Q. Horatii Flacci Opera

발행: 1800년

분량: 777페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

XLVIDE HORATII

Editiones Sim. Colinaei 5c8. 155 I. 533. et. presse sequuntur Alclina exempla de sonte GryPhumarum ASO. 533. et nihil adfirmare ausim nisi quod Gryphianae 1559. 566 1567. ex Muretinis ductae

videntur.

Robertiιm Si hanum I in editione prima 539. iis que, quae secutae sunt. Iunii num exemplum operis imi tandum dedisse, suspicor. Multo plus adiumenti Horatio attritit Henricus Simhanus II dum ita consilium adhibuit lectiones codd. Lambini Cruquii, Fabricii Mureti; deinde et pancula quae aliunde habuit, sive codices sive excerptas lectiones, consuluit, magnurnque se et geriero sum sed modestum quoque in emendando criticum Praestitit. Sunt editt. Iri 77 15 33. 1592 16OD. Derii- siue Ilo. Si hartus III. a. 6 3 editionem minorem e vulgavit cui noli I. Rutgersit in quibus multa utilia. inprimis ad crisin. Textus expressus est fere ex edit. D. Heitisi ei iani cum plerisque illius emendationibus.

NaisDensum primariae sunt tres ex omina Valentini Curionis quibus praefuit Michael Bentinus , 524.

15 a T. 55 I. e Iuratiri exemplo, ut arbitror, ductae, sed adhibito etiam vetusto codice Io Sichardi ut ne ratinus in Praelatione testatur. Has ex impressis emendatissma esse iudicabat Fabric ad Carm. I. 6. Henrico e-ιriua prima. 1545, sequitur editt. Curionis. Secunda est Fabriciana 1656. ecqua etiam textus repetitus est in tertia 157 et quarta 158o quarum utraque Variorurn IntPP. commentariis onerata atque obruta est quod iani in prima factum erat. Antυeryienses ex ossicina Mart. Nutii, duae, I 557 et . cum Theod. Pulmanni notis ex Aldinci cxtud iactae sed Ob emendationes Pulmanni, et collatos ab eo codd. admodum utiles. Plautinianae noti unius generis

sunt riina fuit cura naphelelagii 553. ex Alditio

82쪽

Dionysii Lambini magni illius Horati sospitatoria.

quo uouam aetatem editionum ordiri fas est editio prima ad fidem decem codd. MSS. emetidata prodiit a. i561 altera et ultima ab ipso quidem acclarata a. i 67. In hac adornanda VII aliis etiam codd. mss . usus

est, et quaedam in textu novavit. Cum certatim utraque

editio per GaIliam, Germaniam et Italiam repetita est; is quibus Princeps est illa a. 16o5. ob adiecta Turnebici Marcilii commentaria tum recensio Lanibini in mia, Venetas, innumerasque alias editi est illata. Iarebus Criι itis ad undecim codd. MSS., in quibus Radium, qui noti miit, Praestanti uim quidam, ora itum recensuit et commentario illustravit. Prima editio

aedit 1578 apud Plantinum, postquam iam a. 1565

librum IV carminum, et I 573 Sermones separatim edicitat. Saepius ea recusa est; sed in editione 159 pri-rdam accessit in editus Scholiastes vel ut Cruquias dicit. commentator, hoc est sylloge scholiorum, quae ille ex iudicum Blati id margine et interlineari spatio laborio- amo studio eruit Fuerunt in his Barthius et T. Mis, qui huic commentatori exiguum admodum pretium tituerent; nam nihil in eo esse, quod non in Acrone et

orphyrione astra legatur Quod licet negari non possit.

influxusse quasi videri ex illis scholiasteri Cmquianum. umen is quaedam subinde addit alia aliter, luculentius nisi interdum, exponit atque hactenus sua ei dignitas

83쪽

XLVIII DE HORATII nexus est Iani Dousae, patris, commentariolus, quem huc usque non ita ut opus erat, inspexere IntPp Horatii. Repetita autem est haec editi a. HOS. 161 I. quae classica est, sed admodum rara, tum 162 et 16T B. Greg. Beramanni prima ipsi a prodiit a Isiou crimvariis lecti sex codicum; et saepius sub praelum est Te-

vocata.

Ex officina Plantiniana Raphelengii primum exiit a.

16O5. Horatius ex recensione Et cum notis Dan. IIeinsi. Repetita est in eadem officina a. si x et IIo 9. Tum apud Elzevir. a. 164 2, ani ui adversionibus auctioribus et

cum libro de Satyr Ibnge praestantissimo; item 1623 et

Isia quae lallica est , et sorma minore sine Dotis I 655. Denique, sine notis etiam, Amstet. 1676 1696 et Edinati. 17o4. Ex Heinsana autem ductae Rutgersiana 6 i5 ut vidimus , item haud dubie Schrevellanae, et quaedam aliae

Laeυinus Torrentius Horatiram, subiecto textu vulgato, emendavit et recensuit ad fidem aliquot codicum. Prodiit prima editio a. 16o De ossicina Plantiniana et est numeranda inter principes repetita se 162O ITOB. Tanaquilius Faber Horatium recensuit et castigavit, sed e solo ingenio a. 1671. Heinsium inprimis acriter in notulis suis insectatus, sed eo ipse saepe non oratinentior. Expressus ex eius recensione est textus Dacerii. Petrus Bumannus edidit Horatium primum a. 699. cum Rutgersit lecti. Venusinis, doctis et ad crisin utilissimis; deinde I 13 eniendatum ad fidem codd. SS. et ad Benti ei editionem, a qua tamen, ubi ille audacior est, recedit. Vtraque editio ad usum criticum praeclara. Prodiit anno 1699 etiam Cantabrigiensis editio I c. Talbot cum a splendtire tum a diligentia recensionis.

et variarum Iecit elencho commendanda necus est

1 OI, et rePetita a IO. Pine, qui aeneis tabulis incidit Horatiui 17 35.

84쪽

EDITIONIBUS XLIX millielmi Eaxteri prima editio exiit a. et Tox. Ditis ille codd. MSS usus est sed vulgata lectione pro fundamento posita ex commeritatorum a Diti advers Interdiam

et ex ingenita, textum constituit. Excerpta e Scholiastis dedit, et in his ipsis etiam quaedam emendavit. In ditione altera II 6 quae accesserunt, autum non omnia contra Benile iram sunt. Repetiit hanc Geta erus in Germania ut mox dicetur.

Sed clarissimam huius saeculi haud dubie editionem dedit . Dentlestis, qui Horatium tam ex codd. MSS. qnos plurimos habuit quam ex suspicione, amplius cc locis emendavit. Hurimum sane ei debet Hora-uus, estque hic, etiam tibi errat ab ingenii doctrinaeque magnitudine semper a d mirabilis ac venerandus. 'rodiit prima e in editio a. 17 11 notis ad calcem libri subiectis emendatior, et cuivis paginae substratis notis, repotita assistet. a. III S. 1728. item ipsae 1 64. Londini 1765. Recus etiam est sed notis in compendium minsis Cantabr. 1715. cura Th. Betilleil Nactus est Benti. adversarios plurimos. Fuit eorum Primias an Onymus,emus exstat riparchus mytillans in curis Horatianis. auctore Philargyrio Cantabr. tandin. 1712 8. Secutus est Bichardi Iohn Ioni istarchus Antibentleianus , Ottingham. III 8. Fuit in hoc viro maior adversus Benileium acerbitas, quam doctrina.

omnium octissime in hoc castigando versatus estate arriser Cunivgainius, qui a IIII id agae Com. non solum edidit Horatium ex antiquis Godd. e certis Observationibus quas inprimis e codice lariclinio antiquissimo Cruqui et Pierio Valeriano sibi informasset

mmdatum cum variis lecti sed subiecit etiam huic editioni Animadversiones in entiet notas et obse rationes, d limina illas e unde eximios ructus capere possit Critices studiosus. In Londineti si eiusdem arani edit accedant obsereationes eriti e textu suhiectae Amplius

85쪽

CCCC locis emondatiorem esse suam receusionem Bent. Ieiana affirmat Cuningamius, superbior iusto, si verum dicendum, et in Benileium acerbior Tantum est illius adversus hunc odium, ut, si lectionem Benileianam amplectatur, eam numquam Benileio debere videri velit, sed semper studiose alios quosvis sontes indaget. Quos ubi non reperit quamvis ei lacere appareat entiet nam, aliam adoptare mavult ita non potest invidiam

vincere. mendationes autem eius fatendum est omnium

doctissimas esse ac ingeniosissimas, saepe, si ad leges artis

criticae excutiantur, pro unice veris lectionibus habendas Saepius tamen noti minor in iis, quam iri Benileianis audacia est, sed illa melior prosecto aliorum indocta modestia. Sub idem tempus a. 72o apparuit etiam editio Ioannis dia ramel, in universitate Parilitia professoris, repetita 175 et II 64. Is Horatii textum et ad codd.MSS. idem et multis locis ex ingenio audacius correxit. Sed indocta est eius arrogaritia impar talibus ausis quo nomine subinde eum castigat Sana lotius. Sanadontis in contextu oratii constituendo cum Lambiniam, Cruquium, Torrentium, aliosque, iii codd. SS. usi sunt consuluit, tum multas erat leti emendationes sibi vindicavit L sed omnium maxime Cura in-gamium secutus est, etiam ubi is ultra lineas processit. Attamen et multae emendationes ipsi propriae sunt. II Petiit cius recensionem novissima Patavina 1774 . Horatii Carminum libros V a. 73 recensuit Ge. yVade, qui ea ad certissimas artis criticae reptilas quam Plurimis locis ex vetustis exemplaribus, editionibus et

Corramentariis emendasse se profitetur. v. Iourn dea SaV.

731. Aout p. 56i Nobis ea non est visa. Londini a. 1 3 prodiit editio Ioannis Iones, qui se USS. quibusdam usum est, emendavit quaedam sed

86쪽

EDITIONIBUS. Ia

andacter etiam satis . subiecitque notas suas, tum var. lectiones et coniecturas viror. D. enique indicem editioniimmoratii sed illum e Fabricio totum transscriptum. Doctrina critica longe inferior Ionesius est Cuningamio et Benileio. Sanadonum in multis ' quae illi propria

sunt sequitur. Bisteri editionem cum repeteret I. M. Geflertis a. I752, non solum in textu Baxterian mutavit quaedam, sed etiam e Codd. et editi anti varietatem lectionum, at illam minus plenam et accuratam, dedit. Lecus est Gesaeriana haec editi nu De a. 177Ω.

Denique a. 177 prodibat Parisiis Horatius ad fidem LXXVI codicum curant Abbate IoL Valariis. Quod non accipiendum de numero Codd. quos inspexerit; nam iste nullum omnino vidit sed de iis, ad quos adhuc

Horati iis a viris doctis recensus est. Sic itaque hoc intelligendum, ut eum in textu coniti triendo Principes editt., quamquam Parum accurate contuli lI Putemus. Qui Horatii editionem a. 777 vulgavit, Lucti Polasne de Siυ , cum satis muItas criticorum emendati0nes in contextum recepit, tum ipse, inprimis in distilictionibus, quaedam novavit quae vereor ut Probari viris doctis possilit. Maxime improbandus est eius Cona m. quo tam multas Horatii odas, P. I. 4. 7 9 aT; ,6. II. II. III 8 is, IV. 6 ia in binas divisit. duas autem, II. u. III. Is in ternas adeo.

- Sivrio maiori cum laude successit mr Dan. Iani, si quidem fundamentum posuit vulgatam lectionem , a tamen discedendum sibi niavit, ubi immutandam lactionem suaderent artis criticae regulae. Quem in finem ηο Codicum solum quos ambinus, Cria quius Rete Ivlue Horati editores contulilletit, quosque ipse nactus' et varietatem enotavit, sed et edd. veteres quae ad manus ipsi eratit, diligenter consubiit, indeque, quavd Q-

87쪽

Horatio aptae dignaeque esset lectiones, eruit, atque incora textu reposuit. Ipse coniecturis numquam sere indulsit, alioruinque raro admodum nec nisi gravissimis de caussis ita rationem habuit, ut ipsi poetae textui ingereret. Iustae quoque recensionis instar habenda est eclitio a Gilb. Vnsoleta, acutissimo Critico, Parata, interprinoctione soli citius facta delectuque lectionum memorabilis; quamquam eum couiecturii cuni aliorum tum suis, quarum quidem feracissimum habet ingenium, nimium pretium subinde statuisse animadvertas.

Horatii editio princeps sere habetur, quae nullam editoris loci temporis expressam notationem habet, ne titulum quidem s. inclicem. Mait inire quidem Annal. t imgr. T. I. P. 292. eam Mediolani ex Antonii Zarot ιι

mens p. II. typographia a. 14 To prodiisse inde auguratur quod ni Zarottus libros anno isto Mediolani excudere coeperit, et typi iam aliis quos idem excudit. sero conveniant. idem Zarotto istam adsignati Ortiandi Origine, Progress delia fam a. 1 7 2. P. I Ora SaNius Hist typogr. Mediol. 4. 55ti et Debure Bibliogra 'his infruct me, belles Lel tres T. I. li. II. 2. Morellius tamen, Vir rei intelligentissimus, in Bibliotheca Maystaei Tinellii T. I l. P. 324 aegre ac dissiculter in hanc senten tiam concedit, quod a Zarotti typis cum quoad characterem . qui Plane idem sit quem Plutarchi Apophthegma tam lailelpho latine reddita Florus et Lucanias absque ulla nota impressi Praeserant, tum quoad chartae genus liber' Edd. quae sellulis notatae sunt habet Bibliotheca Acade

88쪽

EDITIONIBUS. LIIIsarer iste haud leviter idissidere videatur. Cons. G. V. Pander Annal. typogr. T. II. P. I S. et 35. Primum ilia editio ad partes vocata est a Getaero, qui eam ita de sutibit Literae sunt eius sormae, quam Ierison iras adhibuit, sed paullo minus cultae et incompositae ut appa Peat neque matrices fuisse ita persectas ut more Ien uianae, neque ita accuratam versuum dirigendoriam rationem. Porro literae nullae inhiales, saepe I longum in sine vocis positum etc. Volumen constat quinterni otii-bus, i. e. quin irae plagulis duplicatis, ut oriantur deno rum soliorum libelli. Folia ipsa non gnata neque literia neque numeris, custodes nulli nullum registrum literae belle transpositae, infantia denique artis et operarum uadita undiqii apparet. Voces vel omissae, vel cum ipsius metri pernicie, mutatae fidem faciunt non praefuisse editioni Grammaticum sed simpliciter exemplum suum. i. e. manu scriptiam Codicem secutos esse typographos. Vnde illud cori sequitur, ut, quae bona sunt lectiones, sabantiquo codice, non ab ingenio correctoris esse intelligamus. A finem adduntur hi versus:

quicunqne dedit Venusni carmen Horari

Et sudio formis eor etiam usi te in istis

Vivat e sterno se nomina secula ineae Omnia ceu nunquam numeris abolebitur autor.

Post Getaerum adhibuit eam Car. Combe exempli eius, quod in bibliotheca Regis Britanniarum asservatur Per Venite e biblioth. Ain eis , copia ei facta. Sermones oratii, absque loci nota charactere go-taco f. 14 IO. Vid. Maietair T. I. P. 96. Orlandi p. 346. Debui Bi, gr. T. I. p. II. et ante T. IV. P. S. De bos

' o nihil plane liquet, qui ab uno Ortando inspectua

videtur.

89쪽

p. II. l. Muscula, Romae ex flain Iohannis

Phili mi de Lignamine. Quamquam parum exploratum sit, num opuscula ista

anni nota insignita sint, necno ad hunc tamen vel adeo Praecederitem 4 In annum editionem istam referri oportere ex ipsiusmo Io. h. de Lignamine Epistola, operi Dominici Cavaleae, unguingua Trucem contra elyeceat delia lingua, illo Pono te iugua inscripto, CRomae 147 a se edito, praefixa cognoscitur. Ibi enim dicit, se iam secundiam annum 1 omae agere, et ab eo impressum esse Quintilianum. Suetoniam, Leonis P. M. sermones, Lactantiam Ambronum de ossiciis Laurentii legaritias, Horatii opuscula cael CL Onmitio Audi redi Catat historico triticum Romanarum editionum saeculi V. . m. 35. et p. ii sqq. ubi de s. Phil. do I ignamino fuse disputat. Addo Latre SpeC. P. 37. Eodem anno Horatium Neapoli apud Iodocum Hoe stet 4. Prodiisse, eiusque exemplum in bibliotheca civica Argentinensi asservari dubia admodum fide tradit Git

finiani aggio ulla tipogr. di Napoli p. 46. Est haud

dubie a. 14. 4. Ad hunc vel proximum annum Delatre Bibliogr. fruct T. I. . Si editionem reserendam iudicat, Hae sine loci, anni, et typographi nomine in solio excusa esit. hoc solo ductris argili uento quod exemplirin eius, quo liniueis de la Valliere bibliotheca esset, cum editiora o Catulli, Tibulli et Properti principe a. 4Ia. Ol. Compactiam fuisset illudque integumentum ad ipsa istatemPora spectare videretur, tum quod Horatiras iisdem fere typis exscriptus ellet quos Cattillias et reliqui haberent. Quae utraque quam levis ratio sit, facile rei tri-telligeras

90쪽

telligens perspiciet. misi utique extremo illuc exemplum destitutum et folio quae res passim fraudem iacit V. BD. , e verbis, Satirarum ni subscriptis P. II. l.

Satirarum, non indiligenter correcta me imyressaraim usis, haud plane absurde colligas, ex eadem A. arotti ossicina istum librum prodiisse, quum arottum et alibi vici velis. 4 4. hac formula risum esse constet. In corrigendis autem libris quos Zarottus evulgavit, Pere. Iusorum Philolyhum operam suam contulisse. Tatis consuti M. Ortandi p. io I. - iusdem editionis exemplum itidem Catulti cael editioni principi annexum in bibliotheca Corfiniam cum notis SS. A. Politiani ex ture letitur Laire in pec typogr. Romanae Rom. 778.

racteres agnoscit miti autem p. 67. huius Horati e editionis characterem ad eum accedere ari, quo catuli Tibull. Properi et Statii Silvae Venet. 14 75. 3pud Io de Colonia et Io Manthen dem heretEen excusae fierint. Idem duas huius Horatii editiones se vidus perhibet adeo similes, ut, qui non attente contulerit,dnam facile putaverit; et in altera epistolas, in altera Salisa librum claudere, atque illam hac longe correctiO

rem esse.

Q. H. ver Antonium crottum Parmensem Me-ZMahi s. I. T.. In fine Anno a natali Christiano 14 4 die XVI.

. urtii divo Galeario Maria forti Vicecomite. Iulu-Mm, Liguramque quin o duco feliciter regnante uto'm Zarothua Parmensis cuncta Pera Quinti Horatii fueri non indiligenter emendata. S. carminum libros IIII. Lm v. Carmen seculare. De Arte Poetica librum I. monum libros II. Epyiolarum libros II eleganter ι-

fideliter impressit. Quisquis haec coemerit, uitu lymitebit. Ita accurate deIcripsit Latro Ind. Librorum

SEARCH

MENU NAVIGATION