Commentatio de Pindaro Locrorum opuntiorum amico et patrono

11쪽

inias nobilitatis fiducia, haec fama in Coetu nobiliSSimarum familiarum propagabatur antiquissimis temporibus Locrorum migrantium agmen in Elidem pervenisse ibi coloniam conditam esse, quae talem in modum effloruerit, ut Certo quodam tempore regium in Elides imperium heros Locrus obtineret, PuS, IOVi et Protogenia filius Hapo fabula aliquo ipsarum rerum fundamento nitebatur, nam et pei et Locri origine sua eleges sunt. Des Locris et Opuntiis et Ogolis luculentu testi est Aristoteles apud Strab. VII, 322

Hesiodi in Catalogo p. Strab. VII, 322 cf. Marckscheffetium p. 327), ubi ex lapidibus a Pyrrha et Deucalione post tergum Coniecti Lelege orto eSSe, qui Locri postes dicti sint, exponitur raro Tu AoKpoς ελεγ V l 4σατο uiu, τους ci ποτε povibrii Ζευς

αφ0ir μηbεα id ς λεκTOυς εκ uinc λαους rop Δευκαλivivi λαους m. Odd supplevit SalmaSiuS).ll. iocrorum vetusta in Concilio Amphictyonum decora. Apparet magnam olim in Amphictyonum Concilio Locrorum auctoritatoni fuisse; nam narratio do Pyrrha et Deucalione in Delphicae theologia thesaurum recepta ab Sacordotibus Delphicis Locrorum populo tanquam in depoSitum tradita est. Nam in terram Locrorum post diluvium finitum Deucalion e Parnasso desCendit o regnum hi condit; Strab. IX, 25 med. v d Tu Kυvm Δευκαλi vci 'acti Oiκ'Gai, ut ' Πυppa αυτ00idεiκvυTai 'sua Pindaria Ol. IX, 3 de Opunte urbes tua . . . Iapvασου ciruptivet i boluovεθευτ ΠpQTOV. LocrenSe igitur OS diluvium haustum in theologum senis Delphicis antiquissima Sunt hominum quasi renatorum stirps. A dubitari non potest, vetustissimis temporibus re vera Locrorum agmina nonnulla in Elidem ad Epeos, qui ipsi quoquct eleges sunt Cons. O. uellerum, Proll. p. 32, Delmlingium et p. 1443, transmiSisso. Locrense ibi licet pauciores pluribus longo admixti, tamen Vetustae patriae memoriam et Conscientiam quandam tonacissimi retinuerunt. Huius rei Vol invitus traho QSti est, qui haec Locrorum in Elide frusta cum Contemptu, qui e praeiudiCata opinione inSeuerat, ut statim videbimuS, Commemorat Str. IX, 25 med. λεTεσ0ui ' 'OrroυvTiους a Rai v

12쪽

12. Physco horoina in Elide culta. PhySCu Vetu Locrorum rex. Provorbium: oKpo Tuc, συνθηκας. Sed praetor haec ostigia parum nobilitata aliud est testimonium Locrorum in Elido sedentium splendidissimum, qua de re CopioSe tradidit Pausan V, 16 6, cf. . ueller, Mus Rhenan. 83 p. 77. Vetu erat in Elide institutum, ut sedecim matronarum Paus. 6, 24, 10 Collegium Constitueretur, quae pariter, ut Sacerdote Iovi, ita Iunoni Sacra quinto quoque anno, i. e. redeuntihus Olympii S, faCienda Curarent. Muliere antiquissimis om- Poribus ita eligebantur, ut octonae se iSatide, Clonae ex Elei urbibus rearentur; ΡΟSicta omno Eleae erant, ex unaquaque urbe binae. Tempus quoque fuit, Olympiade 104 Paus V, 9, ), Cum ex octo tribubus, in qua diviS erat Elis, mulieres eligebantur, Paus. V, 16, 7 ευεμημε vo Tu ες κTu φυλας φ εκασDqς utpo0vTui υvaiκας υo. Et hi quidem

Sacrae fabulae narrabant ex Coolae Elidis pago Orthia oriundam amatam Sse a Baccho, qui ex ea genuerit arcaeum hunc Bacchi filium, Cum adolevi SSet, magnum imperatorem factum et vicinos populo devicisso, denique aedem Minervae Condidi SSe επiκλησi Nap-κaici Paus V, 16, 7 . hysco horoina est haud dubie Locrensis PhySCu enim clarissimus est Locrorum rex filius Amphictyonis Locri pater. A PhySCo Locren Se vetuStiore nomines Physci appellati olim sunt, Eustath ad Il. , 53l: AsacpiκTυovo κα χ0ovorruTpας ΠΟΥovoςqλυσκος, o AOκpos, ut orro με Φυσκου Φυσκo arpibuis, claro b Aoκpo AOκpo Oi υτο lv -

apparet, tempore migrationi HeraClidarum et Aetolorum in Peloponnesum Locros Ogolas huic expeditioni pum in modum favisse, ut insigni quadam fraude, quae in proVerbium Locris minimo honorificum abiit Achaeos dentos sibi deciperent. Enarravit haec Polyhius XII, 12, L. Convenerat Locri cum Achaeis, ut Locri, ubi Heraclidas apud Rhium, non in Isthmo tranSitum moliente Vidi Ssent, ignes hoStileA, h. e. hostium adventum SignificanteS, Ollerent Pol l . . Πολεlaioυς πυ9σους ipεiv in abeuntes ad Sthmum VidiSSent, amico piλiους ΠυpGOυς. Locri amico SUOS perfide fefellerunt Contrarii S, quam OnVenerat, ignibus sublatis, amici pro hoStilibus, quo esseCtum est, ut Achaei opprimerentur. Rei memoria proVerbi SerVata St, Olyb. l. S. I. movi o0εTo0vT υ ας συV0ηκας arp0φε90-μεθα αυτη Thu rapoilaiau Aoκpo Tu συυθηκας. Summa igitur perfidia proverbio significatur; L Zenob. 4 97 Eustath. Il. , 529. Locrensibus igitur cum peis et Lelegibus littoris Poloponnesi occidentali Vetu fuit Commercium.

13쪽

13. Vetusta Locrorum et peorum Communio Protogeniae fatorum imagine pulchre in fabuli exprΘSSA. Sod haec populorum locis admodum diiunctorum Communio fabulae quoque originem dedit quae Locrorum fama et memoria CelebratiSSima Olympiae quoque altas radices egit. Huius fabulae Caput et argumentum primarium Protogeniae, Pyrrha et Deucalionis filias, fata sunt. Haec igitur narratio Locrorum fabuli domeStici proCusa et exornata in Elides translata est. ElidenSQS id quod paullo infra adparebit eam sibi vindicatam postea, quom Communioni illiu cum Locrensibus et Vinculi memoria magis magisquo intermortua esset, paullatim e LocrenSium fabularum Ompage Solvere Conati sunt. Pindarus Con1ra Ssurgit omnesque vires intendit, ut inCulum illud renovaret eiusque memoriam animis rursu hominum infigeret denique in hac quoque provincia antiqua

Locrorum iura defenderet. Iam vero ut hae recte enarremu ab Xordio ordiendum.

Protogenia igitur vel Cyni, quae urbs portu instar ro trivεio Strab. IX, 25 est Opunt urbi, Vol Opunte adoleverat Schol. Pind. l. IX, 64 9. 216 med. ἐκησα b ευ

lGTopε b TasTα κα 'Eλλtiviκος Pindarus ipse Opunte Protogeniam natam o educatam fingit, hanc enim urbem significat verbis l. IX, 1 φε90υς ε I9 703ευεici GTε γλύ)σσαv. Cf. Strab. IX, 25. Protogeniam Iuppiter CompreSSit, e quo Coniugio nati sunt duo filii Opus et Asthlius. D Opunt res notisSima St e scholii potissumum Pindaricis, Sch. Pind. IX, 79 p. 24 9 init. Iuppας nam Pyrrhae Semper, Ut Pud OCrOS, nomen Deucalioni nomen anteCedit κα Δευκαλi vos I9 TOTευεia, ficisci Δio 'OΠους, et pag. 218 med. IIp TOTεVεici εκ αυTης at o Aio 'OΠΟυς ὰφ o floroλi 'Oπους et pag. 216 extr. εκ αυτης uitio 'Oπους, ὰφ ου horOλυς 'OrroυvTimv. Huius narrationis testes splendidissima nomina af runtur: Hollanicu p. t med. Pherecyde p. 220 extr. Apollodorus p. 216 med. De Aethlio Iovis set Protogeniae filio luculentis testis est Pausanias V. 1, 'Aεθλiou iraiba ε υτου io τε iucii a IIp T03εvεiai Thi Δευκαλi voς Apollod bibl. 1, 7, 2 6 Jp T03εvεia, φ hi κα Δibi 'Aε0λioς. 14. Opuntem Protogeniae filium, in regum Eleorum catalogo iure vetuSto locum principem olim obtinuisse. Narrationis igitur antiquae hae forma fuit Iovem Protogeniam dilectam sibi in Elidem abduxisse ibique duos filios Opuntem, maiorem natu, et Aethlium minorem, genuiSSe. Hae fabula a Pindaro magnopere confirmatur, nam carminis l. IX narratio mythica omnis in hac re nititur, Opuntem Iovis filium, Deucalionis nepotem, apud EPOS regnaSSe Pind. l. IX, 58χυΥαTp orro cit 'Eπεiiu 'Oπ6ευτος Atque hanc tradendi formam Sollemnem quoquo et legitimam olim apud sacerdotes Elsos fuisso inde credibile est, quod re vera in Elide colonorum o Locrides profectorum haud exigua multitudo ConSe-

14쪽

dorat, qui Physcoam in ludi Olympii cultam et inVocari Solitam Secum attulerant. Accedit quod nunquam Protogenia Aethlii mater ficta SSet, nisi iam ante hanc genealogiam ortam alio Vinculo Protogenia illarum regionum populiS, Epei et Pisaeis, propria et domestica facta esset. Iam igitur nostro iure pro Certo O et ConceSSO Statuere possumus in vetustissimo regum Eleorum indice Opuntem primum omnino locum obtinuisse eiusque nomen oliquis Elidis segibus omnibus praefixum fuisse. Nam Asthlio quoque aetate maiorem Opuntem fuiSSe e Protogenia ex Locride in Elidem translatae memoria planissum apparet. I enim haud dubie filius, cuius nomen 'Ono0ς ad matris patriam η πολic 'OΠ00ς nos reVOCat, alterum aetate neceSSario anteire debet Locrenses igitur Epicnsmidii est Opuntii non exiguo hoc sibi decori et honori ducebant, unum ex heroibus suis domosticis vetustissimum regem in illis locis fuisse, in quibus Iuppiter ad

terram QScendere, quo univerS Graecia ad summi numini maiestatem Colendam quinto quoque anno Confluere solebat. In hac re Se LoCro paullulum iactavi SSe, qui aegre forat Sod longius etiam fabularum fingendarum Studium apud Locro ProgreSSum St. Opus heros, Elidis sex ante Aethlium, virile secus non habuit, unam tantum filiam Protogeniam Secundam, ab avia dictam. Hanc iterum Iuppiter, ut aviam olim, abductam in Maenalo montes Compressit et gravidam Locro in matrimonium Collocavit, ne, cum liberis ille ortius esset, genus eius interiret Filius Iovis, ex Protogenia Secunda natuS, Opuntis nomen, quod V in Elide fuerat, accepit. Rom luculonte enarrat Pindarus Ol. IX, 58 64

15. Opuntis nomen Cum magno Locrorum luet ab Elei e regum catalogo expunctum. Huius iniura Causa fuerit populare imperium, Sublata ligarchia, apud Elsos institutum. Cum igitur in mutuo hoc inculo, quod per duplex Iovis cum duabus Protogeniis coniugium efficiebatur celebrando et amanter excolendo magnopere sibi placerent Locri, non potuit non pos vehementer offendere Eleorum sacerdotum inurbana et inimica admodum harum fabularum perturbatio. Nam ut brevi comprehendamus, quod illi temporibu magnis haud dubie discordiis peractum est, sacerdote Elei ex regum Eleorum Catalogo Opuntem Protogeniae filium, sustulerunt. docemur de hac re planissum Pausaniae narratione, Paus V, 1, 3. Exponit ibi Pausanias do regum Elidensium antiquiSSumorum Catalogo. Primus est Aethlius pagi λε0csci irpineto ε Triori αυτη λεTOUIi 'Aε0λio . . . TOUTOU ε'Evbυsuiuiua ευεI0cii Endymionis rursus filii sunt Paeon, Epeus, Aetolus, una filia Eurycyda. In regno sequuntur Epeus, qui in Virili prolo moritur, et Aetolus, qui propter aedemo Elido discedit. Cum igitur regnum virili prole vacuum esset, SecutuS St EuryCydae ex Neptuno filius Eleus, quem postea Augias excipit, PauS V, 1, 8 σχε opχη 'Hλεiος EUpυκυbης ε ' 'EVbUlai VOς κα . . . raTpo ui Ποσεib v Oi ... 'Hλεio b hv υγεας Des Opunt igitur in toto hoc catalogo altum silentium excluserant praefraCte eius

15쪽

memoriam Elei In scholiis a Apoll. Rhod. 1, 69 quod pu Elei filius vocatur, hoc

minime, ut videtur, ex sacris Eleorum annalibus fluxit. Locrorum familiis nobilibus nomen Opunti Sui X Eleorum annalibus expunctum magnum videstur luCtum attuli SSe CauSSa, qua Commoti Elei insigni hac iniuria os affecerint, orspicua redditur, Si, quem CurSum Paullatim Studia factionum in Eloorum republica Ceperint, reputemus. Vetustioribu temporibu PO Si Doriensium migrationsmoligarchiam in Elide institutam esse Certum Si nonaginta gente Clavom ibi rorum publicarum tenebant, quod praeclaro AriStoteli teStimonio ConStat Arist. Pol 5, 6 p. 1306, a, 15 in ηεpovrui OλiTotorti arrau TiVOVT bio To ibiOUς iuul VεVηκOVTa VTας, η aipεIivbυvαστευTtRhv4ivat. Cf. BurSianum, Geogr. GraeC. 2, 275. TemporibuS, quae bella Persica subsecuta sunt, populari factio paullatim incrementa cepit eiUS rei luculentissumum documentum ostElidis urbis συvoiκi yiu6ς. Anno Tl archonte Atheni Praxiergo, Diodorus XI, 54, 1 hascin Elido gesta refert: 'Hλε io με Πλεioυς καὶ suiκpui Πολεi OiKO0VTες ἐς uia Πολi συυ Ri- σθησαv, et iv volvar ομευη 'Hλiv. Strab. VIII, 336 Atr. iii d ποτε συυ'λθου ἐς riv 09 πολi 'Hλiv, μετὰ τὰ ΠεpGiκὰ, ε Πολλω brila v. Ha igitur Conversione rerum gentes Eleorum nobiles potentia et opibus, quibu arite floruerant, privatae sunt, Simul foedus cum Lacedaemoniis, quod per multa Saecula ab optimatibu religioSe Servatum fuerat, magis magiSque SolVi Coeptum est. Magna tandem, ex odii diu gliscontis seminibus, discordia exarSit bello PeloponneSiaCo, anno 20, propter Lepreum oppidum ab Elesis vexatum et obsessum, a Lacedaemonii defenSum Thuc 5, 31, 5 i ' 'Hλεio . . . in ΟυκiIov xovτες φiITaurai rpo T0υς 'ApΥεiou . . . TεVOVTO ε ui Oi Opiu0io ευθυς μετεκε Ους α Oi cm puκης χαλκibης 'ApΥεita ξυμμαχol. 16. Eleorum sacerdotum fabulas ad arbitrium immutandi studium Pindarus Opuntem maiores ab oblivione vindicat; minoris Opuntis memoriam fabularum Graecarum thesauro

inserit.

Has tanta studiorum civilium et iuris publici Commutatio fieri non potuit, qui in rebus quoque ad Sacra pertinentibu alicuius momenti esset. Iam alia nuper CCaSione oblata ostendimus sacerdotes leo antiqua fabulas interdum pro arbitrio detorsisse et a pristina forma in noviciam deflexi SSe Locro vero, Lacedaemoniis ConiunctiSSimoS, Herculis Oetaei cultores Studio SiSSumo - nam Apollodoro, bibl. 2, 7, 7, 5 teste Cum Epicnemidiorum Locrorum exercitu Hercule adversus Eurytum Conflixit , Elei Sacerdotibus, Herculis Idao fautoribus PauS 5 7, 6-10), una cum Lacedaemoniis minu grato Spaullatim factos esse, ad modum verisimile est. Quar ab eisdem haud ita multo post bella Persica Opuntis, Protogeniae filii nomen ex fabularum apud Eleo Sacrarum memoria extinctum SS Crediderim. Hac iniuria Pindari quoque Locrorum amici, o Spiti S patroni animus magnopere offensu est. In Carmine igitur l. IX, quo defendendorum Palam Locrorum exoptati SSimam occasionem nactus est, fabulam de Opunte, Protogeniae filio, egregio et in omne tempus mansuro praeconio ab oblivione vindicat Pindari Verba,

16쪽

quibus Opuntem maiorem sceptra in peorum terra tenentem Commemoravit, V. 58, alta voce clamant clamabuntque, o nomen faStis regii Eleorum restitui oportere Sequitur deinde post V. 58 in qua Cardo totiu narrationis vertitur, fabula de Opunte minoro, quae antea in volgus apud Graecos ignota a Pindaro nunc demum Graecarum fabularum thesauro innectitur. Hanc narrationem ex domostica, ut ita dicam, Locrorum in fabulis procudendis officina et supellectili depromptam Pindarus, ut ipse dicit novam et antea nondum auditam Graecis propinaVit, unde Clarissime opinor intellegitur, etiam apud Hessio dum in Catalogo vel Eoeis nudam eius memoriam extitisses Pindarus Ol. IX, 47εTεip επε v I pi Ohaovoiisv lj lvε b Παλαio laε OKOV, V0εα ' si tuta vεωTεpviv. 17. Non osso quo Asthlii so pistate Elei tutentur. Nullum admitti in mundo, ab ovo optime constituto, cum dei Contra deo foedus. Pindarus vero in carmine, quod totum in patrocinio amicorum recte administrando versatur, quemadmodum Solet facere, Summae dulcedini insignem etiam gravitatem et severitatem admiscuit Eleorum enim superbia et inSolentia, quae eos ad acerbam iniuriam Locris infligondam compulerat non Locrorum tantum animoS, Sed eorum quoque immortalium et heroum iura violaverat Elei haud dubie eo Se praetextu tutabantur, Aethlii honorem imminui, si non ipsius, sed Opunti in prima Catalogi regum Secte nomen poneretur. Pindarus contra rectissime hoc argumentum ei obicit: si ita agant, eo profecto hunc morem introducere, ut uno do in Societatem adSumpto bellum nefarium adversus reliquos deos agant. Illustrat hoc Herculi exemplo, qui adiutrice adsumpta Minerva contra Ditem patrem, Neptunum, Apollinem acriter dimiCaverit; V. 30 Hpακλεης σκυταλο Tivaξε

molpo ς, Ουb' 'Aibal oxivητα εχε tiphov. Et hoc quidem Herculem olim suo iure ita fecisse. Pindarus enim Herculi aetatem ad tempora Certaminum Cum Gigantibus refert, Nem. VII, 90 de Hercules Circiveta δ εbώμασας. a igitur aetate ne mundus ne deorum coetu in eam iam harmoniam CompoSiti fuerant, quae postea Iovis aeterna et inenarrabili sapientia stabilita est; at nunc Iovi optimi maxumi imperio instituto, cuius et dis immortalibus et hominibu nutu parendum sit, cum unum idemque consilium per uniVersum mundum effusum omnia, quae fiant et gerantur, regat et moderetur, tale profecto bellum, quo homines, uno deo Verbo tenu adiutore adsumpto, adVersu alios deos quasi ignis collatis confligant, non volgaris audacia et temeritatis, Sed furori doCumentum SSe.

Pindarus num Eleos meliora edocuerit, an in perVersitate perSeverarint, inCertum St; Pausaniae V, 1, 3 de Opunte Silentio posterius colligas hoc tamen Certo eum adSecutum opinor, ut iniuriam amicis suis ab Eleis inlatam severe castigando et inspectante Graecia coercendo in ardens Locrorum volnus balsama instillaret.

17쪽

18 Vitio pervolgato accidit, ut homineS, Uni rei, per Se bonae, nimium studentes, vilao in universum harmoniam Subvertant. Pindari ea de re sententia. Exposuimus de temporum illorum rehu geSti et hominum fatis, quae caussam carmini Ol. IX pangendo Pindaro dederint. Sed hae quamquam lucis aliquid adferunt a parte quasdam Carmini intellegendaS, tamen minum Sufficiunt ad universam eius sententiam percipiendam Pindaru cum ostendit, Locrorum nobilitatem tam vetustam esse, ut hominum genu POS diluVium regeneratum et renoUatum etate aequet, hac laudo minime nec suum animum ad altiSSima Volantem SaturaVit, ne auditorum expectationem ea expleri posse sibi persuasit. Ne alterum quidem illud, quod in sanctissima Iovis Olympii sed Opunti Locrorum heroi nomen, erasum ab Eleis, restitutum volt, tantum ei visum est, ut per Se PSum Carmine dignum videretur. Hae Sunt caduca et terrestria. Vorum insunt in unoquoque Pindari Carmine igniculi quidam caelestes, sententiae et praecepta e eius Sapientiae Copii hauSta, quae rerum humanarum cum divinis Communionem CompleCtitur, qua non ita Secundum Olgarem astutiam moderandae regula quasdam tradit, Sed quae hoc Stendit, quemadmodum per uniuSCuiusque hominis vitam summi illius Consilii, quo mundus regitur, aeterni Concentu reSonent. Talis igitur Semper Sententia inVestiganda est, Cum Carmini alicuius CompoSitionem set harmoniam PQ omne parte diffuSam Cognoscere CupiamuS. Quae Supra temporum illorum historia in Comparationem VoCata, eruimus, Corpori tantum lineamenta et Species externa in hoc epinicio sunt Anima, udae argillae a Prometheo inflata, nondum adparuit. Sod non nimium, Credo, difficile erit, Summam huius Carmini Sententiam actumbrare, quoniam Semper in pSi rebuS, . quae originem Carmini dederunt, iam latet sententia, quae

ex ructi materia poetae ingenio elicitur. Proficiscondum in hoo proposito indo est, quod Ol. IX, 28 poeta dicit, omnes, quihu homines instructi sint, facultatos et ingenii dotes deorum immortalium onum esse : Ta0o b κα Go pol κατὰ baiμου' vbpες l TεvovT'. Sed magnum est in hac modestiae se pietati specie periculum tanquam a Scopulo acutiSSimo retinenda ab eo navis. Hominum volgus clum virtutem se sectari opinatur, in impietatis Crimen inCurrit. Itaque omne nerUos poeta intendit, ut oratione efficacissima, imagine luculentissima vitii illud genus, quod blandam virtutis Speciem mentitur, pingat, aStiget, execretur. Nam Volgus facillim falso splendore decipitur. Atque vitium illud pervolgatum St, digitis monstrari potest. Plurimi enim sunt homines, qui unius alicuius dei auxilio Doti, et ris sellum indicunt ho vitio qui laborat, irrumpit ille, torrenti inStar,

in aliorum provinciam, limites a Iove Constitutos transilit, fragore et Caeco impetu fertur, nudus est in summa eius fortitudines Verus fructus. Haec impietas est. Quidquid enim divinum est, unum est et inseparabile et Secum ipSum Concors Magno foedere munduSContinetur, quo tam di immortales, quam hominum, qui hemerobiorum inSta SumuS, genuStenetur. Nam Pindarus, ut Aeschylus, duas mundi et eorum aetate Statuit, alteram Saturni, alteram Iovis. Ex illo turbulentiore statu perfectissima paullatim harmonia exorta St; nam perfectiSSima quaeque OStrema. 3

18쪽

19. Aetas quondam mundi fuit, qua dei cum eis rixabantur Iovis imperio pax et Concordia stabilitase Indo locus de Hercules Ol. IX, 30-40 explicatus. Olim antequam ad gubernacula mundi Iuppiter CCESSit, deorum in mundo munera nondum discriminata erant hoc postea demum factum; itaque de Cum deis bella probant rixahantur heroes quoque, a communi diSCordiarum et rixarum incendio Correpti certaminibus illis se immiscuorunt. Illustratur lio Herculi luculenta imagine, V. 30, qui inservam ducem secutus eiusque iuSS ClaVam adVerSu tre deOS, Neptunum, Apollinem, item patrem, quassare ausus sit. Ha narratione PindaruS, qui Semper et ubique Herculem tanquam et SiSsumum generi humani exemplar Veneratur, nihil profecto quidquam de huius herois laudibus detractum volt, immo statum mundi, qualis ante Iovis Supremum regnum fuerit, viventibus Coloribus depingit Illo senim tempore mundi pulchorrimi flos nondum folia recluserat, SQ pulcherrima quaeque etiamtun tanquam in incunabulis latebant. Sed secutum est Iovis imperium, qui dissonantia in perfectissimam harmoniam CopulaVit, munera di omnibus orta attribuit, limites Constituit Pindarus in his rebus adumbrandis eandem haud dubi theologiam secutus est, de qua tradit Hesiodus Theog. 88l υTop Πεi ci rovo latiκapες εο εξεTελεσσαυ, TiTηυεσσ d Tiluti v pivav70 pira sti, si ripa TOT mTpυvo pactiλευεμε ηb tivo5σεi l Cairs cppud suos υvrio iv ολυμ rio ευpυortu si ill0avtiT M. Toim ευ diεdtiGGaT Tilutiς. De ludi Victoriae, quibus di immortalos o Titanibus, post octoginta annos Hes Theog. 636 υvεχε ς sucixovTO εκ Πλεiους viuuTOυς)tando perdomitis et devictis, triumpharint miram antiqua implicitato narrationem habet Eumelus poeta seu ArCtinus Athon. I p. 22, C Eυμηλος ε 6 opiv0io η pκTivo Tovisia opχ0υμευ6 Που raptiΥε λεT V εGGor Tiv pχεiro ΠαTrip tivbpinu εχε υ ε. Cons. Prelierum, Mythol. Graec. β, 49. Post illam victoriam iam omnia OVi nutui parent. Itaque quemadmodum olim Herculi certamen adverSu deo impune fuit, ita nunc, rege et Summae in mundo harmoniae Custode Iove, maxumum scelus Sit, Si qui perfeCtiSSimum hunc rerum ordinem ad riSCum cloc retro torquere audoat; qui talia moliatur, inenarrabilem illam mundi pulchritudin seni et harmoniam furoris sui trepitu impleverit. Hoc est quod

20. In mundi a Iovo optime constituti corpore, ut omnibu Omnino rebUS, ita Singuli quoque hominibus locus ortus divinitus attributu QSt. In ea res nititur ius nobilitati S. Iam in carmini progreSS egregri exponit poeta, qua nun Sit in mundo a Iove Optime Constituto humani generis sors ot conditio. Non ea est Vera Virtus, quae limites a Iove ConStituto audacter perrumpit, transilit, subvertit, sed quae SanctiSSi me OS Ob-

19쪽

Servan ad Caelum enititur. No omne in Certa vitae Conditione nasCimur, in certum officiorum orbem. Non fortuitum profecto St, quo OCO ASCare; magnam nostri partem a maioribus hereditariam accepimuS, magnum ad Virtutem XColendam thesaurum. Plurima quae recte agimuS, loco ipSi, in quo nati Sumu et radice egimus, debemus, deinde parentibus et parentum parentibus accepta referimUS. Virtu igitur magna ex partes ingenerata hominibus est. Eam Sententiam luculento diCto poeta enuntiat Ol. IX, 100 το ε φυα ptiricyro uarciv. Haec St Vetu et tradita antiquitus apud Dorios octrina in totius civitatis Consortio singuli divinitus locum stabilitum et Ssignatum esso Archidamus rex apud huc 2, 11,9 6λλicyro Ta Tob καὶ σφαλε FTαTO Πολλους VTας Vi ossa χp yiευους patVεG0cii. Verum enim Vero, ita ratiocinatur Pindarus, multi sunt, qui se Ebus humanis longe aliter Sentiunt, quibu omnia omne decere placet, qui virtutem non ingenitam censsent, Sed Strenue discendo et astuto meditando eam parari posse arbitrantur;

Athenienses tanguntur, apud quo vel infimi ad summum in republica locum adspiraro audeant Pindaru sententiam plane Contrariam profitetur. PoStquam enim nocte illa antiqua, Saturni regimine, Apulsa, Iovi auguSti auspiciis raofulgesntibu nova in mundodios horta est, iam in illo totius mundi perfeCtissimo corpor et compago nobilibus otiam gentibus locus aliquis Conspicuos provisu et adSignatus si, quem illae tueri debeant quem nulla eis malevolorum hominum inVidia eripere possit. Hoc ita se habere Locrensium familiarum nobilium Xemplo egregie Confirmatur. In aram originibus nihil non divino consilio gestum est. Nam cum di Olympii cum Virginibus ex Iapeti stirpe coniugia inirent, pacis laeti SSimae vinculum quoddam constitutum est. Filii enim sex illis coniugiis oriundi quasi pignus sunt conciliatae inter Saturni et Iapeti prolem Concordia in aeternum mansuraQ. Hi illi originibus freti exemplum Verao

virtutis fuerunt Semper eruntque Virtu autem duarum rerum, specie diverSarum, PerfeC-tissima coniunctione Continetur et fortitudiniS, in omnibus vitae certaminibus Semper inconcusSae et intrepidae, et eius Verecundiae, quae in deorum ope non multum sibi fidit cuique hoc persuasum est lici0o b κα cro pol κατὰ baiμου dubpες TEVOVTO.

20쪽

20 SCRIPTORUM LOCI VI EXPLICANTUR VEL MENDANTVR

Pindarus Ol. IX, 28 P. T

ol. IX, 30-35 p. 6Ol. IX, 3 p. Ol. IX, 100 p. 19 Polyb. XII, 5 7 P. Schol. incl. l. IX, 6 p. 16 p. 13 Servius ad Aeneid. 1, 4 p. Strabo IX, 25 p. 1