장음표시 사용
1쪽
HABIT IN INSIGNI BASILICAS. ARLE TRANS TYBERIM
AB ANGELO FABRONIO PATRITI PISTORIENS ET EJUSDEM BASILICAE CANONICO
TYPIS FRANCISCI BIEZARRINI OMARE KPROvisORI LIBRORUM BluLIOTHECAE VATICANAE SUPERIORUM PERMISSU.
3쪽
ne in hac Umbe peregrini non sint, probe noscunt quotin quam magna in nos contuleris beneficia, CAR-
4쪽
que ignoras quanta in nobis insit desiderii vis, ut quam gratissimi erga Te cognoscamur. Hujus testificanda voluntatis ccasionem fortasse dedit, quamquam cum acerbissimo animi nostri sensu dolore conjunctam, mors IACOB III Magna Britanniae Regis carissimi atris Tui. Ex quo enim die is e vivis
ereptus est , non intermisimus preces adhibere, ac sacra facere D. O M pro illius salute neque hoc contenti solemnes quoque exequias Et persolvendas duximus Orationem , quae in his exequiis habita est, Tuo nomini inscriptam ac dicatam emittimus , CARDINALI AMPLIS
5쪽
V sIME , ut hoc quoque testim nium si grati animi, singularis observantiae erga e nostrae. arvum munus fatemur:
sed si ex animi, a quo proficiscitur , magnitudine pro Tua clementia metieris , libentis sime e illud accepturum esse confidimus . Homines prosecto
dabunt , quod noluerimus carere luce rationem, quae laudes continet optimi ac sanctis simi Regis , cujus virtutum recordatio utilis semper Jucumda erit quodque eam ibi comsecraverimus, qui illius religio-sssimos mores mirabiliter X- primis . Optasset quidem ejus de Orationis Auctor in uas
6쪽
virtutum IACOBI III simulacrum Auditoribus suis exhibere , quo facilius eos afflictos moerentesque sublevaret . Sed id a modestia Tua quae de Vidi tutibus uis plurimis sertasse maxime admirabilis est, impetrare non potuit Deus non solum nostro, sed communia clesia bono diu te incolumem
7쪽
Ebebatur immortalibus in nos meritis ac beneficiis praesta tisimi Cardinalis HENRICI DUCI DEBORACENSIS , ut in summo ejus d lore, auem ex morte IACOBI III MAGNAE BRITANNi E RE ais carissimi Patris sustepit, nos quoque doleremus , utque hujus defuncti ni moriam exequiis, pompa , laudatione proseque- 4 remur
8쪽
remur, quo si minus idone , saltem pii atque
memores ad reserendam gratiam haberemur . Sed vereor ne sicuti in omnibus vestris factis con
siliis laudabiles semper fuistis , Collegae optimi,
vestrum de me factum, consilium non aeque laudetur Placuit enim vobis onus mihi imponere, ut has Regia exequias oratione honestarem qua in re non satis intellexistis, quam in me sit exiguum ingenium, quam mediocris exercitatio dicendi, ut pro dignitate illius hominis laudespem sequi possim, qui omni laudum genere floruit quique Christianis virtutibus adeo excelluit, ut ejus
vitae innocentiam sanetitatemque omnium fecu-Iorum fama sit celebratura . Fugerit ho vos me certe non fugit. Non propterea tamen quod
ego plus oneris sustulerim, quam me erre posse intelligam, in arrogantiae crimen vocabor. Etenim illud non obeundi fiducia, sed pudore recusandi suscepi, cum mea recusatio non dissicultatis excusationem , sed inertiae videri posset deprecationem habere. Itaque rem aggrediar sane magnam atque arduam , in qua illa me cogitatio non parum recreat, quod etsi angustia temporis copia rerum coactus multa memoratu dignissima
silentio praeteream , ea ipsa quae attigero jejunius multo atque exilius quam pro illorum praestantia percurram , nihil tamen de summa JAco a III. gloria apud vos , Auditores , minuetur , quoniam apud eos verba facto , quos
9쪽
Deus singulari beneficio constituit esse testes spostatores vitae illius , unde quilibet omnium exempla virtutum abunde capere posset. In ejus vero laudibus recensendis ex immense illarum Campo eas potissimum ligam, quas ipse in
rebus humanis solas commendandas ducebat quaeque temporis , a loci, in quo sumus rabgnitati atque amplitudini conveniant . Non eralpectate igitur a me, Auditores, ut in medium proferam singularem Familiae, ex qua natus est, antiquitatem, nobilitatemque, non ut praedicem justissimum dominatum, quem longa annorum se rie haec eadem Familia habuit in Scotiae , Britamniae , atque Hiberniae regna , non denique ut vobis ante oculos ponam multorum Regum Primcipumque imagines, qui egregiis gloriosis L. Etis illam illustrarunt . Laudentur hae in Comcione multitudinis imperitae , non vero in hoc Religionis sacrario, celebrentur de iis , qui alimnis laudibus indigent, non vero de Christiano Principes, qui propriis abundat, quique nihil gloriosum duxit in quod in virtute consisteret. Nostra itaque oratio nil nisi Liactum, augustum ac religiosum redolebit , sicque et prose sto, ut digna sit hoc loco , digna tempore , digna vestris auribus, Auditores religiosissimi. Nulla unquam obruet vetustas , nulla unquam delebit oblivio fugam illam calamitosiLsimam Bruannicis Regis , luctuosam Christianae
10쪽
Reipublicae gloriosam Stuardio nomini, cui sedare Jacobum ΙΙ. Coegit inimicorum potentia, quos in se Catholicae Religionis studium concit verat . o Patre se genitum , qui negligendam Regni ortunam putavit, ut quam profitebatur Catholicam Fidem silvam, incolumem non m do in se ipQ servaret, sed etiam , quantum fieri poterat, in subjeetas sibi regiones spargeret ac disseminaret, jure optimo gloriabatur JACOBUsRgi. Memoria vero repetens se ejusdem calamitatis periculorumque seclum in tenerrima aetate fuisse , cum eo, matre lectissima foemina Mariassistensi ad Ludovicum XIV. Galliarum Regem profugisse,merito id omnibus triumphis visi, viisque anteferebat . Quid enim habet verae laudis ac solidae laurea redimitum vehi per umbem , quid clamor militum , quid populi plausus, quid hostium spolia, quid tota illa militaris pompa Sunt haec quidem magna in opinione vulgi,
sed existimatione sapientum aut cieridentur aut contemnuntur, non si humanarum rerum alta
quaedam despectio, quae homines supra homines extollit, Deoque similes reddit. Non poterat haec ignorare IACOBUL, qui cum ipse propemodum lacte nutricis puriora suxit Christianae documenta vitae obversabatur illi ante oculos insignis Parem tum pietas , quos tanquam de caeso lapses omnes
intuebantur, quique tota mente in eam Curam im cubuerant ut Filium non tam urium in paterna atque