Orationes

발행: 1886년

분량: 320페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

PRAEFATIO

EDITIONIS ALTERIUS.

Isocratis codicum Berierus docet duas familias esse, quae cum aliis rebus inter se differant, tum Antidosi aut integra aut mutila. Illius generis contulit tres codices: Urbinatem V Vaticanum B, Laurentianum alterius autem duos, Vatic num Λ, quem iam Cornes usurpaverat, et Marcianum in Urbinatis lectiones in omnibus orationibus, quae quidem in illo codice insunt, exscripsit, reliquorum quattuor scripturam supplementi vel speciminis causa in paucis tantum orationibus enotavit. Multis autem annis post ex Urbinati non paucas lectiones, de quibus in editione sua vel nihil vel salso retulerat, separatim publici iuris fecit handiungen der Ber- liner Ahademie 1861, p. 103M. Tamen ne sic quidem Urbinatis copias exhaustas esse docuit R. Hercher, Epistolographorum Graecorum editor Parisinus, qui ad epistulas Isocrateas illum codicem multo cum fructu denuo diligentissime contulit. Alter autem bonae notae codeX Ambrosianus E, eX quo -

1idosis ab A. Musto de primum integra edita est, post Beh--Eri demum editionem ab aliis quoque et in aliis orationibus si collatus. Lectionem eius in Panemico, Archidamo, Sym- Machico, o egitico integram exhibuit Balteriana Panegyrici seditio, ex col latione maximam partem per Melchiorem Ulaichium stituta; porro ex ipsius Balteri collatione cum in editione uricensi passim per omnes orationes multae Ambrosiani mectiones enotatae sunt, tum in Benseteri editione altera, quae

ma' , in his quinque orationibus quae ibi insulat: Panegyrico, Philippo, Plataico, Archidamo, Symmachico, omnis huius dicis varietas adiecta est. Codicis Scaphusiani Z, qui in prima

tantum Orntione alicuius pretii est, collatio Turicensibus edi loribus praesto fuit, qui ex more suo hic illic eius lectiones indicaverunt; sed in prima oratione eius varietas integra e

scripta exstat in Balteriana Panegyrici editione. Ibidem in-Veniuntur copiae Victorianae, i. e. lectionis varietas a P. Victorio in

12쪽

in exemplari suo editionis Aldinae margini adnotata v. Bait. Paneg. praef. p. HI sqq.): pertinent autem hae lectiones praesertim ad Panegyricum Philippum orationemque eam quae ad Nicoclem inscribitur. Denique Laurentianum O in Areopagitico contulit Cobetus, quas lectiones G. A. Hirschig in Annotationibus criticis in. 41 sqq.) in lucem protulit. Quae cum ita sint, apparet sane multa adhuc ex libris manu scriptis, Urbinati maxime et Ambsssiano, ad emendandum Isocratem proferri posse, atque equidem, si mihi facul seius rei fuisset, libenter et mihi ipsi et aliis ampliores copias comparassem. Sed quum rationes bibliopolae, honestissimi viri, non paterentur hanc editionem novam 'utius differri, eis

quae praesto erunt USUS sum, sperans Vel sic aliquid ad hunc scriptorem emendatius exhibendum profici posse. Etenim inter omnes conVenit, Benseterum, quamvis inter paucos Isocratem penitus cognitum haberet et permulta primus recte perspexisset, tamen non semper elegantiae scriptoris satis consuluisse, neque satis codicibus vel bonis vel malis diffisum esse. Nemo negabit, Urbinatis unius ope plura menda sublatis esse quam per Omnes coniectores umquam fieri potuisset; sed ne id quidem negari potest, et hunc codicem et Ambrosianum, qui ab eius bonitate non ita multum distat, non vulgaribus tantum vitiis sed multis etiam gravioribus insectos esse. Quod quo luculentius appareat, quaedam Vitiorum genera eXemplis eX his decem orationibus petitis illustrabo. Peceant optimi codices Vel maxime eo, quod oculo librarii ad proxima aberrante vel malo addunt quaedam vel ad aliorum similitudinem codirumpunt. Exempla haec sunto. Or. I, 13 νομοις εμμμεινJ ορκοις ἐμμένειν ΓΖ propter ορκοις ἐμμενων quod praecedit. - 19

στης υβρεως o Propter τους μεγιστους κινδυνους. - 49. Oυ

ον ξδη μοι. - 101 συναγαγὼνJ συμπαρασκευασαμενος Γ propter παρασκευῆς ' - 115 καλλιστηνJ καλλιστην δοιαν ΓΕ propter δοξης. - 122 ξενιτευομενους πολιτευομενους ΓΕ propter πο- λεις. - 123 μαλλονJ μονον Io propter μονον επιχειρησIς. -

13쪽

ΕDITIONIS ALTERIUS.

VI, 56 ουτως ἀνάνδρωςJ ουτως ἀνάνδρως ηττηθέντες Γ, Ουτως ἡττηθέντες ἀνάνδρως E propter ἡττηθεντες. - VII, 16

τοις propter τοῖς τοιουτοις. - 126 ἀνηγαγενJ ἀνηνεγκεν propter διενηνοχασινγ - IX, 22 της δε ρωμης τους τ. δ. ρ. απαντας τους ΓUE PTOPter του δε κάλλους ἄπαντας τους. X, 16 τὴν ἀρχὴνJ τοιαυτην Γ propter της αυτῆς ταυτης Vel του γενους αυτῆς. - 26 υστερον τὸ γειοπι υστερον χρόνφγ. Propter τους αυτους. . το τέρας. - 62-ον αυτον propter μονον αυτον. - Adde quae male omissa sunt, Vel propter ομοιοτελευτον qua re nihil in omnibus libris frequentius) vel aliis de causis: III, 30 τουτων Γ omisso των ἰδεῶν, IV, 187 παροντι καὶ pro παροντι καιρ' καὶ, VI, 59 μάχεσθαι Γ pro μεχρι θανάτου ιιάχεσθαι, X, 26ρώμη Γ pro ρώμν καὶ τόλμqq. - In oratione altera φ 5 proverbis εἰς τὰς . . δυναστείας corrupte eXSint in Γ: προς τους τὰς . . δυναστειας ἔχοντας; III, 57 πειθαρχεῖν habent ΓΕ, βασιλευεσθαι deteriores, cuius Verbi eXplicatio videtur πειβαρχεῖν. In Philippo g 71 lectionem codicum τιμὰς μεγίστας nemodum Vulgata τιμὰς ἀνεξαλειπτους potiorem habuit. Addo ex Areopagitico: g 30 κινεῖν Vulg., ποιεῖν Γ, quod sensu caret; 33 ενδον ἀποκειμένων Vulg., οἴκοι κειμενων Γ οἴκοι etiam E),

quas inter lectiones optio haud difficilis est. Neque minus explicationis speciem habet quod . ibidem g 61 exstat in αρχοντων pro Quid μεγαλοφρων, quod in Euagora 46 exhibent O pro τυραννικός2 - Neque id minimi saciendum, quod exiguae voces quales sunt Vel articuli forma se vel μέν

καί τε περ, saepius in optimis codicibus male omissae sunt.

quamvis in rebus minutis, ubi sententiae neutro modo damnum fit, auctoritatem optimorum librorum in universum sequendam esse conSentaneum sit, tamen sciamus oportet, hac ratione saepissime quidem menda tolli, nonnumquam vero inferri. In ea autem re a Bensetero mihi discedendum putavi, quod illo in praefatione lectiones suas ceterorumque maluit per CR-pita quaedam digerere quam continuo exponere. Vellem mihi licuisset sub una quaque pagina quae adnotanda Viderentur

subicere, sicut in Hyperidis Atiphontis aliorumque orationibus feci; quod cur in Isocrate fieri non potuerit ratio in promptu est. Enotavi autem lectiones Urbinatis Ambrosiani-

14쪽

que omnes quae mihi innotuerunt, eis tantum omissis quae ad scribendi loquendive magis rationem quam ad sententiam pertinent squales sunt ἄν - τὶν - εαν, - ἐδυνάμην, vel in quibus codicum nulla omino auctoritas est sicut ατ- του - αυτου); ceterorum codicum varietatem minus curandam putavi, nisi quod de vulgata lectione eadem quae Behherus rettuli In formis autem Voca orum quales modo significavi Bense-lerum plerumque secutus sum, etiam si quid non prorsus mihi probaretur; nolui enim nimis multa mutare, atque scienter illum in his rebus esse versatum non est quod moneam. In ceteris non raro ab eo digressus sum, adeo ut non multo minus trecentis locis haec editio altera a prima disserat. Coniecturas sive meas sive aliorum non ita multas sed tamen aliquas recepi, aliquanto plures in adnotationibus apposui. Editionibus quae post Benselerianam prodierunt usus sum hisce:

Commentationes autem Virorum doctorum quibus usus sum has

nomino.

Cobeti Cob.) scripta, multas passim coniecturas in Isocratem factas continentita. - R. Enger, ad Panegyr. 6 64 Philol. XXVI 1867J p. 711). - F. Κ. Hertie in M. Jahrb. 1874, p. 18). - G. A. Hirschig Ηi.), notationes criticae, Traiecti ad Rh. 1849. - s. Jacob N. Jahrb. 1874 p. 157). L. Κaysex Κ.), qui editiones Rauchensteini et Schnoideri recensuit in Annal. Heidelberg. 1855, p. 613 et in Annal. Fleckoiseni N. Jahrb. 1856, p. 356). Eius palmaria exstat coniectura Syrum. φ 36. - Fr. Rit schi Ih. Mus. XXIII f1868 p. 690), qui de loco Paneg. φ 97 bene meruit. - Η. Sisuppe in Symbolis ad emundandos oras. Atticos Gotting. 1873 4). Η. Usener in Lech. Graecis . Μus. XXV 1870J p. 592)

De sigiis codicum supra euositum est ; unum moneo, quod littera V. plerumque significatur Vulgata lectio ea quae ante Behkerum fuit quaeque ab eo ope Urbinatis codicis sublata est. Itaque nisi quid aliud enotatum est, intellegendum est Urbinatem Ambrosianumque, quatenus accurate cognitum habema, em lectionem praebere quae inter verba scriptoris legitur. Or. I. Inscr. ΠΡΟΣ ΒΗ NIKON Γ Bk.: 'ρος A.

15쪽

post υπαρχοντων in Γ litterae III vel IV deletae sunt. - μεν post σπουδαζοντων add. Γ Bh. om. etiam Stob. 92, 12). 28 - καὶ μη κτUιατα, et deinde κτάσθαι με κτῆσθαι Stob.

νοιαν Priscian. XVIII, g 158. 185 Bs.: γνωσιν ΓΖ Bk., γνωριο ὶν

16쪽

V. - ταυτην καλλιστην γενεσθαι V. - εργων om. υ; itaque

fori. etiam επιτηδευριάτων delendum, cf. 8, 62. 1, 5. - διοι- κοίης libri praeter Γ Turr.: διοικῆς Γ, διοικοις Bh. - μάλιστα Γ Bh. t καὶ μάλ. V. et Stob. 49, 25. βουλευεσθαι τὴν τὶμε- ραν scripsi cum Stob.: την ἡμι. βουλευεσθαι Γ Bh. , ἀγωνίζεσθαι την ημεραν V. N. g 11). - 3 τινὲς καὶ των ποιητων V. -

17쪽

EDITIONIS ALTERIUS. XI

4 μαλλον ἐδει τῶν αλλων παιδευεσθαι V. et Stob. praeter cod. Α, qui cum Γ consentit. - κατασταθωσιν V. Stob. - Οι με, γε πλ. Stob. Α. - ου πλησιαζουσιν αυτοῖς Γ et Stob. . cod.

partem recepta sunt in Antidosin φ 73); sed in Γ ibi dumtaxat prima et extrema Verba exscripta sunt. Prima 14) iamsi 72 paullum immutata legavitur. - ἄγνοιαν Γ pr E hic etBEO Ant. 73 non item 72) Bs.; dei. ανοιαν Κ. propter ἀνοη

Antid. , uncis inclusit Bs., eadem ratione etiam in ceteris locis huius orat. , quae illic omissa sunt, servata cf. Bs. de hiastu p. 37-39). quem contra dixit Brucliner inrogr. Schw0idnitet 1852); cf. etiam meum librum seΑM. Bereds. II p. 248 f. -

19쪽

EDITIONIS ALTERIUS. XIII

. . βελτίω τουτωνJ haec in Antid. post μεγα- λων λέγοντας 39) posita sunt. cf. Att. Ber. II, 250, 5. Bs. autem secutus Ant. ad extremam φ 39 post επισταμμοvo illa verba transposuit, eis quae interiecta et in A M. Omissa sunt ριηδε τους . . ἐπισταμ.) uncis incluSi S. - 39 μεγάλων Γη Bs.: μεγιστων. - 40 θαυμάσης BS. ex ci. Balteri qui cf. 1, 44. 5, 1. 81. 116. 11, 50. es1St. 1, 9. 4, 13. 7, 12. 9, 12):- λεγομενων Γ Bk.: ειρημενων V. et 1, 44. - παρελαθεν Γ Bk.: διελαθεν V. et 1, 44. - αλλων Γ Bk.: ἰδιωτῶν V. - οι δ' αυτοὶ Γ Bh.: ενια δ' αυτοὶ V. totus locus mihi graviter corruptus Videtur; fort.: . . πλῆθος πολλοὶ τ. α.κ. τ. ἀρχ. το μεν τι . . τὸ δ' , τὰ δ . . τὰ δ αυτοι. 41 τουτοις ΓE BS.: τοῖς περὶ V. sed recepta lectione optimorum codd. aut cum Smppio τουτ. τοῖς περὶ τ. επ. Scribendum erat, aut haec των επιτ. delenda; ipse hoc praetuli. - εξεστινειπεῖν Γ Bk.: εστιν ευρεῖν V. - χαριεστατον ΓΒk.: ειναι χαρ. V. - πλεῖστα ScripSi: τὰ πλεῖστα. - 42 πεπόνθασιν Γ Bk.:

20쪽

ἀποδοκιμαζειν I. - αυτω χρ. V. - χρήσιμος del. Cob. - 53 τῶν ante κτημάτων Rdd. Γ Bh. - σοι μεγιστην ποιήσειν V.

v. hic. - των. ζώων tid. BS.: των ἄλλων ζωων. - πολλφV. hic. - 7 γαρ καὶ περὶ V. hic. - περὶ των ἀδίκων V. hic. - καὶ των καλων τι. τ. αἰσχρων A M. : καὶ των αἰσχρ. καὶτ. καλ. codd. V. hic. - 8 ταυταις καὶ περὶ τῶν αλλων βουλευομενοι V. hic. - λεγειν δυναμενους Antid. , V. hic, Bs.

SEARCH

MENU NAVIGATION