Subjecta rei cum actionis verbis conjungendi usus quo modo in prisca: quae ...

5쪽

SCRIPSIT

7쪽

PARENTIBUS CARISSIMIS

9쪽

PARS I. g 1. De subiecto rei cum Verbia agendi coniuncto quid sentiant viri docti.

Notissimum est illud praeceptum grammaticorum nostratium libris frequentatum, quo latine scribentes subiecta rei cum Verbis, quae otionem significant, coniungere Velantur. nam quamquam nos patrii sermonis usu assust res sive abstractas sive concretas

personarum instar habere acile patimur, Romani severiore cogitandi ratione astricti parcius illa lioentia usi sunt de hac quidem renem dubitabit; neque tamen facile est, accuratius regulam describere grammatici nostri omnos fero rem leviter tetigerunt inter quos nomino andium, qui nostram quaestionem praestrinxit in libri sui, qui inscribitur lohrbuoli des lati stila d. 2 g. 162, his verbis: ,,die nouere sprachen ersolae sic in thro grossero abstractio die ansoliauliinhsit adurch, das si de abstracten bomissias inen lebendigen gegonstand botrachion undisi dem morte in Verbum activum verbinden im late inis chen reis dios so-gar in das gessi de re inhoi liber, da telo ortor abstra oler egri reo in solo ho solbsit haligo bolebun undisor soni figi run nichi gulassen. hior hannnur die vertrauthei mi dem praehgebrauo uns bolehren, Wie eit die anWondun des an sicli moglichon Ostattet mird, und b die Verbindvng mur Mit ei nem lassivum inuiuasi 'ar die sputero

10쪽

latinita gowan auo his moli Dethoit und umfang. - man hannnioli sagen philosophia agit de finibus bonorum et malorum, moli abor in philosophia agitur . . . . dagogen Oio de senec. 6, 5 a rebus gerendis senectus abstrahit.

deinde R. lolgius in libro suo ,handbuch dor at stilistih Leipat 1874) 25 adn. 5 de nostra quaestione haec dicit:

,,mit grossor Vorsicht at man sernor arausis achien, assbe verbindun eines geliWortes it inem substantivbegris immerdis reinhei dos ausdruch geWahrt teibe. g. b. sagi an mi Cic. Att. 1 14 non me offendit Veritas litterarum tuarum; id. p. VI, 1, ii simus igitur ea mente, quam veritas et ratio praescribit aucti sagi an ratio cogit, de ratio aperit. man sagi ferne fabula docet; dies o deficiat, si velim narrare res postulat causa talem iudicem requirit condici o rei eum patronum desiderat. aber salschisa es, angunelimen ei Cio Caec. 10, 30 visus est mihi primo veterator intellegere praeclare, quid causa optaret, stat quid causae obstaret. - aus lolchom grundo War a se hon in mehrerer insicht gogon dio rei n- hei de lato in is chen pra olio uni die os undito itdes auadruchs, en es all. Iug. 41, 3 eis si scilicet est quae secundae res amant, clascivia et superbia incessere. de dichtorn a sol cho rede nacti gelassen abersio abon osse unge a o litet, e esse si Waren, sine um so boachrankteron obrauch a Von e

paulo acinratiora leguntur apud Seyffertum in palaestra Ciceroniana , ed. 5 mater. I, cap. IV, g 12, 3. qui praecept ipso proposito ea exempla, in quibus omittitur rogula, diversas in olasses

segregat. quae sunt:

l Oraecia, quae semper hae summa duxi pro Graeci sim. 2 omnes honestates consentiunt; - summorum virorum auctoritas efficit; l. in quibus personale sub-leotum iroumscriptum est subiectis rei.

fusius vero rem traotat Naegelabachius in libro suo latoinische