M. Tullii Ciceronis Opera, omnium quae hactenus excusa sunt, castigatissima nunc primum in lucem edita Tertius tomus Marci Tullii Ciceronis epistolarum libros continet, ex peruetustis exemplaribus accuratissime post omnes, quae hactenus editae sunt,

발행: 1536년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

Raues epistolas tuas uno tempore mihi datas duas,quibus ασγένα quaere damnescio,deberi quidem plane fateor.Sed uidem' κυρο- emersam como de ex Antiati in Appiam ad Tres Tabernas,ipsis Cerialibus, cum in me in currit Roma ueniens Curio meus,ibidem ilico puer abs te cum epistolis. Ille ex me, nihil ne audisse noui c ego negare: Publius,inae,Trib. pl.petit. Quid aist SC inimicissimus quidem Caesaris,& ut omnia,inasiista rescindat. Quid Caesar inquam Negat se quicquam de illius adoptione tulisse:deinde suum, Memmii, Meteil Nepotis exprompsit odium. Complexus iuuenem dimisi, properans ad epistolas . Vbi sunt qui aiunt, Ou ης φω-,quanto magis uidi ex tuis literis,u ex illius sermone,quid ageretur de ruminatione cotidiana,de coingitatione Publii,delituis βα-δος, de signifero Athenione,de Iiteris missis ad Cn.de Theophanis Memm ij sermone. QIantam porro mihi expecta

tionem dedisti conuiuii istius αο ελγοὐς,sum in curiositate sed tamen facile patior te id ad me eruptaeo σιον no scribere,praesente audire malo. Quod me ut scribli aliquid hortaris,crescit mihi quide materies,ut dicis,sed tota res etiam nunc fluctuat κοσοαωeta V νς quae si decesserit,magis erunt iudicata quae scribam: quae si statim a me serre non potueris,primus habebis, tame id aliquadiu solus.Dicaearchum recte amas,luculentus homo est, S ciuis haud Paulo melior,quam isti nostri αδικοα ULLiteras scripsi H. X.Cerialibus sta tim ut tuas legeram,sed eas eram daturus,ut putara,postridie ei qui mihi promus obuiam uenisset.Terentia delectata est tuis literis,& impertit tibi multa

CICERO ATTICO SAL. Atinus indignum,epistola οωθω, tibi a Tribus Tabernis rescris piam ad tuas suauissimas epistolas,neminem reddidisse et A t scito eum fasciculum,quo illam conieceram,domum eo ipso die latum esse,quo ego dederam,et ad me in Formianum relatum esse. I tam tibi tuam epistolam iussi referri,ex qua intelligeres a mihi tum illae gratae is issent.Romae V scribis sileri,ita putabam:at hercule in agris non siletur, nee

iam ipsi agri regnum uestrum serre possunt. Si uero in hanc τηλεπυλον ueneoris λωπιγονί . Formias dico,qui Demitus hominu quam iratianimi quan νω in odio noster amicus Magnus cuius cognome una cum Crassi diuitis c gnomine conflarescit.Credas mihi uelim neminem adhuc offendi qui haec talente,u ego fero,serret.Quar mihi crede, φιλοσοφωμεν. iuratus tibi possum di in . cere,nihil esse tanti. Tu si literas ad Sicyonios habes,aduola in Formianum, unde nos pr.Non.Mai cogitamus. CICERO ATTICO SAL. Vantam tu mihi moves expectationem de sermone Bibuli quan tam de colloquio βοωm ρος:quantam etiam de illo delicato conuiouiozProinde ita fac uenias ad sitientes aures: quaquam nihil e iam quod magis timendum nobis putem,u ne ille noster Sampsiceragnius,quum se omnium sermonibus sentiet uapulare,& cum has actiones Κανι οπ. πτους uidebit, ruere incipiat:ego aut usqueeo sum enervatus,ut hoc otio. quo nunc tabescimus,malim quam cum optima spe dimicare.

De pangendo,quod me crebro adhortaris,fieri nihil potest. Basilicam habeo non uillam seequentia Formianoriimat quam partem basilicarettribu Aems

322쪽

33o EPI. AD ATTICVM

diam sed omitto uulgus.post horam quartam molesti cereri non sunt.C. Arri. us proximus est uicinus,immo ille quidem iam contubernalis: qui etia se ido circo Romam ire negat,ut hic mecum totos dies philosophetur. Ecce ex alteora parte Sebosus ille Catuli familiaris. quo me uertam: statim me hercule Ar pinum irem,nite in Formiano com odissime expectari uiderem, dutaxat ad Pri. Non. Mai. Uide enim quibus hominibus aures sint deditae meae: occasio, nem mirificam,siqui nunc,dum η apud me sunt, emere de me sundu Formianum uelit:& tame illud probem. Magnum quid aggrediamur,& multae costgitationis atque ot a. sed tamen satisfiet a nobis,ne φ parcetur labori. CICERO ATTICO SAL. T scribis,ita uideo non minus incerta in rep. quam in epistoIa tua: sed tamen ista ipsa me uarietas sermonum opinionum delectat. Romae enim uideor esse cum tuas literas lego:&ut fit, in tantis bus,modo hoc modo illud audire: illud tamen explicare non pos sum, quidna inuenire possit, nullo recusante ad iacultate agraria. Bibuli auteista magnitudo animi in comitioru dilatioe, ad habet,nisi ipsius iudiciu sine ulla correctioe reip. nimirum in Publio spes est, fiat, fiat Trib. pl. si nihil alis

Ud,ut eo citius tu ex Epetro reuertare.nam ut illo tu careas no uideo posse fi

ri,presertim si mecum aliquid uolet disputare. Sed id quidem non dubiu est, quin si quid erit eiusmodi sis aduolaturus. Verum ut soc non sit, tamen siue et rep. praeclarum spectaculum mihi propono,modo te consetare spectare liceat. Cum lisc maxime scriberem:ecce tibi Sebosus nondu plane ingemue xGSalve inquit Arrius. hoc est Roma decedere: quos ego homines effugi, cum in hos incidis Ego uero in montes patrios,& ad incunabula nostra perogam: deni si solus non potuero,cum rusticis potius, quam cum iis perurba. nis: ita tamen, ut quonia tu certi nihil scribis,in Formiano tibi praestoler us ad . I I I. Non. Mai.Terentiae pergrata est assiduitas tua Sc diligentia in cotro

versia Mulviana: nescit omnino te communem causam defendere eorum, qui

agros publicos possideant: sed tamen tu aliquid publicanis pendis, haec et id

recusat.Ea tibi igitur,& Κώ εὼρ κρατικω παμ αίσ' salutem dicunt. CICERO ATTICO SAL.

Enato mihi,& iam dormitanti pr.Kal. Mai.epistola est illa reddi ta,in qua de agro Campano scribis. Quid quaeris et primo ita me pupugit,ut somnu mihi ademerit: sed id cogitatione magis, ii mo I lestia. Cogitanti autem haec sere succurrebat: primum ex eo quod . superioribus literis scripseras ex familiaritate illius audisse proIatum iri ali.

quid ,quod nemo improbaret. maius aliquid timuera: hoc mihi eiusmodi no idebatur: deinde ut me ego console omnis expectatio largitionis agrariae in agrum Campanum uidetvree derivata: qui ager ut dena iugera sint, non amplius hominum quinque millia potest sustinere: reliqua omnis multitus do ab illis abalienet,necem est. Praeterea,si ulla res est,quae bonoru animos, quos iam uideo esse commotos,uehementius possit incedere,haec certe est, N ieo magis,quia portoriis Italiae sublatis, agro Campano diuiso quod uecti,gal superest domesticum praeter uicesimam quae mihi uidetur una coctunc la,clamore pedisequoru nostrorueeperitura. Cnaeus ade nosteria plane ad cogitet nescio. γψού- γ Mr οῦ me.

qui quidem

323쪽

uiui quidem etiam istuc adduci potueritinam adhuc hoc ε reipitcra, Si leges saris piet baret,actiones ipsum praestare debere:agrariam legem sibi placuis., se, pociterit intercedi nec ne,nihil ad se pertinere. De Rege Alexandrino pla,cuisse sibi aliquando confici: B ibulus de calo tum seruasser,nec ne,sibi qren dum non fuisse. De Publicanis uoluisse illi ordini commodare: quicquid se turum fuerit,si Bibulus tum in serum descendisset,sed diuinareno potuisse: munc uero Sampsicerame quid dicescuesctigal te nobis in monte Antilibano c5stituisse,agri Campani abstulisse: QIid hoc quemadmodum obtinebiscoppressos uos,inquit, tenebo exercitu Capsaris. Non mehercule me tu quide tam isto exercitu,s ingratis animis eorum hominum, qui appellantur boni. qui mihi non modo praemioru,sed ne sermonii quidem unu fructum ullumi aut gratia retuleriit. in si in ea me parte incitare,prosecto iam aliqua reperiorem resistendi uia: nuc prorsus hoc statui, ut,qm tanta controuersia est Dicco

archo familiari tuo,cu Theophrasto amico meo,ut ille tuus τοπρο πικον βίον Ionge omnibus anteponar,hic aut7ονΘεφροῖκον,utrio a me mos gestus esse uis

. deatur: puto enim me Dicaearcho affatim satisfecisse. Respicio nuc ad hac fo nulla,quae mihi no mo ut requiesca permittit, reprehendit, quia no semp quierim. Me incubamus ὁ noster Tite ad illa selara studia,& ed unde di- .scedere non oportuit,aliqn reuertamur. Quod de QEs atris epistola scribis, ad me quo nil προσθεῖάων,ο πιθον A. Quid dicam nescio.Na ita deplorat prisanis uersibus mansionem suam,ut queuis mouere possὶt: ita rursiis remittit,ut me roget,ut annales suos emende,& eda. illud in quod scribis animaduertas

Delim de portorio circu istionis:ait se de consilii sinia rem ad Senatu reiectisse: nondu uidelicet meas literas legerat,quibus ad eum re cosulta & explora in perscripsera non deberi. Velim siqui Graeci iam Romam ex Asia de ea camenerunt,uideas,&csi tibi uidebit qs demonstres,quid ego de ea re senti. a. Ei possum discedere,ne causa optima in Senatu pereat ego satisfacta P ublica

nis: ἀis iis, uere tecuIoquarJin hac re malo uniuersae Asiae,& negotiatorio hus,nam eoru quo puehementer interest. Hoc ego sentio ualde nobis opus

esse. Sed tu id uidebis. Quaestores aut quaeso, num etiam de cistophoro dubi tant Nam si aliud nihil erit cum erimus omnia experi ego illud ne quidem contemnam,quod extremum est, te in Arpinati uidebimus,& hospitio agrosti accipiemus,quoniam maritimum hoc contempsisti. CICERO ATTICO SAL. Rorsus,ut scribis,ita sentio: turbat Sampsiceramus : nihil est qae non timendum sit ομολογουμή--Quid enim ista repentina affinitatis coniunctio quid ager Campanus c quid effusio pecuniae significant quae si essent extrema, tamen esset nistinium mali: sed ea natura rei est,ut haec extrema elle non possint. Quid enim eos haec ipsa per se delectare possunt nunquam huc uenissent,nisi ad alias res Pestiferas aditus sibi compararent.bVerum,ut scribis, haec in Arpinati ad VI circiter Id. Mai.non defleamus, ne opera Sc oleum philologiae nostrae perierit, sed conseramus tranquillo animo. Dii immortales , nequellam me

consolatur,ut ante quam αδιαφορία, qua nulla inreta utor,quam

in hac ciuili & publica. Quinetia,quod est subinane in nobis,& nono bellu est enim sua uitia nosse, afficitur quada delectatioci Solebat enim

324쪽

BPI. AD ATTICUM

me pungere,ne Sampsicerami merita in patriam ad annos sexcentos maiora

uiderentur,quam nosti a. Hac quidem cura certe iam uacuus est: iacet enim

ille sicut Phocis Curiana,stare uideatur: sed haec coram. Tu tame uideris mihi Romae fore ad nostrum aduentum: quod sane facile patiar,si tuo commodo fieri possit: sin ut scribis ita uenies, uelim e Theophane expiscere, quonain me animo sit Arabarches,qus res scilicetinet: τό io Asa eniti , , re ad me ab eo quasi υποθι καr afferre,quemadmodum me geram: aliquid ex eius sermone Poterimus suspicari. CICERO ATTICO SAL.

Ccepi aliquot epistolas tuas, ex quibus intellexhil suspeso ansmo

et solicito scire averes,ud eet noui.tenemur undissi,necp ta quo mi nus serviamus,recusamus: sed mortem & eiectionem, quasi maioγra timemus,quae multo sunt minora: atw hic status,qui una uoce omnium gemitur,nein uerbo cuiusquam subleuatur, σκοπιός est: ut suspicor. illis qui tenet,nullam cuiquam largitionem relinquere: unus loquitur,& polam aduersiat adolesces Curio: huic plausus maximi,c5salutatio forensis pho norifica,signa praeterea beneuolentia permulta a bonis impertiuntur. Fufiuriamoribus & conuic is 8c sibilis consectantur. His ex rebus non spes,sed do lor est maior: cum uideas ciuitatis uoluntatem solutam, uirtutem alligatam. Ac ne sorte quaeras MemMεὸν de singulis rebus,uniuersa res est eo deducta, spes ut nulla sit,aliquando non modo priuatos,uerumetiam magistratus Iis heros sore. Attamen in oppressione,sermo in circulis dutaxat,& in cGuiu is est liberior, i suit: uincere incipit timorem dolor, sed ita, ut omnia sint pleonisssima desperationis. Habet etiam Campana lex execratione in coitione ca=didatorum, si mentionem secerint,quo aliter ager possideatur at ν ut ex legi bus Iul as. No dubitant iurare ceteri, Laterensis existimatur recte secisse, Trib.pl.petere destitit,ne iuraret. Sed de repub.non libet plura smibere:

spliceo mihi,nec sine summo scribo dolore. Me tueor,ut oppressis omnibus non demisse: ut tantis rebus gestis,parum fortiter. A Caesare ualde Iiberalis ter inuitor in legatioem illam,sibi ut sim Legatus,atque etiam libera legatio uoti causa datur: sed haec & praesidη apud furorem Pulchelli no habet satis,.& a fratris aduentu me ablegat: illa & munitior est,& non impedit,quo misnus adsim cum uelim: hanc ego teneo,sed usurum me no puto: neq; tame stit quisquam: non libet fugere,aueo pugnare,magna sunt hominum studia: sed nihil afBrmo, tu hoc silebis. De Statio manumis ,& nonullis es is rebus an insor equidem: sed iam prorsus occallui. Tu uellem,ego ue cupere adesses: nec mihi c5siliu,nec consolatio deesset .sed ita te para,ut si inclamaro, aduoles. , CICERO ATTICO SAL. VIta me solicitant,& ex resp.tanto motu,& ex his periculis q mi hi ipsi intenduntur,&sexcenta sunt.sed mihi nil est molestius, si

Statium manumissum: nec meum imperium, ac mitto imperium,

non simultatem meam reuereri saltem.Nec quid faciam, scio: ne tantum est in re,quantus est sermo. Ego autem ne irasci possum quidem iis, quos ualde amo: tantum doleo,ae mirifice quide.Cetera in magnis rebus, minae Clodii contentiones*,quae mihi Sponuntur,modice me tangui: etenim

uel silire eas uideor mihi summa ciun dignitate,uel declinare nulla cum most

lestia

325쪽

LIBER. II.

lata, possie.DIces fortasse,Dignitatis αλις tanquam δρυος. saluti, si me amas, consule. Me miserum,cur non ades nihil profecto te praeteriret. Ego sortassedc nimium- ποανε ανθα Scito nihil unquam suisse ta infame, tam turpe,tam peraeque omnibus generibus,ordinibus, aetatibus offensum' m hunc statum,qui nunc est: magis mehercule a uellem,non modo a putare. opulares isti iam et modestos homines sibilare docuerunt. Bibulus in coelo est,nec quare scio: sed ita laudatur, quasi unus homo nobis clanctado restituitre. Pompeius nostri amores, quod mihi summo doIori est, ipse se afflixit: ne,

niine tenet: uoluntate an metu necesse sit ηs ut uereor. Ego aut necp pugnocu illa ea propter illam amicitia,ne p approbo,ne omnia improbe,qus antea gessi.Utor uia.populi sensus maxime theatro & spectaculis perspectius e. Nagladiatoribus,qua dominus,qua aduocati,sibilisco scissi. Ludis Apollinari, bus. Diphilus Tragoedus in nostru Pompeiu petula ter inuectus est. Nostra miseria tu es magnus,millies coactus est dicere. Eande uirtute ista,ueniet teΦpus,cu grauiter gemes,totius theatri clamore dixit,ite* cetera. Na & eiusmodi sutii uersus,uti in tepus ab inimico Popeii scripti ee uideanL Si nem leges, ne* mores cogut, & cetera magno cu fremitu & elamore sui die a. Caesar cuvenisset mortuo plausu,Curio filius est insecutus. Huic ita plausum e, ut salua rep. Popeio plaudi solebat.Tulit Caesar grauiter,itterae Capua ad Popeium uolare dicebanε: inimici erant equitibus,qui Curioni states plauserat, hostes omnibus. Rosciae legi,ct mentariae minitabant: sane reserat plurbata. Eadem maluera, quod erat susceptu ab illis,silentio transire: sed uereor ne no Iisceat: no serunt homines quod uidetur esse in seredu. Sed est ia una uox olum magis odio firmata,u praesidio. Noster aut Publius mihi minitat, inimicus est,impedet negotium,ad quod tu scilicet aduolabis: videor mihi nostru illuConsulare exercitu honoru oium,etia satis bonoru habere firmisRmu. Pompeius significat studiu erga me no mediocre,ide assirmat uerbu de me illu noesse facturum: in quo no me ille sallit,sed ipse fallitur.Cosconio mortuo,sum in eius locu inuitatus.id erat uocari in locu mortui. Nihil me turpius apud homines fuisset,ne uero ad istam ipsam αα quicqua alienius. Sunt enim

illi apud bonos inuidiosi: ego apud improbos meam retinuissem inuidia,alienam adsumpsissem. Ossar me sibi uolet esse Legatum: honestior haec declinatio piculi,sed ego hoc no repudio. Quid ergo estis nare malo,nihil tamen certi. Iterum dico,utina adesses: sed tame si erit necesi arcessemus. Quid aliis ud quid: hoc opinor,certi sumus perisse ola. Quid enim ta diu Sed haec scripsi properans,& mehercule timide. Posthac ad te aut si perfideolem habebo cui dem, scribam plane omnia: aut si obscure scribam,tu tame intestiges. In his epistolis me Laelium,ie Furium facia: cetera erunt euriγμας.

Hic Caecilium colimus 3c obseruamus diligenter. Edicta Bibuli audio ad te missa. iis ardet doIore & ira noster Pompeius. CICERO ATTICO SAL. Nicato,ut te uelle itellexera,nullo loco desai: Numestiu ex tris tuis studiose scriptis libeter in amicitia recepi: Caeciliu abus rebus possum tueor diligeter: Uauro satistacit nobis: Popeius amat nos

caros habet. Credis inaes credo, prsus mihi psuadet: sed ua, ut uideolragmatici holas ossius historicis preceptis,uersibus denim cauere ius

326쪽

bent, & uet1t crederer alteru sacio,ut caue1: alteru, ut non credam, sacere non possimi. Clodius adhuc mihi denunciat periculum: Pompeius affirmat,non esse periculum, adiurat: addit etiam se prius occisum iri ab eo, queun me uiost Iatum iri. Tractatur res,simul&quid erit certi,scribam ad te: si erit pugnandum,arcessam ad societatem laboris: si quies dabitur,ab Amalthea te non comouebo. De rep.breuiter ad te scriba.iam enim charta ipsa ne nos prodat,pertimesco: itaque posthac,si erunt mihi plura ad te scribeda, ανυ γορίας obscuorabo: nunc quidem nouo quodam morbo ciuitas moritur,ut cum oes ea quae sunt acta,improbent, querantur,doleant,uarietas in re nulla fit, aperte Io. quantur,ia iam clare geman tamen medicina nulla asseratur: neque enim resisti sine internecione posse arbitramur: nec uidemus qui finis cedendi pr erexitium suturus sit. Bibulus hominum admiratione Sc beneuolentia in coelo est: edidia eius & conciones describunt et legunt: nouo quoda genere in summam gloriam uenit: populare nuc nihil ta est quam odium popularium. Hse quo sint eruptura timeo: sed si dispicere ad coepero,scriba ad te apertius: tu si me amas: tantum,quantum prosectdamas,expeditus facito ut sis: si inclamaro,ut accurras: sed do operam 8c dabo, ne sit necesse. Quod seripseram te Furium scripturum,nil necesse est tuum nomen mutare: me faciam Laelium, &te Atticum: neque utar meo chirographo neque signo,si modo erunt eiusmodi literae quas in alienum incidere nolim. Diodotus mortuus est,reliquit nos

bis HS fortasse centies. Comitia Bibulus cum Archilochio edidio in ante diem XV. Kal. Nou.distulit. A Vibio libros accepi: Poeta ineptus,nec tamen scit nihil,sed est non inutilis .describo & remitto. CICERO ATTICO SAL. Erep. quid ego tibi subtiliter tota periit: atque hoc est miserior, quam reliquisti,qubd tum uidebatur eiusmodi dominatio ciuita

tem oppresssisse, qus iucunda esset multitudini, bonis autetiam Oolesta ut tamen sine pernicie: nunc repente tanto in odio est omni. hus,ut quorsus cruptura sit,horreamus: nam iracundiam at y intemperantia illorum sumus experti,qui Catoni irati, omnia perdiderunt: sed ita lenibus uti uidebantur uenenis,lit posse uideremur sine dolore interire: nunc uero fio hilis uulgi, sermonibus honestoru,sremitu Italiae uereor ne exarserint. E quis dem sperabam,ut saepe etiam loqui tecum solebam,sic orbem reipub.esse coouersum, ut uix sonitum audire,uix impressam orbitam uidere possemus:&suisset ita, si homines trasitum tempestatis expectare potuissent: sed cum diu occulte suspirassensipostea iam gemere,ad extremum uero loquiocs, & clao mare coeperunt. Ita in ille amicus noster insoles infamia semper in Iaude uersatus,circussuens glori deformatus corpore,fractus animo, quo se conserat, nescit: progressum praecipitem, inco stantem reditum uidelibonos inimicos habet,improbos ipsos no amicos. Ac uide mollitie animi: nsi tenui lacrimas,

cu illum ante VIII Kal. Sextil. uidi de edidiis Bibuli c5cion2te qui antea seolitus esset iactare se magnificctissime illo in loco,sumo cu amore populi, cunoctis fauentibus, ut ille tu humilis ut demissus erat ut ipse et sibi,non ijs solum qui aderant,displicebat: Ospectaculum uni Crasso iucudum, ceteris no iternam quia deciderat ex astris,lapsus quam progressus potius uidebatur. Et ut Apelles

327쪽

Apelles si Venerem, aut si Protogenes Hialysum illum suu coeno obliminuideret,magnum credo acciperet dolorem: sic ego hune omnibus a me pie ure politum artis coloribus,subito deformatum,non sine magno dolore vidi: quaquam nemo putabat propter Clodianum negotium,me illi amicum esse debere: tamen tantus fuit amor,ut exhauriri nulla posset iniuria: itam Archilochia in illum edicta Bibuli populo ita sunt iucunda, ut eum locum, ubi proponuntur, prae multitudine eoru qui legunt,transire nequeamus: ipsi ita acer ha,ut tabescat dolore: mihi mehercule molesta,quod & eum,que semper disteximus,excruciant:&timeritam uehemens uir, tam* acer in serro, & ta inosuetus contumeliae,ne omni animi impetu, dolori,& iracundiae parcat. Bibuli qui sit exitus suturus,nesci o: ut nunc res se habet, admirabili gloria est: qui cum comitia in mensem Octob.distulisset, ν solet ea res populi uoluntate offendere,putarat Caesar oratione sua posse impelli concionem,ut iret ad Bibulum: multa cum seditiosissime diceret,uoce exprimere no potuit. Quid qusoriscsentiunt se nullam ullius partis uoluntatem tenere,eo magis uis nobis est timeda. Clodius inimicus est nobis. Pompeius confirmat eum nihil ee facturum contra me: mihi periculosum est credere: ad resistedum me paro, studia spero me summa habiturum omniv ordinum.Te cum ego desidero, tum Deoro res ad repus illud uocat: plurimum c6silii,animi,praesidii denim mih si te ad lepus uidero,accesserit. Varro mihi satis facit. PGpeius loquit diuinitus, spero nos aut certe cum suma gloria, aut et sine molestia discessuros. Tu quid agas, queadmodumte oblectes,quid cum Sicyoniis egeris,ut sciam cura. CICERO ATTICO SAL. Vam uelle Romae mansisses, prosectὁ si haec re putassemus: na Pulchellum nostrum facillime teneremus: aut certe quid esset nolisturus,scire possemus: nunc seres sic habet,uolitat, rit, nil habeel certi,multis denuciat: quod sors obtulerit,id adhu rus uidet. Cum videt quo sit in odio status hic rerum in eos qui h sc egerunt,impetum factuorm uidetur: cum aut rursus opes,& uim exercitus recordatur, conuertit se in nos: nobis autem ipsis,cum vim,tum iudicium minatur. Cum hoc Pompestius egit,& ut ad me ipse reserebat altu enim habeo neminem testem J ueheo menter egit,cum diceret in summa se perfidiae & sceleris infamia sore, si mi hi periculum crearetur ab eo , quem ipse armasset, quum Plebeium fieri

passus esset: sed fidem recepisse sibi,& ipsum,& Hppium de me: hanc si ille

non seruaret,ita laturum,ut omnes intelligerent, nihil sibi antiquius amici, tia nostra suisse. Haec,& in eam sententiam cum multa dixisset, aiebat illum Primo sane diu multa contra,ad extremum autem manus dedisse,& affirmasse nil se contra eius uoluntate esse facturum. sed postea tamen ille no destitit de nobis asperrime loqui: quod si no faceret,ianae ei nihil crederemus, atque omnia,sicut facimus pararemus: nunc ita nos gerimus, ut in dies singulos,&studia in nos hominum,&opes nostrae augeantur, Rempub. nulla ex parte attingimus,in causis atque in illa opera nostra forensi summa industria uer, samur: quod egregie non modo iis qui utuntur opera, sed etiam in uulgus

ratum esse sentimus: domus celebratur,occurritur,renouatur memoria Cosulatus studia significantur: in eam spem adducimur,ut nobis ea coletio, quae impendet.interdum non fugienda uideatur. Nunc mi bi& consiIqs opus est

328쪽

tus in familiaritate adolascentis,& cu eo,ut res indicat, s pe cogressus re in ea locu deduxit, ut diceret sibi certii esse cu suis seruis in Popeium impetu faces xe,eum occidere: hoc Curio ad patrem detulit: ille ad Pompeium: res delas ea ad Senatum est. Introductus Ue mus,primo negabat se unu cum Curiosne restitisse: nem id sane diu: nam statim fidem publicam postulauit,reclamatum est: tum exposuit manum suisse iuuentutis duce Curione in qua Paulus initio fuisset,& Cn.Cepio hic Brutus,& Letulus Flaminis F.conscio patre:

postea C. Septim uim scriba Bibuli pugionem sibi a Bibulo attulisse.quoatotum irrisum est, Vectio pugione desiisse,nisi ei Consul dedisset. Eo* ma,

gis id eiectum est,m ad. II I. Id. Mai Bibulus Pompeium secerat certiore, ut caueret Insidias in quo ei Pompeius gratias egerat. Introductus Curio F. dixit ad ea quae Vectius dixerat, maxime* in eo tum quidem Vectius est repνhensus,m dixerat adolescentum consilium ut in foro cum gladiatoribus Gashinii Pompeium adorirentur,in eo principe Paulum fuisse, que costabat eo tempore in Macedonia fuisse. Fit S. C. ut Vecstius, 2 confessus esset se cures

Io fuisse,in uincula coniiceretur: qui memisisset,contra remp.esse faetiam. Res erat in ea opinione,ut putarent id esse actum,ut Uectius in foro cum pugione,& item serui eius comprehederentur cum telis:deinde ille se diceret indicaturum. Id ita actum esset,nisi Curiones rem ante ad Pompeium detustrissent: tum S.C. in contione recitatum est. Postero autem die Caesar is qui olim praetor cum esset, a Catulum ex inseriore loco iusserat dicere, Vectiuin rostia produxit, m* in eo loco instituit,quo Bibulo Cos aspirare no liceret. Hic ille omnia quae uoluit de repu.dixit,ut qui illuc factus institutus

venisset.Primum Cepionem de oratione sua sustulit,quem in Senatu acerrio me nominarat,ut appareret noctem,& nocturnam deprecatioem intercessi sole.Deinde quos in Senatu es tenuissima quidem suspicione attigerat, eos nominauit. Lucullum,a quo solitum esse ad se mitti C. Fannium illum,qui in P. Clodium subscripserat L.Domitium,eusus domum constitutam fuisse unde eruptio fieresime non nominauit: sed dixit Consulare disertum uicinu Cossi hi dixisse. Ahalam Seruilium aliquem,aut Brutum opus esse reperiri: addisdit ad extremum,cum iam dimissa cocione reuocatus a Vatinio fuisset, se auo disse a Curione his de rebus costium esse Pi nem generum meu,& M. Laseere sem. Nunc reus erat apud Crassum diuite Vectius de ui:& cum edi damnatus,erat iudicium postulaturus:quod si impetrasset iudicia sore uidebanrrea nos,utpote qui nihil contemnere solemus,non pertimescebamus . Homis num quidem summa erga nos studia significabantur: sed prorsus uitae truet, ita sunt omnia omnium miseriarum plenissima. Modo caedem timueramus, quae oratio fortissimi senis inConsidij discusserat:ea qua cotidie timere pomeramus,subito exorta est. Quid quaeris nihil me fortunatius&Catulo, cusplendore uits,tum hoc tempore: nos tame in is miseri js erecto animo Sc mirime perturbato sumus , honestissime & dignitatem nostram magna cura tuemur. Pompeius de Clodio iubet noseesime cura,& summam in nos beneuoletiam omni oratione significat.Te habere consiliorum auctore solio citudinum socium omni in cogitatione coniunctum cupio: quare,ut Numeststio mandaui,tecum ut ageret,iteat 3 eo si potest acrius te rogo, ut plan ad nos aduoles, respiraro,si te uidero.

329쪽

LIBER III ID

C I C E R o A Τ T I C O s A L. Tinam illum diem uideam,cum tibi aga gratias,u me uiuere eoogisti. Adhuc equide ualde me poenitet,sed te oro,ut ad me Viboonem statim uenias,quo ego muItis de causis conuerti iter meum

Sed eo si ueneris,de toto itinere,ac sua mea consilium capere postero: si id non seceris,mirabor. sed confido te esse iacturiam. CICERO ATTICO SAL. I seriae nostrae potius uelim, inconstantiae tribuas, a Vibone, quo te arcessebamus,subito discessimus,al Iata est enim nobis ros gatio de pernicie mea: in qua quod confectu esse audieramus,erat ileiusmodi, Ut mihi ultra quadringenta millia liceret esse. Illo cum peruenire non licere statim iter Brundisium uersias contuli ante diem rogarrionis,ne & Sica,apud quem eram,periret,& Q Melitae esse no licebat. Nue tu propera,ut nos c5 sequare,si modo recipiemur: adhuc inuitamur benigne. sed quod superest,timemus. Me mi Poponi ualde poenitet uiuere,qua in re apud me tu plurimum ualuisti. sed haec coram,fac modo,ut uenio. CICERO ATTICO SAL.

Erentia tibi & saepe 8c maximas agit gratias id est mihi gratissumum. Ego uiuo miserrimus,& maximo dolore conficior. Ad te quid scribam,nescio. Si enim es Romae,iam me assequi no potes:

sines in uia,cum eris me assecutus,coram agemus,quae erunt Venda. tantum te oro,ut quoniam meipsum semper amasti,ut eodem amore sis.

Ego em m idem sum. I nimici mei mea mihi,non messiim ademerunt. Cura ut ualeas. Dati VIII. Id. Apr. Turi. CICERO ATTICO SAL. On literat mihi dubium,quin te Tarenti aut Brundisii uisurus es asem: id* ad multa pertinuit,in eis,& ut in Epetro consisteremus,

l& de reliquis rebus tuo consilio uteremur.quoniam id non contio Igit,erit hoc quom in magno numero nostrorum maloru. Nobis iter est in Asiam,maxime Cyzicum.Tibi meos commendo: me uix misere

sustento. Dat. XI II I.Kal. Mai.de Tarentino. CICERO ATTICO SAL. Rundisium ueni ad Kal. Ma eo die pueri tui mihi a te Isteras redos diderunt,& al a pueri post diem tertium eius diei alias Isteras attulerunt. Dod me rogas & hortaris,ut apud te in Epetro sim, vosti Iunias tua mihi ualde grata est,& minime noua,sed consilium mis ii quidem optatum,si liceret ibi omne tempus consumere. Odi enim celebristatem,sugio homines luce aspicere uix possum. Esset mihi ista solitudo, preo sertim tam familiari in loco,non amara: sed itineris causa,ut diuorterem, priomum est deuiu:deinde ab Antronio,& ceteris quatridui:deinde sine te. NaCastellum munitum habitanti mihi prodesset,iranseunti non est necessariu. uod si auderem, Athenas peterem,suae ita cadebat, ut uelle: nunc dc nostri hostes ibi sunt,& te non habemus,& ueremur ne interpretentur,illud quo oppidum ab Italia non satis abesse: nee scribis,quam ad diem te expectemus.

1uod me ad uitam uocas, unum efficis,ut a me manus abstinea: alterum non

Potes, ut me non nostri consilii uits paeniteat. Quid enim est,quod me reci

330쪽

LIBER III. 34 r

pulsi ac proditi simus,sam profecto uides rat* utina iam ante uidisses,necν totum animum tuum moerori mecum simul dedissses. Quare,cum me amictum& consectum luctu audies,existimato me stultitiae meae poenam serre grauistis,qua m euenit,t ei crediderim,quem esse nefariu no putarim. Me & meo rum malorum memoria,& metus de seatre in scribendo impedit. Tu ista ora uide&guberna.Terentia tibi maximas gratias agit. Literarum exeplum, quas ad Pompeium scripsi, misi tibi. Dat. III I. Kal. Mai.Thessalonicae. CICERO ATTICO SAL. . Frater cum ex Asia discessistet ante Kal. Mai.& Athenas uens set. Id. Mai, ualde suit ei properadum,ne quid absens acciperet calamitatis, si quis sorte suisset, qui contentus nostris malis no esser. Ita* eu malui Pperare Roma,u ad me uenire:& simul dica eniquod uerum est,ex quo magnitudine miseriarum mearu perspicere possis Janimum inducere non potui,ut aut illum amantissmum mei,mollissimo animo, tanto in moerore aspicerem,aut meas miserias luctu amictas, & perdita fortunam illi offerrem,aut ab illo aspici paterer. At* etiam illud timebam, quod profecto accidisset,ne a me digredi no posset.uersabatur mihi tempus

illud ante oculos, cum ille aut lictores dimitteret,aut ut euelleretur ex complexu meo. Huius acerbitatis euentum,altera acerbitate non uidedi fratris uita

Di.in hunc me casum uos uiuendi auctores impulistis. Ita mei peccati Iuo Poenas: quaquam me tuae literae sus entant,ex quibus quatum tu ipse speres. facile perspicio.& quae quidem tamen aliquid habebant solatii antequam eo venisti a Pompeio. Nuchortesium allice&eiusnodi uiros.Obsecro mi Po Poni, nondum perspicis,quorum opera,quorum insidiis, quorum scelere pe rierimus Sed tecum haec omnia coram agemus.tantum dico,quod scire teputo,nos non inimici,sed inuidi perdiderunt. Nunc si ita sunt,quae speras,sustiorrebimus nos,& spe,qua iubes,nitemur: sin ut mihi uident,firma sunt, quod optimo tempore iacere non licuit,minus idoneo fiet. Terentia tibi saepe agit gratias. Mihi etiam unu de malis in metu est,seatris miseri negotium, quod si sciam cuiusmodi sit,sesam quid agendum mihi sit. Me etiam nunc istorumheneficiorum & literaru expectatio,ut tibi placet,Thessalonicae tenet. Si aderit noui allatum,sciam de reliquo quid agendum sit.Tu,si ut scribis, Kalen. Iun. Roma prosectus es,propedie nos uidebis. Literas, quas ad Pompeium D ip 'tibi misi. Dat. Id. Iun.Thessalonicae. C I C E Rio A T T I C O SAL. Cin quae essent us* ad. VIII.kal. Iun. eopnoui ex tuis literis, reliqua expectabam ut tibi placeba Thessalonicae: quibus allatis, facilius latuere potero,ubi sim.Nam si erit causa, si quid agetur, si spem uidero,aut ibide operia aut me ad te conseram: sin, ut tu scribis,ista evanuerint,aliquid aliud uidebimus,omnino adhuc nihil mihi siognificatis, nisi distordiam istorum: quae tame inter eos de omnibus potius rehus est,quam de me.ita quid ea mihi Psit,nescio. Sed tame quoad me uos

sperare uultis,uobis obtemperabo. Nam oemetam saepe & tam uehemeter obiurgas,& animo in rimo esse dicis, quaeso,ecquod latum malum est,quod in mea calamitate no sit Ecquis unqua ex tam amplo statu, in ta bona causa,

tantis facultatibus ingenii,consilisgrati tantis praesidiis bonoru omnium

SEARCH

MENU NAVIGATION