장음표시 사용
11쪽
I qua Historiae propria virtus , ea veri tm est Amice Lector) qua tantillum immutata, vel ostiensia , illam in fabulam
vertit. Nec enim rerum euentus descripturus , oe in negotiys tractandis postreos edocti riu, eos arbitrio seuo componet 1, sedgenium ct stilum Dei rerum accomodans, mortalium mentes per commenta non sinet aberrare. Plures posteriora haenostra tempora tulere, qui ea neglecta virtute, venerandam hync antiquitate Da matronam legibus His Ormantes, infamissub titulo, prout cuique numeratum erat , Principum ct nationum animis progratia, Ces simultate prostituerunt. Paucos contra nouimus superioribus saeculis eo morbo laborasse: adeo eim aeui scriptoribus culta veritas , est ingenui mores fuerunt. Accessit eorum candori, in rebus of earum causis inquirendis diligentia, qua relata 2 audita nctanu ter, visa ct cognita audacter enarrabant. Suis ob id flum vicinoramve negotiis erant addicti, ne si res vel hominam memoria, vel locorum interuallo remotas in medium asserrent, tum si orum oculis Ur auribus, cum positerorum mentibus illudere viderentur. Quapropter vetera eorum monumenta diligenti studio perquisita, esitu demum ct puluere eruta, summo in honore habitasiunt: nee inuestigandae prisca historia via
12쪽
-ertire visa est, quam si euelatis Bibliothecis omnitus, quod qui que de rebus sui seculi scripsisset, in thram
emitteretur. Hocpropositum me admirantem, simila studium incessit ;- ct cum alteri operi vires impares agnoscerem, huic labori incubui, nec distiti, donec
pensi me in hac palaestrastora non HAudasse. Auxit hanc curam juris Ecclesi ici studium, quod historia E cclesiastica ope destituture , nutat plerumque labitur: quodque tot editi a Pontis viris antiqui libri, in huiuscimodi priscis monumentis later acile demon. frant. E a inter quibus schedae meae siuccreuerant, viat in oe asia Pontificum Romanorum, qui extra urbem in Gallia sederunt, a coetaneis fere 2 depopulariίus scriptas innem. Opim non mole ponderoseum,non eloquentia cultvm ; sed fide aAtorum venerandum, stili simplicitate irgenuum , Galliae que eos dedit Pont ces honorificum. Vua me maxime i olerunt, ut a puluere vindicatum tui iuris facerem, Amice Lector; ct quando tibi Ponti es Vallas depingebam, eos ut ab ipse exordio probe digno siceres, breuem hi goriae
juperioris anacephalaeosin eius fronti adtexere in animum in xi. Quam comgeni' mei sit ut me hominem est tale cro, errore omni vacua ore non Pero- amque ideo quod in omni opere me leo, prasabor, me lubenter censeriam LMam notam passarum quamsiam co, non maledico animo adhibueris, me imposteram
locri actorum polliceor. Olim quidem veram ct lcritimam historiam , cuius in anacephalas ali-qoc θ cimen vides , componere statueram : at praeis ter quam quod ab aliis uniuersam hanc startam ad nari intella ei, ipsa rerum 9 temporum necistras, quae variis tempeβatibus actos nobis ipsis absir xit , ab hoe proposito animam a duxit. Turam
13쪽
haque auctorum manum exhibeo ; in quorum erga te bene 3 ut partem aliquam veniens te mials conciliιm , quandiu Tnographus istis edendis veram dedit, prout quinque charta expressa est , seu ci in meas operad, breues historicin notaου dico,adhi-ιui. auri licet tantulum studium, quod adypographi in cu endo moram productum vel contrabum est, commendare non possit et sertasse tamen in aliquibus
enarrandissubleuatmium labor, opitulantis manum
exosam non habebit. Js fuit praecipue animus , ut tam angustis temporis I fatiis conclusus, non quae paspm apud authores obuia esse possent ,sedqua vel ob- scinitare vel side apudplerosque laborarent, ex probis praecipue coetaneis scriptoribus, historica veritatirlituerem. Hoc unum autem te velim aduertere,incertos esse vitarum Fontificum a Tenedicts XII. ad
finem inque seriptores : quod illa in Tiblioth. Regis
ranisam a Canonico S. Vimiris conscriptam soquantur, alteriuι eiusdem familia opus esse forte non abs reexistimabimus. At temporum interualla,spiti diuersitas, aut horas diuersos arguunt: est ipsa Monachi manus ad Clemen. VII. vitam-b exscriptore notata, ex diuersis Collegiis eos fuisse demonstrat. Tuas vero priores Clementis V. st Ioannis XXII. vitra Ter nardo Guidoni astruo, eode trium MSS.
exemplarium e cum tamen alia manu exarata quaviάere contigit longe diuersi sint, licet Bernardi nomen praeferant: immo ct catalogus Episicoporum Romanorum Ecclesia Viennensis a QMassono laudatus, nunc a Quercetano possessu, in Ioanne XXI eadem fere habeae, qua hic noster Guido. Afirum qPantam in huius viri nomine erratum sit a librariis, quodque pracipuum, ab ipsis historiaramsic riptoribus, qui
14쪽
ex Ela horam se re omniam Galgoram rini eum acta onarrant Quibu/ is Guido aduersatar, cum Imperatorum, Regum Francorum, ct Paparum Historia abino conscripta, in emendatioribus ct aholutis is MSS. Codicibus Annum Christi M. ccc. xxx. non egrediatAr , atque ipsa Paparam Ioanni XXII. dieata sit ; neque ita eius nomine circumlata, quae ad Clementem VI. pertingit , ipsim Ioannis
XXII. supremos dies describat. Itaque fidem MSS.
secutu, his vitis Bernardi nomen inscripsi, nec ex aliis Ioannis XXII. vitam perfeci , ne Discriptoribu3hocvm interpolarem, quod forte aliquando Deus ex umriis MSS. antea inaditis absoluere dabit: Jnurimanimo beneuola hac παρεια accipe.
15쪽
S ZMM A PRIVILEGII Christianissimi Regis.
LVdosici XIII. Galliae & Nauarrae Regis authoritate cautum cst, ne quis in Rcgno suo,sliisve locis ditioni suae subiectis, intra proximos sex annos, a die impressionis primae inchoandos excudat, vendat, cxcudendum, vendenciumque quouis modo, ac ratione curet,librum qui nascribitur Pontificum Romanorum cyzi is GalliasZderunt Historia a Francisco Bo quere Narbonensi nunc primum ex AfSS. codicibiti eruta es notis Hyostrata. Praeter Sebastianum Cramoisy Bibliopolam Iura- tum& Civem Parisiensem, aut illos, quib0s ipse conccris erit, sub poenis originali diplomate contra delinqvcntes expressis. Datum Rutili 7. Maiii632. De mandato Regis, signatum
16쪽
GNOVERANT superiora longe saecula, a Friderico I e Germania in Italiam traducta partium nomitia: qu ruin Guelia, Ecclesiae, Gi- bellina, Imperio militabat. Illa sub Henrico aliquantum intersopita cum filij Fri-derici II. & maxime Innocentij IV. seditionibus reuixerant. Non Urbs, non Italia, sed orbis fere totus, his partibus scissiis: ipsorum Patrum animus ad deteriores factiones concitus, quas Patriciae Romanorum familiae sacra purpura aucte
17쪽
Σ PONTIFICUM ROMAMORVM diu fouerunt. Accessit diuersarum nationum stimulus, & hos Italos, hos Gallos, rapiens quosque patrius amor diuisit. Frustra remedia tentarunt, quibus solius Reipublicae cura sancti Pontifices, cum Ecclesiae sollicitudinem , nisi cum hoc
nomine induere non liceret: adeo ut Bonifacio VIII. gentili Gibellino, Guel
fae partis necessaria cum Pontificatu a sectatio. Unusque Gregorius X. Christiano nomini vel Gibellinum quicquam obesse,vel Guelsum prodesse praedicarit. Nec potuit Nicolaus III. licet ipse & Vrsinorum agnatus , & Columnensium Cognatus,factiones ex his familiis eiicere. At hae partes quamlibet magnae, suis tamen viribus ruiturae, diuersis nationum animis, Regum gratia, opibus, dimitate fretae, diu stetcrunt. Praevalebat Manfredus cum Gibellina parte aduersus Ecclesiam, dum Carolus Regnum Siciliae indepturus, Gallorum Patrum consilio,a Pontificibus Gallis Urbano IV. Clemente IV. in Italiam aduocatur. Deletis Manfredo, & Conradino,inclinata Gibellina factione,stantore Gallica, stetit Respublica Christia- , - .. na. Huius demum urinceps Nicolaus
18쪽
III. electioni suae contradicentem Carolum aegre passus, 5 vltro oblatam affini tatem repudiatam ita doluit, ut eum &
Patricia dignitate , SC Imperi) Vicariatuspoliarit: cognatisque illis honoribus ait ctis, assinibus depopularibus in fictimiordi ai conscriptis, secretb cum Ib-- ne de Porchyta Petri Arragonum Regis Legato colloquutus, Siculam leuitatem approbat, Ecclesiae Romanae Beneficiario ultra modum infensus. At ubi, vixit, Viterbium ex Hetruria venit Carolus, Patrum Gali orum in conclaui cum I talis decertantium animos prauientibus viri bus recreat: eo que conniuetite fer urit
Vrsinos Cardinales Viterbiensium in
micorum turba in carcerem detruso si donec Martinus IV. natione allus, Patrum votis eligeretur. Exinde semper vota Patrum aperte scissa sunt, & succedentium Pontificum licet aduerso rei Callicae animo , stetere tamen Cohim-nensium SI Ursinoetum sectioiaes , quas post biennij interp0ntificium vocatus exheremo Petrus de Morone dictus Celestinus V. non potuit sedare. Adeo ut Benedictus caicianus; ad Columnestum Vrsinorum captanda pariter Vota, Ca-
19쪽
PONTIFICUM ROMANORUM rolum alterum Siciliae Regem exorauerit; cuius precibus Mathaeus de Ursinis,& Iacobus de Co inna in eam vicem consoni, eum in Bonifacium VIII. elegerunt. Verum deportato a Bonifacio Columnensum genere, ipsoque Philippo Francorum Regi aduersante . quasi consopitis familiarum partibus, in amicitiam Franci Columnenses simul & Vrstani coluere, & praelanguido eorum in animis Italici nominis stimulo, amicos sibi quisque comparauit. Bonifacio mortuo, eius amici SI consanguinei, generis, & animi eiusque memoriae deuotum: Philippi cotra, illius manibus hostem Papam quaerere, nec tam Gallum, vel Italum,
quam Philippo beneuolum , Bonifacio
Haec fuere crudelis deinde schismatis
incrementa latentia, proxima mutandae Romanae sedis fundamenta. Non equidem Gallici animi,qui ad seruandam Pe
tri coronam, auito more, res nouas mΟ-
lientibus rebellibus Italis,in solo proprio& Sanctae Sedi deuoto potentiores. Sed Italiae factiones, nationum dissensiones,
familiarum partes , quas ad Reipublicae Christianae cumulum, Pontificum M
20쪽
FPi s TORIA. sRegum inimicitiae exceperunt.
Igitur potentiores Bonifacio devoti, successorem illi dant Benedictum XI. ex Religiosa Praedicatorum familia ad purpuram euocatum. Cuius obitus ad Nonas Iulij Anni M. CCC. IV. redintegratis Patium factionibus undecimestre inter- pontificium dedit. Conclusi erant Patres Perusij. ubi Benedictus decesserat: quaelibet eorum pars ex animo sibi Pontificem poscere. Bonifaciorum & Italorum, qui in unum coierant Praesules Mathaeus de Ursinis,& Franciscus Caietanus: Gallorum seu Regiorum Neapoleo de Ursinis, & Nicolaus de Prato. Hic acris sagacis ingenij vir, ut Ecclesiae prouideat,
Regi faueat, partem suam euehat, Patribus in Comitiis palam narrare, non diu sine capite corpus Ecclesiasticum stare posse, ultra dilatam electionem atrox nimis, periculosum interpontificium parituram, Semotis arbitris, rem ad hunc
modum transigi Francisco persuadere: vi e Gallis Transalpinos vocabant) tres una partium eligeret, e quibus intra quadraginta dies, unum sibi altera in Pontificem optaret. Placuit omnibus haec conuentio, & Itali conditione accepta tres