Epistola Consolatoria Davidis Chytræi, SS. Theologiæ Doctoris celeberrimi, & Rostochiensis Academiæ Professoris clarissimi, ad Generosum Dominum Henricvm Ranzovivm, Regivm In Dvcatibus Holsatiæ Vicarivm, de immaturo filii sui Caii Ranzovii ... obitu

31쪽

L ALI cum signo Cranii. Gram velut putrefacta novas meditantur aristas, orpus sic gignent sta sepulta novum . Nempe ex interitu fluit instauratio nostri, rincipiumque boni finis acerbus habet .

AE .QVI POLLENTIA

Mors vitae principium se

Interitus instaurata. Corruptio generat .

Finis praeteriti,principium suturL

Victus morer .

Miseria felicitatem parit i. Futura praesentia non videbunt,sed praesentia futur Induviae, viarum non erunt memores. arruvia παλα α νέαι

32쪽

PruderitiuS. Mors haec reparatio vitae est. D. Bembardus. Mors piorum est finis malorum,& janua ad vitam .

liud D. Pauli absit en.

V Iventes morimur,moriente vivimus,ergo Vive memor mortis,mortemque pavescere noli. Vita malis plena est,pia mors pietiosa quies est. Vitam mors sequitur sed mortem Vita beata . Mors nobis lucrum,quia vita est Christus Iesus.

33쪽

I SCRIPTIO MARMOREI

- giorum Volsati Praesidenso Gubernator,praeter reliqua parentibus filiis & filiab erecta monumenta, etiam ingulare marmoreum, cujus typus hic subjectus eii, in pariete templi tZelio ensis sibi parari, illud reliquis maloium Epitaphiis adjungi vivens fecit, in quo tum ipsi tum eius uxor, filii filiaeque omnes sacrosanJam 1 mitatem venerabundi intuentes, ad vivum expressi sunt,cum Inscriptione tali:

DE TRINO ET UNI SACRUM. ENRICU RANT OVIUS IOHANNIS

ctae individuaeTrinitati ac memoriam majorum suo-um, Juxta altare S. Trinitatis sepultorumpi opter loci commoditatem hic poni curavit,Anno 1 78.

MORUS DE MORTE.

Nos semper mortem procul,&procul esse putam'

At mediis latet haec abdita visceribus raulatImmorimur,momento eXtinguimur uno

36쪽

pro felici ex hac vita exilis. A me pater,vitae qui das primorordia nostrae,

Qui a sacro nob4 numine semper ades. Fac etiam vitae felix sit ut exitus hujus, Ultima nec mortis sit gravis hora mihi. Patria Fama,Domus,Spes, ReX,Fortuna valet :Sat mihi, set vixi. imbria clara, tibi. Diablui cupio vitae pertaesus,& es e

Cum Christo Christo dulce vocante mori, Hjus leuia . SAt mihi iat laudi, caris vixi sat amicis:

Mors mihi sperati muneris instar eritis. Ergo Fama vale,Spes Fortuna valeteis: Tu quoque Rex clemens, Pati ia,Stemma,Uale .

VIvo,post moriar, sic fert divina voluntas, Haec quae vult,eadem me quoq3 velle decet , Vita mihi melior continget,temporis hujus Uita,quam viXi,Vita operosa fuit .

Quam spero vitam,Christi mihi sanguine parta est: Hac dabitur laeta pace Deo is frui, Euripides. I mors,quietis positus fatus,vent: Uelii, induciis sola quae noliris malis.

37쪽

D FRAGILIT A TE VITAE

M DEUS.

imu S aequum est mali

Quas olim donarat opes, ha

Omnia pro libito dans bibona de Domini manibus usForti animo im .nissium sust Ingrestus terram nudus de ventre parentis Nudus in effossum rursus inibo solum ,. Rursum expectabunt Dominum posita ossa sepulcro: Idem ego,non alii carne videbo D EUM. Sit nomen Domini benedictum Nam dates auferto,

Reddit occidit,vivificatque D EU

Aliud de fragilitate Uitae.

V Ita piis mors est, mors vita, hic vivere justus

Nescit, sed credit vivere cum amoritur.

Illa abiit primum,mox tuque omnesque sequemur II re omnes unam cogimur in patriari D. Illa abiit, moneat semper nos este paratos, Ne nos incautos opprimat ille dies

Inq, re Persu Shumum carne resurget humo

bortis enim humanae est, non semper vivere Τed sic Vivere,ne mors sit poena futura, DEI est,

Mors nihil a nobis nisi morbum & crimina tollita, Surgit homo morbum crimina linquit humo

38쪽

ELOGIUM CAII

ia ducatibus Hollatiae Vicari ac Consiliarissilius, natus est A C.

Isis a. s. Augusti, hora et mim 12 post meridiem . I iii tenera aetate praeceptori privato in disciplinam traditus, seminaliterarum feliciter hausit . Deinde in aulam Illustrissimi Principis Holiatiae Adolphi susceptus, una cum Principibus HobLaticis D. Friderico α D. Philippo educatus&libera- Iioribus artibus imbutus fuit . Ut autem studia humaniora ulterius persequeretur, ac lingua etiam peregrinas addisceret, parente in Galliam missius est ubi Per hyemem Lutetiae moratus, sequenti vere, duobus comitibus Maliquot nobilibus se conjungens in Angliam traiecit , ac fere tota perlustrata ac stat aulae Anglicanae explorato, in Galliam est reversus Hac quoq; pene universa peragrata, in patriani se recepit, ubi Metropolitanae Ecclesiae Hanaburgensis praepositusin Canonicus est electus. In Serentisimi Daniae Regis Friderici II aulam, ubi Danicam linguam di licit, se Iostea contulit, a quo A. C. is 87. imissus est ad Ilustrissimum Ducem Parmensem, cum literis concernentibus trai tationem de pace, inter potentissimum

Regem Hispaniarum, in Serenissimam Reginam An- suae, ac Belgicos Status. Rebus ibi extre confectis a a Duce

39쪽

Ρuce Parmense catena aurea, ejusq; effigie donatus benignasiime ablegatur. Iter ingrcutis, tribus ab urbe BruXella miliaribus, per ara equites Bergenses 9. die Januarii captus, omnibusque suis, quas tunc secum de ferebat, fortunis spoliatus est. Sed literis Ducis Parmensis resignatis , agnitus a Reginae Angliae Capitaneo, ad status inferioris Germaniae missus, ab his liberatur. rursus ad Regem Daniae, qui eam ob causam ad illustrem Baronem Angliae Peregrinum de il- tugbui iteras sequentis tenoris dederat, dimittitur: Qui Mus captivitatis' injuriae vindicandae causa naves Hollandicasinoo. in freto Orsund detinuit, donec persolverent oo oo thalerorum . Ex ea summa Ca-so Ranzovio Oooo pro perpessa captivitateri detentione ex speciali gratia Rex donavit . Post obitum Regis Friderici, mandato Reginae, Regiam filiam, quae Illustiissimo Principi Brunsvicensi Henrico ullo eloc ta est, comitatus, in aula ejusdem Ducis aliquandiu iubilitis . Inde evocatum Reverendissimus&Illustrissimus Archiepiscopus remensis Episcopus Lube censis Johannes Adolphus Dux Holfatiae c. in nume rum Consiliariorum Holiatia cooptavit, & administratorem amniissimae praefecturae Gottorpiensis consi tui . Ad eam suscipiendam contendens,in thalami consortem iderici Blomi filiam sibi desponsatam du'cere volens,in itinere febrili parOXysmo est correptus. Invalescente morbo, in arce paterna Bre delibera sacram caenam cum usurpasset,&4 DEO propitio fit ma fide commendasset, spe resurrectionis, vitae aeterna secuturae fretus, non sine acerbissimo dolore ac

lacrymis suorum, nec absque luctu publico totius Hol si aliar

40쪽

satiae, qua per ejus immaturum obitum ingulare te cus ac praesidium amisit, inter complexus parentum ac propinquorum pie placideque obdormivit, Biano Domini 1391 die et O. Aprilis, circiter horam T. Vespertinamis. Dum vivebat, pie, modeste Obri Vi-Vebat, nemini gravis, nemini noxius, sed tali Omnino, qui, quod de Amphiarao faecus Poeta scripsit: Non videri, sed esse bonus vellet. Nihil eo erat probius, nihil conatus , nihil munificentiu , nemo amicoriim observantior, nemo sodalium studiosior, nemo UVenum humanior, & quod majoris est modestiae, non solum pares ferebat facile, sed etiam humiliores sibi aequa bat. Ex vultu eius enitebat bonitas, eX incessu graVita S, civerbis comitas,& senilis prorsus prudentia Corpus in Sarcophagum, quem pater Henricus sibimet ipsi parari jussierat, illatum, ac in sepulcrum avitum ItYehocnse depositum fuit, anno eodem , die . a ij. Sed inde pollea in conditorium, quod parens Henricus Ranet ovius, consensti Abba Rae Catharina Alreidiae,

Consulum It et choensium Muratorum templi ad S.

Laurentium, propter cryptae vita angustias extrui cu raVit novum, cum avi, aviaeq; corporibus est translaturnis Sepulturae interfueriti Serenissima ac illustrissisimae Reginae Dani. SOPHIAE Friderici M. Regis reli est viduae, me verendissimi illustrissimi a principis Joannis Adolphi, Archiepiscopi Bremensis&antistitis Lube censis legati Henricus RanZOVI US pater,ac praeter defuncti fratresin affines, qui omnes fere Regum Daniae vel Ducum Holfatiae sunt senatore S, ac praefecti amplis imi alii ex nobilitate complure S.

D. S.

COPI A