M. Tullii Ciceronis Opera, omnium quae hactenus excusa sunt, castigatissima nunc primum in lucem edita Tertius tomus Marci Tullii Ciceronis epistolarum libros continet, ex peruetustis exemplaribus accuratissime post omnes, quae hactenus editae sunt,

발행: 1536년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

ter me quissiquam Italia cessit, nisi qui hunc inimicum sibi putaret: nee meherectae hoc facio reip .causa, quam funditus deletam putor sed ne quis me putet ingratum in eum,qui me leuauit iis incomodis quibus ide assecerat: Sc simulv ea,quae fiunt,aut quae certe futura sunt, uidere non potero. Etiam equidem

S.C. faeta quaedam iam puto: utinam in VoIcatii sententia.sed quid referre Est enim una sententia omnium. Sed erit immitissimus Seruius, qui filiu missit ad aseligendum Cn. Pompeium,aut certe capisndum cum Potio Titiniano: etsi hic quidem timoris causa,ille vero.Sed stomachari desinamus Scali, quando sententiam. Ut nihil noui, nisi id quod minimum uellem,spiritum reliquum esse. Nos,quoniam superum mare obside tu insero nauigabimus:&si Puteolis erit disticiIe,Crotonem petemus,aut Thurios,& boni ciues amantes patriae mare infestum habebimus. Aliam rationem non huius belli gere di nullam uideo: in Ψgyptum nos abdimus: exercitu pares esse non possvomus pacis fides nulla e: sed haec satis deplorata sunt.Tu uelim literas Cepha Ioni des de omnibus rebus achis,deni etiam de sermonibus hominum, nisi plane obmutuerunt. Ego tuis consilijs usus sum, maxime* v, grauitatem incongressu nostro tenui, quam debui,& ad urbem ut non accederem, perscia eo

raui. Quod superest scribe quaeso a accurarissime clam enim extrema sunt quid placeat,quid censeas,& si iam nulla dubitatio est,tamen si quid, uel postius quidquid ueniet in mentem,scribas velim.

M. T. CICERONIS EPISTOLARUM AD ATTICVM. LI BER DECIM Us.

CICERO ATTICO. SAL. Ertio Non. min Laterium fratris uenissem,accepi literas,& paulu respiraui quod post has ruinas mihi n5 acciderat: per enim magni aestimo tibi firmitudine animi nostri & factum nostrum probari: Sexto enim noststro Q scribis probari,ita isto ut me,quasi patris eius. cui semper uni plurimum tribui,iudicio coprobari puste: qui mihi,quod saepe soleo recordari, dixit olim Nonis illis Decembribus,cum ego Sexte, quidnam ergor

exi . Eius igitur mihi uiuit auctoritas 5c simillimus eius filius eodem e apud me pondere,quo fuit ille: que saluere uelim iubeas plurimum.Tu tuum consilium,etsi non in longu tempus dissers: O am enim illum emptum pacificatoo rem perorasse puto,iam actum aliquid esse in consessu Senatorum 9: tamensispensum meu detines,sed eo minus,m non dubito, quid nobis agendu puρtes. Quid enim Flauio legione & Siciliam dari scribasr&idia fieri quae tu scelera partim parari & iam cogitari,partim ex tempore sutura censes Ego uero Solonis popularis tui,ut puto,etizmei,uem negliga,qui capite ranxit, siqui in seditione no alterius utrius partis suisin: nisi si tu aliter ceses: & hinc abero

432쪽

ubero & glij.sed alterum mihi est eertius,nec pran ipsam tame, expectabo tuum consilium,& eas literas,nisi alias ta dedisti,quas scripsi,ut CephaIonida. res. Quod scribis,non quo alicude audieris, sed te ipsum putare, me attractaui si de pace agatur: mihi omnino non uenit in mentem,quae possit aetio esse de pace,cum illi certissimum sit,si possit expoliare exercitu & prouincia Pompeium nisi sorte iste summarius ei potest persuadere, ut dum oratores eant &xedeat,quiescat,nihil uideo quod sperem,aut quid iam putem fieri posse : sed

niendumne sit in consilium Tyranni, si is aliqua de re bona deliberaturus sit. Quare,si quid eiusmodi euenerit,ut arcessamur,quod equidem non curo: ad enim essem de pace dicturus,dixi: ipse ualde repudiauit: sed tamen si quid acociderit,quod censeas mihi faciendum,uticy scribito. Nihil enim mihi adhue accidit,quod maioris consilη esset.Trebat a boni uiri & ciuis uerbis te gaus

deo delectatum,tua ista crebra ἐκφωνας i n a P Ei ,me sela adhuc deIectauit. Literas tuas uehementer expecto,quas quidem credo iam datas esse.Tu cum

Bexto seruasti grauitatem eandem,qiui mihi praecipis. Celer tuus disertus magis est,st sapiens. De iuuenibus,quae ex Tullia audisti,uera sunt. M. Anton istud quod scribis, non mihi uidetur tam re esse triste,Φ uerbo. haec est ἄλλη.

in qua nunc sumus mortis instar: aut enim mihi libere inter malos πιλιτsinον fuit,aut uel periculose cum bonis: aut nos temeritatem bonorum sequamur,

aut audaciam improborii ins istemur.utrun* periculosum est. At hoc quod agimus,nec turpe,nec tamen tutum. I stum,qui filium Brudisium de pace missit. De pace idem sentio,quod tu,simulationem esse apertam: parari aute bet Ium acerrime. Me Legatum iri non arbitror, ius adhuc ut optaui entiosacta nulla sit:eo minus habeo necesse scribere,aut etiam cogitare,quid sim facturus,si acciderit,ut Iegerer. CICERO ATTICO SAL.

Gocum ςςepissem tuas literas Non. April. quas Cephalio attulerat,essem* Minturnis postridie mansurus, & inde protinus: sustinui me in Arcano fratris,ut dum aliquid certius asserretur, Oc cultiore in loco essemus, ageretiar nihilo minus, quae sine nobis agi possint. MMTεTc A iam adest,&animus ardet, ne est quidquam quo& qua: sed haec nostra erit cura & peritorum: Tu tamε,quoad poteris,ut adohuc secisti,nos consilijs iuuabis. Res sunt inexplicabiles. Fortunae sunt com mittenda omnia: sine spe conamur ulla. Melius si quid acciderit, mirabimur. Dionysium nolim ad me prosectum,de quo ad me Tullia mea scripsit: sed Sctempus alienum est,& homini non amico nostra incomoda, eata presertim, ' spectaculo esse nossem,cui te meo nomine inimicum esse nolo. CICERO ATTICO SAL. Um quid scribere,plane nihil habere haec aut reliqua eent, quς scire cuper prosectus ne eet: quo in statu urbe reliquisset: in ipsa Italia,quemicra region aut negotio praefecisset:&qui essent ad P copetu,& ad Coss.ex S.C.de pace Lesati.Cu igitur hsc scire dedita opa has ad te literas misi. Feceris igitur comode mihi* gratum, si me de his us,& si quid erit aliud,quod stire opus sit,seceris certiore. Ego in Arcano

opperiosidu ista cognosco. Ad VII Id. altera tibi eode die hanc epistola dis

433쪽

ctaus,& prIdie dederam mea manu Iongiorem. Visum te aiunt In Regia, nec reprehendo,quippe cum ipse istam reprehensionem non sugerim: sed expoo tuas literas: ne in iam sane uideo quid expectem: sed in etia si nihil erit, id ipsium ad me uelim scribas .Caesar mihi ignoscit per literas, non uenerim, sese* in optimam partem id accipere dicit. Facile patior, quod scribit, secum Tullium & Seruium questos esse,quia non idemsbi,quod mihi remisisset. homines ridiculos, qui cum filios misissent ad Cn. Pompeium circunseden. dum,ipsi in Senatum uenire dubitarent. Sed tamen exemplum misi ad te Caesaris literarum.

CICERO ATTICO SAL. UItas a te accepi epistolas, eode die omneli diligerer scriptas. Ea uero quae uoluminis instar,erat saepe legeda,sicuti facio: in qua nos ustra laborem suscepisti mihi quidem pergratum fecisti. Qua re ut id quoad licebit,id est quoad scies ubi sumus usaepissime facias,te uehementer rogo. At deplorandi quidem,quod cotidie facimus,sit iam nobis aut finis omnino,si potest,aut moderatio quaedam,quod .pse sto por. Non enim ta quam dignitatem,quos honores,quem uitae statum amiserim,

cogito,sed quid cosecutus sim,quid prsstiterim,qua in laude uixerim: his deoni y in malis quid intersit inter me & istos,quos propter omnia amisimus: hi

sunt,qui nisi me ciuitate expulissent, obtinere se non posse putauer ut licentia cupiditatu suarum: quorum societatis,& sceleratae cosensionis, fides,quo emperit uides. Alter ardet furore Sc scelere,nec remittit aliquid sed in dies ingrauescit,modo Italia expulit,nunc alia ex parte persequi,ex alia prouincia spooliare conatur: nec iam recuset,sed quodamodo postulat, ut quemadmodum

est,sic etiam appelletur Tyrannus. Alter is qui nos sibi quonda ad pedes stratos ne subletiat quidem: qui se nihil contra huius uolutatem aiebat facere posse,elapsus e seceri manibus ac ferro,bellum terra & mari comparat: non iniustum ille quidem,sed cum pium tum etiam necessarium,suis tame ciuibus exitiabile,nisi uicerit:calamitosum etiam,si uicerit. Horum ego summorum I moperatorum non modo res gestas non antepono meis,sed ne fortunam quideipsam qua illi florentissima nos duriore confli hali videmur. Quis enim postest aut deserta per se patria aut oppressa beatus esse Et sicut nos a te admo nemur recte in illis libris diximus nihil esse bonum,nisi quod honestum: nihil malum nisi quod turpe sit: certe uter F istoru e miserrimus, quoru utri semper patriae salus S dignitas posterior sua dominatione &domesticis comodis fuit. Praeclara igitur conseientia sustentoricu cogito me de rep. aut meruisse optime,cum potuerim:aut certe nunqua nisi diuine cogitasse:ea ipsa tempestate euersam esse rem p. quam ego XIIII anis ante prospexerim. Hae igitur coscientia comite,proficiscar,magno equidem cum doIore, nec tam id Propter me, aut propter fratrem meum,quorum iam acta aetas,u Ppter Pueoros quibus interdum videmur praestare etiam rem p. debuisse,quorum quidealter non tam,quia maiore pietate est, me mirabiliter excruciat: ester c θ re miseram nihil enim mihi accidit in omni uita acerbiusJ indulgetia uidelicet nostra deprauatus, eo progressus est,quo non audeo dicere: & expecto tuas literas . scripsisti enim te scripturum ee plurima,cu ipsum uidisses. Omne meuobsequium in illum fuit cum multa seueritate: nec p unum esus, nec paruum, sed multa D

434쪽

sed multa magna delicta compressi. Patris autem unitas amanda potius ab illo,u tam crudeliter negligenda: nam literas eius ad Caesarem missas ita grauiter tulimus,ut te quidem celaremus,sed ipsius videmus uitam insuauem redodidisse: hoc uero eius iter,simulatio* pietatis,qualis fuerit, no audeo dicere. Tantum scio: post Hircium couentum,arcessitum ab Caesare cum eodem eo animo a suis rationibus alienissimo,et consilio relinquendi Italiam:& h ipsa timide.sed nulla nostra culpa est: natura metuenda est. haec Curione, hare Hortensii filium non patru culpa corrupit. Iacet in moerore meus frater, necν tam de sua uita, quim de mea metuit. Huic tu,huic tu malo affer consolatioes,

si ullas potes: maxime quidem illam uelim ea quae ad nos delata sint, aut salia esse,aut minora: quae si uera sint,quid laturum sit in hae iuga, nescio: na si ha

heremus rem p. consilium mihi non deesset nec ad severitatem,nec ad diligentiam. Haec siue iracundia,sive dolore,siue metu pmotus,grauius scripsi, u aut tuus in illum amor,aut meus postulabat. Si uera sunt,ignosces: si falsa, meliobente eripiet mihi hunc errorem. Quoquo modo uero se res habebit, nihil a C signabis nec patruo nec patri.Cum haec scripsissem,a Curione mihi nunciatu est,eum ad me uenire: uenerat enim is in Cumanum uesperi pridie id est Id.

Si quid eius igitur sermo eiusmodi attulerit, quod ad te scribedum sit, id in

literis adiungam. Praeter at uillam meam Curio,iussit* mihi nunciari mox se uenturum, cucurrit* Puteolos, ut ibi concionaretur.cocionatus est: reddi: fuit ad me sane diu. O rem scidain: nosti hominem,nihil occultauit: in primis nihil esse cerotius,u ut omnes.qui lege Pompeia condemnati essent,restituerentur:itacp se in Sicilia eorum opera usurum. De Hispan as non dubitabat quin Caesaris essent: inde ipsum cum exercitu,ubicunm Pompeius esset: eius interitu sine illi re,propius factum esse nihil eum plane iracundia elatum: uoluisse Caesare occidi Metellum Trab.pI. quod si esset factum caedem magnam futuram ee:

permultos hortatores esse caedis: ipsum autem non uoluntate,aut natura non

esse crudesem,sed q, popularem este clementiam: m si populi studium amisisset crudelem sore:eum perturbatum,. intelligeret se apud ipsam plebem offendisse de aerario,itam ei cum certissimum fuisset,antequam proficisceret,

concionem habere,ausum non esse, uehementer animo perturbato proseoctum. Cum aute ex eo quaererem,quid uideret, quod exemplum,quam repu.

planHatebatur nullam spem reliquam. Pompeii classem timebat: quae si eet, se de Sicilia abiturum. Quid isti inqua sex tui fasces si ab Senatu, cur Iaureaoti si ab ipso,cur sex Cupiui,inquit,ex S.C.surrepto.na aliter no poterat. At ille impendio nunc magis odit Senatum. A me, inquit,omnia proficiscentur. Cur autem sexcquia XII nolui: nam licebat. Tum ego, quam uelle, inquam petiisse ab eo quod audio Philippum impetrasse: sed ueritus sum, quia ille a me nihil impetrabat. Libeter,inquisitibi concessisset: verum puta te impetrasse.Ego enim ad eum scribam,ut tu ipse uoles,de ea re nos inter nos locutos. Quid autem illius interest,quoniam in Senatum non uenis,ubi sis quin nucipsum minime ostendisses eius causa si in Italia non fuisses. At ego me re cessum,& solitudinem quaerere,maxime Glictores haberem. Laudauit conssilium. Quid ergo inquam nam mihi curtus in Graeciam per tuam prouin

iriam est,quoniam ad mare superu milites sunt. insid mihi,inquit, optatius:

435쪽

448 EPI. AD ATTICVM

Hoc loco multa perliberaliter:ergo hoc quidem est uerum profecto, ut non

modo tuto,uerum etiam palam nauigaremus: reliqua in potieram die dimi. Iit,ex quibus scribam ad te,si quid erit epistola dignuin.Sunt autem, quae prsterit,interregnum ne esset expectaturus, an quomodo dixerim. Ad se ille quidem deseret Consulatum,sed se nolle in proximum annum:&aha sunt, quae exquiram. Iurabat ad summam,q, nullo negotio saceret amicissimu mihi Cssarem: ee debet,quid enim inquam scripsit ad me Dolabella dico quid assis. mabat,cum scripsisset,l me cuperet ad urbem uenirec illum quidem gratias agere maximas,&non modo probare,sed etiam gaudere. Quid quaeriscatcriubebat. Est enim suspitio illa domestici mali,& sermonis Lurtiani: a cupio ae illum dignum esse nobis,& u ipse me inuito,quae pro illo sit suspicandu . sed opus suit Lurtio conuento. E st prosecto nescio quid,sed uelim quaminimo:& tamen eum nondum redisse miramur,sed haec uidebimus, tu Oppios Teo mTentiae dabis. iam cum urbis unum periculum est Me tamen consilio iuva, pedibus ne Rhegium,an hine statim in navem.Ceterum quoniam commoror,

ego adtestatim habebo quod scribam,simul ut uidero Curione. De Tirone cura quaeso,quod facis,ut scia,quid is agat. De tota mea cogitatioe scripsi ad te antea satis,ut mihi uisus sum diligenter.de die nihil sane potest scribi certi

praeter hoc, non ante lunam nouam.

Curionis sermo postridie eandem habuit sere summam: nisi st apertius sistgnificauit,se harum rerum exitum non uidere. Quod mihi mandas de quodaregendo αρχαον: tame nihil praetermittam, ato utinam tu,sed modestior no

pro epistolam ad Vestori u statim de Tullia: ae ualde requirere solebat. Co. modius tecum Vectenus est locutus,u ad me seripserat: sed mirari satis hominis neῖligentiam non queo.cum enim mihi Philotimus dixisset, HS. L emere de Canuleio diuersorium illud posse,minoris etiam empturum,si Vectenurogassem, roRau ut si quid posset,ex ea summa detraheret: promisit: ad me. nuper se HS XXX emisse,ut scriberem cui uellem addici: diem pecunis Id. Nou.esse.rescripsi ei stomachose si uis,eum ioco tamen familiari. Nune quos niam agit liberaliter,nihil accuso hominem: scripsi ad eum me a te certiore esse iactum. Tu de tuo itinere quid,& quando cogites,uelim me certiore sa/cias. ad XV Kal. Mai. CICERO ATTICO SAL. E adhuc nihil praeter tempestatem moratur: astute nihil sum acturus: fiat in Hispania quidlibet,& tamen retice. meas cogitationes omnis explicaui tibi supioribus literis: quocirca hae sunt breues: Sc tamen quia festinat,am,eram occupatior de QEFilio. ita me

quidem sedulo, nosti reliqua. uJd dein me mones Sc amice et prudeterme mones,sed erunt omnia facilia,si ab uno illo cauero. Magnum opus est. mirabilia multa. nihil simplex,nihil syncerum: uellem sustepisses iuuenem regenodum: pater enim nimis indulgens: quidquid ego astrinxi relaxat: si fine ilIo Possem,regerem,quod tu potes,sed ignosco: magnum inquam opus est. Poν

peium pro certo habemus per Illyricum proficisci in Galliam:ego nunc qua& quo uidebo. Ego uero Apuliam & Sipontum,& tergiversationem istam

probo,nec tuam rationem eandem esse duco,quam meam: non quin in repu.

rectum idem sit utri nostrum,sed ea non agitur. Regnandi contentio est,inqua

436쪽

qua pulsus est modestior Rex,& probior 6c integrior, & is, qui nisi vincit.

nomen Populi R. deleatur necesse est: sin autem uincit,Sullano more exem. plo uincet. Ergo hac in contentione neutrum tibi palam sentiendum,& teopori semitedum est: mea causa autem alia est,st beneficio uinctus, ingratus ednon possum: nec tamen in acie,sed Melitae: aut alio in loco, siue in oppidulo futurum puto: nihil,inquies, iuvas eum,in quem ingratus esse non uis: immo minus fortasse uoluisset,sed de hoc uidebimus: exeamus modo, quod ut moliore tempore possmus,facit Adriano mari Dolabella, Freto Siciliensi Cu rio. Iniecta autem mihi spes quaedam est, uelle meciim Ser. Sulpicium collo. qui: ad eum misi Philotimum libertum cum literis: si uir esse uolet, praeclara synodia: sin autem,erimus nos qui solemus.Curio mecum uirit,iacere Caelao

rem putans offensione populari: Siciliae dissidens,ii Popeius nauigare coepissetic uerum accepi uehementer: auaritiam uideo fuisse, & spem magni congiaria. Magnum hoc malum est: sed scelus illud quod timueramus, spero nullu fuisse: hoc autem uitium puto te existimare non nostra indulgentia,sed a natura prosectum,quem tamen nos disciplina regimus. De Oppiis Veliensibus quid placeat,cum Philotimo uidebis. Epeirum nostra putabimus, sed

alios cursus uidebamur habituri. CICARO ATTICO SAL. T res ipsa monebat,&tu ostenderas,& ego uideba de his rebus, quas intercipi periculosum esset finem inter nos scribendi fieri ico . pus esse: sed cum ad me saepentea Tullia scribasiorans, ut quid in Hispania geratur,expediem,&semper ascribat idem uideri tibi, id* ipse etiam ex tuis literis intellexerim, non puto esse alienum me ad te, si de ea re sentiam scribere. Consilium imid tunc esset prudens ut mihi uidetur, si nostras rationes ad Hispaniensem casum accomodaturi essemus, quod fie ridicitis oportere.necesse est enim aut id quod maxime uelim,pelli istum ab Hispania aut trahi id bellum,aut istum, ut confidere uidetur, apprehendere Hispanias.Si pelletur,u gratus,aut si honestus tum erit ad Pompeiu noster aduentus,cum Ulam Curionem ad eum transiturum putem: si trahitur hel. Ium,quid expectem aut quadiurrelinquitur,ut si uincimur, in Hispania quiescamus: id ego cotra puto: istum enim uictorem magis relinquendum puto, si uictum:& dubitantem magis,u fidentem suis rebus : nam caedem uideo, si uicerit,& impetum in priuatorum pecunias,& exulum reditu, & tabulas nouas,& turpissimorum honores,& regnum,non modo Romano homini, sed ne Persae quidem cuiqua tolerabile. Tacita esse poterit indignitas nostra et Pati poterunt oculi,me cum Gabinio sententiam dicerer & quidem illum rogari prius praesto esse clientem tuum Chloelium Catelli, Plaguleiu,ceterose Sed cur inimicos colligorqui meos necessarios a me defensos nec uidere in curia sine dolore,nec uertari inter eos sine dedecore potero. id si ne id quiddest exploratum,fore ut mihi liceatcScribui enim ad me amici eius,me illi nullo modo satisfecisse,* in Senatum non uenerim. Tame nec dubitemus an dc nos etiam cum periculo uenditemus,qui cum coniuncti ne cum praemio quisdem uolumus esse. Deinde hoc uide,non esse iudicium de tota contentione in

Hispaniis: nisi sorte his amissis,arma Piscium abiecturu putas, cuius omne

437쪽

4so EPI. AD ATTICVM

consilium Themistocleuest. Existimat enim, qui mare teneat,eum necessererum potiri. I tam qui nunquam id egit,ut Hispaniae per se tenerentur, nauas Iis apparatus ei semper antiquissima cura fuit. Nauigabit igitur cum erit tempus, maximis classibus,& ad I talia accedet,in qua nos sedentes quid erimus: Nam medios esse iam non licebit: classibus aduersabimur igitur: quod ma. tum maius sicilicet latumet denique quid turpius Annibal hic in ab lentis, Ius tuli scelus eiusdem cum Pompeio δέ cum reliquis principibus no seram

inlod si iam misso ossicio periculi ratio habenda es ab illis est periculum, si

peccaro: ab hoc,si recte secero: nec ullum in his malis consilium periculo ua. cuum inueniri potest: ut non sit dubium,quin turpiter facere cum periculo sugiamus,quod fugeremus etiam cum salute. non simul cum Popeio mare tranii erimus,omnino potuimus Extat ratio dierum,sed tamen cfateamur enim quod es ne condamus quidem, ut possimus: sesellit ea res,quae sortasse non debuit sed sesellit, pacem putaui sore: quae si esset,iratum mihi Caesarem esse, cum idem amicus es Iet Pompeio nolui. Senseram enim v rjdem ecnt: hoc ue rens in hanc tarditatem incidi. sed assequar omnia,si propero: si cudior amitinio. Et tamen mi Attice auguria quom me incitant quadam spe no dubia non

haec collegii nostri ab Appio sed illa Platonis de tyranis: nullo enim modo posse uideo stare istum diutius,quin ipse per se etiam languentibus nobis cocidat: quippe qui florentis ac nouos ut uti diebus Ipsi illi egenti ac aditae multitudini in odium acerbissimum uenerit: qui duarum rerum simulationem tam cito amiserit,mansuetudinis in Metello, diuitiarum in crario. Iam abus utatur uel socijs,uel ministris si h prouincias,si remp. regent,quorum nemo duo menses potuit patrimonium suum gubernare No sunt omnia colligenda,quae tu acutissime perspicis: sed tamen ea pone ante oculos,iam intelliges, id regnum uix semel re esse posse. Quod si me fefelleritiseram,sicut multi clarissimi homines in rep. excellentes tulerunt.nisi sorte me Sardanapali uice in suo lectulo mori malle ceteris,u exilio Themistocleo: qui cum fuisset, ut ait

hil sesellisset: et si is erat ut ait idc9 qui το,ri αμωρνο c. τυ α posci ετ προεωραμα Mςα, tamen non uidit, nec quomodo Lacedaemonioru,nec quomodo suoorum ciuium inuidiam effugeret,nec quid Artaxerxi polliceretur . No suisset& illa nox tam acerba Asricano sapientiissimo uiro,non ta dirus ille dies SuIlanus callidissimo uiro C. Mario,si nihil utru* eorum sesellisset. Nos tamehoc co firmamus illo augurio,quod diximus: nec nos fallit, nec aliter accidit. corruat iste necesse est, aut per aduersarios,aut ipse per se: qui quidem sibi est

aduersarius unus acerrimus.id spero uiuis nobis fore: quanquam tempus est nos de illa perpetua iam, non de hac exigua uita cogitare: sin ad acciderit maturius,haud sane mea multum interfuerit,utrum Rehum,uideam,an suturum esse multo ante uiderim. Quaecum ita sint,non est committendum, ut ηs pa=xeam, quos cotra me Senatus,ne quid respublica detrimenti acciperet, arma uit. Tibi sunt omnia comendata,quae commendationis meae, pro tuo in nos

amore,non indigent: ne hercule ego quidem reperto,quid scriba: sedeo enim πλαυδ μωKeill nihil unquam tam fuit scribendum,cp nihil mihi unqua ex plustrimis tuis iucuditatibus gratius accidisse,am meam Tulliam suauissime di.

ligetissimae

438쪽

4M Iigentissme coluisti. Valde eo ipsa delectata est,ego auteson minus: cuius quidem uirtus mirifica,quomodo illa fert publica clade, quo domesticas tri

cas: quantus autem animus in discessu nostrorςοργης sit summa συντηις,tamen nos re ste facere & bene audire uult. sed hac super re nimis,ne meam ipse συμιτα ais euocem.Tu si quid de Hispanijs certius,& si quid aliud, du adsumusseribes:& ego fortasse discedens dabo ad te aliquid:eo etiam magis, q, Tutolia te no putabat hoc tempore ex Italia. Cu Antonio ite est agendum,ut cum Curione Melitae me uelitee. huic bello nolle interesse:eo uelim tam facili uri possem & tam bono in me,a Curio. Is ad Missenum VI. Non. uenturus discebatur,id est hodie.Sed praemisit mihi odiosas literas hoc exemplo.

ANTONIVS TR. PL. PROPR. CICERONΙ ΙΜ P.SAL. I si te ualde amarem,& multo quidem pIus, quam tu putas,rio ex timuissem rumorem,qui de te prolatus est,cum presertim falsum

esse existimarem: sed quia te nimio plus diligo,non possum disso mulare mihi famam quo. quamuis sit falsa, magni esse: te iturii

trans mare,credere non possum,cum tanti facias Dolabellam et Tulliam tu.am foeminam Ieistissimam,tanti ab omnibus nobis fias: quibus mehercule dignitas amplitudo* tua pene carior est,s tibiipsi: sed tamen non sum arbi tratus esse amici non comoueri,etiam improborum sermone: at eo seci stus diosius,q, iudicaba duriores partis mihi impositas esse ab offensione nostra. quae magis a 'λυσπιτια mea,u ab iniuria tua nata est: sic enim uolo te tibi psuo derrimihi neminem esse cariorem te,excepto Caesare meo,me* illud una tu dicare Caesarem maxime in suis M. Ciceronem reponere. Queare mi Cicero te rogo,ut tibi omnia integra serues:eius fidem improbes, qui tibi, ut bene fiscium daret,prius iniuriam fecit: contra ne profugias, qui te etsi non amabitcquod accidere non potest tamen saluum amplissimum* esse cupiet. Dediota opera ad te Calpurnium familiarissimum meum misi,ut mihi magnae curstuam uitam ac d snitatem esse scires. . Eodem die a Caesare Philotimus attulit hoc exemplo. CAESAR I Μ P. Μ. CICERONI IMP. s. T si te nihil temere nihil imprudenter iacturum iudicaram, tame permotus hominum fama,scribendum ad te exist imati et pro nostra beneuolentia petedum,ne quo progredereris proclinata iam re,qua integra etiam progrediendum tibi non existimasses: na re amicitiae grauiorem iniuriam seceris,& tibi minus commode cosulueris, si non sortunae obsecutus uidebere:omnia enim secundissima nobis, aduersissima illis accidisse uidentur: nec causam secutus:eadem enim tum fuit,cum ab eorum consiliis abesse iudicasti:sed meum aliquod factum condemnauisse, quo mihi grauius abs te nil accidere potest: quod ne facias, pro iure nostre aqmicitiae a te peto. Postremo quid uiro bono & quieto,& bono ciui magis coumisia abesse a ciuilibus controuersiis Quod nonnulli cum probarent, pe riculi causa sequi non potuerui: tu explorato 5c uitae meae testimonio, & amicitiae iudicio,nem tutius,ne di honestius reperies quidquam,a ab omnia coten

tione abesse XV Kal.Mai. Ex itinere.

439쪽

EPI AD ATTICVM

D uentus Philotimicat cuius hominis,u insulsi,& u sspe pro Popeio mentientis Axanimauit omnis,qui mecum erant. Nam ipse obdurui, dubitauit nostru nemo, quin Caesar itinera repressisset: uolare dicitur. Petreius cum Afranio coiunxisse: nihil assert eius. modi. Quid quaerisceliam illud erat persuasum: Pompeium cum magnis copiis iter in Germaniam per Illyricum fecisse: id enim E ως nunciabaotur. Melitam igitur opinor capesi amus, du quod in Hispania: quod quidem Propemodum uideor ex Caesaris literis ipsius uoluntate facere posse, qui nesgat nem honestius ne* tutius mihi quidquam esse, ψ ab omni contentione abesse. Dices ubi ille ergo tuus animus quem proximis literis Adest,&ide est. Sed utinam meo solum capite decernerem: lacrimae meorum me interdit molliunt,precantium ut de Hissipanus expectemus. M. Caelii quidem epistola scriptam miserabiliter,quum hoc idem obsecraret ut expectare, ne sortunas meas,ne unicam filiam,rie meos omnis tam temere proderem, n5 sine magno fletu legerunt pueri nostri: etsi meus quidem est sortior, eo* ipso uehemenstitus comouet,nec quidquam nisi dedignatioe laborat. Melitam igitur, deinde quod uidebitur.Tu tamen etiam nunc mihi aliquid literarum, & maxime si quid ab Afranio. Ego si cum Antonio locutus ero scribam ad te, quid actu sit: ero tamen in credendo,ut mones,caucias: nam occultandi ratio cum dissicilis,lum etiam periculosa est. Seruium expecto ad Nonas,&adiicit a Posthumia,& Servii filii.Quartanam leuiorem esse gaudeo. Misi ad te Caelii etiam

literarum exemplum. CAELIVS CICERONI SAL.

Xynim m) xuit literis quibus te nihil nisi triste cogitare ostendis

sti,nel id quod esset, perscripsisti,neque id tamen quale eer,quod cogitares,aperuisti has ad te ilico literas scripsi. Per fortunas tuoas Cicero,per liberos te oro Sc obsecro, ne quid grauius de salute dc incolumitate tua consulas: nam deos homines ,amicitiam* nostram testificorime tibi praedixisse,ne temere monuisse: sed postquam Caesarem couenerim sententiam* eius,qualis sutura eet parta uictoria, cognorim, te certiorem feci. Si existimas eandem rationem fore Caesaris in dimittendis aduersariis,& conditionibus serendis,erras .nihil nisi atrox & saeuum cogitat alipetiam loquitur: iratus Senatui exiit. His intercessionibus plane incitatus est: non mehercules erit deprecationi locus. Quare si tibi tu,si filius unicus, si do mus,si spes tuae reliquae tibi carae sunt,si aliquid apud te nos,si uir optimus gener tuus,valemus,quorum sortunam non debes uelle conturbare, ut eam causam in cuius uictoria salus nostra est,odisse aut relinquere cogamur, aut is

piam cupiditatem contra salutem tuam habeamus. Deniq; illud cogita, quod offensae suerit,in ista cunctatione te sub asse: nune te contra uictorem Caesare lacere,quem dub as rebus laedere noluisti,& ad eos fugatos accedere, quos resistentis sequi nolueris,summae stultitis est.Vide,nedum pudet te parum optimatem esse,parum diligenter quod optimum sit eligas. Quod si totum tibi persuadere non possum,saltem dum quid de Hispan as agamus,scitur, expocta: quas tibi nuncio aduentu Caesaris fore nostras. Quem isti spem habeant amissi,

440쪽

amissis Hissipantis,nescio. Quod porro tuum consilium sit, ad desperatos ac cedere,non mediusfidius reperio. Hoc quod tu non dicedo mihi significasti, Cssar audierat: ac simulat* have,mihi dixit.statim, quid de te audisset, exposuit. Negaui me scire,tamen ab eo petiui, ut ad te literas mitterer, quibus maxime ad remanendum comoueri posses. Me secum in Hispaniam ducit: nanisi ita faceret,ego prius, quam ad urbem accederem,ubicunΨ tu esses,ad te per cucurrissem,& hoc a te praesens cotedissem,at in omni ui te retinuissem. Elia atque etiam Cicero cogita,ne te tuos* omnis funditus euertas : nec te sciens prudens* eo demittas,unde exitum uides nullum esse. Quod si te aut uoces optimatium commouent,aut n5nullorum hominum insoletiam & laetatio

nem ferre non potes,eligas censeo aliquod oppidum uacuum a bello, du hse decernuntur: quae iam erunt consecta. Id si feceris,& ego te sapieter secisse iudicabo,& Caesarem non offendes. CICERO ATTICO SAL. Ececum,qui haec ante non uiderim. Misi ad te epistola Antoni j r& cu ego saepissime scripsissem nihil me cotra Cssaris rationes cogitare: meminisse me generi mei, meminisse amicitiae: potuisse, si aliter sentire,esse cu P opeio. M e aut, ua eu Iictoribus inuitus curo sare,abesse uelle,nec idipsum certu etiam nuc habere,uide a ad haec mems A. - Tuum consilium Φ veru est: Nam qui se mediu esse uult,in patria manet: is qui proficiscitur,aliquid de alterautra parte iudicare uidetur. Sed ego is nonis sum,qui statuere debeam,iure quis proficiscatur,necne. Parteis mihi Caesaris has sposuit,ne que omnino discedere ex Italia paterer: quare parui refert, meia probare cogitatione tuam,si nihil tame tibi remittere possum. Ad Caesarem . mittas,ceseo,& ab eo hoc petas : non dubito quin impetraturus sis,cu preseroistim te amicitiae nostrae ratione habiturum esse pollicearis. Habes σκυταλ , -- . omnino excipia hominem.Erat aut V Non. ucturus uesper id est hodie.Cras igitur ad me fortasse ueniet.tentabo,audeam nihil properare, missurum ad Caesare clamabam,cu paucissimis alicubi occultabor. Certe hinc istis inuitissimis euolabo,at putinam ad Curione συνθεω λάγω. Magnus dolor accessit efficietur aliquid dignum nobis. δυσουρ α tua mihi ualde molesta,me dere amabo,dum est αση.De Massiliensibus gratae tuae mihi literae. quaeso ut

sciam quidquid audieris.Ocellam cuperem,si possem. palam quid a Curione effeceram. Hic ego Seruium expecto. Rogor enim ab eius uxore &filio,

puto opus esse.Hic in Citheride secum lectica aperta portat,altera uxore. Seopte praeterea colunctae lecticae amicarum .hae sunt amicorum. Vide u turpi Ieto pereamus.Et dubita si potes,quin ille seu uictus seu uictor redierit, caede faetiirus sit Ego uero uehiculo, si nauis no erit,eripia me ex istoru parricidio. Sed plura scribam, cu illum couenero. Iuuene nostru non possum no amare: sed ab eo nos no amari plane intelligo. Nihil ego uidi ta m. θοοπἱWntitam auersum a suis: tame scio quid cogitans,uim incredibile molestiaru: sed erit curae&est,ut regatur. mirum est enim ingenium. CICERO ATTICO SAL. B signata iam epistola superiore,no placuit ei dare,cui costituera, Perat alienus.ita. eo die data n5 e. Interim uenit Philotimus,& mihi

a te literas reddidit: quibus qus de fratre meo scribis,sunt eade paru

SEARCH

MENU NAVIGATION