Theotocodia siue Parthenodia opus eximium in laudem Deiparae Virginis. Auctore T. Prospero Martinengio Brixiano, monacho casinate

발행: 1583년

분량: 197페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

171쪽

Vocibus carmen sonantes illud inter caetera. Haec ea est quam Rector altus experimit caelitum, Et puellas escunti vincit omneis gratia, Quae Salem colunt quietae ciuitatis moema. Sicuti vidisis illam plenam amore candido, Atque dulci comitate blandiorem caetcris, In cubilibus pudicis,horti lisque aromatum. Sed reser postrema Ditiae cur rotunda dicitur Tars fuisse vita nempe quod caduca in perpetem Transiit rotunditati comparatam interminae. Sed siquens edisseramus,quid duo, decem velint In throni Ranres utrinque quolibet scymni gratu, Semetipsos contuentes,cr throni fastigium. Nempe primores magistros,terrae o orbis lumina, Quos prius delegit omnigente,νt humanum genus Gnatus eius erudiret,ad fidemque ad cerret. Di cluent parui leones, siue propter maalimum, Quem tribu de Iuda oriri Patriarcha dixerat. .

Nam vocari stirpem alumnos quis magistri nesciatεSiue binos propter alios principes. postolos: Nam licet sint magni ct ipse,comparati bis in unus His minores esse multis arguentur partibus. Id docet vero esse magnos, quod pavoris nesci1

Omnis,hostes veritatis territarunt acriter,

ceugraui rugitu, bique praedicando gentium. Torro stantes virginalis per throni subsellia, Indicant nequisse su mae tangere excellentiam Virginis,sita optumo illam iure demirarier. Quid throni demum sedile,Pidve signant braιhia, Et manus illud tenentes,cor nisi almae virginis Duplici fultum actione mentis, atque oorporisZNam domus habere curam,feduloque identidem unicum suum solebat educare filium, Tum simul terris relictis celya contemplarier.

172쪽

Aetheris, Deumque totis hauriebat sensibus,

Et ma sufferti obibat si qua opus facto forent.

Nec q'idem nec vero abhorret,immo vero confOηat,

Duplices dixisse palmas Patrem , ct almum spiritum, Qui simul firmam tenebant matre amati fili, Tale erat textum seditis,saeculis quod omnibus, Sese ait quae Ue retro,posset ut quiescere Rex amicus pacis almae,nec potese offendere , Hac nisi in dia puella,caeterae dum fluctuant Pectorum fretu aestuoso, carnis impotentia, Vnde nec praebere quiuit vlla pausam principi. o. , Nullus umquam fedesedit Rex sua pacatris, Ac beatae pacis auctor virgrnali in sellula,

Quam statu recto nequivit νlla vis euertere. Nyn eam turbauit arrox ventas insolentiae, Non malus littor,nec aestus vilius cupidini

Non metus, torve fregit, mansit usque immobilis. Eia demum o par leonum quid mora ur eloqui Qui forent,alter sin rae, dexterae alter adsiti, Daedali fulcrum seditis,quae tenebant firmiter ί , Hos dum scito optimates destinatos Virgini Exstitisse,ut adiuuaret Anctiones corporis

alter, alter semctiones adiuuaret spiritus. Nam Patrissimmi poterius deputauit dexterae Gabriel, menti tuendae fulgurantem Archangeluυ,

Improbus ne posset bydrus impedisse sedulam. At suo dilecto alumno sustinendam tradidit Filius sinistram,alendum corpus, Vitam suae, Nempe custodi integello, Matris int gerrumae. Hisce binis dictum illud scito de custodibus.

Rex halebat pacis almae fineam carissumam, Sedulisique ea m tuendam tradidit custodibus. His runt nomen leonum propter ardor issitum, Mentiumque acrem ν orem. Nam retundat daemonas Fortis Ales actiones torrct alter tapias.. . ad pr

173쪽

Ddppe ἰs en,qui vibrat ore verba fulminantia, Intonans Verbum supernum prima ab Uque origine Extitit, verbumque patre cum suo semper fuit.

Nee satis risum perito quae supra digessimus cuncta scribae prodidisse,ni quoque iis subiungeret,

Non opus fuisse in vilis tale regnis conditum. Quo quid umquam quibat aliud dicier disertius, clariusve ad exprimendam Virginis praestantiam, Gloriamque singularis, ct decus mirabiles Hic patet profecto alunde nee super caeli plagas, Nec super terras,nec Uquam filium magni Dei Factitasse compararidum quidpiam Matri suae. Nam licet complura constent facta in oris aetheris, Terreoque in orbe, ct infra magnainil tamen riget .

piam par,aut secundum conditum manu Dei. De throno hocce Euangelista veritatis buccina Mente crebra vidit olim promicare fulmina, Elgraueis prodire voces, ct tonitrua horrida. Quippe terret gentem atrocem perditorum daemonum,

Haud secus quam fulme ardens,at piis blanda adfauet, Hisque ope praebet salubrem, , que ritae perpetis.

Hule throno submittis agmen eaelitum de vertice Proprio demptas eorollas indicans partum decus virgini debere magnae plendidamque lauream. Sin lubet pernosse quidnam de throno hocce creverit Unici Sator coaeui,mente conde oracula I Ore veraci profusa nescii mentirier. Ensemel iuratus inquit per decus magnum meum Sum meo Duci fideli,ne es en inclytum Illius moere in aeuum vesicinumquam defore. Tum thronum manu pararit quem sibi ipse daedala, cum nitenti sole ct astris, eumque Lunae Ia ade Perpetim volo figere, testis in caelo Deus. Nunc Nirum rursum audiamus,cui thronum legauerat

timcsuum Hstodiendum,quom redire ad momum

174쪽

Rex patrem Deum pararer,de throno hoc qhid videris. Dum tu bar,ecce obortus est mihi in caelo thronus, Et super thronum sedebat fissor adstirabilis, Huic erat vultus coruscus fulguranti iaspidi

concolor Iardaeque rubrae,porro cingebat thronum

Lumini suppar smaragdi daedala Iris undique, 'cTale mirisum sedilais, talis ct sisyδr simul.

Hic chelys sacrata pande,tota cur smaragdino Arcuato Diua limbo dicitur circumdari,

Quidve iaspissignet ille,quid lapillus sardius.

Primo habe fidem puellae denotari immobilem, Spemque Niva, pectus almu quae perenn/ obsaepserat, Talem rei ensium virenti luce gemma suggerit. Uutum paternum iaspis,atque nulli essabilem, Quo satur cum Patre pollet,fert honorem comparem, Sarda dat quam cepit heros indolem de Virgine. Sed quid est, quod alter auctor nobilis sapphirino Hunc se ait thronum intueri concolorem lumini, Ac super firmamen alto constitutum in aetheres mu ita induxisse mira puritate Virginem, Deditam rebus supernis,id colore gemmae agit, Tum super coetus locandam firmiter caelenium

vidit id sacer propheta,nec fefellit visio.

Haud enim virgo almet caelo addicta erat tantummodo.

Sed fuit quoque ipsa caesum long8 olympo eelsius. Hocce erat caelum illud ardens, dictum ab ignis nomine, Quo Deum Psaltes paratasedes urum incinit, Et daturum iura cunctis praesidentem gentibus. Hoc suo tamquam in cubili constitit Solis rota, vis flagrans diuinitatis,hoc eodem constitit Luna,ides humanitatis luculenta a umptio. . Nocce erat quod mens prophetae,qui cluet salus Dei, viderat sublime solium, oe eleuatam moum4 Atque huma oppleri insidentis tota honore Prmiam. Nocce erat quod ipse cantat,babito ego insublimibus. r caem

175쪽

caelitam colo cateruas,noster autem immobili bis baeret in columna perpetim fixus thronra. Πoc item quod praeparandum dicit in clementia Praescius dile vates,quodque cana in saecula Firmum ait sacer futurum scriptor in paroemtis. Tanti opus penditque,amatque comparis gnati Pater, ut nihil negaste nobis sufferes rogantibus, Si modo obsecremus ipsum per thronum sui mici. Proinde crebra comprecemur νοce ratis supplici, . O pater throni memento g loriae sodes tuae, dis irritum nobiseum in auras ictum eat foedus tuu .

176쪽

braice dicto ii BA Graece φυ -,quod erat typus Virginis. Cant. 3. Ferculum s cit sibi Rex Salomon de lignis in Libani, columnas eius f

E c quidem ambigo fuisse virgim murtis

Quam refert fecisse thensam Salomon incolicis,

commode H cubare posset, ac vehi rogaliter. Sed mihi perpende sodes diligenti examine. suis nam opus pararit illud,qua e res impenderit, Nec procul me abesse vero protinus fate re. Trimum enim talis repertor nuncupari Salomon Proditur texti, fuisseque omnibus potentior Rex opum splendore,ct alta praeditus prudentia. Traditur regnasse genti non protervae, ac barbarae, Sed fideli,ac mansueta quae Deum cognosceret, Illiusque cultum habere reusonat vox Istae Ferculum porro ἐ recisis monte lignis Libano Fecerat faber, columniis fulseratque argenteis. Tum sola omne instrarat auro, ct culmen ostro fulgido. Tarietem vero pyropo,ferculi quii inter basim Stat medius,culmenque summum, gemmula veniuerat Caritatis,propter almae filias Hierusalem. Tale erat Regis beati osticum vectabulum, Talis ine Rex,sed νmbram conferamus corpori, Et figuram veritati luculentae evanidam Salomon inominatus pacis a vocamine,

177쪽

Fisium, qui nonra pax est,tum sui pax ipsius.

Quod potens suus vigeret, ac perito pectore Denotabat Regem eumdem,qui cluet sapientia Patris alam, oesempiternis pollet idem cophi. uod piae genti imperaret,atque eultrici Dei, Rege cum nostro benigno congruit quoque id probe, Qui bonorum est imperator, Deum colentinnia verus ergo noster iste Salomon Rex pacifer Ferculum sibi parauit tam vetusto clarius, Iuram suam praecellit umbram corpus adspectabile. Hoc eratmatris sacratae sensilis lecticula, Quam sibi Rex perpolivit, quando corpus sumere, , IAc νebi creuit per orbem Dmmus orbis conditor. Quippe in eius ventre puro, ceu cubili in regio, Rex nouem menseis alescens eonquieuit integros. Ac velut sella in curuli vectus en regaliter. Moxque natus pulcer infans Matris ulnis eandidis.

Et simu genatus almo'st, dum papillas sugeret, Sic vehi risius frequenter virginuli in serrulast. Talem ait vox sacra tb nsum de tigistis,cedri fer Libanus quae fertfuisse factam, iden propagine dDe piorum, qui perennes nuncupantur arbores. Nam velut Phoenicis orta sua montis arduis

In iugis robum longum peruleisc sanctior

Durat incorrupta proles nescia imputrescere. Addidit faber columnas de metallo argenteo Rex quaternas. t quaternum virginalis eorporis

Temperamen indicaret esse lympidissumum. Quin potest per has eolumnas fulcienteis ferculi Machinam rite indicari quatuor virtutibus H virginem fuisse nixam,ne labaret, glis. Quid solum vero illud aureum,quid patrimentum dabat, Quo solebat ille plantis Rex beatus nitier, animam Diuae nitentem diuiti sapientiae

Quippe fulgor signa t auri musti e lucem intimam,

178쪽

Et iubar, quo praeter omnis virgo prudentissuma Fulgurabat, Tnde mulier sole amictu dicithri Et quia amissat decore praenitenti caeteris

Aureum corpus metalliιs,denotare rascitur

Indolem Reginae honestam φ continentiae decus. QTum quia probatur esse semper in cormptile,

Exprimit simul Disse corpus almae virginis Floridum, ct corruptionis prorsus expers putidae. Πω suum cubile terram dictitat Rex caelitum, Getam,ait, mihi sediles,terra vero fertilis Est pedum scamnum meorum,nempe corpus Vitam' Ergo nec mirari oportet Virginemrali indole . Ventre concepisse puro principem sapientia ,

Quae prius sellam dicasset vividam osti pectoris. si noli mucans succis lacunar purpurat fulgidae Igneum mentis vigorem praeferebat virginis, Tota quae flagrabat alto complacere numini. rum ad haec signat decorem Iuculenti corporis. , Signat os natiuo bonore, liberali gratia

Traeditum,ac sacrum pudorem, ram verecundu decus.

Signar splendorem adeptam regiae eminentiae ob suum conchptum berilem, oe principatus gloriam. Ostrum enim B insigne Regum,principumque illustrium. Quin rubor percul a acerbo Uirginis praecordia Is dabat doloris ictu,quando atroci in funes Unici est confossa mater mentis alto Volncre.&ib

Nee minus rubebat eius meus amoresaucia ' .. Intimo, dum gnatum aueret contueri, ac perfrui,

Post quum ea in terris relictase in patris domu intulit. Quare eum supplex rogabat ingemens dispendia Temporis,moramque longam, saeculo ut se abduceret, Saepiusque vrgebat illud,sponse me post te trabe. Hasque adeo dabat queritis moestui atque lugubris Alloquens fidos ministros, ct choros caelisium,

179쪽

Vos rogo, s o si ernae filiae Hierusalem Nuntiate nostro Amori,ut langueo deperdita, Langueo consorte dulci,maccrorque dissita. Denique ipsa vim potentis haud frans d pyderi, clamat o mu multum amate 'o sisedes, iudica suo loco pascis, cubesve lucido in meridie. Indicaine forte coeptem deuia incerto pede, .ceu pecus carens magistro,ptr tuorum ignobilis 'Digredi errabunda caulas greges sodalium. suin ante quam veniret obsecraba edulo. O meus dilectus hortum migret in suum huberem, Et sua ipse poma carpat .quae sua sevit manu. caeterum iste intergeri s fui gurans carbunculo, Dite gemma caritaris,uirginale corculum Fert Dei repletum amore, ct totum opertum rumine. Per fidem Christus Uigentem, perque amorem iugitem, Perque spem talabat illud dulce diuersiorium, Vnde ut igne massa ferriste Deo illa incanduit. Traeparat cor talesummo splendidum sacrarium Numini, caeleste numen munus agnUcit suum, Hoc amat,suaque honestat nobili praesentia. Sicque totam mancipauit se omnibus virtutibus, Et Deoste templum opimum dedicauit numini Trino, o vni,sempiternis quod teneret saeculis.

Tandem opus quod tale propter filius Hierusalem Editum sit,intimatur ob salutem publicam uJIvirginem esse fossitandi procreatamsaeculi. suod se ais regale magni Salomonis ferculum Hoc,suum thronum fuisse, lectulumve daedalum, suem viri circumdedere bis triceni strenui. Hoc item potest probari,si reclinatorium Aureum, eius quod auctor vertit esse dixeris, Quod liceo fulcrum beatum mollicelli licitiai. coccinum quod vero ibidem vortit adscensum indicet

auod super thorum solebat Bragulum distendier

180쪽

, Fulgidis succis rubescens nigricantis muricis. , ut amrro quod traducit idem media talis ferculi Esse operta caritate,delicet cara admodum Reque multo dignam honore culcitram farta adfatim-Hisce rebus praestitutis,dic reclinatorium Aureum, corruptionis prorsus omnis nescium Esse ventrem virginalem castimonia aureum. Hoc enim,ceu fulcro honesto,sse reclinauit pius

Rex Olympi,hoc so litator conquieuit gentium, Quando venit caeli ab oris sospitare perditos. Hic erat totus nitore fulgurans sapphirino,

Sicuti de ventre sponsi sponsasacra praedicat, Quem vicissim ct tmesaeptum dicit albis liliis.

Ventris huius dignitatem Demina ista nobilis Senserat,quae clamitauit praedicante filio. O beatus ille venter alme Rex qui e tulit, Stragulum vero illud ostro fulgidum die Virginis Esse rerum imbutum amore spiritum caelestium, More lanae incoctae abeno purpurantis muricis. Huncsacrum ardorem crearat fili, diurnitas, cui volens suum incolendum corculum substrauerat, undefactus matris unus,atque prolis spiritus. Ergo uti consumptor ignis clesie sacro oraculo Numen ardet; sic Mariae spiritus flagrans sacer Canduit ciniunctus igni fulgurantis numinis. ccvnde ei terrena rerum cuncta erant fastidio. Iam nihil deoderabat,ni ampliori gratiamstri, si poset,atque gloriam summi Dei.

suam bene ergo cor dicatum totum addictum Deo, Numine instinctum superno vota per caelestia, Nomine insignitur ostri,regi qMesraguli. iLectuli die vero medium,culcitram videlice: Sive puluillum esse Diuae luculentam Virginis i rimulat quae corpus inter, spiritumque interuenit.

Hanc refert fulisse plenam caritate flammea,

ab M

SEARCH

MENU NAVIGATION