장음표시 사용
11쪽
Pompeius ad Domitii im misit p. VIII, 12, ad Lentulum consulum VIII, 'q). Pomp. ad consules dedit p. VIII, 2 AJhy). Pomp. Luceria Canusium so contuliti '). Noctu fortasso ea Oet quae est inter 18 et 19. Febr. Cicor in conscripsit in Caleno ep. VIII, 3. Accupit illa noctu nuntium, Caesarem ad Corfinium senisso. Man Formias se recepit ''i. Pomp. Canusio dedit ad Cic. p. VIII, 11, C 'q). Pomp. mane Canusi Brundisium Versus prosectuSest; eodem di Caesar Doutilianos in seditionum accepit atque post horidiem Cortinioe proseclusost 'Τ). EX Formiano Cic. 0dit p. VIII, 4 ani lucem. Audiverat Sulmonem Antonio raditum esse. - Vesperi Scripsit ii VIII, 'δ).
VIII, iubant Domitium se tradidiss0. - Vesperi Balbus minor, a Caesare ad Lentulum consulem cum litteris missus, Ciceroni in Formianum mandala Capsaris allulii 'δ). Ex Formiano p. VIII, 'β). Pomp. eodem die Brundisium unit 'Τ).
Causa Arpis mansit ' :). - Hoc seres tempore Scri
Cic. aeesepi Balbi epistulam VIII, 5, in misit ad Att. p. VIII, 15 δ' ). Hoc sero 'ompore Balbi et Oppi ad Cic. p. IX, T, A missa est Roma ''33. Cic. dedit p. VIII, 16''i. Eodona di Pompeius consule cum parte copiarum Brundisio in Epirum praemisit '' Ε Formiano Cie misit p. IX, 1 'β). Hoc 0r0 tum poro, accepta CaeSari ep. IX, T, C, Balbus Ciceroni misit p. IX, T, B λ'.). Inuunt Martio illam M. Caelii epistula ad sana.)VIII, 15 scripta sest in 'ii.
12쪽
3. Mai. 2. Mai. quod non in senatum venisset, migit ad Alt. ep. X, Q. Cic. filius post missas ad Caesarem litteras clam patruo prosectus Hirtium convenit, deinde a Cae- Sare arceSSitus est. - M. Tullius hoc l0mpore in Cumano miti 'in. Curio vospori in agrum Cumanum venit 333. In Cumano Cicero cum scripsissu epistulae X, 4 para- graphos 1-T, Curio eius villam araoteriit; qui postquam Puteolis contionalias si revorsus in Cumanum cum Cicerone collocutus est de rebus
13쪽
l Venorat Cleor in provinciam post trium mensium iter' pr. kal. Sext. - l. Quint. a. u. c. 703 sex illo die clavus anni movendus erath am provinetale munus ut annuum QASet ut senatus consulto ut 0go constitutum orat λ'. Per totum autem annum Cicor ei obserrimis illuris ab amicis contendit, ut opseram darent, ne quid sibi ad provinciam semporis prorogaretur . Quin ullam in o Allieum pugnare voluit, ne intercalaretur mons Fobruario 704 '. 0quo intorealatum St, quamquam Curio tr. l. ut ii sero opseram sedit'. lilia illud quoque ex Cleoronis volun lal saelum si, ut annus eius statu suo maneret' Itaque Oluit, ut plaverat, post moritas annua Opseras Oee- duro ultimus aulom anni ius orat a. d. III. kal. SeXt. - 30. Quint. '' sed quoniam successor Onstitutu non orat, OX sonatus consulto olinquondus si uil qui pra00sset ' Diu dubilaVil, quemnant provinciae pra0siceret oxspectavit amon C. Coulium Caldum, qui anno 704 post L. Mescinium Rufum ei qua0stor obtigerat is aptissimus osso videbatur quom relinquoret . Qui quando in Ciliciam senserit, incertum est; nam a. d. V kal. Quint. - 26. Jun. nihildum corti de o lepro
14쪽
habebat in pistulis autem postsea ali de ius adventus dio
nihil legitur Tamen ante exeuntem Ciceroni annum eniSSepulandus est; neque enitia Cicero ubi scribit se C. Coolium provincia praeseciSSe quicquam addit se diutius quam ad a. d. IlI kal. SeXt. XspectaSS Accedit quod in epistula a. d. XVI. . Sext. - 1 T. Quint. data scribit in is quin ad diem decedam, nulla causa St V, o quo emici videtur, illo tempore Cooliunt iam in Cilicia suisse. Apparet igitur, Ciceronem a. d. III. . sext. - 30. Quint. provinciam quaestori tradidisse et ad diem, ut voluerat, deceSSiSSe.
2 cs. p. ad sana. III, 124 1.3 Quo itiner Cicero Tarso phesum redierit, paulo
accuralius nobis erit Xponendum; video enim ruborum inlibollo' , qui os de semporibus Tullianarum epi Slularum, noni peto se se itinere disseruisse. Dicit autem ha0c: Laodicea, consocia iurisdictionse, in Ciliciam profectus est, Tarsumque transiit, ut in castra ad Pyramum perveniret inde rediensitorum Tarsum seligit navique perrexit Sidam usque hinc Laodiceam rediit, ut ab Epheso Allienas traicereio Quae videamus num bene se abstant. Atque linoris illis orbis doscripti etsi prior pars non cadit in huius dispulationis Orbum, tamen de a quoque pauci disputabo. A0slivis anni 703 consociis Cicero, cum Tarso nonis Ianuariis a. u. 04 - . Jan. prosectus esset ' Laodiceam a. d. III id. Fobr. - 11. Febr. vonerat '. Xponit aulem ieero, quibus rebus agendis reliquum annui muneri templa conficere velit, in p. ad At1 V, hunc in modum in idibus Februarii . . . sorum institueram ager Laodiceae Cibyraticum et Apamqnsse, cidibus Martiis ibidem SynnadonSe, Pamphylium . . . Lycaonium, Isauricum; cidibus Maiis in Ciliciam, ut ibi Iuniussin conSumatur . . . Quintilis, Si erit ut Olumus, in linor ostper pro Vinciam redeuntibus consumendus vi. Voluit igitur Laodiceae commorari usque ad idus Maias, deinde in Ciliciam proficisci, ubi per mensem unium manere laluit, tum mense Quintili, qui orat ultimus annui muneris, redire pera cf. ad i. VI, 5, 3. b cs ad Att. VI, 6, 3 ad tam II, 5, 4.c es ad lam. ΙΙ, 17, 1. d de Gruber, quaestio de tempore atque serie epistularum Ciceronis. Sundiae 1836. - . ad p. 268.e cf. ad Att. V, 21, 7. 0 f. ad Att. V, 21, 4. g Nempe ante Iunium Inurus Mons propter nivei transiri non Poterat; cf. ad Att. V, 21, 14.
provinciam Iterum dicit se soro Laodicea usqu0 ad idus Maias in p. ad Att. VI, 1 44: tu velim, dum ero Laodiceae,
id os ad idus Maias, quam saepisSime . . . Quod tamen consilium suum non est secutus nam iurisdictio consecta erat
kalendis Maiis' ' quam ob rem et in p. ad sani. I, 134
dicit: mihi orat in animo, quoniam iuriSdictionem conseceram . .
proficisci in Ciliciam nonis Maiis/, et in p. ad Att. VI, 24 6:ώnonis Maiis in Ciliciam cogitabam V ' Reliqua vero, quae constituerat, nondum mutavit addit enim eodem loco: ibi cum Iunium menSem conSumpsisSem . . . Quintilem in reditu
Laodice igitur prosectus esse vidulurnonis Maiis T. Mai); certe Tarsum venit nonis Iuniis Iun.) in. Fuit in castris a. d. X. kal. Quint. - 21. Iun.), Ut cognOScitur X p. ad sana. II, 19 go quae castra ad fluvium Pyramum suiSSe X p. ad sani III, 11 D concludure licet neque enim quisquam dubitabit, quin utroque loco eadem caStra Significentur. Quo vero tempore ex his castris Tarsum redierit, non liquet; sed a. d. XVI. kal. Sext. T. Qu. Tai Si eum suiSSe apparet X p. ad sani II, 1 gQ. Videmus igitur Ciceronem aliqua e parte mutasse consilium voluerat enim Quintilem ponere in redituper provinciamq); at tunc prior iam eiu menSi par praeter- lapsa erat et etiamtum Cicero Tarsi commorabatur. Neque tamen abiecisso eum prorsus illud consilium Laodiceam redeundi, hac
ipsa pistula II, 17 ostenditur; eas rationes nos
Apameae deponere OgilabamUS . . . Laodiceae me praedes accepturum arbitror. Idem apparet X p. ad Att. VI,
ceae quaestorem Mescinium Xspectare USsi, ut consocias rationes lege Iulia apud duas civitates OSSem relinquerem. Iam quaeritUr, num re Vera per pro Vinciam redierit.
Id vix est credibile, siquidem a. d. III non. SeXt SeXt.
navi in Sidam accessit, id quod legimus p. ad Jam. III, 12 Ruspicias enim temporis rationem cinitio huius
a cf. ad Att. VI, 2, hoc foro, quod egi ex dibus Febr. Laodiceae ad kal. Maias omnium dioecesium praeter Ciliciae . . .eb Quod in p. mense Marti vel Aprili ad hermum data XIII, 57,l seribit: ego in Ciliciam proficisci cogit circ. h. Maias , Acile apparet
cur tam mature se rosecturum esse dicΛt maXime enim eius intererat, M. Anneiu in legatum Suum, virum rei militaris peritissimum, secum in Ciliciam ad exercitum proficisci bellum autem Parthicum impendebat quare a Thermo petit, ut quam rimum eum remittat.
d cf. praeter locos supra allatos p. ad fam. IlI, 1 mense Iunio dat fiet a me, cum e Asiam decedama.
15쪽
anni 704 nonis Ian. Tarso prcsectus Laodiestam pervenit III. id. Febr. . dies igitur in hoc itinore consumpsit 36 postea
Laodicea monis Maiis prosectus post iter 30 diserum Tarsum venit non. Iun. num igitur pula Ciceronem eo, de quo nunc agimus tempore 1 diebus non solum idoni illud itur Laodicuam usque confecisSe, Sed etiam ultra processisse ph0sum, indonave OnScensa ad Sidam, quae urbs 0S Pamphyliae accessisse ΘNullo modo concedi potest; atque etiamsi possit, quid tandem Ciceronem commovere potuit, ut postquam de provincia decessit, paene in ultimam eius partem reverteruturi Tensendum igitur est, Ciceronem non in reditu OSuisse Quintilem, sed usque adsimum antiu muneris Tarsi mansisse, ibidum C. Coselio Caldo provinciam tradidisse, indeque navi ad Sidam ac sessisse. Sed nonne fieri potest, ut poSt a. d. III non. SeXt a Sida urbe per provinciam laodiceam usquin redierit ' Prosecto solost; iniquo Grubero quidem ita visum St, quippe qui concludat suam
itineris descriptionum his urbis: hinc Sida Laodiceam rediit, ut ab Ephus Athenas traie0r0t- Sed quominus ita statuamus gravissimis causis impedimur Duobus locis Cicero dicit, se
puerorum causa Rhodum inSulam Velle invisere es sep ad sani.
II, et ad Alt. VI, quamquam prior loco addit:
viaeque id tamen certum. Sed Sine dubi Rhodum accessit, ulsi se hae r nihil in pistulis Xslal; nam lugimus in libro
de claris oratoribus' ' Cum e Cilicia decedens Rhodum v0nissum e. q. s. Verisimiles igitur AES Ciceronem, tum Tarso navi prosectus esset, Rhodum insulam petiSSe Sed quoniam, ut tum serat navigationis latus, non uno curSu ad illam insulam pervenire poterat, ad Sidam acceMit indeque prosectus Rhodum
revertisse, deinde prosectum Sse AthenaS. -- Quodsi noc0ssario statuendum est, eum Laodiceae suiSSe, priusquam in Glauciam se colitulerit, nempe Mescinium quaestorem iussora Laodic0ause XSpectare, Ut ratione POSSet relinquero, Otius credomus
cum Epheso Laodiceam eniSSe, quod iter est paucorum diorum. Sed quid, Si ego OSSum dem OnStrare, non ipsum Ciceron0n cum Mescinio aliones contulisSe Quod nullo negotio possum:
nam dicit ipS Cicero in ep. ad Muscinium anno 705 data h):
squod igitur lacissum ad urbem, si consuetudo pristina maneret, id quoniam log Iulia relinquore rationes in provincia noeeSSO erat, eaSdemque Olidem verbis roseri se ad aurarium, soci inprovincia, neque ita seci, ut tu ad meum arbitrium adducerem, sed tribui tibi lanium, quantum in tribuisse numquamnae paenitebit; Otum enim Scribam meum, quom tibi video nune SSe Suspectum, ibi tradidi tu i M. Mindium Dalroniluum adiunxisti; ali Onos consociae me ab Sonte Sunt tecum, ad quas go nihil adhibui pro olor luctionum ita accepi librum a m0 feriba, ut eundem a censerim a Patre tuo. Apparet igitur, Ciceronem non senisso Laodiceam; quare rectes habet nostra itincris sescriptio. Quod si ila est, nihil est cur pulemus Ciceronem comptiuae dies Sida continoratum esse: accessit ad hoc oppidum, ut ibi pernoctarot Siniis lor ut in navigatione superioris anni, eum Athonis phosum traicorol, ad Zostera, ad Ceo Gyarum Syrum, Doliun eadem de cauSanavem appulserat ' Di lasso igitur Ostor iam die, pr non. Sext. Sida Rhodani naVigare perreXil.
ante d. III non. 0Xl. cum ad Sidam navi accederem et mecum Q. Servilius '' 0ssol. littora a seis sunt reddi lase dixi statim
Sservilio, etenim videbatur esse commotus, Ut limia a me maiora XSpectaret ε. X universo liuius epiSlulae argumento
apparet litteras, quas hoc loco Cleor a suis se aecupisse dicit, esse eas, quibus prinium de faelis Dolab0llauit Tullia sponsalibus
Cicero cortior est actus. Quod scribit a meis V, e eo Concludendum esse vidulur, a litteras a Terentia et Tullia missas esSe ae pro elo primum do hac re nuntium ab illis milli par erat. Fuit autum Dolab0lla Appii accusator qua de causa non iniuria Servilius audii nuntio continovebatur. Cumque se res sine dubio Appi Odiosissima Ssol, Cleuronis autem maXim interessot, o nobilissinii viri gratiam benevolentiamque amitteret, iure hanc ad Appium epistulam xcusationis plonam Odom otiam ill illo 3. 0Xl. conscriptam esse viri docti latuisse videri possunt. 0quo id lamon prorsus ceri Um0Si. am non modo novam assini talem lepro hac pistulaeXe sal, serum etiam DSpondet ad Appii litt0ras, quibus illo eum de absolution ambilus cortiorem secerat simulque paulo
Appii litteras reddidit; cf. ad sani IlI, 10, 2 11 1. e cf. ad Att. VI, 6, i nil iam II, 3, 2 extr VIII, 6, 1.
16쪽
stomachosius Sponsalia gratulatus strat; et g l: gratulor tibi prius, ita enim rerum ordo postulat deinde ad me convertar. 'ego Ver velim mihi Tulliaeque meae, sicut tu
amicissime et sua Vi S Si me Opta S, POSPere Venire . . .
neque enim tristius dicere quicquam debeo de ea re, quam tu ipso ominibus Optimi pro Sequeri S. Apparet, Appii epistulam continuisse aliquem nuntium de Tulliae sponsalibus:
nec tamen priu quam a. d. III non. SeXt de ea re Cicero certior actus esse videtur, Siquidem litterae a. d. III non. Sext.
suis redditae suerunt primae, quibus ille nuntius in Ciliciam perlatus est; quapropter verisimile videri possit, Appii gratulantis sponsalia piStulam postea demum allatam esse quod si ita est, Ciceroni reSponSum a. d. III non. SeXt datum esse
nequit. Id quod etiam sequi videtur X verbis qui , dixis latim serviliori eum lacile subaudiatur: et nunc tibi scribo. . Fieri igitur pol est, ut haec ad Appium epistula paulo post a.
d. III non. SeXt Rhod miSSa Sit. Quamquam pro certo
affirmari n0quit, Appii epistulam post illum dioni Cicoroni
allatam esse potuit enim Appiu etiam ante facta sponsalia affinitat in gratulari aliquo tempore, cum ea re etiamtum Roma a Dolabella et mulieribus agersetur, Sed ita ageretur, ut sutura esse SponSalia appareret quare utrum haec Ciceronis ad Appi uni epistula Sidae a. d. III non. Sext. an paulo post
Rhodi conscripta sit, non diiudicaverim. Ep. ad Atticum VI, 6.L0gitur in ius p. g 1: Ego dum in provincia omnibus
Nuntium igitur Cicer acceperat, Dolabellam sibi despondissu Tulliam, ipsius filiam. Qui nuntius Ciceroni allatus est a. d. III non. Sext. cum ad Sidam navi accessisset, id quod apparoteX p. ad sana. III, 24 4. Sequitur, ut aut ipso illo di hade ad Allieum p. data sit, aut certe non mullo OSt: nam primam eam SSe earum, quas OStea Cicero ad Atticum misit quam de provincia deceSSit, perspicue cognoScitur ex iis, quae in grasto dicit se Coolio: nos provincia praesecimus Coelium:
puorum, inquie e. q. S. Vt igitur credemuS hanc p. multo post traditam provinciam, tradenda aulem erat a. d. III. kal. S0Xt. - datam esse. Sed cur Sidae a. d. III non. Sext. opistulam scriptam esse minu libenter crediderim, causa haec est. Est in D 0Xlr. de HortenSi te certo ei dolere, equidem excrucior decreram enim cum e Valde amiliariter vivor0. Qua vortia quin ad nuntiatam Hortensii mortem spectent, equidem dubitare non poSSum. Nuntium ver de Horisensio mortuo non antea Cicero accepit quam Rhodum venit, id quod
ipso nobis radidit Brut. I, l): Cum e Cilicia se sedens Rhodumvoniss0m et O mihi de Q. Hortensii mori osset adlatum, opinione Omnium maiorern animo copi dolorem . Quibus vorbis cur fidos non labenda Sit, equidem non video. equeonina uiastallio' assentiri OSSum quamvis ingenios Suspicanti, Cic0ronoui finxiss se Rhodi de Hortensii mori certiorem esse laetum, quo pulcrita evaderet prooemium libri do oratoribus, eum et a clarissimo Oratore et a nobilissima eloqu0ntia nutrice Hliodo initium caperet. Nam etsi illud recte se habui, Cleuronem non sine cauSa ab HortenSi eXOPSUm 8Se lamen consulto eum Rhodum hoc loco commemorasse, ne minim quidsem epitheto ad insula oratoriam laudem spectante significatur. Aecudit argumentum e temporum ratione politum Scimus nimHOrtonSium paulo post in Ortuum esse quam Dolabulla sibi Tulliam d0spondit, quoniam M. Caelius in ea pistula ' qua gratulatur Cicoroni novam affinitatem, addit: Q. Hortensius, cum has litteras Scripsi, animam agebat . Iam eum de saetis sponsalibus Cicor a. d. III non. Sext. demum Sida cortior laetus sit, Si oele Supra laluimus eum brevissimo spatio interiecto Sida Rhodum torr0XiSSe, nonne prorsus Verisimile Si,d mort Hori sensi se Rhodum allatum ess03 Quod si ita si,ssequitur ut hase ad Atticum p. paulo post a. d. III non. OXt. Rhodo data sit. Sed sunt, qui censeant Ciceronem in hac epistula non loqui de Hortensio Ortuo, Sed de Hortensio aegroto, ita ut, etsi de morte nuntius Rhodi domum Ciceroni allatus sit, hau tamen pistula antea ala eSS possit. Ad quod probandum ipsum illam Caelii epistulam asserunt, in cuius Xlroma parteeXStat: HortenStu . . . animam agobat . Sic Schuelgius in edition epistularum secundum temporis ordinem dispositarum in ad verba Cicoronis supra allata ,de Hortensi te corio scio dolere o. q. s. in haec adnotat: de Hortensio quom animam agore scripserat Caelius p. 272 M'. Concedamus paulisper siseri
posso, ut Cicero in pistula ad Allieum data respiciat ad nuntium a Caeli acc0plum quaerendum igitur est, quando Ciceroni illa uolii pistula reddita sit. Quodsi Verum est de quo iuro quidem dubitari nequit, de mori Hortensi Ciceronem Rhodi domum sertior0rn osse actum, ne haec quidem epistula, quae nuntium de propinqua morte continet, Ciceroni mullo ante allata esse potest quam Rhodum Venit. Nam constat Hortensium serpaucos tantum dies aegrum misso jst nim ina Ep. ad Middiet. p. 56.b os ad lam VIII, 13 extr.e III, 299.d es etiam Drumann VI, 181, 79.
17쪽
Brulo: idum quarto et SeXagogi in anno, perpaucis ante mortem diebus, una ecum socerum tuum dolandit Appium ' Atque non ante a. d. III non. 0Xt. Caselii pistulam Cicoroni rodditam sesso, saeti demonstrari polost ora senim in anuntius de lactis Dolabolla ut Tullia sponsalibus de iis autem Cicero a. d. III non. SeXf. Sida domum certior factus os purlitteras suorum, id quod cognoscitur X p. ad sana. III, 12 4: quodsi illo di a Torsentia se Tullia lantum do a r Ciestro lilistras ecppit, Caelii pistula seundum nuntium continoias postea domum Ciceroni allata St o quo sequitur, ne de propinqhia quidem Hortensii Ort Cicoron om iam quicquam logisso. Sod a Caulii pistulam uisso intor a litteras, quas
copisso dicit, quid indo Νihil aliud nisi hoc siseri posso, ut
Cie sero fatim a. d. Ill non. 0Xf. Sida hane ad Allieum pistulam conscripserit fieri posse, inquam: nain orat Cicor initi noro, ad Sidam navi accossisse vid fur ut ibi pernoctarot quam ob rem millis os verisimilius, iam non ad Sidam,sod paucis diolius post, cum Rhoili consilii Asel opistulam Alli eo scripsi se Iam illud Consideres, num saeti cogitari possit, Cleon,ilom illo Cauli nutilio innimam ag0bal commotum sesso, ut Attico hau nuda orba scriboret: de Hortensio se certo
scio dolore, equidem XCrucior docrorum enim eum se valdo sunt iliari torvi vero . Otino pulas iam uno ullom orbo indicassos nuntium do propinqua tortonsi mort necopisso b quid om non dubito, quin futurum non uerit ut Ciei et hau v0rba scriborol, nisi accurat de Hor sensi morio doeius Asol sexistima Assetque Atticum quoque do a re certiorem OSS saelum. Quin, si consideramus Ciceronem a piStulae parto, quae proximo haec Verba antecedit, oportu rospondero ad Attici aliquam opistulam, iure sorias e talia polosi, setiam de Hort0nsii mori in illa Allici pistula scriptum suisso sic enim optimo intollogitur, cur tam paucis urbi at suo quasi praselorions te rohanc sem attigerit. Quibus omnibus in unum colloclis adducor, ut paulo conliduntius hane ad Alt. pistulam Rhodo datam
Ε p. ad M. Caselium II, 15. Hanc quoque epistulam Cicero postea sedit quam do provincia decessit; s. 4: ego de provincia decedens quaestorem Coelium praepoSui provinciae'. 0spondo autem ad Caselii opistulam VllI, 13, qua ille sponsalia gratulatus erat. am
a Cic. Brut 94, 24 cf. etiam J4, 230.
demonstravimus; num vero uerit inter eas epistulas quas illo die Cicoro de sponsalibus aecepit, nec mirmari nec negari potest. Quare utrum Ciceronis reSponsum a. d. III non. SeXt. Sida an paulo post Rhodi conscriptum sit, diiudicari sequit. Quorum tamen posterius mihi verisimilius esse videtur; nam si a recte se habent, quae Supra de Ciceronis itinere exposui, vix crodemus ad Sidam Ciceronem plures epistulas compOSutSSe.
Hac epistula Cicero gratias agit Appi propter operam ind0cernendis supplicationibus enix navatam. De decreta autem supplicatione Cicero antea est cui lior saelus quam do uelis Tullia cum Dolab0lla sponsalibus; nam in p. ad Alt. VI, Tani exeuntem Quintilem ala scribit: Rhodum Volo puerorum causa, inde quam primum Athenas, etsi etesiae valde restant; sed volo his magistratibus, quorum voluntatem in supplicationesum expertus . Facile igitur concludere aliquis possit hanc ep.
III, 13 ante III, 12 esse datam atque Hosmarinus quid sena id probare studuit' neque lamen mihi persuasit Legitur enim in ep. IlI, 13 2: vellem ita oriuna tulisset, ut quanti ego Omn0Stuos, tanti tu meo facere posses; quod lumen pSum, neScio qua permotus animi divinatione, non d0sporo sed hoc nihil ad te, nostrum est onus illud velim sic habeas, quod intelleges, hac re novata additum Olius aliquid ad meum erga testudium, quo nihil videbatur addi posse, quam quicquam SSedetractum . Onne apparet haec ad Dolabullam et ad acta sponsalia pertinere Nam quod HO annus putat, esse Oe loco sermonum de Tullia, de serentia iisque Ciceronis familiaribus, qui sellunt Tulliam Dolabsella collocare, speclaro illa verba non ad acta Sponsalia, sed ad iniquos sui monos se consilio mulierum iam antea parSOS, id nullo modo credere OSSUm. Quaenam S ea re S OV ala, qua de nihil doli actum se suo erga Appium ludio ess Cicero scribit, ut potius additum aliquid ad amorem esse viduatur Nempe sponsalia, de quibuSin p. III, 12 isd0m lare orbis scripserat: sic habet lamen, nisi iam tunc omnia n0golia eum summa tua dignital diligentissime consecissem, tametsi nihil vid0batur ad meum orgate pristinum studium addi poss0 lamon hac mihi adfinitatu nuntiata non maiore equidem ludio, Sed acritas, perliUS, Signi- sicantius dignitatem tuam essendissem . . . adfinitas OV CUPImniihi adfert cavendi, ne quid de summo me erga te amore detractum esse videatur Apparet illa verba aliter Xplicaria Frid. Hosmanni de origine belli civilis Caesariani comm Berol. 1857 p. 84, 85.
18쪽
non OSSe apparet etiam, epistulam III, 13 post III, 12 osse
Scriptam neque enim tam leviter et quasi praeteriens Cicero hanc rem, quae iure Appi OdiOSisSima erat, OmmemoravisSet, nisi iam ant0a epistula III, 12, quae lola sere in excusatione Versatur hisam causam plurimo sudore ac labores defendere studuisset Accedit alterum argumentum nihil in p. III, 13d iudicio ambitus segitur' atqui, si ea epistula ante III, 12, i. e. ante acceptum doe absolutione mulatium, Scripta esset, urbanitati erat invaserere quemnam exitum illud iudicium habuisset, sol Otius russirmare sines dubio clam bonum istnobilem civem omnium iudiciis absolutum esse. Terte Ciceroeam rem, in epistula praesertim ad Appium, non misisset.
Sed data si post III, 12 antea absolutionem gratulatus Cicero erat, iure igitur tum tacet. Quid vero causae fuerit, cur tam tarde Cicero Appio gratias egerit, etsi incertum St, tamen coniectura assoqui licet. Exspectavit sinu dubio Cicero post allatum de decreta supplication nuntium. dum quid certius de exitu iudicii astari elur, ut simul et gratulari Appio et gratias agere posset Sed subito satis inopportuno de factis sponsalibus certior sit iam nihil antiquius nabet, quam ut eum gratulatione
verbosam nova assinitalis excuSalionem Sti Uat gratia propterea
singulari inpistula ingit, ut inpertius et significantius Appio ostentet, quanti tum Taciat quamquae non recte ille suum amorem suspeelum habeat Quin si verum est. quod ipse Cicero in p. III, 13 dicit: quis enim ad me non perScripsit,
te non Olum auctoritate Orationis, Sententia tua . . . Sed oliam Opera OnSilio, domum Veniendo conveniendis meis nullum
onus Ossicii cuiquam reliquum fecisse γ' apparet tum Multis demum de Appii insigni opera epistuli acceptis, non primo statim allato nuntio has ill0ras misisse. Fieri etiam potuit, ut d Appii ossicio paulo tardius certior sieret in pistula quidem a Caselio d0 0crolis supplicationibus missa UllI, 11 nulla Appii mentio sit ac ne ad hanc quidem epistulam Cicero ante ineuntem sextilem rescripsit est enim op ad Caelium II, 15, do qua Supra egimus, rescripta ad Caelii epistulas VIII, 11 et VIII, 13). Sed utut res se habet, certe haec gratiarum acti Appi post
ep. III, 12 missa est. Neque tamen cum Bailero et Wesenbergio editoribus ad mensem Septembrem eam retulerim tam larde Ciceronem cuiquam de ea re epistulam misisse persuadere mihi non possum Schuelgium potiu et Gruberum secutus perbrevi
tempore post ep. III, 12, mens etiam Sextili ineunte), has
litteias alas esse pulO' 6 Quo di Cicoro Rhodo prosectus sit, ut Ephesum traiceret, ne coniectura quidem assequi licet. Nulla exstat epistula, quae post illas, quas supra mire ineuntem Sextilum malas esse
demonstravimus, a Cicorone aut Sextili aut Septembri missa sit: proxima at demum Octobr. conscripta St, p. ad Att. VI, 8, quam Cic0ro sedit phos conscenderis. TX ea intellegitur, pr. kal. Oct eum domi Ephesi Attici aliquam epistulam accepiSSe; quot vero dies tunc phesi iam sit commoratuS, ObSeurum St. Legitur mulum in ius ep. nos etesiae VehementlSSlmetardarunt; 0traxit XX ipsos dios etiam aphractus Rhodiorum. Quae verba Drumannus in sic interpretatus est Au de Uahrtuo Rhodiis naeli phesus verior Cicero gwangi Tage, ei der Vin ili nicht 0gunsfigi uni or se de schlochion auari de rhodisclis Schiis olino serdock in de ubrigeri os an-leglea Vereor ne haec explieali minus secto se habeat; nam etesiae sub caniculae ortum exoriri solebant. id est circiter modium Quintilum anni Causariani Respondent autem, Si Idolorum sequimur' idus Quintilos anni Juliani o die anni u.
c. 704. qui notatur a. d. V kal. Sept. Sum exitum igitur mensis Sextilis et se Sept0mbrem anni 70 elesiae 'lu'issse
vid0ntur per lotum autem S0Xlitem Ciceronem Rhodi mansisse, deinde molassem septembrum in itinere Rhodo Ephesum consumpsisse vix est Verisimile, praesertim cum pSe Cicero in p. ad sana II, 1 gQ scribat: commoraturum me USquam Sane arbitror Ructius fortasse Schuelgius' verba illa de aphracto Rhodiorum vult intell0gi de hora huius navigii, quod Vel lardius accesserat, vel reficiendum erat , ita ut Ephesi ceronem et lesia retinuerint et aphracius Rhodiorum lardarit.
a Mense Iunio iam Cicero cognoverat Appium ambitus reum esse factum; cf. ad lam. III, 1 g 1 et 2.
si Est in fine huius epistulae: cum haec scribebam, cenSorem Iam te esse sperabam . In p. ΙΙΙ, 2 nihil de Appii munere censorio legitur quodcontra epistulis II. 10 et it clausulae similes adiectae sunt. Neu nihil inde de serie epistularum concludi potest. Prorsus alSum StDutare Ciceronem, cum p. III, 2 scriberet, iam certiorem Sse factum do Appii creatione quod si ita 8sset, sine dubio Cicero gratulatus esset aut certe praescripsisset epistulae M. Cic. App. Pulchro Censor 1 d cf.
praescriptionem D. III ll. Ceterum vide, quae infra ad 8 de hac re
do imbocillitate aphractorum Rhodiorum est sermo.d Idolor, Handbuch de math. u. techn Chron. II, 16.
19쪽
Quod si ita est, per magnam certe Septembris partem Cicero
7 Non alienum esse videtur de Attici citi noro Epirotico
paulo accuratius diSSerere. Mense Maio a. u. c. 703, cum Cicero ab urbe proficisceretur, ut in provinciam e conserret, Atticus
Rotnae suit, id quod apparet ex ep. ad Att. V, 1 g 2 Sed
cogitasse eum illo iam tempore de relinquenda urbe nec Ciceronem id ignoraSSe, ex eiusdem p. gra cognoscitur' Idibus Maiis Cicero ab Attico quaerit, quam diu Romae suturus si ne rustra litteras Romam mittat. luindo mense Maio et Iunio saepius se suspicari scribit illum iam esse prosectum quin epistulae V, 9 et 10 ita conscriptae sunt, quasi dubium monsesso Atticum abesse ab urbe. In quo erra8Se Ciceronem apparet 0X p. V, 1 ineunte Quintili data, in cuius comporisso significat Atticum etiam Romae commorari' Mens demum Ssextili iterum Cicero dubitat, utrum prosectus Atticus sit necne 'Atque usque ad ineuntem Sextilem certe is Romae fuit; erat enim in aliqua eius epistula, quae a. d. XIIII. h. Sext. data erat atque Ciceroni reddita est mons Septembri '. circ. a Sextoum in Epirum iturum esse. A. d. III. non . Sext. nondum pro citi erat: accepit enim Cicer a. d. XI kal. Oct. Attici
quandam epiStulam Septimo quadragesimo die mora a celeritera data igitur erat a. d. III mori. Sext. sed in ea epistula de itinere pli Olico eiuSmodi verbi Scriptum erat, ut Cicero concludere posset eum consilium Suum iam porsecisse Tamen Atticus in ipeditus esse videtur, quominus ineunte Sextili proliciseseretur Nam quam Attici epistulam Cicer a. d. V kal. lan. agesepisse se dicit, ea ineunte demum Octobri data esse polost, id quod acile est demonstrare: primum enim post a. d. X. kal. et eam datam Sse apparet inde, quod in a Atticus qua0Si verat, muni Cicero acceutSSet litteras suas Laenii pueris traditas , qua litteras a. d. X. kal. Oct. conscriptus Me Ognoscitur ex ep. V 2l Deinde quae in ea inerant iucundad Caesare deque Senatu decretis ea pertinent ad senati
LOStram quaeStionem nihil id refert.
consulta pr. kal. Oel lacta, de quibus etiam Caulius Roma miserat p. VIII S. Apparet igitur mutas demum Octobri
hanc de rebus urbanis Altici epistulam datam osse posse nec tamen e Epiro missa erat, quoniam accepta ea Cicero scribit' tuas etiam pii Olicas litteras exspecto . Sequitur, ut ineunte Octobri Allicus aut liamlum in urbe commoratus sit aut in itinore fuerit certe in Epirum tum non pervenerat. Videtur autem e Venisse mense Ovembri aut secombri, quoniam idibus demum Februariis a. u. c. 704 Cicero scribit '': l in Epirum Salvum Venisse . . . audeo . Hab0bat aulum illo tempore Cicero duas Attici epistulas, quarum alteram Atticus statim post adventum inauseans Buthrolo' dederat, altera paulo recentior erat, ut colligendum est X p. V, 21 3 exti . t 4. Recentiorem autem Cicor acceperat Iconii, cuin in itin0ro ess0 Tarso Laodiceant. Quod iter ingressu erat nonis Ianuariis, Ora secerat a. d. III id. Febr. atque quoniana Iconium in medio sero linure Silum St, Xeunte Januario recentior Attici pistula ui tradita esse videtur. Cumque de ea Cicero dicat: acceperam autem salis celeriter , apparet menSe Decembri eam datam esse; nam minus certe duobus mensibu perlata eSt, quoniam ne Romanae quidem epistula plus duo mense in itinere SSO Oloni.
Quod si ita si illa Attici epistula, qua Buthroto data erat,
aut ipsa quoque ad Decembrem ineuntum aut ad ovembrem reserenda St. - Quando Vero e Epiro rur Sus prosectUS sit, accurate constitui nequit. Nam quod Cicor menSe
uni et Quintili suspicatus est, iam iam Romam redisse' id salsum suit. Iinino X piro Atticus non statim in Italiam revertit, Sed Athenas se contulit, mense Junio ut videtur scribit enim Cicor inseunt Sextili ': Sed heus tu πυρους εἰς δῆμοι Ath0nis 3 Curi Allieus pur Sextilem et septui brem in itinere suit: ultimo mensis septembris die Cicer accepit ut, o epistulam, qua nuntiatum erat in eum eliciter navigasse, quae epiStula Brundisio data esse videtur' alque r. id. Oel. Cicero cognovit', Atticum a. d. XII. kal. Oct. I9. Sept. Romam VeniSSe.
8 Epp. ad sana VIII, 12 0 14. Epistulam VIII, 12 iure viri docti mens Suplumbri dat ani
20쪽
0ggo putant, idque angio' quoque probatur. Nam logitur in
eius ep. 3: insolentissimi homines summis Circensibus isti, mois postulandum me lege Scantinia curant. ViX hoc erat Pola elocutiis, cum ego Appium censorem eadem lege postulavi. quod melius caderet nihil vidi; nam sic est a populo et non insimo quoque adprobatum, ut maiorem Appi dolorem fama quam postulati attulerit praeterea O0pi sacellum, in domo quod St, ab eo petere . Quos hoc loco Caelius commemorat summo suo CircenSe ludos, sunt ii ludi Romani, qui Caesio aedili curuli curandi erant; qui quoniam a pr. non Sept. Sque ad a. d. XII. . Oct. - . - 19. Sept. celebrari Olent, necesse est hanc opistulam aut intra idum illud semporis spatium aut paulo post alam esse. Nam de his rebus eodem sere tempor , quo saetae sunt, Caesium certiorem Deisse Ciceronem, indu apparet quod dicit: praeterea coepi . . . ab eo petere . Dubitari igitur nequit, quin haec ep. ad mensem Septembrem Sit reserenda.
Epistulam VIII, 4 sero post VIII, 12 datam esse, praeter
Langium Omnes viri docti ex utriusque epistulae argumento conchiserunt. eque quod ita iudicaverunt, propior coniecturam tantum actum est, quam editore in leXlum receperunt. Quamquam quin verissima sit illa coniectura nemo dubitabit. Praobotenim in Xl r. p. VIII. 12 codex Medicuus: scis Domitio diuintum orae est exspecto valde et quam primum videre cupio . Quod Victorius sic correxit: scis Domiti diem timori esse. 00Xspecto valde et quam primum idore cupio . unc in ditionibus X 0iskii coniectura legitur: scis Domitio comitiorum)die in timori Sse te Xspecto e. q. S.' quae Verba Si recte Sehaboni, docon eo sempore quo ep. VIII, 12 Scripta est, i. e. mense Seplein bri, comitia auguri creando nondum habita esse. Nani in locum Horionsi mortui auguratum petiverunt et L. Domitius Ah0nobardus t M. Antonius quorum altor ab optimalibus alter a Caesare adiuvabatur. Atque quoniam in p. VIII, 14 0gitur, Domitium repulsam tulisse, Antonium creatum esse, prorsus Verisimile est et illam coniecturam recte se habero,
set pistulam VIII, 2 paulo ante comitia . p. VIII, 14 paulo
post osso datam. Sed - Onsiteor, Si se sola illa coniectura
emicursetur, ut p. VIII, 14 post VIII, 12 essu ponenda, iure aliquis aliis argum senti commotus aliter statuere posset. At accedit allorum gravissimum argumentum Seribit nim Caulius in p. VIII, 12 se, cum summis Circensibus ludis Appii opera leg Scantinia de nefanda Venore accusatus esset, statim illum eadem lugo postulasse. Ad quem nuntium apertu Caelius in ep. VIII, 14 respicit, cum dicit: prope oblitus sum quod maxime sui scribendum scis Appium censorem hic Ostenta sacere designis et tabulis, de agi modo, de aere alieno acerrime agere 3 persuasum S ei, cenSUram lomentum aut nitrum esse errare mihi videtur; nam dum sordis eluere vult, venas sibi Omnis et viscera aperit. Urre per deo atque homines et quam primum
hau risum veni, legi Scantiniae iudicium apud Drusum si0ri, Appium de fabuli et ignis agere crede mihi, est proporandum i Quid igitur Nonne aperte haec verba Oesent, epistulam VIII, 14 post ludos Circenses, post ep. VIII, 12 missam esse Quonam modo Cicero intellegere potuit, qua Oppositio intor ederet inter legis Scantinia iudicium t 0v0ras illas
Appii sensoris actiones, nisi antea de eo iudici certior ratfactus Per oppositionem autem Caelium a Verba coniunXisse, ut significat et Appium etsi ipsum Medissimae rei accusatum lamen quam acerrime e gerere in cenSura, qui est qui neget 3 Apparet igitur, iniuria Langium existimare epistulam VIII, 14 ant VIII, 2 esse datam atque ne ad mensem unium vel ineuntem Quintilem eam reseramus, quod vult Langius '' aliis quoque cauSi impedimur. Nam illo sempor Appium nondum censoris munero inclum esse semonstrare mihi videor OSSe. Quamquam Langius qui-d0mh iam inseunte Mai censores Appium et Pisonem croatos eSSe pulat, commotu ii S, quae in epp. ad sana. III, 10 6 11 de a re leguntur. Scribit enim Cicero ineunte sens Maio III, 104 33: si vero esseceris, ut cenSOre creentur ... H):,le enim ut per propediem cenSorem audiemuS . Cognov0rat igitur Cicoro, velle Appium cenSuram petere; sed quod putabat brevi se de creatione certiorem factum iri, errabat. Nam epistula III, 1 praescribit: Appio Pulchro, Ut Spero, censoris. atque similiter in Xl r. p. legitur: Vale et in censura si iam e censor ut Spero de proavo multum cogitato tuo . X quo apparet, Sque ad Xeuntem Junium nam eX0untularo unio p. III, 11 data si nihil certi Ciceroni se a roallatum suiss0. Inde vero, quod Cicero urbanitatis, ne dicam adulationis' causa sibi cordi esse Appii dignitatum his pistulis ostentat, de tempore creationis nihil concludi debet. Sp0rabat
a L. Lange Rom. Alterthumer III. Bd. . Aufi Beri 1876 p. 402, 7 a l. l. p. 396 5.b l. l. p. 397 8.c Quantopere Ciceronis interfuerit cavere, ne Appii, hominis nobilissimi eiusdemque amici Bruti Pompeique, a se alienaret voluntatem satis e0nstat. De p. ad Appium ΙΙΙ, 0 ipse Cicero Caelio scribit ad sani. II, 5, 2): quid si meam legas, quam ego tum ex tuis litteris misi ad Appium sed quid agas sic vivituri .