Ioannis Gandulphi Bononiensis Carminum libri 5. Item ejusdem authoris in aureorum Catonis Carminum de morali philosophià libb. 4. Leonina paraphrasis gravissimis firmata sententijs ad Marcum filium. Quibus accesserunt Marcellini Genuensis Carminum li

111쪽

IOANNIS GANDULPHIBONONIENSI s

EPIGRAMMATUM LIBER .

Ad Matismam Virginem Mariam . I.

. - .

ALma salutiferam Virgo dupla sedula prolem

Fontis alit sacrae nectare , mitis ait: 'Quae , pater alme , puer de te mihi maxima fecit, Perpetua haec nobis gaudia fata velint.

Ad eandem Beatissimam Virginem Mariam. II.

TVnc pia divini genitam de semine verbi

Cum peperit prolem virgo salutiferam, Haec ait, o quantos de te mihi nate dolores Fata parant, de te gaudia quanta feram p E qua sed hac sors est , ut quam mala perdidit EURSic reparet stirpem numinis illud , AUE. Ad B.atist. Maνiam in nova migratione Domus. III. V Irgo parens, cujus faustas migramus in aedes, Tu proprium numen, praesidiumque loci. Incolumes , oro, serva natosque , patremque, Et genus, & nostrae caetera membra domus. Hic ubicunque dabit longum feliciter .ssivum Vire.

112쪽

r PIGRAMMATA.

Vivere , virgineo quem geris usque sinu . Ille tibi praecipuos grati reddestius honores, Et dabimus puris mascuIa thura focis. Da Divo Thoma apostoro. Iv.

m di me, cur dominum te credere velle negasti 1 ' Vivere , de stygijs cum remeasset aquis Tu , nisi vidisses plagas incredulus illas, unde fluens lavit crimina nostra cruor Scilicet ut quae prima Deo nos reddit amicos Nostra fides major a vividiorque foret . De Innoeantibus infantulis ab Hor Odo p/ramplia. v.

ANne tot infantes letho dedit ira Tyranni

Una mares, unum dum timet una marem

sed pia pro tenebris lucem clementia divum , Lucida pio ter e sordibus astra dedit. omnibus ijs sors aequa fuit, sie hostis obesse Dum studet , impietas profuit illamatis .. :Hinc chorus assistit sacro purissimus agno . Omnibus hinc illis una dicata dies. Da Ditio Goygio. v I.

PRaepositum bellis numen te, magne Genigi ,

lure quidem merito secula nostra colunt. Credula confictum Martem venetata vetustas.

Tu molior iactus, quod Deus ille nihil .

113쪽

Da Diti. Lueta. VII. Lucia iure tibi nomen dixere parentes, scilicet a grata nomina luce geris o Sive quod & servas jucundae munera lucis, Sive quod & captos lumine luce foves. Ad Chνsum Opιimum Maximum. VIII. OVis te, Christe, pium p quis tam crudelis acerbam Compulit in mortem p dic, age solus Amor. Da Divo Maνco . IX. Cur tibi sit facies animos, Marce, LeoniSQuaerimus. hoc fidei robur inesse notat ad Paulum III. Poni cem Maximum. APAvLE refers priscum non solo nomine PAVLVM . Moribus, & vita Paulus es ille pius.

Et tibi cum summo regnum commune tonante . Ille regit Coeli numina, terra tua est.

Ut lubet ille regat superos, Eceloque fruatur. suave tuum populis, maxime Paule, iugum est .

114쪽

EPIGRAMMATA.

ARdua virtutis multo sudore parandae

Est via, sed summo vertice grata quies . Per uius ad vitium vario oblectamine limes Nos trahit in praeceps: vltima meta rorat Hinc raros patet esse bonos ; nam blanda voluptas Allicit: ast hominem tertitat inde labor. Ad Caνolum minium Impeνaιενεm. XII. GLoria si verae virtutis ad aethera quemquam Extulit, & lactis Gloria parta suis: Emoriar, si non Coeli tibi maxima, Caesar, Porta patet: terris vive sed ipse diu. Ad avndιm diseumbeutam . XIII. vppiter aethereos moderatur maximus Orbeis , Imperium pelagi, maxime Caesar, habes. Et genus humanum, terrenaque regna gubernas zoptimus in terris tu, Deus ille polo . Dum populos, urbesque regas, mitissime Caesar, Imperet aethereis Iuppiter ipse polis.

In eundem. XIV.

Dum parat ulcisci Iaesos iratus Amores, Ipse suam in Gallum Iuppiter armat avem

115쪽

scilicet ille ferox , cygnoque salacior ipso Ausus erat Loed e sollicitare fidem , Irruit illa putans fugitu tum protinus hostem: vincitur incassum viribus vis suis . . Nam sua pugnaci faveam si numina Gallo, Non timet irati tela trisulca Iovis . Ab qua uo satius fuit abstinuisse duello Parcere subjectis gloria major erat. In obitu Delphini. XV. . Rξgia progenies Gallorum ductor inerti' Cum cIderet fato, talia dicta dedit. Mors mihi non gravis haec , non hoc mihi flebile let num. Quod juvenis linquam Gallica Regna, patrem et Quod mini jani ceptos invidit parca triumphos, Hei mihi de tantis hostibus , illa queror:

Illa queror , quod vita mihi ponenda cubili est ιAh decet in plumis occubuisse ducem t

. . - .

In antimaehum . XvI. GRatulor Antimacho, sed nostri incommoda seeli Defleo , nam solus nunc sapit Antimachus. Doctius Antimacho nihil est, is unus amicus Musarum, nihil est doctius Amimacho . Rarius Antimacho nihil est, ille omnia novit Abdita , nun nihil est rarius Antimacho. sed si quod nolim ι mox casus ademerit illum Heu quantum damni secula nostra ferent tum nullus sapiet, iam novem abdita nullus ,

117쪽

Αnnulus hic tuus ista legens, licet aureuῖ, horreis Ferreus, & ferro durior esse velit. Asperior cum sis morsu, cunctisque repugnes, Quae tua miraris carmina , solus habe. Ad eundem antimaehum. XIX. CAndiduli non est vatis mordere disertos; Vnus & hie mendax , quid facit Antimachus pCandidulus vates fidos non odit amicos, unus & hie sallax, quid facit Antimachus p Ii sunt Antimachi mores, haec unica virtus, saeviat in cunctos ut malus ille bonos . Omnibus hoc praestat, solus quod scire videtur Ipse sibi; reliqui vulgus inerme sumus. Ad eundam. XX.

Non vis eulpari, non vis & amice probari. Nescio blandiri, quid rogo vis faciam λNon odi sis queo, nec debeo semper amatum sSi sincerus amo, non tibi gratus amor. Et nostrum reputas, & fallam dicis Amorem . vis verum fatear suspiciosus homo es. Ad aundam no antanis annuis XXI.

Noulus Heroum magnae deserniat aulae, sit conviva frequeas, limina m3glla terat s

118쪽

A PIGRAMMATA

Dum miser Antimachus tumidae deserviat irae, Exagitet tristem bilis & atra virum. oderit Antimachus fidos infidus amicos, Hos homini mores , hoc dedit ingenium. Quas rebus natura parens ab origine Ieges Perpetuo servat saeva tenore dedit. Plumbeus Antimacho sis Annule, nil moror altis Aureus ipse viris, & pretiosus eris.

Ad eisdem pro eodom. XXII. A Rtificum sua si reserunt figmenta figuram, ut . Autorem & redolent carmina missa suum. . O qualis, quantusque potes mihi erede videri si modo sis quantum te tua musa facit; Illa sophos quam grande sonat, quamleriaTenide Quam sibi respondet, quam sibi tota placet. scilicet Antimacho nihil est virtute, decore, Ingenio , par est nobilitate nihil. mid mirum si nulla probas si doctus adune suspendis naso quicquid ubique vides scriptores Graij eedant, cedantque Latini, omnia cum prae te iam nihil esse putes

ANnulas articuIos molIeis exornat, amatque Aureus, & gemma gratior ille sua est, Hinc laus, hinc digitis accedit grata venustassDurior at sue rit si manus , ille riget. Mollia deposcunt molles , sic aspera duris Coaveaiunt, cuivis congrua danda neges h

120쪽

sed magis aspectus, Sfortia magne, tuus. Hinc totidem di acidas, totidem Telamone creatos , Hinc totidem Phrygios Hectoras esse putes. Quid mirum tanto vires a numine sumunt, Tu, tua dum spectas munera, tanta facis. ,'sfortia, dulce quidem pretium victor ibus aurum , Ied placuisse tibi gloria maIor erit . . Ad ea vim. XXVII.

Ouod tibi venatus, quod sunt certamina cordi, Ssertia, quod studium te ruvenile juvat r, Hoc fit ut eximiae sis gloria rara iuventae. . . Terrenum cum sis numen & ipse senum . Dulce quidem sedibus juvenem spectare verendum. Te juvenes unum quem venerentur habent.

Optima, luee doles, optim nocte doles . ... AIa re cum gemitus, curasque rep-eret omnes Diceris hospitium fida fuisse viro. at cassum vita memori cum mente reconcisa Mortuus in viva conjuge vivit amans .

Talis Mausolo fuit Artemisia , talis Non fuit at Bruto Portia magna suo. Hine par huic , illa major , generosa, Putaris, Quod sic viva doles, Portia nulla dolet. Fa , Ei