Dissertatio iuridica de poenitentia in contractibus innominatis. Quam ... consentiente illustri ICtorum ordine in Fridericiana Hallensi praeside Christophoro Cellario iur. vtriusque licent. publicae disquisitioni submittit Ioannes Henricus Weisshaupt

발행: 1699년

분량: 26페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

11쪽

Quod de sana ratione defendi forsan potest, quia hie nihil permnlamereuera, leci prior res redditur cum aliquo augmento, licet hoe in facto Aa raro contingat. Verum quum in effectu inter permutationemo con tractum do ut decreuera nihil intersit putarem laboribus hisce comis mode supersedere potuisse M. Vtrobique enim adest contractu i nominatus, ter consequens secundum iura Romana, in utroque locus poenitentiae. Vid. Ill Dn St h. not ad Laureis pag. I . Preb non 3 permutatio. Unice adhuc scrupulum mouere videtur opinio Dd. quando asserunt, eontractum do ut des esse contractum stricti iuris, permutationem vero contractum bonae fidei Hopp.- .a1.LAAction set ast. Alberi Alderitas de ContracI. Symbol. tit. . c. I. n. II.Lautcrb.Co' λ. fmg.ών. Quod si verum, multum omnino Iuris Romani in effectu interesset. Nihilominus tamen, quum ex veriori sententia etiam contractus do ut de bonae fidei iudiciis annumerandus veniar vid. Dn. St h. not ad Lautreb. Vim. H.strieti tum Halin ad Mesemb. de r. remur. n. εο, interesse illud, quod inter Permutation in contractum vides fingunt Dd. erum secundum iura Romana merito ceμsabit.

DE POENITENTIA IN CONTRACTIBUS IN NOMl NATIS DE IURE

ROMANO.

r. Connexio. An is qui dedit, aenitere post, a Conrractus nominati quo mo si accipiem ad iandum sa- dis perficianor 8 ratus s. Iis venditio quisndo Per Io./I. a. s. Num etiam, Faccisia secta P ens msumtis erogauit uando coWractu reales M. An si eas fortuito accipiens . . I. . Reatis in quantum cum in impediatur,nefaeiat nominatu conuenianta F. An sires tradenda talicasus 7. In quantum a se inuicem Hsse rii, λαπι ILII auando aerisiens amisere

12쪽

- u. Num beressi dantis paenitere v. M. AN Romam topimis

fiuit ligationem Muralem in eν Paenitens quomodo animum de eradiis in relarare debeat IL ID. Vnde naturatus gatio ao. Cur Romani poenitentiam in aestimanda. hir eontractibus admiseris . II.I IJ.3σn. l. Dar. Num ratio naturalis daripos bus poenitentiade Iure Rom. I in eum non habebat. M. M. M. Notatur M. Grassi M. o. An iuramentum de Iure sententia. Rom. oerite am exciadat u a Par. Pactum deflermutando I Confirmatur eorumsententia, auomodo pacto conre innom. qui obligationem naturalem indisserar his contractibω esse volunt.

an erexemplo declaratur.

. lximis praeeedem eapite de origine famosae huius distinctionis i

contractuum, qua alii Nominati, alii Innominati appellantur: nune de insigni quoque eorum diuersitate differentia breuiter dicemus. motum est contractus nominatos vel re, vel coma sensu, vel verbis solemnibus, vel scriptura perfici, unde Contractus vel reales, vel consensuales, vel verbales, vel litterales vocari solent . a. Ins de Oblig. g. r. I. de FideiussL.ra. 1. de O.s A. L. I. g. .F. de vanoeeleg mi omnes persecti censentur, si ea requisita adsint, ex quibiis oritur obligatio ad agendum escax. Inde est, quod si de pretio interumtorem venditorem est conuentum, perfecta censeatur emtio venditio, quum iam ea obligatio adsit, quaeactionem emti venditi produce re potest. Est enim emtio venditio contractus, qui solo consensu perficitur ad hunc effectum, ut iubstantiam eapiat obligatio .un. I. de Obl.

ex consensContra in realibus,etsi nominati contractus sunt, nemo ex so 4la promissione e g. se alteri pecuniam mutuo daturum, valide obligatur ZIo.1. de R C quum contractus reales non consensit, sed re perficiantur,in ideo, antequam res interuenit, nulla adsit efficax obligatio. Lyar. g. I . dei. re A. Atque in hoc conueniunt contractus reales, cum contractib innominatis, qui omnes non consensu, sed re perficiuntur, unci etiam eos reales nominant Halin. F. de cimr innomin. B th. r. Di iligo b c Ooste

13쪽

G. s. . M. Gudelin deare novi . loci. cap. , quum ante rei traditio nem aut facti praestationem non adsit ciuilis obligatio L. r. g. a. is Rer. prem neque in his consensu, neque verbis aut litteris illa contrahatur. Inde fimul eonstat in contractibus innominatis non minus ac in realibus. antequam res interueniat, Vtrique parti liberum esse a pacto inito resilire,

δε eonir innomin. h. o. p. 6, quum nulla ciuili obligatione paciscem. te sibi inuicem obstricti sint. In hoc tamen innominati a realibus disserunt, quod etiamsi res iam traditi, is, qui dedit, adhuc poenitere possit. L. I. s. I. T L. F. V. 1. de Conae caus ac Mantica

Λ parte dantis enim tamdiu res censetur integra, quamdiu a parte accipia entis nihil datum aut factum. Hactenus enim dans accipienti nondum obstrictus est, quia dando non id egit, ut se alteri, sed ut alterum sibi o stringeret. Dum ergo alter poenitet, obstrictum ab obligatione dimittit, quod omnino ipsi liberum erit. V. L. as Cis PAELI Hilliger in Do- neglis. Ia. cap. 2a. siti. B. Atque hoc in tantum procedit, ut etiamsi aecipiens ad implendum paratus sit, nihilominus cogatur restituere id, quod accepit, si dans id malit, quam implementum L. i. s. a. L. I. pr.Τ. de Cond. Mus dat quod oblatio non habeat vim implementi nil li-

gat id quidem Mantica cis tr num.ssi, sed ex falso vel ambiguo potius, o quod praesupponit, fundamento. Imo etiam adhuc poenitendi licentiam habetis, qui dedit, etsi accipiens sumtus erogauit, dc praeparationes

iam fecit in rem trade dam. Gud de cinae causiat. c. a. p. F. n. II.

Quod ad principale enim negotium rea adhuc integra est, quamuis praeparationes in rem factae sint,quum praeparationes non sint implomentum eontractus. Indemnem tamen accipientem, dum sumtus erogauit, servari debere, ipsa aequitas docet, L. I. pr. 1. de Conae caus dat Gomez. A sol. Iur tom. a. e. I. C. I. A. de cinae caus dat rh. 6 quum bona fide ex conuentione insta sumtus fecit, quod ipsi damnosum esse non debet. Nemo enim consilium suum in alterius iniuriamin damnum mutare potest, L. 'Π.F. do R. I. Strauch in R. I. is . r. g. in imputet sibi dans, quod poenitendo suam conditionem iniquiorem fecit. Quyd si vero luintus in praeparationem erogati, toti sint, ut totam pecuniae summam

14쪽

absorbeant, nee quia ad principale nuotium poenitare licebit. L.1 κνι, υρ forte Clud sum asi. De. Hoc ergo certum, quod re integra semper poenitere liceat an a vero poenitentia itidem alteri permiti, quando casu fortiato caussa, ob quam datum quid est, non est se euta, scrupulo non eueti quidem de eo non dubitamus, quando quid datum, ut aliquid fieret, & casiis contingit fortuitas circa accipientis personam, quae factum promisit, dantilicitum esse poenitere. LI. pr. r. de cinae e fiat An vero idem tu isi is, quum datum quid est, ut rursus quid detur,& ca Ius fortuitus contingat circa rem vicissim dandam, e. g. dedi tibi pecuniam, ut mihi Stichum dares, Stichus noritur, num hoc casu ex capite poenitentiexpecuniam repetet e possima Sane ex L. uo. . de Cond. rus dat ad quam vulgo provocant, id vix probatur, quum verba legis, quae se in eo fundant, quod caussa non sit secuta, & ratio repugnet si enim periculum rei dandae, quod ad condictionem, esset dantis, poenitentia eius non possit iniuriam facere alteri, periculum in eum transferre, et L.F. s. o. , si Nec videtur commode dici, aliquetia poenitere posse, retion amplius exstante, seu rem nolle habere, quae haberi nequit. Struv.

Non minoris dubitationis quaestio est, quum constet dantem sem rape prolubitu poenitere posse, antequam accipiendo se alteri obstringat,

num accipiens quoque eadem gaudeat libertate, antequam contractus plene perficiatura Affirmativam sententiam Glossa tenet ad L. a. C. GP. V. quam sequitur CarpZOV. r. a. c. s. V. UN. F, quod eatenus admittendum puto, si alteri interesse praestet, prout ipse Carpetov. e. t. n. . se explicauit obligationi enim, qua te accipiens danti obstrinxit, non minus per praestationem eius quod interest, quam veraminactualem rei traditionem satisfit L.F. f. Lass. .de P. V. Dion Gothos red. ad Pi liti K. Io Petr Actolinius Resol. For. I. n. D. Vnde etiam Brun- reman adL. . C. de P. Vn. , postquam hanc quaestionem in utramque partem disputari, & rationes accommodari posse dixit ex illa quaestione, an venditor exacte rem tradere teneatur,addit, in eontractisvi innomina ris non esse facito semiuendum, ut quis aevie ad dandum eo eliatur,

I interesse Osare velit Equidem hoc certum est, quod accipiens, si Vactione praescriptis verbis eonueniatur dicere non possit, nolo implere,

15쪽

seoplaeet aecipiam restriuere. Q I in de eon rius De H j. Hati . ad. semb. de P. V. u. a. '.IIo. Iceni' propter συνωχαν t. de materpositiam expressum ceuissens, e bbstrictus vel ad rem,vel ad inte esse praestandum is Haee autem poetiitendi facultas ad personam dantis adeo restriacta est, ut ipsis ossibus eius inhaereat, nec ad heredes ullo modo transmittatur L. Si quis . . de serv. exportanae L. .ss qui e manum F.

coaetit.ρ.su. n.ao. Struv. . Lib. I . Nec mouet, quod sicut in omne

ius mortui ita etiam in ius poenitendi succedant heredes et Linga Acq velomiti hered. quod persenam defunctii repraesenterit, isque

per heredes adhue viuere censeatur, Schuris cent.I. Conse . n.A GOden confles n. ar, ob quas rationes contrariam quoque sententiam dese dunt Iason ad L.F.pr.Τ de conae caus dae. n. a. Ca ZOv. I. inc asta. Clud de conae causidat eδ. II Poenitentia enim actus voluntatis est, voluntas vero morte penitus tollitur LJa. . r. f. de donari ister Piris

L.M. σμ.Τ qui e manumi Morte ergo dum defunctus contractum approbauit, nec poenitere volui e praesumi potest quaproptereius factum omnino praestare tenetur heres. Si vero constet defunctum habuisse antinum poenitendi, dc antequam illum rite declarare potuerit, inter vitios esse desiisse, hoc ius praeparatum poenitendi etiam ad heredem deuolui argumento esse potest . L. Ia. I. - Τ. de denae. inter

v Quocunque vero casu ius poenitendi quis habet, poenitentiam, ut esse tum habeat, non in animo retinere, sed vel verbis vel facti m nisestare debM L.Ia. s. a.Τ de An int vir er x L aApr. F. de legar. I. quum non ubique, uti alias regula est, taciti expressi eadem ratio. Nec tamen tenetur poenitens, ut id notum faciat accipienti Fram. de Conae causise n. II. p. in Bachov. ad Treuic pol. I. as. aa. h. list. C. nisi accipiens exinde damno affici possit, Clud de Conrict ea .dar. v. o, quum eo casu intermissa certioratio noceat danti, dum sumtus erogatos restituere tenetur, si poenitendo rem datam revocat.1 Singulare hoe contractuum nominatorum' innominatorum discrimen, cur Romani publicis etiam sinctionibus introduxerint, adeo ii manifestum non es Sane naturalis ratio dari nequit, quare obliger Disilia eo b Corale

16쪽

valide, si pro re promittam pecuniam, non etiam si pro eadem te fomi tam alia in rem Obligatio enim non ex rebus interuenientibus, sed ex fide data iromillione mutua oritur. Hinc quum utroque casu ea dem promissio intercedat, ciusdem quoque essicaciae obligationem nescinecesse est Accedit quod de Iure naturae propter solum consensum ad dandum vel faciendum uterque obligatus sit, nec possiti cenitere alte

etiam re adhuc integra, nisi consentiente altero Diaua tom. c. tr. . raso .

I. Gome eom. a. Var. Resta. e.f. in . Io a Salas is omιν. - . r. sis . Molin. d. tr. a. dis'. GL 3 8. t quamuis D . Grasi dius de par furi conre.μv. h. I hoe casu nec naturalem obligationem adesse posse putet, quum hoc pactum tantum praeparatorium sit,in futurum contractum respiciat adeoque, quia contrahentes adhuc se essicaciter obligare noluerimi, ipsis inuitis obligationis vinculum non sit iniicie dum, quod etiam exemplo de conuentione in scriptis celebranda illustrat, quum talis conuentio quasi pro conditionali ita ne imperfecta liabenda, antequam scriptura icterueniat. Haec enim admitti possunt, Isi de mente contrahentium conitet, se ante obligare noluisse, quam aut res aut scriptura intercedat. Quod si vero simpliciter paetum conce r ptum fuit, nulla mentione facta, ne ante rei praestationem valeat, ut in contractibus innominatis plerumque fieri solet, non video rationem. quare ex tali pacto, in se perfecto Heliberato animo inito, nulla natu ratis obligatio nasci debeat, etsi de Iure Romano praeparatorium tantum sit ae futurum contractim innominatum respiciat. 7 Nec enim co- ου incidit hoc pactum cum pacto de permutando, quum in illo adsint res certae ae determinatae, adsit etiam consensus plenusin perseetus, quantum quisque alteri praestare debet in hoc autem res adhuc determinari

debent, quum paciscentes nondum inter se conuenerunt, num permutatio e. g. domuum absque additamento aut cum eo fieri debeat. Die

obtinet den anternatiuas lugebe foll. Quemadmodum ergo pa iscium de vendendo tacitam conditionem continet, si de pretio contrahentes conuenire pollint: ita etiam pactum de permutando eandem conditionem habet sint de hoc pacto verum est, quod contrahentibus in i vitis non sit iniiciendum obligationis vinculum, quum nondum se obligauerint ad te tradendas absque heriori deliberatione ac conuen- Iione,

17쪽

2 tione. Res exemplo clarior erit Conuenerunt Titius Caius de horologio cum annulo permutando Titius Ohomlogium premunisi Caius e contrario Titio annulum suum Antequam veroTitius horia gium tradit, poenitentia ducitur,4 renunciat pacto celebrato Dei re Rom. ipsi hoc licitum, quia hoc pactum tantum p paratoritan fuit, permutationis contraetiis per traditionem initium demum capiat. Veriam an nulla naturali obligatione obstrictus sit Titius ad tradendum horologium, nescio num a quopiam negari possiti dest enim comventio pura adsunt res determinatae accertae, nec deest quidquam nisi

ut implementum promissionis per traditionem fiat. Hoc autem pactum non dici potest pactum de permutando, eo insensu, quo pacto de vendendo comparatur, sed est ipsa permutatio, quum traditio de Iurenat milio gentium non requiratur ad constituendam obligationem. 41 Id initum adhue obstare videtur, quod ipsi Romam tali pacto

nullam obligationem naturalem inesse crediderint. Nam qirum de Iure ciuili pacta nuda ad excipiendum prosint, ita vires tradit' ω luta repeti non possit L. . Aus de Pacis sine dubio, aiunt, eo tractibus innominatis idem permisissent, si aequalis foret obligatio.s 3 quidem fateor, Romanos pactis nudisin compensandiscentcipiendii Ptestatem reliquist, propter obligationem, quam a natura habent, tu a Beyma re deIPr. h. inde tanten non puto recte concludi,q in contractibus innominaris id non permiserunt, propterea in com-que nulla ad ei naturalis obligatio. Eadem enim facilitate,' iacta

nuda agendi a uitate priuarunt, etiam contraditis innomi tos excupiendi potestate priuare potuerunt, salua tamen obligatione naturali. 3 Hic enim non tam dispositio Iuris Ciuilis consideranda venit, quam potius ipsa natura negotii,3canimus contrahentium, quid hi probabiliter hoc pacto intendunt. Sine dubio autem vera intentio contrahentium ei vi contractus abVtraque parte perficiatur. Vterque erum animum contrahendi declarat dum inremetradit, alter eam aec u

3 Vbi ergo idem auimus adest, idem l ropositum, aequalis actio, eadeo quoque obligatio adesse debet. Nec dici potest,quod damaccipientem soluti sibi Gllain. 'oduerit Iamri ηγse non obligetur .aecipient quum dans multo magis obstringatur accipienti, ouod plus emporis

deliberaridi habuit sibi hoc expediaz, quam accipieus.

18쪽

Imo&ipsos Romanos hoc vinculum naturale agnouisse iissici 33enti documento est, quod in multis Casibus propter summam aequitatem& litigii larem caussae fauorem,nec iubis contrctibus poenitentiam ad serint. Ita enim poenrientia locum non habebat i in Transactione L. V. C. de Tramarct etiamsi res adhuc integra, IO BOIogneti mriar. . de αἰ ncir/,sime ag Mur in illa de liberando, siue de obligando,

Mantica et c. z am, conuent. r. c. s. n.sJ quod odio litium pec aliter introductum, ne lites semel decisae instaurentur Mantica c. Iriasi. c. . n. fi 2 si expresse conuenerint contrahentes, ne locus sit c nitentiae Decius Con o. n. . Brinnem ad L. I. . de Rer Perm. n. 7.

o si contra his ille cum Ecclesia seu piae causi gratia fuerit celebratus,e. g. si darem Ecclesiae pecuniam, ut vestiantur pauperes. L. ILV.C is Donation. Tua queli de prim piae causprio. υἰ in promissi Isone dotis Ly. g. .st .ae Iur. Dot. l. o Τ. d. Spon l. Bald Novellus de Dote . . prινιω. et Barbosa adriar. . de stat Matrim. 4.n II, dc hoc propter singularem fauorem dotis ne mulier maneat indotata Menoch. Conf. . n. v. Richter de Contrali dis r. h. a. F sis factui concernat contractus, Minitium capiat per factum Tuscii. Ncl. M.tiit c. n. es Decius conss . n. o. Facta enim condici nequeunt, quum non possint pro insectis haberi .ret L. V. de P. V. Anzf.L.M. s. 2.1 de Ut oeso in Arberi Alderis de Contrau Symboctis. t. c.I. n. o. Vinu lib. I. quaest. se D. Q nisi factum ei ita modi sit, quod repeti possit, nimirum i vi illius facti aliquid in aduersarium collatumst L. a. de Condic causae tr. iunct. L g. Fromma aegis dissi inter contra L nominσ non in th.II. I liliis ad Mesemb. de P. ι . n. ff. 6 Si stipulatio tali contractu accessit. Aug. Barbola ad L . δ' C. Baer.sermut M. Varpavi v. p. a. Cons. s. def. s. num. I. HGn. dMesemb. de V I . , propter expressam L. I. C. de Rer perm ubi Sicliard. n. a. subiicit, hanc lipulationem tartius ligare promittentem, qu unipsam rei ex caussa permutationis fictim caditionem : quavi-Vis tunc non tam contractus in nominatus, quam stipulatio ex cauila talis contractus celebrata est, o propterea non actio praescriptis ver bis, sed ex stipulatu producatur. Anton Faber cod. m. . te. o. cf. I. r. I. CarpZOV. I. c. Addunt alii insuper iuramentum, quod si 'Contractu umomin .ito aut eclum fuerit, itidem poenitentiam de Iure Diuitia 'ν Orale

19쪽

Romano excludat, proue eontenilunt Bald inclem C. de Nee aulam quem citat Craueti cons. I. n. Ain Bartol in L. I. g. F. F. de Paes. allegante Halin ad Mesembr. de Pact. n. a. p. III, sed sine omni rati ne ac lege. Nullibi enim in LL. ciuilibus reperitur, iuramentum m dum esse fouendi aut vestiendi pactum, adeoque, in promutarium I re ciuili nudae promissionis vices agere recte dicitur, Frania adΤ de B

Iure ciuili nihil ciuile additet assim . de eis s. L.F. C. de . Praesupponit enim iuramentum semper actum per se validum, Couarr. ad

c quamuis F. . . , a Franta eis lor. n.SI, quum omnes qualitates &conditiones induat illius actus contractus, cui accedit. Rol a valla Iib. I. Cons. . n. G Octav. Cacheran dec. . . n.I: inde pactum inualiadum nunquam per Iuramentum corroboratur Paris confra. n. . sertiri Confractis innom. th. V.

Evvald Marchis tr de Iumbetur eas.II pag. I, qui ex contractis bus innominatis statim oriri obligationem naturalem adfirmant ex sola pacto, quod iis inest, etsi neque res, neque factum ab ulla parte praestitum sit Vera enim huius diuersitatis ratio e solis Romanorum placitis deducenda. His placuit quosdam contractus nominatos vocare, alios innominatos: in his poenitentiam admittere,non in illis, qui ob quam caussam id introduxerint, non multum nobis interest sollicite inquirere, praesertim quum expresse seriptum sit, non omnium, quae a maioribus excogitata sunt, reddi posse rationem. L. non omnium H.Τ de LL

DE POENITENTIA IN CONTRACTIBVS IN NOMINATIS DE IURE HODIERNO.

r. reo mutatio non temere Resectu Germania extraneam Manda est.

20쪽

to. II. Auodnam insub tum pacto eo r. ianom. III sileat eondaritio ex moribus. Ia In Saxonia ius Rom. stafidia ΠῖLII.II. D. Respoηἀcturrium es. Dn Grasso dissentienti. II. Euod etiam de alios uin a r. a. Permutatio hodie contractinc, tu affirmatur consensualis est. Subtititates factorum inforis as ObLIus Ciuile hoc in easu non Germ. exiguum strabem usum esse mutatum. Germanissemper religiosum a. 43. A. cspondetur ad h. - fuit dem fac re obiectionem. 13. Pactoram diuisiones Esi in Paenitentia, eis res adhue i

cognitae tegra, hodι locum non haber. .ao Nudumpactum si latio Multo minus,se ab naparte hodie non iusserunt contractus impletus. ar. aa. U. Num in contracti με in Disserentia comractuum ho- nomin. hodie poenitentia locus die non essublata. . Negamium sententia Epro rocit. Eratio penditio etiam hodio batur a permutatione di fert. s. aM e rationibus confirma sa. In emtione venditione μ/periatur culum ante. tradi ionem emto-

v. 3I. νύo.II. . Adoromenta At, ari ex natura contractus dioenitentium respondetur. I fluati . A. Pactum re contractu inastom. Id. Negatur.

adhue hodie disserunt. M. COAEclusio.

O temere iuris alicuius mutationem iactandam esse antequam illa penitus probata, commune Dd. rocardicon est,quum nulla re magis quam desiiltoria facilitate, mutandi iuris, euilescat eius auctoritas, hominibus non solum eius obseruatio, sed ¬itia excutiatur.Hoc monitu ICtorum obseruatuci,dum dePoeni tentia in Condractibus innominatis agimus, quatenus in soris nostris haec locum habeat, ne forte similis temeritatis accusemur, de auctoritate Iuris Ciuilis in Germania breuiter nobis dicendum erit. Uert autem se mox ab mitio grauis controuersia, qua Dd mirum in modum hucusque exercuit, an scilicci Ius ciuile in uniuersum hodie ita receptum sit, ut nisi ex-

a presse

SEARCH

MENU NAVIGATION