Ioannis MeursI Exercitationum criticarum partes 2. Quarum prima curarum Plautinarum commentarium. Secunda Animaduersionum Miscellarum libros quatuor complectitur

191쪽

188 IOANNis MEvns Ine m*s veteribus animalium nomine homines promorum similitudine nuncupare. Ita homines asperi & seroces , Gr cis a Latinis Scorpiones appellabitatur,ut ex Stephano,Eustathio, Apuleio docui in Commentario ad Lycophronem ; Contra mites e clcmetes Oricula, ut ex Auctore de Viris illustribus. Invenio porrδ etiam in vet. Inscript.

Item in alia.

Atque haec mea de Apuleiano isto loco sententia, quam si viris doctis probavero, erit cur gaudeam sin autem spe excidam,conatum tamen nostrum illi ipsi nihilominus laudabunt. 'Cap. XXXVI.

Tyrtaeus poeta ab Atheniensibus missus

in auxilium Spartanis. Re profligata carminibus recitatis militum animos accendit,& viniscit. Carmina ejus illustrata. Mos antiquus indicatus. Triarus poeta Atheniensis claudus fuit, quem olim Athenienses Spartanis auxilium contra Messenios rebellantes petentibus in contemptum eorum miserant. Hic tribus praeliis fusus ebusque rem omnem Spartanorum dejecit, ut ad supplemetum exercitus servos suos manumitterent, iisque

192쪽

EIERC. CRIT. PARS I r. I 8st interfectorum matrimonia pollicerentur, ut non numero latum amissorum civium, sed & dignitati succederent. Cumque reges Lacedaemoniorum,ne contra fortunam pugnando majora civitati detriamenta adferrent, exercitum reducere vellent. intercessit, & carmina composita pro concione recitavit, in quibus virtutis hortamina, damnorum solatia,& belli consilia perscripserat. Itaque tantum ardorem militum animis injecit, ut non de

salute sed sepultura solliciti, tesseras insculptis suis& patrum nominibus dextero brachio alligarenti ut si omnes adversum praelium consumpstici, α temporis spatio confusa corporum lineamenta eL sent, ex indicio titulorum tradi sepulturae possint. Reges ita animatum exercitum videntes classicum canere jubent, quo facto, tantis animis in hostem

impetum fecerunt, ut vix unquam cruentius exstia

terit praelium, victoriaq; potiti fuerunt. Narrat haec suse,ut alios tacea, Iustinus lib. tu. Carminis istiustam praeclari etiam hodie fragineuta leguntur, i que iis hi versius.

In quorum ultimo alludit ad more Atheniensem. qui in bello occisis in Ceramico extra urbem sepulcrum de publico constituebat. Ostendit diserte De

193쪽

mν. dc quς sequuntur. Philostratus lib. i. de vita Soaphistatu, in Gorgia. Ο δὲ M 1ταφιον ου δηλειν οῦΘην -

ἔπίαφίους ελεγν. Pinere, liberi eorum publicὰ educabantur;idque ex Solonis constitutione. Diogenes

Homicidae, patria profugi, idque per an

num. Α'πινιαυτ υλος. Exclamatio in funere.

Non feci. C de caede vindicare illicitum. Homeri Scholiastes correctus. Caedem juste perpetratam significare volentes, gladium soli ostendebant. Supplices in foco considebant. Ovidius illustratus. Ε'0Iutu. Etymologicum

magnum emendatum.

C Olebant veteres perpetrata incaute cide a patria profugere,quoad expiati essent. Docet Homeri

194쪽

Defletum pro tempore comitem misellum arenosa hi mo in amnis vicinia sempiterna contexi. I e trepiadm, ct eximie metuens MAhi, per diversas ctavi si-litudines ausui: ct quasi consiim mihi caedis humana, rebias patria & Lare, ultroneum exilium amplexuri nunc e Goliam novo contracto matrimonio colo.

Erat vero id exilium annuum,Vocabaturque άπε- α σμὸς, in pluribus docui in Commetario ad Ly- . cophronem. Invisi autem magnopere fuerunt qui aliquem occidissent, adeo ut etiam suspicionis via tandae,cum quis elatus .eset, paterfamilias magna

voce coram omni astantium corona exclamaret ad

sepularim, 2 onfeci. Observo ex Quintiliani D

ciam alione xl. fer ego nec ad cadavera accessiuneo insepulcra majorum meis manibuου intuli, nec Mcuit oper ipse corpora proclamare, NON FECI. Et illo quidem homicidae mulctabantur, nam non licebat c dec dem vindicare. Euripidis Scholiastes ορε η.Nομος ἔν μὴ λ ἔτερου φονουλυς φροεῖς λα φ η. Qui voluntariam c dem commisissent,j sta de caussa commissam significare volentes, soli gladium ostendebant. Clarum ex Orestis exemplo

apud Euripidem in Tragoedia Oreste, ad quam ita

195쪽

Nepotem in Pausania. Fanum Neptuni en ranari, quod violari nos putant graci, eo index ille conf-git, in ara confidit. Erat vero in foco ara propter qua

sedebant,que etiam ες α dicebatur. Hinc intellige-dus Thucydides. Ο μγυναικος laεiis γενομενω δμ

- Vidi ego linigera numen violasse serentem Udis, Vacos antesiderest s. xli similiter inhi αως Focus pro ara in seco existente. Qui ita supplicarent εhIisu nuncupabaniatur. Etymologici auctor. Ε'h - , ἐικέ- μcribo

196쪽

LECTORI.

Habet dr quartum hujus librum, mi Lector

antea quidem vulgatem,sed sparsi , ct loco

alienore,nec sub hoc titulo. Resecui enim omnia qMe aucriticum non proprie pertinebant in hunc ordinem fascemque redegi. Hoc volebam ne)cim ne esses; nunc ad reliquam leΗιonem tessimitto.

Augustinus correctus passim. UZre dictum ab illo, si ποικιλία τερπνὸν. Id

Vero ego experior, libetq; paullulum ex currere ι & quamvis ad Arnobium nihil, non prorsus tame fore inutilia quς proponam spero.Mendae sunt insigniores aliquot in Augustino de Civitate Dei,quas tollo Lib. I. cap. III . Apud huno ergo, Virgilium nempe, iuno inducitur infesta Trojanis, Eolo ventorum regi adversus eos irritando dicere. Illa duo verba, Virgilium nempe, glossema esse tam mihi certum , quam me vivere. Ibidem. Sed haec iuno dicebat, velut irata mulier quid loqueretur ignoram. Aut fallor,aut το mulier aliquis male seria-N tus

197쪽

IOANNis MEvRsI tus adjecit.Lib. I I . cap. V. Proinde talis mater deum, qualem habere matrem puderet quemlibet etiam pesse Iimum virum, Romanas occupatura mentes quasi vir optimum virum, non Mem monendo 2 a uvando

1uceret, sed quem fallendo deciperet. Mutilus locus, supplendum putem . adjuvando prudentem Iaceret:

aut tali modo. Sensus sane exi Iit. Lib. III. cap. .

Nam ct ipsi Romani antiqui in IKupro detectas Mest .

Iessacerdotes,vivas etiam desidiebant: adulteras autem foeminas, quamvis aliqua damnatione, nulla tamen morte piscitebant: usiue adeo gravim qua putabant adyta divina,quam humana cubilia vinacabat. Locus inlignis, ted insigniter mutilus,& vindice diagnus. Suppleo ex vetere codice meo cuso Baiilcar anno CID. CCCC. LXXX c. usi adeo gravius severius que vindicanda putabant a d Sc. Et ea genuina Augustini lectio. Cap.vra i . Caeterum alia de=ndenda serius βιnt redire commonisi. Vet.Cod alta. Plenius, melius, & nec ellario. Cap. iv. Quomodo ergo ait riim matris,alterius civitatis, inter se armorum potuit

esse certamen. Lego, alteriim filia cipitatis, Loquitur de impietate belli quod Albanis Romani intulerant. Filiam urbem,Romam intelligiti matrem aurem, Albam. Sic lpaullo ante. Nam ct hoc plus quam cibile bellum fit, quando silia civitas cum civitate

matre pugnavit. Deinde. Urbs tamen ista e scanii regnum, ct tertium domicilium Trojanctum deorum, ab urbesilia mater eversa est. Et ita emendaveram,. cum totidem verbis in Vet. Cod. repperi. Cap.xv I. Nam iunius Brutud ex honorum ejecit urbe collegam L. Tarquinium Collatinum. Logo ex V. C. exhonorarum ejecit. Cap. xv ii. uuam miscra fierit illa re fu- . blica

198쪽

Ε x 1 Rc. Cit te. PARs It . I9s Mica tam longa aetate per tot annos usque adsecundia bellum Punicum, bellu forinsecus inquietare non desistentibu/, ct intus discordiis seditionibus ue civilibus a Saluιξιο breviter intimat eis. Si quid judico,

tria ista, per tot anum, interpretamentum sunt praecedentium verborum tam longa aetate, itaque delere non dubitaverim. Postea. eque enim gravius vel graviora9 dicimus authoribus eorum, oesylo crotio multum impares. Duo illa,circulis incluta a me, itidem glollema existit naverim. Lib. v. capi xH. Unde intelligi potest quem flnem volebant esse virtutis, cst quo eam referebant qui boni erant,ad honorem sci

licet. nam mali nec habebant eam, quamvis honorem habere cuperent. quem malis artibus conabantur a

pisci, id ea, dolis atque fallaciis. Potirema quinque

verba certissimum glos lema sunt. Lib. V a. cap. xDI. uuid in enim Saturnus ' Unus,inquit, de precibus deus, penes quem sationum omnium dominatus ect. Emendaveram, de pracipuis deus, cum in V. C. de principibus invenio. I lic desino, alias plura,volente Deo,cum erit animus δc otium melius de eo meredi. Interim haec habe,iisque te, si sorte oblecta. Cap. I I.

Pelagg. Pantices. Hi cere. Catullus, Glosi

Apuleius,& Fulgentius restituuntur. x Toluptati mihi hie error, nec sinit in viam redi- re, itaque sedet alterum caput hoc extra ordinε subtexere, in quo saltuatim, & velut per saturam, authores aliquos emendare aggrediar. Classem inter eos mihi ducet Catullus. Carm.Lxiv.de Atyde.

199쪽

Lego, truculentaque pelage. Accusativus Gr cus ut sit, Lucretio usitatus lib.v. Fropter Atlanteum littus,pelage questrem,

e t pelage multa or late substrata videmus.

pellat a quo Haberemus illa plena, indubie hauriremus quae huic loco luccm. Apuleius Miles . i. Et lagena juxta orificio cessim δε-h stante patescens, facun hauritu. Ita emendavit m partem felicillime magnitu aevo suo Italiae lumen Philippus Beroaldus. 14s. Ro. oscio cessi in deascento. Baii l. i. or icto cessi in de assiento . Lego, cessim d hi cente. Item Apologia. uuin ergo dicitis eadem

opera precio impenso per plurimos pscatores quae sede littore conchulam striatam , testulam habentem, calculum terete. Doctiis. Sic echius, tenuiam hiantem. Lego, t. hiascentem. Nam veteres non tantum

scoseu & ILami dixerunt Cato de Re Rush cap. xl l . onfibulas igneas,qui arbores comprimat, si disse hi rent, . cuneos sex. Cap. xv D. Ibi dum sunt nuces bimae, inde semen excidet, or amiculae, ea ubi priamum incipiunt hiasiere, tum legi oportet. Fulgentius lib.de Allegoria Virgilii, quem ad Heraclidae Pontici imitationem scribitile vidctur. Nam ecce ad me etiam ipse a crat pntis bractamento saturior advenit. Lego. Fontis bracteamento. Similiter Apuleius

alibi. Postea. dicere caperam, mox ut terram tan-

sit,

200쪽

Ex Enc. CRIT. PARs II. Istrgit, matrem videt, nec agnoscit: plenam designans ita-jantiam: quia partu recentibus matrem videre δε-tur,dcc. Scribo,quia a partu r. Deinde. Zopas enim cyrace quasi Siopra dictu est, quasi taciturnitas puerilis Lego. iopas enim. Ex illo Virgilia AEneid. cxtremo primo. Personat aurata cythara crinitus Iopas. aEt de hac ipsa re FulgentiuS.

Areus. Artemidorus, & Isidorus

restituti.

Λ Rnobio hic primi libri finis,necdum mihi: dis-

- sicile enim comprimere luxuriantem stylum. Adtexam itaque,nec autoris nostri ingrati is,tria ca pila ad numerum Gratiarum, quae benignc merespiciant in omni hac scriptione. Mendum cst in istis verbis Artemidori σν ροχρί κων lib. it. cap.H l. χλα- μυς ἔνιοι μανδ ,οι δε βάριον-ψ - νοχωρίαν, ψ τοῖς δευ μ ενοις sisAal scribo, οι βίρριον καλουM. Nam dicebant. ιρργ.I γρον,& βίρριον. Suidas, βορον, ἱμοιπον ρωμαὶ κον Glossie. Βιρρω, Tirrus. luidorus Oii g. lib. xl x. cap. x IV. Tirrus a Graeco vocabulse trah:t: illi enim binum bibrum dicunt. Emendo, illi enim βῆρον dicumto Nam το bia brum ex Graecae vocis iteratione iri epst. Martianus

Capella lib. i v. de Dialectica Univocum est, quando duarum aut plurium rerum unum nomen est 2 di nitio, ut vent . Nam ct Arrim ct tunica nomen vestis habent, ct di itionem possunt accipere. Severus Sulpitius lib. iii . de vita D. Martini. Hac charis v