장음표시 사용
141쪽
Surge, ait,columba mitis buc ades mea unica,
i Lam rigor brumae facesit, bra byems abit sibi. Torpidus recessit algorice sit imber frigidus, Lenibus flabris favoni cana iuri intuta tMontibus, campisque apricis, ronde gliscunt arbores.
Adferens gratos tepores νer renidet candidum, Gratius caelum enitescit,vernat aether laetius, Ingemit turtur ster agros, fausta Aeson concinit.
Nostra humus passim corymbos pulcra fundit storeos, Grossulis ficusgrauesci alma floret vinea.
Surge iam columba mitis,tac ades mea unica. Atque uti candorem amandae monstret huius Virginis,
Haud semel compellat Usam nomine hocce in canticis . Quale si quod pangit illic voce lamentabili. Absoror sub diuo agenti pande commissas fores,
Pande mi columba fida, re nam caput meum tAlgido madet, capilli nactis hument stiriis. Mox canit, mea δ columba rupis in foramine 'Os tuum mibi reduca concaua in maceria. , Irm tua in meis suauis insonet vox auribus.
Atque ut hanc declaret unam singulari foedere obligatam sponsam balere, quidquid exstat vincere
Virginum forma eleganti mentis,atque corporis. Mait,mea est columba candida,νna cultibus, Grujsique compta cunctis,gnata ea en unica, Ilii avniceque amata matri, pignus electissumum. TIRius longum expetitae saeculis prioribus virginis fueram indicabat indolem columbula, Quam pater capaci ab arca Noe quondam emiserat. Nam velut reuersa nunclauit aestuarium Maxumum tamdem resorptum glauco oliuae termite, Et Deum iam cogitare saeculis humanius. Sie Parens benigna pacis nuricia inter caelitum constitit Regem refectae, o nationes gentium, Detulit quomgratum in orbempraeuirent gratia. T Quippe
142쪽
Quippe termes ille olivae,quem tulit eo lumbula, . Signum erat chrini virentis pacis almae interpretis , Qui luem pacator orbis diri ademit dissidi. Hic enim des eratae pacis osculum adtulit Nuntius Patris superni gentibus mortalibus, Nec potis pacator alter iure dici quilpiam. qam licet pacalis huius dent honorem nominis Herculi vago, peragrans quod plagas terrae ac steta,
Vt ferunt, lustrarit orbem saeua monstra corruens, Attamen nullas meretur nuncupari pacifer
Rex nisi is, qui dictus orbis totius piaculum Diluit emmiussa tetra easus instar agnuli. Aue lustratos cruoris sacrosancti pergine obferens Patri sacerdos iam nouum Nisum genus, Antea infensum scelestis,reddidit placabilem. Quin fugatis turbulentis pectorum tumultibus, Feruidis velut procellis fluctuantis aeci Uris, Mentium tranquilla liquit templa se sectantibus.
uare eum rates vel uni pacis almae principem Dictitan pacis datorem,pacis aeternae auspicem:
Nec modum pacis futurum Rege sub tanto adserunt. .
Hoc bonum stirpi piorum proprium flore innuit,
Quod satus sit orbe toto pacem agente sub Ducevniso, lausoque Ian ubiugatis gentibus. Quin ferunt fugi repertum carmen inscriptum libro
Tale sub caelestis ortum Regis a pastoribus,
Qui sacrata conuolabant visere incunabula Iam refloret aurea aetas,prisca Hrnant tempora, Bella ahenis iuncta nodis comprimuntur aspera. Impetus Martis eruenti cedis orto Principi.
Festa pax diffusain oras iam renidet ultimas, Iam redit Themis pudica lapsa caeli ἡ cardine, Occidit serpens malignus, virus atrum exstinguitur. Nam Deus terris regendis destinatiit urucum Eilium Regem,repelletu mala omnia omnibus.
143쪽
Quam βupra diuina quaedam vidit arces aetheris Igneas mens euolar transque cunctos ordines. Vidi i quandam decoram, ceu columbam lacteam Rivolos sublimem aquarum vitreos transcendere, cuilus halabant amictus panchaeis odoribus. Ac velut vernis diebus,quando tellus daedala Funditat florum corymbos punicae circumdabant Hoc rosae,emutatumque lilia suaue olentia. Bie vocat riuos aquarum lympidos laesi ebores,
virgo quos post se reliquit, de quibus psaltes attrauae super caelos aquaesunt concinarit nomen Dei. Sed velim gina ditem gratiam mihi impetres Issius,gnati resedit qui tui admovertice In columbae specie, ct idem nomen Me tibi addidit.
144쪽
Virgini attributo. Iob 39. Numquid ad prae- aceptum tuum elevabitur aquila 3 & in arduis ponet nidum suumὶ
AMQUE adest tempus canendi nomen eius alitis, suum S ri 'al ia vocarunt, Graia gens
Nosque nostro denique aquilam dictit . mus famine. QMne ct istuc MUue adoptant virgini fortissumae, Propter huius multiformem vim volucris iustam, Ergo nunc columba cedas fortiori aliti. Id iubet Regina caeli, quando haec dotes suas Haud minus fortiri ab orta sese ait feliciter, Atque trivitam aemulari quae videris ipsius. velut aquila uniuersis imperat volucribus, Omnibusque dignitate praestat, atque robore, Aeris campos patent cis quae secant volatibus. Sicque trinae Domina turbae,nempe contemplantium, Virginumque, Angelorum praesidet volatili: Nam Deus sublimiorem secit alis omnium. Nec modo adsurgunt verentes iuersae principi
liti,ac cedunt volucres, erum earum pinnulas Isius pennae rcmissae deuorantiatque obterunt.
Quoi quidem facto latenter haec suberi sententia, Neminem velocitate mentis, sublimibus Virgini potesse magnae comparari nisibus. uod ferunt Iovi sacrari propter excellentiam Gneso falsum esse connat,sed Mariam virginum Principem Christo dicari quis neget nisi impiu ἐInsio nido reponit aquila gemmam nobilem,
145쪽
Quae,quia temulae inuenitur crapulae advorsarier. Hanc suo sermone Grai, dictitarunt sobriam. Nam negant huius volucris posse pullulascere Oua,ni contacta ab istoc viva fiant calculo, Quare eum curare nidis in suis recondcre. Quin ferunt virtutem habere viras amolirier uniuersum long/, omne triste deleterion, Hocce', ne bestia ausit psilens obrepere.
Haec fidem signat Mariae, quam sui diti indidit
Corculi nido,venena qua fugabat daemonum , Dico vitia quaeque tetra, ct saeculi contagia. Spiritu hoe uiuabat oua,nempe foetus actuum, Nam fide acta cuncta fiant destituta inaniter, Nec Deo spirare quidquam,quod de caret, potcn- uin suum Gnatam indicasse dictagemma quiverit, Qui votarer angularis maxumi preti lapis, Missibusque electus unus,monte caesus sine manu. Hunc fide ludo locauit Virgo cordis primulum, Postmotam vero cubili νentris excepit Iudi. Vnde sunt uiuata nostra facta pridem emortua.
Haud enim tantum sibi ipse pectori inclusit pio,
Verum oe infertavit illum mentibus mortalium et Omnium fidem vigentem qui sequuntur ipsius. Hocce turbam virulentam profugamus Manism,rie queant nocere nobis,hocce facta viuida Nostra fiunt,quae meipso nil valerent frivola. Quod ferunt quidam gagaten in suis reponere Dulcibus nidis volucrem principantem caeteris, Credimus neque id priori discrepare sensui. Nam gagates igne t Ius,flammeove incendio, Nil sui deperdit umquam,quia gerit praegnans suo iΗie lapis alium lapillum ventre,tamquam filium. uare ct hunc fidem escacem denotare virginis comprobatam remur acri angi arum examine, Nee tamen quidquam imMinutam pristino de robore.
146쪽
Torro quod gestare fertur alteram aluo gemmula Id fidem testatur eius non fuisse emortuam, Sed repletam caritate,ceusuo auctamDsritu. Huc facit quod lusciosos quidam oririscriptitant
Traepetis pullos Priargi,moxque acuta lumina Reddier tactu Gagatis exolente adbugine. tque tantum lucis ita tantum apisci acuminis, Ut iubar Solis tueri non modo ausint postmodum, Sed aciem content/ in illum non pauescant figere.
Quippe quos progignit ipsa Virgo spiritalite Iis suἱ dat notionem certiorem iij, Vt iubar caeleste possint conspicari acutius. Nam refert simul gagates virginalem filium,
Sontieam qui deprehendens pectoris nostri luem, Escit ne mente caeca conuolutemur solo. Stasacro morbo medela iam represso congrua, Mandat adspirare rectos clara caeli adp3dera, celsa consectari,s ima quaeque dedignarier. Torro quod fugare saecla proditur serpentium Pumicose vis Gagatis nsuis fidelibus remit Cbristumsolere virus omne exstinguere. Nec caret senis probando quod gagates tubera, Atque verrucas reuellit: nam malos furunculas Eximit Christus suorum mentibus delim. Sacra sed nos praesolatur, atquesuadet gemmulis His omisis,pangere ales quae supersunt symbola, auris videtur compa rari posse claram virginem. Haec in altis nidulatur,congeritque rupibus, Ne mi pulli auferantur,in Deo virgo suam Spem locauit,partus eius ne periret actuum. constat id quod ante dictum ,in locis aquilam critis Tidum haberese Mariae gratia insublimibus Insidet,sublima caeli nempe cogitanidus. hine in bis gaudet morari, qui nihil iam terreum, Til amorquesaeculare; sed canunt cum moum
147쪽
Gentium Doctore in astris nostra conuersatiost. Quodsi ais suffixum in altis Viruris nidum iugis, Arduis vitam exstitisse deditam virtutibus, et Prorsus id quoque esse verum quis negast perspicax
Haec auis praecurrit omne is νυ risu acerrumo, Longiusque posta cernit, sic Maria acutius omnibus ventura praeuidebat,oe recondita. , Ac velut facem nitentem Solis ales lumine cernit hue nictu earente, sic Maria clarius , Numinis trini serena mente fulgur percipit. .
Quin eos quos ipsa gignit Virgo spiritaliter, hInsuos gnatosque adoptat, adsuescit βῆ ,
In sui diuinitatem fulgurantem intendere. . Nam velut pullorum ad ignem Solis ora obvertere Haec solet,visuque aeuto praeditos,ceu gnesios,idserit,mstuque obesos abiicisse usubditos. Sie Parens diuina lumen omnibus sui νnici Admouet diuinitatis,qui nequit glaucomate Mentis illud sustinere, ceu notham prolem abdicat. Permeat cito Nolatu maxumas immufulus Orbis oras,sic potentis sacra maiestas Herae Porgitur caelum per omne,per fretum,per aridam.
Hae ferunt solere pullos nullam amare impensius Alitu ed vero amore quid potes conferrier Diuae, amanti quos cooptat semper impensessume His sui ocurat escam camis almi pignoris, Quae corusicas addit alas semet citantibus . Et par eis facit beatis proxumosique numini. Adsolet gaudere fulua νiscere altis vescier, Atque carne agnina abunde, Virgo candidissuma Pascitur sic castitate nostra, ct innocentia. Hame ferunt quoque augurales esse naturae viri Asium perquam cadentis,νerum ei cedit nibucaritatis igne flagrans virginale corculum. Insuis quoniam ιγranni,σpurpurati principes Hoc
148쪽
Hanc auem sceptris solebant aureis imponere, . Se per hoc signum innuentes praesidere caeterisρ 'Si uper caeleste regnum Rex beatus caelitum In throno sublimiori collocauit Uirginem,
Ad sui imperi eminentis denotandam gloriam. Innuunt docti vetusti Virginem antecedere Omnibus perfectione,dum canunt τελειοταίνας ετον πανταν 'rit ινων, vsν οἰωνων Πώγαr.
Nec quidem illud negligendum quod solet vorsarier, Haec auis plerumque sola virgosolitariam Sic item vitam colebat, ni foret necesto. Hanc negant solam volucrem posse oburi fulmine, Hinc Ioui singunt sacrarissed dicata Verius . . Est Deo Virgo, quod expers igne peccati exstitit. ' Numquam enim in sese furentis prouocauit numinis Facta fons iram nefacto crimine, ut punirier
Iure positgrata semper sed Deo una 'oruit. 'obsitos iam vene alumnos plumea lagophonos, Atque adultos pulsat alis,o pigros nido excutit Edocens niti per aethram, se aemulari praeviam PHaud sectis diuina virgo per sua exempla erudit, Perque docta dicta inerteis,prouocans terrestribus Hisce rebus derelictis,quo volauit subsequi. IHucpotest apte referri peruetus prouerbium, uo flerunt aquilam inuolare nubibus,Nidelicet virginem frustratam iniquas captiones hostium, i Nam per haec terrena praedo callidus tenacibus
Caisibus nos saepe nectit, o dolosa compede Implicat,ne fulva caeli transvolemus f era.
Ergo nos virgo beata proprio exemplo edocet, ut bona haec stura, ct caduca deserentessaeculi octamus seempiternam mente celsa gloriam.
Quin potis habere sensum dictum adagium ct alterum
Eminenti nempe eamdem gloria praecurrere,
Et geniis mortale, O omnis reuines caelestum. , i
149쪽
eu3dfemni Ioui hanc volucrem fradidisse fulmIna, 'ut gigantes fulminaret, constat esse id futile,
Atque falsum sed Mariae talefictum congruit. Quippe Virgo pravita alis aureae innocentiae Unicosummi Pa rentis membra sancti corporis I Detuli queis tectus acreis strauit aduorsarios. Daemonum turbas fugauit, qui tenebant omnia, Laeva quos Deos putabat essegens, oenumina, Victimasique bis immolabat cum vapore thureo. His Necem confecit armis Dux neci vitae datus Inclytus,plectebat omne quae genus mortalium, Etscelus nostru expiavit,innouauitque omnia. ISaepe auis carnes olent eis haec petit cadauerum
cae amore lapsa ab alto, Virgo conscientia Putidos cis erosa sic revisit caelitus. quippe quos tetri remcrdet cura amara criminis Conscios adit frequenter,ceu fame impulsagraui, Et medela orationis vindicat putredine. Moris est Pereno ferenti de loco prolem ad locum Insupervectare dorsio,nequa fortespicula Missasursum volnerare,aesternere ipsam possient. Sie suae protectionis nos vehit dorso pia A verna regna Virgo,ne queant Cocytia Nos deorsum abstraxe tela, daemonumve Ipicula. Dignum o istud comparatu symbolum inter caeter Quod ferox avis draconi Lodet teterrumo
Obsua oua,mente tentat quae maligna euertire. uare eum siublime raptat,atque vexat Nnguibus, Ille nexu tortuoso nectit alas alitis
sie simul delapsi ad ima quisque pugnant acriter.
verum eum plerumque vincit,obteritque inuicta vilicunde ubi plausum ingruentis aure acuta percipit, 'si licet satim in cavernas,ae latebras aditur. Haudsecus cum virulentagente pugnat daemonum
Alma Virro propter illos,quos Deus sibi eligit,
150쪽
Ne ferantur Tro ab hoste victi in ima tartara. Sicque Ditia bellicosa praedam ab atro deripit Improbi praedonis ore saepe, quam putauerat Tosse tetro deuorasse desituta gutture. Hoc Deus certamen acre sanxit in natalibus Inius patentis orbis ister hos constarier, quom truci minans draconi tale verbum protulit. En ego inter te duellum ponam, ivter foeminam, Et tuum praue bydre semen ponam, inter illius, Haec tuum potens Virago conteret dirum caput. Es nefas transire amici quod Deus de moribus Disserit aquilae huius almae, dum virum coarguit, Quem petiuit perduellis acer, t prosterneret.
ἰum tuo cinquit arbitratu subleuabitur aquilae ut tuum ad nutum locabit in locis nidis arduise Ipsa praeruptis moratur, confragisque svibus, 'o e suam indespectat esca prospicitque ibngius, Pervolatque ubi cadauer esst putre senserit. Ipsius pulli calentem sanguinem alumbunt simin Bisce verbis denotauit non ope humana ῖnclytam , Diuam in astra subleuatam caelitum super choros, Sed Dei virtute tanto praeditam fastigio. suin eam quiesse in altis indicat virtutibus,
Angelosque inter moratam, qui petrae abruptae cluere Propter illos, qui dirempti conruere in tartara.
Tum suam hic refectionem dictat in caelen duasuaeritasse,dulci alumnos nutri se fili
Notione humanitatis, quam rubens signat cruor
Innuit tandem quod ante diximus in praesto fore. Esse semper,ac fuisse vindicare noxios