Orationes

7쪽

RECOGNOVIT PRAEFATUS EST INDICEM NOΜΙNUΜADDIDIT

EDITIO ALTERA

CURANTE

MDCCCLXXXVI.

9쪽

EX PRAEFATIONE

Postquam Berierus novum nobis dedit Isocratem, viri, qui in omendandis Isocratis scriptis sunt versati, duplicem inierunt viam. Balterus et Sauppius Urbinatem codicem constantius etiam secuti hunc librum manu scriptum unicum fere emendationum fontem habuerunt ex eoque circiter ducentos locos a se correctos addiderunt quinque millibus a Bukk0ro ex eodem codice emendatis. Guilelmus Dindorfius contra in Pane eo et ego in Areopagitico usum Isocratis et rationemd1cendi ex testimoniis veterum et ipsa orationum natura et indole perspicuam potiorem habuimus et inde scriptorem hic ill1c esse corrigendum docuimus. Baltero si Sauppio igitur 'amma lex in verbis Isocratis constituendis erat: sequere Urbi natem, . etiam ubi eX consuetudine Isocratis aliud quid com-hiendari videtur, mea est: sequere Isocratis usum dicendi, etiam ubi ex Urbinate aliud quid commendatur. . Isocrates autem n των φωνηεντων τας παραλλ/ηλους θέσεις

λυουσας τας αρμονίας των ηχων καὶ λειοτητα τῶν φθογ- λυμαινομενας παRαιτειται quibus Dionysii verbis addo ex Hermogenes Ου γε ου μονον τα κωλα συνεχεται τοις συμφώνοις αλλα καὶ πας o λογος ' τοσουτον αυτω τῆς ευφωνιας καὶ του

καλλους μεμεληκε. Use docuisse dicitur: δει τρ μεν λεξει ταδωνηεντα . η συνιπιπτειν'). Ubi igitur in Isocratis scriptis . mutus restat, 1bi locus est corruptus aut non Isocrateus. U)Aι τε παρομοιωσεις καὶ παρισωσεις καὶ τα αντιθετα καὶ πας των τοιουτων σχMiατων κοσμος πολύς ἐστι παρ' αυτ ' καὶ λυπει πολλα ιις την αλλην κατασκευην προσισταμενος ταις αγροαῖς. . Περιοδρο τε καὶ κυκλω περιλαμβάνειν τὰ νοη1ιατα-ειραται ρυθμοειδει πανυ καὶ ου πολυ ἀπεχοντι του ποιMτι-

κου μετρου. Haec Dionysius. Ad aequabilitatem igitur membrorum et antithetorum studium animum debet attendere, qui

plura in libro meo do hiatu scripto Frib. 1841. 8.

10쪽

Isocratis verba est restituturus. ΙΙΙ) Ἐκλεγει μεν εο παν' καὶ

τα κρατιστα ονοματα τίθησιν αρμοττει δ' αυτα περιεργως. Omnino amat την λέξιν ποισαλίαις κοσμεῖν et etiam τους συνδεσμους τους αυτους συνεγγυς τιθεναι. Unde disces, Isocratem se non minus in eligendis quam in connectendis verbis

diligentissimum praestitisse scriptorem. IV) δε λεξιῆ, ἴκεχρηται, καθαρα μέν εστιν Ουχ ηττον . τῆς Aυσιου καὶ ουδὲ, εἰήν τιβεισα ονομα, την τε διάλεκτον. ἀκριβουσα ἐν τοις πανυτην κοινην και συνηθεστατην ' γαρ πεφευγεν. απηρχαιωμένων καὶ σημειωδῶν ὀνομάτων την ἀπειροκαλίαν 'αὶ κεκραται συμμμρως. Eiusdem Dionysii verba. Dialecto igitur usitata eum cum iudicio quidem sed constanter usum esse bene est tenendum. V) ' παντας γουν Φιλονικος φησινJ ευρισκον, τους λογους αυτου τοῖς αυτοῖς τροποις τῆς λεξεως ἄστ' ἐν πολλοῖς τεχνικως τὰ σια θ' ἔκαστα ἐξεργαζομενον τοις ολοις ἀπρεπῆ παντελῶς φαίνεσθαι δια. το μη προσηκοντως τοῖς υποκειμενοις των ηθῶν φραζειν. At id ipsum, quod Isocrates orationes suas ad unam speciem conformavit easdemue sententias iisdem verbis expressas saepius repetiit, ne Vir criticus negligat. Poterit inde plures librariorum errores corrigere. Vn Tάξις δὲ καὶ μερισμοὶ των πραγμάτων καὶ η κατρημα ἐξεργασία κω το διαλαμβανεσθαι τῖεν ομοειδιαν ἰδιαις μεταβολαις καὶ ξενοις ἐπεισοδίοις, τά τε ἄλλα, ο σα περὶ τηνπoαγ1ιατικην οἰκονομιαν ἐστὶν ἀγαθὰ, πολλω μειζονα εστι παργσοκράτει καὶ κρείττονα. ISocratem igitur, quae bene IcFὶ-taverit, etiam bene disposuisse a Dionysio docetur. Quibus

Dionysii praeceptis si addideris VII) Urbinatis bonitatem,

quae tanta est, ut non solum Isocratis ceteris codicibus omnibus sed etiam aliorum scriptorum graecorum libris manu scriptis plerisque antistet milibus trecentis sunt verba Ba1- teri - Sa pii, qui tamen ipsi in septingentis locis e1us lectiones non receperunt , eas habebis leges, quas in constituendis