장음표시 사용
21쪽
verbo ita coniungi vult, ut illa gradatio quae in verbis illuditis me v. l 5), decipior v. 27), inritor insit oculis et
auribus significetur. Sed erravit. Eiusmodi gradationem adeo solum positum nusquam apud prisc0s quidem scriptore indieat. Quod si verba illa in eodem invenirentur verSu 90etasortasse ' atque adeo inritor' vel ' inritor adeo' cf. Merc. 60)Scribere poterat, Sed ne tum quidem adeo inritor'. Huc pertinet etiam Amphitr. v. 169, si Bergilii Bettr. g. lat. Gr. I, p. 68. i. USSing coniecturam amplectimur, qui scripsit 'Adsiduo satis superque est quod facto aut dicto adeost opus quietus ne sis' codd. dicto adest opus'. Pa- reus et Langen 'dicto est opus'). Semel aut adeo iuxta posita inveniuntur, Men. 827 R:
Quaes0, quid mihi tecumst unda aut quis tu homo's sanan tibi Mens est aut adeo isti, quas m0lestast mihi quoquo m0d08 Sed cim verba manca tradita appareat et hoc loco Solo aut adeo iuxta posita legantur, haud scio an praestet Scribere servatis quae Ritschelius supplevit vocabulis usin est aut isti adeo quae etc. Eadem atque locorum quos laudavi ratio videtur eorum, in quibus neque adeo leguntur interposito eo V0cabul0, qu0
Asin. 762 sq. Ne epistula quidem ulla sit in aedibus nec cerata adeo tabula'. oen. IV, 2, 38 'Nec te nec me
Ego te non novi neque novisse de volo,
Dic mi harum rerum numquid dixti me patri limita Neque opus est Adeo muttit0,la quibus plenae duae conectuntur sententiae, non enuntiati eiusdem membra, constanti illo usu respecto, e quo prisci Scriptore que - adeo non adhibuerunt nisi vocabulo interp0Sito, Scribere malim: Neque adeo novisse volo cs. Ilae D.
III, 3, 28: Nec damus, neque pollicemur, neque adeo Volumus datum' et 'Nsique adeo impus est muttito'. tque ut
in Hec. v. sic scribamus facit quod, Si codicum scriptura Ser-Vatur, V0cabula opus est et adeo versu dirimuntur. Hoc qu0que monendum St, neque adeo interpoSito Vocabulo n0 legi nisi altera praecedat Sententia negatiVa, cum neque adeo iuxta posita etiam inveniantur, ubi nuntiatio praecedat assirmativa. Similis est condicio pauc0rum enuntiatorum relativorum. Ubi enim enuntiato alicui relativo alterum adnectitur quod gravius aliquid affert, pronomini nuntiati alterius apponitur
Amph. 678: Amphitruo ux0rem Salutat quammmnium Thebis vir unam esse optumam diiudicat quamque adeo' id quod maius esti cives Thebani vero rumificant probam'. Ροen. I, 2, 5 sq. 'Vis inter istas vorsarier prosedas quae tibi oleant stabulum quas adeo haud quiSquam unquam liber tetigit' ubi quasque scribendum proposuerim sed cf. Cici, de fin. II, 12, 37). Aquil. r. c. 2 Ut illum di perdant primu qui horas repperit quique adeo primus statuit hic
Uno loco qui coniunctioni adeo adiunctum invenitur: Cist. I, 1 l23 Quin ego nunc quia sum onusta vel honesta ')mea e Sententia, quiaque adeo me complevi flore Liberi, mage libera uti lingua conlubitumst mihi'. Quod si grad, tionem inesse in verbis concesserimus lecti onusta magi probanda videtur quam honesta Leno Conlubitumst mihi, inquit, libere loqui, quia onusta sum, qui aque cum Libero me complevi'. Fortasse huc pertinet etiam Lucii. v. 892 L: Quodque adeo fuerint qui temnere, Superbum'. Eodem modo eademque ratione adeo iuxta sive nive particulas ponitur Merc. 993: Si hercle scivissem, Sive adeo ioculo dixisset mihi, se illam amare, nunquam sacerem ennici es geRussi oderoen e es auch nurrim Scher gesagi').
' Langen non recte: adeo in praeterea.
22쪽
Pac. D. r. 300: Si te regeret pudor sive adeo cor sapientia imbutum laret'. Truc. IV, 3, 59 ' Verum qui improbust si urnas bibit sive adeo caret temeto, tamen ab ingenio improbust ' ). Amph. prol. 71: Seu qui ipse ambissit eu per internuntium: sive adeo aediles perfidiose quoi duint '' ). In Merc. v. 1018: Si quem scibimus seu maritum sive hercle adeo caelibem scortarier, cum eo nos hac lege agemus', scripserim: sive adeo hercle cf. Ritschi p. III, p. 250), nisi vocabulum hercle per adeo intendi mavis. Rud. 1420:'Vos ad venam vocem, ni daturus nil sim neque sit quicquam pollucti domi, nive adeo Vocatos credam vos esse ad cenam soras'. Aul. 645sq. 'Di me perdant si ego tui quicquam abstuli nive adeo abstulisse vellem me. Cum adeo his locis eadem ratione adhibitum esse atque iis quae supra protuli videamus, evinci puto salsam esse optonionem eorum qui dicant particulam cum coniunctionibus quae condicionem indicant coniunctam significare en eben, wenn wirklich εἴ γε). Quod ne ea quidem re infringi potest quod in Terentii Andriae v. 440 haec leguntur ' Num illi molestae quidpiam haec sunt nuptiae t Nihil hercle aut, si adeo, biduis aut tridui haec sollicitudo'. Ellipsin hic statuendam puto velut 'si adeo res pervenit si adeo est ut molestae sint'. Pseuduli v. 1104, qui ad hunc particulae usum probandum asserebatur, olim iam emendatus est et sic legitur: nisi si admonitust vel nisi est admonitus' veteres editiones: nisi adeo monitus'). Quibus disputatis venimus ad alium particulae usum qui huic est simillimus. Ut enim enuntiatio aliqua plena Supra modum efferebatur illa addita, sic adeo etiam adhiberi poterat, ut unius modo vocabuli vis intenderetur et in id praecipua converteretur consideratio. Quem particulae usum ex iis enuntiatis ortum esse crediderim, in quibus altera Sententia per', Η Α Κoch, Jahrb. 107, 20: si combibit, sive adeo caret te-
'I cf. Lue. 259 L. 'Gigeria instant sive adeo hepatica'.
que, aut vel neque particula adnectitur. Causae cur vocabulum aliquod maiore vi efferatur tam variae esse possunt,
ut eas hoc loco omittere mihi liceat singulis autem locis, ubi
necessarium Sse videbitur, ea proseram.
Haec vero ex constituenda videtur adeo vocabulo quod intenditur semper postponatur primum a vocabulo locum tenens portere.
Atque primum quidem ea enuntiata enumerabo, in quibus adeo verbis app08itum est. Haut. v. 172 'Egomet convivas moror ibo adeo hinc intro'. Ibo verbi vis hic augetur, ut quam necessarium sit intro abire significetur. s. Merc. 329: Nunc adeo ibo illuc'.
Andr. 59 'Undest y l A nobis i Hahae mirum vero impudenter mulier si facit meretrix Adeon videmur vobis esse idonei, in quibus sic inludatis 3 - Propera adeo puerum tollere hinc ab ianua' n. d. Wirs d Koh glete aus er Stelle').Ph. 45: Immo malum hercle ut nihil pudet i Quod dixi adeo et'. aut. 565: ' Vidi ego te modo manum in sinum huic meretrici inserere ii men limis oculis, ne nega. Fa- eis adeo indigne iniuriam illi, qui non abstineas manum:
Hec. 524 ' Vir ego tuos sim Tu virum me aut hominem deputas adeo esse γ' Phidippus mirum sibi videri diei in rinam ipsum re vera deputare virum n. d. du glaubst,irklich γ'). Huc pertinet etiam Hec. v. 695 'Confingis falsas causas ad discordiam, ut cum illa vivas, testem hanc cum abs te
amoveris SenSitque adeo uxor nam te.'. nuntiatio perque adnexa hic non gravius aliquid addit ut iis quos supra protuli locis, ubi que adeo coniuncta leguntur. Adeo hic
artissime cum sensit vocabulo componendum est, ita ut notionem vocabuli intendat. Laches id potissimum premit, sensisse uxorem virum salsas confingere cauSaS. Apud Plautum duo exstant huius usus exempla: Merc. 60 Interdum mussans conloqui abnuere: negitare 3
23쪽
adeo me natum suum', quo loco Langenius adeo verbis Gau, noe daau non recte interpretatur Adeo particula verbo nectitare addita summa eius qui loquitur indignatio significatur. Alter locus est Rud. v. 1388: Dandum huc argentumst probum id ego continuo huic dabo adeo me ut hic emittat manu'. alecheisenus, Handius, Holigius, Freundius, Langenius post cibo interpunxerunt, cum adeo ut interpretarentur vocabulis: in de Absichi dass. zu dem Meehe dass. Sed errasSe videntur, quia nullo modo probari potest adeo apud priscos quidem Scriptores idem valere atque eo onsilio ') Loci enim qui asseruntur ad hanc particulae noti0nem comprobandam alius sunt condicionis. J Aululariae enim v. 739 'Id adeo te oratum advenio, ut animo aequo ignoscas mihi', adeo pronomen id intendit et enuntiatum secundarium ex verbo orandi pendet. Eodem munere fungitur adeo in Cas. v. HI, 3, 6. In St. v. 701 'Abi tu sane superior atque adeo ut tu Scire possis pacto hoc tecum divido etc.', vidimus adeo cum atque esse coniungendum et significare gradationem me Aul. v. 33
infra videbimus. Ἐquidem Holigio et Molgio Lex. auctori
bus post adeo in Rudentis illo versu interpungendum ceBSe0, ita ut particula dabo verbum cum vi efferat argentum dandum esse Gripus dicit quod cum necessarium sit, nunc iam se id daturum praedicat. Adeo hoc loco eadem ratione positum est atque in Haut illo vers 17 quem Supra laudavi. Quibus locis respectis haud scio an probabiliter in Militis v. 138l, ubi versus mancus esse videtur, Scribendum sit 'Me
quaerit illic ibo adeoJ huic puero obviam cilico hinc puero 'B. sic ibo huic puero reli.). Substantivis adiungitur adeo his locis St. 215 rae
maerore adeo miser atque aegritudine consenui'. selasimus hoc potissimum premit se prae maerore conSenuiSSe. St. 664 'Ibi voster cenat cum uxore adeo et Antipho'. Stichus cum vi quadam etiam uxorem, quod mirum Sit, convivii sociam esse praedicat. Tun 204 'Spero fratrem prope-
modum iam repperi88e, adolescentem adeo nobilem'. hais praedicat fratrem esse adhuc adolescentem et eum quidem nobilem. Merc. 232: osterius quam mercatu fueram capram), visus sum in custodelam simiae concredere. a Simia adeo post haud multo ad me venit' ubi angenius adeo cum ea pronomine coniungi vult. Adeo hic mea quidem sententia
substantivo simia additur, ut in Simiam nunc omni c0nve latur consideratio cuius quidem usus plura inveniemus exempla, ubi de particula pronominibus addita disputabimus. Similis est condicio particulae in v. Merc. 104: ostridie hospitem adeo oro, ut vendat mihi', nisi cum Ritschelio
post adeo interpungere et adeo pro verbo accipere mavis et Cas. III, 3, 5: Quem hercle litem adeo perdidisse gaudeo'. Iuxta alia vocabula, adiectiva, numeralia, ad Verbia adeo positum legitur his locis Stat Caec. r. c. 101: Mirum adeo nisi frater domi ebrius turbam dedit' 'es Ware gang underbar'); cui loco quam proxime accedit Capt. v. 824: Edictiones aedilicias, habet : mirumque adeo ni hunc Aetoli sibi fecere agoranomum', i. e. rita ut maxime mirum
sit ni te Haut 109: Nulla adeo ex re istuc fit nisi ' quo loco
reSpecto in Bacch. v. 15, ubi ex coniectura Hermanni leguntur: Sed nilne huc attulistis inde auri domum,
pro huc ScripSerim adeo quae coniectura mihi lenissima videtur, cum vocabulum proximum ab at literis incipiat. St. 12 'Quot adeo' cenae quas deflevi mortuae ' cs Luc. XXX, 892. Most. 280 'Verum illut esse maxuma adeo par vostrorum intellegit'; ubi angenius ' maxuma id adeo pars scribere vult Amph. 1134: Quae futura et quae facta eloquar, multo adeo' melius quam illi quom etc. '. Truc. ΙΙ,1 6. Verum aput hunc mea era sua consilia summa el0quitur
' Langen non recte: ideo in ad haec. 3.
24쪽
libere, magisque adeo consiliarius hic amicus est quam auxiliarius' quem locum Reinhardi Stud Studien I, 10 Spurium esse declarat Icf. Cic. de orat. II, 4, 15J. ec. 220 'Minumeque adeo mirum'. ec. 240 'Et merito adeo' 'und gangmit u und Recht')- Ph. 679 'Opportune adeo argentum nunc mecum attuli'. Truc. I, 2, 101 Immo adeo ut nuntiatumst, iam hic adfuturum aiunt uti adeo' abeo CD. abeae B Langenius isslingitim secutus Jahrb. 97 627 lectionem ab eo retinet)- Cas. V, 4, 23: Si unquam posthac
aut amaSS Casinam aut occepso modo nedum amaSSO, Si ego
unquam adeo p0stlia tale admisero'. aut 54: Quamquam haec inter viis nuper notitia admodumst inde adeoqu0m agrum mercatus es)', 'gerade vo de Zuit an o '
cf. Verg. cl. IX, 59). Amph. 982: Haec curata sint ac sis, pr0inde adeo ut velle vied intellegis'. Hec. 20l: Utinomnes tulieres eadem aeque studeant nolintque omnia itaque adeo uno animo omnes socrusiderunt nurus'. d. 710.
Men. 718 'Itaque adeo Diure coepta appellaris Canes'. quit. θ. c. 8. Afran. r. c. 1l0 cI. Cic. de leg H, I 0, 23 ergo adeo'). In Eunuchi v. 3ll sq. ubi libri exhibent:
Fac is nunc promis8 adpareant.
8 adeo digna res est, ubi tu nerv0s intendas tuos, Haud similis virg0st virginum n0Strarum,
omnes fere editore ut hiatum tollerent sic adeo pro si adeo Scripserunt. Quam quidem coniecturam non probaVerim, quamquam concedo sic adeo suo iure dici posse aeque atque inde adeo, itaque adeo. Neque enim Satis persuasum habeo verba Sic adeo eici pro epiphonemate accipi 0SSe, cum Sic BuS- quam hoc modo apud priscos Script0res positum inveniatur Ps. v. 1129 excepto Mahim quod tibi di dabunt sic celestu's', ubi lectio incerta est, cum codices aliam aliuS Xhibeant lectionem di m. DF - sis nisi CD ut FZ); neque si ita intellegi potest, ut ad ea quae Sequuntur
' Langen non recte interpretatur ' vel iure'.
Spectet, cum enuntiata, in quibus si hac ratione adhibetur, alius sint prorsus condicionis. Donatus et Eugraphius sive
adeo in libris inveni88 videntur, qu 0rum prior locum sic interpretatur: Fac si vi nunc Sive adeo digna res est' ita ut sit sis pro si vis f. Asin. 683. Quae lecti sensum aptum non efficit. quidem locum rec0nditiore aliqua laborare corruptela putaverint; quod quidem eo pr0bari mihi videtur quod Donatus testis est versum I in quibusdam codicibus non legi. Scribendum propon0: haec adeo digna res est etc. Haut raro lautus et Terentius adeo particulam uno adverbio adiunxerunt. Atque Drmula hac is utitur qui iam plura verba locutus orationem finit cum dicit, quid nunc iam facturus sit vel quid fieri velit. Qua re uno adeo locutioni etiam locus est, Si quis minas iacit Asin. 530sq. Ecastor n0bis periclum et familiae p0rtenditur, dum eius exSpectamus m0rtem, ne OS 0riamur fame. Nunc adeo nisi mi huc a genti defert viginti minas, ne ille ecastor hinc trudetur fora8. rvc. II, 2, 2. Rud. 728. s. 143. 855. Andr. 775. Eun. 806. Rud. 139. Cas. III, 2, 4. Merci 329. Trin. 855. Curc. 715. d. 989. Men. 1l9. s. 185 Mil. 159. it. r. c. 63. Iam re8tat, ut ea numerem exempla in quibus adeo pronominibus p08tp08itum St, ut mai0re ea vi efferantur. Primum quidem ea profero, in quibu particula pron0minibus per80nalibus adiuncta est, velut in Mil. v. 1192 'Ille iubebit me ire cum illa ad 0rtum ego adeo ut tu scias prorsum Athenas abibo'. 'o 0 loco intenditur, quia pronomini ille cum vi opponitur. Similis est condicio horum Truc. IV, 3, 4: Abduce eg adeo iam illi remittam nuntium'. Bacch. 829 'Libertatem
Chrusal largibere: ego adeo nunquam accipiam'. Quo particulae usu respecto Scribendum propono in v. Trin. 590, ubi metrum non Stat: 'Tu istuc cura quod jussi, ego adeo iam hic ero ' R: eo tu
25쪽
Trin. 203 'Nil est profecto stultilis quam urbani adsidui
eive quo Scurra Vocant. Atque egomet me adeo eum illis una ibidem traho', ubi adeo indignantis est. Eun. 247 'Hoc novomst aucupium: ego adeo hanc primus inveni viam'. Ego adeo hic est gloriosius de se praedicantis, ut etiam in Bacch. v. 968 'Pugnam conserui Seni eum ego adeo uno mendacio devici'. Rud. 1199 'Eam de genere summo adulescenti dabo, Eum ego adeo arcessi huc ad me quam primum volo', ubi haud scio an praestet ego pronomine deleto 'Eum adeo a cessi huc scribere, cum Daemones, qui antea de filia locutus est, ad adulescentem transit et in eam convertit considerationem. Stat Caec. r. c. 34 'Iam me adeo manta, iam hoc vide'.
Andr. 579: Qui scis eos nunc discordare inter se i Ipsus mihi avos dixit. - ut adeo iam eius verba audies'. Ps. 215 'Ibi tibi adeo lectus dabitur, ubi tu hau somnum capias' 'da vird di und keinem andern '). Rud. 731: Ita
ego te hinc ornatum amittam tu ipsus te ut non noveris. vos adeo, ni caput exoculassitis etc. d. 797: Ex te adeo est ortum'. Adeo fortasse restituendum est in v. Bacch. 495: Serva tibi sodsilem si mi adeo silium' R. mi autemJ3. Particulam pronominibus demonstrativis et determinativis appositam interpretamur plerumque vocabuli serari, octar, eben, aut vocem magi intendimus pronuntiando. St. 176 Propter pauperiem hoc adeo nomen repperi'. Hec. 821. d. 629. Mil. 1295 Hoc adeo fieri credo consuetudine'. aut 1054. Merc. 1024 ' Haec adeo edico ex hac nocte primum ut lex teneat senes'. aev. h. c. 10. Hec. 690 'Cui
tu obsecutus lacis huic adeo iniuriam'. Amph. 254. un. 233. Ρh. 44. Amph. 468 ' Ille adeo illum mentiri sibi credet.
In Epid. v. 705 ste pronomini adeo ex coniectura adnexum est et leguntur in veteribus editionibus: Istis adeo te tetigi triginta minis' Uss. 'Iste fateor, tetigi tr. - , Goetet: 'Istam ob rem te tetigi tr. m. '). Epid. 66 sq. ilerique homines quos quom nil refert pudet, quom usust ut pudeant, ibi eos deserit pudor. Is adeo tu's 'ul. 290 ' Vicini huius Euclionis hinc e proxumo sc ducit
filiam). ii adeo obsoni hinc dimidium iussit dari'.
Ad 40 'Atque ex me hic natus n0 est sed ex fratre. Is adso Dissimili studio est iam inde ab adulescentia'.
Sic Umpsenbachius locum scripsit secundum codices omnes uno excepto Bembino Donatus quoque iam versum Sic legio Adeo pronomini is additum est, quia in fratrem transit oratio. Flecheisenus embinum, cuius lecti a correctore recenti inducta Videtur, secutus pro is adeo exhibet eae meo. Rud prol. 36. h. 645. mph. 952. Most. 477 'Scelus factumst iam diu antiquom et vetus id adeo nos nunc factum invenimus'. Epid. 53. Aul. 23. ul. 739. Epid. 15.Αndr. 162. Haut 1004 'Aliquid gnato conficies mali idque adeo miror etc. '. un. 545 Idque adeo visam'. oen. III, 5, 36: 'Idque adeo inest'. Andr. 585 'Idque adeo metuen VOS
Fortasse adeo etiam aptius legendum est in Merc. v. 547: Breve reliquom iam vitas spatiumst: id adeoJ
et in Bacch. v. 269: 'Habstin aurum Id adeo mihi dici volo R. primum). Pronomini ipse adiecta est adeo in v. Haut 804: Ipse adeo adest abi', et Andr. 415 'Ipsum adeo praesto video', et Asin. 403: Atque hercle ipsum adeo contuor'. In enuntiatis quae hucusque laudavi vidimus adeo particulam non poni nisi certissimis legibus. Iam restat ut de paucis quaeratur loci8, quibu ita posita invenitur, ut op
26쪽
timo iure putare nobis videamur eos esse depravatos et emendatione egere.
Atque ut ad versum illum Mostellariae, unde prosecti
sumuS, redeamus, cum nihil esse causae viderimus, cur adeo particulae notionem: ad haec' 'praeterea vindicemus, equidem odice FZ secutus proposuerim scribere: Ab eo etiam laenus creditum audio'. Alter locus est Aul. o. 440 441, ubi codices hanc exhibent lectionem: Morito id tibi actum est.
Adeo ut tu meam sententiam iam noscero possis.
Adeo hoc loco serri non potest, cum non habeat quo refer, tur. Qua de causa aliam alii proposuerunt lectionem, velut Magnerus at pro adeo es Poen V, 2 69 'At ut scias nunc Brixius atque adeo collato St. v. 701 ' Atque adeo ut tu scire possis', qui alius est condicionis' cf. p. 26). quidem Curculionis v. 715 simillime conformato 'Nunc adeo ut tu scire
poSSis, leno, meam Sententiam' respecto Scripserim servatis lectionibus tu et Oseere ram deleto, quod ex illographia ortum esse potest ex praecedenti sententiam:
Hoc loco solo et adeo leguntur. quidem, cum gradationem inesse in altero enuntiati membro non intellegam, adeo deleto et Bembini lectione pertinere pro attinere Servata, Scribendum
propono 'factam et ad te pertinere hanes Omnem rem'. Facillime fieri potuit, ut adeo in textum irreperet, cum iisdem incipiat litteris atque adtinere, quod in reliquis codicibus legitur.
Utrum ego perplexim lacessam oratione ad hunc modum, Quasi nunquam quidquam adeo adsimulem, an quasi quid indau
Consentio cum Langenio adeo hic serri non posse. Neque enim cum quidquam vocabulo coniungi potest, ut maiore id vi efferat, neque gradum significare potest. Accedit ut odice omne uno excepto in eas pro adeo exhibeant. Quibus de causis hanc lectionem servandam esse putaverim, ni8 cum Langenio locum reconditiore laborare corruptela credere maleS. Poen. IV, 2, 47. Diespiter m sic amabit lit quidem edepol dignus es.lli ego hanc familiam interire cupi0. Hoc l0co solo apud Plautum si sequente ut particula in iuramento legitur ut etiam in erentii maut. v. 463: Sic me di amabunt, ut me tuarum miseritumst, Menedeme, fortunarum' quamquam monendum est in Haut versu codice etiam ita exhibere sic meo, manu Secunda Supra ScripSit ita, ita me G). In oen. v. si habet aliquid excusationi8, quia oratio ab altero continuatur. St. 471 472. cenam illi apud syli Quoniam salvos adusnisti
Locatast opera nunc quidem tam gratiaSt.
Hic habes formulam sollemnem abnuendi tam gratiaSt', quae legitur etiam in v. Men. 387: Eamus intro, ut prandeamus il Bene Vocas tam gratiast stam BCD tamen Z), Ps. 713:'Quin tu, quod opus est, mi audacter imperas it Tam gratiast' tam graciam B. om reli Ino nihil nisi rat apparuit), Merc. 948 'Ut valuisti quid parentes mei valent Tam gratiast: bene Vocas, benigne dicis etc. ex coniectura Ritschelii l). Alii alio modo tam quod hac in sormula legitur intellexerunt. Sic Ribbeckius Lai. Partic. p. 28 versu illo Horatiano qui in epist. I, 7, 8 legitur 'Benigne tant teneor
27쪽
dono, quam si dimittar onustus', respecto ellipsin in verbis tam gratiast statui voluit, ita ut nuntiatum aliquod correlativum Suppleatur velut quam si accepissem quod offers'.
cum manuum motu pronuntiatum 8Se putant quo indicetur, quam magna aliquis gratias pro re quadam agat'. Lorengius conferri vult quod sermone Italorum qui nunc sunt dic, tur: ante graziel Alii denique tam ita intellexerunt, ut tamen particulae adversativae vicem obtineat. Qua de re priusquam decidere possimus, neceSSarium mihi videtur uberius de adversativo particulae tam uS diSputare, de quo multum iam disceptatum est neque certius aliquid discriminis usque adhuc allatum video. Tam adversativa cum vi a priscis scriptoribuS Sse positum Festus p. 360 testatur, cum dicit 'At antiqui tam etiam pro tamen usi sunt' quod ut probet quatuor profert exemplae Scaenicis poetis sumpta. tque verum esse quod docuit, cum inde confirmari videtur, quod codex Ambrosianus in St. v. 44 'Etsi illi inprobi sint atque aliter nos faciant quam aequom sit, tam pol noxiae ne quid magis sit, omnibus obnixe opibu nostrum nos officium meminisse decet', tam exhibet ), tum inde quod usque ad posterioris aetatis scriptores tam incomposito tam etsi adversativam sibi vim vindicat.
Iam si quaerimus, quid ii qui particulam attigerunt de ea docuerint, haec fere invenimus RitSchelius Trin. prol. 142 143. h. Mus. XIV, 399. i. opuSc. IV p. 405 V, p. 389),
eum tamen apud Scaenicos poetas nonnunquam ita positum inveniatur, ut unius modo syllabae vel pyrrhichii mensuram es Mulier, Plauti Pros. p. 148 aequet, tam illud breviatam esse formam et natum esse ex tam quod correptione ex tamen factum sit confirmat. Quae sententia etiam multi Probatur qui linguarum comparationi quae dicitur operam navant
' Non me fugit in inscriptione quadam tam etiam hac cum vi inveniri ci. Oreli. 4360. Ritschi Rh. M. 1859 p. 399); sed cum etiam alias mendosissime illa sit descripta cf. Corssen, eitr. p. 275 jure Suspicamur, Scriptoris tam illud esse mendum.
Bettr. p. 272 q. Au8Spr. N p. 248 censet tamen et tam esse nata ex tam et tam in locis quos Festus affert peculiarem suam ibi Servare notionem sol). Nuperrime oh. vicala Wiene Studien 1879 p. I 47 sq. de particulis tam et tamendisseruit et docuit primitivam utriusque particulae vim SSeso ehr. Iam ipsius verba asteram: NotWendi mus manannehmen, das de Begi iis o se h eine nati irliche Ver
tamen in de Bedeuiunt ebens selir, glei ch sehr suhite. De Gedanke de Salges, in dem tamen vork0mmi, Stetit udem vorangehenden im Verhalinisse de Gegensaiges und Wider- Spruch8 e Rir angedeutet, da8 de mi tamen egeichnete Gedanhe ebenso nichisdestoWeniger statifindet als de stillier erWalinte, Ra eiu indernis sein solite, nichi Statilande'. Quae cum dicit vir doctu rem acu tetigi8Se putanduS St. Quid enim obstat quominus tam illud in versibus quos Festus laudat pro particula comparativa accipiamus 3 Quod si apud Titinium 1 r. c. 157 legimus: Quamquam estis nihili, tam ecaStor vobis consului', locum sic interpretari licet: 'eodem modo atque nihili estis, eodem simul vobis consului atque i probi essetis')'). f. Capt. 43 'Equidem tam sum servus quam tu, etsi domi liber sui . adem ratione tam etiam in altero Titinii versu D. c. 156: Bene cum facimus, tam male ubimus' in Naevi r. c. 130 'Quid si taceat, dum te videat, tam etiam sciat quid scriptum sit' sc quam Si loquatur), et in Stichi illo versu accipiendum est. Ennii verSu tr. reli. V. I 0): Illae meae tam potis pacis potiri', in cenSum Vocari nequit, quia apparet locum non verbo tenus traditum SSe, ita ut de sententia certi nil concludi possit. Huc accedit aliud quod gravioris mihi momenti esse videtur ad Sententiam nostram confirmandam. Quod si enim
28쪽
lacos quibus tametsi et tamen eis vel inverso ordine etsi tamen etsi tam apud priscos Scriptores inveniuntur inspexeris, videbis tamen non esse p0Situm nisi certissimis
legibus . Tamen tum modo Scriptum legitur, si singulae particulae
versu dirimuntur aut si tamen Sententiae conceSSivae p0St- positum ad extremum versus locum reicitur, velut in v. Cas.
Vapulo hercis invitus tamen Etsi malum merui'. Mil. 1209. 10: 'Postremo tamen Etsi istuc mihi est bumst, quia ero te carendumst optum0Saltem id volup est' Capt. 742 'Etsi pervivo usque ad summam aetatem, tamen Breve spatiumst perferundi quae minitas mihi'. Haut 225. 226 U: Hic elinia, sis is qu0quo suarum rerum sat agitat, tamen Habet ens et pudice eductam, ignaram artis meretricias' Fl. male sat agit, tamen habet)aut Si tamen non proximum a Sententia concessiva locum obtinet, velut in Hec. v. 243: TtSi scio ego meum iu eSSe,
, Tam etsi his in versibus legimus: Amph. 977: Audis quae dico tam etsi praesens non ades'. Aul. 768 'Tam etsi fur mihi es, molestus non ero Curc. 259 'Tam etsi non novi dabo' Mil. 744. St. l. 205. Aul. 768. Amph. prol. 21. Men. IPs. 244 47I. Merc. 595. Capt. 321. Andr. 348. Eun. 216 316. h. 428. Poen V, 4, 32. I, 2, 129. Enn. D. r. 165 3 cf. Luc. . IN2 775. Cum codicibus tam etsi restituendum videtur in v. St. 27 'Tamen Fl tam si faciat minum irasci decet' A exhibet tam etsi orin. 679, ubi Ritschelius in prima editione 1848 scripsit 'Facile inventust datur ignis, tamen etsi ab inimico petas nunc Brixium ut videtur secutus exhibet: 'Facilest inventu datur ignis tam etsi ab inimico petas'. Etiam in Pers. V. 361 sq. 'Eriis si minatus est malum servo suo 'amen Sidaturus non est, ubi captumst flagrum i Dum tunicam is ponit quanta afficitur miseria', tam etsi scribere praeStat cf. codd. .
ut te cogam quae ego imperem sacere: eg tamen patrio
animo victu laciam, ut et c. aut Si Sententia non plena est, velut in v. Most. 1167: Verberibus, lutum, caedere pendens Tamen etsi pudet γ' et Andr. 864: Ego iam te commotum reddam i Tamen etsi hoc verumst i Tamen'. Quibus locis respectis optimo mihi iure hanc legem constituere videor tam tum modo ad ver Sati Va quadam cum vi a priscis scriptoribus es Se o Si tum et poni potuisse, ubi e structura ipsa iam enuntiatorum Sati appareret alteram sententiam alteri ex ad VerS opponi tamen vero particulae locum fuisse, ubi necessarium videretur animum eius qui audit intendi id quod ex aequo apponitur X ad Ver SOopponi. Qua de causa tamen particulae ubique locuS St, si non praecedit vel Subsequitur nuntiati etδi, quamquam, dum, cum particulis Vere c0ncesSivis lata, aut Si particula non proximum ab sententia concessiva locum obtinet, velutinosin. v. 497: Quamquam ego sum Sordidatus, frugi tamen
Sum nec poteSi peculium enumerari'. Quae cum ita sese habeant non dubito quin errent qui dicant tam illud factum esse ex tamen. Dixerint tamen particultam adversativam tum denium inventum SSe cum tame enuntiationum, in quibus poneretur, natura adVerSatiVam quandam induerat notionem, novaeque huic particulae peculiarem sedem fuisse in sententiis in quibus ex formatione ipsa enuntiatorum colligi non posset alteram sententiam alteri 0pponi. Qua de causa Corssenum Bettr. 279 recte iudicasse putaverim en illud particulae adnexum syllabam demonstrativam en dat siehe dat s. ην Corssen, Ausspr. ID, 36)e8Se et eo fungi munere, ut animus eius qui audit advertatur magi ad ea quae dicantur. Quod vicata monuit en illud pro particula illa demonstrativa haberi non posse, nullius mihi
momenti SSe Videtur, cum saepius Syllaba longa uSi cotidiano c0rrepta PSSe conStet. f. nisi, quasi, ubi, ita vide
29쪽
Sed novum qu0que argumentum exstat quo optime illustretur tam ubi adversativi tamen vice fungi videtur, non
esse correptum ex tamen et comparativam re Vera SSe particulam. In Militis enim versibus 27 628, ubi editiones exhibent: 'Itane tibi ego videor oppido chei unticus tam capularis iamne tibi diu videor vitam vivere γ' codices Dexhibent capularistamine FZ capular stamine, B: Opularis tam me, quod corruptum Sse videtur ex tamine illo
quod reliqui codice praebent. Neminem adhuc cogitavisse video de hac codicum lectione retinenda Plautoque restituenda. Tamine enim, quod hoc loco' invenimus, quid aliud est nisi tame illud, quod Festus p. 360 etiam in carmine positum eSSe pro tam testatur, cum ne dubitativo compositum, quale factum est itane ex sie ne tutis Mil. 290), nuncine, usquia Mo8L
etc. cf. Ribb. eitr. p. 5 l). Atque aeque ut alae, unde irine ortum St, primigenia particulae forma est, itidem haud Seso an tam prius sit quam tam Quod ut credam etiam eo adducor, quod in reliquis particulis comparativis stirpi pronominali a qua ductae sunt semper adnexa invenitur Syllaba, quae demonstrationem exprimit et eo fungitur munere, ut oculis vel auribus significetur relationem ac similitudinem inter
duas intercedere res Procedentibus temporibus postquam tam ab usu remotum est et tam Solum et unum in Su SSe
coepit, actum videtur, ut ne dubitativum simplici tam adnecteretur, unde, cum itera m in extremitate dictionum obscura sonaret '), anne illud ortum est quod Paulus exc. Fest. p. 358)apud Afranium D. c. 412 'Τanne arcula tua plena St aranearum legi testis est. Sed haec hactenus. Iam illuc unde
In Merc. quoque v. 172, ubi codices tandem exhibent et editores aliam alii proserunt lectionem, haud scio an scribendum sit 'Tamine indignus videor' et in s. v. 472 'Mihin domino servos tu suscenses 3 Tamin tibi mirum id videtur' LoWe anal Plaut. p. 168 docuit tam in codicera scriptum esse, reli exhibent iam . '' Quint. IX, 4 40. VIII, 3, 45 Priscian Donat, Ad II, I, 53. Cic. orat. 45, 145. Nelius Longus p. 2236P.
Quod si verum est, quod demonstrasse mihi videor, tameparticulam ab initio fuisse comparativam, diluitur eorum pinio qui putent tam ex correptione esse factum ex particula adversativa tamen, et evincitur tam ubi in sententiis adversativis legitur, meram particulam Sse comparationis. Cui Sententiae magnum mihi adiumentum inde parari videtur, qu0d particulae tam etsi coniunctae ubique fere ita sunt in versu pronuntiandae, ut duarum m0d Syllabarum aequent mensuram et primae duae syllabae in unam corripiantur; quod fieri non potuisse putaverim, Si tam ex tamen esset correptum ). Duo modo loci constanti quem dixi usui repugnant, de quibus videamUS. In Curc. v. 503 504 leguntur:
Qui constitit, culpant eum, conspuitur, vituperatur, Eum rem fidemque perdere, tam etsi nil fecit, aiunt.
Quae si codicum Scriptura vera SSet, ultima perdere Vocis syllaba vel tam produceretur necesse e8Set equidem hic tamen, quod Bothius uno in codice legi testatur, ScripSerim, quod optime huc quadrare puto. Aiunt enim verbo addito significatur verba tamen etsi nil fecit proverbii loco dici. Habemus igitur nuntiationem aliquam non plenam, in qua tamen etsi particulis locum fuisse ex v. ndr. 864 et uost. 1167, quos Supra laudavi, apparet. Alter locus est s. v. 244 R:
Redi et respice si n0s tam etsi occupatu's,
ubi iam Flecheisenus recte scripsit: tam et8s occupatus'; cuius lectionis vestigia in codice B latere haud scio an Suspi
Iam cum probaverimus priscos Scriptores tam particulam c0mparativam etiam in adversativis enuntiationibus, Sed non
nisi certissimis sub legibus posuisse, quid est quod dubitemus ubique tam illud pro tamen, quod in libris manuscriptis legitur, SubStituere, nisi iustae afferri possint causae γ' Ritschelius tam et syllabas ita pronuntiari vult, ut aliquo modo extrita brevi vocali ci una tantum syllaba audiatur id quod ipse et Flech quadam nota singulari sic significaverunt tam etsi
30쪽
Restituendum tam videtur in v. Rud. 1350:
Tam fiat lai iii fidem frvaveris es Bothe, Flech. . eas. II, 6, 9: Intro abi et quamquam hoc tibi aegrssi sim fac accures laicet' cf. Bothe).Mil. 1354. 55: Quamquam alios fideliores semper habuisti tibi,
Quam me, tam tibi habeo magnam gratiam aerum omnium' cf. B. r. l. . Rud. 382-384: Etiam qui it lavatum In balineas, quom ibi sedulo sua vestimenta servat Tam sub rupiuntur' cf. l.).M0st. 858. 859: Servi qui quom culpa carent, tam malum Metu0nt, hi solent ess utibiles eris'. Afran. r. c. 124 125: Quamquam istaec malitiosa non tam calleo, Tam non seselli' cf. B.; libri tam nons, Ribb. tamen f) 3.
Cato origg. lib. IV, 7 J. p. 19, 10: Nam ita evenit, cum Saucius multifariam ibi factus esset, tam vulnus capiti nullum evenit' tam Reg. tamen Vati, tum Roti. 3. Cato orat reli J. p. 33, 5 'Atque quamquam multa nova mi racula secere inimici mei, tam nequeo desinere mirari eorum
audaciam'. Retinendum vero est tamen in v. Poen. I, 1, 68:'Quamquam cupito in cord vorsatur, tamen
Tibi auscultabo tuost. 766: Immo edepol vero, quom usquequaque umbrast, tam0n Sol semper hic est
' In Pac. v. r. r. 20 scribendum proposuerim: Di me etsi peridunt, tam esse adiutam me petunt' petunt redd.), et in Tit. r. c. I I9: 'Etsi tacebit, tam gaudebit'.
Rud. 1124: Vidi stor miluom, etiam quom nihil auferret, tamen',
quia his locis particula ad extremum versus locum reiecta est et optime illa versus terminatur. In vv. aut 53 sq. Quamquam haec inter nos nuper notitia admodumst Inde adeo quod agrum in proximo hic mercatus S Nec rei fere sane amplius quicquam fuit: laamen vel virtus tua me vel vicinitas Facit ut te audacter moneam' et Curc. 465 466: Quamquam cum istoc mihi no-goti nihil est ipsi Phaedromo i Credidi), tamen adservabo',
tamen ideo positum videtur, quia parenthesi intercessit, ita ut acriore adhortamento opus esset ut animus audientis adduceretur ea quae dicerentur ex adVerso opponi.
Etiam in v. sin. 497 498: Quamquam ego sum O didatus, frugi tamen sum' Cist. III, 3. Pers. 655. Amph. 542. Rud. 534. St. 745. un. 243, praeterquam quod in compluribus particula versum terminari apparet, tamen ideo retinendum est, quod non pr0ximum ab nuntiatione concessiva particula locum obtinet. In Attii v. r. tr. 234 'Probae etsi in segetem sunt deteriorem datae Fruges tamen, enitent', post datae interpungo. Nunquam demde tam adversativa cum vi adhiberi potuit, ubi oppositio quae efficitur alia iam particula significatur, velut eis - verum tamen Ph. 407 eis ι - sed tamen erS. 602 quamquam, verum tamen Eun. 173;
aut si particula sententiae concessivae ipSi inseritur, velut in v. Amph. 49l: Quamquam, ut iam dudum dixi, resciscet tamen Amphitruo omnem rem', et Haut 119; aut si post sententiam simplici a vel ut ut quanta quantalvocabulis elatam positum est, velut in v. Mil. 747 748: Si
illis aegrest mihi quod volup est tamen id quod odiost laciundumst ' Cure. 5. 6 'Si status condictus cum hoste intercedit dies, tamen est eundum', Mil. 189, Truc. IV, 3, 59, II, 7, 13, Capt. 224 Cist. I, 1, 69, Caec. r. c. 144 Iuv. h. c. 4 Luc. L. 148 671, Cato. J. p. 83, 6. Poen prol. 51),Ph. 53l: Sed ut ut haec sunt, tamen hoc faciam, Ph. 904: