De versuum Ionicorum mensura commentatio

1쪽

UNIVERSITATE RIDERICIA GUILEI MI RΗΕΝΑΝΑ

EX OFFICIO IΝDICIT

FORMIS CAROLI GEORGI

3쪽

Versuum antiqu0rum qu0tqu0 sunt mensuram rhythmicam diligens et adcurata ips0rum Versuum c0ntemplati n08 docet. Namque et in universum in mnibus rebus humanis commune quiddam inest qu0 in ipsa h0minum natura nititur, qu sit ut quae consuerunt gigni gignantur eadem c0ndici0nes, et artes p0tissimum suam ipsae in Se ferre quaerentibusque non celare s0lent interpretati0nem itaque perspecta rhythmi indole ac natura, ex diligenti ips0rum rhythm0rumc0ntemplati0ne et singul0rum pedum et versuum ex iis confect0rum mensura c0gn08citur. Et pedes quidem in quibus arsis arsi non interp0sita thesi sequitur qu0modo pr0nuntiati sint lim, ex summa rhythmi lege intellegitur innium rhythm0rum temp0ra aequabiliter exaequante itaque i0nicus qui dicitur a min0ri du0rum anapaest0rum, i0nicus a mai0ri du0rum dactylorum tempus ita explebant, ut pri0 utriusque arsis dactyli 0ngitudinem exaequaret sic igitur uterque i0nicus pr0nuntiabatur:

ut 0 tribus partibus aequalibus, quod novissima d0ctrina metrica clamat, Sed duabus c0nstarent tripartita ista et i0nie0rum et ch0riamb0rum men8ura e 0strae musices rhythmis adducta et aliena omnino a versuum rhythmo est et pedum ill0rum pervertit proprietatem ch0riambus dip0diae dactyli eae catalectica in syllabam par fuit, ita ut dii choriambi si pr0nuntiarentur

et bacchii du0rum amb0rum sive tr0chaeorum spatium explebant:

unde est qu0d 0chiniis trip0diae iambicae et trochaicae immiscebantur. Neque h0rum pedum a se in dua breve syllaba solutae alia quam n0 80lutae utebantur mensura. mni enim ratione destituta e0rum pini est qui arses longiores in duas breves syllabas 80lvi n0n 0tuisse arbitrantur nulla prorsus differentia rhythmica est inter:

Ea igitur . . tetrametr0rum i0nic0rum a min0ri mensura fuit, ut gradibus aequalibu pr0gre-

4쪽

dientes octo anapaest0rum temp0ra explerent, nisi qu0d anapaestorum vis ac vehementia arsibus arae continu sequentibus augebatur: doλost τινο ' πατα θεου τίς ανγ 'νατος λυξεις

Iam qui ex pedibus i0nicis c0np08iti sunt versus, in iis non rar pro i0nie a minor sive a mai0r anapaestus sive dactylii reperitur et anapaestos quidem ill0s inter i0nie0s a min0ri conlocatos diu est cum intellegabatur - 0 ex Arist0Xen0, Sed X pS0rum versuum euph0nia integri i0nici a min0ri mensuram habuisse qu0d ptime sic signifieatur Anapaesti huius mensurae et in catalexi Versuum i0nicorum reperiuntur, ut: D. imocr. Σικελὰς κομψος ἀνηρ

συ γὰρ ν σαῖς ποτε παγαῖς το Λιος βοεφος λαβες nisi 0 βρεφος interpretis est, uripide autem τὰ ιος σπερse λαβες scripsit certe in v. 150: τρυφερον πλόκas ιον εἰς ἰ9ερα ρίπτουν restituendum ei Hesych. βόστρυχοι, πλοκαιέοι) τρυφερον βοστριχον εἰς αἰθερ ρίπτων. et in mediis versibus, ad 0cum Scilicet graviorum vim ext0llendam: Bacch. v. 47 ἰαχαῖς τ' ἀναπόλλων R. v. 64 υσίας areo γαίας

I. e.

et ter ib. v. 69 Seqq.

5쪽

i. e.

et simul in mediis versibus inque catalexi Eurip. Suppl. V. 45:

i. e.

Eadem autem duarum arsium in una syllaba l0ngi 0re coacervati etiam ipsi ανακλω/ιενω adhibebatur nam i . c. in Aristophani vespis in clausula versuum i0nic0rum: συ ὁ συκα id aisεῖς. legimus et Traea sti σι ενάζειν. numeru quidem syllabarum ἀνaκλωμενον vulgarem n0 exaequat, sed quod ad rhythmum adtinet, integri anael0meni spatium expletur neque enim hae verba p0st dimetra i0nica sic pr0Buntiata SSe putanda Sunt Sed ionica ind0le servata hunc in m0dum:

6쪽

sed ill0 0do alterius thesis m0n0syllabae rig simul explicatur explebant igitur versiculi illi in rhythmi cursu idem temp0ris Spatium ac Si 0eta SeripsisSet v. c. συ δε σα- τεκνον, αἰ εῖς et παρα φν ιιεγα στενά&ιν. Sed Syllabarum pr0ducti0ne usus p0eta in antistr0pha lamentati0nis vim et impetum festive auxit, in Str0pha autem patres, qu0d pueri nummis, quibus ipSi panem, ligna et b80nium empturi sunt, ut ficus sibi emantur p08tulent, lepidissime queruntur:

Eandem formam seri adhibitam in cantici 0nici clausula legimus Eurip. Bacch. v. 36:

et Si haec implex systematis c0nlarinati in inni paene metr0rum genere usitata, ut dimetr0rum cursum interposito m0n0meti quasi refrenatus in dimetrum catalecticum Xeat. namque

7쪽

Quae ultimum membrum praecedunt verba νεολαία γαρ ηδ , aliam anacl0men c0nlarmationemistendunt, in qua secunda thesis latet:

Tertia thesis silet in clausula cantici Anacre0ntici in Euripid Cyel0p. v. 498 506. 514:

qu0d vides quam prope aptum sit ad sententias. Alia anacl0meni 0rma praecedere versuum i0nic0rum SyStemata S0let quae cum quinque tantum syllabas habeat, male plerumque explicatur. Sic enim non rar SiVe ipsae str0phae sive in mediis str0phis n0vae peri0di incipiunt:

quae ab Hermanii aliisque sic accipiebantur, ut iambicam dip0diam ch0riambi sive l0ga0edi sequi dicerentur

qu0 ab ionicis pr0cul abest. Dind0rsii autem descripti0:

8쪽

cum p0st iamb0s perpetuitatem rhythmi frangat, numer08 innumer0 reddit. Pr00d0s illa sic explicanda. 0 tum est, dimetr08, trimetr08, tetrametro ionico etiam thesi m0n0syllaba incepisse, ita ut ab initi bacchius ionici 0gum occuparet, s. r. Anacr. B. 38:εχον πυθμένας ἀγγειοσελίνων et du0bus i0nicis in anacl0men Drmam redactis D. B. 39:

Iam per huius anacl0men thesi mon0syllaba incipienti Drmam e0ntractam:

versibus i0nicis pr0ludebant, ut Aeschylus in canticis Oceanitidum plangentium . 406:

I. e.

auditis quantopere hoc ex0rdium et cum sequentibus ionicis et cum verb0rum sententia concinat. et qu0 in str0pha v. 397:

9쪽

litiei est versibus i0nicis pr0priae, qui vocabula hoc m0d quasi si angere amant. Eadem ratione pr0nuntiandus in eadem sabula parodi v. 128:1ιηδεν φοβ γῆς φιλία rc ρ λ δε rei ις

et eiusdem cantici v. 133. 148:

quibus in antistropha v. 1076 resp0ndent:

Ex dimetricioni ei larma a thesi m0n0syllaba incipiente sive quod idem est ex bacchii cum i0nic a min0ri 0niunctione:

Sic accipiendus etiam e bisyllabus anaclomen praemissus Eurip. Alcest. V. 462:

10쪽

nisi hic anacl0men0 a thesi mon0syllaba incipientem praecedere unum i0nicum mavis, qu0d idem est utique sentis egregie sic h0rrorem Significari u chorus te0clem ad pugnam cum fratrec0mmittendam abeuntem c0mitatur. Idem eiusdem v0cis s0nus adhibitus est in versu I0nis Aesch. Prometh. V. 695:

i. e.

E0dem m0d cantici S0phoclei supra mem0rati altera pars explicanda Electr. v. 1066):

et in antistr0pha v. 1078