Q. Horatii Flacci Opera

발행: 1800년

분량: 777페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

a a Q. HORATII FLACCIPost certas hiemes uret Achaius

tame aliquando igni combrire fa Virgd. Aeri II 524. et X. ur, atque Vastabitur. Pro ira 6 Stat Th. m. 666. Achillis est iracundus Achilles, matronis Phrygum diem, quae tum pro hoc iracunda classis h. iis servitutem parat, λειον exercitus, qui classe Troiam n' ita aer, Li 63. Eurip. IIec. Pulerat, et ad naves castra habe 52. - 55. Post certas, satobat; nam et is cessante Achil consuturas hiemes, annos uret, Ie, a bello abstinebat. - mo eomburet Vasiabit uni A Mferor, disseret aliquamdiu diem Graecovum Pergamea GmOS, istam LMalem, excidium, μοασι Pergamum, adeoque Iulian.

392쪽

ARGUMENTUM.

Puetae, quam iambis, sciderat, excusat se hoe ear

mine Horatiiιs, samque excusationem ab ira , qua ab-rmius hanc ei iniuriam intulerit, unice metit Ar ι- mentoratiis, quod Per se nos non magnoseere tenere Potes. maximam,irtutem cohcilia cum ii a deseriptio eamunis, et eonverso lum elocutionis Oeticae doctrina almus ornatus Facti se nune Moerritere, i sque Puellae iam- hos isos , quos iratus olim scri fisset, abolendos e clara fatim in fronte earmisiis deelarat m omnem de ira locum Ooliae Pertractat. Ira nimicum nihil esse Nehementius, Pria*edire eam atque conturbare Penitus sanas mentis satum, adeo, ut furorem , quem Cybelo Gallis. ouo sacerdotibus , liber Maenadibus e Corybantes Pulsis ympanis immuta te, longe sui eret, nullo video eam terrore, neque obiectis ensebus, neque mari procelimso, ne et Ioυis fulmιne cohiberi, atque ab ulciscendi sudio Messe rei rimia me mirum, quum animus Minantis natura ad iram tam Pro ensus si uiue, quam gramis excusatio, et arguta huic sententia isset coraversos)tie et invisus ea corriyiaris, eiusque e lendae quovis modo et cum maximo tio mala cupiditate incendarismiaxima. Hinc enim metendum Thyestae exitium, tot minum caedes, tantarumque ui itim υἱnae. Eadem adae irae insania ne i se aetate iuυenui ad eam pronio

393쪽

rem, ad iit, iambos scribendos myulit, quos nune, ut nim mihi iterum sas, Omm nroia deletos evyio. De uelli, hi auam olim Horatius contumeliosum carmen comμosuerit, et cuius animum hac alinodia recuMerara voluerit, quum eius nomen consulto omiserit, cert quia flatuere vix tuto licet neque sane multum refert. Doctam eam fuisse jacile tructatio loci de ira nobis Persua-aet. Aeron et om risu eam Tyndaridem a Pellant.

haud dubie ex antiqua fuma, quam non ossis It Iim ἰ,

4iter Demere, etiam Ob inscriPtiones eteres uin et sequentis carminis. Commentator Cruqui Grati tiranillam NeaPolitanam, quae sub Canidiae nomine V. 5. etas laceratur, intelligit. Quam DPinionem tuetur etiam auorum Torrentia Codd. inscriptio: alii odia Gra-eidiae . in Gratidiae gratiam, ad Tyndaridemam te a m T receutioribus cetiliari libello de Tyndari Horatili Conjectures Oncilie Tyndaris of LArace, I TIT. 4. Legi Io inlutfeld. Is Thraciiam ei Patriam nas-gnat. Loinamque in comitatu hoemetalcis, Thraciae regis, cuius liberta esset, eam ei venisse condendum is seripliono apud Gabreti. IVLO TYNDAms.

re gratia, et e comitibus eius nonnullos, in ius liber iam eius, Tyndaridem, ira nomen et gentem Iuliam a Platos

fuisse. Tandem vero esse, quae Ioralis Thres αChloe, Venus marina e Sidonia Chloe audiat; eid.mque adscribendum esse caranen Erinnae vulgo ad 1 A

394쪽

orgumentorum ratio, vana ea, atque temeraria, nos his Acutiendis atque refellendis immorari etat. Caelerum graecam et doctrinam et rationem Per universum carmen

faciti mrehendas. Vne aliquam eri Deciem habet Acronis sententia, Horatium hac ode imitatum esse tes- chorum, qui cum in Helenam, a qua ii sum Tyndaridis nomen elisum utant. Probrosum carmen scri fisset, e ob id Osum oculorum lumen amississet, Palinodiam in eam sconfecisse, et se visum recepisse harratiιr. Adfer eius initium Plato in Phaedro P. T. III. P. 245.2

Contra Ptolem. I haestio Mud Phot Cod. XC. V. 43a Archelao Cyyrio effert, Stuichorum Helenam, Himerensem Puellam, Micytia Diam, amicam suam, eum se relicto, ad Buyalum quendum se contulisset, carmine Iaceresse, sthinc iente .

Atque haec quidem narrationis diser sitas forte ita com-yoni Potes, ut Stesichortιm, dum uellam Siculam iam mine isto roseindere in animo hiaberet, totam carminis rationem ad Mersonatam illam Helenam, quae eodem ci faiae crimine teneretur adtem 'erasse atque transtulesse,

adeoq/ι sub Mius nomine alterius e*diam persi in isse

395쪽

376 Q. HORATII FLACCIPALI NOD A.

matre pulchra filia pulclixior, Quem criminosis cunque Voles modum Ponos iambis sive flamma Sive mari libet Hadriano. Non

N. I. Pracclare Oiditur poeta a primaria carminis sententia, qtia iambos illos se ripsisse Iiolle deletosque Omni modo velle statim declarat. Praeclaro et hoc, quod eos ipsi puellae, et quo ipsa velit modo, abolendos crinittat. Nam liac Taiatione puellae animum facilius sibi reconciliatum iri sperare Poterat. Quod ut omnino LDqiicretur, ad ioc a poeta attemperata omnia. Quo eodem

consilio puellae pulchritudo ipsa

matris, etsi pulcherrimae, praestantior in limine statim extollitur. Ad verba Ovid. Met.

IV. II. quiam mater u utar,

tam matrem in Diluit. Illos vero, qui carmeri illud eriti tua meliosum similiter iiicepisse, matre turpi sita tur lor, einero poni int, ipsa metri ratio ad iracia dum diversa satis refellit. Maiois Te ver specie nonnulli existia nant, te lichorum eodem mo

do Helenam I .eda Pulchra pubchriorem dixura iv. 2 sqq. Iambis eriminos t.

carmiui iambico quo Archilochus, auctor in ad alios maledictis iri scindendos resus est A. Arehilochiam Propries rabies armavit iambo. Quo genere et alii deinceps usi

iambos contra meliosis carminiam argumentis proprios secere.

criminosis qui te crimina isunt, quibus probra tibi ingessi.

contumeliosis iniuriosis ematura iamborum, iii Ideo triacos

Catuli. XXXVI. 5. et in AnthoLGr. III p. 53o ἐφυβριστηρις dicti.

- Ones, ponas licet constititas

modunn finem ut III. 5. . nequitia figo moilum tuae querari unque voles, . dele, aboles eos, ita curique ratione tibi placuerit. Sive igne hvs aqua Os abolire placet. xcioquo paullo tenuiori, dixit nurrae quidem Imitriantino II adriatiis cum tanquam impctuosius. V. III. . a. quod adeo iambosisios oculis statim subducat. Est vero proverbialis locutio rit

396쪽

Non Dindymene, non adytis quatit

Mentem sacerdotum incola Pythius,

Si gentinant Corybantes aera, Tristes

Graec βαλλ' εἰ υδωρ. v. Sehoit nos, quibus in Drorem ageren-Adag. p. I. f. ad III. 24. 45. in sacerdotes, celebrari solita. Ad sensum Tibull. . . 9. v. Lia cret. II 6 16 sqq. Catuli. III velim a Ma Vtileanti car. LXIII. Vir il Aen. IX. IT. mina flamma torreae, e liquid Cis. 66. Valer Flam. III. 233 deleat amnis otia sqq. Deorum vox ipsorum vi credebantur talia essici, quae in v. 5 sqq. Doctus transitus, eorum sacris fiebant. - adyis quum naturalis ordo carminis tis, iri adytis, templi penetrali- hoc sententiarum nexi proce 'us quae ipsum Apollinem praedere deberet: ara abreptus ei sentem inhabitare, ibique lacer- insaniae processi. ut armen Votem numine suo replere et istud in te facerem at quanta inde responsa dare credebant rixae est vehementia, quanta iris res satis nota e Virgilio. - quα- vis, vel maximam insaniam ex tit, violenter de sua sede ac statu stiperans πινόμεθα παντες. demovet, percellit conturbata ποταν οροι sia ἔθα. Philemon mentem saceratotum furore iis apud Stob. Grot Flor. p. o 5 immisso. Sacerdotes vero Cy- cui concinunt illa Eveni: κολ- beles nin Galli Apollinis, Pγάκις δεπιωπων ργη νόον ιμ- tilia et Sibyllae; nam ad utrum-λυ; ε--πτῆμενον, κανιας πουλυ que icto in debet. - incola

κερειοτερον apud Stob. I. Pythius, qui Pytho Delphos

Docte hoc per comparationem 4nhabitat, Apollo frequentata extulit poeta furorem a Cybele poetis ratione, qua Dii regi vel Apolline vel Corybantibus ies urbes, templa invisere.

immatim minus vehementem frequentare incolere dicuntur.

esse dicens, quam ab ira esse quae vibi consecrata siuit. V. clam insaniam. Dindymons, 'Ieyn. ad Virgil Aen. I. 6. Δινδυμηνη, ea Dindymi Ca Exquisitior tamen est altera ra- tuli. II. 91. Phrygiae mon tio, quam et orationis contextis, Cybele Sacra eius erant aus suadere videtur ut poeta enthusiastica eum triplidiis, dis ineolam Pythium dixerit, Deum

'eursibus inter tympanorum, Pythium, Apollinem, qui sacer- cymbaloxum. ubiarumque dotes numine suo optet in

397쪽

17 Q. MORATII FLACCETristes ut irae quas neque Noricus

ens migrat, eorum mentem In cat Auctor Epigr. 1 4. In Briin h. Oolit Deo enim recepto men Anal. III. p. isti Ad intentes sacerdotum turbaritur ac iam horum V. Eurip. Hippol furore ortipiuntur. mora illa 45. συ γαρ inos, ει ἐκ Πα- Virgilii de Sibylla At Phoebi νος ερο 'Eκατ--Kο- nondum patiens immanis in m ρυβαντων, ἡ ματρο ουρίας φοι-

pectore posse excussis deum ut quatit, cilitatum iaci anzAen. VI. 7. T. Oniaeque, muni. - rbies ' qualis est ira non sic mentem Baccharum ad ii Vultus, adeoque saevae velim insaniam adigit Tibis, Bacchiis mentes Irae assectum nulla rade cuius sacris summo cum sit De vel maximo tori ibili cocreexixore peragi solitis nolimina oria aut reprimi posse quo minuauia. - Οὐ- mentem audien vel iam summo vitae periculotium aeque conturbant, seriurit exsatioux, poeta ornatu a gra- Corybantes s geminant, itera viter dit clarat per enuiuaratio- iis ictibus pulsant, collidunt nem rerum, quae sumi uim alias aera cymbala aerea. Coryban ierrorum iniiciunt , enses oppo-tμs, s Curetcs, Cybeles accr sitos, procellosuiu mare, ignem dolos ciuii eiusdem dea sacris a tonitru χιοι μιακα ἰν και Creta in Pl giam traducti, πυρος ρίπτειν δεῖ limitis in Gram tum utinosam inter cymbalorum corum de proiectae audaciae ho- tympanoratuque strepitum risu minibus proverbialis locutio. v. iuebaut saltationem. V. Callim Zenob. Cunt. III. 9. Iratum

II IOV. 52 ibique Spanti Clan adeo nequo ensis, strictus in se. dian. R. P. I. o sqq. et in sibi oppositus deterret ab ulcia Eutrop. II. 23 i. Nomiuili aera condicitudio a in medios eniarum de clypeis accipiunt; sed se ruit, caedem sibi immineriis isti ens percussi, geminari dici tem non curat. Seneca Med. nequeunt. Praestat adeo de C m 595 ignis timulatus ira balis geminatis, invicem Ilisis cupit iro in i os obvius enses. intelligere. Ovid. Fast. lv. 134. cnec de Ira I. i. sui negligons Aeraque I innitus aere rei tibia da in insu inrtiens tela et Ilionisbant. cs et Metam III Ma secum ultorem triaci tirae avidus Stat Thob. VIII. 21. gemma -- Noricus, docte pro quovis neria sonant Idaeaque terga. - piacliaritilliino. Praestantissimum Muta, amiti soni, tinnio ita, κύα enim erat serrui Noricum et Ναλα ξύφθοχγα, uti eadem v ω enses itide culi. I. v. 7. Diqiligo b c Orale

398쪽

Nec saevus ignis, nec treniendo Iupiter ipse ruens tumultu. Fertur Prometheus addere principi Limo coactus Particulam undique

IIo Ioeo simpliciter ornat. - poli eadem de re tumultu. nior naufragum, cum dilecti . fragore tonit ram Aetherios latinii naufragia fiunt, adeoque tumultus dixit vid. et III. Procellosum, impetuosum, quod OB caeli tumultum Stat Theb.

alias acile terreat. - 1a. De I 572. et XI 26. - tremenis rutis ignis, πυρο αλερον , actans O, quo maxima n tu terra tre

Omnia Simpliciter quidem ignis mi et mortalia cordia re accipi potest, ut et Graecis διὰ gentos humilis Ῥraxit axuor. τυοος βαsim de re valde peri Virg. Ge. I. 29. culosa adhibetur, v ad II. I. 6. sequentia tamen suadent, ut de . 13sq. Ac in hoc quidem

fulmine intelligamus. Trambe accusare licet antini humani naxo i saevus erit, a saevo, irato turam atque indolem . ita corn- Iove demissus V ad I 5. X tr. Paratam, it ira facillime hin-

multia, nec tonitru Graviter mus unde maxima mala ac et magnifice hoc poeta elocutus damna exoriantur necesse est. est, adsumta illa antiquitatis opi Iam Vide Homodo poeta a penicine seu potius loquendi a destri scriptore disserat. Protione inna Iovem cum imbre Vulgari, gravem nobis a natur virgil. e. II. 325. Ecl. VII. inlitam esse iram doctius erat. Jo. cum nive v. I. .hcum iram leonis nobis nisse india si limine ac tonitru in terram de tam sed hoc a mytho repetieserri s descendeae dicebant. Via doctus poeta, quo diversos ho-

de Zm καταιβατη , de fili mi minurn assectus, eorumque rara Drae Pausan. V. q. exire et fas eriplicare conabatiar antiqiii.

omnino Bumanni disquis de as. Scilicet cum viderent uni- Iove nigrarat circi Pro de uritque animalium generi inam scendens gravius ad sensum ac eandemqne natiaram ingenitam terrorem, ruens Similiter Sit in homine contra diversos di-XVII. 52. caelum ruere. Valer versorum animalium assectus, Flacc. I. 636. ruit ignetis aesther ripiditates coniunctas depreheneum loniti et VIII. 55 q. ruina derent proclive sano erat, rit

399쪽

Desectam . et irisani leonis Vin stoinacho adpositisse nostro.

has ab iisdem repeteTenr, omnesque etsi diversissimas, in unum hominem congestas dicererit. Prometheum adeo fing bant, mim formam limanam e luto composuisset, neque amplitis haberet, ride humanam indolem eisino cret, hanc ex omnibus anumalibus decerptam homini insevisse. Simile sigmentum est Simonidis de diversa seminarum indole cuius fragmeiatum πινγυναικῶν separatim edidit,oelerus V. D. Spectat etiam iucfragm. Eurip. p. 406. ed. Lips. quod apud Si ob sc rol.

Dcαν. - fertur addere, addidisse, vel potius fertia coactus sui me. addere cael Coactus , materia omni in caetera animalia iam distribilia ob desectum male riae. - limo ritumi, quo primum homines efformallidit nisi potius sit, e quo tanquam materia primaria hominem formaxe institu1sset. Dicti inde homines Prometheo sicli 1λου πλα

I.uciari. Prometh II. . . p. 295. et .viemsterii ad im-dem p. 135. et Statii ad AeIcli. p. 56. - addere, adni istere Piarticuliam, partem a Dimae tin-dique ex omni iura animalium Iti- dole defectam, decerptant, dein sum tam , unde uaturam iam a-Nam componeret, eique assectiones insereret. - et dyOsuiso, observa iuncturam rationis paulo insolentiorem; nam in pedestri oratione illa, adde-- . . . . defectam pex interiecta enuntiis debebant, hoc sero modo sertur Prometheus,'ii imhomini πηλοπλαστε assectiones animi ab animalibus , ob materiae defectilari, desumta inderet bani a leone tantuatus esse. - insani leonis vim doctes pro insanam vim, μενος, insaniam, iracundam indolem ad

posuisso , posuisse, indidisse ni

bis: pro hoc cum dilectu si nut.ho nostro Stomachus, rivGr. στομαχος, proprie est caraalis , per quem cibus defcrtiar. oesophagus, orificium Veratriciali καμία, v. Macrob. VII. . et 5. tum ipsa κοιλία vcntriaculi, propter irritabilit .aem matri, inpiiii is ex insula Opi liori bile, iracmidiae sedes vulvoliabita hinc simplicite pro θυμῆ ira ponitur supra I. 6. 6. gravem Pelidae s Ouuti hiam. Notae

400쪽

CARII IN VII GL C. XVI. V. 15, 2Ο. 131

Irae Thyesten exitio gravi Stravere et altis urbibus ultimae Stetere caussae, cur perirent

Funditus, Imprimeretque muris Hostilo

tae quoqMe sunt loquendi sormae, stomochari stomachum mo-

ruere et sim .

et . a sqq. Si effectus irae damnaquo initieri et elis, nulla Pestis humano generi iuris petis. Videbis caedes ac veri no- et urbitim elades et totarum

smvirum civitatum fundamenta vix notabilia has ira deiecit.

in id solitudines par multa mil- Ita fino habitation risertas hasim ex Qit Seneca de Ira. I. u. Vide quomodo haec poeta octaverit. Generalem sententiam irae essectus esse pernicio- Iissiarios graviter decla . atque exornat raterni discivi ex m. plo. Irae ira inter Atreuia et Thyesten , fratres . de regno orta, stravere deiecere de natu suo Thyeyten, atquo immersere gravi exitio, graviter amixere Thyesten in caput iris

tibus, ab excelsis domibus ac

ον, πολ. πιπη, αἰπεινη, est σmoenia nona Virg. Aen. I. I. - Itimne eatissae,abrili inio initio repetitae adeoque primariae. Praecipuae petere Protenui fuere, extitere fere ut

Virgilii Aen. VII. 35. tameb Ili causae. Ira adeo caussa filii cura ut funditus. πρυμνο-

λ, uti adhibuit Aeschyl. 'Επτ.

I. B. I. πολιν πρυμνοθεν ἐκ-

Θαμνι ιν , Pro quo συρδεν M-rip. I hcs. 58. et Patisan. III. p. 24. similiter Mi δους τῶι 'ΛΘηνα ἐκκοψαι dixit Perirent,

verterent ir, ac soli aequarenis tur Docte hoc exornatu V.

a sq. graphica eversionis deis

sculptione. - o. imprimEret quct muris aratrum breviter dictum, PTO, muro solo aequa-xet, iisque aratrum induceret,

h. solum araret. Aratri usi a in condendis urbibiis ii,dernisqne evertis satis notus. Proinpert. II. T. a. moenia quum Graio Neptunia rosit aratror iitor Palladiae ligneus areis equus Lucan. VII. 45 . Samnaraticumque premat succinctus Consul aratrum. cf. Aeschyl. Ag. 55 3. et vid. er. I. s , sqq. - hostile, ab exercitu hostili inductum: mat. - exerc. insolens, insolenter se gerens, elatus victoria parta, ad polito epitheto nam in hoc ipso exercitus insolentiam osten- .debat, victarum gentium rivbes penitus evertendo, ipsarumqrierim mem Diqilias by Ooste

SEARCH

MENU NAVIGATION