장음표시 사용
1쪽
3쪽
cum tanta sit humana naturae fragilitas ex Adas peccato contracta, ut pauci susceptam in Baptismatu gratiam illibatam ad mortem usque custodiant piissimus a dives in misericordia Dominus cognoscens ig- montum nostrum nostra saluti ac quoqu in parte prospexit, instituens pro reconciliatione illorum qui misero post idem Baptisma latiuntur, post uitentias Sacra mentum. Ioculaque Sacramentum fragilitati nostra lamne cessarium a nefarii eorum ausibus qui illud e fracto denegant aut iniquissime mutilant deturpaut eve lunt, totis viribus assumimus vindicandum. II
Ouoniam vero duplex occurrit in poenitentiae nomine signi sidatio villulis se ilicet et aeramgnii nos omissa priori sub posteriori tantum significatione o nitentiam spectamus eamque desinimus -- Sacramentum Nova Legis a Christo Domino institutum, quo per juridicam Sacerdotis absolutionem homini contrito et consesso a satis ineor proponenti remittuntur peccata post aptismum commissa - .i II. Atque revera Poenitentiam in nova Lege misso ad
4쪽
veri proprieque teli Sacramenti rationem et dignitatem evectam, ex sacris Litteris Iuculento evincimus. Nam Christus postolis eorum quo legitimis in Sacerdotio successori hus amplissimam eontulit lacullato in dimittondio retinendi peccata inquiens aecipite Spiritum Sanctum quorum remiseritis peccata . rem illuntur eis ot quorum relinueritis, retenta sunt Ioan Quassano verba d Poenitentia Sacramento intelligenda esse atque ea omnia continere, quae ad verum Sacramentum constituendum requiruntur nullo non tempore docuit Eeelesia, ae uiuersorum Patrum mensus semper in ei Ieriι Cone Trid gess. 14. cap. 1. Ji V. Lumerus circa hujusmodi catholicum dogma anceps inconstansque suit alicubi videtur inter Sacramenta Poenitentiam recensere alicubi antem ab illorum numero expungit. Hujus inconstantiae causa laclum egi ut tu oppositas sententias Lutheri gregales hierint.
Calvinus aulo in eum suis asseclis Sacramentum istud penitus sustulit, contendens Poenitentiam non osse Sacramentum a Baptismo distinctum, ei nos, i iocum- quo baptigemur tempore semel in omnem vitam ablui et purgari ita ut si postea lapsi fuerimus repetenda sit Iasilis mi memoria et hac armandus animus ut de peccatorum remissione sena per ortu sit atque securus. v I.
At quam normiter a verilate Calvinus xor his et, o Seri pluris ot radition si plane compertum. Scripturae siquidem Patres atque Concilia lapsos post Raptismum non ad ipsum jus vo memoriam , sed ad Poenitentiam remittunt
5쪽
vII. Quid praeterea si divorsos Baptismi et Poeni lentia oo Toctus a ministros, divorsam materiam formamquo consideres dignosco illi e latissimum Sacramenti hujus a Baptismo discrimen.
Pro certo ergo inconcussoque fidei catholicas dogmate tenendum Poenitentiam verum esse ovae Legis Sacramentum, et quidem a Baptismo distinctum. IX. Dogma istud eri pluris patrumque tradition sirinatum turpiter muli lavere Montanista et ovaliati ossit tient ps graviora erimina, qualia sunt dololatria, Homicidium. Adulterium aliaque his assinia, per Poenitentia Saeramentum ab Ecclesia non posse remitti.
Ui immitem hujusmoli haeresim convellamus, quae Christi verbis et celesia praxi ponilus adversatur,
statuimus liri niterque luemur nullum ess crimen quam-lum vis immanes quod rite dispositis ab Ecclesia virtute clavium remitti non possit absolvendi quippe potesta tem Ecclesiae concessam ad omnia late crimina Christus extendit, nullisque sceleribus coarctavit. - Deus dis linctionem non facit qui misorieordiam suam promisit omnibus et relaxandi licentiam Saeerdotihus suis si nou Ia exceptione concessit - S. Ambrosius lib. i. ste Poenit. cap. 2 xl. Cum vero non solum relaxandi peccata, sed etiam retinendi juridicam potestatem Sacerdotes acceperint,
6쪽
prudenterque utrumque munu oxereendum sit hinc onera trix divina voluntate, poenitonii hus imponuntur. Contritio se ilicet Consessio e Satisfactio quae tres penni lentia partes dicuntur quaequo huius Sacramenii quas materiam constituunt. Irident sess. 14 eap. 3.
Contritio quae inter recensitas partos prinoi pem sibi vindieat locum duplex gi, altera persecta Imper secta altera qua vulgo iuri is vocatur. Contritionem perisclam cum Sacramenti volo conjunctam hominem Deo reconciliare priusquam Sacramentum actu suscipiatur seripturarum fides evincit, ac Synodus rideatina confrmas.
Attritionem aulam ex solo gehennae poenarum quo metu conceptam culpabilem et noxiam ess utpote quae homines hypocritas faciat magisque peccatores, ausus est ut herus asserere: al omnino perperam insci tegito praelatam quippo attritionem honam esse utilem ac supernaturalem, nos edocent sacrae utriusque Foederis pagina o qua non uno in loco timorem valda commendant neu leantque Patres quoqno ad poemtores convertendos eosque ad non ite nitam excitandos suppliciorum timorem adhibebant.
xl V. A quamvis attritio si haec bona sit ac laudabilis. Dei donum sane liquo spiritus impulsus quo oonilens adjutus viam sibi ait bustitiam parat, nihilo socius ad justitie alionem assequendam extra poenitontiae Sacramentum impar est ac plana instilliciens sine Sacramen loenim nonni fit se contritionem pari late perseelam homos converti ad Deum, a quo se per lethalo erimen avertit.
7쪽
xv Altera saeramenti poenitentia pars est sacramentalis sedalorum Consessio. I anc ulli erus summoperi commendavit in lib. de capti v. Babylon.); at sibi Parum constans in assertione non articuli inter damnatos a Leone , illam appellavit eruentissimam animarum earnite inam aliisque in locis haud veritus est ρει- tire Consessionem non esse divino jure praescriptam, neque in ea omnia cordis peccata eis mortifera sint, esse aperienda. HI. Calvinus etiam in th. 3. Institui cap. 4. ex Consessione singularem quid om fruetum referri concedit: contendit tamen ius usum necessarium non ossa selli herum neque ullum ante Innocentium III. at Latera nens Conci Ilum adinveniri de Consessione praeceptum: hujus propterea praecepti inlimationem vocat onseien-ltarum laqueum, tyrannidem , rem pestilentem, tutisque nominibu Melesiae noziam, tormen uo denique in noeentianum Vah l
Ut posti sera execranda quo hae dogmata refutemus ex Plodamusque a lia oreticorum iniqua loquentium obstruamus ora constahi limus aeriterqu propugBamus, Sacramentalem Consessionem omnium et singulorum mo talium criminum, quae post Baptismum commissa sunt divina institutionis esse et necessariam ad galutem.
Nobis sane quibus divina constat hujus Sacramen ii institutio n. 3.ὶ doarlieulata peccatorum Consessio legi- limum est consequens. Quomodo senim Sacerdos prol edispiciat, prudenterque videat, quibus absolutionis hene-
8쪽
sidium impertiendum sit vel negandum, ni poenitensa eius suos eidem candide aperiat'Eu Consessionis praee plum cum ipso Sacerdotis munera necessario conjunctum.
Gravissimo momento huio, quod satis ex se solo est ad evincendum supervacaneum remur vetustiora addere documenta ex quibus perspicuum sit, suisse lianc pedipetuam Ecclesia fidem non possa Christianos homines salutem consequi ni peccata, in quae o fit aptisma prolapsi sunt, sacerdoti confiteantur. XX. Contritio sit Confossio. 8 quihus hactenus essentiam Sacramenti poenitentiae. Satis laetio ejusdem integritalom constituit. Heio cum ovatoribus iterum conserendae sunt manus ipsi enim salissactionis necessit
tem plane rojiciunt ut superstuam, quia Deus, inquiunt, romittendo culpam remittit at omnem poenam ita ut eulpa remissa, nulla supersit poena luenda, nullaque a Sacerdote sit imponenda consessis. XXI. Ast immane saliuntur, ex Sacris namqua Seripturis, ex Patribus atque Conciliis edocemur, non iolam simul poenam cum culpa semper a Deo rem illi Red plerumque. aeterna poena virtut clavium sublata, aliquam temporalem poenam superesse luendam. uod quidem perloeonstat ex notissimis exemplis A lao, Mosis et Davidis a quibus, licet Deus culpam dimiserit, gravissima tamen temporalis poena luenda fuit.
Posso autem imo debere Sacerdotes Domini quantum spiritus et prudentia suggesserit, pro qualitate cri-
9쪽
minum poenitentumque facultate, salutares et convenie uis es satis'etiones injungere, quae se ilice apte convenianta nova vitae usi ostiam atque ad peccatorum castigationem, aperte tradita ridentinum Concilium sess. 14. cap. 8.
Non est tamen nee esse ait substantialem integritalo in Sacramenti, ut injuncta satisfactio an o absolutionem coni pleatur, ut Pol rus de Osma. uesnellus aliique nonnulli salso contendunt sed perinde est sive antecedat, sive sequatur Ecclesia sane tum Graeca, tum Laiatina ratam semper habuit absolutionem ante peractam satisfactionem impertilam.
Hujus porro Sacramentalis absolutionis Ministri soli sunt Sacerdolos. Ea enim Christi verba loan. 20. quorum remiseritis peccata et c. ad Solos Apostolos eorum qii ei sacerdotio successores pertinere ideoque eos tantum praeditos esse facultate remittendi et retinendi peceatu praeter aperta Seripturarum testimonia, perpetua Ecclesia praxis et unanimis patriim consensus ostendunt luculentissime.
Merito hinea ridentina Synodus init sess. cap. s. declaravi salsas esso et a pritate vangelii penitus alienas doctrinas omnes qua ad alios quosvis io mines praeter piscopos et Sacerdotes clavium ministerium perniciose extendunt et can. 10. anathemate perculit Wallienses. Wielestitas aliosque qui potestatem absolvendi iribus bant Iaicis sancte viventi hus denegabant vero Sacerdotibus improbis.
Lullieri quoquo sententia fuit, nihil referre an is, qui remissionem peeeatorum Dei nomine annuntiat, a
10쪽
cerdos siι, an publieus Ecclesiae minister, an quilibet chria Milanus. Logi limum consequens, si id unu in minister
praestat, ut Dei nomino stegatorum remissionem an ianuntiet. st Sapordos absolutionis verba pronuncians. non nudum praestat ministerium pronunciandi declarandique oceat esse eonfitenti remissa, sed aclum
judicialem exercet quo vero et proprie poenitentem abso Ivit, ejusque peccata coram Deo dimittit.
Ut autem valida git absolutio in ministro praeter ordinis potestatem requiritur et jurisdietio. olestas enim orta illis esset quidem ut Sacerdos iudieium animarum in poenitentiae soro exercere queat sed laustra id ex ergere nisi liabere subditos, in quos suam explice potestatem oratque sententiam, quae tantum valet prolata in eos, qui sunt iudicis urisdictioni subjecti.
servandi sibi troeiora quaedam et graviora crimina a quibus inferiores Prest,yteri etsi ad sacramentales conlassiones audiendas approbati, absolvero nequeant. Episeopus enim ut jurisdictionum confert ita eamdem Iatioribus explicare vel angustioribus coare lare limitibus suo arbitratu potest.
Unde intelligitur, quar sacerdos non possit errosententiam in certos hominos, ac judicare de quibusdam criminibus quorum sibi judicium res strvavit Episcopus. Excipiendus tamen est mortis articulus, in quo Sace do quilibet desidionio consessario approbato etiam a reservalis absolvere valel: Ecclesia quipp in tali casu reservationem quamlibet adimit.