Georgio Curtio diem XXVI. m. Octobris a. MDCCCLXXIIII quo abhinc annis viginti quinque magistri publici munus auspicatus est in universitate litteraria Pragensi gratulatur Carolus Schenkl, Inest disputatio de locis aliquot Euripidis Herculis [microfo

21쪽

Ρato jam singula helluc inter QOhaerere membria. Aptissime enim Cum Verbi tisio του iuro ἐκλνὶθ νης δεύμα9 COI 'iunguntum probra in Herculem tollata, aemoVetur tu, quani supra adtigi, de inepta ante Sententiam generalem, Nune iontinetur Versii 156 Certaminum Singulorum Commemoratione repreliensio, denique quam bene VersuP 155 4 adneotantur illa tuae diois Lycus, non crudelitates in ex re Sed iuutione uti, nemo non poteS intellegere.

nullum Omnino admittunt ConStruptionem grunniantieum uis enim Sequatur interpretes, qui aut iron indie otivi habent loco

22쪽

o Iοι υμβὰς Vel ου ναβεβηκ υς CriPSiSSe et udaciore quam quae probari po8Sint identur. Quam ob rem post v. 17 verisimilius est versum intereidiSSe.

23쪽

15 non intellexerim omne hoc loco agi de itinere ab Horculet ei montes Pyronueos ex Hispania in Galliam facto, do quo itinere expositerunt Silius Italicus III, 15 s. et Plinius N. II.

in eodem Carmino turbatum est aliquid in v. 413 4s.

24쪽

offendor in eis, quae dicit Megarii V. 537

25쪽

17 V. 696 s. Λιος ὁ παῖς σῶς cod. abi, Flor. τας δ'εDγενίας κλεος πεοβαλλων δ γετα non intellego, quomodo io enuntiatuni ei quae antecedunt adiungatur particula δε Numquam enim quod Seium d vim 1abet, ut tu dieam, Confirmativam duPle autem, quae St hvitis particulae Vis, ut ea et Sententia OSterior opponatur priorio transitus ab alia sententia ad alium ostiolutur, minime on-Venit his verbis, quippe quibuS CRUSum, Cur Her utem Olebrent Cantu, Sene signifieent. Adde quod metro adversatur σῶς, quae re moVit nuQkium, ut Pro σῶ ν Oriberet V. Qua difficultates omne Subhitae erunt, Si meetina reStitueriR

ineptuni St κελ&ινον, in quo epitheto OXPli rundo frustra LiboruVerunt interpretes viii enim redat Herinutino id pocturo iiii Celerit, qui bii se honi ines orentes adspirante fortunae ultra Olenni adstrin gere. Reete O itur κε ii Do P Corrui tum OSSE dixit Nau kius, qui ex oui QCtura restituit τί ἀεινὼν Et κλεινὴν fluidem, quin recole re posuerit, omnino non potest dubituri, Hii

26쪽

Quos qui explicare conatus est Matthiae, oleum ut uiunt et operuin perdidit. Nam neqtie oooῶν Sanum Si neque φαίνει atque ipqum ci haud levem nobis inicit dubitationem. Neque Ver quidquam conieQturis, quae temptatae sunt a grammi licis, adhuc profectum est. Quis enim credat flugkio talia scripsisse EuriPidem ci νυν λυύοος μ ιιβαίνει, quae niSi ipse illustrasset in Commentariis, nemo puto intellegeret, aut Hariungiunt equutur, qui hae exeogitaVit: τι νδ PDP nonia q)ύοκέω ConNDento Ρflughiano vi meliora. Porridicule enim dictum S oi νένάκτε ιν υμγενεια εἰGoo εις γε ἰν υν ι pri po= 0ν μιιλλαν. Adde quod hoc loco chorus nullo pacto dicere poterat Lycum dimicationis subiturum esse disertuleii, Sed augurari debebat de tyranni caede aut iam uota ut orto instante. Quae eum ita sint, Versus 10 s. ita refingendo OSSe Puto:

rare et refutare quomodo roiiugendi Sint . breviter indicabo

27쪽

Quae si quis legerit, noniae statim ei in mentem inCurret lepidissimorum Versuum memoria, quibu AriStophune ACh. 964 s. Lamachum deAcripsit:

haud facito Qxpediseris verborum Conformiitionem, iSi μετάροιου βεβαια Per PPOSitionem ei quae rueCedunt πνοὼς θευuὼς diuneta esse tutueris. Sed eum inusitata Sit eius Diodi uppositio nullum seni in quod firmite sit uio Oeo reperias XemPhuri), Ugo non dubitnVerim πνοὰς Θεομὼς Iutare in ri Oai Θευμαῖς. V. 1146 7sino Ti dxi γε Ιείθομαι 'υχῆς ἐμ sς editore omnes Sohaeseri Coniecturam τί δῆτα reCeperunt. Vereor ut Oete. Num quam quum aperte itiOSUm Si di γε neque eis, quae disputavit lolgius in pra fation seditionis Phligkianaop. XX, Ofenditur, tumen i , se et u sententium aptiu est quaria o rci et Propiti ac dit ad Scripturam in libris truditam.

28쪽

Hae Verba volgo Hernianniam eout interpretantur certat cum lacrimis tuis pondus non minus graVe, i. s. dolor &Qit, ut nolis Conspici, ut amicitia in to Thesei postulat, ut retegas facienti Sed ut mittam hanc, quam statuit Hermun-nuS, Sententium nullo uoto ex scriptura tradita elici posse, δακινυυιοιν Certe non demereulis, sed de Amphitruonis dici la Crimi munifestum est. Cum enim obvoluto sedeat Cupit emer-oules neque ullum uolat orbum, quomodo quaeSO CO DOSCut Amphitruo una lucrinati fundoro. Si autem de Amphitruonis cogitundum S lucrimis, patet hune versum de OC Suo remotum esse ii brarii est licis versum 20 collocandum. Obsecrat enim obtestutiirque Horeulem seneX, ad Untum genumanumque eiu udVohitus Q iorimus arofundoDR, ut Veritem rei et ut fac tonaque soli Ostori bit. Quibu procibus cum nihil omnino ProseCisset, uo lilii: aonduri doloris tui ita erint Cura hi 'rimi meis, ut non inut en tuum Vitio re OrVictu- Cium', Simul lue monet filiunt, ne ira breptus noVa tinnim ubi nil bit pristinis.

29쪽

editores oum Barnosio X Stobueo Flor Cl V, 4 receperunt

30쪽

ibile est post versum 1409 duos reta patrem multis cum lacrimis Om- , deploras a videtur Ortunam suam atque Amphitruo uberiori etiam Botu similibusque filio respondisso lamentationibus.

Nihil proficitur Hariungi coniectura Hνo ην, in qu quid ibi volit , haud facito explicos. Immo si quid video imperfecto

. - . - .