장음표시 사용
161쪽
g. 29. Ουτω ὁ ε προχω - ρουντωνJ Weis kius deesse aliquid, veluti των πραγματων, putabat.' Vide autem quae de hoc verbo et de latinis procedere et succedere assert Poppo ad Thucyd. I, I 09: ως Dε αυτω oυ προυχωρε . Ui. etiam adn. ad II, 2, l6: τοιουτων δε
φθονήσας ΛυσανδρωδIustin. V, l0. Pausaniam misericordia exsulis populi permotum patriam miseris civibus restituisse narrat. Diodorus XIV, 33. cum XenophontB COD- sentit, sed addit Pausaniam illud fecisse, quod Spartanos ob crudelitatem male apud Ceteros Graecos andire intellexisset. Cf. Pausan. III, 5. et Uinrichs.
l. l. p. 66. τοεῖςJ Ephori erant quin
φ ρ ο υρ α νJ i. e. exercitum: locutio laconica, saepius φαλνειν φρουραν, ut tu a est V,
2, 3. . 30. ἐ ν τιμυλ ιπεδωJ Haec
est regio humilis tuter Piraeum sita et Hymettum.
h. e. tantum initii s a c i ii n-di causa; nam a clamore initium capiebant proelia et impetus in oppugnandam urbem. Atqui exspectas aut οσον απὰ βοῆς, i. e. tantum clamore, V. Schnei de r. ad de re p. Ath.
ll. s.; aut οσον βοῆς ενεκεν . e. tantum ita, ut clamor sieret, v. K ii line r. ibi d. adn. c. Sed utramque dictionem videmus compositam etiam Thucyd.
162쪽
que nostrates quoque non rnro duabus praepositioniblis uti, V. C. Non Rechis wegen, una des Ge, schretes usillen, apposite Commemorat Hauchius ad Thucvd.
os δεν απο της προς βολῆς πραξας J Vulgata lectio ferri nequit, quia oppugnandi initium revera secisse Pausaniam ex iis quae antecedunt intelli gitur. Accedit, quod vix graecum est: ουδὲλ απὰ τῆς προςβολῆς 'iπράξας. Quod Morus malebat
maretur, mihi placeret. . T D ν κω Ῥον λιμεν αJ eodem sensu, ut monet Leon-olavius, quo Homer. Il. XIV, 16. κυμα κωφον. Secundum
Curtium de pori. Athen. P. 34 seq. intelligendus est intimus Piraei recessus. ἐβ. 32. τ ιν ε ςJτων ἐκ του mi ραιως. ἐλαωJ Alterum huius formae apud Atticos rarissimae eXemplum est ἀπελα Cyrop. VIII, 3, 32. ἐν εντ ας J Item Cyrop. VII, ,29: ἐνίει ουδεν φειδομενος
quod legitur Hipparch. lII, 2:
εἰς ταχος ανιέναι τους Drπους μεχρι του Ἐλευσινίου.
do rs i us aliis exEmplis comprobavit constanti usu dici ταδεκα αφ' ῆβης, τα πεντήκοντα
Est autem elocutio laconica. et ὀ II ε ε ρ α ιο ι θ ε α τρ οIntactum JΠειραιοῖ, ut monet D in dorsius, servarunt libri Aeliani Var. Ηist. II, 18. Smmo est de theatro, quod erat ad Munychiae collem, ubi eXSu-
163쪽
τὴν φαλαγγα a γεν ἐπὶ τους Ἀθηναιους. οἱ d' εἰς χεῖρας suεν ἐδεξαντο, επειτα dὲ οἱ μὲν ἐξεώσθησαν εἰς τον ἐν ταiς 'Aλαῖς πηλον, οἱ ὁὲ ἐνεκλira καὶ
35 'O δὲ Παυσανίας τροπαιον στησαμενος ἀνεχώργε ' καὶ ουὁ' ῶς ωργί το αυτοῖς, ἀλλὰ λαθρα πέuxois ἐdίδασκε τους ἐν IIειραιεῖ, οiα χρη λεγοντας πρεσβεις πέμπειν προς εαυτὸν καὶ τους παροντας ἐφορους. οἱ
. 33. E. Πε ε ρ α ιέ ω ς. - Α. B. c. εβαλον. - ἀν εχ ιό ρουν B. C. D. Vict. et a pr. m. E. marg. Steph. Schneid. I l. Dind.; ceteri ἀνεχώρησαν. - Ἐν τ αυθα και dedi cum Herilinio ex B.
ρηγγειλε, E. παρηγγειλεν. - E. R pr. m. συνταξ. - B. C. Dind. II.lli. παντελως βαθεῖαν. - Α. B. C. D. E. edd. ante Steph. ἐξεω- θησαν. . 33. Ἐντ αυθα καH και spectat ad ἐτιτρωσκοντο. VM-nerati non solum multi sunt Lacedaemoniorum , sed quidam etiam occisi. - Ηaec pugna Piraeensis incidere videtur in finem mensis Ianuarii anni 403. a. Chr. V. S i e vers. l. l. P. 107. . 34. βαθεῖαν παντε - λως J Haec insolentior adverbii collocatio apud Xenophontem et alibi invenitur nonnutiquam.
Hert linius affert ipsum βα- θειαν παντελῶς IV, 2, 18., ἀλιγην παντελως V, 3, 2. , αγαθος
παντελως Ages. X, l ., λευκα παντελῶς Venat. IV, 7. βραχυ παν- τελως Ρlut. Quaest. Conviv. VI, 8, 4., καῆαγελαοτα παντελως Aes chi n. 2, 11 l. Item παντα- στασιν infra VI, 5, 3. Saepius πα-τυ. V. Schae t. ad Plutarch. T. .l V. p. 370. et Stat Ibaum. ad Plat. Phileb. 26. Α. ἐν ταις Ἀλαῖς πηλονJIntelligenda est palus salsa, quae
164쪽
HELLENI C. LIB. II. CAP. IV. ID
ἐπειθοντο. Λuστη δὲ καὶ τους ἐν τω αστει καὶ ἐκέλευε προς σφῆς προς ναι ως πλειστους ξυλλεγ' μeνους, λεγοντας, οτι Ουδεν δεονται τοις ἐν τῶ II ει- ραιει πολεμειν, αλλα διαλυθεντες κοινῆ ἀμφοτεροι Λακεδα μονιοις φiλοι εἰναι. Ndεως δε ταλα καὶ Nam κλειδας εφορος ὼν ξυνήκουεν ' ωςπερ γὰρ νομίζεται ξυν βασιλεῖ δυο των ἐφορ- ξυστρατευεσθαι, καὶ τοτε παρῆν ουτος τε καὶ αλλος, ἀειφότεροι τῆς μετα LΙαυ- Uuνιου γνωμης οντες μαλλον ῆ τῆς ιιετα ΛυσάνδροειΛια τ τα ουν καὶ εἰς τqν Λακεδαίμονα προθυμος επεμπον τους τ ἐκ τοs Πειραιεως Hχοντας τὰς προς Λακεδαιμονίους σπονδας καὶ τους απο των ἐν τωαστει ἰδιώτας, Ιηφισοφωντά τε καὶ Μελητον. Ἐπεὶ μεντοι Ουτοι si χοντο εἰς Λαδεδαίμονα, επεμπον δη καιοὶ axo τω κοινω ἐκ τω αστεος λεγοντας, οτι αυτοὶ μὲν παραδιδοασι και τα τείχη, α εχουσι, καὶ σφας αυτους Λακεδαιμονίοις χρῆσθαι ο τι βουλονται ' ἀξιοίνδ'. εφασαν καὶ τους ἐν IIειραιεῖ, εἰ φίλοι φασὶν εἰναι Λακεδαtμονίοις, παραδιδόναι τον τε , ΙΙειραια καὶ τὴν Μο υχίαν. υκουσαντες δε πάντων αυτων οἱ εφοροι
καὶ ot εὐλτοι ἐξεπεirabαν πεντεκαίδεκα ἄνδρας εἰς τὰς υθῆνας καὶ ἐπεταξαν ξυν ΙΠαυσανία διαλλάξαι' ο δυναιντο καλλιστα. οἱ δὲ διήλλαξαν ἐφ' suτε εἰ-
g. 85. Birστη B. Vici. Schneid. lI. Dind. ; ceteri Auστησι. . 36. δε post 'mεως dederunt B. D. Vici. Schnoid. II. Dind Πειραιεως scripsi cum B. pro Πειραιως; eX eodem cod. Schneid. II. et Dind. addunt articulum του. - καί, quod vulgo erat ante Κηφισ., monente Wyttenbachio, om. Weish. et Dind. , seclusit Schneid. II. . 38. C. E. Ald. Innt. Bryl. Cast. om. τε post ἐφ' co. sita erat ad littus maximi siniis Piraei. V. Utrictis. Zeitaehr. f. A.-W. I 844. p. 20.35. Alrστη - τους ἐν τω αστειJ Urbanos a se invicem dirimit. . 36. νο μίζετ αι J Positum est in more atque instituto Lacedaemonio
οὶ δεκα. V. g. 24. λέγοντας J De. participio
praesentis temporis V. adn. ad
165쪽
ρήνην μεν εχειν ως προς ἀλληλους, ἀπιεναι δε λὶ
εκαστον B. C. D. Vict. marg. Leoncl. Dind. I l. III. pro ὲκα-στους. - Ε. Vict. ἐν Πειραιει. - Α. Ald. Iunt. Bryl. Cast. Schneid. Weish. Dind. I. την Ἐλευσινα. . 39. π ερ te νθ ἐπτ ων pro περαιω ντων, moneo te miten hachio, receperunt Schneid. Weish. Dind. I. III. - Dind. II. III. Οἱ δ' ἐκ. - Πειραιέω ς scripsi cum A. B. C. D. E. g. 40. B. αναλογισησθε; Ε. αναλογισασθε i A. Ald. Iunt. BryI. Cast. ἀναλογίσεσθε. - δ ικα ι ό τ ε ρ o έ ἐσ τ ε, suadente Stephano, Welis. Schneid. seqq. edd. edunt pro δικαιοτερον εσται. - Dind. II. IlI. ηδικηκεν. - A. E. Ald. Iant. Bryl. Cast. ανδρέα. ως πρὸς αλληλουςJ in ter se scilicet. Particula oos antecedens εἰρήνην hειν certis quibusdam finibus circumscribitur. V. Butim. gr. g. l49, t. Κ ii h n e r. gr. schol. g. 342. adu.4. πλην των τριακονταJ Nepos Thrasyb. 3: ne qui praeter triginta tyrannos et decem, qui postea praetores creati superioris more crudelitatis erant usi, adficerentur exsilio, neUebona publicarentur, rei publicae procuratio populo redderetur. . 39. Tov των δὲ περαν-
τὰς συνθήκας. ἔωθα δήJ Ante haec verba
excidisse quaedam videntur, quibus concionis convocatae mentio iacta erat. Comitia habebant Athenienses, auctoribus Polluces. v. Πνυξ et Thucyd. VIII, 97., in Pnyce, qui locus iuxta Rcropolin in Lycabello monte fuit. . 4 l. π αρ ε λυθη τ εJ περιε
ληλυθατε vim passivam habere: circumventi estis, id quod Weis k i us censuit, non magis probo, quam sententiam Hori, qui interpretatur: re
tatae sunt. Din dorsit emendatio magis, quanquam non Bb omni parte, pIacet. Perseetum desideramus i nam praecedens
166쪽
νοντο ψ ώς ἐπολεμήσαμεν προς ἀλλήλους; υλλα
ρο-y φαιχμ' δν προεχειν, δὶ ποντες καὶ τεῖχος καὶοπλα καὶ χρήματα καὶ ξυμμαχους Πελοπ ννη om-ὀ των ουδεν τουτων 4 ντων παρελυθητες ἀπ ἐπὶ Λακεδαιμονίοις δὴ Omiri μέγα φρονqτεον εἶναις πῶς, οδε, ωςπερ τους δακνοντας κυνας κλοιῶ ὁγαντες
παραδιδοασιν, ουτω κακεινοι υμας παραδοντες τῶ
ναι -δεν, aλλα καὶ τουτο προς τοῖς αλλοις καλοῖς ἐπιδεῖξαι, οτι καὶ ευορκοι καὶ οσιοί ἐστε. Εἰπων δε ταυτα καὶ αλλα τοιαυτα, καὶ ori ουδὲν δεω ταραττεσθαι, ἀλλα τοις νομοις τοις αρχαιοις χρῆσθαι, ανεροστησε τὴν λασίαν. Καὶ τοτε μεν aρχας καταστηρο
. 4 I. Vitio, quod est in lectione codd. et edd. περιεληλυ- θατε, Portus mederi voluit inserens ἐς τουτο, probantibus Leoncl. et Stephano; Welis. ἐς τουτο recepit; Wyttenb. proposuit aut περιείληφθε aut παραλnυσθε, Schneid. περιτρεθητε; παρελυ- θητε dedit Dind. II l. - Vulg. οιγε τους δακνοντας ιοςπερκλοιω δήσαντες ἰ κυνας, quod est in B. margg. Steph. et LeonCl., addidit Schneid. I.; co ερ post οιγε posuit cum Weishio Schneid. l . , sed post αἰςπερ inserto Oi, quod Schneid. seclusit; nostram lectionem cum Wyttenb. et Matthiaeo dedit Dind.
ἐπολεμησαμεν, quo ROristum stabilitum esse dicit Dindor- f i u s, non prorsus eadem est conditione; neqne loci sententiae verbum παραλπεσθαι bene convenire uno Polybii loco
ρελνθησαν, ubi postremum VPP-hum Casaubonus restituit pro παρεληλυθεισαν,satis evincitur. Neque tamen in eo assentior Clas-- Senio, quod necessarium esse
ait verbum, cui insit notio decipiendi; etenim a Pausania quidem triginta viri cum sociis
fraude sunt circumventi, non vero υπο των Ουδεν τουτων
ἐχοντων. Ab his illi sortitudine potius ac prudentia devicti sunt.
spicitur lex Solonis, de qua P Im-tarch. Solon. 24: . ἔγραψε δὲ καὶ βλάβης τετραποδων νομον, ἐν ις καὶ κυνα δακνοντα παρα- δουνω κλοιφ υτρ υτ ει δεδεμένον. Qui post ωσπερ articulum οἱ inseri volebant. hos intelligendum esse οἱ ἄνθρωποι ad verbum παραδιδotam praeteriit. g. 42. ου μεντο ι γε ο μ ἀ
Ηis verbis Thrasybulus se convertit ad amicos.
g. 43. καὶ τοτ εδ Populus in urbem rediit τῆ δωδεκατη Boηδρομωνος, teste Plutarcho Glor. Ath. 7. , i. e. medio Septembri a. 403. a. Chr. V. Si e-V ers. I. I. p. 95. ρχαε καταστησάμενο ιJArchon eponImus creatus est
167쪽
σαμενοι ἐπολιτευοντο ' υστέρω χρονφ ακο-αντες ξενους μι- σθαι τους Ελευοῖνι, στρατευσαμενοι πανδημεὶ De αυτους τους μὲν στρατηγους αυτῶν ῶς λογους ἐλθώτας απέκτειναν, τοῖς δε αλλοις εἰ εμψαντες τους φίλους καὶ αναγκαίως επεισαν συναλλαγῆναι ' καὶ ὀμοσαντες ορκους xj lιλῖν μη μιν Νικακλιθσειν - καὶ νυν Ῥου τε πολιτευονται, καὶ τοῖς ορκοις
g. 43. eo vς Ἐλευ σινι B. D. Dind. I l. III. pro . τους ἐν 'EL - συναλλ. scripsi cum B. C. D. et a pr. m. E. pro ξυν-αλλ. - Ο μου τε pro Oμου γε Vict. Dind. II. II l.; in B. C. utrum γε an τε scriptum fuerit, non discernendum esse narrat Gallius. κλείδης, quo archonte leges
Solonianae vel instaurabantur vel emendabantur. V. Andoc. de myster. c. 88: τουτων ενεκα τοῖς
νομοις ἐψηφισασθε χρῆσθαι απEυκλείδου αρχοντος. Item 89. 93. 94. alibi. v. etiam adn. ad
loquium , veluti dominationem recepturi, Progressi, per insidias comprehensi ut pacis victimae trucidantur. δ
verbis denotatur lex illa, quae posteriore demum tempore αμνηστέα appellata est. In proverbium hanc dictionem abiisse non male collegit II in riclis. I. l. p. 66. ex Aristoph. Plut. ll46: μὴ μνησικακήσης, εἰ συ Φυλὴν κατελαβες, sequibus verbis Μer rius Carionem cum Thrasybulo comparat eumque ait Phylen occupasse, h. e. Potentem, divitem
lactum esse, aed eum etiam monet, ne memor sit Imuriarum,
quas ei nuper pauperi intulerit , ad quem locum schol. adnotat: DTι μετα το κατελθεῖν τοὐς τα Θρασυβουλου Φvλήν, καταλαβοντας καὶ νικήσαντας ἐν Πειραιεῖ τους τριακοντα ψηφίσασθαρ ἔδοξε μη μνησικακῆσαι αλλήλοις καθαπαρ τους πολίτας. De ἀμνηστίας lege v. Ne P. Thras. S., Valer. Μax. IV, I. Iuris iurandi formulam servavit Andoc. de myst. cap. 90: καὶ
ἐθελοι ευθυνας διδοναι τῆς αρ- χης, ης ηρξεν. V. etiam cap. 91. ἔτ ι καὶ ν υνJ De tempore, quod his verbis denotari videatur, V. Praef. p. XXIII. o. si ου τεJ Qui ομου γε scribunt interpretantur hunc locum
aio: saltem concordiam et iusiurandum ser Vant, e
168쪽
Ἀλκιβιάδης Alcibiadis consobri nus I, 2, 13.
Βρασίδας II, 3, l0. Βυζάντιον I, i, 35. 3, iq. i5.l8. 20. II, 2, I. I, 4, 22.
169쪽
Ἐλευσινιος II, 4, 9. Ἐλευσίς II, 4, 8. I9, 2Φ.
Θορικος I, 2, I. Θρακη I, 4, 9. II, 2, 5. Θρακιον I, 3, 20. Θρασυβουλος Stiriensis I, 1, 12.4, 9. b, II. 6, 35. 1I, 3, 42.4, 2. Θρασυλλος I, I, 8. 33. 34. 2, 1. 3, 5. 4, 10. 5, l6. 7, 2. 29. Θυμοχάρυ Ι, I, l. Θωραε II, 1, 19. 28.
170쪽
Λακεδαιμονιοι I, I. I. 2, I9. 3, 13. 19. 4, 2. s. 5, 1. al. Λακεδαιμονιος I, 3, 5. Is. II, I,
Λακεδαίμων 1, I, 23 2, 18. 3, 19. 6, 8. al. Λακράτης II, 4, 33. Λάκων I, 1. 32. 5, 22. al. Λακωνικη II, 2, 13. Λακωνικός I, 6, M. II, 3, 8. Φ,
Λεσβος I, 2, 11. 6, 26. II, 2, 5.
Λευκολοφιδης I, Φ, 21. Λεων Athen. I, 5, 16. 6, 16. Laced. II, 3, 10. Salaminius II, 3, 39.
Λυκάριος II, 3, 10. Λυκειον I, I, 33. II, 4, 27. Λυκισκος I, 7, 13. Λυκουργος I, 3, 18. Λυκοφρων II, 3, 4. Λυσανδρος I, 5, 1. 6, 1. II, 1, 6.
Μαλεα prom. Lacon. I, 2, 18. Μαλεα prom. Lesb. I, 6, 26. Μαντιθεος I, I, 10. 3, 13.
Μενεκλῆς I, 7, 34. Μενεκράτης I. 1, 29. I, 2, 19. Μήθομνοι I, 2, 12. 6, 13. 37. Μηθυμναῖοι I, 6, 13. Μήλιοι II, 2, 3. s. Μηλοβιος II, 3, 2. Μιλήσιοι I, 6, 8. Μιλητος I, I, 31. 2, 2. 5, 1. 6,
Μωδαρος I, 1, 4. II. I4: Μισγολαῖδας II, 3, 10. Μιτραῖος II, I, 8. Μιτροβάτης I, 3, 12. Μιτυληνη 1, 6, 16. 26. II, 2, 5. Μνησιθείδης II, 3, 2. Μνησίλοχος II, 3, 2. Μουνυχία II, Φ, II. Μυσκων I, 1, 29. Ναυκλειδας II, 4, 36. , Νικήρατος lI, 3, 39. Nικίας II, 3, 39.
Οἰταῖοι I, 2, 18. 'ονομακλῆς Athen. II, 3, a. Laced. II, 3, 10. 'ονομάντιος II, 3, 10. Παντακλῆς I, 3, 1. II, 3, 10. Πάραλος navis II, I, 28. 2, 3. Πάριον I, 1, 13. Πασιππιδας I, 1, 32. 3, I3. II. Πατησιάδας II, 3, 10. Παυσανέας II, 2, 7. 4, 29. Πειρωευς II. 3, II. 4, 1. Πει- ρωεως II, 4 , M. M. M. τοΠειραιοῖ θεατρον II, 4, 32. Πείσων II, 3, 2. Πελοποννησιοι I, 1, 6. 17. 24.