장음표시 사용
21쪽
se/entia n putantur effecisse ut praedici posset quid cuique enturum et quo quisque fato natus
etiam estistii lon-9inquitate temporum innumerabilibus
cantibusque, ut certissimis stynis, declarari res futuru putant.
fuisse traditur. 5. atque haec,
eventis moniti quam ratione docti probaverunt philosophoru/u Nero aequisita quaedam aruum tam esse vera clivinatio conlecta Sunt.
urbis conuiuerunt 'ne u=n faci)int .
si ementa mem/m faciunt . si s ιmmi philosophi meo in famiqint .
84-87 collocata uisso Diuneta eum g 8-84, quibUSeum argument arte cohaerent, Sed nune male Separata SSe per g 84-8ia, quae collectionem quandam continoni , ,ea quae disputavi 4 43 eorundem, quae ullius in praefation -6 expoSiturum Sepollieetur. Quin etiam non dubitans contoni in v ii imito osses 87b ii Ontinere uberiorem, e eodem Onto fluonteii . lis putationem deiiSilem rebus, de quibus in praefatione libri primi et 3 brevius
Iani mino videamus de quinta illa disputationi part . Au Ctore Sehielii Cleuro 09 424 vim rationemque divu1 and li leo, g 125 129 a fato, g 129 132 a natura opulit. Sed iam Cleor diei Posidonium consor deorum appulSi homine Somnin re, nee nainus l-84 divinationem a dis repetit, qui Oel f hIUlliu III
ile div. I in Cratippi lae1ia continoro, nam is hilo ophia si reiecit 'divinationem artifieiosum qua I 09 non roteitur- . Sed cur ibi artificiosa praesensio distinguatur a divina prae Sen Sione cuius rei explicationem frustra quaesiveri Rpud Schichium, ego POStea nodare conabor sit 39 sqq).Ε ii quae supra demon Stravimus tamen nobis statuere licet ili ruinprimum non a Cicerone in partes quinque osse divisum. Allia Si hoc
Praetor Posidonium a uetor Sehichio in libro primo fontos sunt A. Caecina Volaterranus, Clitomaehu S, Urailset Il-naetius, Philistus ut in eapite primo putribus dixi. Caecinam aute in ieeroni notitiam Etruseae haruspieinae praebuisse conSet 'eomparatione fretus, quam iniser se div. II 4 0, 51 o Lydum deostoni. c. 3 instituit. Ibi enim Lydus abula in inopiam de Tagete, quam apud Ciceronem . I legimus, longe aliter narrat. Qui eum inter fontes suos Nigidium Figulum dieat, veri simile est Nigidium illam fabulam
3 cf. Dicaearchus Peripatetitis cetera divinationis genera gustauit, somnior timet furoris reliq/ιit, Cratippusq/ι familiaris no8ter, quem go parcni ummi Peripateticis iudico, isdem rebus dem tribuit. a quid ' si etiam ratio exstat arti ciosae praesensionis faellis, divinae autem paulo Obscurior
22쪽
non eodem modo narravisse atque ieeronem, nam Si ita re Se haberet, procul dubio Id si illud significavis Set, Hi te equitur ut Nigidius non ieeronis poliv. II g 50, 1 fons lurit. Neque arronem secutum S Se Ciceronem in hoc opusculo iure Sehielitu putat,
quod Varro decem Sibylla distin xserit i), sed ieero Ia 34 Erythraeam
modo appellet, atque ne Cumanam quidem Sibyllam Romanis notissimam, adiciat. Itaque si Nigidius et Varro CiceroIn illani V RgUtefabulam non praebuerunt, restat ut aestina uetor eius sit. Caeetna enim ScripSit , de litausea iseiplina ' tost Plinio 23, et ubi ex eiuS libro Cicero narrationem suam profert, dicit haec accepimus ab pSis.
Clitomachum iniuria intor libri primi fontes Sehielitus habere videtur di dicens 56, 7 somnia Simonidis et ei vis Megarietis litomacho manas Se primum quia additum sit, illa duo ο=nnia, quae streb rrume commemorantur a Stoicis, deinde quod ea omnia non inserta sint enumerationi somniorum Graecorum ) Sed si a Stoleisereberra in re memorat L Sint non intellego, iur non POSidonium pa' rettulis So credendum sit, quippe qui ipse Stoieu fuerit. Jerum noni dispositione Grapea aliena sunt Nam si eap. 26 omittaS quod Sehielitui ips Cicerone ei Caelianorum epitoma in conteXtu III in Sertum isse Xistimat, it finem capiti. 25 eum initio capitis 27 iunctum esse fingaS diSpositione Graeca restituta omnia recte procedunt tum somnium Sophoclis poetas exeipitum somnii Simonidis poetae; cui quidem Somnio aliud χSSe Subiunctum, quod ad poetaSprorSii mon attinet, memini Mimim erit, qui eum IT contulerit 50, unde pliaret in Ciceroni fonte separatim aetum esse de OmnitSe vita communi Sumptis. Instaurare igitur, nisi fallor, Graeci fontis
somniorum ordinem ieet tune fer in modum: AOmnia rin Hierator ulnet regum Sequebantur phil OSOPhorllin E POEUt ruin gni VII que Cinudebant ea quae e vita communi nota erant. II De Suspieari illi' ut ideo,
quod apud Cieeronem illo ordo invenitur, 'i Xeipia saput 26 ubi somnia austi ei Q si in iiii it Graechi Caelii epitoma Hili in lux male in Serta Sunt, ita ut Sophocles a Simonide secerneretur, 3. Nequea 723 Sehichius p. 5 nititur Schol. Platon. Phaedr. p. 3l ed. Bekk. 2 Hist. nat in fontib Romanis l. II, p. 22 Detlessen): Caecina qui de Etrusca disciplina. J Vide Hartfelderum die uellen' etc. . l. Sohichius p. 19.βὶ cf. D 39-5 imperatorum somnia, ς 52-53 philosophorum ., g 54 Sophoclis Oetae somnium, ν 4 Simonidis somnium g 5 Arcadum omnia, Hartfelderus .l. omnia philosophorum, b vertita. Tritumen, etche die Philo-
ubi sermo est de divination artificiosa Clitomaehus Ion est. Inii tria enim Sehielitus statuit l sam divinationis partem iam b, 36 Pertractatam esse, quod falsum esse ostendere eo natu Sum 99 18Sqq. in putat quidem vir doetus partitionem orationis in T Sqq. e Stoico fonte Sed Xempla o Clitomacho hausta esse nee tamen id PQ Uuratione nitatur, Xeeptis iis, quae ad DT8 dieit, de quibu mox Quod ad g 74-76 attinoi nihil si quod Clitomaeho tribuamus. Portenta enim Thebana e Xenophontis Hellonidis Posidonius id quod dubitat Sehielitus afferro potuit, quamquam Xen Heli. . . Tisa εχ vias arta Γῆυν TPOEGUὶκύrco appellavit, nam Xenophon ipse addit o Mis δέ
τινες λεγουσιν, quare non opus est eum Sehichio opinari Posidonium auetoritate Xenophontis absterritum SSe quominu ea Ommemornret.
D0indo 8b ubi fabula narratur de Midae et Platonis pueritia aliteraeeipio atque Sehielitus, qui eontendit; non exempla peritorum Subiungi, licet ante a Ciceron dictum sit fiunt certae vivinatio mωι coniecturae a peritis. Sed illa indieantur orbis praedictu=n est tres Onsum est eum tuo Sehichius non OSidonii haec osso Sentiat imprimis quod non seritorum responSa vel Oniectura in V nidis ta bis initio do iis sermonem fore Cicero dieat, ideoque alteri tribuat, nempe Clitomaeho, coniectura eius ad nihil Si redacta, quia errore nititur. Pana otium in ot 83 Ionium osso opinatur δ se a Posidonio eam argumentationem, quae divinati in is Originem a dis ducat, non probatam esse indo officit, quod initi oius nomen a Cieerone praotermiSSum Sit in neque gravissimum illum totoum Cleoroniquo familiarissimum praetermitti potuiSso putat, Si apud 'osidonium paratio exstitis sol. Praetore Si Posidonius quoque ratiostination om illam in libro suo habuisset, omnino nullam iuisSO RUS ain. 'ur EI OSSEt posita Xtra omnem eum reliqui libri partibus Oniunetionem. Doni lues apud Posidonium Cleor illas set 8 invonisset, non ibi doni nomina philosophorum eiusdem Seetae idem Sention ira tan leetur uni fui SSO, quoniam id ab usu eum restentiorum tum votorum philosophorum omnino abhorreat. Ad hae Omnia argumenta breviter respondebo. Sisophon an sithren, una ilire Beliaupiungen Zu 0Keisen, Wi die OrtSeiguia Z0igt. Quasi son mia capp. 20-25 On etiam inaxima parie e Philosopho fluxerint ea iamon Cicero discernit ab iis quae sequuntur, ita sed veniamus nunc ad 8omnia philosophorum. yy
23쪽
Posidonius omitti non potuit, eur, rogo, potuit PanaetiUS , quem Cicero in praefatione libri primi ita laudat, ut potius cum Panaetio quam cum oteris facere videatur. Tum Si philOSophum philosopliorum IiOmina attuliSSe non credendum est, qui fit ut Panaetius illa tria nomina exhibuerit 3 t ipse Cleor nonne tria nomina eiu Silem otionis auetorum enumerat, quod facere potuit quivis alius philosophus 8Quare multo verisimilius mihi vid0tur Posidonium nomina illa iam
eum fugeret nomon Posidonii addere.
Philisti historias Ciceroni ea praebuisse, quae ς 39, 3 de
DionySi legimus exempla, Schiellio' concedere non OSSum. DiSPΟ- Sitionem aliquam in Sequentibus Observandam nondum indicari putat; iure quidem, sed adest dispositio, nil deest nisi titulus, qui indicet, cum Cicer seqq. Omnia narret imperatorum ut OStea philosophorum quod easu non laetum est, Sed quia fontem Stoicum sequebatur. Cum deinde Dionysius imperator sive dii distendus sit, eius somnium Q POSidonii per fluXit, qui ChrySippo Antipatroque vitio dedit, quod grandioribus Xemplis uti decuerit subiunxitquo Dionysii aliorumque virorum elarorum Somniorum Xempla. Omnia Somnia praeter ea, quae e. 22 ex Aeeti Bruto ut . 24 o Cautio volCaselii pitonio a Bruto composita inSeruntur, Graecorum Sunt, Ululquae narrare in stipit inde veniamus aia somnia ut porgita 6 aue nunc ad raterna Seil. Omnia redeamus. Ergo , dispositio non deSideratur-3. Praeterea alibi in hae partu laudantur Fabii annales Graeci, quo Ciceronem inSpeXiSSe 9Se Schichius negat, Sed a Posidonio iam adhibitos SSe Suspicatur. Cur igitur non Philisti exempla Ciceronem apud eundem illi lOSOPhum inveniSSO OnemuS, praesertim eum Posidonius hiStoriae peritissimus fuerit i. His omnibus argumenti perpensis iniuria Schichium statuisse
praeter Posidonium et Caelium poetasque Latinos otiam Clitomaehi, Cratippi 'i, Panaotii, Philisti libros a Ciesrono in L I do divinationse
Hartfeldorus Posidonii libros quinque s μαντικλῆς et Caelii
ix pag. I et 2 Cic. I ut scriptum apud Philistum est ut ait Philistus. - Schichius dicit p. 16: sed dispositio altilia in seipientibus scit. OS D39
Observanda nonduit indicatur. V
epitomen o fortasso Philisti historias fontem libri primi esse opinatur, Sed ob aliam ausam atque Sehielitus 13. Dicit enim ieeroni, eum
cita, quae in . ante g 12 Oeeurunt, de dis agunt set Posidonii illa divisio sub insem domum libri legitur. Atqui si Cicero iis libris
r. u. ab initio Su QSSet, iam priu illam divisionem eum protulisso eXspectandum erat. ccedit quod Cicero in libro Secundo de natura deorum, initio se in filio, si Hirgulio bi idos habunda st Posidonii libros πεοι θεων adhibuit, unde forsitan aliquis conteiat eosdem in libro primo de divinatione fontem fui SSo. Ad hane quaeStionem Ol- vendam comparatio inter librum Seeundum de . deor et librum primum de div. Sui esse poterit, in qua instituenda locos in libro Seeundo de nat. deor repperi, qui eum Oet in de div. mirum in modum OnVenirent, ut e uno fonte manaSSe viderentur. Sed quod multo gravius est, oui illi in . secundo de nat. deor non nisi initio ut in in inveniuntur, ubi Posidonium fontem uisSe Satis constat. Contra in reliqua parte libri Seeundi de . . , quae non Posidonio obsetur 45-154ὶ, illii in tantum Oeum eruere Potui, quom cum loco ex libro I de div. Onforri liceret do n. sibi, ubi Alexander Magnus eadem Oete, qua Dianae Ephesia tomphim deflagraverit, natu OSSO dieitur. Sed Ο Γl dolin tu d E ill V. 1 ι)talis est, ut ieero eum e memoria addidisse videatur discedo parmuper a So=mniis, ad quae O revertar. Qua nocte te=nplmn
24쪽
Ephesiae Dianae deflayra 'it, eadem constat et Olympiade natum esse Aleaeandrum atque ubi lucere coepisset, clamitasse auos peste- ac perenicie=n Isiae prorum nocte natam haec de Indis et auis. 48. Redeamus au Omnia. Est igitur operae pretium odos illos libri II de . d. initio se subfinsem obvios se simile loeos libri I de div. inter Se componi:
de . d. II. 6. Sae De Faunorum Oc Gauditae, Saepe visae formae deorum quemvis non aut hebetem aut impium eo praesentis esse confiteri cocuerunt. T. Praedictiones ver et praesensione rerum futurarum
rari portendi, praedici eae quo illa Ostenta, nonStra Portenta, procliuia dicuntur quod si ea ficta credimus licentia fabularum MODS/ωι, Tiresiant, Amphiaraum, Calcha utem, felenu/m, quo tamen austures ne ipsae quidem fabulae adscivisse=ιt, si res Omnino repudia' et, ne Omesticis quidem eaeemplis docti numen eoru n conprobabi m/sydo div. I. 81. Obiciuntur etiam a Deformae quae reapse nullae Sunt Speciem aufeyn Ve' imi. 117. quo)nod aute=u aut vates aut so=nniantes ea viderent, uae nusquam etiam timc Sint ma9na quaesti est Sede lorata si sint ea, quae ante quaeri debeant, Sint haec, urecquaerimus faciliora contineterii=n totam hanc quaestio=hem ea ratio, quae est de natura deorum, quae a te Secu=ιαο
libro est e licata dilucide. 93 in fine quorum Seil. interpretum quide/n vim, ut
lochus et Mops ι Arvivorum reues fuerunt sed idem ausu-
I=mphiaraus Tiresias avibus et sonis admoniti fu
89. Asiae reae Priamus nonne et Helenum Vili ιλλι et
g 12. At fortasse non 'nniaeve niunt quae ν aedicta sim f. Ne euri quide=n quia non convalescimi, idcirco ars nulla nedicinae est. Sona ostenduntura dis rerum futurarum In his si qui erraverunt, non eorum natura, seu O=nimin coniectura peccavit. Itaque inter Omnis m=ὶlum entium Summa constat O nnib/ι en/λn ymatum est in ani=n quasi insculpt Gn
vide supra in hiS ....peccaviti. I i. quibusdam reuionibus atque urbibus continuere vive-νnus hebetiora ut sint ho=ninu=n inuenia propter caeli pleniore=n ιatura=n ii. 167. Nemo uitur vir ma9nu sine aliquo adflatu divino
Mauna rei curans, parva ne9lmiint. Cassandram filiam uirinantis habebat. 24. At ιonnu=nqua=u ea quae praedicta sunt minus eveni mi. Quae tande=n id ars non habet earu)n die ars H quae
co=ὶiectura continentia fit u/ topinabiles. In medicina ars non putanda est y 11. cum antiq/έissima=n cntentia n χω ο ὶiim DODum-rum et uentium OλὶSenSu conprobatam Sequor. 118. male coniecta nateque interpretata falsa sim non reru)n vitio sed interyret ινλι inscientia. 79. non vide=nus quam Sint varii terrar Gu iencra' sim partes astro''u' ι aliae peStilentes, aliae Salubres, aliae quae acuta instenta iuua/ὶt, alia quae retuSa quae Πι Gufi mi et e caeli varietate et Guisparili adspiratione terraru=λι. 80. Nestat enim sine furore
sinuulis ieco 'im fissis aut avi ωι cantibus interesse deum meque enim decor ω est nec L Hw
sed ita a principio inchoat Duesse mund/ωὶ, ut certis rebus certa sona praecurrerent.
ὶ Illud iam Chrysippi fuisse placitum docet liber de fato c. 4.
25쪽
Qui hos locos diligenter perspeXserit at ille ortu Straverit, non dubitabit quin quasi neeossitudo quaedam atque vinculum sit inter librum Sseeundum de natura deorum et librum primum de div. neque eum fugio Ciesronem in seris,sendo libro I de div. haud immoniorem fuisse eius quod in I. II n. d. Seripsisset. Ita enim re Se habet, ut non solum Cicero libros de ili liatione it de fato quasi Supplementum libris Me maturi deo iuni addidorit, sed citoteus quoquo Ion libriseeundi de n. d. et libri prini de div. quaestiones de natura deorum, de divinatione, de sat coniuncta continuerit, ut opinor, dilue Pli in limquod divinationis veritatem a dis Stoici duxerunt et deos AS Vici S Sime divinationis veritato conelusorunt i ioinde quod Posidonius divinationem a deo, a fato, a natura duxit ); tum quoi m libro Secundo de div. in refutanda divinatione etiam fatum Tolutatur quod non faetum osset, misi Stoici, contra tuos in libro Seeundo re agitur, seu quoquo iunxissent i autem Nerum est Stoico Omne AEt lueinter iso. Posidonium seu iunxisse, nonne hoe in prom9tu manifeStumque est Cieeronem. in libris do mat. Moor tum Posidoni πεοὶ δε υν adhibentoria. hoc eodem opero uti eonstituisses in libro I de div. Ita senim explieatur, tu toto libro primo non de divinationis Origine a fato it a natura ducenda sermo sit ante '25. Sed si prioris ii usi luo maximae sartis libri primi Posidoni r. ia νεικῆς
libro sontem fuisses cum Hari soldor eonteias, non liquet, cur Cicerodo a re tanldiu siluerit. Coterum mihi propositum St, OStquam de libro seeundo disputavero. inquirere quonam modo totum OPUS in Ciceronis mente natum Sit . nam hoc aeto aptissime Omnia breviter ampleeti potero paueaque addere luae optime intelligentur universum librum sub unum eon Speetum Subietemus. Ergo tum etiam nonnulla de hae se, de qua nunc agimuS, proferam c. II i. Hostat ut Iartiseideri de Philisto Sententiam a uel tangam. Consut 3 vir cloetus Ciceronem ipsius Philisti pus munitius VerSaSSe, quod non solum ter ' eius historia laudentur, sed ex Opi Atula ad Quintum fratrem I lxappareat Tullium ipsum id legisse. quid in bonior concedo Ciceronem legi SSe Philistum, nequo dubitari potest, Di in Platonem legerit, quem interdum affert, quin etiam totum aliquem oeulii
1 cf. L fg et cloe .ego enim si eaeistimo si sint ea genera divinandi ter de
Sententiam iam a Posidonio esse relatam et inde a Cieerone hau Stam. Quid igitur sit, cur Philisti sexempla historie potius quam alia Xempla apta rerum Scriptorem investigaverit Tullius, non video Posidonium enim, Si alia xhibuit, hae quoque X hilnii AS existimandum St. Maassius in miratus est, quod Hartieldorus nil dixis Set de Bootho,
Sed Boothum non constat a Cieerone esse alibi adhibitum, Posido illi iniconstat, quare si I g 13 Sermo Si de rebuS , quae in ar caelove fierent, ' non potius moetho quam Posidonio haseo obser Ti illius Videtur, iam uterque de hae re seripsit ei. II c. 204 473. modummodo nulla eausa ost cur il 14 Boollita potius quam Clitomaeho tribuamus. quia Clitomaehus ut poStex videbunt1Sh Ion Pilinarius libri oeundi si neque Boothus alibi in . II UOC R nil ID DR St. Hoyseri δὶ 40ntsentiam io duobus libri inriti uiromulgatam Jam nune traetare toni pia ist. MiSpositonem. quam ille Antioelio tribuit apud Cleuronom II 3 9 sqq. Carneadis SSe legimus, neque illa vulset nisi do hae secundi libri parte. Quare non mirandunt St ea quattuor partes in D non omnes in l. I inveniri et, II rhit, i p. 73, C set in absesso. seque verum est Cieeronem lix lihilosophia ager ineipere de parte in nam omnia philoSophorum ibi narrant ut , do quibus iam supra p. 22 dixi Neque IntellE U tuae Si Inllitu Ita intor partonis D et I vi sit. Moo nim loe nonnulla clivin 1itim nisgonora in optuma quaque re publica id Si civitate valuisse dimantal i
sit, quomodo fatum et divinatio conivnota int.
26쪽
Hoyerus p. a promulgavit hanc quoquo sententiam in II 8 120
vinculum intor id quod Cleor ponat et exempla ius deosse Ι . fluidem non UISPleio, Lia deSideretur neque mihi id lita lipus Sse confugero ad Platonis luid λογιστικον, ul IES EX Pluetur, Sed hoc Cicero significat animos in Somno falli, Ut tanti uni ill Rin Sen SUS nostro vigilantiu in Nulluni praeterea exstat in duri uni Pui iri 390 140 Antioelii verba esse credamus p. 23 tu qu luttini Ut notor illam quattuor parti uni diviSionem I. II i, etiam Si E EI In l.
qua divinatio artificiosa et naturali distinguerentur. Explodatur igitur coniectura ΙΙoyori et de libro secundo disputare instipiamus. D. DE LIBRO SECUNDO. Cum breve argu montum huius libri iam supra p. 7 dederimuS, nune statim ad loco pereonSondo transeamus, ubi Cicero fontes suos ipse laudat. I iid c locorum, ibi in Q. QP Cicer, ipso Jontes suos laudat. Lib. II I, Stoice Stoicorum sententiam Hesmi disti. 3, quo Q in primis Carnea ues quaerere Sol hiat. GΤέarumnam rerum iiPinatis esset, earumne suae Mensibus pero, Tentur. 7, 19 fomen apin Stoicos de isto fato huis 3 li ntur. 10, 25 hoc senti In merus, /m qu entem Iovem n fucit. ibid. hoc idem iunificat Graecus ille Dev sus.la, Democritus tamen non inscite iu9ι tu IhνSicuN,
13, 31 Pherecud eum illud, quod est uictum a te.
l4, 33. multa λλ m Stoici collistunt.15, 35. pudet me .... rysippi Antipatr Posidonii, qui idem istuc quidem inimi, quod est uictum a te, ad
17 3l Goleo an rara Stoicos nostros ureis irridendi sui faetiitatem dedisse.
19 44 placet enim Stoicis eos anhelitus terrae, qui rividi
sint, cum fluere coeperint, ento cSSc. 21, 47. pro9nosticorum causas persecuti sunt et Boethus Stoicus qui est a te nominatus et noster etiam Posidonius. 21, 48 uem Carneadem inuere uicis D, Pan Sci. 23 50 is autem aues ut in Miris est frus νυλλὰ cf. 23, 51. num erus opus est ad haec refellenia Carneade Epicuro 25 54. multa me consule a n/e ipso scripta recitasti ira rate Marsicum bellu=n a Sisenna collecta attrati sti multi . . . a Callisthene commemorata disisti. 26, T. Democritus quid in optumis verbis causam e licat, cur ante lucem ualli canant. ibid. silentio noctis, ut ait Ennius. 28, 1 quorum omnium causas si a Chrysippo quaeram, ipso illo Hipinationis auctor et. 29, 2 Gaius Gracchus ad M. Pomponium scripsit. 29, 3. ut Dos otiosi OnNertimus. 36, 76 solebat e me Deiotarus per Gntari41 87. Quod Carne auem Clitomachus se iliis licere solitum nusquam se fortunatiorem quam Praeneste vidisse Fortunam. 42 87. Eudoetus Platonis auditor . . . Sic Opinatur uous reipsum reliquis, Chaldaeis rem ime esse creden lum. 42 88. nominat etiam Panaetius qui unus e Stoicis astro-louorum 1 raedicta reiecit. 42 88. Scyla. II iliciarn ausi ιs, familiaris Panaetii. . . . Otum hoc Chaldareum prae ih endi uenus repuitiauit. 43 90 quibus etia=n Dio uenes Stoicus concedi Glii Hi f. 43, 1. est , iis ipsum, quod vir i tin us Dio senes, Chaldaeis concedit, neu ImSSe ritUlti Vt. 46, 96 ut Demosthenem strit,ia Phalereus, tu Hicer
47 T. iciesne me non ea dicere quae Carneades, sed ea quae princeps Stoicorum Panaetius irerit r48, nn haec me Peripatetico ratio mastis Ov bia et Meleris Dicaearchi et eius ut nunc flore Crati sepi, qui censent esse in mentibus hominum tamquam Oria tu maliquod. 49 101 dica)n i litur de istis ipsi ut Obu 96 fera buS MIM Ju Mi
27쪽
Cratippi nostri tuis valeat, videro, diristi enim et
Chrysippum Dio uenem et Antipatrum conclu-
52 107. venianta M' GDic a Cratippuyn. 56, 115. tuis euhm Oraculis rysippus m volun seu implevit, partim falsis, DPinor, partim caSu NeriS. 58 Ill. O' trahi mitem animum Zeno et quasi labi putiit atque conficiem a FSu Sse dormire. ibid. si ras et Plato . . . . proficisci lGrmi H dum iubent. 58, 119. faba quidem Pythas ore utique abstinere. 58, 120. ut Iemocritu cenSel. 61, 126. yrs Q rfiu cum Chrysippus cauemicos refellens premuit clamor et certiora esse ducat cet. 62, 127. Nili Mu Omnia vera, inquit Ennius. 62, 128. eae reliquiis, ut ait Aristoteles, inhaem entibus earum
63, 130. Chrysippus quidem divinationem definit his vis bis
70 post idem mi Anti Ontem, atque horum somniorum tu Plenus S GJ lipp4 liber, plenus A ntipatri. 72 . In 'i mr; m liceritiae nisi Carneades restitisset. o. D soliti hiis a Cicermn i ii L d laudatis. Ubi in liliro secundo Tullius contra divinationem Verba fuit,
philosopho eius placita ad Cicoronem pervenisso aut oris iniit con Stat. Ultilosophus illo Chrysippi de orae ulis et de Oniniis in ros
' quam vellem Panaetium nostrum nobiscum haberemus, qui eum etera tum haec eaelesti vel studiosissime olet quaerere.
b Cic. Tusc. Epicuri nomen quidem invenimus de div. I g 40, 5l,
28쪽
Epicuro is onte non Epicureo manaverunt Praetero iam in libro pii iii, Gratippi Sententiam e POSidonio Sum pSit Cicero vide i. ' i Ita ni se ii ri potest ut ea in dite repetiverit et Illi lita liae itis
sti ser Ῥω Carneades Sed ea quae princeps Stoicoru/n unu t HS
vini divinam a conisectura set obsorvation distinxit, ubi de somniis ageret aut enim clivina vis quaedam consulens nobis Somniorumst Inificationes facit, aut coniectoreS . . . . , ut DTum Uut Via ΠιeSt, Ne quaedam Observatis consta γλ af diuturna est II g 124 .
ost ubi Jieor addit: est hoc in Chrysippi li H somniura . volhorum somniorum et tali ioni plenus est Chrysip)yi liber, plenus
29쪽
dinem, e 1 praemi SSum esse Servatum. Id quidem se assontiri non possum neque Clitomaehum SeripSiSSe re libros de divinatione,
Ciceronis haseo sunt verba illud erat philosophi potius, totius au9urii seri,nu' naturam Hysam videre, deinde inventione n , de inde constantiam. Hunc ordinem in Sequentibus Servat. Quis autem non videt ita factum esse ut de eadem re bis diversis odis ageretur De constantia enim auguri Cicero ita loquitu ut demonstret inpud alios sopulos alia ἘSSe auguri atque idem iam
dixerat. Causa huius rei in eo tantum OSita SSe potest cum partitione illa mon mutata eXplieationis quoque ad eam Iertinenti. summam Cicero ic libro Graeco Sumpsit, cum quae illi antecedurit Suo Marte expoSutSSet. Concedo illud , naturia n inventionem constam thum fonti deberi Inde vero sequitur ex eodem fonte manare init nil videamus clariSSiλn arum Or
Nil inesse video quod palum congruat. Tinlidi in nran recuso quino Clitoma
ridem enus divinationis vita iam communis
Sehielii dissuriation laudavi, illud maximo offendi , ,hunc ordinem in Sequentibu servat; ' id enim non verum Si naturam et inventioneλn et constantiam in sequentibus frustra quaesivi, in ii quae anteeodunt hie illi huius ordinis vestigia inveni, unde equitur ibi Ciceronem eundem Clitomaehi librum Xeerpsisse vestigia die linoe: 33-38 do extorum natura, g 28-33 do extorum in v Pnt inno sunt istitur, inquit Cicero, artis inve ilai, g 38-42 de On linii extorum divinationis quae autem inconstantia deorum est), g 44e. 20 de fulguruli nn rura, e. 23 de Stentorum in vinit Ono ipSum ordinem continet, ut Supra diXi, g 1 E Ru SPICIOru III Constantia, do sortium natura, de sortium invention p. 8 86, 8 do inconstantia sortium. EX hae recensione Cieeronem in inlitum ordinem mutaSSe patet neque erio Sesterni OSSunt ea quae cis ju Smomoria vel ingenio prodierint ab ii quae IOIit debeantur. Quare hae re non urgenda est id vero multo luris momenti est in Sequentibus ordinem illum deesse, quod miro modo fugit v. d. Suhichium. Postremum in libro tertio de nat. deorum, ubi Clitomaehum fontem esse ostendit Hirgelius 'in legimus i tum Balbus , equidem affi/lisse rationes mihi videor, sed eas tu a refellis ut cum me interrostaturus esse videare et mo me si revondenuum OH Dararim, repente avertain Orationem nec de respondendi locum. ID Vt f aTimae res tacitae praeterierunt, de divinatio ne uefato, quibus e quaestionibus tu quidem frictim, Obtr Gul Iumulta solent licere, sed ab hac ea qua sest mn qu GH Gλ iis manibus est separantur. Cum Oe loe Academieu Simul P milli radeorum et de divinatione et de Iat promi Seue ager dieatur, et inti: hro sertio de nat. deorum et in libro Seeundo divitiati ne Clitomaehu fons sit, et in libro Seeundo se div. pra setiam do fato Sermo Sit, Suspicio non abeSi quin eodem Clitomaelii Opere ieero usus sit in utroque libro, quae Suspiei eonii Tnin Ur sim Pnr Ando nonnullo e l. III a nat deor et e l. i de div. Oeos:
de . III 14. saepe autem ne utile quidem est scire quid futurum Sil. quis invenit fissum iecoris' do div. Il 22. atque est ne utilem
quident arbitro eSSe nobi futurarum rerum clausiant.
30쪽
ita eni=n dicebas, Saepe H l-GO r. Quid simile medicina cuius m rationem video, et divinatio , quus fude ortillus
non intellestor 34. χια eae coniunctione
139, 140 nulla causa addita. At argumentis hoc probandum erat ipSe enim Hoyserus Antiochi set Posidonii dot trinam pla ita ita
λὶ p. 62. 2 quibus editis tres libri perfecti sunt de natura deorum, in quibit omnis eius loci quaestio continetur; quae ut plane e88e cumulateque perfecta, de divinatione ingressi sumus his libris scribere quibus ut est in animo, de fato ι adiungerimu8, erit abunde satisfactum toti huic quaestioni, de div. Π 3.3 vid. p. 37. quod autem in iis libris feci qui sunt de natura deorum, itemque in iis quos de dirinatione edidi, ut in utramque partem perpetua e licaretiι oratio, quo faciliu8 id a quoque probαretur, quod cuique marime probabile videretur, id in hae disputatione d fato casus quidam ne facerem impedirit de fato l. b cf. de div. I, oli continet enim totam hanc quae8tionem ea ratio, quae citde natura deorum, quae a te ecundo libro est e licata dilucide.