장음표시 사용
21쪽
presse per nouas Constitutiones ipsi derogatum, plenam vim obligaris di habeat Quod si enim hoc est, prout multi I contendunt. ndubitandum erit, quin omnes hae recensitae Iuris ciuilis subtilitate huc sancte obseruari debeam. Haec igitur ut eo accuratius pertractemus, de prima Iuris ciuilis receptione neces ario nobis exordiere dum est. In hoc autem omnes conuenire video, nulla publica sinectione Ius Romanum in Germaniam introductum fuist e, sed ex Academiis in curias Germanicas sensim irrepsisse, ac tandem expreta Imperatoris consensu tempore Ordin Gem. const. Maximia. I de A. Muconfirmatum sui e Lehman. lib. . Chron. Sstinc .at. P.Si . Coming. deo. I. G. cap. u. Num vero eo ipso Romana iura ita in omnibus misteriis recepta sint,ut citra omnem respectum vel ad alia Germaniae iura, vel ad statum Reipubi nostrae, exacte secundum illa iudicari debeat, an vero in tantum modo, in quantum moribus patriis non sunt contraria, quod innuere videtur, Lehina est. De maxime hodie contro-3 versum est. Equidem fateor nusquam in Constitutionibus Imperii diis stingui quod ius Romanum pro hac parte receptum si pm illa non: tamen etiam nullibi dicitur quod uniuersum Ius ciuile, &omnes illius textus in vim legis recepti,& Germanorum veteres lege abrogatae sint. Vbi ergo de domestici iuris abrogatione nihil neque expresse, neque tacite actum , receptio iuris extranei semper censetur facta in subsidium,4 saluo iure populi domestico. Dii Scheinem an δύ . de Aiactor. LL. cim extra restit legis e. a. s.f. Leges enim altersus popuIi tamdiu pro non receptis habendae, donec earum receptio, quae facii est probe- tur. Quum ergo constet, ius Romanum in se suisse extraneum, nec I ra Germanica, quaeolim viguerunt, post receptum Ius Romanum, aeonstitutione abrogata esse, quod etiam Conrita eis loci Hiami statur. sine dubio Ius Romanum tantam in Germania auctoritvem, habebit, ut neglectis nostris domesticis iuribusae consuetudinibus unice
secundum illa vivere teneamur. Imo confirmant potius Imperit Con-
stitutiones Iura Germanica, quemadmodum iudicando quoque ea obseruari voluit Carolus V Imp. in Constit de A. N I. g. as, ubi promittit,
se constituturum Assetares die deiit et Nation eivolinien
22쪽
quidem posse, quod leges Germaniae veteres non sint abrogatae, non autem esse probsitum, quod Ius Romanum tantummodo in subsidium earum in foro introductium sit, quum nusquam in allegatis Constitutionibus id definiatur, idcirco adhuc dubium esse, quodnam ex his duobus iuribus alteri sit subsidiarium t Ad quod responderi potest, quod eo sipso, dum de hoc dubium superest, pateat, quod I L. Germanicae, quum neque expresse, neque tacite abrogata sint, pro iure principali haberi debeant, per supr alleg di son Schei neman. g. s. Et confirmat nos ple iinius in hac seiuentia tard. n. Od. AH. iij. imo Deileir in filia AD sessores in ferenda sententia obseruare iubentur, Recessus Imp. Iura
prouincialia xonsuetudines, undet annis Urande derselbe die sepseri Nech le. Ex quibus luculenter apparet, quod demum deficientibus Germaniae Italibus ac Consuetudinibus stari oporteat Iuri Iustinianeo. Dn. Stryh de Ura A eZtur Ron . . as. De Saxonia sane i*eo minus dubium superesse potest, quum unicuique analphabeto non incognitum sit, Saxones suis legibus vivere. Habet etiam hic noster is Ducatus Magdeburg suas L L. dura prouincialia quibus deficientibus demum ad Ius Ciuile recurri solet. Ord Polit. M deb inproam. De Ducatu Luneburgensi testantur Or Iud Aul Hanno P. tit. I, 3. Or-ἀκ. CanceV. Wolffenbute arr.3 . Ut taceam de prouinciis, in quibus εIus Lubecense, aut etiam adhuc Sueui cum Speculum viget, de quibus
emplum adduxisse sum ciant, quum operae pretium non sit, etiam aliorum principatuum Ic urbium constitutiones in medium adferre. dd.
Λ ur Duch de Iur. OU Auctor. l. a. c. a.
Haec autem quum ita sint, non puto quemquam inficias depos se, omnes illas subtilitates, quibus Romani pacta contractus inuolue runt, in foris nostris exiguum stim praebere. 4tamus enim hodie sim toplicitate Maiorum nostrorum, de qua Tacitus in eleganti tr. de Morib. Germ. e. as insigne testimonium exhibet, quod fidem etiam in alea datam violare religioni duxerint. Quod si vero in rebus Iudicris tanta Ireligione fidem datam exsoluerunt, quis dubitabit in pactis & contractibus, eam multo religiosius coluisse Z Testatur id satis abunde Caesarris. si de Beli. Gasscas. , , quod is, qui semel tantae temeritatis fuit, ut fidem datam violaret, in proditorum numero habitus,&omnium re
23쪽
igetum fides ipsi postea abrogata fuerit testiiκur etiam siqniae et
tum Germanorum LL qu ad nos peruenerunt, e. g. Visigothorum, Longobardorum, Alemannorum dcc etiam notissima Specula, Saxotu
cum&Sueuicum nullam deserentiam inter pacta, nullam diuisionem contractuum ipsis cognitam iuuia solo placito,ibia dc simplici r missione obligatio constituebatur, ita ut sub Germana fide quidquam is promississe obligationis infallibilis indicium fuerit. Ex hoc igitur fumdamento descendit commune ICtorum axioma, quod hodie nudum pactum eiusdem incaciae sit, quam olim stipulationes apud Romanos habuerunt, in quo principes ICtorum consentiunt, CarpZ. . a. Const. s. a def. r. mesemb. a f. de Pact. n. Io Hahn in V. rni. I. Stru, M. Lib. II. Mev. R. s. decssor, Lauterb. m. I. Cones.fors tis fidi qui instar omnium esse potest, Ill Dii St h. n. Modern.Τ is Pact.no, cum plu- tibus aliis. ita ut etiam micuiuis analphabeto hoc iam tum innotui e pronunciet Lambert. Oris Adverse. a. tr. I, teste Regner adL disp.
ι3.M. s. Quidquid ergo huic sententiae, quod nudum paetum cum stipulatione ratione effectus conueniat, inmure Romano a a versetur, illud sine dubio hodie non obtinebit Quamuis autem in hae thesi probanda non adeo laborandum nobis est, quum pauci Dd.
sint, qui ab hac sententia diuortium faciant: in eo tamen maiori vehe mentia hucusq; disputatum fuit, an supposita hac sententia, inter contra clus nominato sin ianominatos ratione poenitentiae adhuc aliquid inter-22 sita Multi adfirmatu, Ocnon minuas hodie ac olim poenitendi tacultatem in contractibus innominatis indulgentes Uz.8..dison IS. desu. in . p. zisc.IN.n. a. Hata ad Mesemb. de P. R. n., qui tamen se ipso quasi deficit, vis tit de Pact. n.s.p. aoI. Lautero diuue de Arrha ιι ses Rom- man dissis Conuenm inscri . LII. . Lyncker, Anal ad Striri.
cui parti accedendum sit, ex antecedentibus non dissicile iudicandum
24쪽
ore existimo. Nam si ponamus Ius Romanum in subsidium tantum
in foris nostris esse receptum, quod cie Saxoniac aliis supra memora tis prouinciis indubitat verum est, veteres autem Germanorum L L. at.uuis subtilitatibus abhorrere, nec distinguere contractus siue nominati sint, siue innominati, sed ex omni pacto validam oriri obligationem velint, non video ex quo capite at sirmantium sententia defendi possit Pactum enim nudum contractibus in nominatis inesse omnes concedunt: nec inscias eunt tale pactum hodie obligationem producere a valida obligatio, qualis apud Romanos stipulatio est, poenitentiam excludebat, ut supra eo a probauimus, cur igitur eandem non pactum excludet Si enim pacta nuda hodie eiusdem sunt efficaciae, ac stipulationes olim apud Romanos fuere, quod pie Halin. ad GPseia de I . . n. ra carpZ.F. a. Cons. N. .f. r. n. I fatentur, sane in- fallibili nexi fluit, ex bio pacto, quod omnibus innominatis contractibus inest , hodie actionem nasci propterea amplius locum non
esse poenitentiae. Nexum argumenti omnes vident, ob quam causam Iadmittere quoque coguntur, quod pactum excludat poenitentiam,nes clo tamen quo amore erga Ius Romanum nouis subtilitatibus rem claram ;iuoluere student, solum, ut iterum necessitatem imponant recurrendi ad Ius ciuile Distingunt enim pacta in suetiuia: respectis '. igninplicia cum stipulatione comparant, rei pectilia vero nec re naturali obligationem producere posse contendunt & idcirco si nouum simplex pactum contractu innominato superadditum fuerit, poenitentiam, perinde ac si stipulatio addita esset, locum non habere, quod secus, si tantum respectivum pactum adsit, quale adesse solet in omniabus contractibus innominatis. n. Grass.cit. dis. h. s. Fecimus iam supra e . a huius distinctionis mentionem, exeinplo demonstraui mus, debili omnino eam fundamento niti, si a Romanis L L. recedamus. Accedit, quod i pacta nuda tunc demum in praxi producant actionem. si non sint praeparatoria seu respectiva,nulla fere pacta nuda effectum habeant, quum vix ullum pactum sit, quod non intendat aliud negotium, sic per illam limitationem tota regula tolleretur, quod hodie ex omni pacto deliberato animo inito detur actio. Quod si vero tantum ea pacta praeparatoria esse dicamus, quae contractum innominatum intendunt, unice intuitu Iuris ciuilis praeparatoria erunt e g. Seius &Gaius de domibus permutandis conueniunt, etiam diem traditionidςstinan
25쪽
stiGNn adsunt res determinatae, die deridula ten nauset ne quid
quam restitit, quam sola traditio. Si ergo unus ex contrahentibus loco Odomus certum pretium promississet, line dubio poenitentia locum non
haberet: ratio, quia tunc non contractus permutationis, sed emtionis venditionis celebratus sit, emtio autem contractus consensualis est, qui solo consensu sine traditione perficitur. Sed quis non videt hanc rationem mere ciuilem esse Quid enim obstat quo miniis hodie permutatio ψ nem contra Him consensualem dicamu . Nam quum in eo consensualium contractuum vis consistat, ut ex solo consensu inducatur obligatio, citra ullius rei traditionem, .in I de Oble ex consen L. a. g. r. f. deo. consensus vero in quocunque alio contractu pariter adeste debeat,hic sine dubio eandent hodie obligationem producet, quam in contractu consensuali. Illust. n. StrTE VI Mode/n. f. de Pact. a. . p.
Sed instant dilientientes, Ius ciuile tamen nulli bi hoc in casu per IRecessus Imp. aut Statuta particularia mutatum reperiri, ergo et tamdiu inlittendum esse, donec mutatio probetur, praesertim quum magna alias iuris incertitudo inde oriatur,4 perpetuae iurium collisiones, quum Ius Romanum inter se cohaereat,& sicina eius parte mutata,ruptoque adeo nexu, inlinitae aliae conclusiones corrum t. Sed haec instantia quo com q. munior est, eo minus valido videtur nobis niti fundamento. Si enim ponamus pactum nudum contra tenorem Iuris ciuilis hodie et ficacem obligationem producere,omne illud quod huic thesi in Iure Civili aduersum est, pro non recepto habendum. Vnde non de mutatione Iuris Ciuilis, sed de receptione eius hoc in casu probanda agendum erit. Vbi autem speciali statuto illud receptum, quemadmodum de Ducatu . urtemb. hoc nothura est , vid. Sssium in b. tundr Fart. a. it. t. pr. Galli
ben ibi nullum dubium, quin hodie hoc in casu Ius ciuile obtineat. Nec
vero ex hac nostra sententia iuris incertitudo metuenda est, quum mores ermaniae hac in re certiores notiorea sint quam subtilitates iuris Roniani,& maior iuris certitudo oriatur,si simplicitati iuris naturae,quod ad materiam pactorum, quam iuri Romano inhaereamus. Apparet ergo ex iam dictis poenitentiam hodie in contractibus in Vnominatis locum habere non posse,etsi res adhuc integra,& a neutra parte quidquam praeItitum, nisi commvns in seiuenciam, quod hoc te ex ph
26쪽
cto nudo detur actio, simul exterminemus. Ex hoe enim principio illud tam naturali nexu fluit, ut non posilit ab eo separari, Eisi ipsum istud 48 principium una subuertamus. Quod si ergo ab una parte contraetiis iam impletus, mulio minus poenitere licebit. Quo clarius enim de animo deli-49 berato condit, eo magis obligatus est paciscens ad fidem Ieruandam.Non tamen exinde contractuum differentiam sublatam est censemus, sed manent adhuc a se inuicem distincti, quum non in sola facultate poenitendiro haec quaerenda sit. Λtque ita emtio venditio a permutatione multis modis
adhuc di fleri, etsi ratione poenitentiae cum ea conveniat vid. Alberi Al-st deris de Com ct Symbol.tit. .c. u.n. II. Sic enim ius Retractus conuentionale locum habet eo solum casu, quo res extraneo venditur, non si ex permutatione ad alium perueniat Carpa. .a C. Ia. simu Ex a se
eb. ρ.Virgil. Pingita. qu.Iσ-.at. Sic in emtione venditione periculum statim est emtoris,etsi ab utraque parte nil ut adhuc praestitum .s. I. isset. Vend. At in permutatione ante traditionem periculum possellor seu dominus sustinere debet, quia in permutatione id tacite ad tum videtur, si ab altera parte contractus impleatur. Quod si non pollit impleri ob casum interuenientem, cessat conditio promillionis,quia in hune euentum alter se nunquam obligauit. Ill Dn Stryk de Gur. Contract.fect ἰ.c.F.
n. s. Verba enim contrahentium latius extendi non debent interpretan do quam illorum animus fuerat, ex verbis, natura contractus circum-s stantiis agnoscendus. Quod autem res periculo sit Leirtaris,antequam ea tradaturin dominium transeat, non ex natura contractus fluit, sed commentum est Iuris ciuilis,utGrotius ait lib. a.c.M. .F, eamq;Ob causiam LL. de emtione disponentes ad permutationem non sunt extendendae. Dil- sentiunt equidem a Grotio Molina de LV Lur. a. ae .s . . I. Hahri. ad Mesems de Contr. Emt.n. ro. IO Reinh Hedinger in Conste Lor.
I Iet. tis. 27. . , eorum tamen argumenta tanti esse non reor, ut nos a
Grotii nostri sententia amouere possint. Satisfecit etiam illis iam tum Dn Henningos ad lib. a. v. a. p. r. a, ad quem cupidum lectorems remittimus. Et haec sunt B. quae de hac materia tuo iudicio subiicerauci tui. Modesta libertate usi sumus, quam a Te vicissim nobis promittimus. Tu vero, benigni Time DEUS, qui vires nobis de tanto largitus es ad hare studia rite nosconda despertractanda, conserua nos porro in luce ac veritate. Sic grates aeternum dicemus, sic honoris gloria euestibi in in