장음표시 사용
2쪽
FAvo HAEREDITATI LEGITIM EO DIUM EXHEREDATIONI sCRUDELITAL ET AVARITIA MATRUM
pa quidem NATua sed cuique liberos , quos illa propter spem temporis futuri et posteritatis edidit, et quorum successibus et incrementis nervus reipublicae inprimis continetur, ita commendauit, ut his parentes non solum etnte omnes prospectum cupiant, sed omnem etiam pestem et calamitatem, quamuis cum detrimento quodam suo, aliberorum capite santo diligentius auertant, quanto A a ' longius
3쪽
longius spem uitae suae et generis humani, etiam post fata, periberos proferri arbitrantur. Hoc AvLLo in mentem uenit, quia . s. 3. D. quod mei caussis pro affectu, at parentes, si uis quaedam liberis inseratur, ΜΛ Gi sua liberis terreri. Quae cum ita sint, in illis gentibus inprimis apud quas plus boni mores, quam alibi Gnae leges, ualuerunt, sυ
pterorumque o Tu audiamus, fructum sudoris sui ad os liberos peruenire cupiunt parentes, aut, quod senex ille: qui iam decrepitus nouum opus in hortis inchoaverat, apuuCATONEM, assirmauit, albores postreitati sierunt, illaque se iucunditate con tantur, quod Rimo praeuideant utilitates liberorum, quas suo ipsis labore pepererunt. Quapropter svsvscTA sunt pleraeque heredum institu. tiones, quibus parentes, liberis parte aliqua exclusis, ad successionem uocant extraneos heredes: ut, nisi magna illos indigni late liberorum commotos esse appareat, artibus et fraude aliorum seducti et corrupti esse uideantur. Sed IMpERATO quidem Nou. XVIII. . . v xoREgmaxime aecuat, quarum blanditiis mariti ab ipso ossicio naturae avocentur. Multos enim ait, non PATERNE neque, ut vi Ros oporteat, sed nimis o LLiTER REMiss Ε, institutiones facere uxo Risus, ut si non proprietas, tamen .uQS-
fructus, suprema parentis uoluntate liberis interuertatur. Est enim non leuis usipicio, ne matres, quamuis indulgentissime tractent liberqs maritorum hereditatem, cum sanguinis sui iniuria, s in heaucupentur, ut coWπEΜPTvΜ risv v ITATI suae , quem metuunt , PULENTI ac rerum
copi superent, et neglectis abiectisque liberis, ad spem omnium ordinum et temporis suturi comparatis, in sua aula dominentur. Ita quidem GA ius noster, cum matrum naturalium pudori pepercisset, de Novε Rcis suspicatur, quae
4쪽
sto sentiant in tabulis supremae uoluntatis. l. . . de Dufisament.
Ex his igitur, quae adhuc disiputata sunt, non potest
esse obscurum, quod NON FAvENDvWESsE VIDEATUR Parentis testamento, quo uel matri uel alii heredi extraneo, Cu LIBERORV FRAUDEM incommodo,prospexit. Sapienter enim IMPERATOR monet, vBTILITER prospiciendum esse liberis, ne pes ipsorum iniuria parentum minua tur Nou XVIII. c. 7. f. Quapropter uel infirmabimus, uel certe strictissime interpretabimur parentum potestatem, qua
hereditates liberorum ONERANT et NTERvER TvNT. Aper.
te enim JANLLvcl 9. D. de lib. et pol hum hereae praeci- Pit, Ex HEREDATIONE liberorum, et omnes malignas institutiones, interpretatione NON ADt-ANDA esse quamuis alias heredum institutiones benignius accipiamus. Sed ita quidem ex iusta civitii de hereditate libero. rum disputamus. Si uocem NATURAE et RATIO NEWaudiamus, certius uidetur nullam necessitatem parentibus imponi, hereditatem liberis, maxime AnvLTis, relinquendi. Enimuero ossicio desuaesti sunt, qui uiui illos aluerunt. Postquam fato perempti sunt, omnia parentum et ossicia et iura extinguuntur. Natura enim, quod alio a nobis loco comprobatum est, ignorat testamenta et setius fuisset, arbitrio reipublicae, cuius ornandae et amplificandae caussa facti et procreati sumus , penitus permitti, ad quem illa uelit hereditates mortuorum peruenire. Sed, postquam inualuit suo patresfamilias iudicio deligere heredem omnino multa sint, quae naturali ratione nos mouere possinr, ut Lis E Ris inprimis prinspiciamus testamento. Vt cetera taceam, illud expeditum est, DURIssi NA CONDITIONE plerumque usiuros esse liberos, quibus hereditatis paternae pes eriperetur. Non enim msis ignorantibus, parentum fortunae cumulantur, et admini-Ωrantur, ut Esci ANT, quam messem exspectare possint. Ita aluntur, ita educantur, ut uideant, qua nascendi elieitate
5쪽
suetudinem eligunt eam rationem ineunt, ad quam equendam fortuna nascendi siussi cere ipsosque inuitare uideatur. Quam exspectationem si magna rerum conuersio, ex paren iis testamento subsecuta, fefellerit, necesse est, opulentiorum ciuium liberos, in rerum omnium inopia uersiari, et durius affligi, quam proletariorum liberos, quos parentum conditio et quotidiana cogitatio domesticae et hereditariae egestatis ad quoscunque casus indurauit.
Sττieret igitur interpretamur supremam PARENT is uois luntatem, qua de naturali illa liberorum hereditate aliquid detraxit. Seo, ne tamen parentes, propter liberorum cupidi. tatem, iucundissima illa dulcissimaque uoluptate, quam ex amicitiis exercendis dandisque benenciis capimus, carere, et liberis omnia promisicue deglutienda relinquere, cogantur, primo, INTERPRETAT CNE PRUDENT V Μ, introductum est, ut
sussiceret, si liberis, ad exemplum L EGisFALCiDIAE, Qv ARTApARs HEREDITAT is a parentibus relinqueretur cum liceret hereditatem, usque ad illam partem, legatis et fideicommissis exhaurire. Ut enim credam, a IC Tis duritaxat, post tempora Ausus Ti, hoc inuectum esse, PONivs SECv Nnus Junior, apud me et fecit. Ille enim, ut filium a matre exheredatum consolaretur, ,si mater, inquit, ex QUARTA PARTE issetipsisse te heredem, num queri posses Quid si heresidem quidem instituisset ex asse, sed legatis ita Exii Ausis. ris ετ, ut non amplius apud te, quam QUARTA rema
6쪽
ta quo loco apparet, ad exemplum heredis extranei, qui quARTA contentus esse debet, quamuis ex asse heres in. stitutus sit, etiam liberis quartam hereditatis paternae matur. naeue partem attributam esse a Sed haec utcunque existimata suerint, illud constat inter omnes, postea etiam LEGisvs Ex PREssis et Imperatorum constitutionibus non solum confirmatam esse prudentium deportione LEGi TiΜ opinionem, sed etiam auctam et amplificatam , ut imposterum liberis modo, Rig,s modos EMissis deberetur Nou. XVIII. c. 3. Igitur, si non tota hereditas, Certe PORTIO LEGITIMA liberis relinquenda est ex patrimonio parentum. Neque tamea in eo substitit ueterum diligentia, sed poRTio NEΜ illam liberis p LENI sales uoluit relinqui. Vt reliqua taceam, quae coispiosius ab aliis traduntur, illud meretur obseruari, quod Iva Ti Ni Ams l. s. f. a. ecl. 36. C. de Dinc te m. praecepit, liberos, quamuis i AH AGNOVERINT Parenti iudicium, a.
men, si postea appareat, INU LEGITIM FORTIONE
ipsis relictum esse, non prohiberi, qui postulare possint ab heredibus, ut portio legitima ab ipsis repleatur. Ideoque, etiam silandus loco legitimae relictuS sit, quamuis filius, agnoscens iudicium parentis, illo contentus esse uelit, tamen ubi ille uel totus, uel quoad partem aliquam, Evi e Tus et portio illa legitiis nouis casibus, sine filii facto, quocunque modo
deminuta fuerit, efficaciter experietur ad Portionem legitimam EEpLENDAM d. l. 36. pr. C. de Ivσ. testam. Enimuero nequaquam AciTE REN Nci Ass filius censiebitur portioni legi
timae, quam ipsius prudentia legislatoris definiuit ut semper conqueri posse uideatur de legitimae portionis deminutione, ni Ex PREss pactus sit, Quo eo HrEN-etvs PARTE iam accepta, VLLAWpraeterea cum heredibus
habeat de legitima portione QVAL aTιον FN d. l. 33. . a. de Inosse tessim.
7쪽
Dicemus igitur TOTAM omnino illam portionem, quae legibus sit definita, liberis deberi, ut de illa, si sorte eassi quocunque deminuta fit, ab heredibus replenda, cum peuictoriae, experiri possint. Sed tua Tima Am o quidem non sa. tis est, TOTAM liberis portionem illam legitimam tribui, sed
uoluit illam liberis etiam si NE ONERE, aut sine GRAvAHI.
Na, relinqui. l. a. Ino f. te m. Quod ne cuiquam
sit obseurum ipse interpretatus est, CONDITIONE quaScunisque, itemque DILAT UNE , ORAM, ODUM, et aliud deώnique quodlibet Neo MMODUM liberis impositum, quo plenissimus illius portionis fructus et liberorum circa illam
liberrima potestas perturbetur, pro ONERE et GRAPAΜΙ- hi haberi, atque ita accipi, QVAsi Ni Hi Eo Ru omnino Anigc TvΜ EasE testamento. d. l. 32. C. de Ino es. Imo uero uehementius alio loco commouetur 1ΜPERATOR, et, parentem Am LIBERO NEe ARE, illosque occiDERE,
si mrmat, nisi ius plenissimum et liberrimum liberis in eor. tionem legitimam ab ipso tribuatur ideoque ne usium fruetum quidem illius portionis liberis ad tempus aliquod eripi, aut
matribus atellatoribus subinde assignari, permittit, sed et pro prietatem et usumfructum iubet liberaliter ad liberos ex testamento peruenire Nou. XVlII. c. 3. Ex his igitur apparer, parentibus omnino nihil perim sum esse illarum artium et machinationum, quibus portionis legitimae uel quantitas uel libertas aliquantulum eminuatur. Idem etiam PoNτivi ei placuit, qui e XUI et XUIl. X. de Testament legitimam, uel A TvRAL iure , libe. tis si Μν Lici TE deberi, ait, adeoque coNDI Tio NEM et osus legitimae adiectum, omnino detrahendum, illamque portionem liberaliter, et sine omni incommodo , liberis a parente relinquendam. Sed SP cINV Iun. quem et D E. civsb et Gu ALPem Is c et M ENocritus, d et AN
8쪽
eo Nivs PERLGRi Nus a et alii sere trecenti longo ordine secuti sunt, inlaeni formulam, qua liberis necessitas usic, piendi ONER is, quod ipsam PORTIONEM LEGI ΥiΜAM restrina geret, essi cicaciter imponi posse uideretur. Enimuero praeoepit, ut filius, si onus, quod testator heredis institutioni adie. cerit, suscipere detre Etet, LEGITIMA PORTIONE CONTEN Tvs esse . et reliquam hereditatem alii restituere, in testamento iube retur Ut ecce: FILIUS MEUS HERE esto sed nimis. estum hereditatis uniuersiae matri suae relinquat, quae ipsi albmenta annua praestabit si uoluntati meae non obtempera uerit, legitimam untaxat porticinem capiat in reliqua par. te matrem eius instituo heredem, Et Soei Nus quidem utitur non IMPROBAB rLx a. TEN Tv. Ait enim hac cautione legibus, quae liberis ceriatam portionem tribuerunt, setisfieri, si filius legitima conatentus esse iubeatur Neque uero filium recte conqueri, quod onus a parente cum o Di TION F, legitis ae adimctum sit quandoquidem filius, si legitimam hartem habere etiam pust a reliqua hereditate excludi potuisset ipsi igitur
iniuriam non fieri, cui optio detur a Parente, utrum TOTAM hereditatem, quae ipsi NEC EssARio non relinquenda est,
accipere u ONERE DIEM To, an PORTIONE L
Gi Tim contentus esse , adeoque lucrum exiguum percipere, quam spem magnam . coniunctam cum aliquo incommodo , expectare malit. In quo argumento utrum reEte senserit soci Nus, operae pretium uidetur, ut diligis. tius expediamus.
9쪽
Ras erit luculentior, si a prima origine repetemus, quid
induxerit sociNVM, ut hac cautione, quam praescripsit, utendum esse crediderit parenti, qui totam liberorum hereditatem , atque etiam legitimam illorum portionem, onerare uelit. Sed hoc apparebit, si quaedam generaliter admonuero de coNDI Tio Ninus, quae in liberorum hereditate a ueteribus admissae sunt cum illud argumentum non exiguam dissicultatem habere uideatur.
Et primo quidem abscisse IMPERATOR ONus heredi. tati Lin EROR v a parentibus impositum PRO NON Ani Eceto habet, nisi expresse portio legitima sine onere uerit relicta. Ait enim I va rima Amsa, ita rem Procedere, Q Ἀ-
de Ins . sam. Quae cum ita sint, dicemus, filium familias, quem pater ex asse heredem cum CONDIT io Nn scripserit, ex mente Ius Ti Ni A Ni pure institutum uideri, ut totam
10쪽
hereditatem consequatur, quamuis non paruerit conditioni; nisi legitima portio ipsi si N ONER expresse sit relicta. Enimuero si ora illa conditio, nisi legitima ab onere me, pia et liberata sit, R NON ac Ri PT accipitur, quae potest esse dubitatio, quin tota hereditas, quasi pure relicta, filio ex testamento relinquatur. Igit ar si ius civi L audiamus, onus heredis institutioni simpliciter a testatoribus adiectum, pro non cripto habebitur, ut tota hereditas rvR filio relicta uideatur. Sed
PONTira uidetur Imperatoris sententiam interpretatione pervertisse. Ille enim, quamuis osse V Ra, onus toti hermcitati a parente impositum, de ORTio NE AGITIMA dun. taxat detrahit, ut illa vR perueniat ad liberos, Te in reis
liquis partibus hereditatis adquirendis obtemperandum esse censet testatoris uoluntati, ut illis filius non nisi cum onere asjecto potiri posse uideatur c. XVI et XVIII. X. de famem. Hae igitur prima dubitatio fuit, quae socivo in
mentem uenit, cum de cori diri0N liberis in heredis institutione a parentibus adscripta cogitaret. Sed accedebat etiam alia non leuior dissicultas, quam Pus civi L conditionibus here. dis institutioni a parente adiectis, opPonebat. nimuero ue. teribus placuit, lium non posse sub alia coNDirio Na e
redem institui, quam quae N E V POTEsTATE esse uideretur. Ita P Api Ni ANV atque VLPiANVS responderunt l. 23.
D. de Condit Institui et t. q. D. de Hereri Instit. Imo uero adhuc luculentius ALBxANDER l. 4. C. de Institui et Substit tradidit, non ualere patris testamentum si filio adseripta esset conditio , quae non ab eius uoluntate duntaxat, sed etiam a As et alio eventu, Pendere uideatur nisi forte filius ex caussa idonea OREss EXHEREDAT v et in o.
eum eius alius heres scriptus ecti a parente, in hunc casum si conditio non impleretur.