장음표시 사용
261쪽
abs te solere Impetrari. Nec tamen haec oratio mea est eiusmodi, ut te in tuos, nut durum esse nimium,aut suspitiosum uelim. Nam si quis est eorum qui tib. hi biennii spatio nunquam in suspicionem auaritiae uenerit, ut ego Caesiunire erippum&Labeonem audio, quia cognoui, existimo, nihil est quod non iis,& si quis est alius eiusdem modi dc committi & credi rectiurat me putem. Sed si quis e in quo iam offenderis,de quo aliquid senseris, hute
nihil credideris, nullam partem existimationis tuae commiseris. In prouincia uero ipse si quem es naetias qui in tuam familiaritate penitus intrarit, qui no inis ante fuerit ignotus,huic qitantum crededum sit,uide. no quin possint mul ti esse prouinciales uiri boni,sed hoc sperare licet,iudicare periculosum est. Multis enim simulationum inuolucris tegitur,& quasi uelis quibusdam obsttenditur uniuscuiusque natura: frons,oculi uultus persaepe mentiu tur, Oratio uero tapissime. uamobrem qui potes reperire ex eo genere hominum, qui Pecuniae cupiditate adducti careant his rebus omnibus, a quibus nos diuulsi esse non possumus Te autem alienum hominem ament ex animo, ac non sui commodi causa simulent. Mihi quidem permagnu uidetur,presertim, si iidehomines priuatum non sere quenqua, Praetores semper omneis amat. Quo
ex genere,si quem sorte tui cognosti amantiorem fieri enim potuit quam
temporis,hunc uerbad tuum numerum libenter adscribito: Sin autem id no perspicies, nullum genus erit in familiaritate cauendum magis, propterea vomneis uias pecuniae norunt,&omnia pecuniae causa faciunt,& quicu Diocturi non sunt,eius existimationi consulere non curant. Atque etiam e Grinos Ipsis diligenter cauendae sunt quaedam familiaritates,praeter hominu per paucorum,si qui sunt uetere Graecia digni. Sic uero fallaces sunt permulti δίleues,& diuturna seruitute ad nimiam assentata oem eruditi.quos ego uniuer
Rs adhiberi liberaliter,opicimum quen phospitio amicitia* coniungi dico, oportere:nimiae familiaritates eorum, neque tam fideles sunt Cnon enim austi dent aduersari nostris uoIuntatibus inuident non nostris solum , uerum etiam suis. Iam qui in eiusmodi rebus,in quibus uereor etiam ne durior sim, cautus esse uelim ac diligens,quo me animo in seruis esse ceses quos quidem
cum omnibus in locis,tu praecipue in prouinc is regere debemus: quo de geonere multa praecipi possunt. Sed hoc& breuissimum c& facillime teneri po test ut ita se gerant in istis Asiaticis itineribus,ut si iter Appia uia faceres, ne is in interesse quicquam putent,utrum Tralleis,an Formias uenerint. Ac si os est ex seruis egregie fideIis,sit in domesticis rebus & priuatis: quaeres ad ossi cium imperii tui atque ad aliquam partem reip. pertinebunt, de his rebus ne quid attingat. Multa enim quae recte committi seruis fidelibus possunt,tamFsermonis 8c uituperationis uitandae causa,committenda non sunt. Sed nescio quo pacto ad praecipiendi rationem delapsa est oratio mea,cum id mihi pro positum initio non fuisset. Quid enim ei praecipiam,quem ego in hoc preser tim genere intelligam,prudentia non esse inferiorem quam me, usu uero etiasuperiorem Sed tamen si ad ea quae saceres,auctoritas accederet mea,tibi ipsi illa putaui sore iucundiora. iare sint haec sundamenta dignitatis tus,Tua primum integritas & continetia deinde omnium qui tecum sunt pudor. Deo Iectu In familiaritatibus & prouincialsum hominum & Graecorum percaustius re diligens,ianuim grauis & constans disciplina. Quae cum honesta sint
262쪽
In his priuatis nostris cotidianis rationibus,in tanto imperio, tam depra
uatis moribus,tam corruptrice prouincia,diuina uideantur necesse est.Hse in
stitistio atque haec distiplina potest sustinere in rebus statuedis decernedis
eam seueritatem,qua tu in his rebus usus es, ex quibus nonnullas simultates cum magna mea istitia susceptas habemus . nisi sorte me Paconii nescio cuius
hominis,ne Graeci quidem ae Mysi j,aut Phrygis potius querelis moueri piMras: aut Tuscenti hominis furiosi ac sordidi uocibus,cuius tu ex impurissimis faucibus inhonestissimam cupiditatem eripuisti summa cum aequitate. Haec re Fera plena seueritatis, quae statuisti in ista prouincia,non facile sine sum
maintegritate sustineremus. Quare sit summa in iure dicendo seueritas dus modo ea ne uarietur gratia,sed conseruetur aequabilis. Sed tame parui resertabs teipso ius dici aequaliter & diligenter,nisi idem ab iis fiet, quibus tu eius muneris aliquam partem concesseris. Ac mihi quidem uidetur non sane mastgna uarietas esse negotiorum in administranda Asia,sed ea tota iurisdictio. me maxime sustineri. I n qua scientiae presertim prouincialis ratio ipsa expia ta est. Constantia est adhibenda&grauitas, quaeresistat non solum gratiae. Derum etiam suspitioni. Adiungenda etiam est facilitas in audiEdo lenitas in decernendo,in satissaciendo ac disputando diligentia. His rebus nuper Cn. Octauius iucundissimus suit: api id quem primus lictor qui sitit tacuit accenosus: quoties quis uoluit,dixit:&quam uoluit diu. Quibus ille rebus sortavse nimis lenis uideretur,nisi haec lenitas illam seueritatem tueretur. Cogeban tur Syllani homines,quae per uim & metum abstulerant,reddere. Qui gistratibus iniuriose decreuerant,eodem ipsis priuatis erat iure parendum. , Haec illius seueritas acerba uideretur,nisi multis condimetis humanitatis mistigaretur,auod si haec lenitas grata Romae est,ubi tanta arrozantia est, tam immoderata Iibertas,tam infinita hominum licentia,denim tot magistrata.
tot auxilia,tanta uis, tanta Senatus auctoritas,qu m iucunda tandem Praetoo ἐris comitas in Asia potest esse in qua tanta multitudo ciuium, tanta socior tot urbes, tot ciuitates unius hominis nutum intuentur ubi nullum auxilium est,nulla conquestio,nullus Senatus,nulla concio auare cum permagni ho minis est,& cum ipsa natura moderati, tum uero etiam doctrina aio optumarum artium studiis erudit sic se adhibere in tanta potestate, ut nulla alia potestas ab rjs quibus praesit,desideretur. Cyrus ille a Xenophonte non ad historiae fidem scriptus,sed ad effigiem iusti imperη: cuius sum a grauitas ab illo philosepho eum singulari comitate coniungitur: quos quidem Iibros tactsine causa noster ille Africanus de manibus ponere non solebat. Nullum est
enim praetermissum in his ossicium diligentis & moderati imper a. Ea si siecoluit ille qui priuatus suturus nunquam fuit, quonam modo retinenda sunt ijs,quibus imperium ita datum est, ut redderent:& ab rjs legibus datum est. ad quas reuertendum est. Ac mihi quidem uidentur huc omnia esse reseredatis qui praesunt alijs, ut ii qui erui in eorum imperio sint quabeatissimi: quod tibi esse & antiquisssimum & ab initio fuisse ut primum Asiam attigisti, cono
stante fama atque omnium sermone celebratum est.Est autem non mo eius,
qui sociis & ciuibus,sed etiam eius qui seruis,qui mutis pecudibus praesit, eoorum quibus praesit commodis utilitati seruire. Cuius quidem generis cono stare inter omnela uideo,abs te summam adhiberidiligentiam: nullii ars alie
263쪽
num nouum contrahi cilaitatibus, uetere autem magno & graui multas abs te esse liberatas urbes: complureis dirutas ac pen desertas,in quibus una Io.niae nobilissimam, alteram Cari Samum & Halicarnasum, perte ee recrea ras: nullas esse in oppidis seditiones,nullas discordias: prouideri abs te, ut essuitates optimatum consiliis administrentur: sublata Mysiae latrocinia: csdes multis locis repressas: pacem tota prouincia constitutam: neque solum illa iti nerum atque agrorum, sed multo etiam plura & maiora oppidorum,& fano vim latrocinia ee depulsa. Remota a fama et a sortunis,& ab otio locupletu. illam acerbiissimam ministram Praetorum auaritiae calumniam: sumptus &m fibula ciuitatum ab omnibus, qui earum ciuitatum fineis incolant, tolerari aequaliter: facillimos esse aditus ad te: patere aures tuas querelis omniu: nul lius inopiam ac solitudinem, non modo illo populari accest ii ac tribunali, sed ne domo quidem & cubiculo esse exclusam: tuo toto deni p in imperio nihil acerbum esse,nihil crudele,atque omnia plena clementiae mansuetudinis, hu manitatis. Quantum uero illud est beneficium tuu, quod iniquo & graui uesctigali Aediliciorum magnis nostris simultatibus Asiam liberasti et Etenim
si unus homo nobilis queritur palam te, , edixeris,ne ad ludos pecuniae deo cernerentur, FH CC sibi eripuisse, quanta tandem pecunia pederetur, si omνnium nomine quicunm Romae ludos sacerent,quod erat iam institutum ero .garetur inranquam fas querelas hominum nostrorum illo consilio oppres simus,quod in Asia nescio quonam modo, Romae quidem non mediocri cuadmiratione laudatur,. cum ad templum monimetum cy nostrum ciuitates pecunias decreuissent,cum* id 5c pro meis magnis meritis,& pro tuis maxL-niis beneficiis, summa sua uoluntate secissent: nominatim* lex exciperet, ut ad templum monimentum capere liceret: cum id quod dabatur, no esset interiturum,sed in ornamentis templi futurum,ut no mihi potius, quam Po x pulo R. ac d as immortalibus datum uideretur, tame id in quo erat dignitas, , crat lex erat eorum qui faciebant uoluntas,accipiendum non putavi: cu alijs de causis: tum etiam ut animo aequiore ferrent ii,quibus nec deberetur,nec lisceret. Quapropter incube toto animo & studio omni in eam rationem, qua adhuc usus es,uteos,quos tuae fidei potestati. S. P. 1,R.commisit & credi dit diligas,& omni ratione tueare,ut esse quambeatissimos uelis. Quod si te sors Aseis aut Hispanis aut Gallis praefecisset,immanibus ac barbaris natio nibus,tamen esset humanitatis tuae,consulere eorum commodis & utilitati, salutim seruire.Cum uero ei generi hominum praesimus,no modo in quoi pinsa sit,sed etiam a quo ad alios peruenisse putetur humanitas, certe hs etiam ea potissimum tribuere debemus,a quibus accepimus.Non enim me hoc ia di e re pudebit,presertim in ea uita atque ηs rebus gest is,in quibus non potest re sidere inertiae aut leuitatis ulla suspitio,nos ea quae consecuti sumus, his tudia is & artibus esse adeptos quae sint nobis Graeciae monimentis disciplinis. tradita. Quare praeter comunem fidem quae omnibus debetur,praeterea nos isti hominum generi praecipue debere videmur,ut quorum Praeceptis sumus eruditi,apud eos ipsos,quod ab hs didicerimus, uelimus expromere . Atque
ille quidem princeps i enh & doctrinae Plato tum denio fore beatas resp. putauit,si aut docti & Gientes homines eas regere coepissent, aut qui rege rent,omne suum studium in doctrina dc sapientia collocassem.Hanc colun
264쪽
ctionem uidelicet potestatis ac sapientiae, luti censuit ciuitatibuk esse posse Quod fortasse aliquando uniuersae reip.nostrae, nunc quidem profecto isti prouinciae contigit,ut is in ea summam potestatem haberet, cui in doctrina, cui in uirtute ait humanitate percipienda plurimum a pueritia studii suisset re temporis. Quare cura,ut hic annus,qui ad laborem tuum accessit idem ad salutem Asiae prorogatus esse uideatur,quoniam in terclinedosuit Asia stolicio quam nos in deducendo: perfice, it laetitia prouinciae desideriu nostra laniatur. Etenim si in promerendo ut tibi tanti honores haberentur quati haoud scio an nemini, suisti omnium diligentissimus, multo maiorem in his hoonoribus tuendis adhibere diligentiam debes. Et quidem de isto genere hono rum, quid sentirem,scripsi ad te ante. Semper eos putaui si uulgares essent, uisleis: si temporis causa constituerentur,leueis: si verood quod ita factum est meritis tuis tribuerentur: existimaba multa tibi in his honoribus tuedis ope ram esse ponendam. Quare quoniam in istis urbibus, cum summo imperio
8c potestate uersaris, in quibus tuas uirtutes consecratas,& in deorum nume ro collocatas uides, in omnibus rebus quas statues, quas decernes,quas ages. quid tantis hominum opinionibus,tantis de te iudicns, tantis honoribus de beas cogitabis. Id autem erit eiusmodi,ut consillas Omnibus ut medeare inco
modis hominum, prouideas saluti,ut te paretem Asiae&dici & haberi uelis. Atque huic tuae uoluntati ac diligentiae difficultatem magnam asserui publiaeani: quibus si aduersamur,ordinem de nobis optime meritum. 8c per nos curep.coniunctum,& a nobis & a rep.dhugemus: sin autem omnibus in rebus obsequemur,funditus eos perire patiemur,quorum non modo saluthsed etiacommodis consulere debemus. Haec est una si uere cogitare uoIumus n tooto imperio tuo difficultas. Nam esse abstinentem,continere omnes cupiditastes,suos coercere,& iuris aequabilem tenere rationem,facilem te in rebus coognoscendis,in hominibus audiendis admittendis praebere,praeclarum magis est,quam difficile. Non est enim positum in labore aliquo, sed in quadam
inductione animi&uoluntate. Illa cauta publicanorum quantam acerbitate assierat soc as,intelleximus ex civibus,qui nuper in portoriis Italiae tollendis, non tam de portorio,quam de nonnullis iniuri js portitorum querebantur. Quare non ignoro quid sociis accidat in ultimis terris,cum audiuerim in Ita
Ita querelas ciuium. Hic te ita uersari ut & publicanis satissaeias,presertim psehlicis male redemptis 8c socios perire non sinas,diuinς cuiusdam uirtutis esse uidetur,id est tuae. Ac primum Graecis,id quod acerbissimum,& q, sunt Deo Rigales,non ita acerbum uideri debet,propterea i sine imperio populi Ro. suis institutis, per se ipsi ita suerunt. Nomen aute publicani aspernari no pose sunt qui pendere ipsi uectigal sine publicano non potuerint,quod iis aequalister Sylla descripserat. Non esse autem leniores in exigedis uectigalibus Grae cos,u nostros publicanos,hinc intelligi potest, Caunii nuper, omnes ex insulis, quae erant ab Sylla Rhodias attributae,confugerunt ad Senatum,noo his ut potius uectigal,quam Rhodns penderet. auare nomen publicani neoque ii debent horrere,qui semper uectigales fuerunt: neque in aspernari, qui per se pendere uectigal non potuerunt: neque η recusare, qui postulauerunt. Simul & illud Asia cogitet,nullam a se neque belli externi neque domesticaorum distordiarum calamitate absuturam fuisse,si hoc imperio no teneretur.
265쪽
Id autem Imperium eum retineri sine uectigalibus nulla modo possit, aequo animo parte aliqua suorum fructuum pacem sibi sempiternam redimat ato otium. Q, si genus ipsum& nomen publicani no iniquo animo sustinebui. poterunt rjs consilio Sc prudentia tua reliqua uideri mitiora. Possunt in pa ctionibus faciendis non legem spectare censoriam, sed potius eo moditatem conficiendi negotii & Iiberationem molestiae. Potes etiam tu id facere, quod dc secisti egregie & facis, ut comemores quata sit in publicanis dignitas,quao tum nos illi ordini debeamus,ut remoto imperio acui potestatis & si scium, publicanos tum Graecis gratia atque auctoritate coniugas. Sed & ab ias, de quibus optime tu meritus es,& qui tibi omnia debent, hoc petas, ut facilitate
sua,nos eam necessitudinem,quae est nobis cum publicanis,obtinere & coser tiare patiantur.Sed quid ego te haec hortor,quae tu no modo facere potes tua
spore sine cuiusquam prsceptis,sed etiam magna iam ex parte persecisti Naenim desistunt nobis agere cotidie gratias honestissimae & maximae secteta. tes: quod quidem mihi idcirco iucundius est,q, idem faciunt Graeci. Dissicile
est autem e quae commodis,utilitate&prope natura diuersa sunt, uoIuntate coniungere. At ea quidem,quae supra scripta sunt non ut te instituere seripsi cneque enim prudcntia tua cuiusquam praecepta desideracsed me in scribe do commemoratio tuae uirtutis delectauit: quaquam in his literis logior fui, quam aut uellem aut quam me putaui.sore. Unum est,quod tibi ego praecipe re non desinam neque te patiar quantum erit in medium exceptione Iauda vi.Omnes enim qui istinc ueniunt,ita de tua uirtute, integritate, humanitate commemorant,ut in tuis summis laudibus excipiant unam iracundia. Quod uitium,eum in hac priuata,cotidiana uita leuis esse animi atque infirmi ui. detur,tum uero nihil est tam deforme,quam ad summum imperium etia acer hilarem naturae adiungere. Quare illud non suscipiam, ut quae de iracudia di ci solent a doctissimis hominibus ea nunc tibi exponam, cum Sc nimis logus esse noIim,et ex multorum scriptis ea facile possis cognoscere. Illud quod est epistoIae proprium,ut is ad quem scribit,de his rebus,quas ignorat, certior fi at,praetermittendum esse non puto. Sie ad nos omnes sere deserui, nihil cum absit iracundia, te fieri posse iucundius.Sed,cum te alicuius improbitas, puer stas commouerit,sic te animo incitari,ut ab omnibus tua desideretur hum nitas. Quare,quoniam in eam rationem uitae nos, non tam cupiditas qnaeda gloriae,quam res ipsa ac fortuna deduxit, ut sempiternus sermo hominum de nobis futurus sit,caueamus quantu efficere Sc eo sequi possumus, ut ne quod in nobis insigne uitium suisse dicatur. Nem ego nunc soc contedo,quod sorintasse cum in omni natura,tum iam in nostra aetate dissicile est,mutare animu,& si quid est penitus insitum moribus id subito euellere: sed te illud admo
neo, ut si hoc plene uitare non potes,q, ante occupatur animus ab iracundia, ruam prouidere ratio potuit ne occuparetur,ut te ante copares, cotidie* me itere resistedum esse iracudiae:cum ea maxime animum moueat, rum tibi esse diligentissime Iinguam continendam,quae quidem mihi uirtus non inter dum minor uidetur, qu im omnino non irasci. Nam illud est non Ium gra. uitatis,sed nonnunquam etiam lentitudinis. Moderari uero&animo & ora tioni cum sis iratus aut etiam tacere & tenere in sua potestate motum animi& dolorem,etsi non est persectae sapienti tamen est non mediocris ingenii.
266쪽
Ato in hoc genere multo te esse iam corninodiorem mitiorem* nuntiant. Nullae tuae uehenientiores antini corici rationes,nulla maledicta ad nos,nullae contumeliae perseruntur: quaecum abhorrent i literis,ab humanitate tu uero contraria sunt imperio ac dignitati. Nam si implacabiles iracundiae sint, sum lina est acerbitas: sin autem exorabiles,summa leuitaS: quae tamen ut in mao
lis cerbitati anteponeda est. Sed quoniam primus annus habuit de hac reo prehensione plurimum sermonis,credo propterea, cis tibi hominum iniuricist auaritiae,i insolentia praeter opinionem accidebat & intolerabilis uideb tur. Secundus autem multo Ienior, i & consuetudo Sc ratio & ut ego arbis tror meae quo* literae te patientiorem,leniorem fecerunt: Tertius annus ira debet esse emedatus,ut ne minima quidem rem qiussiquam possit ullam re prehendere. Ac iam hoc loco non hortatione necp preceptis,sed precibus reo cum fraternis ago,totum ut animum,curam, cogitationem* tuam ponas in omnium Iaude undim colligenda. si in mediocri statu sermonis ac praedDcationis nostrae res es nt,nihil abs te eximium,nihil praeter allorum consucitudinem postularetur. Nunc uero propter earum rerum,in quibus uersati su mus,splendorem&magnitudinem,nisi summam laudem ex ista prouincia assequimur,uix videmur summam uituperationem posse uitare. Ea nostra ra tio est,ut omnes boni cum faueant,tum etiam omnem a nobis diligentia, uiro tutem &postulent&expectent: omnes autem improbi,* cum iis bellum sempiternum suscepimus,uel minima re ad rcprehendendum contenti ee uis deantur. inrare quoniam eiusmodi theatrum totius Asiae uirtutibus est da. tum,celebritate resertissimum,magnitudine amplissimum iudicio eruditisu mim,natura autem sta resonans,ut usque Romam significationes ruoces re ferantur: contende quaeso atque elabora,non modo ut his rebus dignus suis.
se,sed etiam ut illa omnia tuis artibus superasse uideare. Et quoniam mihi in sus urbanam In magistratibus administrationem reip. tibi prouincialem deo dili&st mea pars nemini cedit, sicut Jua cyteros uincat. Simul & illud cogis ea nos non de reliqua & sperata gloria iam laborare, sed de parta dimicare. inrae quide non tam expetenda nobis suit quam tuenda est. Ac si mihi quidquam esset abs te separatum, nihil amplius desiderarem hoc statu qui mihi ia rius est. Nune uero res sic sese habet,ut nisi omnia tua saeta atq; dieta no ris rebus istinc respondeant,ego me tantis meis laboribus, tantis j pericust Iis; quorum tu omnium particeps suisti,nihil consecutum putero si ut amoplissimum nomen consequeremur: unus praeter uteros, adiuvisti,certe idem ut id retineamus, praeter c 'eros elaborabis. Non est tibi his solis utendum sexistimationibus ac iudic as qui nunc sunt hominum, sed his etiam qui suturi istini: quaquam illorum erit iterius iudicium obtreetatione & malevolentia Ii heratum. Oenim illud etiam debes cogitare,no te tibi soli gloriam quaererer tquod si esset,lamen non negligeres, presertim cum amplissimis monimentis consecrare uoluisses memoriam nominis tui. sed ea tibi est c5municanda mesticum, prodenda liberis nostris. In qua cauendum est, ne si negligentior fueris, tibi parum consuluisse,sed etiam tuis inuidisse uidearis. At haec non eo di. ιcuntur,ut te oratio mea dormiensem excitasse,sed potius ut currentem incis γtasse uideatur. Facies enim perpetuo,quae fecisti, ut omnes aequitatem tuam.
temperantia,seueritate,integritatem; Iaudent.Sed me quaeda tenet,propter
267쪽
singularem amorem Infinita in te auiditas gloriar: qua quam illud existimo, cum iam tibi Asia sicut uniculo sua domus,nota esse debeat,cum ad tua summam prudentiam tantus usus accesserit, nihil esse quod ad laudem attineat. quod non tu optime perspicias,& tibi non sine cuiusquam hortatione in me. rem ueniat cotidie. Sed ego,qui cum tua lego,te audire,& qui cu ad te scribo, tecum loqui uideor: dcirco & tua longissima qua in epistola maxime delector,&ipse inscribendo saepe sum Iongior. Illud te ad extremum & oro &hortor,ut tanquam poetae boni & actores industrii solent, sic tu in extrema parte Ac conclusione muneris ac negotη tui diligentissimus sis, ut hie tertius annus imper a tui,tanquam tertius actus persectissimus atque ornatissimus suisse uideatur. Id facillime facies,si me cui semper uni magis, quam uniuerosis placere uoluisti tecum semper esse putabis & omnibus iis rebus, quas di ces & iactes,interesse. Reliquum est,ut te orem,ut ualetudini tuae, si me & tu, os omnela ualere uis, diligentissime seruias. Μ ARCUS Q. FRATRI s A' L. Tathius ad me uenit ad VIII Kal. Nouemb. eius aduentus, m ita scripsisti direptum iri te a tuis,dum is abesset,molestus mihi fuit.
Q ubdautem expectationem tui concursum* eum,qui erat futuo rus,si una tecum decederet, neque antea uisus esset,sustulit,id mihi non incomode uisum est accidisse. Exhaustiis enim est sermo hominum,
multae emissae iam eiusmodi uoces,αλλα αειτινας τα 'γαν. quae te absente con
Reha esse laetor. Quod autem idcirco arte missus est,mihi ut se purgaret,id neo cesse minime fuit. Primum enim nunqua ille mihi fuit suspectus: neque ego, quae ad te de illo scripsi,sci ipsi meo iudicio: sed cu ratio, salus omnium no strum,qui ad rempub.accedimus,non ueritate solum,sed etiam fama nitere tur,sermones ad te aliorum semper, non mea iudicia perscripsi. Qui quidems frequentes essent&u graues, ad uetu suo Stat hius ipse cognouit. Etenim inuruenit nonullom qrelis,quae apud me de'illo ipso habebantur, & sentire potuit sermones iniquorum in suum potissimum nomen erumpere. Quod autem me maxime mouere solebat, cum audiebam illum pIus apud te posse. qu m grauitas illius aetatis , imperii, prudentiae postularet, quam multos
enim mecum egisse putas, ut se Stathio commendarem quam muIta autem
ipsum ἀέκλως mecum in sermone ita protulisse cid mihi non placuit, mobnui, suasi, deterrui. Quibus in rebus etiam si fidelitas summa est,quod pror sus credo, quoniam tu ita iudicas, tamen species ipsa tam gratiosi liberti auti serui dignitatem habere nullam potest. At hoc sic habeto nihil tamen nec
temere dicere nec astute reticere debeo materiam omnem sermonum eoru,
qui de te detrahere uelint,Stathiu dedisse: antea tatu intelligi potuisse, iratos tuae seueritati esse nonullos: hoc manumisso,iratis quod loquerentur, no desesuisse. Nuc respodebo ad eas epistolas quas mihi reddidit L. Cssus, cui q initate uelle intelligo,nullo loco deero. auaru alterae de Bladenio Teuxide, que scribis certim mu matricida tibi a me intime comendari. Quadere,& de hoc genere toto,ne sorte me in graecos ta ambitiosum iactu ee mirere, pauca
268쪽
cognosce. Ego eum Graecoru querelas nimiu ualere sentire,propter holum ingenia ad fallendum paraia,quoscun* de te quem audiui, quacun* potui ratione placavi. Primum Dionysipolitas,qui erant inimicissimi mei, lenivit quorum principem Hermippum non solum sermone meo,sed etiam familia xitate devinxi. Ego Apamensem Ephesium,ego leuissimum hominem Me garistum Antandrium,ego Niciam Smyrnaeum,ego nugas maximas omni mea comitate coplexus sum, Nymphonte etiam Colophonium.quae seci ola, non quo me aut th homines,aut tota natio delectaret perissum est leuitatis,aD sentationis, animorum, non ossiciis,sed temporibus seruientium9 sed ut ad Teuxim reuertar.Cum is de M. Cascellii sermone secum habito,quae tu scri his,eaipsa loqueretur,obstiti eius sermoni,& hominem in familiaritatem reo cepi. Tua autem quae fuerit cupiditas lata nescio, . scribis cupiisse te, quoniaSmyrnae duos Mysos insuisses in culeum,simile in superiore parte prouincis edere exemplum seueritatis tuae,& idcirco Teuxim elicere omni ratione uoluisse.quem adduc tum in iudicium fortasse dimitti non oportuerit: conquiri uero Sc elici blanditiis ut tu scribis ad iudicium necesse non fuit,eum preser itim hominem,quem ego dc ex suis ciuibus 8c ex multis alias cotidie magis eo gnosco nobiliorem ee prope,a ciuitatem suam. At enim Graecis solis indui, geo, Quid L.Caeciliumcnonne omni ratione placauicquem hominem c qua ira quo spiriturquem denio praeter Tuscenium,cuius causa sanari non posino mitigaui Ecce supra caput homo leuis ac sordidus, sed tame equestri cem,su Catienus,etiam is lenietur. Cuius tu in patrem flaisti asperior, non repre hendo,certo scio te enim fecisse cum causa. Sed quid opus fuit eiusmodi litearis,quas ad ipsum misisti illum crucem sibi ipsum constituere,ex qua tu eum
ante detraxisses Ne curaturum sumo ut combureretur, plaudente tota Fuinacia. inlid uero ad C. Fabium nescio quem nam eam quo p epistolam T. Catienus circvgestacrenunciare tibi Licinium Plagiarium cum suo puIlo Dino tributa exigere Deinde rogas Fabium,ut & patrem & filiu uiuos comburat,si possit: sin minus,ad te mittat, uti iudicio comburatur. Hae literae abs te per iocum missae ad C. Fabium,si modo sunt tuae,cii leguntur, inuidiosam,
atrocitatem uerborum habent. Ac si omnium mecum praecepta literarum res
petes,intelliges esse nihil a me,nisi orationis acerbitatem Sc iracundiam , eta forte raro literarum missarum indiligentiam reprehensam.oeribus quidem in rebus si apud te plus auctoritas me a tua,sive natura paulo acrior, siue fladam dulcedo iracundiae,siue dicendi sal facetiae* ualuissent, nihil sanh esset,
quod nos poeniteret. Et mediocri me dolore putas affici,cu audia,qua sit exi stimatione Virgilius,qua tuus uicinus Cn. Oetauius Nam si te interioribus uicinis tuis.Cilicensi,& Syriaco anteponis,ualde magnum facis. Atm is do. lor est, ci, cum ii,quos notaui,te innocentia non uincant,uinculis artificio neuolentiae colligendae,qui ne* Cyrum Xenophontis, nem Agesilaum no uerint: quorum regum summo imperio nemo una uerbuultu asperius audiavit. Sed haec a principio tibi pcipies,utum prosecerim,no ignoro. Nuc in deo
cedens id quod mihi ia facere uideris relinque qusso Q lucudissima memo/xiam tui. Successorem habes perblandum,c tera ualde illius aduetu tua requi
xentur. In literis mittendiscut saepe ad te scripsi nimium te inexorabile prs. huisti.
269쪽
buisti.Tolle omneli,si potes iniquas,tolle inusitatas,tolle contrarias. Statius mihi narrauit scriptas ad te solere asserra ab se legi,& si iniquς sint, fieri te cerrtiorem. Antequam uero ipse ad te uenisset,nullum delectum literarii suime: ex eo esse uolumina seleetarum epistolarum,quae reprehendi solere r. Hoc degenere nihil te nunc quidem moneo,sero est enim ac scire potes, multa me ua rie, diligenter monuisse. Illud tamen quod Theopompo madaui cu essem admonitus ab ipso uide per homines amanteis tui,quod est facile ut hec gene
ra tollantur epistolarum primum iniquarum deinde contrariarn,tum absino de Sc inusitate scriptarum,postremo in aliquem contumeliosarum. Atin ego haecia esse,u audio,non puto:& si sunt occupationibus tuis minus animado
ueris,nunc perspice& purga. Legi epistolam quam ipse scripsisse Sylla N:
mensator dictus est,non probandam. legi nonnullas iracundas. sed tempoν re ipso de epistolis. Nam cum hac paginam tenere, L. Flauius P raetor Deing. ad me uenit,homo mihi ualde familiaris. Is mihi te ad procuratores suos lite
ras misisse,quae mihi uisae sunt iniquissim ς, ne quid de bonis quς L. Oetauit Nasonis suissent,cui L. Flauius haeres est,diminuerent ante, u C. Fundanio pecuniam soluissent. Item p misisse ad Apollonieses,ne de bonis, quae Octa, ud fuissent, diminui pateretur,priusquam Fundanio debitum solutum esset.
Haec mihi uerisimilia non uidentur. sunt enim ab prudentia tua remotissima.
Ne diminuat haeres. quid si insiciatur Quid si omnino non debetur Quid Praetor solet iudicare deberi Quid ego Fundanio non cupioc non amicussum no misericordia moveor nemo magis. sed uia iuris eiusmodi est qui biis dam in rebus,ut nihil sit loci gratiae. At γ ita mihi dicebat Flauius,scriptu in
ea epistola,quam tuam ee dicebat,ie aut quasi amicis tuis gratias acturu, aut quasi inimicis incomoda laturum. Quid multa ferebat prauiter, id uehem Eo ter mecum querebam orabat ,ut ad te quam diligentissime scribere, quod facio 8c te prorsus uehementer etiam atque etiam rogo,ut& procuratoribus
Flaun remittas de diminuendo, Wde Apolloniensibus ne quid perscribas, quod contra Flaviust amplius 8c Flauri causa& scilicet Pomperi facies ola.
Nolo mediustidius ex tua iniuria in illum tibi liberalem me uideri. Sed & re oro ut tu ipse auctoritatem Sc monime tum aliquod decreti,aut literarii tua rum relinquas,quod sit ad Flauri rem & ad cIm accomodatu. Fert enim gra inter homo & mei obseruatissimus,& sui iuris dignitatis Ir retinens, se apud te neque amicitia nec iure ualuisse:& ut opinor, Flaud aliquando rem et Po peius & Caesar tibi comendarunt.& ipse ad te scripserat plauius,& ego cero te. Quare,si ulla res est,quam tibi me faciendam petente putes, haec ea sit. Si me amas,cura,elabora perfice,ut Flauius & tibi mihi quam maximas gra tias agat.hoc te ita rogo,ut maiore studio rogare non possim . Quod ad me de Hermia scribis,mihi mehercule ualde molestu fuit. Literas ad te paru fra terne scripta a,quas oratioe Diodoti Luculli liberti comotus, de pactioe staintim quod audiera iracudius scripseram,& reuocare cupieba: huic tu epistolen5 fraterne scripis fraterne debes ignoscere. De Cesorino, Antonio,Cassio, Scaevola te ab hs diligi ut scribis uehemeter gaudeo. vlera suerunt in eade. epistola grauiora, a uelle. α παέθανειν. Maiora ista erunt. Meae
obiurgationes filerutamoris plenissimae,quae sunt nonulla, sed in mediocria
270쪽
& parma potius . te nuna ulla in re dignum minima reprehellone putas.sem,cum te sanctissime gereres,nisi inimicos multos haberemus. Quae ad te aliqua admonitione,aut obiurgatione scripsi,scripsi propter diligentia cauνtionis meae: in qua δέ maneo & manebo,& idem ut facias,n G desistam roga.re. AttaIus Iphemenus mecu egit,ut se ne impedires,quo minus quod ad Publirent statuam decretu est,erogaretur: quod ego te et rogo dc admoneo, ne talis uiri,tal nostri necessarii,honorem minui per te aut impediri uelis. Praeterea Aesopi tragoedi nostri familiaris, Licinius seruus tibi notus ausa. git. Is Athenis apud Patronem Epicureum pro libero suit. Inde in Asia uonit postea Plato quidam Sardianus Epicureus,qui Athenis solet ee multu, & qui tum Athenis fuerat,cum Licinius eo uenistet, Sc cum eum fugitiuum esse postea ex Aesopi literis cognosceret, homine comprehendit & in custo diam Ephesi tradidit. sed in publicam,uel in pistrinu,non satis ex Iiteris eius intelligere potuimus. Tu quoquo modo,quonia Ephesi est, homine inuestio
ges uelim summa diligentia uel tecu deducas. Noli spectare quanti homo sit parui enim precii est,qui iam nihil sit: sed tanto dolore Aesopus e assectus propter serui scelus et audaciam,ut nihil ei gratius facere possis et si illum perte recuperarit. Nunc ea cognosce, quae maxime exoptas,rem p. sunditus amisi
mus,adeo ut Cato adolescens nullius consit J,sed in ciuis Ro.& Cato,uix uisuus effugeret. cum Gabiniude ambitu uellet postulare,nem Praetores dishus aliquot adiri possent,uel potestatem sui facerent,in concionem ascendit,& Pompeium priuatus Dictatorem appellauit propius nihil est fustu, u ut
occideretur. Ex hoc,qui sit status totius reip.uidere potes. Nostrae tam e cau/sae non uidentur homines defuturi. mirandum in modu profitentur,osserunt se pollicentur:& quidem ut cum spe suma,maxima, tum maiore etia animo sperent superiores sore nos, confidat animo,ut in hac rep. ne casum quidem ullum pertimescat: sed tamen se res sic habet, Si diem nobis dixerit tota Italia concurret,ut multiplicata gloria discedamus: sin autem ui agere conabiLspe. ro fore midris non solum amicoru, sed etiam alienoru,ut ui resistamus. Omones&se&suos amicos,clientes,libertos,seruos, pecunias deniq; suas pollis centur. Nostra antiqua manus bonorum ardet& studio nostri&amore. Si qui antea aut alieniores fuerant 8c Ianguidiores,nunc horum regum odio, secum bonis colungunt. Pompeius omnia pollicetur 5c Caesar: quibus ita ereodo ut nihil mea coparatioe diminua. Trib.pl. Des fiat nobis amici. COSS. se optime ostenduti Praetores habemus amicissimos & acerrimos diues, Dc mitium,Nigidium, Memmiu, Lentulum bonos: etiam alios,sed hos singula reis. Quare magnum fac animum habeas Sc spem bonam. De singulis tamerebus,quae cotidie gerantur,faciam te crebo certiorem. MARCUS Q. FRATRI SAL. I frater mi frater,mi frater,ut ne id ueritus es,ne ego iracundia si qua adducitias pueros ad te fine Iiteris miserim: aut et ne te uidere
noIuerim:Ego tibi irascerer tibi ego possem irasci scilicet,tu enime afflixisti tui me inimici tua me invidia ae no ego te misere pdi ui. Meus ille laudatus Cosulatus, mihi te,liberos, patria,sortunas: tibi uelim
inde ad eripuerit,pter unii me. Sed certe a te mihi ola semp honesta 8c iucuda