Constantii Pulcharellii ... Carminum libri quinque. His adiecti Dialogus de vitijs senectutis, & Homericæ Iliadis libri duo è græco in latinum conuersi

발행: 1651년

분량: 488페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

251쪽

vinclorum series, cinctaq; volubile ferrum . Assistunt vigiles animi ad commercia Diuum , Atq; oculis sera saxis est prouentus ab hora . Sternit humi sest os durus sopor. agger arenae Ceruici, vel scabra sileae supposta iacenti. Quamqua hyemes inter gelicas , lucumq; niuald

Fagina rimo a texunt virgulta penates, Debile Rhiphaeo tectis munimen ab Euro. Nec petit a mensis victum tam nobile robur Sat vigor ille animat: satis una est cura, litato saepe Deo vel ci: veniunt largo ubero vires. Tale genus terris melior quondam attulit artas Magnanimos heroas , amantesque ardua rerum Omnia, minc C*li proceres, & numina nostra .

Atq; illis tum nulla quidem iactura dierum, Nec labor indictίm solitus contemnere legem , At quid inexpertum gaudi ' quaeue irrita vota' His morem ut gereret, reuoluta est orbita seti ; Et stupefact nouum didicit natura xcgressum. Nam tumuli peperere animas, di reddita ccela Amuere ausae rediuiuam in couora lucem .

cilio haec Poeti contexeret, nec dum reuocessi ad limam; mors

252쪽

CONSTANTII

PVLCHARELLII, E S OCIET A TE IEs VCARMINUM LIBER SECUN DVS ' ECLOGA I.

ARGUMENTUM

Schema pastorale religiosi homi

nis, Vota nuncusantis.

Estiis erat. gelidς Corydon sire

nis ad amnem Inter odoratum viridine lucum Seclerat, aetii oua susurri, Et sylvas agit ira leueci 1-MMUu Favoni.

Ηἰe ille arboream iussum pecus ire sub umbram Dum procul onseruat; gracili sic cςpit avena. Flatis io Zephyri. en placidum dat Sirius qstu,

253쪽

Et nemus arguto certatim assibilat Euro. Hic precor, has inter corylos, h*c pone frementu Murmura Naiadum, nostrae considite Musae .

Hic memori mecum repetam mea gaudia cantu,

Gaudia, quae Supeiam sacris e sontibus hali si Nane, salutatum supplex dum Numcn.adoi O , Et pia tergiminis veneror donaria votis Vos aurae, Zephyriq. di frigore dulcis opaco, Quae fessis aestitiam hyemem pastoribus amas, Ripa, fremens.antris , & arundine rauca sonoras Vos umbrae, vos uda gelu cava saxa liquenti, Oraq. muscose lambis quae flumina limbo; Quae q. sacro nemori, quae conscia Naias umbris,

Stillantes gelidis e rupibus elicis imbres ;Vos liquidi sontes , & quae sata florea circum , Et platani, & pinus, & odoriferae cyparissi, noli aeq. animς, quae florea culta flabello

Verritis aerio, & dulces animatis odores , Et suave algentes auras accitis ab antris , Audite qua est vobis aurita voluptas . Audite haec mea vota ,sacras quae nuper ad aras Concilio Diuum in medio, cum primus adesset C lipotens, nec vota semel meditata quotannis,

Numinis sterni facilem modulator ad aurem . Numen, erat nec fallor: erant c si umine Diuum

millia, quot magni numerat ges omnis Olympi.

Stabant assuso circum sacraria coetu .

Non illi Assyrios fumos, nec pinguis accerret Munera , nec festo soletamia d data cultu, Nec fulvum ardorem autili, qua plurimus, auri, Aut noua Seriatain, totam que texta per sderri, Aspectare auidi, sed tantum audire parati . o ego quς cecini is nunc memor ilia .renarres musa mihi, & tantum iubeas hanc distere sylvas Non magis Ismarias fidicen Rhodopeius alnos,

Nec magis Amphion Aracynthi saxa canendo

254쪽

Mulceat, aut Pindi collen, crinitus Apollo. O quis eram, cuni pr da fui votiva Tonanti, Plurimus unde animo Deus inciditi omihi quatit Exiliere per ima noui praecordia sensus lIbam, urgente Deo, caelestibus hostia flammis:

Nec sat erain te uero, tantum ille ardebat,amori. MantuS eram, quantusq. mei pars ultima voti Totus eram. tum prima lalus , tum iussa valere Vita mihi. & vivo, sed caelitis altera vitae orta dies oculos, Istior aura revisit . Alter era,quam semper ero . Quam velle renasci

Dulce fuit: tum si qua animo vel cura peculi, Vel mala libertas genii, nec amica pudori. Vel facilis bellare suo pro i ure voluntas 3 omnia inunc oblita mihi: nec cura supeistes Vlla nici; quaquam sine me,mea luit imago. Vt perij' ut uiuol meus ille, nec omine laeuo , Ille meus natalis, & altera lucis origo. o ego si nunquam oti post immemor huius,

Si vitae tam dulcis amem seruare tenorem , Si me ego contemnamuantum me nuper amabas Fortunae contemptor ero. non me illa premendo

Afferet, ut quonda' non improba sellet amando. O cluantu in caput hoc lusit male fana: nec illam Aut amor allexit simulantem, aut terror abegir. o noua materno sub nomine forma nouercae . Illa dolum blandos inter medit λtur amores: allecebram dedit cxiiij, clini risit, amicis: Illa meo tot opes quondam , toto uilia Mopse Abstulit, & ivisero tantum pecus Alphesiboea. Et nunc ille quidem pecoris parere magistro Cogitur: hic parua vendit mercede laborem . At mihi ne tales vlla experientia casus

Inferat una aequE fors imperat) ite capellae ,

Ite Deo munus: nostrain dediscite curam .

Ite citae. mecum ite, pedem si nostis herilem

255쪽

Vna eademq; Deo nos immolet ara, venite. tamen hanc vltra, Superi,ine ducitis horaixi, non dum hic ara dignus cruor ir en ego vobis Expedio hanc animam , & curarii vincla re itio. o amor , b mea cura, meae modo mentis dulter

Ruris amor patrii, & cultu sata pinus auit, Ante fores tu gliri, pa uiaeque umbracula vitis ;o patriae fortuna domus, nec auara laboris visa mihi, nec opum variarum,& pauperis oti γo nemus, is cultae valles, & lena soporis Alanda mei rupes, atq; adsita populus antro 3 Et saturi spcs omnis agri, spes omnis ovilis, Et mala si qua meo quondam imposuistis amori otia, blanditiis animum venata petulcis , Ite proculi fidei ventum ad diuortia vestrae: Ite Deo desponsa , &iam nihil indiga nostri, Nos quoqi nil vestri. pigeat, quam nostra fuistis. Seruitium in raelius iam ceditis. Re perenni Este tholo suspensa mei pro munere voti .

Hic amor, hic felix vestri desertor amoris . Venimus optatos vitae melioris in ortus . Pastor eram, sum factus otiis . iuitat ire sequaci, radio me eunq; vocat custos, ad pascua grem, Diues opum custos, re quo non alter ouili Curando inclior, non dignior alter amari.

Os illi quana dulce coli, quam dulce videri lSi quid nabet mortale, siti sator induit ultro. Rex Superuiu pater illi, dc nubere nescia mater Nupta vIro, non nupta toro, nec Cypridis igni . 'Hare illum ad tuturi paruos nocturna penates Virginea genitrici conceptum reddidit aluo . Iam ttim illi Posteris honos, cum spiritus ori Primus erat. primi pecudum cecinere naagistri Nsscente in , & nuda in stipula videre iacentem omen erat stabulum, bc pastori insigna futuro .

Ne suo ruimen pecori, nec gramina quaerit

256쪽

Qualia se ii nemorum per deuia, seu vada praetexIIerbula, seu densos inrer quae condita dumos. Nempe alios lucos, alios habet ille recessus Vltra omnes, supraq; vices mutabilis aeui. ver ubi syabrenni, & Ditium caelestia Tempe, Ei nunquam casura dies, anni l. iuuentus . Huc pastum vocat ille suas, litic ducit ad amnem. Arida non illis aestas metuenda viretis. Viuite caelestes, mea pabula, vivite colles . Non ego Naiadum fomes,aut lium ida ripae Antra sequor: no que ipse suas ad flumina potum Grynei nemoris cultos iubet ire capellas. Et sua sunt Caelo, sua sunt & fiumina Diuis . Uiuite caelestcs, ita ea pocula, uruite fontes. Lucus habet Dryadas: florentia rura Napaeas: Cet pus & arua Palem di saltus & gramina Faunos . Me plaga, quae celo propior, LO lOLIDIS or Pascit, dc eterno superum sata rure voluptas. --Viuite celestes, mea pabula, vi 'ite colles. Cypris Acidalium, potent Helicona Camoene, Sicelides Cyaneia,Nereides Amphitriten. abo, & nectareis salientibus ora rigabo, Vnde Deum felix pleno se fonte veluptas Ingerit, & late vivacibus influit undis. - Viuite cgle stes, naca pocula, vivite fontes . Ite, famem pecori tonso fatu rate salicto Arcades: aut Hyble saltus, aut alta Cythera, Aut Erycis tondete iugum , nec floribus Ennς Parcitc. nos magni saltus lustramus Olympi. Vivite raeles es, mea pabula, vivite colles. Ergo alios fontes, Sc 1 lumina sicci fer haluit Sirius . aut saeuo amatu malus inficit anguis. Corpora quin ei iam,& sorde isti a me bra volutans Monticolae Sylvani, & sylvi gene satyrisci Viuite caclestes. mea pocula, vivite fontes. Si Quis ager satyris,di amoeni gratia ruris ;

257쪽

J l: cet amatus Euri mox illa tepentis, Aut iras timet hybernas, aut vere caduco Sole sub ardenti morientibus aestitat herbis. Viuite caelestes, mea pabula, vivite colles .

O tage, qui flumen rapido succedis ab aestu . da. Hic lacus 2Liluopcs fuge ripa hqc Salmacis vin Idem viroq. venit cum numine potus amaror a Atq. obscoelia lues toto se sonte propinat. I mihi quae Caeli vivo liquet ubere lymphal Pota licet semper, semper iucunda fittari. Vivite caelestes, mea pocula, vivite sontes O Wregis immundi soboles sata gramine Circes, Μ ociales b molle pecust vos lecta Cytaeis

Oblectant aconita iugis, aut arra cicutae , Aut ritum factum malo sardoa Oeneno,. VIuite felices, mea pabula, vinite colles.' Este procul si uuio, miseri: male creditur undae. Vidi ego se vestris immittore fontibus apros , Et pecudes graveolentis harae . ne pocula vestrae Insidisse siti, ne foedam haurite paludem . Ne sua, me soci irin poscunt ad flumina Diui. Vivite caelestes, mea pocula, vivite sontes. Hi cine sum felix ρ breuis hinc suspectus Olympi. - Ε : tibi diuini pubes gregis, emtila lusu

Nunc venit ad fontes, nunc adsilit ardua colles. Alpice oves, cano'. vaga nitie Velleris agnos, Sydereo frontem implicitos gestire corymbo. Quia . inter medios semper noua gaudia coel usNiscet, & amplexu nunc hos, nunc accipit illos

Hic mihi pastor, hic est . semper riualibus illis Dulcis hic audiri, dulcis mihi pastor amari.

258쪽

Oictauio Aqua uiuo Cardinali Pa- , florum Parenti Optatissimo P ASTOR ALI A

Scripta, editaq; cum Neapolitanus Ar chiepiscopus recente aestus; Neapoli- Ianum Societatis Iesι collegium

adiens ua praesent ia bone auit.

ECLOGA II.

Parthenopae adhuc extin istum Pi ς- 'sulem Alphonsu in Gesualdum Card. deploranti, subita laetitia CX ad uelitu noui Presulis vij Aqua uiui Card. oboritur. Per Corydonem , Cardinalem Ge-sualduin; per Daphnidem, Ca din. Aquauiuum intelligit.

259쪽

Inunitis fortuna, nihil ni ea gaudia curas Nid gmnitus,nil & moesti suspiria cordis Et geniis,3c sani hos Ditiae sironis amores. Tam fidei secura tuae t tam nescia nostrael Nescia tam nostri inisereri, nescia flecti ISurda licet , poteras auritas vincere cautes sinas quondam Isinariae cantus traxere Camoenet.. Hac ego si dubio quicquam experientia vero

Ulla fauet sum laude prior,sum denique Siren . Mene tuo indignam ou sequiol me munere talis Nil fletus merui sse meos nil vota meorum lNil valeant esto9 gemitus, votiva' dona , Nil pietas, nil & meriti fiducia notiri: At cithara nihil, b Superi,nil carmine Siren, Carmine nil Si ren potui nil numine plectri lCrudelis, quo tantum aures adamante rigescunr:

Usque adeo quisisse mei te funera Regni lino raptum Corydona dolo, qua perfida tantum

Aula manu, quo scua meum Corydona vocabas , Clin gemere, is Corydon, qua te suprema seque te F . ta sequar: 'quate, Corydon, regione requiram pNunc mea quo tantos rumpant prς cordia luctus' Heu quibus hanc vocem cogor temerare querelis Nata Deum curas cantu lenire soporo , Et mea vel refugas ad littora vertere puppes :Vos pelagi Ditii, pelagi miserescite Ditis . O fammis fraterne meis pontum ingere Nqreu ;Ni pontus timet ipse rogis arescere tantis. - Vos aure, Cori q. leues, quibus ira profundi

Militat, o caeli ludibria se ua minacis , Abripite hanc animam uenis tantam hanc peia oris

Et latam Noliam. & tantas cum flamine flamas Vestra timet,tantam q. horret fiducia pugnam. Coclite, tu spirant mea pectora, cedite Cori. singultus Acheronte mei rumpuntur ab imo; Dim

260쪽

Dum mihi tempestas cti raditim haec incubat altis sensibus, irrumpuntq; acres praecordia morsus . Ite Dicarchaeae, mea quondam regna , capellae: Quaerite desertos vestrum Corydona per agros sAnte me uiri Cori dona, mei nunc funus amoris. An Corydon vitam fatis , an debuit astris p Pastorum Rex ille suis ab ovilibus agnos Aspiciens, icneris cum matribus cxilientcs,

Adsiluisse animo sub conisera cyparis Visus, aspectu, & dulci arris1sse cachinno . O Corydon, ipsa haec arguta fronde cupressus . Ipsi te, Corydon, Zephyri laetissima quondana Murmura, minc moesti tantumsuspiria eql0 a spis gemunt, notatq; petunt iratius alnos. Credo equidem , spirare leues tua funera Coros is. Cedite, diim spirant mea pectora, cedite Cou. Et vos sterno lacrymarum undantia riuo Lumina, si vobis pietas hos elicit imbres; Vincite littoreos, mea lumina, vincite fluctus. Has meus, has Corvdon lacrymas,hqc funera paristorum pater ille, meo de ultore nuper . Cum numerum pendere suo de rupe Vesevi 'Cerneret; hac mecum sua gaudia lusit arena. o Corydon, ipsa hec meeum te littora lugent , Litrora, quς lacrymas voluut, n5 amplius undas Vincite littoreos, mea lumina, vincite fluctus. Tallor, an incerti mihi vertitur alea fati pVertitiu ; & lettum haec aliquid pret nunciat ales . Auspicio fauet ille nitor, fauet ille volatus . En alis ut dulce canens plaudentibus auram Circinat,& logos supra caput integrat orbes: Daphnis hic est,Da s.cebet lisc oia Daphnim

SEARCH

MENU NAVIGATION