장음표시 사용
11쪽
Quam viri docti do fontibus sensorii quibus Cicero
12쪽
125, 130, II Da hausisso oontondit Etsi in hae opinione illud plaesit
quod loci asseruntur. tamen AEa non nititur Satis firmo undamento. Non enim constat, Si nomen philosophi cuiuSdam a Cieerone laudatur, otia iis librum inliquum liusdsem tum inspeXiSSe, aeli Smuthius existimare videtur Transeamus igitur ad aliam eonieeturam.
I. Molletur usi do div I c. 26 Caselio deberi, Fabii piliiquo nomina Cieeronem iam apud Caelium legisse putat. Cui opinioni obstat, quod Cicor do div. fabulam Aonea somnii ex Fabii Pietoris Grao eis annalibus sumpsisse Λω eonfitetur quare admodum iubium FSt, itum Fabii tomun 2 Caeli, fluxserit. Quod autem viri doctus clieit δὶ rastor Caelium ieeronem nullum rerum Seriptorem Latinum contulisse. sed ea exempla ec historiae memoriter protuliSSe quae omnos Itima ani liberalibus artibus pruditi aut augures Seirent non enim re vera seriptorsem aliquom adhibitum esse apparere e verbis iduer veterum semiptorun non loquitur, 'lil scriptum Nici Iutis, 33 memus O JG Oλu ramus annales, 5 Ῥιο uersis in a=D al hus, Illi quini in annalibus habemus: g 10 atque etiam seri ratum multis esti, id partim verum AS concedo, Sed Meligorum non animadvsertit des div. 1 ut in hi foris videmus quod te i. o. Marco Tullio inspectante factum est nomen
Bruto i composita atque x posetis Romanis, Plauto set Ennio 23. Praotoro Philisti Historiarum librum primum Tullio Xompla de Dionysi tyranno in T 39, 3 suppeditasse exist inint. Cieeronem librum primum in quin qu parto ideire diviqisso rhitratur, quod ei praesto ossent Posidonii προὶ uaνεικῆ libra uinque, quibu Seodem modo de eodem argument ageretur. Ill libro secundo auctor Suhichio fons irrinarius Clitomaehus infusa Panastius tamen in Tb-97 set in g 100 106 d); xompla autem UInana memoriter protulit ieero, qui haruspieina Etruseae notitiana laabuit a Caseein Volaterrano Hi, a quo in optam illam ΘΤago abulam de div. II c. 23 mutuatus ost. Non intellego, quid Schichium moverit, ut Cratippi rationem de
somniis et vatiuinationibus in libro primo expositam sex pistulis a Cratippo ad Ciceronem datis sermonibusque cum Odom habitisprmilia Xisse arbitra rotur, eum vero Oeum libri oeundi, ubi ad omCratippi ratio improbatur atque refutatur, Panaetio vindiearo Ti. Cotorum Ciceronem librum secundunt in tres divisisse altos Clito-Πlutilia III quo, quo in Pere Ontra divinati insen vpria fecisset, iri 901 litana illam divisionem observas Se verisimile S Se en Sot 8ὶ.i 'ors sonus: i podibus iit in Sehielili sonisentiam, eum adderet comparationem duorum oeorum: 4 129 atqtio 3 eum Ill et 115, quo e uno fonte manu SSe Utat. β 2l ninnia hominum, cum aut somno soluti vacant O more aut mente permoti per se ipsi liberi yia itali move=ὶ fur, cernunt ere, guae permissi cum corpore vi fere non Ο unt.
63 iacet corpus dormientis ut mortui, iste autem et vivit
fecto, quae vaticinant Syronuntiant. 15 vivet enim an iram in somnis liber ab sensib/ A GλλGλique inpeditione curarti n G ente et mortu paene cor ore.
13쪽
Praptore de hae quaestion nihil apud Cors80num invenitur, quod non iam Sehichius di xserit. Iartfeldorus L euii Sehielii foro consentit Posidonii enim l. V πεοὶ avrt j fontem iri marium esse in libro primo, Sed Caelianorum quoque epitomam quam rutu composuerit adhibitam AS OXistimat. Maassius 2 miratur tuos litata oldorus nihil dixori do Bootho, qui tamen Ciceronis fons osse vid atur in in . t g 45. Sed num Iartioldorus re ora in hac re erraverit, OStea videbimUS. In lilir Seeundo 'lit minae hum fontsem osse consul pra i r 8 87b-9Tb e. 2. 43, 44 4 63, ubi Pan apti de Chaldaeorum arto liber Cieeroni ad manum IutSSe ei PerSua Sum St. T. Disi ius δὲ set elimo kolus i faciunt eum Sehichio ot art-feldero, quorum tamen Studii nil novi, quantum ad hanc quidem quaestionem pertinet, addiderunt. B. I ly ru Ii rufius aliam de Ontibus sententiam promulgavit Sicorii in rem se abore redit Cistero usus os fontibus quattuor in utroque lilrii pia sontes sunt 10. Antiochi Sealonitae pii ingenS, set philosophiam omnem eritie traetavit, euius par in oripta rat aντικῆς. EXeerptum Cratippi, tu auetorem habul Di aQurelium. EXeerptu In IV Milui oνηὶ, in quo breviter huius philosophi divisio livinationis laudabatur. 40. Ultr mi Plu il' l. I ilibri duo de ii vinatione cum apponilur duos libros de oraculis et de somnii continente. Cuius peris partem per alium Seriptorem ieeronem cognosSericlitat, uim iudicii, quod de Chrysippo interponatur, auetorsem mi Ciceronem pSuni liabendunt esse et I 393. Hoyerus de librorum quos sim te. Ciceroni auisse Staturi Om-poSitione hae addit:
4'. ChrySippus univorsam divinationem duobus libris traetavit ad loetis duobus do oraeulis et de SomniiS.
Hae sunt virorum doctorum Opinione de quaestione OStr: Drstin tuo. Iam videamus, quatenu iis a SSentiri oporteat, a Si iii 'rapital Blum habebimus, rogandum erit, Sati S ne quaeStioni opera Rulli Sit, an re nonnullae reStent, quae Xplicatione egeant.
14쪽
Antequam do ipsis fontibus agemus . fortasse e re orit octoribus breviter in memoriam redigere. quomodo istor do divinatione disputans in libro primo Quinto fratri huius artis defendenda partes tribuerit, in secundo ipse eam impugnaverit. DI Iam pereurramus ibi uin prirnutu. EXPOSiti populor ut Et Philosophorum nonnullorum Ἀω divinationis veritate sententiis perSonae dialo fri indueuntur Mareus et Quintus in au seulatio disserentes de divinatione. Distinguuntur duae divinationes artifieiosa et naturali S, quarum altera animadverSione et coniecturn Ilitat pertinetque ad exta auguria astrologiam mortes altera quae Somnia et Vaticinatione ampleetitur, eoneitatione quadam animi aut soluto liberoque motu rem agit. In quibus potius quid fiat rogandum est quam cur fiat I l-2 l seque si multa minus eveniunt, rideo divinatio Spernenda ,St, quoniam prorsus ridem diti aliis rim mitibus, quae conieetura nituntur: saepe senilis hominos falli nee tam sen AEas haneo, rem sperni. maiori pars eventorum divinationem probat quod nemo negabit qui hi Storia antiquae peritus est I-333. Ium denuo Cleor idem diserimen breviter tangit, quod alii Upi al)inter artifidiosam maturalemque divinationem ratatuit. EV eum anto cuncta divinatio traeta rotur l-33ὶ nune primum de naturali
ralem divinationem Noram esse Cratippi ratione g 1 coneludatur, artiliciosa non ratione singulari Ornatur Sed in uln maturali
rationes Chrysippi Diogenis Antipatri confirmatur 83 quae
ratio iam breviter supra g 10 indieata erat L ip in illa uini nix quae diei Sunt, paucis verbis Cicero repetit iii 84-86 et indam modo perorat, quasi finem diSputationi impoSiluru Sit ei. V ta est isti tur
ot locis divinationi opportuni 93 atque optuma quaque republiea b), ubi auspicia ceteraque divinandi genera valuerit in . divinatio
ut et si die inutio rit, di sint et si di sint, sit divinatio. V
probari dieitur. His robus sexpositis postorior parto libri primi Posidonio auetor 125 divinationsem dueit Quintus a deo, B fato, a natura, reiecti tamen Sortilegis, Sychoninnia mi is tu SUPer-Stitionibus, etsi iam anto 64, 1 quaestion dilni se au Sis livinationis attigerat. 2. ill libro se eundo pauea Tullius praefatur de suis philoSophiae studiis librisque do hae re a se Seriptis et philoSOpl Ilam, PraeSertim eum On Solationem statu miseri rei publiea praebeat ei vitius Suis commendat l-83. Initium faei a Carneadis ratiostinatione nullana
divinationem S Se neque earum rerum quae Sensibus Perei Pinlli Ur, neque earum quae arte tractentur, neque nrum quu in Epuli lienverSentur: proinde nullam S SQ divinatimnis tamquam ut seri m. Si futurae re fortuitae Sint praeSen Sionem QR ruin omnino XSt Rre non
POSSe, quia Si quid fortuitum Sit, non praeSentiri OSSit, neque quod praesentiatur fortuitum Sit S in uian St Oiei putemus ninia fato esse subiecta, divinationem nobis ilia prodes Se Quin illi lUS et tu Sillud fiat, quod futurum sit. At si fatum posso It oti a rhitrpnietur,
nullum SSe fatum, nullam igitur Sese illvinali ne in ger Ν-2ll. Prorsus inutilem esse hominibu futurarulli rint ni testim li: Un ni uti Heos rebus divinis ad mala mitiganda quiequetim proficere, Si illi ill
Deincep Singula divinationis genora, qua st 2s a 27, 4 Onia partitur, resutantur haruspicina sive exta 28 4l, fulgura 42-49,ostonia et portenta4 49 69, auspiei 70-84, sortes 8 87, Chaldauorum praedietiones T-99; quae reliqua Sunt duo naturalis divinationis onera 100, alterum e furore natum, Orn U-lorum et vaticiniorum g 101 1 18 altorum somniorum l9 l2
redarguitur. Extorum divinationem ineptam et absurdam dieit, Iulgurum autem natam esse eco quod homine deos timeant Quintina enim vi naturae, nulla onStantia, nullo rato tempore silet ideoque X l nlullam signifieationem rerum eon Sequentium S SQ OSSe Signa ero et Ortonta saepe ficta et rara, Sed non ita ill natura non ieri uim illi, 9 irro ineptum eSSO Signa mitti, quae XPlicatione egeant, II Equerar Signa inter Se minu eonvenire Au Spi in Jor maiorum tis servari Superstitiosae plebi causa et rei tulit istae gratis Romae lini non usitata esse neque ibi eon Stare atque alia auSpisti: Blio populos tueri. Sorte ne plebem quidem loce facere C Bl leti ire runt illvin B ljon m . ah ipsis astrologi illustrissimis protam injuri St Elin stat Iu S
15쪽
iis, qui nati sint eodlim tempore. Accedere quod qui divorsis loeis eodem nati Sint tempore, tamen alio Statu caeli et Stellarum Ortos
cogit confiteri. Si quis quaestumque Cicero disputat in libollo do quo agitur sibi
turis sed se ipsis rebus loci igitur colligendi sunt ut ii hilosophi laudantur nee non rerum Scriptore poetaeque, quihu Cicero ipse se usum esse dicit. Quare utile erit eos locos hie deseritiora se brevi
Sustulit, somnior On et furoris reliquit, Crati sese usque isdem rebus iuem tribuit, reliqua divinationis uenera reiecit. 3, 6 Chrysippus qui totan de divinatione uim lit ris plicavit sententia=u, uno praeterea de oraclis υλλο de Omniis quem Subsequens unum librum ambion HS II δυ meus Sedidit, eius auditor, uo νι tipate λ GH te nosterio Si-uonius. Sed a Stoicis Mel princeps ei /s disciplinae, Posidoreti doctor, discipulus Intipatri, desteneravit. 'i et tu nec
fame Hai /s est mare vim esse divinandi, seu usitare Se citae L 1, 7. a Carne acie multa acute et copiose confrs Stoicos uisputata Sint . . . 6, 9. Quintus est sic eae istimo, si sint ea uenera ivinanili Nera, de quibu acce imus quaeque coia1nu, SSe deo Nicissi=uque, si di sint, esse qui clivinent. 6, 10 Arcem tu Lyuid Stoicorum, inquam, Otiante, efendi8. 7, 12. Quare mittat uruuere Carneades, quoi faciebat
etiam Panaetius requirens, Iuppitern cornicem a laeva, corvum a re fera canere iussisset. 8, 13. etsi ideo Boethum Stoicim esse conatum Se enuSRSPraeSen Sionum elieorei, qui hactenus i lii Gil uit urationem rerum e licaret quae in mari caelove fierent. 13, 23. quaeris Carne acies, cur has tu sciari uti
perspici possint. Nescire me fateor, evenire auton te ipsum dico videre Casu, inquiS. ibid. inuebat Carneades in Chiorum a pici li=his saro di fisso caput Glitisse Pamsei credo, liquam non uissimile=ufisuram et Sic enim se profecto res habet, ut reum qua perfecte veritatem casus imitetur. 14, 24 ut ait Pacuviu S. 15 ci ut et ipso audiebam Deiotaro . 16, 29 M. Crasso vhu acciderit, ius Πι S. 17, 31 quis veterum scri se forun non Oct G fur Hae sit ab Atto Navio per lituum rectionu/ti iacta iS rhytior . . . .e eo evenit ut et Tarquinius ausure Atti Navio uteretur.
17, 33 cotem .... accepim v N.
sine locuplete auctore Gilius fisi liuia Uufa otia i l/έ u H, relinquo, defendo unu in hoc.
16쪽
20 39. vcniamus ad somnia de quibus ιsputans Chrysippus multis et minutis somniis colliuenuis facit dein quod Antipater ea conquirens, quae Antiphontis intreprelatione plicata deci an illa quidem acumen interPretis Seu Gemplis strandioribus decuit uti ei. 3, 3. 20 39. Dionysii matre ut scriptum apud Philistum est, et doctum hominem et diisentem et aequalem temporum illorum . . . . ut ait Philistus. 20 40. narrat enim et apud Ennium Vestalis illa cet. 21, 43. quod in nostri Fabii Pictoris Graecis annalibus eiusmodi est. ibid. somnium de qui in trus, Accii loquitur ipse Tarquinius SuperbuS3. 23, 46 matrem Phalaridis seribit Ponticus Heraclidesses. 7, 130 doctus vir, auditor et discipulus Platonis. 23, 46 quid est . . . . e Dinonis Persicis proferam r24, 8 Hannibalem Caelius scribit et. 24 49. hoc item in Sileni quem Coelius sequitur Graeca historia est is alitem diliuentissime res Hannibalis persecutus Sti. 24 50 apud Ista thoclem scriptum in historia est. 24, 1. uirit quod aestat in annalibus. 2b, 52 est apud Platonem Socrates et. 2b, 3 Aristoteles scribit Eudemum Cyprium . . . . PheraN
26 55 Omnes hoc historici, Fabii, Gellii, sed prOSume Coelius. 26, 6 ut scriptum apud eundem Coelium est . . . . Sc 'ibit Co eliu S. 27, 56. illa duo somnia quae creberrume commemorantur a Stoicis, quis tandem potest contemnere. 28, 58. 8ae De tibi neum narravi, fame eae te audivi tuum
29 60 vide quid Socrates in Platonis Politia loquatur. 30 62. Epicurum istitur audiemus poli ιs Namque Carneades concertationis studio modo hoc, modo illuci ait.
33, 2 haec artifidiosa genera divinandi improbantur a Peripateticis, a Stoicis defenduntur. 33, 2 ut in Sullae seript in historia videmus, suod te inspectante factum St. 33, 3. Uiscessit, ut ait Philistus, aestre ferenS. 34, 74. at eodem tempore Thebis, ut ait Callisthenes. 35, 8 maynum illud etiam, quod audiuit Coelius.
36, 79. atque hanc speciem Pasiteles caelavit aruento et noster pressit Archias versibus. 37 80 nestat sine furore De=n Ocritus quemquam poetam majuum esse posse quod idem dicit Plato. 38, di Aristoteles quide=u O .... centi, bat u/ LV ut Uufuin ani ni praesastiens atque divinurn. 38, 2 qua n quide=n esse re vera hac Stoicoruyn ratione Oνὶ luditur et . 39 84 II te ratione et Chrysippus et Dio uenes ei l ti- pater utitur. 40, 7. Calchantem austurem scribit Ilomeru cet. 40, 88 Homerus ait sol in Sapere cet. Se TireSi am). 40, 89 Marcios quosda=m fratres . . . . fuisse scriptum vide-
44 99 quod quide=n Ouini in Sise=ὶna cum disputavisset. 44, 100. quid quod in an=ὶ alibus h Gh u cet. 44, 101. atque etiam scriptum a nulli cet. 46, 1 Ut L. Flaccu=n .... est audivi, cu=n diceret cet. 47, 106. ut utar potissi=nu'm te auctore. 48, 107. ut aput Ennium St. 49 109. par ιne Epicuro Carneadive respondea n 6 50 113. itaque ea duo uenera a Dicaearcho probantur et ut diri, a Cratippo OStro. 52, 118. non placet Stoicis instulis iecorum fissis aut aviq/m cantibus interesse deiωι. 53, 121 quale si r ip trion illud videmus eoi quod Ἀρο ibit Hero lotu . . . . quae historia non prodidit. 54, 123. scriptum est item ei. 19e nulla collecta sunt ab Antipatro quae praetermitta=n quae nirabiliter a Socrate divinata sunt. 55, 125. ut Posidonius facit. 57, 130. sed tamen id quoque rimatq/r, antum otest, 'OSido=ὶ ii S. scribit Ponticus Heraclicles.
17쪽
D , I s 2 atque haec quiuem Ennius. I se fontibus a Cicerone in . I laudati S. Si copioSam expositionem, qua capite tertio libri prini continetur, ni iSSam faeimus, ubi Cicero disserit quid singuli philosopli de divinatione Sen Serint, inter Stoicos, quo ipSe Scriptor Secutum Se QSSe bis signifieat in Boethum imprimis nominari animadvertim IIS, ilii aliquid egit ut parum rationem rerum X pliearet, quae in il adricaelove fierent 8, 133. Chrysippi nomen ter oeeurrit, nee tamen ita ut ipse Tullius ius philosophi opera in SpeXiSSe Otiu quam ChrySippi latrata apud aliun auetorem legiSSe videntur. Nulli Cum innum rabilia orae uia ollegisso dieatur 19, 37 neque ullum Sine locuplete auetore atque teSte, ea quia nota sint, Cicero s)uintum fratrem relini luentem faeit. Eodem modo 20, 39 somnia quidem multa lirysippum et Antipatrum collegi SSO ullituri nurrui, Sed Chrysippo vitio dat uiam si non exempli grandioribu usu Sit, quare in iis quae sequuntur ad Philisti historia transit. Itaque hi quoque nomen ChrySippi Oecurrit, quamquam eius opere Sum SSe Tulli uni non apparet. Tertio loco 39 84 Chrysippus una eum Diogeneo Antipatro ex eo quod di sunt, divinationem probasse dieitur. Deinde attondendum os Antipatrum denuo 54, 123 limilia Xempla collegisse diei, in quibus Soeratos recte divinavisset, ad loetis tamen Verbi , , quae praetermittam. ' Cum autem in Seeundo quoque libro Antipater non nisi eum Chrysippo nominetur, admodum veri Simile Sthos duos de divinatione idem sensisse Verum e Chrysippi Diogenis Antipatri libris 3 6 Ciceronem argumenta Sua PetiSSem USquam Putet . A Uosidonius Stoleus in libro primo ter nominatim affertur, idque ita ut pius libris quin ipse Cieero Su Sit, lubitare non posSimus Lllum autem totum librum primunt an Bri UIn eiu equinque libri πεοι avri jς - 3, 6 hau Serit, de hae re OX Sermo serit nune de illis locis. Iam vero 30, 64 exemplum apud OSidonium Obvium laudatur, unde appareat homine paulo ante mortem divinare. In posterior vero trimi libri parte omnino POSidonii raud tam intei Cf. I gQ0 II
Veteriim fragitioni colleg Ioannes ab Arnim o II, I, 342 8 sq.
nititur, ubi divinationsem ducit a deo a Iato, a natura i 25 et 303,
a quibu non modo in somniis a vaticinationi hus in tui ius divinationaturali versatur, Sed etiam in Xtis, SigniS, Iulgoribus, VilnlR,aStrologia, quae ad artificiosam pertinent, Posidonius divinandi ni repotisso dieitur. Aeeedit ad hos tres oeo ali UR Ulla In i: in Huli rulaudavi 39 84 . hi S tot eorum non tin i nuni Pruntur u li IV in Alionem a dis repetunt Posidoni tamen nomen hi hQRt ilia in Guilaetum sit Iastile porSpioimus Cister onini in luti' Blione referenda ip Suni Posidonium adhibuit et apud eum triunt illor ut plialosoph/irunt Chrysippi Diogenis Antipatri, qui ante PoSidoni uni floruirunt Nili Hira: linvenit, sed auctoris sui nomen addere, qui Sine dubio eundi 'llunt rationem tamquam totou probavit, Oe ira ius it. Pra tor toleo. Peripatetiei divination ni defendebant lini immm inu versam. Sed modo omnia et Vati ei nationes, euius se holao princeps ieeronis temporibu erat Cratili seu S. TX eiu mo ita nain Cleuronis librum prinium de divination tu XirUnt se quae 32 illo 3 imus, . . etiam si quid semel ita Sit divinatu in V nihil in aluit Oeoeidisso videatur. hoe Sati osse id ion lirni atri tunc divinationem:
prorsum eadem rutilum ratione, quam Cratiplii isse ilcognovimus; nam ibi g 125 quoque , ,eSSe certi iuvinationem utque
diet uni Sit, meque in i quiequam iaSu fortuito fael uni sesso apparuat. Quare ob Stoica it loripatetiea librin I rinio Tulliu SPosidonio obsero mihi videtur. Sod divinationis refutatio, quae suum proprium Opuna in Secundo libro labot, etiam in primo a SSim in Venitur, ubi Carneades volsolus 4 , T vel eum Panaetio 7, 23, vel unt Epicurii l. I, 23; 30 62 49 109 laudatur. Nam Carin ad os imprimis Stoicis pho monter
ὶ f. praesertim haec verba sed quoniam dant aliquid idque non Parrum cet.
18쪽
advorsabatur, quod ipso Tullius in libri oeundi tostatur in s 1503.
Nec tamen ost eur hao ab eodem Posidonio iam dicta osse atque sex eius libris ieeronem sum pSiSSe negemus Doetissimus nim illo
quoque o Posidonio fluXerunt 8U Ita est. Non Cicero ille luid ni prorsus veteris il l Li illinae Graeeae imperitus fuit. 'latonem, verbi eaUSR, aut tot ulni Mi partim Saltem legitq); sed intor viros doetos iam duiliant ponstat Ciceronis di philosophia libro non praeeipuo continere PStu, Super hae re Studia, Sed eum Onte Graseeos ita in torpretatum esse, ut a populari hia intollogi possentib). Pl in.:mpi autoni votores quid sentirent de divinatione eius vi l Allimu Bl,ud Posidonium leo ore potuit atqui Posidoni uin ia maior id ut tu in
I Carneades ipse nihil litteris an lavit, sed Clitonia lius eius pia ita Daemoriae prodi lit. i nihil est quod eum his magnopere pugnemo scit cum Dicaearcho et Cratippo).
Monte supplendum si nimirum: Sed si quod Pugnomus iam aliis,' sequuntur nimhaec praesertim eiιm inlisit omnino nullam dirinationem probent.
3 Cf. Sorosium ad Cic. Tusc. I, OS II, ' Epicurum autem et Metrodori m
non fere praeter o quis Ptam in manus sumit; f. etiam 45.
ausit utrum o Platon ipso an o Posidonio sumpsori qua e Platonis Politota lauduntur 29 608 Ita enim res se habet Cistero iam in pueritia ae deindo virilibus annis philosophia studere oepit et pro- Vecta iam aetato propter rei publieae statum his studiis senovatis philosophiam Graeeam Latinis litteris illustravit i. Quar nnuta in
rogeS, euius philosophi erilitum voluta vorit, iam se divinatione Seriberet, multo magis veri simile est eum apud eundem quom illi philosophum adhibuit, veterum quoque philoSophor Uni uastita atque exempla legiSSo quam apud PSOS. 0quo dubito dum proiitori do historicis Graeeis. Nam si primo eon Spoetu suspieaboris Herael idem Ponti eum Ciceroni prausto fuisso: i, illud oletos, Opinor, cum reputaveri in fine se libri primi
o Heraelido sumptum ad Posidonium rosoram. Odom mmdci Dinonis Porsie non ipsa, sed per OSidonium ieeroni Xemplian laostitorunt de Cyri somnio i. Nam verba ea quae e. 23 S. I. lavit mus haec de Glis et Mastis, ' Oniatin nisi Oetuntur inia dissoruit oilli in apit 23, aque uni fonti deberi inde liquet, quod Al Xnndri tompus aseondibi se templi Dianae deita grati prorSus non ad omperti non do qua agitur, ne quidquam Ommune habent eum ante-eodontibus, nisi quod utroque loeo Sermo Si de Indis ot ullis. Quod si coneodos et deinde Oniores si Et D VI debi Cister II Uni ipsum hae omnia ad OSidonium auetorem piorro nam hi Callani sexum plumbi e Posidonio sumpsisse Se diei atque id id lil in m arto eum setori coniunetum St, ut iam L inonem non P Sum volvisso, sum i pud Posidonium laudatum inveniSS Pulli uni fastile perspioias. Do Viilisto postpa p. 24 dicam, ubi de ii rebit Sermo serit, loquibus a viri doetis qui de hae quaeStione Seripseriunt di QRentio. In univorsum o valebit ieeronem non habui SSe, ita in nos primarios dirui, ubi PosidoniuS pSe Xempli hiStoria Graeea a undarot nam non solum Stoieu ille philoSophiae peritu erat, sed in historia quoque verSatuS, quippe qui calybii Opus Pontinuaverit, fuitque , , di iis r sim a V V Jm PHOGO ν Πολυ ad εοI 0Oς' quare
19쪽
probabilius os apud iam historio exempla Graeea Cieeronem logisS0,
J0 33, 2. Dubitari quidelia potest utrun h. l. do historia a Sulla Scripta' Semnosit, an ea quae Sisenna in historiis de Sulla scripsit, significentur.
aut Graecos pra010robat aut atqu0 id vori similius ost Posidonii
opere utens iam in ea Graeeam illam Fabii narration om invonit i. ciliniliter Persius Sat. V 16 sqq. non Terentu Hinu Eliuni illi ID Ut, ait X nominibus propriis apparet, Aed pnandri tali Ulami Uis muta quae iam in fonte Stoico et Graeeo, ut DFn wXPIIS il Undi 'St OSSOl. 3Caelium autem non ipsum, sed epito in Rin Caelianorun B M. ullio Bruto Coln9OSitam Ciceronem allii butSSe Veri Simile St, quod IIIJ Uepitomam una eum Pana tii libro res π9οPotnς- ut sibi mitiser t. ab Attico petivit in epistola, ante Idus Iunia Seripta lil nno post libri se divinatione sediti sunt). Cetera vero quae Cieero e hiStoria Romana prompsit, non alii fontibus praebita sunt. Sed ipse
Cister tiae Inemoriter protulit aut XemPl Rri Iesilina in spe Xil. Restat ut ii nutam ran ip um adlii iiii ian SSe demon Stremus 33 nam etiamsi res Hannibali eiu Sque Omnia aplud Caelium ad Silenillillu referrentur, ut Sileni nomen addit ut esset, tamen adm illuni dubiu In SSet, num Brutu In Caelianoru In Pitoma Sileni nomen apposuisset. At ne hoc quidem conceSSO ita X pli atur. unmod minoiderit in Caelium eiusue epitomam ad hiltu Erit neque ut Nil ninomen Oeeurrat. Hane rem uno innitian Iodo enuelear POSNun Si Posidonius exempla inulta historie serta tulit B que ieero in Suum Udiunn ran Uertit, Sed in ioe PSO Opere Peril tendo Atti eunt rogavit. ut sibi Caelianorum epitoniam mitteret. Di Ciceroni Preste colin rere apparet eum Xemplorum e Posidoni Sumptorum VerSion Iciat in . et Siloni nomon dosignata quae hae Sit noeessitudo. Su Spleor Onim Cleoronem apud Posidoniun1 Iannibali Sonini Sileni uetori late tradita invenisse, et ea e versione Caeliana sumser sputus pit MNam Bia ut eompositam non ignora ili quam e Graeeo Onte Suo Marte eonvertore maluisse. Utut est, Posidonium in Silenum Ss seeutum, deinde Cicerone in 'osidoni uni diti in in Caelii opitoma fastilitari rodam piam Tullium Silonum ipsum sponte adi SSo. Nam plui illi liuit CleorO, eur On Hunn Silenum conferret eum OSidoni Vel ira tantii . Ut in otia in Pur Caelium adhibere voluit Hae duae re mea coniectura explieantur. POStremo, ne quid neglectu In SSe Videatur, in Ira In annotatione lauda lui Oeos, ut, annal se allati Sunt nulli nn mini riptorisadioeto 33; mox hapes Captio quoque obori initium capitis 26 oeotibi. 1 Fabii annatos Latini Cicoroni noti erant, i de r. IL, g 52 de legg. I, 2 6.' Cic. opist ad Attic. XIII, 8.
20쪽
' S. Venio nune ad sententias virorum doctorum, nam in iis quae adhue disSerui, studui demonstrare, cur Posidonius sons primarius in libro primo sit dueendus. Sed in singulis rebus viri doeti inter o dissontiunt, Hi, iace eorum diXerim, Si ubi fallantur, neque deSunt-quae ab iisdem praetermissa esse videantur, eum nihilominus ad rem portinoant. r erit urinia in de Sohichii, deinde de La i t et dori, tu inde Hoyeri sententia disputare, nam is fuit temporum ordo, quo sontentiae singulae in lucem prodierunt. Schieli ius in quinque partes Ciceronem dei reo disputation om suam divisisse arbitratur λὶ quod se praesto essent Posidonii πειοὶ in νrικῆς Pii Him iii tu e li, quibus eodem modo de Odom argumento ageretur. Quae partes sunt δὶ 10 di viri Rtionis universae defensio a 8-25b;
20 de divinations artificiosa 34-37;30 des divinations naturali T-84; 40 quibus rebus divinatio confirmetur 84 97;50 ratio nos philosophie aes divinationis 109-132.
Sod mihi lii nitin primum do divinatione perserutanti illa divisio non ita orat perspieua, immo vero multa erant Obvia, quae ei repugnare viderentii p. dam primum teoro non novam partem ordiri sosignificat . quemadmodum 16 ubi professus si irin omni divinationes se responsurum it ubi diserto dixit se se naturali divinatione a turum it T2 quo loe ixordium stati iii indicat de artificiosa sermonsem foro. Sehielitus illo quisl in nititur similitudines quas intor 35-36 et g 10 intoreodit Proquo senim odoeodoni ordino sermo est de Xtis, fulguribu S, portenti S, Stri S unde 0IIidit iiusdom fontis Ioeum unum lis duobus 'oeis Iullium osse secutum. at si diligentius omnes locos inspexiss0t. iam '6 22brovitor de sextis it fulguribus it prodigiis verba aiori repperisset, dum in I 23 adhues do univorsa divinatione agatur. 'e' mirum, nam ii quis de omni divinatione disserat et X0mplis ornare volit disputationem . necesse Si eum hae exempla sumere aut e naturali divinatione aut sex artifidiosa Tortia non datur. Si igitur Sehielitus l. l. ix his exemplis ferrae fame freni Hus fame u uultus a Demotus iliteio Ciceronem moli do omni divinatione, Sed me ius
parte artitistiosa agoro, non satis firma eius argum sentatio est. Sed etiam Si aleret, non osset, cur hane partem potius a grab-36 quam in eopisso Cieeronem putaremuS. Quod aut in ad quartam divisionis Sehielitanae partem ali illi . ng 84 sqq. breviter numerantur ea quae Cieero Ο Sque tru in Vil, Sed hae pars potius pertinet i in uni antee dunt, quam id Onquae Sequuntur. Verum e. 404 87 novae partis initiun D . tu inent negabit, Sed non patet, quare Chielitu in arti tali ita nun, , eonfirmationis ' imposuerit Divinatio nim lilii quoquo Xomplis aerationibus dolenditur set in hae parte nil nisi exemtu lii' BtioneSSunt, ni i video qui aliter fieri poSsit. Itaque iis li iniren ab ho loco alienum videtur. Sed inna loetor in benevolum ad prius o i litius Gunm Onie turn Sattondere velim conferre inter se utile erit Oeo tres, O UR Om Pn-
ratione statin, Schichium errasso patebit. l. vetus opinio
dam inter Onu esui inationem. 2. 9entem nub
vitaverunt, quibus notatis, q/id cuique siunificaretur, ne noriae prodiderunt qua in natione Chaldaei diuturna Observatione Sιderum 84. rid est uitur cur dubitandu=nsit quin sint ea, quae disputavi, ve/USSilua,