Theotocodia siue Parthenodia opus eximium in laudem Deiparae Virginis. Auctore T. Prospero Martinengio Brixiano, monacho casinate

발행: 1583년

분량: 197페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

181쪽

tuod vigore tota amoris esset ertissuma, Vt vocari amor potesse non amoris particeps. uippe quo Deus subissit ventrem in eius tempore, Ex eo repleuit animam virginalem caritas, Induitque virgo nomen caritatis feruidae, uod Dei peculiare constat esse,ac proprium. Me camυ Rex introduxit cellulam in vina riam, Et suum mi insigne nomen caritatis indidit. Vnde mox diuini amoris cla at icta volnere, Floribus fulcite amici, mala mi subnernite, o Mala odora,nam misella caritate oblangueo. Nec nouum,tanc languere amore,quae sui cari vesci Insuo signatam habebat corde vivam imagine

Dextero i pressam lacerto,sicut i se iusserat. Pone me inquit H sigillum corde fixum in istumo, Brachio me insculpe amanti,quippe fortis caritas

Mors vi atra,dura ut orcus vivida aemulatio.

Illius flammae calescunt,flammae ut acris fulminis, Multae aquae quiuere numqua caritatem exstinguere, Fluminum nee obruent hanc impetus torrentium. Restat H quoque explicemus quid monerent mUicum Bis triceni heroes illi,lectulum qui regium ob pauores ambierunt turbulentos noctiin Hi dabant fortem cohortem,quae tuebatur tribum Iudae ab omni clade tristi,ne tyrannii excinderent Funditus,qua dia habebat baec puella nascier. Nam malus delere daemon semper exarsit genus Hoc sacrum vi perfidorum,ne cubile exiveret Indidem Christi,timores hi vocantur noctiam. Nee minus mihi videtur per manumpraestrenuam Banc ducum procinctam ad arma, militum caelestium Innui Iacros tribunos cumsuis cohortibus; ut caverent,nesuperno dedicatam Principi Daemonum contaminaret gens profana resim,

Etsmulsuum obsequelam commodarent virgini.

182쪽

auod refert fuisse tales robur omnis Urael, Exprimit de classi prima, ore de choris primariis Exstitisse,qui supremo semper as uni Duci. Quod refert fuisse doctos bella ob irestrenua, Innuit sostertem eorum, prouidamque industriam Ad furorem comprimendum, telaque infens, hosti rem uod tenere dicat ensis quemque eorum ferreos Ad latus bellare promptos, signat hosce maxumis viribus pollere ad illas profligandos fortiter. Sie sui defensitarunt Regis almi lectulum Floridum, ne dira turba daemonum deperderent Flosculorum serta odora,quis refulget perpeti m. Idque factum ut germinare posset hic feliciter Flosculus perennis illa, ct germen oblectabile, ut canit, sum flosque campho silium convallium.

183쪽

DE CANDELABRI NOMINE MARI E

caesi Reginae attributo. Zach. q. Vidi. & ecce candelabrum aureum totum, &c.

MMD IV me exspectat illud aurea eandelabruma

suod Dei memor propiata ferre vidis lampada Tartesumma, septem habere desuperlucernulas.

Ad latusque utrumque clarae lampadis cohaeserant Binae olivae fronde glauca,bacca onustae dapsili, ' chncta quae discussa fragrant miro odoresymbola. Ille enim lychnuchus auro ductus d putissumo Diuae erat Dei futurae matris omen splendidum, Nil repr&i introrsum habentis,m digm ext secus. Quam suus commendat auctor elogis praenobili. Totasaio formos amica nostra,tota amabilis, Tota ab imis pulcra plantis,candida usque ad vertice

Hunc pede institisse trino scito nixum firmiter, Quod fides fultura pectus,ne labaret Virginiis, Spesque erat susserta amoris igne grantissumi.

uocem gerens coruscam rectus in cacumine Scapus intentam adsupernum dat Deum mentem fore.

ualis huius exsitisse mens puellae proditur. 'Fulvifax porro ingerebat emicans e stipite Egredi debere ab ipsa mox iubar mirabile, Mod 'lagas Aurirentis orbis luce clara adcenderet. Nee silebo quid lucernae osticum portenderent. Hae dabant oscia septem,quae Mocant clementiae. Sive septem dona sancti luculenta Spiritus. Hisce crat comenda sacris dia sponsa cultibus Hau ecus quam rorulentum pratulum distinguitur la Flori.

184쪽

.. Floribus rubente rantiirantibus.

Adde ad haec quod nomen istuc splendidum candelabri Virginem dabat futuram castitatis auspicem, Atque laturam pudoris posteris sacri facem. Si iuuat demum illae olivae quid forent pernoscere,

Dextera igneae tenentes,atque laeua lampadis, 1 Illae erant duo beati principes Apostoli. claviger caelestis alter, Doctor alter gentium, di proceres terrae decori semper adstant Trincipi, Et siuae miti Parenti,dulce lumenque hauriunt. Dicti olivae voce sacra,Dodper illos nuncia Creuerit referre mundo pacis aeternae Deus, Et fidem semper virentis veritatis pandere. Hinc liquor manahit ille, quo peruncti euadimus Sacra gens, oe sancta Christi Regis aucti nomine, Et facerdotale clarum culmen indipiscimus. Quare o ipsi congruenter audiunt candelabra

.: Bing,duplicesque lychni,quodngata pectorum Mira peruolgavit Orbem lux per hos caligine, PVnde funus virginati iure pestinctoribus

Proditur euratum ab hiscritum sepulcro conditum, quom Parentem venit ad se Rex supernus tollere. . Qua die eorona fratrum Virginem electissumam Iam iacentem ad Ura miris extulere laudibus, Caeterosque Antictes inter Petrus orsus edidit. iri

caude to thalami superni sponsa, o thearchici

Tu Inu candens labestum,claritas qua ad paruit, Et iubar caeleste mundo perdito caligine. ciuitas Solis trituri,porta summi principis, Pori quam vidit Prophetes obseratam vectibus, Nec vir vitas limen almum permeabat gressibus. Regium Osponsi cubile florulentam caelitis, o Pater caelestis Agno,qui nefas mundi eluit, Gratijs sponsam ritentem e ulauit omnibus.

185쪽

Et sacrata nuptiarum foedera auspicatus est, unicum suum coronaque induit 1yribili. Fulgido aduelauit ostro, Regiisque insignibres, , Et dapes parauit amplas splendidi conuius omnibus sponsi benigni sobriis sodalibus.

Tu leuis nubes corusca,mensa panis mystici, Iudicis summi tribunal, urna manna continens Candicantis ara caeli, candidum taxum g/sitans. Dei templum frens cella sacra aromatum, Principis caelestis ardens purpura, altare aureum, eula opima sempiterni Regis,augustus thronus. Haec perennis gratiarum fons,acerraque aurea, Hortulus nulli reclusus flare vernans perpeti,

Atque su mi amica Regis, Spiritus sacrarium. mee volumen iiDd amplum Patris inscriptum stylo, Quo suum Verbum renatum scripsiit ipse Altissumus, Vt legatur uniuersiis exaratum gentibus. Tu Dei sublimis aptus millibus laetantium 'Flammeus currus sedentis flammeos super choros. uo gravieis fudit quadrigas vectus aduorsarias. Haec opimus astra tangens lucida alto vertice Mons,ubi insidere gaudet, insidetque perpetim retus istoc monte sancto mons supremus montium. Quem bonus comector olim montis abruptum iugo, ceu petram sine arte vidit primitus,sed postmodum 'Montis increuisse molem, cuncta quae lald occupet. Haecfenestra excelsa caeli,quae iubar laetabile In nigrore mortis atrae detulit sedentibus trium lustrans capacis orbis alto latane. Nempe νbi nostro cohaest qui crearat omnia Parieti artifex supremus,perque eam nos adDicit, Et sua nostras tenebras discutit praesentia. Hae repulsa de virenti sede luci amabilis, Inque terram foetam acutis exsul acta sentibus Genysubimur tampla caeli,regna pridem impcma. Haec

186쪽

Haec quoque ille ea res hac'quo sutus qui Haerata En ego flor campi odorus nullius satu sati,

Nec manu humana,sed amo rore caesi h rtilis. Haec erat promisa quondam terra priscis patribus, Terra dulci lacte abundans, atque mellis rivolis, Quae tulit vitae perennis perpetem dulcedinem. Haec via Ii, qua verit ad nos sospitator gentium, Quaque nostrum extorris ante quisquefactus municeps Aetheris strena olympi scandimus fastigia. Haec oliua pinguis, unctum quae tulit ancto νnguine, Vinea Aeopto reducta,pulcra nardi arbuscula,

cedrus enodis comanti fronde vernans iugiter. Haec columna firma mundiget dium mortalium,

Scala tollens ad superna regna gente 'ebilem, Nauis ad portum jalutis convehens erraticos. Haec quoque arcus ,stre postus caeli in altis nubibus, Quo Dei cor volneratum dulci amoris spiculo, Tu meum cor volnerastilponsa est mea, soror. uno ocesso Nolnerasti cor meum, volatili ceu sagitta missa in altum, O volneratum candidi crine colli me illigasti,meque dedaati aethere. Haec piae tutela gentis, iuge propugnaculum,

Hostium terror ferocum,maniumque immanium, Itibilum caeli perenne,cantus immortalium. Haec parens nuraquam occidentis, atque alumnas eris, Igneum Solis beati mentium petoritum, Nuncia arcanae diei, dulce Verbi umbraculum. Haec amicta Sole mulier, daedalae arcus iridis, Ferculum Regis supremi,vasque acrum electrinum, Gloriae corona fulgenspurpureaque taenia.

Haec rubus non igne laeseus, virga Iesse storida, Iesse radix, cinnamomum, balsamumque nobile, Gemmei sertum decoris,suauὸ candens lilium. Virginumque virgo princeps, delicatus hortulus,

Atque veris tam Ibesu ectulusque floridus,

187쪽

sempiternae porta luci aureum Haec piorum flemma tegum, fulgur ardens mentiblis, Mite lenimen dolentum, lychnus orbis luridi, Et recludens obserata clauis aethrae limina. Tasia inclytus canebat cum suis aequalibus Petrus extollens parentem sempiterni Principis, 'sua die emigrauit alma Virgo caeli in atria. Hactenus tuum Maria concelebraui decus Prisca vatum scripta perscrutatus, atque interpretsi, More apis libantis omneis flosculorum gemmulas Trata perviliusque laetos,bosque praedulces fauos carminum confeci, alantur queis piorum pectora, Et trahant deuotionis inde succum melleum. Tale quid 'onsus spopondit ut reor tibi antea. En tibi excudemus laquit cum notis argenteis,

Quo queas comi decenιer,aureas muriaenulas.

a.- . ., t

188쪽

Ε x christe tandem Humbilicum adduximus Iopussacrasum Matris in laudem tuae , Non marte nostro, viribus nec propristi Vestri sed almi numinis praesentia, . et Ductuque niat, quo soletis optima desse quaeque sedulo inchoantibus uterque Gnarus, ct parens piusum, Qu)d si superstes vita adhuc nobis fuat, Vestrofauore freti, s alma gratia , Tutore vatis inclyta testudinem, Trofudit oras quem sereni in luminis ,

Thebe relictam posteris, tentabimus. -i a piare plectroque eleganter Dorico Nitemur alta Virginis praeconia, Norint ut omnes illius praestantiam, . Decusque celsium,nam videtur barbaris Nil interesse hanc, caeterasque foeminas. Nitemur huius eundicantis Inderis Fac sequentes, nitorem praeuium. Nam nuncupatur caeruli Bdus maris, Et stella Matutin sella regia, Incincta crine tota corpus aureo. Et luna pleno fulgurans vibramine, suae retra abacta mentibus caligine

Vitale lumen siungerit mortalium, cui saeculum perambulant nocte obsitum Tenebricosis inuoluti ambagibus, R*umque caeco caeoite ignorantiae.

189쪽

Tibi ergo grates maximas Rex eaelitum supreme habemus,maximasque habebimus, Matrique sanctae,membra donec spiritus Reget caduca,nec caducis artubus ivmquam soluti grasuturi inponerum vobis perenni desinemus tempore.

AD DEI GENITRICEM.

E N E N RAIvirgo mater, Tia mater alma Virgo, Domina aetheris eorusci Maria aequor acre vertens Maris in perenne nectar, sedimita luminosa Face Dderum micantum, Redimita corpus almum Rutilis comis rosarum, IHyacinthinisquesertis. Radiis amicta Solis, Iubar aureae venariis Tedibus premens Diana Cape tu quoque alma nostri soboli tuae dicatum Superum Regi beato, Veluti monile quoddam, Viriamque margaritis, iviridantibusque gemmis Varium poema sertum, Tibi Hi perenne nostri Monumentum amoris easset ;Et opem feras benigna

a si ita

190쪽

HYMNI SACRI.

Nee adesse denique hocce Mihi saeculo emigranti 'nuas, sed ipsa praesens

Aniniam hane misellam in oras Facias venire caeli Titidas,ubi te apertὸ videam, tuamque claram Faciem ridendo carpam Sine fine gaudium omne.

IN DIVUM LAURENTIUM

EMO te sacra fidei vigore

Magne Laurenti statuit trophaeum Clarius,victo grauiore monstro Hostis acerbi. Mippe vesanam Decii iubentis Traua fregisti rabiem tyranni, Mente eonantis solida mouere sacer Heros. Sed nec lasani ferientis ictus, Nec truces flammae,calidaeve prunae, Dira nec eratis superare pectus Nobile quiuit. Igne flagrabat lacerum flagellis corpus aeratis, di s amoris Intus ardescit iuuenis beati

Magnanimum cor.

cor piumsancti facibus ealaris christus accendit pugilis ministri, crate dinotos male torret artri

SEARCH

MENU NAVIGATION