De Pythea Massiliensi dissertatio

발행: 1835년

분량: 160페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

51쪽

nuamuis ad remotis mam minore onem avidaeandani usu eat L XVIII, or ,eo ne miliatum artisvio, quaeuam apud Tisilen miraretur Ursicinus, acetaei dum magnitudo rerum ratione probabili a Mahiae. Servius L . d.

Lio II, p. m. Thulen inauiam di Cooemii aeter se

itentrionalem et occidentalem plagam, ultra Britanniam,

- orire. l. XIV, oitae simule vitiare in is oceani inter

septentrionalem et oe dentalem Plagam atra Britanniam, a sola nomen habens, quia in ea aestivum solstitium saltauit ei arullus atra eum dies est unde rigaeum et eo metum ore eius mare. Meographus Ravennas ad Pori vheron. Par an s. V s . In oceano vero oecidential: Finitur autem ipsaBrisam Carene oriemis habens his

aulam Thylen vel ina auri Duoreadas M. M Iteram in ipso Oceano dilatissimo, expleta, ut diximus, Parte ameD dentali, id est Tegredi lites a parte meridiana, Proeulae litore saniae est insula quae dieitur Ne b, de quaret Mantuanua ait ut reliqua servit tibi et aiIuma

52쪽

Pytheas, trabone redirente L I, p. IM, Thulem Prope mare evngelatum esse prodidit. Quod Plinius quoque testatur ..h n. IV, e M, quo Ioeo quum nonnullo oommemorasse etiam Mandam, Dumnae, Nerim, Thule. insularem mentionem facere, Pytheam sortisse secutus addidit a Thule unius diei navigatione mare eo metum esse, quod a nonnullis inimium appellaretur Polyhlo autem aueiore trahori. II, p. 2 et Pythere Maea Propaemula lis deseripsit '' et in ima regionibus neque amplius terram neque mare neque .aerem reperiri, sed aliquia quod ex his misitan esses, in quo omnia sublimia, penderent, quod unaverat quodammodo vinculum eas , sed neque abeuntihus neque a navigantibus Permeari possis : Noe vero

σν κριμα pulmoni marino simile essea Praeterea traho L: IV, p. 21 Partheam refert de Ioata ire Theseu me tuum esse, Maximam veri speciem habet, mira ea, aeriptione mare glaciale se Diae ri, quod a Pythea prope Thulen ovouatum fuisse e Strahonia et Plinii loco

evnovimus. Ineolam vero regionum meridiem maxime syeetantium ad rem Plane novam, ad glaeiei, in illa deser aen a in Pr patulo est dicendi rationeat ei verbi non ex adhibuisse , quae satis aequanta int et ad amussim examinata. Neque vero ita dixeria miram deseriptionem Esse, ut veris,ut ententiaeest ingulae, omnem explientis , ne praeteret lani- in tam Possumue Pytheam, quum non jam terram o vle ent neque aquae auidae vestigia

53쪽

eerneret, adrem vero ita tenuem animadverteret, it syl-rando vixdum usui esset, glacialem eam massam omnium συ κριμα Judicavisse et Praeterea ob firmitatem eum rerum vinculo comparavisse c- αν δεσμον εDαι τῶν λων. Eam vero massam neque pedibus neque navi permeari

Posse, idem Pytheas indieavit, quod frestra tentando ipse

expertus esse videatur. Nescio autem an per μήποτε, quae omnium fere eodleum ieetio est, scriptor signisse verit, eam glaciem a caeteris nongelatis aquis ita differre, ut nunquam liqueseeret, quoniam ibi Perpetua essent liligora. Difficilius vero extricare, quod comparationis te lium II massae glaeies eum pulmone marino intercedat vel adeo quid PuImone marino significetur. Si in verbiaεν - φ σl . . . . .,Aυρῆσθαι sive ex eodioum Parisinorum lectino eis εῖσθαι de quadam maris et terrae atque universi indiseret fluctuatione intelligimus et ad vulgarem vocis πλεν ἐων signifieationem respicimus, de instrumento maris ad spiritum ducendum uecommodato eogitare possumus. Ita autem Pytheae sententia interpretanda foret , omnem maris motum, aestum et recessum eum spirando conferendum esse Aestus vero et reoe

sus principium prope Thulen statumdum esse, quo Ioeoumnia indiseret essent et perpetua fluctuatione versarentur. Ea igitur regiones, quoniam spiritus sedem in hominis et animalia eo ore Pulmonem novimus, puImonem maria existimari. - quum vero Proprio sensu mari Pulmo adserihl nequeat, Pytheas illud ovetκριμα Pulmon marino conferendum dixerit, πλευμονι θαλατMM OgκO '' . Huic vero explieation quam plurima repugnant ne enim urgeam,

quod eo sensu magis perspicue πλενειονιτρ θαλάττPσ

τε καὶ ἰκπνει τoν αντον τeonos καὶ αυτη εξ αυτὴ τε καὶ εἰ ἐαυτην συνεχώ παλινδρο κήν τινα -oυμένη κίνησ-. Repplerus quoque, quamquam maris pulmonem minime statuens, aestum tamen maris

54쪽

dioendum l-rit et quod onulla omnia sententia Mev-tius proferenda suime videatur, Pythea aestum maria et Reeemum non a spiritu maris repetiit, sed eum lanaere cente ei deermeente cohaerere censuit. Praeterea caeteri veteres eripiores eontrarium Potius de mari maxime ho- reali retulerant, pit um esse prodiderunt et immotum, ut ex iis, quae deinde allaturus uni, facillime metetur. Neque id bene haberet, quod in maria pulmone omnia et aer et aqua et terra ommixta esse statuarentur Caeterem Pennelius in trahonis versione L I, p. 2 l. et A lungius I. I. p. 82 sq. πλεν/um de instramento spirandi marino Mntellexerunt. Adelungius enim omnem eam deseriptionem ad nebulas glaeiales illo in mari satisffrequentes retulit easque ipso spiritu signisseari statuiLQuam in aeuientiam aecedere dieit, quod Baeone Veri lamio teste, nautae Britannis ipsius adhue aetate marea Britani a septentrione situm pulmoneum semerint, vetus Adami remensis scholiastes septentrionale mare jeeoris mare appellaverit et de eo ipso Poetae Germanici tertii deeimi sequentiumsaecularem veri, fecerint Verum aliquod quoque testumum pulmo, veteribus appellatus es quem Aristotelea sponte nasci om-- morat cesso puroe vero eum testaceis adnumera et de histor enim. I. V m IR περ γ εν ουν τῆ οχεία τῶν ζώων τῶν - τον-νων τυντ- χει - τροπον, περlδὲ τῆσοενεσεω τῶν ενομενων κα ψόν ανοχευτων λεκτέον καὶ πρῶτον μεν περι στρακοδε lavam TOPTOYαρ στεν ἀνοχευτον μονον . ειπειν λον τι λοσ.

55쪽

hatipleumon memoratur et apud eundem πλευρων θαλάσσεο ad veri, tranclatum reperitur l. XVIII, 5 sep mones marint in Pelago lurium dierum hiemem porte dunt. - XXVI. - Η poli ex aqua calentosis praeelare medentur. Munt et urticam marinam in vino Potam Prode se item pulmonem marsuum deeocium in aqua M. Perniones emendat pulmo marinus M. Pulmo marinus alligatus purgat egregie 'o via de laetione pulmoxia marim ma magnopere dubito, M. Pulmone marino aie-fricetur lignum, ardere videtur, adeo ut saeuiae inst ryraeluceat. Minus placet adeo ne haculum a praeiaeeat I. IX I. Multis eadem natura, quae frutici, ut holo- thuriis, pulmonibua, stellis. Apud Aelianum vero de Phisone marin haec leguntur de nat animal. I. XIII e. n. μειρακiον ε μὴ=ν δέομενου Ire pa(κιστον τριχῶν ὰπορία τῶ, π τον ενείου οἷμα ἐπιχρισθεν θυννου

56쪽

veterea retulerunt, ut paucis absolvi Iolere haeece sunt. Testaceum a se, eum holothuriis et urtiei ζωοφυτοισadnumerandum; unum vero in medicina varium Praebere. Lignum eo eonfrietum suculae t tar praehiser e Aeeto mitem nondaeum Pueri lanuginem abigere et, quo minuae Murba Meseeret, impedire tam in Pelago enaPieeretur, plurium dierum tempestatem Portendere. Ex quibus . o exvleari Possunt, quae Fineae a sam attulerint coneretam illam maasam eum Pulmone omparandi, inoeris et dubia Pulmonis, utpote EoophytI, n

tura et i,aliori L p. M sqq, et lux eo animali excitata et, ut ex recentiorum relatis colligere lieet, per mare dispersa ''I quamquam ego quidem ingenue eonfiteor, me eompanationis tertium nondum reperisse, quod nostrolaeo satis aptum esse videatur. Ad naturam vero ulmonis accuratius illustrandam hi duo veterum Ioel parum T serent, a Sinneidero ad Aristotel- supra vati lati

63xAnnalas Americani medicinae, historiae nainralis etc. a Dr. I. A. Albera edit t. I, p. is isqq. dissertationem de animulibus in oceano Iucentibus a Mitehialo conseriptam continent , , Luminous Appearance of Ocean ater eause v Animala, in a letterho Professor michil u. Sunt vero ea animalia , quae mare iblustrare Mitchillus observaverat, medusarum genus et fortasse eadem cum pulmonibus marinis. f. Annales histor nat a G. G. Tueata editi tom. I, 8m. p. 1 8 - 212. Beschrethun de phosphore eleende Medusen, melche s ch in der merengerio Mesaina he-

57쪽

-α ad comparandum adhibetur qua non solum Pulmonibus, sed omnino omnibus testa eis propria est et Plutareh. de seneet tuend. t. IL p. Ias. h. Og άνθρωπεκυν, άλα οστρίον τινOg ecfereροσεοικο* eveh. e 'νται πνε μνε καν λάττια μδρ ζώων ναίσθ(τα. Papon denique lat. dn d Hanee t. I p. It nostro laco tertium comparationis Iranquillitatem atque adeo piWillam re statuen, loeum Plautinum uitiast, ex Epidis repetuum uot V se. I. v. I pq - Pedibus PQ- moneta vulneaehibetur, prius venisset quam tu advenisti mihi. 'ri' quo laeo quacunque ratione pedes tilmonem intellexeris, de pulmone marino eoota , dum non esse eertissimum est. Sehwelgmaeusero ad Polyb L Vm.. p. Is veris meri eliatur mova osservallioni intoreo Ia tortantiturale deI Imone marino devii Antighi Napolia m. s. quem libellum ipsum quilii mihi comparare non Potuerim, ea ad verba exscripta proponere liceat, quae in eo Louem Ad Dqum sint au-uas sua editiones is fauo citat Aristo de hist anim. XIII, 2 . pro Aristi deo anim V, is Aelian de nati anim. XIII, 2 . 65 Idem Papo seri potuisse conjicit ut Polybius et Strabo omnem eam de pulmone marino narrationem Pytheae allinxerint I. I. v c gallmatias inintelligible ourrat bien tre uno des ces impotations ordiniatres aux eo eurs, qui comme Strabo se livrent tro a la satyre et a Iaseovention. . . . do scaliger verbi causa Iocum ita commentatua est: Pedes pulmoneos intelligit, qui panticibus ulcerosi sunt. Nisi referatur ad proverbium Dumn de stupido Pedes pulmcne aceipi quoque

possunt umidi, ut apud Plinium'. n. XV, id et pulmone (poma stolide tumentis appellantur. a

58쪽

de eo relae intur: Itane de pulmone marino epistolam ad Carolum Linneum elarissim naturae perperatatoris filium, eripiam esse Maerum statuere, Pulmainem novam Medusarum Deciem esse, ex distentatis Linneani regulis in vermium viam inter vasaluae a colloeandam. Motum eius animalia maxime mirabilem esse, quod quamvis P emtem versas, re in omni profunditate Iinmobile ineri

et magnum suum et rotundum et iungasum Hleum modo extendere, modo contrahere videretur Hune vero Pileum superiori Parte eonv-m esse et Jaylem, inlarior Ter conuavum ei ex multis igne,imis sibique invicem eontiguis a vis pqmpositum. Dones eae amni veris retur, Pu inmem nοn in summa cupiditate aeris miliaim sugere, I i. v*rcis mane Primum subm-serit, omnem eum aerem Edere. Si qua humani cor tris Pars pn-oonDiearetur, autem, te vi gravit amet , -- vero ejus, branchias, quoties obtrunearentur, o te rem Praeterea ulmunum, mee PRe Putre emiem, pilus hstirpare. IIae denique sententi ex Mu rii Mahi librosa Pheret a Mentiam dei et omni tenuae , si ex quo animali, ex Pulmone Perspici Posse Propt*r nuram ejus

constitutionem: quum enim neque e th neque oculi neque erebro neque nervis, musculis aut venis instructus esset, ore vero, corde et caeteris animalium organis careret, amen vivere, sentire, moveri, reseere, ali et Prοereari Recentiorum vero sententia de Pulmone marino, I .eet inde si etκρ μα Pytheanum explicandum esse negaverim, eam tamen Potissimum ob causam hocce loco eoueetasPrοPonere savat, quod ad veterum relata ab ita saepissime respectum est et quod inde emeitur, de pulmone marino nostris temporihus quod satis certum in nihil constare.

O. - let Libri de laethua marinia Lugduni Iasi fol.

seel. II. universae aquatilium historiae pars alteras Iai. e. 28 5,mενειονε Attice Pro πνευμονε dicuntur ab

60쪽

iungentius M aream ut eontemplarentur, invisistis mih st. Eam quantam illis aer hiem borio dum i et vigro

Ima et inirisum. p. XII: AIemnium pulmonibus simu-a fiantis steuin uarinam appellari, quod in intestinis aliquot flavas i et gaea fas partes tintineret Risteriorein vero sariem, a linianderetire, nonnullis stellis plenam apparere P. M. Alvonsorum genus ex Ru vnops. situ Britannim sentoneia nid sunm referendum esto et lanias qua Mas esse, beral tegminibus', 'mollibus las, alius duris instructae In intestinis vero allis tu Saria, aliis ea, osam subtantiani inesse mea pinum

cinsuisse, hoe corporum marinorui, genus inaria: upumagenerari, modis diversis formari, riis eo orthus esse et sun rum modo reompaetum. Rissius vero ipse aleaeoni

mim timam speethm ita desim Ammium pulmonis instar Iohatum, dubitanter, ieiensi , an pulmis marinus aer Rondelem' inde havedo addidit si colore o ivri esse, substantia earnosa io si aperiretur, magna duormitate. Intestina aliquot oblon it ei staris partiou- Ila plena sve, quam ob eatium iri hau lacteus marina appellata fuerit P. S. Ptium elenchiis Masophytorum: Ragae eomitum nos. . . das si Alcyonium ficus, tuberithme, pulpo- sum, Papillis erebris stellatis. Tubera subglobosa Piris imitaractatuve olivase evioris, substantiae pumosae,

SEARCH

MENU NAVIGATION