장음표시 사용
11쪽
tura ego id eire offendo, ut mittam diffistultates quae interpre
eum exempla, ubi praepositio i co ita similiterve usurpata Sit, pror8u nulla afferri possint, quod Aellillis, patris Neoptolemi, antea nullo modo menti saeta est. Neque puto quemquam Selineiden in Nanehioque assentiri adnotantibus Philoci sa88t
e8t, etiam Seholiastam, quam Selineidewinus artificiose excogitavit verbi *υσιν ambiguitatem, eam non perspexisse. Phil. v. 285. μὲν χρονo δὴ διὰ χρονου προυβαινέ μοι verba δια χρονοτ suspicionem mihi moverant et seribendum, Seeon ieeeram di. πονoυ. Idem, ut nunc video, iam a Nauehi in- Ventum et in textum ed. V. reeeptum est. Vehementer incurrit in hane eoniecturam Seyssertus et vulgatam scripturam defendit hi Se verbis sententiam, quae tam nulla videtur Nauehio, ut de Sua conieetura dia reo Po in textum reciperet, optime explanat Iloratianum illud , truditur dies dierum tempus igitur, inquit, per 8 ip8um et Zoo vota proeedebat, quod quidem is maxime Sen-
fit, qui horas nulla re sallere potest te. Mihi haec vulgatae defensio haud ita felix esse videtur. Primum enim IIoratianum illud nihil prorsus ad inne loeum explanandum vales. Etenim ut latine reetissime dieitur , truditur dies dierum, Aed non diei pot-efit utempus tempore truditur si graee forsitan die possit oχρονο προβαίνει δι 'ερων, δι μηνω similiterque, sed non si
Omnes, quantum ego video, interprete eonsentiunt κοντα μη ἀκονr dietum esse pro ii θ' κοντα μήτ' ακοντα. ad quam bingularem distendi rationem exeu8andam Simile complures lo-
12쪽
eos asserunt. Sed iit aptissima atque simillima sint allata exempla, inod sane dubitari potest, tamen offendet oppositi μήθ'
εκόντα, αγ τ' ακοντα, ridi τω τεχνli Exspeetabis en in talem fere oppositionem μήθ' ἐκArct, si ii τε ω τέχνs Laur. Sane praebet tua rir- propterea, quod Philoctetes Neoptolemum adhortari non potuit, ne ciκcoi areum non traderet. Etenim si ille, κωνareum tradidisset, id aliter fieri non potuisset, nisi ita, ut vi quadam ei ab Ulixe ereptus esset, quo saet Neoptolemus ar- eum non uεθειναι non potuit. Nem mea opinione iuberi potestrem, κοντα non tradere, quod Seilicet unem ultra posse obligatur. . Ilis rebus onsideratis haud set on 3 ii l. refingendus sit hunc in modum: εῖκοντα μήθ' ἐκοντα, 3 ήτε τω τέχνη
quod sic interpretor: eedentem συγχωρουντα neque ponte tua neque dolo aptum illis reum tradere Parii et pium taκοντα eum infinitiv μεθεῖναι iungendum est ita, ut taκοντα μeθει Γαιplenius ornatiu3que dictum sit pro Simpliei μεθεῖνψι, quam Sitatissimam Graeeis dieendi formulam multis similitudinibus allatis illustrare non opus est et Traeli illi. α λ αυτὴν εἰκα- θοντα συμπσασσειν. Quomodo Vero, quaerat quispiani, haec corruptela in textum illata est Ita fere existimo, ut ικοντα primum in iκοντα οrruptum sit, quod saeillime fieri potuit, tum verba inepta 1κοντα α, ο ' ἐγ o Pr a diorthota quodam in Jκοντα μητ ακοντα ad similitudinem formulae usitatissimae Jκό- α κου κ
esse adhibitum. Praeterea v. i pro vexatissimo xiθii aliud verbum gubstituendum esse penitu milii per Suagum St, quod ne poeta quidem morbo, ut homini, oblivionem attribuere potest. Seysset tus ad hunc locum adnotat si verum est, quod exstat in libris, axis qτισ, oblivi non potest ad alium pertinere, quam ad ip8um morbum, ita, ut morbii Sui quodammodo blitus dicatur: atque hoc proprio quodam colore distinetum praestare mihi videtur vulgari illi quamvis eleganter invento r. O. Schmidiit cochriσισ. Ego ideire Selimidiii coniecturam improbo, quod Verbum ita sex, - σι a tragiet alienum St. Fortasse corrigendum 3 λῆξί τισpr 1aistri rie, quae notio optime quadrat ad verbum ἀνάπαυλα, eum significet finem, terminum. Item Lit explicandum egi Aesch. Eum 565 11jξιν υπο υσίν τε μοχ θων et Ap. Rhod. I, Io86. D ξιν οριγομένων ἀνέucor . ea conieetura probabilior mihi videtur quam elimidii propterea, quod propius ad codieumaecedit similitudinem ex verbis i ii bi facillime librariorum negligentia dittograptita pronominis i ex8istere potuit, qua saet Ixioni prorati a diorthota in textum illatum est. Quo modo autem i,piissi ex ληθribi corruptum sit, non liquet. Ceterum pronomen te, quod elimidii molestum fuisse videtur, rectissime se hic habet, et Ess L. S. II. p. 828, et tantum abefit, ut in eo ostendam, ut etiam in elimidii coniectura debiderem. Phil Iosa. q. ω χεῖρεσ, οἷα πάσχετ εν χρεί φίλησ
13쪽
eulis manibus inieetis intelligi debere. Sed huic opinioni obstat
scholion ad Ioo , ω χεῖρε, 'εδεstra/ο cyricti P. Num sorte erravit scholiasta a vim verbiis pii ραρ minus perspexit Ilo sane
parum eredibile est. At certe hoe eone edo Buttinanti iisque, qui eum Secuti Sunt, χεῖρε συνθ/ηρωμεναι nullo modo explicari po8Sunt per manu A quibus vineula in ieeta sunt. Quas ut tollam difficultates, ego hanc excogitavi eorreetionem:
Ilo sic interpretor O manu, quanta patimini nune ab i8to homine, tum explicative additur piiρωμεν )υ me venante, qui me venatur, aptat, et Ant 33. q. υρ δε νιν θηρωμεθ' ευθυσουδεν ἐκπεπληγμένην. Phil losi. o ut ii ' πηλθεσ, ω si 'εθηράσα). i. 2. δέδορκά σε πειραν τι εχθρων αρπάσαι θ iρω- με POP Oed Col. καίω εἷλε θηρων θ' η τυχη. Ita Seholion αλουσαι και συλλαμ βανόμεναι, Verbo viii ante huius se eoi ruptionem adseriptum, puleherrime quadrat ad Seholion δεδε/ιένο φησίν. Non opus est commemorare particulam iii saepius ita in fine enuntiati pogitam 8SQ. Fortas, etiam Seribi possit συνθi plostgroia, eum ex meSi Ant d33, luculenter appareat formam mediam G θηρασθαι Sophocle non alienam sui38e. Phil. s. editiones: tod' ἐξυπερθε και σr o F ουδεl κτυποβ.
Cod Laur praebetis ovile deum Triclinio plerique στίβου γ .
Apparet ex hac odicum discrepantia huic versu grave quoddam vulnus esse iussietum, quare variis coniecturis viri doctissimi eum vexaverunt. Atque primum Bergkii coniecturam κα στίβου τ υδει τυποe, probatam a Bonligio, eum Seysserto reiiciendam AS censeo, non solum, ut ille vult, propter Ulixis
quod ita haec verba versuiris non respondeant, ged etiam quod Sententia coniectura ergkiana allata, ne3tigia tectae ovilei
impressa hic nulla sunt, ab huius loci nexu alienissima est, nam certe, cum Philoctetes etiam tunc in illo antro habitaverit, vestigia eius terrae impressa ades8 debebant. Ob eandem caligam M. Selimidii vel udgii coniectura καὶ στίβου τ' ουχ εἷ τυποσ(ου εἷ projoλυζ prudentium hominum Ssengum non seret. aud seio an levissima quadam adhibita medicina, vexatissimus hie loeus sanari possit. coniicio enim ita corrigendum esse:tόδ ξυπερθ ἐκει στίβου δ' υόεl τυποσ, quibus verbis Neoptolemus Ulixi v. 28, interroganti ἀνωθεν ηκατωθεν ου γλ ἐννoco aptisSimo respondet rod' ἐξυπερθ nam infra, ἐκεῖ δε, hoc ad κάτωθεν . 28, reserendum est antrum a Philocteta habitatum esse non potest, quippe quod ibi nulla in-eessus vestigia viderim Quam tacite autem haec corruptelanas ei potuerit, in oculos incurrit, si memineris in antiquissimis libris manu seriptis sine interpunetione exhibitum fuisse.
LP αυτὴ ῆν πρόσoυρoσ, ου εχων βάσιν Interpretes mirum quantopere in voce προσουρo illu-8tranda, aut in novis pro ea divinandis coniecturis ingenium atque acumen venditaverint. Sed nulla coniecturarum adhuc propositarum Satissaeere poteSt. Seyiserius de sua coniectura in textum recepit προύουλον υ εχων βάσιν, quod me prorSus
improbare non diffiteor, eum de ipgo eo loco, quo nixus ille
inter interpretes constet. Sed ut locus ille Aesehyleus, id quod Seyssertus vult, etiamsi ipsi quoque haec explicatio quaesita
a non simplex; videtur, rectis sime a Schuelgio IIermannoque de ealeeis quasi servis pedum accipiatur, tamen perSpicuum Stexeu8ari et poetae eoneedi posse, si laeβασι ποδόσ)ealeeu8 προ-dovio Voeetur, βασιν autem, quod nunquam apud tragico πουσest, ut hic scholiasta interpretatur, sed ubique gre88u8, nullo modo πρόdoυλον voeari posse. Sed etiam vulgata explicatio verborum D αυτο ήν πρόσουροσ: ubi erat vicinu8, inepta est.
dure enim Seyssertus hanc explicationem reiicit his verbis sed
14쪽
eui tandem vieinus dieitur Philo elotes Ut Brutilii plurimisque videtur Mo εαυrue iit ermanno Retr. p. o. Goθιοι σv. 68 oc quidem si vellet poeta, emendatius seripsisset σvel co P ὴν προσουpo; illud vero nec per se probabile St, nec Si probari posset certissimis argumentis, sententiam ipsam laudabilem efficeret. Quid enim ineptius quam quemquam sibi iei- num appellari pedibus aptum, quasi vicino ad id, ut vicinus Sit, pedibus tam pus sit quam vel ursor vel puero, qui inde nomen habet quid porro in eredibilius quam idem a poeta bis
dictum esse Nam quae sequuntur us 6b2 ουδε τιν' ἐγχωρων κογείτορα, quidquid statuis de aneipiti voeabulla , κογείτονα, vieini mentionem repetunt. Quare ne emendationes quidem, quae Vieini nomen servaverunt, probari possunt, velut Meinekii Anal p. 3l D αυτ οβ ι προσουροσ, vel Bothii pν αυτο xiv
Non vero, ut ille eterique interpretes, 'soουρον οnieam formam 88 Statu prο προσοροβ vieinus, sed penitus mihi persuasum est lio verbum derivandum ab Cυροσ, ventu Seeundus et translate hie esse usurpandum. Iam IIermannus lianc uiu Avocabuli originationem adseiverat, etiamsi sane eius interpretatio hi quem loeum ipse quasi vento secundo veneratrum idoneum Sensum minime praebet. Verba προσουρον ουκ χων βάσιν Sic interpretor gressum quasi secundo vento latum non habens quisquis vero talem gressum non habet, is longius a loco, ubi est, se movere non potest. Reetissime autem hic βάσι ου προσουροσ, ea quam volo signifieatione eommemoratur, nam solitudine Pliiloctetae As. 6sI-6yb, deplorata, chorus iterum 33 6 36- ob ad sententiam iam verbi προσουρον ου ἔχων βάσι indieatam revertitur. Verba eliori,ss. Tol sqq. ρπε δ' Ποτ' ἀλλα τοτ' ἀν ει λυομε- νοσεπαι ἀτε ω φιλα τιθηνα etc. aptissima sunt ad significationem Verbo ποοσουρο subiectam illustrandam.
Atque apparet gelioliastam ipsum, qui immerito ab omnibus
eritieis ut ineptissimus hie reprelienditur, opinioni meae Sue-
15쪽
κα παιδοποιεῖ; του δε προσθεν ευγε νυσκα ευγενων βλαστοντα ἐκβαλουσ' ἔχει σ. Oed Col lis. θυγατερ, ποι τι φροντίδο ελθri: omnes eodices, diuobus solis exeeptis, hic praebent ελθοι, quod a Stephano reete, oll. v. All ποι φρενων ελθω, insidii mutatum esseruenitannus affirmat. Ae eerte vulgata liuius versus Seriptura Servata, non possumus, quin hane Stephani eorreetionem laudemus. Ego autem ossendo in pronomine indefinito ir- ελ durissime hoe dieitur, eum appareat Oedipum e ip8um intelligere. Quare non nimis audax esse videbor, si hunc locum ita porrigendum esse eoni leto: θυγαrερ ποι τrj φροντίδο ελθω:et Eleetr li 2. τί λεβω ποῖ λόγων αμ=ηχανων ἐλθω In Seriptura eodie um stoi et in selioli ad hune loeum: λογισωμεθα, τί ποι σομεν vestigia relieta esse videntur, quibus eoii ieetura meaeonfirmetur.
Verbum κρυψo v. 6l gravissimam eorruptelae suspieiο-nem movet Reifigius sententiam huius loei ita expressit unianifesta nempe foedissimam rerum et eonditionis Oedipi imaginem a Creonte versibus, qui praecedunt modo expressam Oeeuliare non ieet, tu ergo per deos patrios, Oedipe, mihi obtemperans ostente ea, lubens in urbem domumque paternam rever8us. Nee pro et , ait Hermannus, aliter aeeipi verba i3ta possunt, etsi fatendum est, aliquid in ea sententia perversi inesse. Nam illa Oυ γαρ εστι αυφανῆ κρυπτειν, eum ad ea peetent, quae modo dixerat Creon, hune habent sensum non possum non ea dicere, quae omnibus patent. Quare aliquid offensioni in eo e8t, quod illud verbum κρυπτειν statim non de taeendis Oedipi malis, sed de amovendo adspeetu eius usurpari videmus. Sed silerman-nu Pr κρυψoi reponendum 88 eenSet καμa o P, flecte eui um
i. e. muta Sententiam, ut nos: Plirerem, ego hane eius eoia ieeturam ut probem, a me impetrare non po88um, primum quod verbum καμπτειν nusquam apud Sopho elem si e Surpatur, tum quod etiam sententia ab I Iermaiano postultata ab ho lo eo alienissima est ne quadrat ad ea, quae eontinuo sequuntur. Libri Tricliniani prο κρυψo praebent B ao P, quae eriptura nihili habenda est, eum hoc verbum non solum tragicis non usitatum sit, sed etiam sensum idoneum nullum effieiat. Neque ego di fiteor mihi etiam strueturam . 6 I. ἀστυ καὶ ο χου μολειν valde Suspeetam videri, quippe quod verbum 'oλειν. Soli meli- eis exeeptis, Semper apud Soplioelem in tali nexu praepositiones εἰ vel προ requirat. Quae eum ita sint, ego hunc loeum ita sanari posse existimaverim, ut v. 6l. Seribatur:
i. e. retro te verie, domum redi, et v I 6 a. χρόνP βραχεῖ στραφέντε Ant. 3lsi. εἰπεῖν τί δασεισ, i στραφεισμυτω Ico: quae sane sententia hoc loco aptissima est. Oed. R. o. editiones:
Triel. Turn. Elm S l. alii Seribunt στάντε γ eod. Laur man. pr.Grαντε ἐσ, adieetos a manu ree. Ego puto verba σταντε τ' ἐσορθον eorrupta 8Se propterea, quod partieulae τέ-κm seeundum leges grammatistas effieiunt, ut adverbium υστερo et ad circvντεσet ad πεσοντε referendum it, et quod loeuti στῆναι εἰ ορθον nusquam praeter hune loeum invenitur nec mea opinione inveniri pote,t. Atque non minore quam vulgata seriptura diffieultate et Blaydi,ti Angli, eon ieetura, quamvis a G. Din dorsio laudata: στάντε κατ ορθον eam natam 8Se opinor ex v. 88. καὶ τα δυσφορ' εἰ τυχοι κατ' ἀρθὴν ἐξελθόντα et M. Selimidiii: σταθέντεσορθοί, laborare mihi videntur, quippe quod partieularum responsio, quam huius enuntiati nexus neee83ario requirit, duae enim notiones inter se opponuntur, in utriusque eonieetura nulla sit. Equidem eorrigendum esse eonii et sie:
σῖαν τε γε προσθεν καὶ πεσοντε υστερον
antea quidem tantes i. e. Servati et po3tea eadentes, et Oed. Col. Asa. νυν γαρ θεοίω ορθουσι ποόσθε δ' ωλλυσαν. qua saeta mutatione aptissima et coniunctionum et adverbiorum et Verbo -
16쪽
moveat. Ad quam strueturam defendendam loci a Nauekio allati Ant l62. τα μεν γ πολεο ασφαλ ω θεο - ωοθωσαν et Eur. Phoen. lo d. Oἰδίπου τλααων Θηβαιαν τανδε γαν, τοτ'ασμίνθι πάλιν, πάDP δ' χη nihil prorsus mei, arbitratu valent. Neque vero aequiesco in Ellendii si argumentante: ubene Sehol. rio iσον τὴν ποών ἀσφαλ εἰναι, Θ καὶ, ii metre Dioxiναι. Non ratio igitur urbem erigendi sed eonsilii sinem et eventum dativus indieat. 3 Cui in liuius dativi vi illustranda lilienter assentirer, nisi alterum ad hune loen in scholion exstaret. Explicatur nempe i*αλεια verbis: Polliri ἀσφαλε καὶ ἐχυρα υβουλία τοἐsiπεσον κακον τῆ πο ἐι νοο θωσον. Nulli vero modo fieri potuit, ut vulgata seripturaασσαλει his verbis expliearetur. At veram inde te et colligere seripturam et melle his selioliastae verbis additeor, ut restituendum esse existiment: ἀλλ' ἀσφαλει νω τήνδ' ανορθωσον πολιν quod si e interpretor sed tuta eum prudentia quae in apto eli-etendo onsilii non fallitur hane erige urbem Verbo vota hie, ut saepissime, notio prudentiae ubi ieienda est, et cohortatione ἀσφαλεῖ νω ἀνορθωσo eadem fere sententia exprimitur atque antea v. i. voee υλυβitolio Etiam versus qui sequuntur oρ
ου ἀσφαλεισὴ ubi eoniungenda esse .d γαλει φ(ota P Ellenditus dicens reet hae verba interpretatur .Pαficiori roυβ. Praetereaeonserendus est loeus Creusae Dind. h. Soph. 322. Looθὴ μεργι γλωσσ' ἔστίν, ἀσφαλ ricia obsυζ. Porro prο πολιν restituendum esse puto πόλιν his de an sis paulo supra g. 6 iam dieitu ἀνορθωσον πολιν, quo fit, ut in vulgata eriptura molesta
eiusdem notionis repetitio exfititerit, praeterea hic postulatur sententia haec: Sed iterum πάλιν erige prudentia tua hane urbem, qui idem iam antea ορνιθι γόρ καὶ τὴν τοτ αισίφ te.)eam erexeras Ad pronomen iii/d facillime substantivumπολιν exb dis velis j ex v. di suppletur. Saepissime autem πολιμ et regi ii in libris manu seriptis ommutata esse qui ne3eit Ued. R. 66 Sq. ἀλλ ιστε πολλλ φ ἐν με δακρυσανr di πολλὰ δ' odoυ ἐλθοντα φροντίδυ πλανοισverbum δακρυσαντα. eum post Grένω gemo, defleo v. i. Supervacans'um sit et sententiam hie non sati aptam inserat eorruptuni esse iudi eo. Apparet loci nexum verbum requirere, quod
loeutioni πολλὰ δ' odoυ ἐλθοντα φροντίdo re8pοndent, quare verisimillimum mihi videtur olim hi Seriptum suis, βουλευσαντα vel tale quid sed se itote ni multa quidem eonsilia episse, sed
semper in errores delapsu ni esse, et V Hob. ἐάρ με τω τερασκο-
quo usu et En L. S. I, p. 336. Ved. R. id et 25.
Porsonum valde probabam περα idem iam Benileius conie-eisse dieitur pro περα seribentem et versunt i5. prorSus delentem Molestissime enim, si vulgatam servamu Seripturam, in his versibus verba eiusdem signi sentionis ne eunullata apparet. Quam rem, ut exeu Set, auellius et IIariungi u frustra, pinor, ad inquietum Oedipi animum reeurrunt, eum nem Sophoclem tali modo animi motus verborum aestumulatione depingere tuduisse mihi persuadere po sit. Ceterum vox rigo etiam hanc beausam Su 3peeta est, quod hi ante V ,ealem (απεστι , Surpatur, quod nusquani, ni fallor, apud Sophoeleni praeter hunc locum saetum est. Dubium esse mihi vix videtur, quin v. si ex duorum glossematum verbi eonsarei natu sit et in archetypo eriptum suerit fere ita:
17쪽
Interpretes iliboee δυσφορα explieanda mire inter se digerepant Selineide in adnotatione hune loeum ita illustrat die , enim etiam malum, pestem, rα δυσφορ' si bene evertat, si quid boni eo effieitur, se ilieet ut is, qui Laium inter eit, deprehendatur puniaturque nobis summae fore saluti quae ne ridicula sit explientio vehementer timeo; equidem puto Selineiderum frustra peram dedisse, ut virtutem illam Christianam, upatientiam in Deorum dietis Sophoeteis illustraret, nam illa sententia prorsu ab hoc loco et a Soptio et omnino aliena est Selinoidehinus hune loeum si interpretatur die enim, si etiam di mellia interlaetoris investigatio rite perfietantur, tum lio Apollinis responsum omnino πάντα ἐaustum fore Naue kius vocem δυσφορuon ad interseetoris investigationem reserendam, Sed summatim de rebus adversis in homines in eidentibus usurpatam esse existimat teli mei ne aueli das eliwer histende Unglii et psi ex asses steli iam Glii et Zu henden, Wenn es in reeliter eis Zum Ziele gelangs, d. h. Wenii man, reelit ansasst Sed talem sententiam ho b, eo otiosam esse et a natura linius diverbii plane abhorrere existimo Atque magis Doedei lini explieatio satissaeit aio omnia bene se habitura esse, si di me ilia tuoque ad bonum exitum pervenerint. Sanabili esse mahim, de quo onsuliaretur, Apollo responderat et remedium eommendaverat. aetenus faustum orae ullam ad idem reti enerat, ubi illud remedium posset reperiri. Ei quoque parti orae illi molestiori si satissaeeret, omnia fausta fore spondet Creon. Alii editores aliter se torserunt, sed nullus eorum omnes sustulit disse uuates. ieetam vero liu in loe explieandi vel potius emendandi viam a undero indieari ense adnotante: τἀ δυσφορα. seil. α ελεγε δ εo; ad investigationem et exturbationem sinterlaetoris Lati reserendum est. Mane viam indieatam Ileimsoethius Stud erit. I, p. 3. ingressus est verbum δυσφορα eorruptum Age eontendens. Ille, verborum selioli δὲ νουσ' λέγω γάρ πάντα ἀν ευτυχειν τὴν πο- λιν, εἰ - τ δυσ*riu τυχ' κατ ορθον ἐξελθοντα ratione habita, eum intelligi minime possit, en δυσφορ' verbo δυσφημα.
cui noti plane diversa subiecta sit, explieetur, pro δυσφορ' restituendum esse eυσθρο ' eonfidenter dieit. Doeumentum huius rei capit ex Aeseli Pers. id L, ubi dυσθρoor item per glossema discrum ilior illiu8tratur. Ego quin ille verum huius bie sensum hae eoniectura tetigerit, nullus dubito At equidem malim di 6- φατ' pro δυσφορ' coniicere. Compositum quidem dioetivum δυσ*cir sane non apud Sophoelem exstat, at substanti uni *άτισsaepius in hac ipsa tabulii es. v. Ibi olo, 32 Sol do. de ra- euli respon3ο et de vaticinio usurpatur. ne adde, quod etiam
v d , eod. Aug. B. φέρων φάτιr pro vulgata Seriptura cri iuri P*εptias exhibet, quam eum Ileimsoethio auehio Iue mulio praestantiorem et genuinam esse in Deo. Qua in verborum ordinem
recepta, lite loeus vexatissimu pulcherrime mihi explanatu Aesse videtur, eum omnia ita bene inter se respondeant: Oed. 'li κει του θεου φερων φάτιν Cr. ἐσθλxi λέγω γὰρ - τὰ δυσφατ' εἰ τυχοι κατ' ορθον ἐξελθόντα, πάντ' ἀν ευτυχεῖν.Ηaec verba si interpretor Oedipo quaerenti, quod raeuli divini responsum cxάrra asserat, Creon respondet faustam la-θλii P , seil maximam quidem pariem Jam ver addit, me enim fore, ut omnia bene vertant, dummodo infausta responsi pars(τὰ δυσφατα nempe μιασ3ια χωρα ἐλαυνειν v. i. rite perficiatur. Sicut verbum opάri saepissime per glο8Sema priui il- histratur, ita hoc loeo glossema σφημα verbο δυσφαr ad Seriptum erat, quod postea librariorum in euria in i Gopos eorruptum St.
Ili versus iam a multis eriti eis varie vexati sunt Quorum Todtius et Beri Gymn. Zeit,ehr. XXI, p. 22 l. profitetur se
verbis v. li. τί νοσω θ' υπηρετειν vehementer ostendi negat in liuie loeutioni, ut vulgo fit, vim sueeurrendi, medendi morbo Subii ei posse, quae a notione verbi υπηρετε ι pror8u abliorrent nudisque fulciri possit exemplis Reetissime ille Dei b)eutionemri bosscybriiiρετειν non aliud quid inam Signifieare po33e, i,i
18쪽
morbiim adiuvare, iligere, dieiranklieit sorderit , tuae sane signifieatio hie inepta esset in oditus sensum ei Suum, inise iuuntur, nee 33Sario postulare dieit verbum inale ij πόλει, vel et to θεω liuod idem iam Naue ius eoitieeerat et eius Stud Eur. II. p. i. pro ri i/όGP ego hane ne 'essitatem non ideo Ne sue
Tolitio ipsi nee eoniectura satis probabilis fuisse videtur, quod idem versum ti etiam ita fere eon igi posse putat eέυσθαιτ ευπονω θ' υπηοετειν. Sed veli ementer dubito hane tertiam illius eoii ieeturam eriti eorum adsensum ituram esse, inod euret quomodo ' Morco in i νόσφ mutatum Sit, nemo SSP Iuetur. Poeta sane si e seribere potuit, sed ne levissima quidem exstant indie in finibus eum re vera te seripsisSe appareat. Eadem de eausa rei ieienda est eouistetura ' υνο reo laeti Oετειν, suam ego olim exeogitaveram, suamvis per se in idem iptime
eiar istis exspeetari possit, suo verbo Oedipus Tliebanos adhortaretur, ut ea, quae orae illo Apollinis iussa essent, reete legiti- meliust persisterent. Etiam Aem. illius, et eius dis, in nug. Lips. 36, T. iiiii sane complures haud spernendas poni Peturas proposuit, ostendere se diei in verbis ij νόσω πηρετ&i P-que enim Servire morbo eum, qui morbum propellere Studeat. Sed ille quoque eon ieeturam auehi vel odii ris Fero et, ,ertai reetissime improbat, inod Thebani iam antea deo omnibus isse iis multis iue prestibus serviverint. Ita tu non sic Oedipodi distendum esse, si deo servire vultis Sed si ita, ut eo ueto, ut suadeo, deo servire vultis si quare illius non dubitat, in in poeta Seripserit:
pertioribus argumentis stabiliri possit, quis non videt Minime
ita intelligitur, quo ensu et in ratione eorruptelii orta Sit Parum enim vel potius omnino non verisimile est sola librario runt
negligentia, id enim statuendum esset, ri Poc' pro 'si Poto
Seriptum esse. Praeterea velim animadvertas verba ' i'oco Supervastanen esse, eum antea iam letum sit citi' ct ' iniqεπη κλυων δέχeσθαι. quod pror3us eandem sententiam exprimit.Atique mihi quoque hie loeus ablo eorruptu videtur, eum a
dem de causa atque odii celerisque, tum quod proxim Ver8uvο κακωi Piusdem notionis repetitionem continet. Foriasse
est Mea opinione hie loeus ita omparatus est, ut neee88ariο substantivum ali suod eum arti eulo positum requiratur Quid, si pro libo ico seripseris r j xάτει oe ita explieo situ et con
qui vis Aptissima autem hie φάτ H a me postulari eoneedeS, Si initium primae stropliae v. lsis a Ito αδυεπὲ φάτι, quam Oedipus aperte respieit, eontuli ris Saepius vero xc rii in hae sabuli ipsa ita aeeipiendum esse iam supra ominemoratum St. Quod ad loeutionemτῆ φύτει υπiiρετειν attinet, reeti 88ime ei imobsequendi oraenio attribui lueuienter apparet ex lo eis simillimi ros Oli cyrenii 'ετειν et Plat. Legg. V p. 2 s. d. id ibid. VII
ticii relat Legg. XI, sl . a. Quomodo autem, quaerat qui Spiam, haec eorrupt qa nasei potuit Ita forsitan, opinor, ut Seholiabia quidam exciret per super, eripium περι τῆ νόσou, vel Simile quid nee iratius illustraverit, quod posthac mulas easu pro pure in verborum ordinem irrepsit. Eliam ita orta esse poteSi u κα- κων in proximo ver,u per νόσου explientum fuerit, unde νόσφhue delatum St. Praeterea etiam versum et . levi quodam vulnere laborare existimo Minime enim apte verba ἀλκή vis areendi, prae8idium)et ἀνακουφισ: hie eoniungi apparet. Non prae8idium et levatio, sed remedium et levatio maloruit die endum erat, quare non dubito eorrigere:
19쪽
Quod tantum abe3t, ut emendationem putem, ut pror8us reiicere non dubitem Nam sensu huius loe hae mutatione an omnino non tangitur, sed vulgata explieatio, qua gurνα ευ ει ν translate dieitur de eo, qui officium suum negligit et quae pholiο ἀντl toti,
remanet. Iam ver non diffiteor, eripturam υπνω ευdειν habere, quo offendaris, ac parum verisimile esse haec duo verba ita Oniungi po3se, Sed locutio, πρω ἐν δουραι etiam multo asperior est neque udquam, quantum ego Seio, Surpatur: a Bad hamio temere excogitata 83 videtur Equidem eorrigendum esse exi8timo:ωστ υτ υπνω κατοχόν γέ μ' ἐξεγείρετε eoli locis Trach. bi . Q aer 'ξεγερει. τον υπνω κάτοχον, 366. καθ' υπνον οντ similibu Eque Verisimillimum est verba, τρωκατοχor explicata fuisse per simplex ευδοντα. quod postea intextum illatum est. Iam ver particulas metri enum locum
γάρ te quam SelineideWinus et auehius ita explicant: Oedipus, de dem Thiiter, ofern er siet sellist angeige, Furelit vorharterer Stram benelimen mill liat im Sinne κει με φοβεῖται μὴ πάθητι et a Arges, den od τουπίκλrisi' υπεξελων αυτο καθ' αυτου - μὴ φοβείσθω, iam aber den Thiiter moglieli At gehitelliuberubigen, glebi erreteieli die Begriinduit de Niehim relitens πείσεται . et: b, quod haec igitur struetur durissima a non ferenda ἀκολουθία est, neque Selineiden in explicatione ullo modo excusari potest. Sine dubio porro υπεξελεῖν projπεξελων
re8tituendum egi eum secundum lege grammattea verbun --βεῖσθαι eum infinitivo componendum it, si re8, quae timetur, nondum ineepta, eum participio, si iam ineepta St. Utram Iue Ver corruptionem, ef κεἰ μέν et,πεξελω ex verbis scholiastae και εἰ φλεν αυτο ει η ποάξα και γοβεῖται λέγειν αυτο καθ' αυ- του. τον φοβον πεξελων λεγέτω natam effie Sponte apparet Verba
20쪽
minime et sici co POP esse appareat verbi Oedipi, ,eo, qui disertis verbis affinitaverat, Se Creontem iton in exilitum ei ieere, Sed morte velle afficere. Neque hanc difficultatem tollet Selineide Wini et auehi explieatio: Creon militer die voti Oedipus v. 623. gedrolite trafe, in lim deii Ilii e gug u erlelelitern-,
ρασθαι (v33 63gri l. probaret, doeastae interroganti veram rem prose,sum verisimillimum est. Ilis rebus e insideratis, ego impellor, ut versum G23 ita refingendum esse arbitrer:
quod sic interpretor Creonti interroganti G2 2 quid igitur eupis, mene elicere ex hae terra Oedipus respondet heerte vero te aut morte assistere an in exilium eiicere deerovirum. Faeillime
autem, i alii Iuc, ensu in o mutato, vulgata seriptura ex diοrthο-tae cuiusdam correctione exsistere potuit. Saepis imo porro iκιστα et v άLGr inter se commutata 8Se notum St.
Liceat mihi paululum in eorrigendo Seholiasta versari, ex cuius accuratiore tractatione fortasse etiam aliquid utilitatis in poetam ipsum redundabit. Quid sibi vult in illa scholiastae explieatione
es. Erueg. O. O. II, SI 3, a, si quod sine dubio multo est significantiu8. Nemo est, quin primo statim obtutu intelligat, quam facile hae duae eorruptione imimpere potuerint. Phil id T si eodiee8:
oe loe partieula d citer posita v. ido, HI, 62. semper milii valde displieuit, tuare non dubito laudare auehium, quidi r v. i si, uneis in elusit, etiamsi eysterius dieit: hLa λαβωμαι
δῆτα, addito derct a diorthota Particulam suo loco 38 non negaverim, ut aue ius, quippe quae et significatione disserata priore v. 26 et tertio loe v. T62, ab alia persona usurpetur eandem veram esse et ab ipso poeta prometam non adfirmo: potest, ut ii , adferam χερσί Seriptum sui38e, ut Oe R. Id sit. χερσίταν θίγων δοκοιμ εχειν φάσ Sed etiam Seysserti argu menta mihi non satissaeiunt, eiusque eonieetura, quod etiam pSeverbis suis indieat, parum verisimilis videtur Ego praeterea ossendo in voe λάβω.icit liuius enim verbi media forma praeter hune loeum semel tantum apud Sophoclem usurpatur De Col. 366 αρχύi λαβέσθαι. ubi propter versum 3lsi. εισiῆλθε τοῖν τρι-oαθλίοιν ἔρισκακri reetissime e liabet; Iuid vero medium iάβω-tihi lite sibi velit, ego non asse tuor et v. sis βυλλαβων τε κἀπονοσφισα οπλων. Quibus omnibus rebit accurate congideratis, ego melle adducor, ut eouileiam: βoυλει λάβω τὰ τ ξα καὶ θίγω τί σου; visne me areum tuum preliendere te in aliqua parte tangerei. e. sustinere IIae saeta eorreeti in omnia bene procedunt, atque etiam versus tui sequuntur, pulcherrime illustrantur. Respondet enim Phil. v. 263, si ii diῆτα τουτ =ε, Seil saeia8, quod ad verba θίγω τι ἀου; et v. Id. μεθεσ, μεθε με et v. 8IT, πόμ lup, γην προσθίγtic tum ἀλλά χοι τὰ τoξ ελων τάδ' ωσπερητου μ' αor cor, inod ad verbasoυλει λάβω τὰ τοξα reserendum est Fastillime autem rigo corruptionis offendi potest. Sehο-liasta quidam ad coniunetivum λάβω aesturatius explicandum(ef. V. I 6 3. χωρωμ νἐq παντεe permultosque alio locos Superseripsit particulam dili βουλε λάβω dxi et roici quae obtea a librariis in textum illata eum arii eulo et in dri et eoaluit Versus sie, utrρs saetus a diorthota quodam ad vulgatam formam re- fietus St.