docturus erat Vir summus, si modo Hiis ψ' longiorem vitam Deus dedisset 7 di T Isaacus Casaubonus. Multa autem iri

Pietas Meridi noc genere, praeter aliOS, eruit ma

Calauboni gnum illud literarum decus Daniel ας. f Heinnus, qui nunquam ad reliquum Orientem satis exactam fuisse Grae- D misso clam queritur. De Homero ri cini rcbo μ' ipse serio promittit. g)με μγ Atque his quidem initiis Graecia. atque ipsa etiam eorum lingua, acl, α ν tuam felici successu, atque opti

f Tit. Lib. tui: Pietas Merici C Duboni s E adversus patrii Nominis sReligionis hostes. Lond. ILI. Ivo. . .

g Sunt qui Homerum multa e S. Cois dice,Prophetarum maximo libris desumsisse contendunt; sed probent illi Prophetas ante Homerum scripsisse, tum de reliquis dispiciemus. Bogani & nuper Goesii Moses hebraietans, quoties in mentemveuit, toties Bilbiliani Vatis recordor, as serentis, quod stultus labor sit ineptiarum.

Cons. Fabricii Bibi. gr. L. II. c. c.6a. atque Be manni Dissert. de Theologia Homeri inter Disieri. pl. rev.Rechenbecillim

58쪽

GRAECAE LINGUAE. 6

mo fato, tandem pervenit. EO Opinor tempore. quo & Oratoria & Phi- ΙΟΕphia adeo in Graecia floruerunt, maximis praestantissimorum homi-- num ingeniis insignita, atque excul- ta. Demosthenis dico, Isocratis, Pla- tonis , Xenophontis , Aristotelis, - - Theophrasti, aliorumque, quorum iamdiu nomina aeternitati consecrata sunt. Variis tamen semper di-

1. Bineta est dialectis, sed eae omnes

J optimis atque excellentissimis scri- . .i- PtoribUS ornatae. . Vna Ionica duoso excellentissimos, si qui alii, viros pro-- tulit, quorum alter Historiae, Medi- ' Ccerum alter Cluit pater, Herodotus, s Hippocratesque Doricam vero quantum excoluerit olim Orpheus, se- . quentibus etiam seculis Pythagora .ν - - ejusque discipuli, utpote reliquarum γ omnium longe aiatquissimam; testa-2- tur ' Iambulichus. Oui autem in re- ' D Hisb. h ) Merito arguenda est Burioni i

eonstantia qui haud raro in textu aliter, aliteP ad oram scribere solet. Hic φ trumqHe serri potest, τοJamblichus,usus, gambulichur etymologia probat

59쪽

supra omnem laudem auctores, -

re quidem quis unquam spere Quinque autem celebriores seu magis notas Graecorum dialectos, A ticam, Ionicam, AEolicam, Doricam, . & Communem, ex antiquioribus

' Dubitat M- i) Scil. in Biblinia m. -υ. b. edit. Fri men Q. Ges anae, ubi tamen Characem non Chasarem Nerus, utZum vocat. Caeterum huic Chasari ex merse

se 'b. I to Vinclicari Librum Philopono vulgo tri-

ου;biri Dia Fui selitui' pluribus confirmatum 1vie octis; nonfisi CL Thultushius inerudita de Dialectiae Ioannis Graecis disertatione, paucis abliinc anniscb. 6ris Witteb. ventilata; quam vicies viginti lo-ση - α is eis ab ipso adauctam atque emendat8m

dum si tanti A. e . I .

o, ut typiε iterum submittere velit , publice hic obtestamur Virum in omni litteratura,' prae reliquis graeca,exercitatissimum; in , cujus quidem laudes excurrere Usus, quae inter nos sarta tecta viget, amicitiae. Ieges & optimi Hominis modestia prohi-' bent. Verum quamprimum ejus H

60쪽

GRAECAE LINGUAE.

maticum, Philoponum, Corinthum ex Tryphone, Plutarchum,aliOSque, qui de iis ex profesta egerunt: e recentioribus vero omnes fere Grammatici, in quibus Iacobum Zuingeaeum, qui in his utilem studiois juventuti navavit operam, vobis Commendo. Verum e dialectis, quatuor Priores principes sunt, quod aperte Strabo in Graeciae descriptione demonstravit. Communis dialectus dicitur, 79 non qua aliqua natio aut v eL C scriptor utatur;sed quae verba ab aliis niniuspraes ad non immutantur, ea ad communem μος --. Dialectim reserenda sunt, ut, αρτει, υσος, λεπι, γραφω, aliaque generis ejusdem: quanquam non delint, qui ex reliquarum numero plane arceant. Alia omnia ἰλωμαhe, sive Dialecti, ut Macedonica, Boeotica, Chalcidica, Thessalica, Cretica, & caetera singulares, ad unam ex illis quatuor generalibus revocantur.

Cissandrae scriptorem Commentarius, bis Ma reconditae eruditionis molimina, Urgebunt operas, facient & prela cre

nun satis B. Lectori superque de dicto.

rum veritate constabiti .