Georgio Curtio diem XXVI. m. Octobris a. MDCCCLXXIIII quo abhinc annis viginti quinque magistri publici munus auspicatus est in universitate litteraria Pragensi gratulatur Carolus Schenkl, Inest disputatio de locis aliquot Euripidis Herculis [microfo

11쪽

Quotiens temporum illorum animo repet memoriRm, quibus in schola loropragensi magistri fungebar munere, Tu mihi obversaris ante Culo et grata eum recordatione renOV Rn- Dos illos, quibus Tua mihi uti licebat consuetudine suavissima. Nam cum litteris Hormanni Bontigit, magistri carissimi atque ad extremum usque Spiritum mihi Colendi, commendatus ad Te eniSsem, Tu quae QS Tu humanitus non Solum comiter meeXoepisti, Sed etiam O Tuis me adiunxisti familiaribus et studia mea Tuo OnSili benigne adiuvisti. Itaque hoc die sollemni, quem faustis votis Tu conoelebrant amici discipulique, et ego gratulor ibi sex animo id mugno Pere EXOPtunS, ut quam olim PragenSis, nune Lipsiensis universitati lumen atque ornamentum Tibi peperisti et eximia ootrina et egregia adulescentium institutione gloriam, a diu ibi in summa vitae prosporitate frui Oeat. Cum antem is mos sit in ivitute erudita, ut vir de litteris optime merito, si quando ius modi agatur dies festus, munuSCubi Offeruntur litteraria, quae publiea sint admirationis ObServuiatine lue oeumenta, ii quae modo eo votis o adiungo OPUSCUlitam, quod ut benigne accipia impense mihi Ogatidum est. Constituorum quidem rem aliquum, quae ad grammatioum pertineret, huius diSPutationi supere argumentum, ut qui Tibi dicursetur libelliis ad ani artom, de qua Tu tum

12쪽

dine non os .mam, qui requirebatur in tali re adparatum instruere. Quam ob rem e ei8, quae iam parata habebam,ologi obsorvationes aliquot in Herculem Euripideam memortemporis illius, quo Pragae in horto ad usaleam sito, ubitum rustieabariS, sermone Serebamus de loci quibusdam Sophocleis mihi umissimOS. Huius igitur fabulae usque ad O tempus uno tantum utebamur Odioe Florentino, quem ut mugi PerSPiena res HSet dixi Laurentiarium, bit. XXXII. . , ex quo descripti sunt libri quattuor, Parisini 288T 28 17 27 14 Florentinus plut XXXI, D. . uper de altero, qui est imillimu archetypi Florentini, libro nos docuit udolphus Pringius, odioelii dico abbatiae Florontina 2664 172), quem accurate deseripsit illo ann. phil. Lips. Ol. V p. 525 S.

15쪽

Sunt ordine quo leguntur in Xeniplo Nauckiutio. 1239 i γε ἄλ-

16쪽

Habes codicis scripturas diligenter notata etiam leviS- Sima Pauei eXOeptis, de quilaus in universum dixisse sum- ciet omiAsiam enim est Plerumque Otu quod vocant Subseriptum, item Cacumina quae iniserdum diecta sunt manu alteru, in Crasibus quae dicuntur a grammaticis alnus librarius Osuit CoronideS, Veluti V. 1245 oijκετ denique in diverbiis, ubi singuli singulos excipiunt Versu8, bino tantum priore notavit Personurum Domitiibus ni positis, olori linoolus adpinxit. I se ultera nutem munii CripSit PiCColomiti ius una non distore priori nisi utrumento helvolo, unde ori simile est librarium

17쪽

apud Stobaseum Flor. XXXI, 5, ubi itidoni ut in hoo libro

18쪽

iam cim archetypo duisse, pluribus 'Oci consentit tum manu priori, veluti v. 26, 229, 379 752, 777, 778 866, 76. Atque haec de codice abbatia Florentinae Adgrediar

ium eum, quum ante Pollicitus Sum de locis aliquot huius a bulae diSputationem, qua in re, ne sine ullo fiuctu et utilitate repetum quae iam ab ulli dicta sunt, summae studebo brevitati iis tantum, quae omnino neCeSSuria OAS Videntur, XPOSitiS.

InfiiiiiiViam ἐξημε Munia Matthineo praeeunte Xplicant ita, ut eum Per RPPOSitionem quam vocant grammatio adleotum esse dicant terram enim neandum fuisS Hereuli, ut ea re tamquam pretio redimeret sibi in atriam roditum. Sed quae adtulit ad explicationsem illam confirmatidam flugkius Xempla minime Pta esse Xistimo, Cum in iis omnibus agatur de rebus futuris, hoc autem opo de praeterita neque idom idem Sit quod inχνωῖται. Quam ob rem Vide, num una littorula immutat Seribendum Sit ἐξημεω00ας Frequentissinia enim in libris manu Seriptis est litterarum confusio.

19쪽

Quos volgo interpretantur ita, ut Euripidem, cum SatiΗe8Set ῆς περι ei ς ερο ηι, utrumque coniunxisse dieant. At si quid ridivi ερωτι ita positum absurdum est atque indignum Euripide, quem, si ita locutus est, balbutiSSe Potius quam aperte et plane dixisse statuas. Recte igitur Nauckiu Sanos SSeho versus negarit. A Videtur corruptela ineSSe Verbi ni quin ερωτι, in quibus nihil aliud latere ut quum naida ε u0οι. Si enim proclivi alis errore pro unus legebatur τι, quid quaeS reStabat, niSi ut ni id se, mutaretur in πνὶδ seu ImitatuSest ut solet Euripides Homerum, qui de eadem re dixit dουρατα λιλ&ιοριενα χροος oci Il. XI, 573, XV, 17, quibus locis adde di XXI. 168. et Giors επιπτε ut ,αι uενεαίνον ν l. 4 . 126.

In Carmine SuaVissimo, quae est parodu tragoediae, OStVersus illos, quibus ut redduntur sibi iuventutis viros exoptant SeneS, brupta quodum modo nec uti upta videtur esse illa Hereulis puerorum deseriptio, quae ContinOtur V. 130 S.

Quue Cum in Sitit, non abliorret u veri similitudine ver-Sus 130 A. non pro epodo ubendos esse Sed pro anti Strophaatque Strophum ipsam uteroidisse. Qui quid exposuerit Euripides, haud fit ilo divinoris non sine veri inmon Coni Oin SP Oie duriorem illimi, qui Coii lietabatur domus Horeulis fortunum Choro CCurtiliuS XPlientum esse. Tuli enim Sententiue ut iis-Sime u liunguntur ea quae leunt Sone in antistropha, Hereulis pueri in Surmmu etium calamitate mansisSe illum uinii, quum a patre Coeperint, feroetum faelem lue ipsa generositate de torum. In Lyci ratione, quae Continetur OrsibuS 40-168, ΠΟΠ uti upta esse inter se Singulii Sententia nemiuem puto

20쪽

fiigiet, qui accuratili eam perlegerit. Nam neque quae XPΟ-nuntur itide a versu 151 bene Congruunt ei quae praeeedunt, neque o V. 15 habet ad quod apte referatur, nisi Cum interpretibus statuus e Πρακλείους eliciendum SS Η ,ακλῆς, quod duriuSCulum sane Videtur, neque qua V. 165 s. dicit Lycus Auti arto cum eis quae proXime antecedunt Coniunguntur inculo Addo quod praepostore posita sunt illa quae V. 157 SS. Lycus obiectat Herculi probra, quod homo sit ignam et imbellis Deo dignus tanta pii fruatur fortitudini fama, Cum inmante Singula Herpuli Cum seri deserit tu in Certaminu Debebat certe Lyeus primum negare in univorsum Herculem foris aliquot deiectis ullum virtutis edidisso specimen, oindo Singulus quas Sustulisset ille feras enum frui E. Unde haud temore Onicia in hae oratione Ombrii suaedam librariorum neglogontia in alieni bion translata SSe. Quam ob rem Vide,

num iustus restituatur Sententiarum Singultirum ordo, Si O- cum hane earum Statueri Seriem it, urit id OSSO profo tum