De Augusti principatu [microform]

11쪽

CΟΜΜΕΝΤΑΤΙΟ DE AUGUSTI PRINCIPATU.

13쪽

iuemadmodum, qui generosis parentibus orti sunt, summa et admiratione et uoluptate in maiorum intuentur imagines, sic quicumque in Mat riis studium et operam collocamus, quasi maxuma cincti ac nobilissuma corona maiorum, ut filii Parentes, obseruamus omnis, qui de humano genere bene meriti sunt, impense laetamur bene sapienter sortiter actis, sege rum ferimus, si egregiam quandam uirtutem macula videmus aspersam uel tenuissuma lubenterque cognoscimus consili uestigia diuini Nam quod Francogallus ille aerias se profitetur lentasse domos animoque rotundum PercurrISMIesum, nec usquam, quamuis cupientem, repperiMe deum, aliusque Francogallus historiam nihil ducit, nisi cuiusque generis scelerum et sagitiorum testem, id quidem ab omni humanitalis sensu tam alienum est tamque barbarum et immane, ut hanimus haec et talia meminisse horreat luctuque refugiat Uerumtamen, quoniam historia debet collustrari facibus ueritatis, icitum illa animi uoluptas comprimenda nonnumquam est, audiaendumque non tantum, set etiam accipiendum, quod uerum est contra ea fortiter resistendum, ubi praeter ueritatem suspiciose quaedam et criminose dicta sunt. Sic ingentem nobis iniecit dolorem Drumannus, quod eum uirum, qui Niehubrio rauctore histor Bom. d. p. 692 consulari imperi annum eumque unum totius uitae instar ingenio autem semper rei Romanae princeps fuerat, patriae legumque fuisse contemptorem ac Paene eversorem signis cauit -- nam dolere quidem nunc licebit; contra autem dicemus alio tempore non deterriti eis, quae nuperrume in ludi magistrum euomuit inhumaniss me- Becens adhuc memoria est eorum, quae Niebulirius Xenophonti expro

brauit Contra ut Friderieianum illud astrum praetermittamus, quod nubibus disiectis in plena luee collocatum a Raumero est, ut de Waldsteinio, acriter Meralero defenso taceamus, magna debetur laus Abrensio, qui ProPM μι

14쪽

extitit Tiberi Gracchi, magna Debella, quod Augustum conatus est iniuriis diu propagati liberare commentatione de Augusti Principatu, quae in

Raumeri Annal. histor P. V. inrati l ., Q

Set a Loebello quoniam res ineohata quidem sesester et aliquamdiu gesta, set non ad sciem Perducta uidetur, et quodammodo deserta esse, quid illud sit, in quo dissensio uersetur nostra, quamquam Plane exponere huius loci uetamur finibus, tamen significare breui statuimus Cum uolgaris haec ait de Augusti principatu opinio, ut summis quibusque magistratibus in se receptis imperium uideatur constituisse, dubitatio

Loebeii oborta est ex eo, quod coninlatum, qui quidem magistratus regum loco institutus est, anno 31, 32 et proxumis ad sinem uitae, exceptis duobus annis, gerere recussariti et huius quidem rei aliam caussam quaeri oportere. Itaque consulatum ab Augusto reiectum Me hoc Consilio , ut intellegerent aliquando Romani, gubernacula rei Publicae tenenti non opus esse consulatu, imperatoremque esse e Publica maiorem. Set eundem, ut Romanis, si forte tardiores essent ad intellegendum, hac de re grauiter persuaderetur, constituisse imperi Sedem Troiam transierre. Quocirca repudiandam esse Dionis memoriam 54, 10, qui mularem Auguato potestatem

mandatam scribat a. 734, 35.

Cui quidem coniecturae quid tribuendum sit, Planum est, ubi, qui qualisque consulatus Augusti aetate fuerit, qua ratione is et rerum potitus et in re publica administranda tenendaque uersatus sit, quid de imperi Troiam transserendi consilio et de Dionis fide statuendum uideatur, paucis

explicauerimus

Tamenetsi anticus ille consulatus, qui summus rei publicae honos fuerat, eis temporibus, quibus Sylla dictator atrocissuma caede rem publicam lacerabat aut Caesar Pompeius et Crassus triumuiri rei publicae constituendae suo arbitrio Romanis imperabant aut Caesar dictatoris nomine unus rebus Praeerat, aliquantisper desierat esse, Octavianum tamen eius honoris tam cupidum fuisse, ut teste Suetonio Octav. c. 26. Cornelius centurio, quem consulatum Postulaturum ad senatum misisset, dum gladi capulum ostenderet, non dubitaret in curia dicere his faetet, si uos non feeeritis, mirum accidere non debeti Reuiuiscebat enim quodammodo post Ca-is mortem antiqua res Publica sua cuique magistratu et ordini potestas ac

15쪽

dignitas uidebatur restituta, non impediente uel Ictatore uel triumuiris. Itaque Octauianus, Ciceronis Potissumum auctoritate Propraetor appellatusae post Antonium Pulsum imperatoris nomine honoratus, cum hellum eo tra Antoniuhi perficiendum Praeter expectationem suam senatus D. Bruto mandasset, consulatum Primum et Petiit et consecutus est a. 71o in 7 1. Post eodem anno triumuiratum iniit rei p. constituendae eum, Aemilio Lepido et, Antonio Triumuiratus autem, qui magistratus erat rei publicae ordinandae, nihil erat nisi eonsulatus, accedente magistratuum electia ne et Prouinciarum grauissumarum administratione si AppIanus . C.

IV, 2 καινὴν eum ἀρχὴν ἔσον ι νουσαν πάτοις appellat. Quocirca

Octavianus et eo ipso anno sese abdicauit consulatu, nee triumuiratus Priami quinquennio aut continuati altero umquam eo honore usus est, nisi uialum triumuiratus secundi anno 20, 21, idque unum tantum dio teste Cassio Dione 49, 3 simili fortasse de caussa, qua Postea consulatum duodecimum et tertium decimum petiit, . Dion l. c. et Sueton octau C. 26. Alter triumuiratus quamquam e lege finem habuit ultum a. 720 in 721, cti. Drumann. His Rom. I. P. 37s, re ipsa tamen durauit, quia nemo erat, qui aut Octauiano aut Antonio summam potestatem detraheret; itaque pro xumo anno 21 - 22 nec Octavianus nec Antonius consulatum gessit, Lepidus enim ad priuatam uitam redactus erat. Set eodem anno octaui nus cum Antonio debellandi tempus adesse ratus ecfecit, ut Antonio consulatus, cui se ipsum cum Antonio in proxumum annum destinarat, abrogaretur, Omnisque, quam Praeterea habebat Potestatem, demeretur, M. Cam. D. 50 4 dum ipse quasi quadam tacita populi consensione et consulatum Proxumi anni retinebat, et quam praeterea habebat potestatem, h. e. Si uerum dicimus, triumuiralem, consulatu maiorem Corisulatus igitur nonune rem gessit contra Antonium, potestate usus mutis maiore, ut uerissume acitus IAnnal. c. 2. de Augusto dicat posito triumuiri nomine Gnmlem se fere V -. Post Pugnam Artiaeam, Antonium deuictum, Aegyptum subactam ASiamque constitutam a. 724- 725, quo quintum gerebat consulatum Romam redux cum animo suo et amicis deliberauit, num armis positis 'natui populoque res committeret, . Dion. 51, 1. Disiecta haec dubitatio est mec natis Potissumum consilio quam obtinuerat, nulla lege sanciente, Poten tem Summam retinens, ut Iege sanciretur, curauit. Imperator enim aree

16쪽

Iaius est quinto onsulatu, non illo honoris titulo, quo iam fuerat ornatus post 'Antonium Mutina pulsum, set potaesistem habente exi ordinarim idiniso plane testatur Cassius Dici 52 41, AEundem tamen accepimus o solam fuisse continuum abis. 724- 725 ad a 30 - 731, deinde magno intervallo his G in 74 et 5L- 752 Qui imperator erat ea potestate

omatus, qua Octauianua, auctoestalis quendam fructum e Consulatu pere pere non poterat , Quod nisi ita esset, profecto triumuiri consulatum siluacturissent semper , Augusti igitur aetate e-uulua in a a nomen e LPost Antonium deuictum' certum' atque idoneum summae Potentiae fundamentum ab octauiano laetum erat, duplexque altiora petenti patebat mia. Aut enim Persequi poterat eam, quae ad summam potentiam duce, hat, aut recedensis re Publica summam rerum committere Populo Romano. Hoc si ferisset, alia ut taceam, ne patriae quidem amantem se ostendisset. Primum, quod restabat, rursus duplici modo consoqui licebat, aut citato gradu rectaque uia aut leni et ambagibus. Utram instituerit uiam, etiamsi historia ea de re plane taceret, e natura eius ingenioquo et Hus factis recte existumaris Cum primum ad rem publicam ac Mit, non minus A tonium quam Caesaris interfectores senatumque In odio habebat . Sel Antonium grauiorem inimicum ratus, ad senatus Partes Brutique societatem

se adiunxit, donec Antonius de gradu deiectus est Tum senatu Brutoque deserto, et cum Antonio ac rapido triumuirat inito, communis hostis non modo deuicit, set ad intemecionem deleuit Post haec eximia quadam modestiae specie orientem omnibus rebus abundantem Antonio lexmittens, Italiam diuturnis bellis plane exhaustam sibi seruauit, nimirum quoniam Romae lamen Proprium imperi Romani domicilium erat, quoniam Antonius senatu, qui Romae erat, Poterat hostis iudicari rei publicae, quoniam uerisimile, at, fore, ut Antonius, mollis homo et lubidinosus Orientis illece reis aptus mollitie dimaeret Callidum hominem uides bis eum inimicis amicitias iunxisse, nihil seculum, nisi temporum rerum hominumque re tunitates; eundem uides, quae inferiora et infirmiora uiderentur, Praeserentem ad summa tendere. . Adde, quod Octavianus talem se Praebebat admodum adolescens adolescentiae enim cum Oleat esse animus sincerus et vertus, callidam simulationem Octauiano quasi innatam fuisse apparet. Ex quibus cum summa prudentiae et calliditalis admiratione certa exorietur

17쪽

persuasio de OctauIam consillis saviisque; ea ι enim, reum eis, auide, auit me, predenter omnis asere, M - mi unani simi am/-aabebitur. Idemque aperte deriarant illae, quas in ore habuisse dicitur u ea ,,σπευδε

aat celeriter seri, quidquid fiat satis bene, et Prae ae minima commoda

non minimo sectante discrimine simile e- aureo ham placantibus, cui abrupti damnum nulla captura remari posset, M. Suet octav α 25. -- spicuum est igitur, utram iam clauianua Ingredi debuerit, naturam mamandolemque aeculus a Posterius facta ad Prius saetorum similitudinem -- commodans. et hoc antequam Persequamur, paucia licebit ostendere, lentam tectamque agendi rationem non minus rerum hominumque condicio

quae tum Romae erat, quam Octaviani uoluntate et indole fuisse Praescriptam Sub Augusti principalia uerso eluitatis Mala nihil umquam Prisciet integri moris fuisse Tacitus auctor est I Annal. 4. Idem saepius adfirmat,oatroces Catones bellis et proscHptionibus fere consumptos fuisse Setvicena in oratione, quam ab eo habitam finxit Cassius Di 52, 17 et Proxumis capitibus, si Augustus principatu se abdicasset, I idos, Sertorios,

Brutos, Cassios non paucos futuros igniscat. Fictam orationem esse nemo facile erit qui met nec tamen uelut amia somnia te habere opineris; apertum est enim, Dionem ex rerum ab Augusto gestarum satis Plena et

accurata cognitione duxisse, quae Agrippam etiaecenatem loquentiari ceret. Antonius ante bellum Actiacum, suorum animos firmius sibi deuin turus, post uictoriam statim imperium eae senatu Populoque redditurum . . Pollicetur; quod quis credat eum facturum, nisi esse, quibus id gratum acci deret, certo ciuisset. laues annis post Antonium deuictum a. 724-725 Augustus, quod multos senatores aliosque Romanos, qui Antoniani fuerant, inviciosos dissicilesque etiamtum uidebat, ne nouas res molirentur muturus, litteras penes Antonium inuentas omnis simulauit combustas, . Dion. 52,

42. Idem Augustus postquam primum a. 726 in 727 consilium auum a re Publica recedendi paleiata, teste Dione 53, 11 longe diuersi erant aena torum misi, quorum alii tamquam simulationem Oderant, aliisdem habebant Hus uerbis. Proscriptos et proscriptorum filios, uelut C. Carinam et Q. Lucretium evincinem honoribus datis sibi studuit Eonestiare v. Dion. 51, 21 54, 10. Idem L. Sestium, qui olim Bruti eastra amulus erat, nec Bruti

18쪽

amorem summum umquam elabat, ipse in suum locum consulem nominauit, . eund 53, 52. minissumae sunt seditiones, his propter consulatum moriae non rarae erant insidiae Augusto structae . Leges rogantem de morum emendatione non dubitarunt senatores conuiciis petere v. Dion. 54, 6 Antistium Labeonem notum est aeriter a Sisse Augustum, eustodiam corporis Postulantem, . Dion. 54 51 Set longum est, omnia id genus Persequi, Satisque in aperto est, fuisse. etiamtum Romanos, qui unius prin- ei tum iniquo seriunt animo, quosque aut ferro et igni delere, aut circumspiciendo cunctando, indulgendo sensim ad imperi patientiam ad lueere oportebat Restat, ut, quoniam Augusti naturam atque indolem et prius

laeta pariter atque rei Romanae condicionem sagitasse ostendimus, ut lente cauteque ageretur, res ipsas rationis necessitati respondere demonstremus: Quam triumuiratu sinito, potestatem triumuiralem retinuerat, tribunicia P testate auctam m. Dion. 51, 19, Populo se redditurum professus est :726 in 727 teste Dione 53, 2, set cogi se passus est, ut imperium retineret Suscepit igitur decem annorum imperium. Idem consilium re-vatum anni 735 -736. 745 - 746, 750, 751, 765-766, et hisne teste 56, 6, 12 56,28 haut grauate abiectum. . Quod modo dixi, Professum.

Octavianum esse se libertatem redditurum, debebam dicere simulasse, adeoque impudenter simulasse; qui enim simulat, quod quemquam crediturum ne sperare quidem Possit, impudentissume simulare, quis est quin consit atur Aliud est, quod non temere simulauit quoniam enim non Pauci erant, qui unius imperium toto pectore, ut dicitur, auersarentur, quod hoc imperium non tam Sumere sibi, quam accipere inuitus uideri uoluit, senatu populoque iubentibus, non sane temere Simulauit, et admodum Prudenter. Nec quod prudenter fecit, frustra feci . . Senatus enim Populusque Romanus. Post tam diuturna tamque cruenta bella pacis dulcedine capti gratos testificatur animos deinceps Octavianum tribunicia Potestate censoris honore, Prin consulari imperio aliisque multis omiserunt honoribus. Quae omnia cui bono octavianus sibi mandari passus est Imperatoria enim, qua utebatur, ρο-

testas tanta erat, ut summam rerum manibus teneret, quae non haberet,

facile sibi pro arbitrio suo tribuere posset Nempe ridebatur Aominὸν derui reum data aere isse, quam arroganter sumpta tenere Porro Cassius Dio Postquam tribuniciam potestatem Octauiano mandalam esse tradidit 51,

19쪽

is, diligenter Postea commemorat 53, 32, tribunum perpetuum eundem nominatum a. 730, 31 et ipsum et post ore imperatores potestate tribunicia usos nomen non sumpsisse. Erant igitur Romae etiam post a. 730 - 731 tribuni plebis. Eodem loco Dio Proconsulatum Perpetuum

octauiano collatum scribit, quamquam Proconsules ex eo tempore non desierunt esse Breui post, cum Romani censura perpetua octavianum Omaturi essent, hoc honore erussato, Statim alios censores nominauit, ipse autem multa, quae censorum erant, Perseest, u Dion. 54, 2, deinde a. 731, 32 potestatem censoriam quinque annorum recepit, . Dion. 54, 10. Quibus quid Octavianum censes spectasse Potestas, quae H-hunorum, consularium et censorum fuerat, in eum transiit, et ita rem iit, ut ueteris rei publicae quasi membra et uestigia manerent Partim enim, quae olim tribunorum fuerant, iam Augustus perseest nullo alio nisi tribuniciae Potestatis nomine, quae proconsulum fuerant, fecit Augustus proconsulari imperio instructus, quae censorum, censoria Otratate matus, partim erant etiamtum tribuni, proconsules, censores aliique magistratus. Atque hoc quidem posterius eo profecto efficacius erat, quo plures sibi Romani uideri poterant magistratus esse antiquae rei publicae. Fatendum est igitur, prudentiam atque ausionem ea dem, quam prius, in re publieasto Panda glandias Augustum.

Iam uidendum est, quid illud sit quod Augustus in animo habuisse dicitur, sedem imperi Troiam transferre. De quo etiamsi apertum extaret testimonium, dubitandum uideretur esse. Inter ea, quibus C. Iul. Caesar in summam Romanorum inuidiam incurest, Sueton. c. 79 adsert ualidam famam Percrebruisse, migraturam Alexandriam uel Ilium translatis simul opibus imperii exhaustaque Italia dilectibus et procuratione urbis amicis permissa. Anno 732, 33 rumor erat Romae, Antonium urbem Cleo 'Patrae donaturam, imperiumque in Aegyptum translaturam quo quidem mmore non tantum inimicos Antoni, set etiam amicos summa ira incensos esse Cassius Dio reser 50 4. -'phaee, ni fallimur, propria Augusti uirius erat, quod priorin erroriariis Mettia meliora est. Quamquam Iul. Caesarem, quae eius prudentia erat, serio illud uoluisse Plane negamus, Antonium fortasse ebrium. At, inquit, quae tanta erat res, si Romani ira . Merentur Augusti potentiam non ex guis Ilesiae aut devastatae aut fer

20쪽

ine e finibus inreuntisimmani, aes in prouinciarum magno nihIl oparusque positam uides fuisse. quod tametsi comedimus uerissumum Mari tamen no ae ipsius et prouinciarum longe diuersam rationem fuisse ditamus. Imperium Romanum tot tantasque tam longinqua ac dissitas terras. - Plectebatur, ni misi singulae quaeque Partes quasi ad unum ac totum quo Ham redirent, cito deberet coneidere. Atque hoc illud est, cur, Postquam orbia terrarum domina facta est, desiit esse res publica Romana, atque in unius

P cipatum transiit se Set idem imperium nonianum ad laniam dignitalia

et potentiae gradum ascenderat ac tot nationes lingua moribus atque inti tutis diuersissumas suo arbitrio rexit, quia nomen Romanum, ab Augusto ipso plurumi factum, plane augustum erat; neque enim raro hoc ipsum' nomen plus ualebat, quam militum uis ingeris. 'Atqui Augustus suum quiadem imperium Troiam transferre potuit, non Potuit nomen Romanum. Denique Roma quodam modo cincta erat undique prouinciis Romanis, ut ad orientem et occidentem, rursusque admeridiem aes lentrionem a que lotigum pateret iter Troia autem maxumo interuallo distabant Galliae atque Hispari ae non dissiciliores ad domandum, quam Periculosiores, si foris parerent Augusti aduersario cuidam. Atque Iaaec quidem omiua Augustum, qua prudentia erat et sagacitate, non ignorame, Cum reciPS docet, tum qua eumque ab eo instituta accepimus Sel sciendum est, consilium illud A gusti, quod dicitur, non ullius nil fide scriptoris, se coniectura ductum esse de quodammorati carmine. Quo ex genere quot et quanta non diela

Horatio sint, sed adficta, quis est qui ignoret Carminis, quod libri torii

Meritum est, ratio hae esti moralius. Romanos celebraturus Iaudibus et

principium Romani imperi, Romulam dis additum, proponit et summum potentiae fastigium sub Augusto Has laudes aptiori personae, quam Iunonis, Troianis inimicitiumae, tribuere poeta non potuit Daque ingeniose inuentum repeliit IV Carm. 4 Hannibalem loquentem laesens Set illa isse placabile Troiae odium ita finiuit, ut Troia deleta, reliquias Danaum atque

immitis Achilli seruaret atque ad astra eueheret aut euehi palereturi . Quae ut sibi constaret, hoc debebat inculcare Romanorum magnitudinem quasi superstructam esse Troiae excidio. uersus 57 et Proxumi eum prior hiis non obaerent, et quasi recipiunt, quae significata erantis 3 et proxumis traher pes et caput uni redditur formae, nec locus ullus coniecturae