장음표시 사용
1쪽
Archidiaconus Baiocensis , epistola XC.
scripta anno Domini M. CD. XVU. . .
ICET quis, contemnendum esse, quantum ad bella pertinet, DuCEM LΟΤΗΑRIN G IAE, nes tantis ρogere miribus, o DOM v I audeat FRANCIAE Bilum inserere. Non debet parum hoIsis Aeri, quem DEvs excitat, ερο propter aliorum ADI
2쪽
Lusarisma Suterioris Ducum ex lege Imprij ad feminas non deuoluitur.
v C A T v s Lotharingiae masculinitas tribus fulcitur fundamentis ; S ALICA LEGE, STAT v-TO IMPERII , ET IvRE FAMILIARI. De lege
Salica sese dissessiimus in Vindicijs Hispanicis: Cap. ssii perest ut agamus de alijs duobus; & primum quidem de Imperij edicto.
Sancte & salubriter in Imperio constitutum, ut maiora Feuda, ex prima orisine & natura sua, militaria essent & masculina. Ratio conditae Iegis haec fuit; quod Sacrum Imperium late protenderetur, suaeque maiestatis a que gloriae plures haberet aemulos unde Caesaribus aequum visum est, regendas tuendasque Prouincias committere Principibus viris, qui animi magnitudine & constantia, iudicij & consilij acrimonia, bellique gerendi peritia ac solertia praediti, hostium conatus aduersos vi armata propellerent. Quod quidem munus cum feminae per se obire non possint, a Feudorum militarium possessione regulariter
Sancitae in Imperio legis antiquitatem colligo ex Witthindo Saxone, qui de Othone I. Imp. sic loquitur: De tuum quoque marie- Lib. Mitte facta est contentio: fuereque qui dicerent, quia filii filiorum non deberent computari inter liberos, hereditatemque legitime cum filiis finiri, siserte patres eorum ob ssint auis siverstitibus. Vnde exsit edictum a Rege,
Wis rumuersalis populi conuentio fieret apud Metillum, quae dicitur Stela. Factum est, Min causa inter arbitros iudicaretur debere examinari. Rex autem meliori consilio rinus , noluit nobiles miros ac senes populi inhonecte
tractari; sed magis rem inter gladiatores disterni iussit. Vicit igitur pars, qui silios filiorum computabant inter filios ; firmatum est, mi aequali ter cum patruis hereditatem diuiderent pacto sempiterno. Eadem, sed A L breuius,
3쪽
breuius,sic resert Sigebertus: Orta dissensione inter Frincipes de arietate: legis , mirum deberent avis superstitibus Νῆ filiorum post patres defunctos hereditare, an exheredatis fratruelibus deberet hereditas ad patruos redire; ex Tegis OΤHONIS, omniumque Principum sutentia, cognitio meritatis commissa es gladiatorio iudicio : cessitque micZoria bis, qui censebantfratrum filios debere cum patribus hereditare. In illa autem quaestione tempore Othonis primi Imp. agitata feminarum nulla mentio; quippe quae ab omni patrum Feudali hereditate arcerentur; quemadmodum sexcenta ultra Rhenum exempla docent. Citra Rhenum pauca haec obseruaui. Primum est ERMENfINDAE, HENRICI CAECI Comitis Namu censis & Luxem burgensis filiae, quae post patris excessum anno M. C. XCIII. ab HENRICO VI. Imp. priuata est utroque Comitatu: contulit enim Namurcum Caesar BALDv INO Hannoniae
Principi; Luxemburgum vero OTHONI Burgundiae Comiti, a quo Ermen sinda illud redemit, & in Henricum, ex Valeramo Limbum gensi marito filium, transmisit. Alterum est ADAE, THEODORICi VII. Hollandiae Comitis filiae, qua exclusa, V ILLE L Mus , Theodorici frater, in Hollandiae
Principatu successit anno M. CC. III.
Tertium exemplum, de Lotharingiae Inferioris Ducatu, sic ex- L h. 4-m pressit Dinterus : Mortuo OTHONE Duce sine liberis, qui patri suo '' Carolo J successerat in Ducatu Lotharingiae, RVJ A MARES HEREDES NON HABvIT, Ducatus eius per HENRICvM huius nominis Imperatorem II. m Regem Romanorum, datur Godfrido Comiti Virdunensi, filio Godfridi comitis ordennensis, anno M. v I. A ssentitur Auctor P/g 90- Magni Chronici Belgici hisce verbis : CHortuo Othone sine herede, GERBERGA soror eius, QUIA FEMINA FvIT, catum Lotharingiae De Regno amisit. Item Alphon sus Delbene de Othonis sororibus, Gerberga dc: h, 'I' Ermengarde: Hae hereditatis iure Lotiari iam ad se pertinere praedicabant, β' in possiesionem eius ingredi conatae sunt: sed Golfridus Ba batus , filius Grifridi Arduanorum, Busionii 'st Virdunensium Comitis , eas prohibuit, mi δ' armis Lothari iam occupauit anno sexto supra milli simum. Dicebat enim se ab HENRICO IN. Ducem fuisse constitutum; FEvDvM LOΤH ARINCI AE ad masculos , non ad feminas pem. Lib. 1. An- tinere. Meyerus denique de ijsdem sororibus: His θretis feminis, HENRICvs Caeser cis qui in caelum dicitur relatus cum in eam Prouinciam siummum haberet iudsicium, Go DEFRIDO, Pucis Arduennae:Goῶ-fridi filio, Lothari iam dedit; absignato Gerbergae, Lamberto nuptae, Lois
niensium tantummo so Comitatu. Quartum
4쪽
Quartum exemplum de Lotharingiae Superioris Ducatu de quo iam quaestio est) opportune subministrat Sigebertus ad an
RET , Gothelo Dux, impetrato etiam ab IMPERATORE Moselianorum Ducatu , in Lothari iά potentius principatur. Albericus, Dinterus, Egidius de Gya , & alij non pauci, eadem Sigeberti verba intea re retulerunt: solus Theodorus Gothostedus in Genealogijs Lotharangia: & Portug illiae, quas praelo subiecit anno M. DC. XXI v. verba r Sigeberti, qus inatusculo expressimus charactere, scienter praetermisit; eodemque modo mutilauit Magnum Chronicum Bel icum in quo haec leguntur: Frederico Moselianorum luce mortuo ,' ΩΝΙΑ Pag. ior.
MARES FILIOS NON HABUIT, DIBUS DUCATUS COMPETERET, Goliato Dux Lotharingia Inferioris , impetrato ab Imperatore CONRADo Mosesianorum etiam Ducatu , in Regno Lotharingiae potentius principatur. Omisit studiose Gothos redus verba eadem, quae in Sigeberto praetermiserat , quae Ducatum Lotharingiae Superioris, 1iue Molellanorum, solis maribus competere palam insinuant. Quintum exemplum, extra Lotharingiam, in Regno Burgundiae, praebet Sabaudiae Comitatus; de quo sic Renatus Choppinus : εαυ- Lib. 3. deb/ogum Comitatui filias minime dominari, masculo e Sebusianis Regulis ex DQm rix si. decreuerunt litis disiceptatores ex lege Sabia alij dicunt ex Voco μμ 'niain secundum Fetrum Allobrogem aduersus Conctantiam, neptem ex fratre maiori natu, uxorem Comitis fabilonensis, anno M. CC. LVI. Addit deinde Choppinus: Sabaudia plane v IRILE est sACRI IMPERII BENEFICI vM, Beralia Saxoni in primis concessum ab Othone L Germaniae Caesare patruo. A Sigismundo postmodum Imperatore Comitatus Sabaudiae Ducatus titulo & praerogatiua auctus est Constantiae
Planum est igitur quod ait Albericus, non soler eminas in Imperio Ad anihereditare: quod equidem statutum Imperialibus rescriptis vim ha- ' 'bere in Ruda per Imperium quae bcneficiario iure a Principibus obtinentur, norunt Iurisconsulti. Id tamen de iure communi cst intelligendum : possunt enim feminae ex Imperatoris gratia & priuile io Rudorum possessionem nancisci. Ita Fridericus I. Imperator di o-mate dato Ratisponae anno M. C. LVI. HENRICO Austriae primo Chronica Utici indulsit, mi eius FILII δ' FILIAE indisserenter possent Ducatum /'g'st Musiriα bereditario iure a Runo tenere O possidere. CV 'NN Aclolphus item Caesar anno M. CC. XCV. Dinalia comiti GeL stria.
covcessit, caseu quo sine prole mascuti ab hac luce mitraret it filiarum L δε ςhi'
5쪽
Philippua denique; Albetuis, Henricus VII. & Carolus IV. Ima
petatore, Ducibus Lothatingiae Inserioris & Brabantiae indulserunt, it Amaficulum heredem non haberent, eorum FILIAE in nudis Ibere tamquam masculi succederent. Et idcirco dum Constantiae an no M. c D. xiv. SI Gis MuNDvs Iiarp. obijci fecisset Gos No, Priori Carthussiensium de Melliem, ANTONII Brabantiae Ducis Legato, quod Imperio ius esset acquisitum in Ducatu Brabantia, quod fmina non possint in eo succedere : cordate respondit bene informatus Prior, quJd Duces Brabantiae de puccessione filiarum sunt ab antiquo priuilegiati a Diuis Imperatoribus in Regibus Romanorum. Quotiescumque ergo legitur, Feudum aliquod Imperiale a semitana possessiim , illico intelligendum cst id factum ex speciali Caesaris gratia, & praetet ius commune Imperij. Atqui Lotharingiae Superioris Duces priuilegium eiusmodi ne que obtinuerunt, neque obtenderunt umquam, legi suae Salicae anti quissimae, & iuri ordinario Imper ij, quo i Feudis militaribus feminae regulariter excluduntur,semper obstricti.
Prius Auo mi argumentum ab Ida dese tum, contra Lotharingia masculinitarem issoluitur.
PRODIIT anno M. DC. XL. scriptum Anonymi cuiusdam Patia sensis,qui ut probaret Lotharingiae Superioris Ducatum ad se. minas deuolui, exemplis fere causam suam egit, sed praeter historucam fidem prolatis: it ut mihi commenta verius quam argumenta refellenda snt. At cuius ea generis 3 Primum est IDAE, Eustachij II. Comitis Bononiensis uxoris ; quae inquii fratribus Godfrido Gibbos Duci Lothar inpiae ab que liberis defuncto sine contradictione aus ypostatione suco fit. Uuod absolute saltiim est: interfecto enim a sicarijs Godefrido Gibbete, Henricus IV. Imp. de Feudis eius primarijs sic disposuit, teste Lamberto Schasnaburgensi: Rex Fascia Traiecti ce- libravii ; ibique Ducatum Lotharingia Mo suo CONRADO; Mariatii merῖ, quae ilicitur iant repa, Go DEFRIDO Bullionio, Idae filioὶ Ἀ- flacbij Omitis filio Nigro,Wad rem militarem acerrimo adolescenti tradidit. Eadem quoque habet Sigebertus in M s. Ortiliano. Ex quibus perspicuum est Idam in Ducatu Lotharingiae Inferioris Godefrido
6쪽
Gibbose statri haud successisse; & consequenter God ridum Bullonium, Idae filium, a matre Ducatum illum non accepisse;sed ab Hen. rico IV. Imp. anno dumtaxat M. LXX XIX. testibus Sigeberto MAlberico hisce verbis: GO DEFRIDO, GO DEFRIDI GIBBos I ex soro- Ad Ma.
. Vcrum quidem est, Godefridum Bullonium, Idae filium, a Go- defrido Gibbo,Idae fiatre, heredem fuisse scriptum; quippe qui chartam anni M. XCIV. sic exorditur : Ego GODEFRΙDus, hostimus Mimgs
successor HEREs Dacis Godfridi Barbati, Νῆque eius potentifimi ψ'' P se iustissimi Ducis Godestiae, auuncub mei, &c. Sed hereddit illa non ' alia fuit quam all6diorum, quae tam in Superiori quam Inferiori Lotharingia maiores eius possederant; puta Bullionij, Baseij, Gena-piae, Sathanaci, & Mosaei; non autem Feudorum , quae Imperio erant obnoxia: unde Albericus clare ad annum M. LXXvI: Godestia I Chron. dus iuuenis, frater Balduim in Eustacii, per matrem suam Idam factis est heres Bullon'; quia nempe Ida eius mater soror erat Godefridi Gibberis, Bullionij Dynastae. Perspicite in hunc locum vetus Genealogia de Idae filijs: Hi dicti fuerunt de Sullion , quia adepti sunt Μ Principatum de Bullion post mortem auuncub sui Godfridi Gibbs. Et V Rς ' η' quidem Bullonium fuisse allodium, non Feudum, clare docet Chro nicum M s. Monasterij S. Huberti in Arduenna: Dux Lothuriviae GOZELO castrum Busionii in proprium tenebat altidium, sest Comitatum Virdunensem. De Sathanaco , Mosaco haec reperi monumenta in Chartulario Gorgiensi.
Charia GJodestidi Ducis Magni seu Barbati.
catione evenerandae collateralis nostrae BEAΤRICIs multoties sedicitatus, considerans quod Ecclesiam S. D oberti apud SATHANACVM, . v ILLAM 1YRIs Nos TRI, pretiosis ipsius S. arturis os indimultis aliis Sanctorum pignoribus ligustratam ; sed a Canonicis inibi: sub carnali mita degentibus, sist siua potius quam diuina quaerentibus, Issique- quaquι neglectam; virum boni testimo8j, s sanctae conuersitionis, HEN-RICvM Goroen siem Abbatem, m Monachos eius, cum consilio Domini EvRARDI, sanctae Trevirorum Sedis Archiepiscopi, in cuius iiocesi locus ipse situs errat, cetierorumque fidelium Dei, ac nostrorum , conuocauImus; .isiis remotis, istos in eorum locum se ituimus, &c.-GO DEFRΙ- 'DI Ducis. Signum BEATRICIs coniugis suae. Signum Go DEFRIDI
7쪽
filii sui constentientis.. Signum Heulmi fomitis. Signum Fulconis comtia.
Signum Herbrami castesiani, &c. Actum mitioni anno Dominicae Incarnationis M LXIX. indict. V I. regnante HENRICo, filio gloris Imperatoris Henrici, anno Regnι eius XLII. . .
Charta God ridi Ducis, cognomento Bullionij, siodefiniri Magni ex Ida sit a nepotis.
S TN NOMi NE sinctae in indiuiduae Trinitatis, atris Cy Risi Sirases sancti. GO DEFRID Vs Diuma propitiante gratia Dux st Marchio, &c. Notum esse molumus Sanctae in iniuersalis Ecclesiae fissidelibus, tamfuturis quam praesentibus f quia dux GO DEFRIDus
auus meus, cum BEATRICE resia, apud SATHANACVM, IvRIssII v ILLAM, in Ecclem S. Martyris Da berti pro suarum animarum remedio *onachos de Monasterio S. Gorgonii constituerunt, ei que interata, pro supplemento ictus θν situs , Ecclesiam milia Mos ACI, quae sine contradictione SVAE PROPRIEvΑΤIs erat legabter condonauerunt: quam etiam ipsi Monachi tota mita ipsius Avi MEi , ω filii sui AvvNCVLI MEI, quie*e in pacifice possederunt&c. 44 GO DEFRI- Di Dei gratia Ducis m Marchionis. Acta Sultioni anno Domin. Incarnat. M. XCIII. indict. V. anno Regni HENRICI quarti XXXuII. IN rii κ. pontificante Domno FI LBERTO Trevirorum Archiepisicopo anno sit Pontificatus X. '
Quin & ipsa etiam I D A, quam adducit Monymus in ALfligentiens: membrana sic loquitur: EG.o. I D Α ΗΟ L O N I E N- .s Is COMITI s s Α , humilis Christi ancilia, cunctis in fide manentibus gaudia promereri promissa fidelibus. Notum scio tam praesentiabus quam futuris signum meae dilectionis erga Dominos meos o T Fratres, videlicet Monachos noui Monasteri*,cui iocabulum AFFLINGE Ninditum erat ab antiquis, &c. Igitur in ALLODI Ο MEo or misi, quae iocatur G EN API A, pro salute animae meae, patris quoque mei Ducis Go DEFRIDI, semitis EusTATHII Domini mei. Ecclesiam cum 2 cimis niuersis eius redditibus .firmiter perpetuoque iure tenendam dodi supradictis Fratribus; in idipsum filiis meis, GoDEFRIDO , Eus ΤΑ-
THIO BALDUINO, cooperantibus. Fibu quoque meus Dux GODEFRIDus in eadem milia Genapia quinque mansis terrae donauit iisdem Fratribus,dcc. Factum es autem hoc Incarnationis Dominicae anno M.xcvΙ. indict. Iv. '' Vides igitur. , Anonyme,. IDAM , & Godefridum Bullionium eius filium P allodiorum ex hereditate possessores, non Feudorum. Vides
8쪽
vides Idam iam inde ab obitu patris & fratris dici dumtaxationiae Comitissem, non Lotharingite lucissam: cuius Idae fiater Godestidus Gibbosiis & filius Bullionius non fuerunt Duces Lotharingiae superioris squam obtinuit Theodoricus Dux , cognomento Strenuus, ab anno M. LXX. Vsque ad M. C. xv.ὶ sed Inserioris 3 neque hereditatis iure, velum Imperatotis beneficio. lle anno M. Lxe. iste anno M. LXXXIX. Vnde sequitur, argumentum ab Ida desumptum, pro seminarum iure ad Lotharingiam Superiorem, futile omnino&absurdum esse; adeoque consuetudinem, ab exemplo Idae, a te inaniter iactatam. Testimonium denique Nobilium, quod adducis, coram Theobaldo Duce exhibitum anno M. CCC v I. vel dicis causa confictum fuit; vel illi testes Historiarum haud erant gnari: quandoquidem ex antiquioribus & indubitatis monumentis constat, Beatricem &Sophiam , Friderici II. Mosellanorum Ducis filias, post mortem patris a Ducatu His se exclusas anno M. XXXI v. Neque ulla femina ante Isabellam de qua mox agemus) in Superiorem Lotharingiam ius ullum palam. obtendit.
Re detur alteri Anonymi argumento, de Fabella Caroli primi Ducis filia.
SOLUTO & enervato priore Anonymi argumento, transimus ad alterum. Affirmat ille, Is ABELLAM, Caroli I. Ducis gliam, Renati Ducis Andegavensis coniugem, post patris obitum fuisse optimo iure Lotharingiae Ducissam: cuius ouaestionis nodus ut facilius extricetur, expedit subiectam hic tabellam sedulo inspic
9쪽
IO In Stem mate Du- cum LO thar. In Histor. Prouincie. L. T. fol.
2. CARO Lus I. Dux Lotharingiae.
3. ISABELLA uxor Rena- . ti Andeg. Ducis Lotharingiae intrusi. q. IOANNEsDux Calabriata 2. FRIDERI CVs Comes Guisiae & Vaudant montis.
3. ANTONIVS I. Comes Vaudant montis, Dux Lotharingiae legitimuS.
F. NICOLA Vs Dux Calabriae,s. RENA Tvs Dux Lothar.& Barri.
Dubitat Antonius Albietius, num Fridericus , Comes Guisiae &Uaud animontis, frater Caroli I. Ducis, proles masculas habuerit: fy iasi habuisset, inquit, ad Renatum Mndegavensim per mxorem Lotharingia iure hereditario non peruenisset. Revera tamen Fridericus filium habuit Antonium, qui pro iure suo in Lotharingiam contra Renatum Andegauensem actiter decertauit. Dum enim iste desuncto socero Ducatus possessiovem adire vellet; Antonius acerbe illam prohibuit, affirmans ditionem Lotbari stam non posse in cylum traduci. Haec Caesar Nostradamus: quibus haud absimilia refert Richardus assebiugius iure Imperij adducto: Exinde, inquit, ANTONI vs Vaudemistanus , sibi FRIDERICI LOTHARI NGI , fratris defuncti CAROLI, decreuit rare succesimu comendere ad obtinendum Dacatum Loth nune, Ulamans IS AB ELLAM 'rati quorem uom posse putri succedere an mcam , de qua feminae non poterant bereaetare superstumasculo legitimo, qualis ipse erat, Caroli defuncti ex fratre nepos, qui ροπι ferebat NOMEN UT ARMA Dibaringiae; sidi proinde filiam a se debere excludi iuxta IMPERII IvRA ssest consuetu es Ducatuum Orincipatuumque. In eumdem sensum Gisardus Hallianus tradit, A N To-NI vM Lotharingum, Comitem Naudammmtis, tunc obiecisse , Ducatum Zethoi rae sibi competere, CUtpote FEvDUM IMPERII , quod in colum non delabitur; Is ABELLAM Eenato iunctam ab se debere exclud. Illud vero dissidium eo usque processit, ut ad arma ventum se rit. Antonius enim anno M. CD. XXXI. ad bellum se comparauit, suasque
10쪽
. . ' . MASCULINAc ritiaque copias iunxit Philippo Bono Burgundiae Diaci aduersus
Renatum hereditatis suae usurpatorem. Certatum est utrimque' acriter secunda die Iunii ad Bulnevillam , ubi Renatus victus, captusque Diuionem deductus est. Mira res, se apud posteros caritura fide sinquit de pugna illa Pius P P. II. in quinque hominum inlita octo Ir triginta milli' fuderunt: tantum in bella Dei tote Has conl=icitur.
Franciscus Hararus affirmat Antonium illo praelio victorem recuperasse Ducatum Lotharingiae, quem Renatus inuaserat: Armis, ait, s r ope Burgundi, eum Ducatum obtinuit, contra Renatum generum Caroli. Et certe Comes Antonius exinde scutum Lothariense putum
. praetulit, absque fractura sive . distinctione, tamquam legitimus Lotharingiae Dux & Dominus. Contra, Renatus tunc bello victus, non Dux Lotharingiae, sed Dux Barrense dumtaxat nuncupatus est a Biturige, Caroli VII. Franciae Regis Feciali. Necnon Turris ipsa, in qua Diuione captiuus detinebatur, ab eo tempore semper dicta est Turris Barrensis.: & Sacellum, quod in urbe illa dotauit in honorem S. Andreae Apostoli , non aliter audit quam Capelia Barrensis nomine. QMe maxime conuincunt Renatum stirpe Francum , ab ipsis Francis pro Duce Lotharingiae legitimti non fuisse agnitum. Enguerrannus Mon Meletus de pugna ad Bulnevillam commis sa rem adfert memoria in primis dignam: 6omes Uaudemontanus, idquit, pumilioni insidens equis mediam aciem perequitabat, adstantes amice commonefaciens, mi confidenter in animose depugnarent; a manssub suae damnationis periculo, actiρnem suam iustam esse; Ducem Barri velle ipsum iniuste exhereditare. Quae profecto verba eius firmando iuri erant peropportuna. Obij cit Anonymus, terminatam fuisse litem lata sententia in fauorem Renati aduersus Antonium: sed Auctores, quos adducit, de causae Iudicibus non conueniunt; dicunt enim nonnulli fuisse
Concitij Basileensis Patres , alij Sigismundum Imperatorem, qui Concilio illi una cum Principibus Imperij intererat.' Quod attinet ad Concilij Patres, supponit Belleforestius, illos de Lothariensi lite dijudicasse in Renati fauorem, sed ad cause cognitionem haud plene instructos fuisse, ad id sol ummovi attendentes, quod filia
Diri proximior esset quam frater aut nepos patris 3 atque ita Renatι νο- rem, Caroli Ducis filiam, iure potiori debere patri succedere, quam Caroli fratrem aut ne otem : haud etiam perpengentes , Ducatum Lotiari iaSALICUM esse, m ad rivismontanum Frincipem attinere. Verum Patres Concilij iudicium tulisse in fauorem Renati, nulls modo quadrat cum ijs quae narrantur a Wasseburgios scilicet, B a. si res