장음표시 사용
51쪽
IMparibus numeris Hymenaeum forte parabam In laudem AJ I scribere RANT OUII: CAJI, quem genuit, quem summo fovit amor H EN RIMUS, clarae nobilitatis eques.
Tum mihi, nescio quis, large flens nuncia Oro: Hei noster a jus fata suprema tulit . Ac vitam cum morte suam mutavit acerba, Qui mulios annos vivere dignus erat . In luctu pater est , nec taedas ille jugales, Sed nato tristes hei parat exequias. Proh dolor hic rerum status est Epicedion ergo Conveniens Cajo, non Hymenaeu erit . Obstupui primum fateor, vox faucibus haesit , Oraque sunt lacrimis hei madefacta meis. Cum mihi mens rediit, sic dici is ora resolvi: Hei mihi quas turbas invida Parca facitis. Dum sine respectu tollit juvenesque senesque, Nec, qui cuncta potest, impedit ista DTUS. Sic ne decet reprobis longam concedere Vitarro,
Ac immatura tollere morte bono:
His ego dum moestus querulis indulgeo dictis, Incusans justi judicis acta DEI:
Accedit pietas, dextram mihi vellicat aUrem , Os jubet in terram ponere, sicq refertia: Carpere non fas est, quidquid divina voluntas Rebus inhumanis ordinat atque facit. Σrgo sile scriptia; inq; para, moestissimus cheu Quo pater in luctu se recreare queat. In duris mittit si quis solatia rebus, Sincerae praestat clligionis opus.
52쪽
Hinc, Henrice, tibi, riore ac nobilis Heros, Carminis elucet Himina caputque mei. Hos elago mitto, quo sit medicina dolori, Quem fecit nati mors inopina, tuo. Ne tuus excedant metam usque dolorque: Sed verbo summi sint moderata DEI. Non peccat, quisquis defunctum luget amicum: Nam luctum suadet pagina sacra pium:
Ac exempla refert moderati plurima luctus, Tempore quae tristi sunt meditanda piis. Stoica charicies nostris a mentibus absit A verbo summi discrepat illam EI.
Namq; Deus storgas nobis insevit, amoris Flagrantis nexus, pro bonitate sua . Hoc ex fonte fluunt lacrimae, luctusqό dolorque,
Cum mors sub leges nos vocat atra suas. Nec tua, dum moeres Ob chari funera nati, Culpari merito mens generosa potest. Attamen hunc casum moderate ferre memento, Te scito Patriae totius esse Patrem.
Hujus, si propriam contemnis, parce saluti: Cimbria nam sine te salva manere nequit. Et nunc persummi numen venerabile patris: Per Christum, cujus turba redempta sumus:
Perque animam Caji, quae nunc erepta periclis In Christi placido vivit ovatque sinu: Obsecrat hei luctu te qualida Cimbria, mortem Ut non acceleres ipse dolore tibi.
Non igitur totum, Pro rex, te trade dolori,
Sud patriae serva te, precor, ipse tuae
53쪽
Tu patriae currus, tu lux, auriga, salusque, Deque tua pendet nostra alute salus. Ergo, res quantum patitur, moderare dolorem: Morigeros etenim nos decet esse DEO.Hic solus mundi determinat omnia rector. Ipsius ex nutu nascimur& morimur. Qui putat incerto volui mortalia casu, Fallitur, Mnil, se quo tueatur, habet. Quam vilis pretis res est passerculus unus: Attamen in terram non cadit absq; D Eo. Nos magis esse DEO curae quimam neget ergo Sunt animo placido cuncta serenda tibi. Cum bona sit semper cunctis divina voluntas Ante ferenda bonis , anteferenda malis. Et quia transegit vita bene filius annos , Haud poteris vitae de brevitate queri. Sat vixit, bene qui vixit, moriturq; beate, In salvatoris cognitione sui.
Vitaq; non haec est merito longaeva putanda , Compilares annos quae numerare potest: Sed quam commendat pietas, prudentia rerum, Et virtus cunetis anteferenda bonis. Talis vita tui, Prore clarisiime nati,
Perbrevis illa quidem, sed sine labe fuit. Non illi pietas, non defuit inclyta virtus, Uirtutis in comes gloria, ama, decus, Atque fuit rerum prudentia major in illo, In reliquis aetas quam juvenilis habet. Quam fuerit constans, fidusque in rebus agendis,
Danorum locuples regia testis erit:
54쪽
Ac Brunopolitana domus nam filius illic Virtutis prompsit plurima signa suae. Hinc est Gottorpa factus Praefectus in arce , Bremensis laeto Praesulis auspicio: Asicriptusim viris, quorum est ante omnia munus Consiliis patriam rite uvare suam. Quam bene Danorum Friderici regis in aula. Vixerit, id cunctis innotuiste reor. Namq; a Rege pio peregrinas missus in oras, Legati functus munere rite fuit: Et merito, linguam quia calluit ipse latinam, Gallorum dextre novit ire loqui. Si non praepropera sublatus morte fuisset, Estet adhuc ipsi cum juvenile decus, Praemia virtutis Cajus majora tulisset: Sed non est summo res ita visam Eo. Haec te fortassis, ProreX, meminisse juvabit, Defuncti nati quod pia vita fuit. Praeterea placidus vitae fuit exitus illi, Hic etiam, luctum quo modereris, habes. Nam mortalis homo quia non sine crimine vivit, aeternae mortis cogitur este reus: Cogitur es e reus, nec spes est ulla salutis, Ni Christum capiat justificante fid ID. Solus enim Christus spes est, solamen, asylum, Confusa mentis lux medicina, salus. Hunc tuus excepit fidei quoque filius ulnis, Cum sensit mortis tempus adesse suae. Ingenue fastus transactae crimina vitae, Des, inquit, veniam,Christe benigne, niihi.
55쪽
Ut de promissa mea mens sit certa salute, Sanguine me recrea corpore pasce tuo . Annuit his precibus Christi Clementia esu: Spernere namq; pias non solet illa preces. His ita transaetis, Prore clarissime, CajiPerstitit in vera mens generosa fideis. Et moriens animam migrantem tradidit illi, Innocua cujus morte redempta fuit. Nunc ea percipiens aeternae gaudia vitae, Conspectu fruitur colloquioque D EI. Tempore postremo quoque glorificata resurget, ariae nunc fit spurcis vermibus esca, caro. Haec animo volvens, Prore ac nobilis Heros, Impositum a Domino serpatienter onus. Subditus esto DEO, finemque impone dolori: Hoc, quem tu luges, filius ipse rogat. , pie Christe, precor, moestos solare parentes: Per verbum potes hoc nam pie Christe tuum.
Henrisus Rana ivius sum alloquitur,filium suum ita defunctum. Iccine, mi fili, florentibus integer annis, Tu moriens alti scandis ad astra poli
nos hei miseros lacrimaru in valle relinquis Queis sine te nunquam vita placere po-Hei tibi quem luetum nobis moriendo parasti test.
Praematura nimis mors tua namque fuit.
Patria te luget, te tristi squalida luctu Prosequitur lacrimis sponsa pudica suis. Te mi-
56쪽
Te misere lugent, qui te genuere parentes, Et caustam luctus atque doloris habent. Sponsus eras, fili, nec non pro more recepto Debebas cantu laetitiaque frui. Sed nunc pro thalamo bustum,pro virgine terram, Pro laeto cantu naenia moesta capis.
Desine, care pater, nimis indulgere dolori: Nam mea res nunc est in meliore loco. Exul eram, fateor: nunc coeli sede receptus, Ante Deum vita laetitiaque fruor. Georgius ippermannas,
SIcne jaces CAI HENRICI carissima proles R ANTO VII. arx Gottor quando regenda datur Ah jam muneribusq; aetas amoribus apta,
Praefeetum Sponsum mors quia ademit,erati Incluta Praepositum coetu te vidit eorum H AMBURGA una quibus ex veneranda Canop.
Te Princeps aula juvenem suspexit Aio LPM US: Regia & hinc carum Rex FRID ERIC Ues habebo Namq; es Visu S,Alexandrum qui Orator adirest Parmae, prae reliquis commodus este,Ducen ta: Scilicet intervi Hispanum, pacem,interti Anglaim , Cum te legato conciliare studetis.
57쪽
Apto cauist a viae stimul es sermone relata , Dux parat eloquio praemia digna gravi. Cingat enim collum qui torques aureus,& quae Viva det ora Ducis cernere, imago, datur. Quae capiens diversus abis spoliaris at auro, Captus BruXella non procul,atq; notis. Demitur ut vinclum chartis, mox agnitus AngloMilitiae reliquos qui caput inter erat: Adque Status,& liber ab his dehinc mittere ad Areton ,, Re X, tibi,u actum,quod,putat omne sibi. Nam didicere Aus vere cecinisse Poetantis: An nescis longas Regibus este manus Nec mora seXcentas Batavum subsistere naves jussit,ubi aurifero est Haimia clara freto Qupe tricies mille ut Ioachimi a Valle vocatos
Penderunt nummOS, Rex ait,ite citae.
Tu quoque ne nullo doneris munere, GALTertia pars mustae sit tua deinde refertis. En animum, exstincti cujus virtute negant jam Fata frui,Regis regia facta docent . Anni abeunt,non omnis abit sed luctus,ibi Heros
Salluctu,lacrumisque datum nova gaudia quaero: Nulla Venus ignes, tu nisii Elisa levas: Tu mihi Diva places tu regno fida relicto Ibis ad H EN RICI Principis uxor opes. Emicuit,comitata fuit quae foedere Divam A C. Conjugii junctam copia lecta virunais: IUna hic Vin I, florentibus integer annis Magni animi juvenis conspiciendus ades.
58쪽
Tecta ubi Guelsorum post taedia longa Viarum Celsa micani,hic sit jam mora grata refers: Principis usque adeo tua movit pectora virtus, Nec latuit GA I mens generosa Ducenta. ,Non adamas,non sic rutilans oblectat, auruno, ut vir,virtutum dulcis imago, place . Absente hunc IANVS Praesul Bremensis ADOLPHUS,Holsatum quonam Principe fulta domIl S, Delegit, ceu re dubia non futilis autor Consiliis habitus qui graue ferret :Feiret onus,quod honos humeris impotiit,& arcerim, Cimbrorum regeret quam tenuere Duce S. Ergo vocatus abit Guelsorum sede relicta , Quam Princeps gemino nomine clarus habetis: Atq; Bre delibergam cari genitoris ad arcem Tendit, ubi infestat languida membratiae s. Qua tandem exstinctus,Patriaeq; Patrisque, Ducis is Cimbrorum,astra iubar, Robur, OcelluS,adit Plura pedi Heroo vates accommoda dicenti, Haec GAIO cecinit moesta Thalia: at .
Olli modus,& nostra si quae fiducia vitae,
Optima vel primo tempore rapta docent Vivere cum ventres & inania pondera terrae Cernamus Pylii secula multa senis Sive ita fata volunt, seu crimina nostra merentur, Quod prodest transit,quod nocet usqs manet . Quam
59쪽
Quam brevis at cursus, nostrae sito orbita vitae Velox,sors hominum praecipitata doce . Sicut araneoli tenuatur stamen ab aura , Ceu rosa mane virens,vespere sicca perit. Sic homines pereunt: mors illos improba tollit, Et redit in cineres quod fuit ante cinis.
Sic cadit ante diem C A J V SAE A N TU IUS eheu.
tunica spes, columen, praesidiumque patris. Hic piter ingenuas castis cum moribus artes, Cumque pia didicit relligione fidem. A teneris siquidem rectis a cluescere multum est Quae puere discit, post sciet illa senex.
Ingenii ob dotes,queis menseXculta nitebat, Nestoreos annos vivere dignus erat. Dexteritas laudata, fides, istudiumque fuissent , Sive obeunda domi munia, sive foris. Omnibus acceptum,inultis prodeste paratum, Consilio,eloquio,judicioq3gra em, Invida mors tollit vernantis flore juventae:
Illius a rabie quis superesse queat Omnia falce metit, precibus nec flectitur ullis: Ah nihil eximii mors sinit esse diu. Nunc mens astra colit, sed nomen vivet in Orbeis, Dum veniens summum finiet hora diem.
60쪽
Ida Ran et . IPSA LOQIIITUR. OPtimum quidem est, Sileno est non nasci,aut natum cito mori. Ast ego illud improbo,hoc probo. Illud, inquam: Si enim non nata,nec homo, nec imago Dei opificis futilem. Hoc : Si enim non tam cito mortua, multis exposita fuisssem morbis iericulis. Cum itaq; per mortem ad Vitam, de peregrinatione ad patri am,ab aestu ad refrigerium, exagone ad bravium dulci somno sopita pervenerim, gratulor mihi, quod&ego IDAIdea,&jmago Dei mei nascendo facta,quod i cito moriendo go ID A ita innumeris sim praerepta malis. Nunc autem trimula hic Apenrodae sub monumento, patre a j o Mauriti filio, matre Elisabeth Henrici trium Daniae Regum , carii filia, utrisque Ranroviis erecto,resurrectionem carnis eXspectans recubo, mortua a . Februarii,sepulia a Martii, Anno Domini 1J9Ι.