장음표시 사용
41쪽
i CCLESIA vestra destituta pastore , ec votis vestiis, cum de suturi praelati haberetis successione tractatum , in disueta diuisis , quidam in Thomam, quidam in Cancellarium , dc quidam singulariter in singulares personas eiusdem Ecclesiae consensistis: unde cum super his in nostra&f. n. praesentia multa fuissent hinc inde proposita: inuenimus, quod illi qui sua in
Thomam desiideria direxerunt , licet partem maiorem facerent partium comparatione minorum , non tamen ad maiorem partem Capituli peruenerunt: considerauimus nihilominus quod post publicationem consensuum , & collationis tractatum , ad electionem nullus habitus est processus, quamuis deportationis solennitas etiam post appellationem legitimam fuerit subsecuta, quod pro electione non deceret, nec expediret haberi: unde de f. n. consilio quod factum est de Thoma cassauimus, petitione consentientium etiam in Cancellarium non admissa.
a D OrnoMAoansr. J Agitur in hoc cap. de L electione Rothomagensis Archiepis. copi post mortem Roberti Pulli 33. Archiepiscopi, qui electus fuit anno Iro8. Ze sedit Vsque ad annum retati in cuius locum successit Theobald 34. qui ordinatus est anno Iaaa. de quo Guillelmus Brito Ese. 12. Philippi . Et qui Rothamara Theobal- ρνesidet rbi. Hic vixit usque ad annum Iz3r. post cuius obitum rursus disceptatum fuit super electio. ne noui Pontificis, ut videre est in capta datam. eod. apud me M. ex quo patet Coenomanen sem Episcopum Mauracium II. postulatum, quem male Claud. Robertus ab Honorio III institutum ait : Honorius enim antea dein Cesserat anno in . Se Gregorium IX. hunc ordinasse patet ex instriptione victi eap. d.-
Hoc cap. habetur integrum apud Gregor. Tractatu habito, publicato scrutinio,antequam sectio fieret, appellatio ad Rom. Ω-dem deuoluta est;& tune demum deponatio,seu delatio scrutinii facta in fauorem, ut existimandum est, Thomae: sed quia electio
non fuerat facta iuxta eq. quia propter. boc tit. apud Gregis. deportatio sola sumi non potuit pro electione,& ita verum manet appellationem legitimam suisse, quia facta fuerat publicato scrutinio, a quo recedere non potuerant electores, nulla electione habita,rap. caro, eod. Et haec est mens Panormitani contra glossam, quae appellationem non suisse legitimam publicato scrutinio contendit ex ve bis dicti cap. Quia propter. nulla ristus appellationis obstare, interiecto , quae verba non destruunt opinionem Panormitant; quia certum est post publicationem scrutinii eligentes, citra appellationis obstaculum posse proce dere ad collationem sufiasiorum,& electio nem : sed in inae eap. nulla fuit collatio, nulla
electio, sed scrutinium ad sedem Apostolicam deportatum fuit post anellationem.
42쪽
V A nos. es' infra. Inquisitioni tuae taliter responde mus , quod tam in tua, quam in aliena Dioecesi potes absque pallio,& sandaliis celebrare, quum etiam in tua Dioecesi non semper debeas celebrato cum pallio. sed diebus illis dumtaxat qui in Ecclesiae tuae priuilegiis sunt expinis , sicque soluta est quarta quaestio, qua quaesisti an tibi sit licitum pro defunctis cum pallio celebrare., T Pigraphe huius cap. male habetur . apud Gregor. Archiepiscopo Tri. M.S. Archiepiscopo Lugdunensi , recte. Is est Ramaldus 8o. Archiepiscopus Lugdunensis,
cuius honorificam mentionem facit Honorius noster in reicripto M. SS. pro Cartulianis,relato a Seugrtio,dato anno 8. Pontifica. tus sui,veLut alii legunt,ultimo. Quae hoc cap. quaeritiatur Honorius esse iuris communis respondet; sed,an inMissis defunctorum pallium deserti potuit, id negat; nec enim inter solennia hae computantur, imo potius luctum repraesentant:&uleo purpureum colorem ludium etiamsignificantem in ieiuniis, & memoriis defunctorum concc di respondet Demetrius Choniatenus ad
tur. quippe erat pallium sacerdotale, ut Glossaria Graeca affirmantψε naoν ἔνδυμα, di quidem album Pontificum vero purpureum ut plurimum, cum limbis quos fluuios vocabant, licet &prcsbyteri etiam purpureis utere niur, ut docet Codinus eat. q. & ita apparet saltem omnes Episcopos pallium crucibus intertextum gestasse, eo tempore quo Petendi pallii legem lsummo Pontifide Graeci neglexerunt, ut constat ex Luitprando inuati mea Phoe .unicum iure po uit quaeri ab Honorio, an toto tempore Missae gestandum fuerit pallium, uia videtur aliud obser uatum, praesertim apud Graecos, unde in synodo 8. . Constant. act. Io. e. I . dieitur 6 ἐν
visais tempore iasinι μ ej, aut νε inque . Eeelsiainea fannone fisant. Quod confirma tur ex Isidoro Pelusiota Epist. UUA. r. qui air, tunc demum cum recitabatur Euangelium Epistopum solitum deponere ωMN ω, quod
ω -r, quia Epistopus gestatione pallii ex lana consem imitabatur Christum.Similem
fere locum reperio apud Balsamonem ad interrogationum 16. Marci patriarchae Alexandrini, ubi docet usque ad recitationem Euan. gelii omnibus patere aditum, Sc postea disceis
lem a Latinis usurpatum nondum comperi., SAMO Liis. J Communes fuerunt micei , sed pro diuersitate personarum praecipue sacerdotibus Gentilium apud Athenarum Ob.1.
43쪽
Maioris Ecclesiis, 'sancti Ioannis Decano, s Magistro C. Can. sancti Dionysi, Leodim. C AP VT I. EN I E N S ad sedem Apostolicam Ioannes pauper
Subdiaconus in nostra proposuit praesentia consti tutus. quod cum bonae memoriae I. papa praedecesi sor noster dil. f. h Abbati de Emenrode Treuer. Diac. & maioris Ecclesiae, ac ' sancti Pauli Cantoribus Tieueren . suis dederit litteris in mandatis, ut eidem I. si nihil canonicum obuialet, piaebendam in Ecclesia. sane i Florent ij in Confluentia , quam Iacobus Decanus ipsius Ecclesiae in eius manibus per suas litteras resignauit, sub. appebob. assignarent. Eodem Ioanno litteras ipsas praedicto Decano, ocaliis ostendento, idem Decanus de resignatione sorte penitens,occultauit litteras supradictas. Demum eidem Ioanni praefatis litteris restitutis eas nominatis Iudicibus ut exsequerentur mandatum Apostolicum praesentauit , cumque iidem Iudices Apostolicum vellent adimplere mandatum, quidam se opposuetunt Canonici Ecclesiae memoratae, dicentes Subdiaconum memoratum renuntiasse iuri suo, quod ipsi ex ipsis litteris competebat. Dicto igitur subdiacono hoc negante, iam dicti Canonici testes ad hoc probandum aliquos produxerunt, per quos cum videretur probatum Ioannem se grati2 Capituli commisisse, duo Iudicum praedictorum, Cant. videlicet o
ueren. sententialiter decreuerunt eumdem Ioannem non posse uti
de cetero ipsarum commodo litterarum, pro eo quod idem 1 sic adversarij gratiae se commisit, propter quod visus-est renuntiasse iuri sibi ex ipsis litteris competenti : a qua lententia idem I. appellans, licet etiam antea quana appellasset vigiliam Epiphaniae pro Time praeteritam terminum suae appellationis praefixit, ad quam cum idem I. ventiet M Nobis prout superius est expressium, facti
44쪽
seriem enarraret, dil fit. η Petre th de Collem dio, Capellanum nostrum super hoc sibi concessimus Auditotem: secreum eius a ducimsarius non venitet per duos mei ses 6c amplius exspectatus, nec ullust appareret pio eo suffciens responsetis, tandem quidam litteras habens , ad contradicendum & impeti ndum coiam ςod cincomparuit Auditore, qui cum de iure ad tractandam causam mi, niis suffciens crederetur , Auditori praedicto nobis haec omnia referenti, dedimus in mandatis , ut isuper hoc aliquos de fiatii bus consideret, Sc in causa piocederet iuxta consilium e'ii mdem: se pedictus Auditor habilo consilio dii. D. n. h T. sanctae Sabinae neu byteri Cardinalis , ac etiam aliorum, sententiam praedictorum iudicum sententialiter iustitia exigente cassiauit. Nos igitur eiusdem Capellani sententiam ratam oc firmam habentes, vobis per Apostolica scrypta mandamus, quatenus reuocantes in irritum quicquid inueneritis post appellationem ad nos legitime interpositam attentatum, sententia iudicum Treuer. non obstante, praedictam pret bendam ei Subdiacono , nisi aliud canonicum obiectum fuelit ecprobatum, quare id non debeat adimpleri , automate Apostolica , sublato appellationis obstaculo, conferatis.
a T OC cap. integrum est apud Gregor. I I & congruit fere inscriptio, nisi quod
ibi omissa sunt haec verba et S. Ioa D. Ecclesiae S.IoannisEuangelistae,& S.Dionysii martyris sunt in ciuitate Leodiensi, quas Notgeriis 46. Episcopus construxit, Antamus in gestis Episcop. Leodiens eap. 3 .h Aaa Axi Da Eias,o. J se in editione Rai-niundi: δε-in M. M. excepto uno, in quo de Emenrode .rectξ. Abbatia de temerode, alias α claustro,est in Treuerensi dic est cuius fundationem describit Caesarius lib. r. cap. I. eiusque faepe meminit. φ MAi ais EccLε si AE. J B. Petri, quam Agritius i. Ares1iepsi pus Treuerensis, milus a Sylvestro anno 3 o. ex palatio Helenae in Ecclesiam conuertit , de qua idem Caesarius
. Ac S ueri pAvLi.d Lege Paulini, quam F lix I. praesul Treuerentis 3a consecravit in honorem B. Paulina a . praesulis Treuerentis, di martyris a B. Marinici consecrati. SAMcTI FLORENTiI. JMartyris, unius ex e cibus legionis Thebaeorum interempti cum Cassio Comite,& altis Veronae, quae nunc est Bonna,dioec.COlomen.
ε IN CONpLuzΝτIAd Urbe amoenissima dicaee. Colon. inter Moguntiam & Coloniam qua se Mosella Rheno miscet, ideo Conis fluentia dicta, oblinis Germanice. Cun-
Flaminis regem ni e fluxu nomen habentem,
1PETavM Da COLLE Manto. J Qui fuit postea Archiepiscopus Rothomagensis, σε. post Mauricium a. anno Ia3 . Legatus Innocentu IV. ad Frider. a. Imperat & aduersus Albi-genses, Ae tandem ab eodem Cardinalis fa eius in Concilio Lugdunensi anno Ia I.
mas de Capua, Campanus, ab Innocentis III. creatus,anno Illi 2. vixit usque ad annum IaM. ob meritum patriarcha HierosHymitanus electus,sed a Gregorio IX.non concessus, quia Eeclesiae Romanae utilis. Nihil intactum relinquit Glossa apud Gre gor. Hoc unum nota, agi de Ioanne paupere subdiacono, iic enim notant tres mei M. SSe dices, quod tamen omisit Raimundus quam iiis vim faciat.Ioannes litteras obtinu rat abInnoeetio III.pro adipiscenda prebenda quam Iasiobus resignauerat, cuius reccptioni se opposuerulCanonicitiac ratione freti,quod
45쪽
n gratiae Capituli ommisisset smili ratione curreret: inde recte a. Graecis uist, x eratis, qua in eq.Iane.Ad.alius se mire kordiae Ca- pro, stipe sumitur,& inde Eleemosna. M.tib. nonicorum Pictaviensium sit ecisset in tu iri 6. dc apud Pollucem Mi. D eq. 33 χάμι,de quod litteras Apostolicas eis r 'didisset: quae δωρεα coniunguntur: &. optime Bemardus argumenta renunciationis esse Videbantur. Papiensis adeq.san . de maioris. o obedia in a. Duo tantum spectanda hic senti literas, salsis eompilat Gathii reflesiabjeir Θ nee iri ρνειώ- suasionibus,quaedulo aginulantur,dedisse di-. oretur, eis abra non esε boc facta ,: aliter,ctis Canonicis. a. quod qui gratiae & miseri- nolentes uti misericordia ei ius suum.restitue- corviae aliorum se subiicit,noti videtur ren-- re debent, argum. I. 2. S. v. de Mation. tum clare, gratia enim& misericordia praesuppo- etiam quod perdolum ad dandas litteras imnunt liberalitatem, & aliquod beneficium ductus erat , vi satis constat ex verbis utrius-pto eo qui petit. Nam qui nihil speraret stu- que Capituli,
' . . R Agath. s Nicen. Episcopis, edi Archid. Agath.
I LECTI fiiij, Conuentus Monasteri j sancti VV.
de desertis immediate ad Romanam Ecclesiam pertinentis , suis nobis litteris intimatum , quod Abbas eorum se sentiens insuffcientem oneri regiminis A batiae, cessu in manibus eorumdem; ipsique dii. f. G. monachum sancti Victoris Massilien..elegerunt in Abbatem canonice ue supplicantes, ut eorum parcentes laboribus Sc expensis electionem ipsorum faceremus in illis partibus confii mari. Quum ergo dictus Abbas cedete sine licentia nostra nequiue iit, Nos tam cessionem, quam electionem praedictas decernentes irritas & inanes, discretion vostrae per Apostolica scripta mandamus, quatenu. Abbatem ipsum loco suo restitui faciatis
censi, lege, Niciensi, Nire., S. Vuillelmi. J fundati anno 8o . in dioecesi
II. Comite Tolosano, qui hic quiescit, ut pinte monachus illius. Aliis vocatur Monastersum Gellonense, a valle Gellonensi Vide Clariss virum Guillelmum Catet in intona
ime Caput in Editionibus tribuitur malla Gregorio IX. quod est Honorii in omnibus M. SS. qui in eo docet Abbates exemptos,b qui immediate subiecti sunt sedi Apostolicae, non posse renunciare sine licentix sititimi utificis: qta etiam ratione usius est Inn centius IV. in causa electionis Archiepiscopi Tolosani, annon' a. licet ius commune faueat omnibus Episcopis. Dilectis filii cipitati
Et postea conqueritur contra dictum Capitulum, quod Petrum de Roselio elegissent, in non modicam derogationem iuris di auis toritatis praedictae Ecclesiae Romanae, licet ipse de Rosermo vir esset summae eruditionis, di pietatis,ita ut post eius obitum multis miraculis effulserit, ut ex Marinoleto tisIdem Minrisa, de aliis aciis patet.
46쪽
, Archiepiscopo Treueren. CAPur III.
ΕCT AE coram nobis f. tuae litterae continebant. quod Abbas i, sancti Apri. Tullen. quem de conuem sationis ta vitae honestate commendas, tibi humiliter est confessus, quod dum adeo ' graui argii tudine laborat et, quod de vita desperaretur ipsius , ad cuiusdam tamen aemuli sui consilium, de quo ipse cum non crederet aemulum confidebat , in quorumdam monachorum suorum praesentia .excommunicationis sententia, si quam in eorum aliquem 'protulerat, reuocata, eos ab obedientia, in qua sibi tenebantur, absoluit ue vocato Dioece sano Episcopo , ut Abbatiam in eius manibus resignat et, quod tamen , usus consilio saniori , non fecit, licet eidem Abbati sanitati postmodum restituto , uniuersi & singulide conuentu Obedientiam 5 reuerentiam requisiti ab eodem in C, titulo pi omisissent. Idem tamen super eo, quod si fecerat dubitans, a te quid super hoc saluti suae consuleres, postulauit: propter quod tu, cum habito super hoc iurisperi totum consilio diuersi diuersa sentiret, nostrum consilium, an idem Abbas ex hoc resignauit requisisti. Nos tamen ex tali facto dumtaxat eundem Abbatem resignasse suo regimini non videmus.
Α Rcurarescopo TR sva Rausi.J Theodo- renunciasse, ex debissitate mentis & corporis, uritico . Comiti de Uueda 88. qui sedit ut ait Cap. ci Ma. hoe ne. Hic videtur agi tam tib anno IIII. usque ad annum ii a. tum de ras morbo, cui nulla supersi salutis S. Ap I TvLLEusis. J Abbas S. Apri Tullen- spes, qui sit em a se positus,& extra mentem, sis dioecesis ordinis S. Benedicti in honorem ut loquitur Innocentius III. - ωρ. sient tem . S.Apri 7.Tullenis Epistopi,viugosas re. de π. . Hunc quidem moribudum vocant, Richard Uuassemburg. Thucydides meris πον ι- aboatem, apud. GRAut Mosti Tuni E LAp ORARET. I Utpote Pollucem Γλ3. Op. 3r. Innocentius, arentem non sanae mentis, nescio suo non censet vi exire 1 in catae. .lectus, de se efiis must.
47쪽
De aetate, & qualitate, & ordine praeficiendorum.
R Archiepiscopo Mediolanensi. C A p v T I. VAMVIS multa pio posita fuerint contra Venerabilem f. n. Episcopum Callie n. etsi nihil probatum eo set de illis; quia tamen consessus est colam nobis senumquam de Glammatica didicisse, nec et am legisse Donatum, oc per euidentiam facti usque adeo de illiterat uia re
insuffcientia sua constat. quod contra Deum csset,lc canonicas sanctiones tantum in Episcopo tolerare desectum : de communi Fratrum nolliorum consilio i pium a Pontificalis executione officij &administratione Callie n. Ecclesiae duximus penitus amouendum,
irritantes si quid nomine ipsius Ecclesiae, vel de bonis eiusdem de
cetero aitcntabit. illam M. SS. Codices nullam liabet epi rauhen ursus habet, Archiepiscopo
Meet auersii. quod putem verius 'quam Bremensi, , t x ulgares Editiones lactent, quia agi
tur de Callienti Episcopo, non Calinensi, qui nusquam fuit. Huius dioecesis est in Marci iaAnconit ina, & hoc rescriptum directum est Arciti episcopo Mediolanensi , qui tunccrat Henricus Settara , qui sedit ab anno
a IQ. usque ad annum IMO. ex Chronico Panuuini. Et recte,quia Marchia Anconitana caret A nepiscopatu, c. omnes Epist patus illius prouinciae ad luminum Pontificem pertineant. Tum etiam, quia Mediolanum est Metropolis Italiae .Picenum annonarium,nunc Ma rchia Anconitaria, erat in dioecesi Vicaria Italiae, qui Mediolani commolabatur.
L D. Gκ MMAτicA. J Quod dicit Episcopum Calliensem nunquam didicisse Grammaticam, nec leῆisse Donatum,& valde illi tela tum Minsuincientem fuisse, haec omnia conia iunctim ansam praebem eum ab Episcopatu
remouendii quia Grammatica, quam Fabius Litteraturam vocari ait, funda metum est scientiarum cui coniungendae siunt Rhetorica, &Dialectica quas species scientiarum, & scientias sanctiores vocat Pollux tib. q. eq. GLδη
clericis damnantur, sed nimia curiositas,qui fabulis, & Poetarum nugis incumbit. Prudentem Episcopum in litteris , & secularium negotiorum cognitione versatum esse debe. re, docet Ap. 36. Ideo & Rhetoricum vocat Politicum idem Pollux: nec generis nobilitas, & boni mores supplent desectum scient ne, sicut in alijs. Exemplum praebet Gregorius VII. Lb. q. Epist. a. ad Alphonsum VI. Regem Hispaniae, qui Sanctum regis propin quum, licti aliis claris dotibus insignem, b rammaticae desectum ab Ard episcopatu Toletano repulit,ut latius refertur in Chronicis Hispaniae.
48쪽
Decretalium . . 33, Episcopo, re Archidiacono Legion
i i videtur scientiam repulisse , aut probatur ex mali-
Q Si onitate peccasse ; quod , ut alia quae de ipso dicuntur
enormia taceamus, M. puerum latorem prauentium xi is . annorum contra sanctorum canonum instituta inordinate in
Diaconum dicitur ordinasse, in ludibrium cleticalis ordinis: quod utique si nobis plene constaret , quantumcunquo simus pIoniores ad veniam , quam ad debitam etiam ultionem , taliter hoc castigalemus in ip , quod ex poena culpa notoria redderetur. reuelata eius ignominia esticeret alios in similibus cautiores. Nolentes autem hoc relinque te in discussum dist. v. m. quatenus inquisita super his oc cognita veritate , si rem inueneritis ita esse , praedictum Episcopum a collatione ordinum sub . app. obst. suspendentes , ipsum, ut eidem M. quem ab executione ossicij Diaconatus usque ad aetatem legitimam in iniuriam suspendimus ordinantis , prouideat in Ecclesia de beneficio competenti , per censuras Ecclesiasticas app. post p. compellatis.
' Ppiscopo IrotoΜprusi. JLegio urbs re- gione, ideo Honorius causim huius Episcopin gia Hispoiae, Lem cognominata a Guetensis committit Episcopo Legionenti. Leouigis do Gothorum rege , extinctis legio- Facessat igitur vulgata lectio cum suo Episcombus Romanis, aut ore Isidoro , secundo po Conuentriensi tuffraganeo Cantuariensis
Chronicorum. Epistopi in Angita. i plura de Ecclesia
Hoc caput 2. apud Gregor. in tit. de rem ouetensi scire voluerit.legat Sampitum Episi emb. o dinat. cap. I 4. fuit a Raimundo col- copum Asturicensem in Chronico. Abustis locatum. istius Epistopi, unu inerat ex intolerabilibus h ovsis, sis: J M. SS. habent ouetonensis, animarum detrimentis, quarten pore Hono- vel otiensis, vulgata Conuentriensis: repo- rij nostri in partibus Hissipaniae ex desectu litne uiri est uetensi,. Ouetum ciuitas Gal- teraturae proueniebam, de quibus conqueri-iccue Olim regia, fundata regnante Sylone tur Ioannes Cardinalis Sabinensis, legatus Rege Gallecita in monte Oucto, exculto a Honorij nostri: ad quam ignorantiam exstir- monachis S. Benedicti fugientibus tyranni- pandam decemitia Concilio Ilerdensi annodem Maurorum anno 78 i. qui ibi fundarunt in ut per singulas dioecesis in quolibet Ar- Nonasterium in honorem S. Vincentij; a quo chidiaconatu certis in locis per prouisionem ciuitas N Ecclesia ouetensis sumpsit origine. Episcoporum, scliolae de Grammatica initi- Principes Galleciae sedem transtulerunt Le- tuerentur. '
49쪽
De Sacramentis non iterandi S.
Nobis humiliter quaesiuistis , quid fieri debeat de mor
tuorum corporibus, qui, tempore M schismatici reprobi VValde mali, a schismaticis sunt sepulti ; N. de indu - entis sacerdotalibus cum quibus, nec non de altaribus in quibus degradati Presbyteii celebrarunt. Nos autem inquisitioni vestrae taliter respondemus; quod non credimus ob hoc dumtaxat sepultos huiusmodi ex humandos, aut debere indumenta talia iterum benedici, vel re consecrari altaria supradicta.
sibi voluit usurpare : quem Rex captum in vinculis detinuit, postea liberatus ex Episcopo Sleuuicensi in Bremesem Ecclesiam intrusus, ope Bemardi Saxoniae Ducis,fautoris Othonis,quem Innocentius III. excommuniis
cauerat non Philippi, ut alii volunt, qui an
tea mortuus erat, anno i 2o8. contra Gera
dum Osi ab urgensem Episcopuni a Bremesibus postulatum, & ab Innocentio III. confirmaturri. Vide V lotim i63. Stephani Tomaeensis, Historiain Episcoporum Bremensium, Abbatem Stadensem, ex quo MantEius dein supsit quae de isto Uvalde maro scripsit,ut alia plaeraque,Innocentii III. Epist. Gis. Reg. de Notas Viri Clarus. Bosqucti. AMY. BRr Ma,. J In vulgata editione , male hoc caput dirigitur Archiepiscopo Londoniens, vel Lugdunensi, ex correctione Romana ἱ bene autem in omnibus ΜSS. Capitulo Bremensi, agitur enim in hoc cap.de Uvaldemaro intruso in sedem Archiepiscopalem Bremensem. h Senis MAτici. J Quia primo adhaesit Philippo Imperatori schismatico, postea Uthoni deposito, Ie excommunicato ab eodem Innocentime VvALDE MARI. J Hie Uvalde marus filius fuit Canuti, qui se pro B ege Daniae gerebat, con tra Uvaldemarum verum Daniae regem, &dum ellet Sleu uicensis Episcopus regnum
TITVLVS X. De Corpore vitiatis. θ
. ' CΑPvet I. Ostulasti, AMagistro N. clerico ad nostram praescntiam destinato, ut ii votis . Vltrasiluanensis Ecclesiae vellemus annuere, super eo, quod ad eamdem Uuaiadiensem PIaz-poucam clogo unx, confirmationem electionis eiusdem Iemit- iqitigod by Coosla
50쪽
tere dignaremur. Nos vero f. t. in hoc, dc in alijs, quantum cum Deo possumus, descire volentes, praelatum electum ad te cum giatia nostraduximus, remittendum, Per Apostolica scit pia tibi mandantes, quatenus, quum hoc deferendi tibi causa fece limus, erga electum ipsum, si alias est idoneus, non obstante macula, quae in altero ipsius oculo videbatur, sine dissicultate prout ad tuum pertinet ossicium exsequaris., A Rciliariscopo COLONiεΜsI. J Engel- & concludit nec hanc deformitatem obesse, Lberto 49. qui sedit ab anno m6. usque sicut qui oculos nimis eminentes habet ad iras. quo occisus suit a nepote suo; de quo , . cimetim e lit. e e. Aliud est de plura Caesarius in histor. miracul. dc in vita luscitioso, quem vocant Graeci, dicti Engelberti ab eo composit apud Suci u Poetae qui diem non videt, qui caecitu- . Nouembris,&dicauit Henrico si iccessori dine nimia laborat,&qui parum videt, idem Engelbini, cui forsan hoc cap. directum est, in uisa. rad. hoc desectu laborantes nusta ranam sedit ab anno tars.vsque ad annum tua. Mocat Festus .ue ἀμ- e Si τανται . id est Hieron. Rubeus ita lyallor. Rauennat. u. 6. sis r. nec multum a coecitate alie- ait Engelbertum suisse omnis Italiae Archi- nos, apud Hesychium.
cancellarium. b ULTRAsi LvAM. EccLEMAB. J Videtur legen-Hoc caput congruit cum eq. a ex .eia. M dum Ultraiectensis, mirent, quae erat tunc
cula oculi non impedit promotionem ad or- Episcopalis, & sub Coloniensi, facta tantum dines. Quid, si quis unum oculum alio maio- Archiepiscopalis a Paulo IV. rem habeat quaerit Papiensis in I. compitit.
C A v v T II. Homas monachus sancti Amam ij de Bilaia, proposuit co- iam nubis, quod cum in annis esset puerilibus constitutus, quaedam balia scire a super dextrae suae pollicem fortuito casu Ladens, ungulam euulsi ab eo: cum autem desideret, sicut asserit, in sacerdotali ossicio Domino famulari, nobis humiliter supplicauit, Vt per te, qui eius dioecesinus existis, promoueri eum in fac eidotem mandaremus. Quocirca f. t. m quod si ad frangendum Eucharistiam
sit in pollice illo potens, S aliud eanonicum non obsistat, propter deformitatem huiusinodi non dimittas, quin eum ad ordinem prin
moueas sacerdotis.. TI Piscopo EMooiasMaΜsr. J Giullelmo, - D vel Rodulso 37. &38. Episcopis Engo lumensibus.. Tuouas. J Iste monachus in M. SS. dicitur esse S. Amantii de Brixia, vulgo e Brices, dinis S. Benedicti, cuius monasterii Abbas est Illustiissimus noster Arini episcopus To lasanus.