Ioannis Gandulphi Bononiensis Carminum libri 5. Item ejusdem authoris in aureorum Catonis Carminum de morali philosophià libb. 4. Leonina paraphrasis gravissimis firmata sententijs ad Marcum filium. Quibus accesserunt Marcellini Genuensis Carminum li

발행: 1674년

분량: 230페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

91쪽

s6 . . . IO. G AN DULPHI Bella igitur possunt multos peperisse poetas

Candusa marcorem pax genuisse velit Iis ipsis, linguaque pias orbasse CamoenaS, Carmine queis picas vincere posse datum. scribite : semper adest scribendi copia vobis. Laudibus hie dignus, dignus at ille nota. Quae tanta est pietas periturae parcere chartae pNon potis est aliter charta perire magis. Ad D. Antonium annulum.

ELEGI A XIV. MArtini dum Iuce sacra spectacula viso

AE milia Ludi namque fuere viae Pene pius casu dextrum crus fregit amicus, Annule, quid quaeris 3 nunc tuus ille cubat Cum tanti constent spectacula , quam piget isse Speetatum valeant gaudia si qua nocent; sed gratus refero, si quid solaminis aegro est, Acceptum superis, pieridumque choro. Rebus in angustis quid enim praesentius ipsis

Musarum portu vatibus esse potest ZHuc me tempestas quoties deprendit in aIto, Vt possum, celeri remige verto ratem. Hic mihi certa salus, aut spes non vana salutis . Dum maris undisoni turbida sevit hyems. Huc quoque nunc eadem vectum solabitur illa, .. Dum dabitur votis mollior aura meis sΤu tamen interea divos plaeabis amico, Ut redeat membris pristinus il Ie vigor: Tu potes iratum sacris Ienire tonantem,

Qui cclebras sancta relligione deos.

92쪽

s ELEGI ARVM L I B. II.

Tunc tibi Gandulphus puro de sonte sororum Digna dabit, quae tu carmina tape legas a Quaeque feras circum : quae te non parva voluptas Commendat doctis non sine laude vitis; Mercibus ijs urbis nostrae sine fine poetas Allicis ; oblectas attrahis, ijsque places . Non aliter, quam tetra novis scatet Aphrica monstris, Insita Marmarico Vis ea, namque solo. Quid melius quidve esse potest praestantius istis Mercibus p absumit quas neque longa dies. Quae tineas, ignem , lates, naufragia temnunt Queis neque livor edax, nec nocet ira Deum, Quae decus aeternum pariunt autoribus ipsis. Uectorem magnis laudibus accumulant; alia doctorum sunt, Annule, carmina semper sedulus ijs dives mercibus asse soles.

Ad eundem.

ELEGI A XV. A Nnule, nobilium nulla mercede frequentas ad Atria : Quid frustra limina magna teris λAn facis ut notus, siqua est ea gloria , viva S Ipse tamen notum me minus este velim . Quin potius pariles inter versaris amicos Et fruetis facili laetus amicitia ;Idem saepe meos elegos, epigrammata poscis, Protinus ut doctis illa legenda feras. Et metape novis aliorum versibus auges.

Te quasi doctorum gloria laudis alit. Quid tibi cum musis alienis 3 desine versus

Hos illos gravido si rre per ora sivus Vt

93쪽

Vt vere sapias γ divina volumina versa, Et pascat mentem pagina sacra tuam; Plurimus hinc fructus veniet tibi, plurima merces , Hinc tibi certa salus, caetera vana puta . Ad eundem.

ELEGI A XV LAD te dum properat cursu festina citat Illisit lapidi nostra Thalia pedem. Quodque pudet fari sed quis manifesta negabit λ

Corruit in media turpiter illa via. Ah quanto fuerat satius venisse parentem lAnnule, quam versus praecipitasse meos Nostra tamen pedibus subnixa fidelibus ad te Musa redit, lapsu ne per ijsse putes. Causa fuit tanti casus properata voluntas sspretaque sedulitas, imparilisque gradus. Sed tu quid facias . fallunt & plana, feroxque Concidit in medio pulvere lapsus equus. Ne tamen oblatrent de me , compesce di seriqs. Qui nunquam peccet dixeris esse Deum. Dε evιivo Cupidine , ad Demini eum Legatum .

ELEGI A XVII. Astabat pretium pugnae crudele Cupido

Exemplum noli ra nuper in urbe puer.

Quattuor hinc juvenes protecti forti bus armisi Qua

94쪽

Quattuor hinc pariter praelia dira eleat. Numen ut hi damnent laqueo , si vincere iatur. Aureus huic laqueus , poena parata fuit. Quattuor ast alijs victoribus impia fata .

Mox Deus e vinclis effugiturus erat.

vincla fuere novis de iIoribus arcta, suere vincula de varijs mollia serta rosis. Tradiderant vinctum Dryades, quas ille sagittis

Fixerat ,& flammis torserat ille suis. Et pharetra molleis humeros, arcuque sonanti Exuerat teneras impia turba manus. Maternis dum forte puer defessus in umbra Lusibus, heu, blando membra sopore, Iacet , Scire cupis tanti finem certaminis hos tu Hectoras, ast illos dixeris AEacidas; Ille tamen vires, atque impia robora ridens Certantum, perdi non potes, inquit, Amor. Omnia perpetuum servent elementa tenorem. Aliger hic omni tempore vivet Amor. Vivet Amor, dum bruma nives, dum sy sera Coelum Dumque dabunt pisces aequora, terra fetas. Scilicet a prima productus origine rerum vividus indigna morte peribit A nor Vos tamen, o iuvenes , pro me qui praelia tanta Fecistis, qsam vos praemia digna manent Uestra secundabit felicia vota Dione, Et pariles urent pectora vestra faces. Uos pariter cupiet. si qua est formosior, omotis Ire sub amplexus quaeque puella suos. Ast alios, quid enim meritas praedicere pinnas

Attinet δ an Veneras natus multus erit pDixit ,&obliquis Nymphas aspexit ocellis,

Multa minans vultu, murmure multa minans .

Evolat effusis per inanes foribus auras.. I uuaci superos credula turba tepe .

95쪽

ELEGI A XVIII. SIe Vbi sab Coelo sedes datur vlla serenis

Mentibus t atque nihil fors ubi iuris habet; Non alia in tetris sedes jacet ulla profecto; Quis neget hoc verum nostra Thalia refert; Quam quae, clara v:rum soboles, dignissime Quaestor , Felsine a colitur saepe sub urbe tibi; Hic viget ubertas rerum , q i as Daedala tellus Protulit, & toto quicquid in orbe placet. Quid vo Iucrum cantus quid sparsa coloribus arva Quid dicam reliquas ordine ruris opes Queis bifera Alcinoi cedunt pomaria , cedunt Foelices Arabes. Hesperidumque nemus. Corniger haec blandis intcr loca labitur undis Rhenus, & auriferis omnia ditat aquis. Vt taceam dignos domino iocunda penates Gaudia, Palladiae sedulitatis opus: Hic fovet,& blando sic temperat omnia vultu Iuppiter , ut nullo rideat orbe magis. Has ego divina primo sub lege parenti Crediderim sedes constituisse Deum, Aera nubiferum postquam discrevit ab astris, Et solidam vitrea Doride cinxit humum . Vnde nocens pulsus miseros, heu, cara nepotes

Addixit Stygijs pignora suppliciis:

Huc aditus morti nullos reor esse profecto . credimus hic fatum juris habere nihil;Hie tibi folliciti non tentant pectora motus: Non furor hostilis, non metus vllus adest sNaiades hic inter faciles errare Napaeas

Cerni

96쪽

Cernimus, hic ducit gratia nuda choros; Blanda quies, pax laeta viget toelicibus oris, Hic Bromius tantum certat, &ipsa C rs, Iure igitur valeant, an e , magna negotia quaestor, Et cum porticibus Feliina culta suis ;Saepius vi divum blando laetere recessu, Quem laudare sat s nul ia Camoea a potest. Vt tua te vivo semper geum rosa fruatur Polteritas , & te vivere quisquis amat is

Ρ rve puer, cui nomen avi Natura referre Asinuerat , duplex ut mihi vita foret. Vt vivum vivensi alieno in corpore memet Aspicerem .fuerant quae pia vota senis: Raptus es infauste genitricis ab ubere caro , Heul prope natali raptus es pse tuo. Non tibi, parve nepos, risu cognoscere matrem , Blanditias matri dicere non ve datum, Non mihi te licuit docti formare iuventa Non tenerum mores erud jsse probos . Quae sibi quam de te spondebant magna parentes , Quam sibi spem de te , concipiebat avus, omnia iunt Zephuris tenues dispiris per auraS. Quam rata sint hominum gaudia , vota , vide

His tamen , his inquam digitis tua lumina pressi , Et lectus fugiens spiritus ore meo est. Dignior ali quanto fueras , cui candida Parcae

Stamina torquentes , tempora longa darent,

97쪽

IO. GAND PHIQui fleres miseri tristia fata senis i

Dii s allier visum , manibus dabo lilia plenis: Purpureis i pargam parvula bulla rosis . His animam saltem donis cumulabo nepotis, Irrita dum morti munera do lachrymas. Dum breve marmor opus versu breviore notatue

Quam puer, heu , lucis munere dignus erat: Quid mihi jam de te, ni spes haec unica rellat solatur moesti , qaa pia corda senis, Vt Ievis haec fragiles cum vita reliquerit artus, Et repetet summi fulgida tecta Iovis Candidus occurras cartu comitatus amico, Excipias risu, blanditi jsque senein. Prae vius & comitem magni per tecta Tonantis Aurea deducas , eli ubi vera quieS ;Est ubi vera salus animis, & vita perennis sveraque non ullo gaudia mixta nactu. Vita quidem brevis haec , potius mors horrida cum sieS ordibus, & cunctis mors adoperta malis. Quid querar ulterius , tenebris quod morte relictis Perpetua vitae Iuce fruare nepos Parvulus assist s summo sine fine parenti, Et nulla foedus denique labe places. Iam valeat, jam falsus honos, & cura sepulchri. Vera placere Deo gloria, verus honor. Ad Mareum Filium . Distola lamentatoria , eon lareria

ELAGI A XX.

H nt tibi Felsine a genitor Gandulphus ab urbe

Mittit, ct haec tristi verba notata mauus Iam

98쪽

E LEGI ARVM L I B. II.

Iam puto, iam leviore leges mea carmina vultu, sollicitaque minus caetera mente legeS. Post ubi te demum febris vis illa reliquit , Quodque tibi grator, redditus ipse tuis; Cur autem mea nunc moerens te , Marce, Thalia si quaeris, visat, maxima cura dolor; Hoc facit ereptae dolor, & pia cura Camillae, Quae mihi de nato parvula neptis erat. Cujus erat facies, qualem dixere Dianae Undecimo poli quam est edita mense Dea. Aut olim qualem priscar dixere Camillae , Inter pastorum cum foret alta manuSs Vix bene ter senos Iunae compleverat orbe S :Hanc rapuit celeri mors inopina manus Quae mihi de parva captabam gaudia, risuS , Et brevis ,& velox abstulit una dies . Uidi ego cum vitam nostro exhalavit in ore; Haec ocul os parvae pressit, S: ora manus. Idem ego languentem gestavi saepius ulnis. Cum facerent cunae taedia longa suae. Hinc gemitus, lamenta seni, lachrymasque reliquit, Vt taceam querulae caetera membra domus.

Non mihi grata Ceres, non Iarti munera Bacchi. Nulla qui es oculis, pectore nu Ila quies. Quid mirum fuit illa mihi solamen, asylum Et curis requies, portus, & aura meis 3 Reddiderant quoties priuata negotia fessum Hare memini fesso mox erat una quies.

Vt mitis taceam naturae munera, nuIli Gratior aspectus, verbula grata magis; Pascebant aureis incertae murmura linguae, Pascebat rarus lumina nostra decor. O quoties brevibus captans mea colla Iacertis, Qua poterat, blanda voce vocavit avum so quoties tensis occurrit ad oscula palmis,

99쪽

Blanditias quoties parvula dixit a UO. O quoties cum blanda Parens ad nuda vocaret Ubera, complexus maluit illa meos. Quae naihi cum subeunt subeunt mihi saepe profecto Labitur ex oculis fervida gutta meis; Quique mora paulum fuerat lenitus, acerbus Fit magis ,& major quam fuit ante, dolor. Et nisi se ratio jam collegisset in uniatn , si Non tibi Gandu Iphus viveret ipse pater. Hac duce deberi fato quicunque videmus, Novimus, & quicquid daedala terra parit. Hinc fortes cecidisse viros, hinc funditus Vrbes Egregias aequo procubuisse solo . 'Quae mihi si libeat tenui oercurrere versu , . Vix ullum capiet nostra Camoena modum a Haec ego cum meditor, tristi cuna mente revolvo, Solantur miseri pectora moesta senis.

Utque feram patiens duri dispendia casus Essicit, o , servent quem mihi fata , nepos sIulius egregium nomen Delicibus annis Augebit fausta qui mihi prole genus. Quid quod uterque parens floret, fratresque sereni , Quos precor ut superi mi superesse veIint; Teque simul, cui posse datum placare Tonantem, Qui celebras sancta relligione deos . Qui colis illustrem Mantoi principis aulam, Quae tua , quaeque mea est gloria, siqua mea est Cui genus, & mores rutilo fulgere galero Sydeream frontem promeruere viro. Digna sed est facies irrplici cui mitra corona Surgat, & hoc olim prospera fata dabunt, Vtque minus jam iam doleam, pia numina donant, Incolumem quae te restituere mihi. o quantum valuere preces, & vota parentis

100쪽

Carceri se tenebris, & pia vivit adhuc. Vivit adhuc . Artus hominum cum vita reliquit Pars melior nostri, nobiliorque manet. Vt lubet, ossa tegat tellus: mens una serena Diligitur quae jam sede recepta viget. Vivit, & aethereas purus revolavit in arces Spiritus, & qualis venerat inde prius . Scimus haec docti ratione jubemur eadem, Credere , quae menaes, orsaque nostra regit Vivit, S aetherea mortalia ridet ab arce, Coelicolas inter ludit & illa choros. Aurea suspectans interdum tecta tonantis Miratur, gaudet, perfruiturque locis a Nec dubito quae sola meae sunt gaudia mentis Quin devis occurrat parvula neptis au . coelicolum comitata choro candore nivali -- Excipiat risu, blanditiisque senem. Mens Ievis invisos ubi nostra reliquerit artus, Et repetet summi fulgida tecti Iovis. 'Haec mihi spes, haec certa senem spes sustinet aegrum , Haec facit ut nepti gratuler ipse meae. 'Quod pia , quod Helix , expersque laboris , & insona

Liquerit has terras, colluviemque rudem. Haec cum , Nate, leges, magis an gratere parentis - - .iIAn magis indoleas, addubitare potes. Hoc patrui, id nati munus , sic cernis eodem Tempore quid possint laetitia , atque dolor is

Vt tamen & terra vivat, quam vivere coelo Novimus , excisum marmora carmen habent.

Carminibus vivet si quid non carmina possunt

Carminibus vivet parvula neptis avi: Me rapuit teneram lugentis ab ubere matris Invida Mors: parvus contegit ossa lapis .

Moribus, & forma vitam modo fata dedissent

SEARCH

MENU NAVIGATION