장음표시 사용
41쪽
Sytieello et patriarcha Tarusio confundit et historias ab illis conscriptas licet diuersas auuarias commiscet. Codex Bauarieus, cuius Posseuitius meminit, hodie s.c. cl. Hatat in Aretini Reytragen et c. a. 18oq. pari. 9. p. 3o. R. numeratur CXXXIX. et est in seriptus: Γεωρογω συγγέλλου ταρασlis του ἁγιωτατου πατριαρχγου χρονικον συντομαν ἔκ διαφορουν χρονο γραφων κ i ἐξ γη - συλλεγεν κm συντεθεν υ πο γεωπίου ἁμαρτωλοῦ Mοναχή. Προλογος Incipit: πολλοὶ των εEω φιλολογοι ' cel. Haris de hoc cod. valde mutilo in ipso prologo, in quo Hamarioli historia utque ad Constantinum et Romanuin continuatur, pluri disputat, ani inaduertitque, male hic Georgium Hamariolum cum Georgio Syneello confundi, licet id titulus innuat. In fine autem, iste, ait, Hamariolus a me latine versus et praelo paratus est.
Λdd. paullo post XXIV. de Georgio Hamariolo. Pergit Allatius: J
IJ J Gesne rus, Georgii euiusdam graui monathi his oria temporum, fue thronita a tondito mundo, usque ad regnuin Nicephori Bolaniatae '' , ex ι ma sexipta Vinet iis m biblioth ea sanctorum Ioannis, et Pauli, et apud Diegum Vrtadum Caesaris legatum ibidem. Vide, nsivim fit, qui infra Gιorgius Pachymeritis nominatur; nam et i e monachus hisoriam quodam scripssse fertur. Cuiusnam ea historia Georgii sit, diuinare non possumus, et certum est ex commemoratis superim, nullum ad Bolaniatem x 'ire historiam suam produxisse. Nisi id adfirmaremus, alium quempiam ad historiam morsit, quicunque ille fuerit. quae deerant ad Bolaniatein usque de suo, vel ab alio scriptore acliecisse. Ridiculum praeterea est, simi- Iem a uictorem Pachymerem fuisse, quum Pachynaeres non a principio mundi historiam inchoarit, neque plurium imperatorum res pellas, sed Miel laetis, et Androniei eius filii Palaeologorum tantum, quando etiam ipse rebus intersuit, prosequutus si, ut insta dicemus. et Syucelli itaque chronicon potiore sui parte mutilum vi lcbatur in bibliotheca Antonii Λupus ini eod. CXXXVI. Georgii monachi Syncelli thronogrnphias epitome a C Iulio Caesare ad Diocletianum usque. Sequitur thronogrvhia Theophanis nae thael m. 'in et Theophylatrum eius stium. Eius chron. resertur ad Theophylaesum, sicuti in praecedenti nota, non ad Diocletianum, a Theophano monacho eontinuatum. In lex manu 'eriptus. Et fortasse ideiri erit eum alio eiusdem in eadem bibliotheca, ut est in Iudice edito. Georgii monathi, et logossatae Syntelli chronicon breve ex diuersis thronographis, et interprelibus tollectum, cor tinιni hisorias ab exordio mundi inqua ad Heracliouem, mi athi filum. Vbi .vides, Syneellum topothetae etiam dignitate, ne isto an ex vero, insignitum: quemadmodum et in cod e Ambrosiano Mediolani: Xρονικον συντομον ἐκ διαφορων χρονογραφα , MV mπητων
eron p. 426. memoratur MS. chronicon graeeum soliorum *3o. in 4. ineipiens a temporibus conis stamini magni desinens in imperio Nieephori IIIa siue Botaniatae. Sublinicia διήν-ς πιν νης
42쪽
ITσυλλεγοῦν, κώ σ τεθλ ro Γεωργι μονιιχῆ, καν Συγκελλου. Et in fine. εωs οῦδε ταχρονικα I εωργίου μοναχου κει λογeΘετου. Dixeram, dubium esse, an Syncellus Georgius. Logotheta itideui fuerit: ali uiri namque suisse codex Palatinae MS. in bibliotheea Vatieanaeuinciti in quo tota Georgii Hamarioli historia praeter nonnulla loca, quibus res susus, vel sucein stius habentur, et variantes, sed saepissime in melius, lectiones, ad verbum exseripta est. Ioanni Siculo, postmodum patriarchae Constantinopolitano tributa. Xρονικον
et eorum defundentibus. P. 'δεδαμ τοίνυν κατα ταν σοφώτατον. Praeter auctoris nomen
diuersum, omnia Hamarioli sunt: Desinit in Miebaele filio Theophili, notatuique in fine. nos In τα χρονικα Γεω γίου, - του Λογοθήτου. Hucusve chromta Georgii et logothetae. Nullo quam in Ambrosiavo clarius. Chronica nempe haec ex Georgio, et logotheta. duobus duntaxat scriptoribus, concinnata suisse. Sed quis his logotheta sueriti An idem-met loannes Siculus. qui ante patriarchatum initum logotheta suit r Uel etiam cognomen. to talis, quando fel sequioribus Graeciae temporibus multi cognomentum illud, siue a Io. gothetae dignitate, qua suerant insigniti, sue alia caussa. ut fieri solet, usurparunt, et nune quoque usurpanti An etiam alius a Siculo Certe logothetae illud Georgio adseribe dum non videtur, ex quo sua Siculus descripsit, vel cui sua ad pinxit - Quis praeterea Ioannes iste Si eulus suerit post inodum patriarclia I Graeci historici, quod ipse viderim, sient. Ego suspieor non alium a Ioanne Glyca suisse, cuius licet taceatur patria, eum tamen Atti estini studiosissimum eloquio statuisse, et quod magis est, Logothctam Dromi, antequam in patriarchieum solium eollocaretur, suisse tradit Gregoras historiae Romanae lib. 6. et
Phraueta lib. I. cap. 9. et Ephraemius monachus in chronico.
EP ων αριτων, κα- σοφῶν λογο- ἰδρις, Xωρίζεται δη την λεὼ πρ ασίαν. I De porro Vipsione seripto solio renuntiato, Ioannes quidam Glyta cognomento, Senator, et Logotheta Dromi, optimorum, ae Iapientum sermonum peritus populi regimen excepit. Nec ob aliam caussam exscriptorem Logothetae nomine Ioannem Siculum, sue mavis Glycatuindicasse. Noa placet y da certiora, et eoaeedam. Sed quia non videt exscriptorum tu D s has,
43쪽
bas, et nugasy Unus illis Georgius omnia fuit; et propria vn cuique singulis, ac si communia essent, concedunt. Λmbrosiana historia iam sub Syncelli nomine citata, Syncelli non est, neque diuersa ab ea, quae Hamariolo in eadem bibliotheea adse ibitur, si ex piincipio de reliquis libri partibus lentetulana serre ineonei num non est. Opus tamen hoc, si coniectura non solior, non est, neque Hamarioli, neque Syncelli, sed ex utrisque, ut ii buit Epitomatori, compilatum, productu nique ad Heraelionem, et infra ad sua tempora: eam tamen historiae partem cum ultimis foliis vetust.i laceram, vel alio infortunio deperditam. ut saepe usu venire solet, suspicor. Quod etiam in codiee CLIV. bibliothecae Vaticanae adnotabam, in quo a prine ipio mundi ad imperium Romanorum, et inde ad Theophanis principium historia continuatur totidem verbis, quibus Syncellus et Hamariolus usus est. Vt videri possit ab aliquo tertio ex Georgio Hamariolo, et Syncello historiam illam suisse deturiatam, quum in multis frJ concisior sit, nee tam erebris, longisque sanctorum auctoritatibus abundet, licet iisdem verbis Hamarioli, et Syncelli, ubique seniper narrationem
Coniecturain confirmat Gret serus, qui de Georgii Syncelli codiee soleo. et Augustano sermonein habens, testis oculatus seribit: Verum nee Boiour, nee Augustanus codex, virumquι iam vi innus, genuinum Syntelium eontinet, sed miscellaneam quandam farragium ex variis ac nescio quibus rhapsodis tonfusam. Nam verus, et germanus Syntelius thronicum furimothicatur a Iulio Caesare, praetexitque usque ad primum annum Diocletiani; deque terminotaytim hab/mus Annsasium bibliosiacarium in praefatione, quae Mysellae praefigi solet. Linitimum Syncellum nacti fumus. et legimus hinstio Marti 'frri, Viri Augusani, in evius eodice titulus se habebat: Γεωργίου εὐλαβεσα του μοναχῆ κνι Συγκελλου γεγονονος Ταeασω τἄ
της βασιλέως 'Iolit Καίσαρος 'Pωμαίων. μεχρι της εα πιλειας τοῦ πρώτου trους Διοκλη πιανῖ, etc. Falsum nihilominus est, Syneellianae historiae prinei pium a Iulio Caesare esse, quod postea et idem mei Gret serus ex Theophane ac Cedreno agno 't; ae proinde codex, illi a Uel sero exhibitus, non integer suit, sed pars postreina Syncellianae historiae, cuius quemadmodum et Theophanis plures codices, quae eam ab obsesss a l'Ompeio Hierosolymis, vel a Iulii, vel Augusti principatu auspicantur, in Italiae bibliothecis, et praecipue Vaticana custodiuntur. Attamen partem illam, quae ab orbis conditi initio ad tempora Pompeii res pertractat, etsi sedulo avideque pervestigarim. nusquam hactenus vidi. Reperiri tamen nullus dubito, confirmorque schedula, quae in codice quodam Palativo dicti Georgii reperta est. In ea adseueratur, chronographiain Syneelli integram ab orbe condito in bibliotheca regis Gallorum adhue exstare, charactere vetusso, bGnaeque notae, cuius illud dicitur esse principium: si λογη Xρονογραφίας συνταγῶσα υπο Iεωργἰου μον χῆ, Συγκελλου γεγονότος Ταρασίου Πατριαρχa kωνταντινουπολεως, οδετο Ἀδραμ μέχρι Διοκλη-
ει Cons. not. x. ad vol. VII. p. 4s7. Hari. vu Ex hoe eodiee regio piiblieauit Iaeob it see. eat MSSt. Paris. regg. II. p. 398. est Goar, et eum versione sua ne notis in lueemtod. MDCCLXIV. evius tamen initi uin et finis integrum Syncellum produxit Paris. 16sa. fol. desiderari die untur. HarL
44쪽
triarchae Constantivnpolitani, ab Adumo ad Diocletianum. P. ἐν άρχη μύησπιν o Θεος τον ουραινον καυ την γηην. α χἡ πασης χρονἈκῆς κινησεως τῆς υπο χρονον sti eρατης κτίσεως λὶν, si i ἡρανος και η γῆ παρα τῶ Θεοῦ πατρας, etc. Hune esse codicem arbitror, ex quo Eusebiana tua Sca. iger habuit, quare eius de codice iudieiuna audiamus: Quam mutiltu vero ille liber ad nos peruenerit, tolligere licet ex eo multis locis, in quibus aut quorundam meminit, aut quaedam promittit, quae tamen nusquam eo arent. Accedit manifestim mutilati mitis
argumentum, Derba ante lemma operis ad hune mcdum eoncepta: .παρεκβολαρ απο των Γεωρογίου τοῦ Συγκελου Τα Οασίου Πατριαρχου. Sane τῶν παρεκβολῶν, id est excerptorum nomen, satis iudicat plura Gyiderari, quam superesse. Codex feriptus es ante plus, minus annor D ex eo omnia Eusebiana excerpsimus, quae quidem deprehendera potuimus, Pae quanquam nι ceu tesima quidem pars eorum eos videtur, quae ab Eusebio rolicta sunt, aliquando tamen iustum volumen explere possunt. Sed codicem illucii mutilatum esse, paee tanti Viri, dissicile ad duci possiam, ut credam. Monachum porro et Abbatem Syncelliam agnoscit Theophane in principio: 'O μὲ, μακαριώντατος 'Aββας Γεωργιος, o κών ΣύγMλος γεγονως. Viu bat temporibus Caroli Magni. Quum autem Georgius thronographus, seu thronisus laudetur a plerisque, Ut ab Hippolyto Thebano in citionico apud Canisium Antiquarum Lectionuita tona. 3. a Photi patriarcha. libello cui titulum neerat: συναγωγ -ἀπeδ εις πεδι ἐμισκοποννε μητροπολιτῶν, κει ἔτερων ἀναγκαίων εκκλησιαςικων Dτηματων, nec non a Ioanne Treαδ Chiliade a. hist. 33. de Cleopatra, et Pharo. Mέφητα ριδε Βιργἰωος ταυτης τῆς Κλεοπατρας,
Mentionem quidem mimissilis huius Cleo Irae fuit, Lucianus, et Galenusi et Plutarchus eumai , Diodores. Georgius, Georgius Chronitus ram aliis, et Ioannes pos Aor Antiochenuδposrmo: dubitari potest, de quonam Georgio intelligi debeat. De Syncello dici plane eenset Gerhartas Vossius de historicis graecis lib. 3. in Ioanne Antiocheno, et postrem. ista TZetrae conuincere videntur. Nam si Georgio posterior est Ioannes Antiochenus, frJ qui nihilominus est Damasceno antiquior, quum ab eo Oiat. 3. de imaginibus laudetur, sane Georgius ante Damasceni, quin etiam ante Ioannis Antiocheni tempora stati ergo non lius, quam Syncellus, quum ille antiquior ipso Hamariolo, et aliis fuerit. Sed enim in his insulse, quemadmodum et in plerisque aliis, Tretra argutatur. Nam si vera ipse prinnunciat, quod ipse neutiquam crediderim, alliis erit hie TZetzianus chronographus a Syn cello. Et vim argumenti nee TZetra ipse. nee alius eo aeutior, aut turbulentior effugiet
Ioauuem Antiochenum, ut diximus, Damascenus sub Leone laudat, sed per Treta in An-- D 3 tioche- De hoe dixi volum. XI. p. 17. S. XVI. set ego prura adieei. Eari J
45쪽
. tioebenus posterior est chronographo, quum post eum scripurit, ergo chronographus hie non erit Syneellus Tarasi patriarchae, qui post Damasceii uiri an uos sere septuaginta seribebat sub Constantino et Irene. Ergo quantum hic syneellus Ioanne Λntiocheno, et Georgio chronographo, qui ante Antiochenum scribebat, distabit Chronographi tamen nomen Synecllo magis, quam alteri competet, quod ipse res per annos diuisas pertractauerit, ceteri sine ulla annorum disinistione illas prosequantur. Verum in tanta auctorum consu-sione non dubito, aliis etiam Georgiis, et Haurariolo praecipue a scriptoribus. qui non singula ad amussim examinant, tributum. Asiat. Hic addere placet, Chronicon, lingua gr. ulgari scriptum, et a mundo creato, ad Ainurat his usque Sullani tempora deductu in auctore Georgio Malaxo, Paris in eod. bibl. pubi. quondam Coibertino MDCCXC. ur. I. exarato probabiliter saeculo XVI. Hari.
XXIV. GEORGIVS alter MONACHVS, qu, gaudet HAMARTOLUS, Pecca.
tor latine diceres, in. sui contemtum; quod etiam plerique alii. sed Theophanes Syncelli continuator. potissimum in inscriptiove operis, et ex Latinis etiam multi consueuerunt, adispellari. Chronicon et ipso scriput ab exordio mundi ad Michaelem Theophili filium vj quando ipse vitam agebat, ex variis et diuersis chronographis, et interpretibus sacris contextum; hi stolia quidem non admodum opulentum, sed ad firmanda fidei capita. dissertationibns, et sanctorum patrum avistoritatibus longiusculum. Pleraque sunt in siti eo, quae in Cedreno. Theophane, Glyca, aliisque iisdem pene verbis, ac sententiis, paucissimis tamen exceptis descripta: ex hoc autem illi veluti e fonte suo, cum posteriores sint, hausisse, nemo ambiget. Historiam ad aliorum scriptorum loca obseura. et ardua explananda apprime necessariam nos e graeca lingua multis abhinc annis vertimus in latinam. Quae utinam aliquando bono reipublieae literariae lucem videati Quid ex eius lectione sperare
pollis, auctor, quisquis ille suerit. in prineipio libri carmine iambico signifieauit. Ποαξ ακρίης της γρασης τοῦ βιβλίου.
undi Fieri potest, ut Trestes ne voluerit quidem tempus, quo Ioannes Antiochen is vixit, Ge-oreio chronteo posterius innuere, sed tantum, quia post eeteros Antiochenum commemorat, ideo μ' αὐτῶt Gέρωt eum troinitiare. Nain ita Plutaret, iis ab eo laudatur post Lvelamim et Galenum. licet utroque antiquior, et Diodorus pos Plutarehum, qui in diu mite vixerit. Ceterum per Georgiima chronicum Trettae, Hamariolum potius signari mihi persuadeo, quam Syneellum τqneinadmoduin Georsius in Ouachus luter ser μιptores, e quo excerpta Petreseiana, nominatu cum Ioatine Antiocheno, itidem Hamarioliis, est,
de quo vide, si placet, quae dixi volvis. VII. p. 463. sqq. subi vide, quae de Georgio Hamariolo
et de codd. quorum liounulli ia in ad antecedentem S. memorati sunt, adieei. Hari. Ixx Hie imperio praemit ab a. C. 84l. ad 367. yy Nee dum, quod dolenduin, lucem vidit, neque Allatio neque alio editore, lieet manu exarata in variis bibliotheeis, ut caesarea, apud Lainbecium UHI. P. 461
46쪽
Antiqua narraι facta: quis rerum salus. D Ii cupido temporis lapsi tenet . Nouisse feriem; rodicem istum perlege,ia Et scripta volue serio, ut figiat nihil. Namque illa nescientibus cum postmodum Edsseres, diceris expertu eatur. Nec alio respexisse videtur, ut id quoque obiter hie notem, quam ad Dionysii
ri Hocque meus paraphrasses manuscriptus I soluta oratione extulit. fel Operis
initium ita conceptum est: Xρινμον συντομον ἐκ διαφορωψ χρονογραφων τε κM Jbrrem συλε γοῦν, κω πυi τεθοῦν υπα Γεωργm 'Aμαρτωλῶ μονα ου βίβλος γενεσεως αν ωποδεν ημέρα e πλασευ ο Θεος τρν Λδαμ κατ εἰκcνα, κm ομοίωσιν αυτῶ. Ο δε Λδαμ εγέννησενέιους τρεις. Bretto chronicon e diuersis AEnalium scriptoribus, et expostoribur decerptum, co cinnatumque u Georgio monacho I lti Pettatore. Liber gιnerationis hominum ab eo die. quo Deus Adorum ad imaginem, et ilitudinem suam ereavit, exorditur. Adamur tres suscepit filios. Tomere ergo plerique disium Hainarioli chroni eon Syncello adseribunt, ut adno tauit Gret serus; et inter alios codex Ambrosianus Mediolanensis. sv. g. antecedent.J Idem chronicon legitur etiam Seoriaci in biblioth. regia. fvide supra, VII. nr. 23. De cod. patiar. CXx xl X. a cet. Haraei paullo uberius deseripto, iam in anteced. de Georgio Syn' testo quaedam adnotaui.J Harcam vers. IIo. et gil. sqq. lavos quilibet n-cile potest eonsidere JG Hune Paraphra iem perlegeseo Dionysianae uardus Thisaitelliis primum in praeclara sua Dionysii editione Oxon. 1697. 3. deinde integriorem R. ITI . . ad ealcem voluminis quarti geographornm erseeoruin minorem vulgauit Ioaniles Hi id sonus. Fabr. Hi ne omisi loeuin, ab Allatio e eod. suo prolatum. Pariter breuitatis studio prooemium operis, quod gr. eum versione lat. publiei iuris feeit, praetermittendum duxi. H-L
47쪽
1, GEORGIUS CEDRENVS. Ves. X. p.
Εx hoe opere, de inuenta eruta Narrationem edidit graeee, et latine cum aliis Gresserus tom. a. de cruce p. II 4o. notatque eam desumtaan sisse ex Alexandio, aut Iulio Polluee; - aut certe utrumque cam ab hoe Georgio descripsisse, eamque iisdem sere verbis referri a Theophane in chronico; nee ignorare, qui in monumentis sequioris, ae posterioris Graeciae versatus est, quam liberaliter scriptores sese mutuo exscribere, aut expilare
consueuerunt; subditque, hunc Georgium chronicon suum ab exordio mundi usque ad imperium Constantini, filii Leonis, pertexuisse. Si de Constantino Porphyrogeianeta filio Leonis sermo est, fallitur Gretserus, quum multo ante diem suu in Georgius obierit, nee ultra quam ipse in prooemio iam allato promiserat,' historia illa producta sit. Quare ab alio. nee ab uno, ex aliis scriptotibiis illa addita esse manifestum est, et ego in no ullis manu. seriptis id obseruabam. In exeerptis etiam, de Legationibus Romanorum ad exteror, nondum vulgatis, quae dam ex eiusdem Georgii historia eiusdem argumenti habentur. Περὶ πρεσβε- 'Pωμ ων προς ἐθνικους ἐκ τῆς ἰπορίας Γεωπίου τῶ μοναχού. P. OG o των Περσῶν βασιλεύς Xeσρ-ς αποτειλας κριτα ' μαίων. Ut hine videas Georgii historiam ab imperatore Conflautinosci Porphyrogenueta, in tamquam non contemnendam in pretio habitam, et dignatione. Seruaturque penes me ex satis antiquo codice descripta. ia τοῦ χρονικου Γεωργίη
μιναχου διν γησις ἀποδενκνυουσα ποθεν re ποίου βασιλέως ελαβε την ἀρχην η των εἰκονομαχων άιρεσις, Mos ποτε ἔπαυσατο. Καὶ περὶ της ἐπιτελουμένης συνωξεως τὰ πρωτοκυριακο των ἁγίων ν φοῦρνῶν. Ex chronico Georgii monachi narratio, denionistratu. undenam.
et ex quo imperatore originem fulsi serit stonomachorum haeres1. et quando suem habuit, et risu naxi, quaa sit prima sanctorum ieiuniorum dominica. P. μετά Θεοδοσιον τον Ἀδραμυτmo ἐβασιλευσε Λεων 'Iσαῖρος, ο κ Κονων. Quae in ista narratione habentur ex Georgii historia carptim, et, uti concinnatori placuit, desumta sunt: nillil ex ea hauries, quod nonnielius, ve persectius ex eius historia addisces. Multa tandem ex Georgio in suos Annales
resert Michael Glycas, quae tamen non omnia probat, de quibus penes alios iudicium sit. XXV. GEORGIUS CEDRENVS a quibusdam etiam monachus, vel sacerdos existimatus, tum quod senilis sortis hominibus genus dicendi familiare sequatur, tum quod de religione, et caerimoniis, et vita monastica prolixas disputationes saepe saepius interserat,b Alexandrum monaebum intellige, euius histori eam narrationem de- imientione erueis Gretiatus graece et lat. praemisiti Iulium Potilucem, Christianum scriptorem, auctorem historiae physicae iii Heraemeron et chrontei siue ee-elesiasti eae historiae ab origine rerum ad Vale*tem et Valentinianum, quae in variis bibliothecis seruatur manu exarata, ut dixi volum. VI. pag.
x 4. subi editt. Bianeonii ex eod. Mediol. et Haratii ex cod. Bauar. ductas, in notis. iam laudaui. Hari. I De eodiee Bavarico huius Pollueis
praeter Gretiarum iacit mentionem Posseuinus adpendiee ad adparatum sierinn, et Iae. Ponta. nus praefatione ad Phranetam. De Atigvsano vide Noua literaria Hamburgens R. 17 3. P. 3O6. De Selileusinsensi Godo edum Ludovicum in uoistitia bibi. Sehleusiugelisis ete. Fabrie Etiam inter scriptores e quibus elleerpta Petresciana eollecta su ut, Georgius ruo chua laudatur.
48쪽
33setas, a quibus ipse non dissenserim, dummodo libri titulus, qnem ipsi etiam proflueun
suspectus non sit. Ab orbe ipso condito compendium suae historiae exorsus, ad Stratiotici abdieationem deduxit: opus e variis historiis non sententiis solum, sed verbo tenus conis sarcinatuin absoluit. Q ae I; ab auctoribus repeterentur, nudus ipse, aeque ae eornicula illa remaneret. Primam enim bisoriae partem a Georgio Syncello, a Georgio alio, Haniar. toto ad Maximianum, et Maximinum; cetera ad Nicephorum ex Genico a Theophane Syncelli continuatore, de Basilio Macedone ex Constantini Porphyrogeianetae libro de vita, et rebus gessis Basilii Macedonis: a Nicephoro ad Stratioticum ipsum, in quo historiam finit, a Ioanne Seylitra exscripsit, et nescio, qua fronte pro suis diuendidit, adeo, ut vix unam, alteramue periodum in tam vasto volumino Cedreni propriam ac legitimam reperias gratiae fel tamen illi agendae sunt, quod audiores nobis praecipuos et raros suo ipse furtoeon seruauit, quando illi non haberentur. Sed quum iam nobis Georgii Syncelli, Hainar toti, Theophanis, Constantini, Scylacis, aliorumque seripta, accuratissimorum hominum beneficio ae diligentia obtinemus, frustra faciet, qui Cedrenum perquiret: nisi aquarum riuuli. quam sontes, unde emanant, puriores ac dilucidiores, magis accepti fuerint. Editus es hie auctor graece et latine ux interpretatione Guilleliui Xylandri, qui Anno ationes et tabulas chro uologi eas etiam addidit, Basilaae 1,66. in sol. ita tamen, ut paginarum inte. grarum delectum pluribus in locis sentiat, qui ex manusci iptis in Aliempsana et Vatieana bibliotheeis conseruatis suppleri poterunt. - Erat quoque in bibliotheca patriarchae Conis stantinopolitani, ut tradit Verderius, et in bibliotheca Antonii Augustini eod. CXXXI. Hune aliquando Wolphius, sed quam sano iudicio I praetulerat ZOnarae. Lon aras enim, licet in historia post Constantinuiti magnum ieiunior sit, et non nisi obuia quaeque percurrerit, in his vero, quae ante Constantinum ad mundi exordia diligentius ac copiosius versatur. Sed quod laude dignum eaque summa est, Zonaras res de suo componit et narrat, non alienorum furtis plaulum captat, neque tractatus integros exscribit. Altat. Post haec Allat.
longum locum ac reque de Cedreno iudieium Iosephi Scaligeri in notis in Chronicon Eusebii addidit. copiose eastigauit, monuitque. haud dissimilia esse, quae apud Vossum de his lorici, graecis libr. II. cap. 26. leguntur. Hari.J V Monet tamen sellius ex Gesnero, historiam Cedrent a morte Nicephori usque ad imperium Isaaei Comneni etiam legi sub nomine Ioannis Curopalatae. qui idem est
ι sedili trae. A Post haee a. l644. ab Allatio seripis, Geor. xiii in Cedrenum undeqitaqtie repRratum et ab is lutuin ex regia biblioth. typis pariter regiis publieo dederum Parisienses a. I 647. sol. ubi Basi. Ieensis editionis laeunae expletae, eastigata inplerisqtie a Carolo Annibale Fabrotto Xγlandri versio, notae posteriores Iacobi Goari additae, Glossari uiri eiusdem Fabrotti praemissirin, et ad posita Se yluxae ad Cedreni historiam eontinuatio.
Fabr. plura Ieges supra ad vol. VIl. p. 464. R. Paris. in bibl. pubi. eod. MD LXVII. exstat Georgii Cedreni chronographi narratio de Sylvestri papae eum Iudaeis quibusdam eolloquio. tiari.
49쪽
eum Mytileta, paucis raeeptis. et fel Casaubonum notis in lib. i T. Strabonis referre, quum a Graeculo historiam Curopalatae eruisset, eamque contulisset cum Cedreno, deprehendisse, eadem iisdem verbis ab iis diei, ut alteruter neeessario plagiarius sit. Addit Casau bonus: At, quum mι ab illo Graetulo de ptum, qui magna me periuria emunxerat, iniqua ferram: hoe mo tamen remeabat, quod ex utriusque tollatione musta posse in utroqu/ emendari vittam. Cedrenum enim ita essa editum sciebam. νι multa pasta in eius scriptis turpi marelicta φι menda. Sane Casau bonus non a Graeculo, qui, id quod erat, quam plurimi vendidit. sed errore suo, qui Seyliietam in Cedreuum translatum nesciuit, deceptus est. Frustra ergo queritur de Graeculo illo, qui Curopalatae historiam, quam vere profitebatur se habere, venalem exposuit: at ipse grandi pecunia mercatus est; .eautius rem sua ingerem debuit ue rerum namque pretium vendentis redimentisque aestimatione acerescit. Vossius de historicis graecis lib. a. in Ioanne Antiocheno videtur hune Antiochenum Ioannem cum Curopalata confundere, quem dieit Syneellum, quod tamen salsum est, exscripsisse; quod multis in libris historicum Cedreni compendium tribuatur Ioanni Curopalatae. Certum tamen est, non uniuersam Cedreni historiam, sed eam tantum, quae a Nieephoro Rangabeexordium ducit, Ioannis Curopalatae esse ut supra diximus. Puerile denique est, dubitare ), an Cedrenus a Curopalate, siue isse a Cedreno aeceperit. De Cedreno vi de Genebrardum in chroni eo, et Bellacininum de scriptoribus eccles saecul. II. anno IOTO.
XXVI. GEORGII SICULI in S. Demetrium Myroblytem, Troparium legitur
M. Octobris in Menaeo Graecorum, et in Anthologio; sed quonam ipse lempore vixerit. aut quisnam suerit, mihi non liquet. Uerum, quum Nicomediensis Georgius, ut supra inotabamus, Troparia, Canones, Hymnosque, in sanctorum dies sessos varios, nec unius Seneris concinnaverit; et in Menaeis Graecorum tum editis, tum manuscriptis, pleraque
, De similibus eodieibus MS3. Seguierianae siue colatinianae bibliotheeae, vide Monifaue.
3 p. 6so. Ioannem Thraeesium. qui idem est e lin extiteta, sequi se nou dissitetur cedrenus, et priorem nδοσιν illius utique in senopam suam transtulit: sed altera Sedilitiae editio ad Alexium
post Cedrent synopsim demum in manus hominum veniti Georgium Cedrenum epist. LXXXVI. ad Euthymium ei tat Nic. Omnentis Papadopoli in praenotionibus mytagogicis p. 36I. αἰ Mongitor. in bibl. Stetita, tom. I. p. ass. de Georgio episeopo et elue Syraeusino plura
refert, putatque, hune illum esse Georgium, eu-iuε meminere Nangereetans in Pietate Mariana Graecorum nurn. 32. p. I 29. et Allatius, eum Sicu tum fuisse tradeutes. illum vero, Monsitor. ex ea tal. , St. episeoporii in ecclesiae syraeusanae, ex Octauit Caratam ammadiierss. ad tom. I. utorum Sicut rum p. 454. et tom. II. p. 272. aliisque, quos ei tat, prodit, floritisse a. c. 663. graecis litteris, quas Poli aeeepisset, fuisse adprime instruemunt l, dum autem Syraeuianam et Heli Am moderabatur, Saraeeuis eire. a 727. d. XU. Iul. see. Manchoria. suin, iii Kalenaar. SStor. Symeusanorum eum aliis obtruneatum oecubuisse in loeo, eui uomen Maran, atque in eeelesia s. Anastasiae de Ollis sepultum esIe. Caietanus tamen suspicatur, eum a Saraeenis, expugnatis syraeusis. a. 669. aut 67ο. eum multis aliis fuisse interemtum. In ei t. ea.
talogo MSto Georgius seripsisse dicitur Troyaria. quae in nativitate Christi eanuntur, et in Diphania. Eidem epistolam inisit Uitalianus pontifex iii Conei liis generalibus, coloniae R. 6O . to m. II. P. Iis i. et rogauit, ut Ioanni, episcopo Lappensi saueret. Eari. o p. X al
50쪽
discernes, onerae pretium duxi, ea omnia, de quibus aliorum erit iudicium, hue, sed in ambiguo referre. Canones vero Georgii esse Acrostichis ipsa Canonum, et potissimum Theotoeiorum Tropariorum, quod huic auelari sollemne est, ex qua nomen sedulus Me naea Graecorum et manu scripta et edita euoluendo expiscatus sum, indieat. Ex his nonnulla vulgata sunt. pleraque etiam manuscripta in bibliothecis Italiae latent. Pro raptus milia scriptionis operae pretium esset hic summatim, quid Troparium si, quid Canon, quid Ode, quid Triodion, quid Tetraodion, et alia, quae non ita in promtu sunt. nee
enique obuia exponere. Uerum quum id in tractam meo de Melodis Graecorum latius per. egerim , ne saepius eamdem cantilenam canere videar, satius me sis lurum puto, si ea tamquam ad eatos, eorumque seientes expolitionibu verborum omissis, sola compostionuna enumeratione reseram. Georgium Nicephorus XanthopuI inter Graecorum ecclesiasti thymnographo3 numerat, Γεωργιος, Λέων τ' Mαρκος, ΚαHα.
Georgiur, Leo, Marcus, Causa. Leguntur itaque sub Georgii nomine, quisquis ille fuerit, Troparia, in sanctam martyram Chrolixum a4. Iulii,
In Philemonem aposorum, resorior. P. χωροβατων χαρμιονικοῖς τοτ αρρι--ς. In Ariaippum, Philemonem, et Sisennium. U In Parthenium e seopum Lam ac
Q Tropariorum et hymnorum saerorum ali stores ab Allatio in hae ipsa diatriba inemoranis tur praeter Georgium Nicomedietiam et Sieulum, Georgius Se ylitta et Georgiua Rammata, nee non Georgius Pamphilus et, qui expositione canonum ae tropariorum scripsit, Georgius Cois rinthi inetropolita. Georgium Si eulum, Gregorii Srraeus i saatrem, is explieatione hymnorum a
se seriptorum laudat Asse. Comnoua libro laudata p. 397. p Maiores hymni sieri voeantur Canones. Hi
in Mas dividiintur, odae in troparia. Triodium est onon tribus odis constans. Tetraodiuin qu intuor, Theot ion hymnus laudibus Dei parae destiuatus.