Q. Horatii Flacci Opera

71쪽

ra P. n. D. Cod membran saec. XIII. 4. Artem octicam et p. cum Scholi habens In calce Qui, furatur vel reddat . vel suspendiatur.

Bandini IV. p. 77 Denique Plut LXXXXI. sup Baudini III p. 57. n. 25. servalla Cod. Acronis myostionem sui e Ilaifolas et Sermones II. Onlinens, vulgata Plenior et

n. ΩΙ. Cod chartac saec. X f. i. min. Acrimis cmmentarium in Iorιrtii carmina coimplexias Exuv. subiectis patet. Petrum de Cenninis Acronem

istum fideliter errors qui inVt exemi lar fuιmas it ex antiquo cod. descripsisse. II. In bibi niccardiana. Vid. Lami Cat. P. ST.

Plut M. III. n. D. Cod chartac in sol tenet Ioratii Ziera erιm commentariis Acronis. In fine T. liei liber Acronis super Odas Orati a me Nicardo .uvenis,

Blasi Dio tinens. a. D. MCCCCLVII et die

quarto mensis Maii et hora mye XXIII. et dis Mercurii. S. E latus Plorentiae. n. 24. Od chartac. in II. μμ eum Seholiis et glosis. Plut M. IV. N. S. Cod chartac. in Φ. T. O v. In fine: Explici liber oratii Venusini, scriptus per me. Benedictum An dreae Gini finitum autem est die XV mensis Augustio 47O. n. .. Od. Diembranac. in . saeculi rit victetur, XII. II. OPP. continens. In fine legitur His liber mei

72쪽

es Fr Chrisophori Gemissita Min. Et alibi: Presbyter Franc ei Ser Philippi de Bonagratiis do Piscio.

B. 5. Cod membranac. 4. saec. XIII initio mutilus, continet Horati cum Seholiis. n. 6. Cod membran in . II. O m. In prima pag. legitur Samiolome Fontii. n. . Cod membran in . saec. XIII. II. conlinens. n. 8. Cod Chartac. in Φ. Per II complexus. In Prima

pag. legitur: irata de iratis, ne ei filii. In fili Artis Poet scriptum est: Finis diei rilis i. 5. et in sine Cod. Inde marum sui sexto Kal. uos 1476.

Plut L. IV. n. 13. Cod membran in . saec. XIII. contin ArtemPoet. Sermones et Misolas In fronte legitur: taber Georgii Antonii Vesμυcci. n. 22. Cod chartac. 4 compl. Carmina et sermones. n. 26. Cod chartac. 4. habet O re eum schol. Poryhyrionis olim Bartes Fontii. d. 3ο Cod membran in . Poeticam et Py. Complexus. In sine: Iste liber est Francisci Allobrancide Albertis e Florentia positi hoc manu propria v. Nov. 1453. Tum Hunc librum esto Landinus a Franc Allobratici dono accepi die VI. Aug.

13. 33 Cod membran. 4. yyiolas habet. u. Si Cod chartac. 4. Satiras cum glossιr. v. 35. Cod membran. s. Misolas Denique Pliar. N. III. D. 29. tenet Cod chartac. 4. Acronis scholia D A. P. Plut M. IV. n. a. Commentar in HO- Tatium, chartac. . Plui. IV. N. I. Por hyrionis eo iam in Hor in chari. 4. N. I. n. . Ex lana' tionem orsi iovis suster II FL Poetica cod. ch. l. tandem l . . IV. n. 8. Vitam Horatii chartac. 4.

73쪽

XXXVIII DE HORATIIIII. In bibl.monasterii Camaldulensium B. Mariae de Angelis Horatii Carmina extare tradit Montiauc in Diario Ital. 354. Mediolani In bibliotheca Ambrosiana

Horatii Lyrica cum notis Cod membran. Eiusdein Epistolae item cum notis Cod membran. Titi, don Poetica clam annotati Cod membran. Eiusdem Odae. item cum notis., monilauc T. I. P. 16.

In bibl. Olivetanorum Horatii Codd. II integra opera exhibentes. Eiusdem Sermones. E M. et de He oetica, Od. membran rec Mon auc. I. P. S. .

Pataυii In bibl. S. Atitonii Horatii oetica, id Phil. o masni de Bibliothi, Patavinis p. 55. et inde Montiauc, B. B. T. I. P. 4 36. In bibl. O. Eremitanorum: Odae cod. membran. 4. Tomassint i a P. 6. In bibl. seu nauseo Pignorii re carmina scripta cha'racteribus Langobardicis e munere Nicolai Grassi . 0 masini p. 85 Montiati c. I 4 37. Transiit tum caeteris Pignorii SS in Dominici Molini Veneti bibliothecam

ex testamento.

In bibl. Candorum Franeisci et Antonii LI. Odae cod. chari. 4. Tomasini p. 39. Montistac. I. 437. In bibl. Io Rhodii midae, cod. membran. 4 characi Longobard Tomasini P. 139. Monis. I. M.

Romae

74쪽

In bibl. Vaticana de an a I G Usque ad aT 7. tum a M. SIS ad 526 i. Codd. XLI. Tum In bibl. reginae Sueciae, quae ibidem asservatur. gr. 1665 - 16 3. Codd. XI. In bibl. Petavit, ibidem repositae M. S. 6 3. 429 833 965. Vid. Mon atio bibl. MSS. . L p. 4 52 et 1.

Taurini Odex memhranaceris constans soliis LXXXIV. laeculi XIII., additas habet intra textum et it margi De adnotationes, plerumque ad tymologiam Ver-horiam spectantes. U. Catia Codd. MSS. ibi regii urinensis Athenaei I. II p. 97 Montiauc. II. P. 3 398. Venetiis Epistolae, Cod saec. v. in Φ. n. 692. Cod est Prilcherrimus cum brevibus postillis Graecis et Latinis

characteris tui aut illimi et manus synchrona textui teste

Ars Poetica, saec. XIII extat cum Iuvenale et vidi in Cocl. 83 teste eodem Mittar. l. l. Idem P. 1st. laudat cod. chartaceum in sol saec. XV. i. 5. p. 54. inscriptiam Poetica,aria qui continet illustrationem Carminum Horatii qua occasione asseruntur plures versus Virgilii Lucani, Terentii, Plauti, Statii, Iuvenalis. Imripit Codex Horatius Flaccus, libertino patro natus et Hactentis itaretii.

Ibidem in bibliotheca Nanianan. Iio Q. H. L Satyrae et Pisolae Cod chartac. laec. XV. 3.

75쪽

XL DE HORATII n. III. Acronia commentarius inmoraui armina. Vid. ac litorellii Cat. Codd. SS. lat. bibl. Nanianae P. 25 I. maeoviae In biblioth Zalii sciana

n. 4aa. O. horaci flacei de arte metiea duo Codd.

membranaco perexigui characteribus conscri-Ptu . . Vid. anosci Spec Catal Codd. ΜSS. ibi. Zalia scianae 1752. . Denique in Suecia saliae est Code Horatii membranaceus, formae,

quae in solio vocatur, minoris, integer praeter lacrariam ab Epod. III 8 usque ad Carmen saec. v. si quam alia manus supplevit. Fcilia habet CXVII. quorum octonis manipuli constant praeter VII. qui sex et V qui se Ptem Blia laabet. Nec libri, nec carmina distincta nisi unius literae spatio Inscriptiones nullae Initiales carminum grarules et pictae. Numeravit alia manus das usque ad Epod. III. cui adscriptus numerus Io 3. Carinen VII. L. I in duo divisum. das sequitur Ars poetica

Estarum Dolyit. Tum sermones non diuisi in duo lihros; unde ultimae eclogae II 8 subscriptum moratu sacci. liber seruionum e lisit. Quae sequuntur Epistolae, etiam non discretae in lihros. Est code minusculis litteris L Langobardicis scriptus immixtis tamen passim a iustulis. Vocum compendia creberrima, diphthongi rarae; i conitanter sine apice in fine sero I longum; plurima soloeca et archaica distinctionum signa a prima

manu nulla, nisi punctum, sed id saepe vi commatis vim habens. Membrana non crassa satis candida; tr mentum Praeter manipulum VlI, quo illa lacuna expletur, admodum pallidum. Conveniunt characteres cumscriptura

76쪽

CODICIBUS ms S. XLIscriptura saec. I. aut XII apud abillon et auctores novi Tr diplom. Scatet liber mendis apertis transpositionibus rasuris, correctionibus. Fuit olim Seb. legit, post Io Schineri, unde in biblioth. acad. venit. Aurisae. In Act. Nov. Societ. Reg. psal. . I. p. II O sqq.

77쪽

Quum praestantiores sere scriptores veteres ad quos

illustrandos emendandosque Viri docti inde ab inventa arte typographica certatim studia sita contulere, singulis propemodum annis Plura Prael exercuerint fieri vix posse existimo ut lectionis seu textus, quem Vocant origines ac sontes plane indagentur nedum rivuli omnes inde deducit, Maeandrique instar ludentes, expediantur. Fere enim quisque, ut alias caullas taceam, Ovando interpo-Iandoque pedum vestigia vulpeculae instar, delero stu. debat novumque iter ingressus videri cupiebat. Quamquam igitur editionum stirpes, amilias et cognationes deducere ac distinguere dissicillimum sit tamen quum sata ac vicissitudines contextus Per taratum temporis tractum ad quem sere caligat visus propagati rationem mutationesque nosse perquam iucundum, ad crisiti autem recte instituendam admodum necessarium sit committere nolui, ut opera ista in Horatio Prorsus delideraretur. Experturus igitur, quousquo in hoc negotio Progredi liceret simulque pleniores accuratioresque editionum huius poetae male cori secturus non tantum edd. congeriem a V DD. rem literariam augentibus hucusque adgestam.

amplasque, quas bibliotheca Academica Gotting. alservat, copias perlustravi diligenterque excussi, sed etiam libros. de rei librariae primordiis exponentes, ac bibliothecarum insigniorum catalogos aliosque in Dibus edd. Horatii notitiam aliquam Occurrere memineram, inspexi,

78쪽

EDIT IOῖOBVS. XLIII exi, ac summa quamvis eum taedii molestia pervolvere haud gravatus sum. Atque ita demum de Donniallis certiora exploratioraque afferre licuit, simulque Historiam textus Horatiani a Iani satis probabiliter et accurate eoncinnatam fuisse intellexi. Hanc igitur tanquam tabulam in quam referrentur reliqua, a me flaviter rasam atque detersam praemittendam duxi, satis habetis, de sinsulis, ubi opus esse putarem, suo loco monere. Exedd. saec. XV paucae admodum, neque satis accurate a Viris doctis exploratae sunt, ut adeo, quaera a me iis principes habendae sint, quaeque ex aliis descriptae sint, certo definiri vi possit. Priores quidem Mediolatienses ab una stirpe satae videntur Usque a Mediolanensem a. 15o3. quae quidem ad Venetas alterius recensionis transfugit. Nam et ipsae Venetae

non unam eandemque textus descriptionem habent.

Prima illae 1477. 4 73. 479. tum arottiana 24 92. 'x 98. Mediolanensi exerta plo aliquo ariteriori iactae sent, lectione subinde ad veterem aliquem librum resista nar illas sere cum Mediol. I. T. quae ad manus tui conspirare vidi tum novam familiam diacunt, quae editae sunt cum Landini commentario, qui Primur Pro dii Flor. 43ia. Vnde pendent Venetae 14 35. 4.34 486L Harum lectionem immutarunt passim edd. Veiae ue a. 4 9o, quae a Io. r. Philomus curata est, et apud Pincium, quas sero secutas deprehendi Ve- Reta 1494 . 495. *97 14 98 1499. 509 caei. De Neapolitati a. 14 74. et Patavina Raph. Regii a. 14 31. Fod nemo adhuc dispexerit tanto aegrius ferendum.

R probabilior suspicio est, illam e codd. omnino iii ixi L. hanc critica cum cura factam esse Lipsieti se edd. - sunt ex recensione Io Honorii Crispi Cubitensis, di- η utique, quae accuratius inspiciantur. Inde

79쪽

XLIV DE HORATII

Inde a principio Saec. XVI. usque ad Lambinum p in maria quasi tria eclitionum stemmata erant Aldinae Iuntinae et Ascensianae editiones plane ut in Virgilio); quae

omnes cum et a superioribus et a se invicem manifesto discederent, tum suam quaeque familiam et quasi propaginem editionum secutaram habuit licet subiti cle ab una familia ad alteram transfugisse videantur editores Aldi rayrima prodiit i5oi. Eam secutae tres aliae 15o9, 1519,a5 27 quae nihil in textu novasse videntur; sed quarumtamen emendatissima putatur 519. Repetierunt Aldinum textui plures aliae, Ut Basil. 152O. item sere. Venetae 154 o. 1575. Parisinae quaedam citra Stephani I. III 5. cet. Contra Aldi iunioris editiones quibus Mum relus Praefuit, in multis a priscis Aldinis discedurat ri Vamque recensionem constituunt. Earum prima fuit 155 I saepius deinceps repetita etiam cum scholiis L M. Bruti 56i. 57 o. cet. xpresserunt hanc iuratorem Alclinam s. Muretinam etiam Rota illiana I 559 Lugdunenses I 566 16io cet. Paullus autem Manutius a. 1566. et i 568. Lambinianam repetiit. ntina prima, a Phil. Iunia expressa est a. 5o 3. quam secutae e eius officina duae aliae , 5 4 et 519. Inter emendatissimas habendae Iuntinae, nimiumque neglectae sunt ab editoribus quamquam non defuerunt, qui eas sequerentur. Ascensinua, h. Iodoci adii Ascensi commentariis instructa, rima prodiit a. 15o 3 quam lacritae i5o5.15o6. 15ii. 1516 1519 et 1529. Si verum dicendum, respectu ad textum Universum habito Ascensianae ab antiqua recensione, quam habet Veneta 14 92 et eiussam ilia non multum discedunt in singulis lectionibus quaedam omnino aliter exhibent. Sed in his ipsis etiam editt. 1549. 529 a prioribus saepius issentiunt; nam lectiones ex Ascensianis 15o5. 5 II 1516 laudata re erias, quae nou sint in illa 15i9. Scilicet in hac subinde

80쪽

Wa Vae vota Inus XLV inde Astensio Matth. Bonfinis imposuit. TransscriPtae

autem ex scensianis complures Venetae, ut 556.

543 1663. Lugdunenses ut 1519. Parisinae, ut 1 528. 1, 5 inminis ex Ascensiana ultinaci 529 expressae sunt. editt. Parisinae no ignit, Vascosani et Richardi. Vid. caning Animad M. C. VIII. Maxime memorabilis et inter classicas reserenda est

editio Lugdiariens a. 15 II. et summae raritatis, et mendatae satiaeque lectionis nomine. Sed quia ei vir doctus Praefraerit non certo constat quamquam Probabile est, Simonem Carpentarium filium Id apertum, diligentem accurataeque doctrinae viriam fuisse. Fundamentum editicinis est textus Aldinus sed multa ex antiquis libris e litor in eo correxit. Ducta haud dubie extae Argetit ira ensis ex aedibus Matth. Schurerii, qua Horatii opera separatim prodierunt, antiis 1514-25iT; quod sacile intelligatur ex inscriptione tomi IV an. 1547. comparata cum inscript Lugduncnsis. Ge. Fabricius Chenanicensis, exemplo Iuntino, ut videtur. Pro undamento posito, codices etiam mis inlabsidium vocavit, deditque Horatium cum argumentis

et castigatio Dibus, Lipsiae 5 o. quae editio post saepise

time repetita est. Inprimis autem Dras omnium maxime

promeritias est Fabricius de antiquis Horati Inipp. vel Scholiastis . non Acrone et Porphyrione solum, sed et, quom Parica tantum isagmenta exstant, C. Aemilii, Iulii Modesti et Terentii Scauri in quibus restituendis ac emendaridis Peram o multos annos assiduam posuit: cuius fructias Publici sus iacit editio Ienricoμetritia ιθ 55. inter Praestantissimas, sed et rarissimas numeranda. Glareani Prima editio 1523 sere ducta est ex Aldinai 519 sic tamem, ut ipse nonnulla audaciori interdum conatu, corre Xeril nepetita saepius.