Ioannis Gandulphi Bononiensis Carminum libri 5. Item ejusdem authoris in aureorum Catonis Carminum de morali philosophià libb. 4. Leonina paraphrasis gravissimis firmata sententijs ad Marcum filium. Quibus accesserunt Marcellini Genuensis Carminum li

발행: 1674년

분량: 230페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

201쪽

Quisve salentinos non deeet altus honor δQuis non Garganum quis non te, eoelice Ioseph , Quem celerem lento subiicit ales amor. Tu quoque quo nimium tellus micat Apula, vincens, si quis honor meritis, haud reticendus eris. Nee duplex dilecta mihi Castaldia proles, Carmine te duplici praeteriisse decet . Nunc licet, hunc celebres , Laurens dulcissime , coetum , Convenit huic laudis quod tua verba sonant. Ast mihi quid ρ reddas satis est si gratus amorem suggerit hic calamum ponere Musa. vale. Ad Da --Iustinianum, dum auιον in lubinbis. D. Patri de arena hyemare .

O mihi perpetua s iure colende, petis . vati dicasque sacro Perrhoebi e vertice Montis, Ad Petti vi flectam littora poscis aquas. Haud fieri id potuisse datur nunc temporis: ipse es , si modo non stupidus testis, & hujus eris . Aspice brumali concretas frigore lymphas,

Sternere ut immotum sub pede littus iter . Quaque prius teretes ag tabant aequora tonsae, stridentes currus, crebraque plaustra trahi.Η ne neque fas Pindi est latices hausisse canoros, Quos glaciem in rigidam saeva coegit hyems . : Quid tu polle negans carmen dare , carmina condia λsie me nunc tacitus forsitan ipse roges .alla quidem condi sed non nisi frigida possunt.. Temporibus stylo conveniente suis . At quae sint alacri Phoebi euigilata calore,

atqui Aganippaeo carmina fonte fluant, ,

202쪽

si eupis, illa aovo mihi vere reposcito, sed iam

urget scribentem caena parata. vale. De inademiala Dperasis .

E L E G I A VII. . DIeite Pierides quid ducere nomina somno, rTam vigilem visum est ad saera vestra chorum Haud temere id a magnum sed quid latitare putandum est, Nostra quod addeceat gaudia Thespiadas. En nostri neque enim te multa morabimur hujus, Quod poscis, eausam pereipe eonsilii. 'Somnus habet vigiles, non quo sub imagine mortis Membra lacu stygio ceu madefacta rigent. somnus habet vigiles; vigilum sed quo auspice capta mens cernat miris se vigilare modis. Somnus habet vigiles a sed quo Latonia proIes, Creditur ereptum deperijsse virum. somnus habet vigiles a sed quo super ASthera vectis, Abdita jam lioeat cernere cuncta Deum.

Ecquis tandem p illos sceleri . vitiisque, iocisque,

usque soporatos occupat alta quies . Pervigil in somno, fortunatissime coetus, Qua te eumque ferunt Numina, perge, favent. Excubiasque agitans curet Dea fama superstes Ne premat artemus nomina tanta sopor . In Bendecasyllaba Pontani . ,

. . . .

ELEGIA UIII. i. Condita Baianis olim Hendecasyllaba Thermis, Lecture , o iam jam lumina casta refer . Non hic vestales, non hic quos Desia curae,

203쪽

Conspicias nitida ducere mente chorcis. sed venerem, S: Bromium, sed aventem solvete turbam , Hellespontiaco festa pudenda Deo . sellicet haud ulli fas est iuga veltra , Camoenae ,

seandere, cui sacris stet labra tingere aquis. Ni si mal Idalias menti Venus .ngerat undas, Perdeta proh nimium temporat quid superest Ludicra foeda procul, procul Hendecasyllaba sunto . Nba mihi. quae resonat turpia, Musa canat .

A L E G I A IX. IMmeritis meritas laudes iam laudibus, aequum ,

Nunc esse, ut reddam qui, Philomuse, putat . Fallitur, ae toto Coelo deceptus aberrat, Quamque sit ignorae nil tua dicere opus. Nam tibi quas dederunt si quis sacra Numina dotes Contendat verbis aequiparare suis. Hie stellas donare Polo , flammisque calorem , Stultus ,& aequoribus landere certat aquas. Ipsa tibi lingua est , fratrum quae lumina virtus , In te iam dudu n fixa stupore tenet. Hi ne mihi se se illam magis auscultare loquentem, Quam verbis temere contemerasse iuvat. Adde quod ex nostro tecum certamine habendo , Iam iam victuro laus tibi certa manet. Vlla nec oppositi spes me temeraria fallit, Dilatre quaero tuis, non superare meis .

204쪽

Ovae nitido vires concharum e rore IapiIIo sint genito paucis, candide Praesu I, habe . Sed prius in terris quibus enascatur, habendum, Ne secus in pretiis decipiare suis. Barbarus occiduus legit hune , legit Indus Eous, Stant primae partes, indice, iure tibi. Nunc quas indiderit virtutes luppiter illi, Accipe. Cardiacos, syncopicosque iuvat. Spirituum obstructosque aperit gemma alba meatus, Pertentat quoties pectora moeror iners. Tum geminum'nstit mor;bundo in corpore fluxum . Seu laxum egesto sanguine fibra micat. seu non digestis, propereque fluentibus alvus Egra cibis, homini fata suprema parat. Denique seu torquet cor fervida febris anheIum Cogitur hac nocuus I inquere eorda calor. Hae vires patui o naseentibus aequore gemmis , Quas dederunt Iarga Numina diva manu . Hae vires, Marcelle, quibus tamen atrius est, quod solerti Catara desiderantur. Ad s. Ignatium.

Dεν' pristipium. Qilo eibus ipse Dei Divorum fercula pascar auaatique ignes ignibus eius edam.

205쪽

Id rogo, siqua aures penetrarunt nostra beatas , Ignite ignati, vota aliquando tuas. si eolit usque tuos , meritotque frequentat honores stirps nostra, b nostris non leve Numea Avis . Interea mihi sint ignes ista verba perennes , Atque animi panes sortia gesta mei. Fabiν Diaas' Paενιεῖν l. r. n. ae Foetas Larisa ia

a L a s I A XII.

T Iquerat Aonidum insensam Dea turba sororum, a Parthenopen, rauci verba perosa fori. Hine iam Pausylipi moerebant littora dudum, Littora thyrsigero dudum adamata Deo . in ne juga celsa patr/s laualebant moesta velavi, Nubibus, horrendum, semper operta cavis . Ipseque muscoso sebethus in AEquora ab antro segnibus est visus tristior ire vadis.

Hos patriae casus tandem miseratus acerbos

Pierii Fabius cura, decusque Chori. Nuper ab Asterijs ducis revocaverat umbris, Propitias patrio reddideratque solo . Heu dolor, heu lacrymae nimis, heu, nimis a spera fata 'Heu semper magnis invida sata viris Dum Musas, Phoebumque colit, coliturque vicissim , Dilectumque fovet docta Minerva sinu. vivere promeritis nullo non tempore dignum, Improba mors pabium praeproperata rapit. Auratas iam velle comas, moestissima Siren, Perque duplex teneras decidat amne genas . En obeunt, obeunte tibi, tibi reddita vate , Quae suerant vivo Numina viva tuo.

206쪽

E LEGI A XII. ΡRomissum gens lecta Deo jam functa perietis

Dum peteret Patrio Numine ducta solum. Amnis Idumet, Pontum ut d serat olim, Omnipotens secuit rauca fluenta manus. Moxque abiens pars una cluit, pars constitit alveo, Inque suum lapsa est unda retorta caput. Hasd secus in geminas ab eodem numine partes Iordanius propero suaere sectius obit. IIicet ac matrem repeti t pars at tera priscam ,ΑItera supremum , prodijt unde , Patrem. Sed quam nunc cumulat diviso Iordane quondam Iordanium fato nobiliore Deus Ille retro properat, vix unδ at luce relapsus Iam peragit solitas fluxilis unda vias. Ae Fabi j mens plena Deo, nisi carmina fallunt, AE terno vitae numine mersa natat Quia erit ipsa animo cum jam caro juncta fruatur Perpetuos Christo vivificante dies.

ELEGI A XIII. V Exerat auratis dudum fama ardua pennis

Caucaseis Fabium, qua tumet Indus aquis. Quaque fluens rapidis vix non Tagus aemulus vadis Irruit occiduo laeta per arva mari. vexerat, ut vitam vita cumularet eundo, Dum nomςn toto personat orbe suum

cum subito indignans meritum bis vivere, vitae, heu, ι sta

207쪽

,ε, MARCELLINI GENUENs Is

Stamina corporeae morS truculenta secat.

Quid facis, an , quid amara sacros quid spicula in artus IntorqRes avidos quid it rutv atra rogos Vita quidem erepta est , t ii i quae debita fato , . thereo mentem non dabat axe frui. Ast haec Empyreo gaudet jam vεeta corusco AE ternum legis spernere jura tuae. Sic Fabio quod saeva negas dant Sydera: duplex Post fera sic potior funera vita sibi est. De ejusdam obitu. EPIGRAMMA.PRiscorum aeternus F biorum fata trecentum Altisono cecinit carmine Naso diu. sic Fab a novus ipse novi nova fata retexo,

Exigui vates nominis, ut numeri. Carmina materie superantur nostra, fatemur, Flumineae Ponto quam superantur aquae.

Sed iussum cecinisse , atque impar carmine fatum Sit sis imparibus me retulisse modis.

Corniger Astri sera jam ne isub imagine Olympo

se quondam illatum perstrepat Eridanus. Longe eteoim Iordanis erit nova nomina deinceps

Majas in Empyrea personuisse domo Iordanij fato erepti dum flente Camoena

Exiguis texo funera acerba modis. Audit, & aestivo Iordani, stulte , quid , inquit Del Ius increpitans, addere tendis aquas 4 Ipse sibi aequa laus, tribuet sua funera functu Vivere perpetuos gloria parta dies.

Thes

208쪽

En Fabius secum nuper in astra tulit.

DISTICHON. ,

A Bsentes Musas patriae qui advexerat urbi

Nunc orbi ad superos iplere vectus abest.

DISTICHON. est D Icere dum fratris statuo pia funera, frater,

Aggredios, vetuit promere verba dctor . In Tumulum seipionis Uataiij Paινk- Neapolitani.

Sc plo namque vina hac contumulatur . uter ' Num minor an major Neuter. Quinam ergo sibi ipsi Qui menti imperitans, maror utroque fuit. stemmate quo clarus Gallorum dicere fas est Regum, sed quotum Musa aperire vetat. Ingeminatque cave cave promas Valesiorum, Tempore nam constat syllaba prima brevi t Vt grandaevus obit λ Primo, heu, sub flore iuventat. Tam cito quid cumulant aspera fata rogoSὸ , Lubrica Nestoreo superanIem tempora sensum .

Huocrata sunt cana quod probitate senem.

209쪽

ris ramulum Philippi mee comisis Parνειν Mediolanensis.

EPIGRΑΜΜΑ . . NE patriam invadant dirae mala semina pestis,

vercellas ducens carpitur unde via. Dum satago , servoque urbis dum Iimina custos , Qua decet,impigra sedulitate vigil . Arceo quendam aditu, Mars hinc vocat asper ad arma. Fulminea foditur tum mihi glande latus. Sic pereo , nec fata querori praeclarius est nil Quam patria civem pro pietate mori . Pergrave, sed mortem caeso perimente quod ultus , Est virtus facti poenituisse, cado . Tu monitus vice det Comiti ut Deus astra Philippo Iam rogo te, supplex qui legis ista, roga.

i. In obitum Sigi mundi Ruis PMania.. DISTI CHON. MVtavit Regnum, haud fatum Sismundus obivit o HRegnabat terris, regnat tu Empyreo.

EPIGRAMMA

Ρεrditus ut Numen , quem percolit orbis Amorem. Tu mihi vera canens dic , rogo, Musa, quid est sic ego , cui roseo verax sic lore Thalia . Est nil, crede, aliud , quam niger humor Amor.

210쪽

EPIGRAMMATA.

BElla serunt bellae, properataque fata puel Iae . Non dat Amor pacem, sed sine fine facem.

EPIGRAMMA. Bonsedium infando Ligures pro erimine dudum

Damnarunt ea pitis, pectora justa, patres. Arguit hos sceleris . laudat Thoscanus at illum, Iusque putat sanctum , proh scelus L esse nefas. Siccine, nec pudor est , te pectotis indige vates , Quem fas, iusque necant, concelebrasse virum rIlIius ut numeros, infandaque crimina Iaude, Idque probos damnans prosequerere pari quis te furor impulit 3 aut quod Mentem agit in praeceps fel furiale tuam Boniadii, mihi crede , caput qui laudat adempti, Damnat & hinc Ligures, non habet ille caput. Maνιialis , quo amieis esse donandum proba . EPIGRAMMA. Allidus effracta nummos fur auferet' area, Prosternet patrios impia flamma lares . Debitor usuram pariter, sortemque negabit .l σNon reddet sterilis semina jacta seges. Dispensatorem fallax spoliabit amicps; ' ia ui, L a Mer-

SEARCH

MENU NAVIGATION