장음표시 사용
31쪽
tandem animam Deo, cui inseruierat, reddidisse. An praeterea hie suerit Georgius Tarasi Syacellus, quum de Syncello ferino erit, examinabimus.
X. GEORGIUS ALEXANDRINVS ARCHIEPISCOPUS, vitam et res gestas S.
Ioannis Chrysostomi ex Palladio, Socrate aliisque conscripsit. Ex Commentariis etiam Cyrilli Alexandrini de vita Chrysostomi pleraque concinna se tradit avetor Anonymus Vitae Chrysostonii D in ea talogo eorum, qui de Vita Chrysosomi aliquid ediderunt, et ex quibus ipse in eadem conscribenda profecerat. Quinam iste fuerit, aut quonam tempore vixerit, ingenue se Photius ' ne ire fatetur, cuius etiam stilum examinans perstringit. fAllatius sententias adtulit quorumdam de Georgii Alexandrini aetate, n. God Tilmanni in praefat. ad latinani huius Georgii versionem, Iss T. v. supra ad vol. Vill. p. 4 T. qui eum posteriorem fuisse, autumauit, Theodoreto, Socrate et aliis, e quorum commentariis bonam rerum partem decerpsit, tum Andreae Sehotti in locum Photii; is vero putat, Georgium eum fuisse, qui Ioanni Eleemosynario successit circ. s. 6ao.' atque Ger. D. Vossit de histor. graecor. lib. IV. cap. I 8. Schotti rationes sequentis; denique u Sarnilii om Chrysost. tona. VIII. p. 94I. Elonae 16ia. sol. cui probabile videtur, Georg. vixisse post a. Chr. sexcentesimum. - De editt. et codd. vide
ad Fabrie. vol. VII l. et X. citi. - De cod. Bauar. CLU. v. cel. Hares in Aretini Beyttagenetc. a. I8oq. pari. II. P. IS. Fragnam. sunt in catena patrum in Psalter. in eodd. Vindobon. X. et XIV. ex quibus illa collegit Balth. Corderitu in exposit. patrum graec. Psalm. Λn,erp. gr. et lat. I643 - 1646. III. tom. v. Lambec. III. col. 63. sqq. qui in nota a. animaduertit, intom. I. p. I 6. recenseri patres, e quibus illa Catena contexta est , et col. 64. sqq. - Vita
Chrysostomi in eod. Coissin. CCXCVI. v. Monifaue. bibl. Coisi. p. 4I3. sub sin. - Denique amplissimis uerbis Allatius vindicat ei fidem, aut excusat eius narrationem miraculorum de Chrysostomo fictorum, et prouocat ad alios, qui etiam Chrysostomi miraeula: celebra sent, quos ideo. repeto, ut Fabricii notas seruem. Sunt vero Damasumu, Cosmas Vos
D Q iam vitam Saullius gr. edidit ad ealeem
Chrysostomi opp. Iste autem alictor floruit post a. c. 9s . U. Caueum in hiae litter. SS. e l. I. p. s77. ad a. 6ao. HarI. g Cod. LXXXXVI. Vide, quae de hoe Georgio eiusque editionibus dixi vol. VIII. p. 4s6. et vol. X. P. To7. R. subi de eius fide iam dispniatum est; adde ad vol. X. p. 2Io. ubi etiam, num arehiepiscopus fuerit, inquiritur, et episcopus tantum nominatur ab aliis, paullo post a me eitatis. Harι. JA Fabrie. tamen in nota, hie est, inquit, Georgius, Alexandrinus epise. cui CPoliti ausu.giendum suit a. E. 639. R quo tempore Catholiet nullum patriarcham habuere Λlexandriae per annos XCVII. - Sehotti senteutia plaeuit Oudino in comment. de SS. ecel. to m. I. eol. Is96. sqq. ad a. 6χo, ubi Georgium vorat patriarcham Alexandrinum, eumque, seribit, Georgium post
S. Ioannem, cognomento Eleemosynarium, a. 6I6. d. 23. Ianuar. mortuum, ad sedem patriarchi eam re*endam fuisse eonstitutinia, et a. 63o. Obiisse. Caveus l. e. et Saxius qui etiam laudat Pagii Critie. Baron. 62o. VIII. p. IIp. is . et 63 . III. P. MI. tom. X. atque Mart. Ban iam de Bytanistin. rerum scriptoribus pari. I. p. 194. sqq. in Onom. lit. I. p. 69. Georgium ab a. 6ao. dictum
fuisse episcoyum Alexandri n. et vita desunehima. 63o vel paullo serius. Hari. 1 Damaseni orat. in chrysostomum, omissam a Saullio, gr. et lati dedit Mitas. Ieqvien. toin. II. opp. Damastent, pas. 386 - 89s. Paris. III . sol. Fabr.
32쪽
IIιον -), D. Euchastarum metropolita', Philotheus, patriarcha CPolitanus, Matthaeus Camariota, Consontinus Poephyrogeuneta, Leonis filius, misy D, Chrysostomi discipulus, et Proesus I. Hari. J XII. GEORGIUS HAGIO POLITA seripsit λογον ἐγκωμιαταον εἰς τλ ασα ματους, etc. Laudatis in subsantias in torporeas, et quare ilia in divinis literis ab condam tur , deque fandis atque infandis. P. τῆξ Δαβ δ περὶ πανο - προκειλαθῆσαν. v. supra, Vol. X. p. ass.l Hanc orationem hortatu Franeis ei soluiti, Neapolitani cleries regularis, cuius scripta suspicio, latinam Dei. Illud hic obiter IJ admonitum
te velim Leetor, scriptorern hunc, dum de angelis et eorum ministeriis agit, inulta noua, incomta, parum catholim ex male sano suo genio egerere. Quamuis enim alii de angelis multa eaque blasphema congesserint: nullus tamen hoc nostro absurdior et teiuerarior deprehenditur. specimina quaedam exhibuit Allatius. J Quonam hic vixerit tempore, vel euius eonditionis vir fuerit, non liquet, licet nomini praepositu in sit, quod sanistis tribui solet in cod. MS. D του ἐν αγοις πατρος ημῶν, S patris nosri. Sed titulum hune in senescente Graecia, et a norma patrum deerrante, iniquissimis etiam tributum
In libris eeelesiasticis Graeeorum, sed manuscriptis potissimum, pleraque Troparia non inelegantia Hagiopolitae cuidam absque nomine tribuuntur: quae me iudice huiusce Georgii non erunt. Non tanti aestimo hominem: ea potius scripsere, vel Sergius, vel Stophanus, Hagi opolitae, Tropariorum similium auc lores, neque infimi nominis, neque contemnendi. De quibus in libro meo de Melodis Graecorum verba facio.
Cosmaa orati. quibus reliquiarum eelebravit translationem , adhue ineditae deliteseunt: v. supra. in vol. XI. p. l82. eum nota l. HarI.lPars ἐκ του δ' λονιι τῶ ι εα,-- τῶ --ΜS. in bibl. Coistilliana p. I 39. LOct in ex Cosmahoe graece produxit Combessius tom. I. auelarii noui, p. 439. R. Alia Iatine Baronius ad a. c. 438. Fabr. Ioannis huius in M. Basiliuin, Gregorium Naz. et Chrysostomuua adhue MS. in variis bibliothecis, ut coistin. p. 4i8. 413. Philotheum in eosdem trea hierarchas gr. et lat. edidit Lae. Pontalius ad ealcem dioptrae Philippi Solitarii, Ingolilad. I6o . 44 unde recusus tu auetario Ditis meano, tom. II. p. 3i3. et in torno XII. bibl. pa
tam in eosdem tres habuit Saullitis et editione indignum habuit. Conflantinum Porphyrogen- xttam ibidem ineditum de thanslatione reliquiarum S. Chrysostomi laudat A latius de
constitia utriusque ecclesiae pag. 218. ad Georg. Aeropolitam p. ao I. de purgatorio, p. II. de Si-
m S. Nilus lib. II. epist. 294. p. 266. Fabr. n v. Baron. ad a. 438. Fabr. ob ciueo fin diis. I. ad histor. litter. M. e . to m. II. p. 3. nr. IV.J Hierosolymitantis: squia tu eod. bis to v. D άνως πατρὸς ἡμῶν situlum gerat.J
33쪽
XIII. GEORGII CHOEROBOSCI, g ammatici, quaedam excusa sunt in A lpei diee lexiei Gracto. Latini,' in quibus scilicet dictionibus seJ N addatur . vel tibii ela uri
Et omnium verborum canones exaele inuet ligari non posse. IΠερὶ τοῦ εφνλκυτια. et προς τους δε παρο τοῖς ρημασι κρινονας ζητῶντας, κει ομοιοτητας. Quae etiam passivi leguntur in codd. MS. . a. t Quae Allatius nr. a. 3. et s. de Georgii Choerobosci grammatica rebusque grammati eis, et libello de figuris tropisque poeticis scripterat; de iis lain supra in vol. VI. p. 338. sqq. quibus add. Irrari. in eat. codd. Matri t. p. 29s, p. 3O6. nr. 26. p. 376. n P. I 3ῆ. et p. 38 I. nr. 246. abunde est disputatum, et quaedam ex Allatio sunt repetita, ubi etiam p. 3ήI. de Choerobosci libello, 'Ονομα κον inscripto. quaedam occurrunt: adde ibid. p. 3o7. R. 3. XIII. p. 32o. '. nr. 3. ac p. 3aa. I. IV. de Emmantulis mytaopuli grammatica. quae nomen Basilii mentitur, at in cod. Romano nomen Georgii cinerobosci prae se seri, ideoqtie huic ab Allatio, at minus recte, vindieatur. - De codd. Paris bibl. pubi. v. indic. ad eat. MSSt. Par. rex g. vol. II. et codd. in aliis bibimthecis Monfaue. in indicibus ad Bibl. biblioth. lui St. - Λddam tamen, quae Allat. de libro, ονοματικο interipto, lir. q. Obseruauit.
a. lsa3. L l. exhibetur apospasmation περ. ιγκλι- νεμι, ν tu νων τοῦ Xοιροβοσκου, de Doeulis eneri licis siue aceentum reiicietit ibi . Idem exstat in Uarini thesturo et coram copiae, atque hortis Adonidis, iii iegia Orum grammaticorum Oollectioinue, quae graece apud Alduin a. 1496. sol. et mi nori tuorum chai aetere so . sol. luee in vidit, ubi etiam oeeurrunt duo illa laudata Λllatio. de ,υ ἐφελκωκῆ, quibus addatur vel iioia addatur, et ad eos. qui ubique regulas et analogiam quaerunt: at Pr eterea alii illio πν, τωι λω θηλυκα, δε -
supra, vol. VI. P. 294. nr. 3. et S. Ineertum autem, ad q3iein Chomo boscum reis: Di seripta illa debeant. quum duos saltim diuersos Georgios grammati eos graeco 1 tuisse Uporteat, viatim. qui vixit Reeulo quarto vel quinto . et a Stephano Byz. vel epitoiuatore eius Hermolao, qui Iustiniani in p. temporum aequalis suit, citatur, ο - μανικοι eius laudante in ἔ alterum . qui Silii eone Metaphraste est tuitior, Rique adeo non scripsit ante saecliliun decimum. Λllatius ipse
infra meinorat libellum Georgii Choe bosei, latine egitum et gr. ab interprete Fed. Moret IoParis. i6is. 32. D lauris posticis, oratoriis et
νγ U. supra, vol. VI. pag. 33s. b. IX. nr. 6. HarI.s ' miris. ν legendum. quod differt ab .--μασικῆ ita, ut hoe sit. quod initar lexi ei interpretatur nomina. illud grammaticam tractationem de nominibus, perinde ut de verbis, eo inpleelatur. Vide Henrilei liiiiii protegomena ad Pollucem p. 33. Fabr. v. ad ur. 1. HarL
34쪽
I9 grammatica, in qno nomina et dictiones exposuerit, minime fuisse, sed Onomastieon eqm grammaticae partem, in qua numinum, et Rhematicum, iii qua verborum ea nones proso queretur, a Dominibus, et verbis ita adpellatam, quemadmodum et alios ab Etymologo titu los ae si diuersi et separati tractatus elisut, saepius i. .udatos. Haud namque suere variae
distinctaeque tractationis, et peculiares de illis rubus libelli, sed partes vilius operis persecti atque absoluti, quod sub grammaticae institutionis nomine circumserri potuit; idque ab aliis etiam auctoribus factum adeo notum est, ut si id probare vellem, si ustra laborem luseiperem. quando id in aliis etiam auctoribus obseruase me memini. sci 6. Huius aliquid exstare in nouem Psalmos Dauidis in bibliothera regis eathoIiei. quae est Seoriaci, scribit Posseu inus. Alii ἐπιμεαισμὸν τῶν εννεα x αλμῶν, novem Uam rum diuisonem, in eiusdem bibliothecae catalogo vocaverunt. Ego vidi laborem hominis in omnes sere Psalmos, et legisse poenituit. Dum enim sententiarum expositionem attendo, nihil aliud praeter putridas grammaticorum regulas, et nugas verbis Psalmorum applicataseomperio. Quemadmodum enim Moschopulus periodum sibi propositam eoloribus et artia scio grammatico exornat; ita et noster Choeroboscus verba et versiculos Psalmorum condit. Nec dubium est. ea omnia, quae sub Choerobosci nomine circumseruntur, Georgii huius esse. Allat. V. supra. vGl. VI. p. 34I. Paris. in bibl. pubi. cod. MMDClILVI. nr. a. Psalmorum ἐμμερισμοὶ, siue psalmota omnium interpretatio grammatica, opus dicitur ineditum, et inc. Ψαλμος ινομα απλῆν' Ibid. in cod. MMXC. nr. 7. exstat Ge. Goerin bosi oratio in laudem Georgii marItyris. Harhet. Sed ex quonam illi Choerobosei eognomen adpositum, sese nobis Eustathius Thessalonioensis commentariis in iambica ea ina ' de Pentecoste exponit. Ους εγὼ μι τω καΘἁ ι αλλους. or κά τινα σοφον διδάσκαλον παλαιον παλλους και πολλαχῶς ἐν λργοις
περιωνυμοις. Eos ipse detesor, quemadmodum et aliis, qui magistrum fatis vetiistam, et sapientia celebrem, nescio quem, qui intistorum ae saepissime in tonsi vendis sermonibus ocular aperuit, inuidentia ΔίIi Choerctoscum nuneuparunt, qui quit ille scribent digerebal, nuntquam se tali cognomine indicasset. Verum homines illi, genii peruers aeque atque qui fitJ Massa tofum Pisam accolunt Latini, quibus absque ulla eaessa ae neces state indigenas nomis C a. nibus
d Ex in editis hisee Eusathii ad Ioannis Da. mentariis nonnulla adsere etiam Allatias lib. s.
tu asceni eanouem iambi eum et peniseostes eo m. do consensu c. g. S. 4.
35쪽
uibus adiet is infamare sollemnι est ; quina hune canem, illum Selaunm. PAgonum alium regnominant et adpellant, adeo, ut sine nomine apud eor esse, qnemadmodum et Nyuorum geutiaetidit, optabilius esset, quam ita indecora insignem, et quandoque etiam longum ptis tempus telibrim, seri. Sed haec quidem et similia proιter propostum dicta sunt. in itumque verocioreo situm tantum eruditione ae doctrina virum per opprobrivm denominant. a subiaco d cantur, et qui Arelam dicunt. tali ilii digne itur deposto, dummodo illi similia ton gιuies nominibus, illisque insignibus adpingunt. Sed quid de ei nodi hominibus ilia uendum sit,
in nostro de libris apocryphis opere sese dicemus. Neque enim Omnia per ignominiam dicta sunt. Neque nomen additum, licet in malum etiam trahi possit, ad malum tantummodo illud denotandum adiectum est. Sed quandoque usus ut casus, quae alias viderentur enormia, familiaria Leiti 8. Fuit in arte grammatica sua aetate singularis, cum caeteri subsequuti grammatici illius canones et praecepta pallu n. et ubique. ubi sule occaso tuleri , vel nomine illius adisposito, vel etiam suppr. sso studentibus pandant: unde et Τεχ, ικῆ Cognomen, ut ego ex ionimo, sibi adoptauit. Idemque est Georgius Dianicus, ex quo 1ua in Cornu copiae Fauorinus Camere, quemadmodum et alii collegerunt, etc. m 9. Eum tandem haud recentem, sed satis antiquum fuisse di et ante Anastasii tempora famam sibi comparasse. vel inde colligas, quod illius testimonio non semel Ste phanus grammaticus de rbibus, qui dictum imperatorem praecesserat, vel eius epitomator Hermolaus, qui Iustiniano imperante, cui epitomen nuncupauerat, Byzantii florebat, dicta sua comprobant. XIV. GEORGIUS DIACONVS, et magister uniuersalis, scripsi te προλεγομενωτων Θεοδοσίου καν:iων α π ς ω: κς Γεωρο, Διακονου οἰκουμεν κου διδασκοι . Presemineua in TModo ii regulas. dictante Geurgio diacouo, Meumenico magistro. 1'. μειδὴ κοιreνων εἰσαγωγne mMλομει-εν ἐπιτομῆ δε του rους παρασίδωσι ν η A e Θεοδίσιος, μάθωμεν τ; μι κα-νων. Di bibl. regis Gallorum cod. MCCCLXXXV. Λn idem cum Choero seo' haereo' . Num
Q Selaaus pro servo, vide etangit virumque glossari uina Paganus pro ethnico. Fabrio dictis Iohannes Damaseenus. Vide
vol. I x. huius bibl. p. 6ss. not. zz.uo Certum hoe ei de altero Choerobosco, quem Iavdat Stephani Byetantini epito me. Atque hi te etiam libenter pleraque illa in etymologico magno memorata trihuerim, quae retuli supra vol. VI. p. 6i . sed non mimis eertuin et . itinioris esse Georgii Choeribosei librum de tropis, quia in illo Simeon Metapli rastes citatur. Itaque videndum, viri ad se libendae luelibrationes variae it a naticae, quM graece HStas Partiua meinois
ratiit Matius, partim ipse retuli vol. VI. pag. 3;8. sqq. x Non dubito. Choeroboseiiiii iuniorem eum. dem eum hoe Georgio diacono pro miliciare, 'ui in eodiee bibl. Coistinianae, de quo mulsoue.
Iuripit: ἐπωδη . Θεοδοσω ἐν συννοων παραδίδωσιν. Theodosi is iste gramminatietis suit Alexandrini Christianiis, euilis lueuhraiiones in Dionysii
36쪽
Num Choeroboscus diaconus fuerit, incertum mihi est titulo tamen unisu salis magi ri
insignitum non uno in loco Comperi.
XV. GEORGIUS DIAERETA, ex quo seut et aliis non eontemnendi nominis
seriptoribus, expili tiones nonnullae in Hermogenis rhetoricam collecta sunt, sub hoc titu'lo: Συναγωγη των οἰναγκωοτατων lεξηγησεων ἀς την meeo ην των αποδοΘωτων υπο το ιτιαν- εξηγητων. κα ελληναav, ων εἰσὶ χριπιανοὶ μD 'Iωα, νης φιλόσοφος μεγας, - ἰρΘαθοξοτατος ἰ Σιμελιωτης, υιι ετερος 'Iaio ης διδασκαλος ὁ Γεωμετρης, Γρηγοριος μητρο aeλίτης ΚορδΘου. ετερος μητροπολίτης Σαρδεων, Ο Δοξαο ρῆς, κυρις Io- is, Πύργος ο Διαρετης λεγομεν:ς' ἔλληνες δὲ Σιμπλίκιος, Aerin ος, Συριανος, Ιαμβλccςς. Collectio interprefationum maxime necessariarum in rhetoricam, quaa a thrisianis, itemquε gentilitas expositoribus traditae sunt. Ex his Chrisiani fuere Ioannes phibsophus magnur, es ararime orthodoxus Siculus, alius Ioannes magi sere geometro, Gregoritu metropolita C rinIhi, alius metroposita Sardenss, Donpatres Dominus Ioannes, Georgius Diaereta dictus :Geutiles vero Simplicius, Longinus, Syrianus, Iamblithur. Fuit patria Alexandrinus, co
gnomento Monus, professione sophista. Diaeretem dictuna existimo ob Icholia, quae in διαίρεσιν, divisionem scripserat. Habeo ex indiee MSS. librorum, in quo legitur: Γεωργίου του Mονερ Σοφιτου Αλεξανδρεως σχὶ λια εἰς την διαίρεσιν. ἔτι δε ρητορικον το βι'βλὲον. Georgii Moni sophisae Alexandrini scholis in dissonem. Liber ad rhetoricam pertinet. Si non sallit titulus, et ive, ου pro μοναχῆ irrepserit. Nec aliud videtur, quod in bibliotheca regis Galliorum asseruatur, Georgii monachi scholia in librum de diuisione
XVI. GEORGIUS ARISTINVS historicus. Illius meminit Iosephus Methonem
sis episcopus in respolisione ad Mareuin Ephesinum pro concilio Florentino, tamquam illius, qui retulisset additamentum illud, Filioque, in symbolo mox a secunda oecumenica synodo tempore Damasi papae adpositu in fuisse. X- ου προ τε των μίνον, ως aer To . αλλ' νυλς μσα τὴν δευτέραν σύνοδον ει τω καρω Δαμασῶ I1απα, ὼς μαρτυρῶ Γεωργιes 'Aρι- τινος μ' o I ρικ-s. Nec ante illas tanIum, ut dictum es, sed mox a fecunda Anodo tempore papae, Damasi. vi adserit Georgius Arsinus hisoricus. Et infra: το δε συμβολον απο της δευτέρας συνοδου ἡ 'PaῬοωκη ουτως ἐ να-ν εκκλησία, ωs αθεν ηπι σημερον, καΘως μαeτυeῶ
potius RhauIiorum illustri familia orientaIi. Hari. 93 Sie Choeroboseus voeatur apud Labbeum in bibl. noua MSS. P. I 4.Σ conser Lambecium VII. p. 2sq. sp. sso. R. KOllar. add. supra, vol. VI. p. 76. ibique noti t. Bart.JaaJ Hermogenis rhetori .hbὶ 'Αρι ι apud AElatiam p. vet. de eonsensit utriusque ecclesiae. Perperam Arsinus apud Michallina Nau in essiste eeelesiae romanae Frae. caeque p. 7s,
p. 4 s. D. - Inter eos, qui subscripserunt To-ino condemnatio uis sectarii in Barlaaini Calabri et Gregotii Αeindyni a synodo CPolit. eo inposito a. C. ivt. oeeurrit Georgius diaconus . Huntire. Seeu phylax, in cod. eaesar. CCLXVI. v. Lambee. V. p. 423. - Ct p. 42 . in eod. Tomo Georgius metropolita Πηγῶν καὶ Παρια. Ibid. p. 24s iar. 16. eod. caesar. CCXLVI. est Theophanis. monaehi
et rhetoris eonsolatio ad Georgium Rhaut propter obitum filii eius Michaelis, et Lambee. in nota r. eitat Martini Crufi adnotati. in librum VIL Tureo . Graeeiae, p. 4n. de Rasiorum seu
37쪽
Γεωργιeς ο 'Aως εδημεν. Symbolum vero post secundam synodum romana eanebvieteissa, scat hodie caait, te e Georgio Amsino, st diximus. XVII. GEORGII PEDIAS IMI hsoriam nondum editam laudat Petrus Pantinus Notis in orationem de Dei para Virgine, quando ad fri templum est triennis a suis deducta, Germani archiepiscopi Consti tinopolitani. Ex ea namque, Germanum hunc sub Leone Isauro, seu Conone, a quo et in exsilium a clus est ob imaginum cultum, vix ita, re. fert. De quo saue auctore, quum ipse nihil compertum habeam, sed tantummodo mihi dicto Pantini eognito, nihil dicam. Ioannes Pedias mus et cerdonibus notus est: Dde quo vide supra, vol. X. p. 648. R.J
Homilia edita est graece et latine tom. II. de Cruce a Iacobo Gret sero p. 639. sv. supra advol. XI. p. 628. - Venetus in cod. Nauiano CLIV. nr. 46. Georgio IIuiyl. .oratio τῆ ἁγία μεγάλ παρασκευν' ευλογη- θεσποτα ' init. σημερον Δ κυριας 'Iησους Xριτος is τα ςαυρῶ. Mingarallis in cat. codd. gr. Nan. p. 3 O. videtur in editus hic sermo. - Vindobon. in eo θ. caesar. XI. est inter Canones, siue cantica sacra in SS. totius mensis April. d. VII. in S. Georgium, archiepiscopum Mitylenae. v. Lambet. VIII. p. ao9. HarLJ Neque lite alius
ab illo est, si eoniectura non sallit, quem inter libros bibliothecae imperatoris ex nare dieit Posseu inus in indice dictae bibliothecae Georgii Methinensis, in possona Domini nosyri Isu Christi. Et epitomatores Gesneriani, Georgii Methiminensis de passone, etc. Typis quoque prodierunt Epigrammata varia φε) Geurgii Patricii, cui Mitylene patria, in laudem librorum D. Dionysii de coelesti hierarchia, de diuinis nominibus, et de mystica theologia. Eiusdemne an alterius y quid reseri yXIT GEORGII NICODII de erure liber, se in seriptus in bibliotheca imperatoris Viennae Austriae, Posseu inus. An lapsus exscriptoris fuerit, et Nicodius nobis pro Nicomeditos irrepserit XX. GEORGII GRAMMATICI. V diuersi ab illo Teelinteo, quem Choeroboseum esse diximus, ad haec tempora superest laudationum biga, da S. Barbara virgine et martyre. Earum primae principium est: μεν τρις ουκ ἀθοις επισφαλ . τῶν υπερ αξίων ἐφαπτε9 ' alterius: επειδη η της μάρτυρρς πανσεβούνιes μνη μη των αἰγληφορικ. sά, α Θεν καταυγασθῶσα ἐλλαμψεσιν. Vidi in bibliotheca Balberina. Et memini me etiam puerum adhuc vidisse in Meilanensi monasterio S. Saluatoris. LVna Paris in bibl. pubi. eod. MCLXXIX. nr. I. V. supra, vol. X. p. 2O3.JHuius
co Ant erp. I 6oI. g. p. 387. tom. 2. et auctarii bibl. Patrum Ducaeani p. 44s. Etiam Georgii Leen peni historiam in editam memorat Auatius
infra p. ;63. Meminit Martinus Deirio in Vindieiis Areopagiticis p. 453. Fabr.ee Nulla alia, quam edita Georgii Nie med.
homilia respieitur. quae inci p. πρου υιπλον κτην. De qua supra VII. nr. St. Vade Lambi c. I. p. 13s. fp. 2 3. sq. et p. 2 s. not. A. ed. Κollar.l
af V. supra, Vol. VI. p. 34I. Hari.
38쪽
23. fici Huius pleraque anaereontica tarmina, eaque suauissima, varii nec inelegantis argumenti, quandoque litteratorum usui euenda penes me eon seruo, et ne talia fingere
XXL GEORGII Paneuphemi, PRAEFECTI AFRICA admoniales Alexandriae,
quae a catholita ecti a defuerant, araece Romae seruari in Uatieana resert Ges eius, et Pos-1evinus. fv. Monso M. Bibl. biblioth MSSt. p. ia. AJ Meminit Robertus Constantinus in bibliotheca. Auctorem tamen illius scripti Georgium non esse, sed Maximum Homolog tain, titulus i ple per se indicat: Mαε με -τῶ ομολογητοῦ εκ προσωπου Γεωργω τοῦ
in bibliotheca Barberina. Similia sunt, fici quae alii scriptores celebrcs ex perlimR oli Urum seripserunt, de quibus nos alibi. XXII. Georgios monachos hi floriae Getesiastieae seriptores pIures fuisse, nemini dubium est. Matthaeus Raderus Nota in Vitam lancti Ignatii, Patriarchae ConstaMtinop litani
39쪽
litaui a Nieeta Paphlagone scriptam tres commemorat, quos penes se esse scribit. Praeferta, qua8 pa an ad oram notimi. placuit quaedam enotare ex Georgio Hamariolo, qui diversus es a Georgio Syncella Tarasi, quamvis tu fronte nomen Syncelli praserate diuersus item a Georgio monacho, qui chronicou scripsi, quod a Pau ino lavdatur. tametsi chronico illud
Georgii nomen praescriptum non habeat. Tres enim diversos Georgios monachos manuscriptos partim ex Palatina Boiorum, partim ex Augustana bibliotheta ineditos omnes, nee trantistos hactenus metum habest, conferrive. Discrimen tamen inter eos nullum adducit; pleraque etiam obscurius prolata nobis diuinanda reliquit. Saltem illud tacere non debuit, quanam ratione Hamariolus Syncelli nomen praeferat, et Georgius alius, qui chronicon scripsit, et laudatur a Panuino, quum Georgii nomen non habeat, Georgius sit. Et cum Pan uini locum subliceat, rem nobis apertam forte per se, dissiciliorem reddit. Utinam nobis vel eorum historiae exordia, vel terminos praefixis.t; sic enim historiei praedicti dilucidius innotescerent. Quare de nostro, si quid id fuerit, ut rem implicatissima in extricemus, aliis quid in medium adseramus: primumque de Syncello, deinceps de Hamariolo, tandem de tertio, si est, nam uti de primo, et secundo uulla dubitatio est, sie de tertio coniectura non leui haesitare poterimus, disseramus.
XXIII. Primus erso est GEORGIUS MONACFIVS, et ΛBBAS, ab ossieto quo
Tarasio patriarinae inseruiebat, SΥNCELLVS, veluti nota sbi propria hoe cognomine ab aliis discretus. Quid ossicii nomen prae se seras, ex aliis sumseris. Syneelli pro fide catholica certamen, et in eoesesia dignitatem tetigit Anastasius bibliothecarius in prae satione hist. eeelesia sileae. lLocus iam exscriptus est supra, in not. v. ad vol. VII. p. 4 T. HarhJ U Breuiarium Hronographicum ab ipso orbe condito ad Diocletianum quod ultra
deducere morte praereptus non potuit conscripsit Syncellus. Syneelli eod. in bibL Citrensi: eod. sub titulo Georgii monachi chronicon a Iulio Caesare vique ad Diocletian. imperatoris non esse Georgii Syncιlli, sed Georgii monae8i Hamartoli, Scaliger in ep. 39I. p. 677. ostendit. - Velutiis inter codd. Iulii Iustiniani fuerant Georgii monachi historia ab Adaino ad Romanum Diogenem, atque Georgii oecumenici et Simeonis magistri historiae ab initio mundi. v. Monfatu. diar. italic. p. 43s. Hari. J Syncellum in hoc volumen uniuersiam Eusebii chronologiam sine ulla verborum immutatione transtulisse; eli quemadmodum Eusebius fi J Astieanum. et alios, qui ante eum huic scriptioni manum admouerunt, castigabat, quod multa aduersus veram temporum rationem sei ebant, se ipse ni Eusebium Georgius iste Syncellus, ubi, quid ille paulo alienius a vero dixit, aut secit, ita exagitat, ut, ubi usus
venit, io CPolitano, destincto a. tos. Conser, si plaeet, quae de Georgio Syncello eiusque thro. ni eo dixi volum. VII. p. 4s7. sqq. Fabr. ubi de
Georgio Syneello, eiusque continuatore, Theo. rhane, et de codd. atque edd. iam, quae neces.saria notatu viderentur, prolata sunt. Allatius posthaee Olfendere maduit, Georg. Cyprium, de
quo v. supra, j. IX. diuersum esse a Georsio Syneellos addidit lo eum Theophanis de Syneelli
studio, dilixentiaque tu contexenda historia cuin versione Iae. Bullardi, siue rectius Io. Dc. Bu. thardi. cv. supra. not. cci ad vol. VII. p. 46l. et loea Cedrent, s. Ioan. sedilitiae in prooemio, ae Mieh. Glyeae in fine partis tertiae Annalium, quae repetiit Ioannicius Cartauus in Flor. e. I 33. Eari.
40쪽
venit. raro hol ne in sine aeerba obiurgatione, aut contumelioso dicto dimittat; quin etiam h ιλα, tris adpellat, adnotauit non male Iosephur Sealiger in Eusebii chronieon, et ex ea Ger. Ioannei IRUFiu de histor. graecis lib. a. cap. 24. Euin merito ab Eusebio dissentire saepe, saepe etiam immerito, Iosephus passi in conatus est ibidem ostendere, cui ut in multis subseribes, ita in pluribus meram animi contentionem agnosces. De illis, quibus plus otii est, iudicium ferant. Euenit porro, ut exseriptorum incuria, vel legentium taedio, et sollemni ae misera seriptorum conditione, ut par anterior operis, qua a mundi exordio ies gestae ad obsessam a Pompeio Hierosolyaeam, vel ad Iulii et Augusti principatum enarrantur, in auctore exscriben .l 1, omitterentur; adeo ut vix uno, vel altero loco inueniatur: a Pompeio, et Augusto ubique. Hi ne nonnulli nullam aliam Syncelli historiam praeter hane posteriorem agnoseunt. Plerique etiam, quum nullam aliam ab orbe condito Georgii historiam praeter Hamarioli deprehenderent, et se irent, Syncellum ab Orbe condito opus inchoasse, Hamaristoli sententias pro Syncelli, ut alii quoque Theophanis parili suco divendunt. Specimen huius rei esse poterunt excerpta sub Georgii feJ Syncelli nomine ex illius chronico a Dionysio Petauio exhibita post Bieuiarium histolicum Nicephori patriarchae. μὶ Ea enim, ut Vir ille animaduertit, fallo Georgii nomen prae se serunt, quum lint Theoplianis. Λt ipse Georgii Hamarioli esse, non Theopi is, deprehendi. Quod inde etiam facili negotio haberi poterat, quando in illis nulla annorum distinctio, nulla temporis delineatio, sed rei, uti se habuit, plana et continuata narratio. quod praeter institutum Theopliauis es, qui
omnia annis coneludit, ut uno obtutu conspicitatur. Et ne alios in crimen adducere videar,
ipse egomet in Syntagmate meo de Engastri mytho oli in edito sententiam de ea Hamaristoli, Syncello, errore non leui, adseruir multa itaque sub Syncelli nomine, quae Theo. phanis et Hamarioli; multa sub Theophanis, quae Syncelli et Hamarioli; multa denique sub Hamarioli, quamuis non ita saepe, quum auctor in promtu haud suerit, quae Syncelli et Theophanis sunt, laudanturi Et hi tres auctores, quando non Omnibus pateant, apud recentiores confunduntur, et unus alterius saepe numerσ locum occupat. Quid Georgium Theophanem Vollit reseram 8 Plura rapit calamus, dixit ille. Ego dicerem, plurima typographicorum amanuensium incuriam conlaudere, plurima ex recta scriptorum semita in prauam dii loriamque nulla poena protrudere. Fraudem in hisce Georgiis aperiam, ut suturis temporibus, suis quisque plumis alienis abactis. praesulgeat. Caussa erroris suit, nomen illud monae hi, quasi cognomen Georgiis addicthun. quod recentiores parum adueitentes, unumque Georgium monachum historiarum scriptorem opinantes, scripta omnia ad unum retulerunt. ΓPrimum ostendit
conser Mari praelationem ad Syneellum, cap. XI. p. 4s4. Lugd. 2629. 4.