Praxeos medicae universae praecepta. 1826-43

발행: 1826년

분량: 801페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

671쪽

laneae β '), sudores habituales '), cardialgia '), induralio hepatis '), gangraena oris et labiorum j, pedis' ) si ulcora pedum manuumque foeda' ). q. Quod ad singulas dysenteriae sorma S at Piognos s

iliast, diarrhoea dysenteroides , Sive Ril dysente' rum. xiam veram Sive Spuriam pertineat, morbum ut

plurimuin levem exhibet. Quas vero simplex dicitur dysenteria, licet per se non mortem faciat, tamon in dyssiateriam inflammatoriam aut nerVΟ-Sam, malignam abire potest, quare prognosin omni modo tutam non habet. Idem valsi de dysenteria rheumatica. Dysenteria pituitosa magis limenda, propter ulcera in intestino i leo nata; ea- quo facilius in chronicam commutatur vel diar rhoeam vel dysenteriam. Ascarides lumbricoides morbum graviorem reddunt et maxime timentur' in), ubi vel ex ore vel inscio aegro proveni'unt ρ'). Dysenteria saburratis non adeo graVis,

quam biliosa; haec enim periculo plena facillimo in

672쪽

in molignam convertitur. Id quidem minus ii mondum est in dysenteria inflammatoria, quae

insuper, nisi gravissima est Curam admittit . alio . quin vel gangraena intestinorum, eorumque ul-c Eribu S Obortis, Vel sero in cavi late peritonaei eX sud Aiale, mortis caussam praebet. Dysenteriai periodica minus graVis, quam maligna, quae in gentes Strages edidit, et saepenurnero Curam, ut utlidoneam, artisque auxilia, quaecunque serri pos sunt, eludit. Nec Chronica dysen levia periculo iVa Cnt. - Praeterea monendum, e Pidemias quasdam prae aliis periculo e XCellei Θ, Nec ravo uno eodemque anno aliam urbem vel vicum aliis gravius laedi. Qua Θ media aestat s. sub summo aestui

invadit, dysenleria, gravior et perniciosior ' ε) esse

solet, quam autumnalis.

PYognosia 5. Aetas senilis' ') et infantilis, sexus potior

ex aegri .

strua, qu3e Simul Cum morbo, nec justo tempore proVeniunt, timentur' '), eadem Vero vigentibus viribus sublevare 'β), seriore Vero morbi stadio fune Sta esse PoS sunt. Quae uterum gerunt, faciis

tis, in Axime grandaevis, haud raro exitialis insanii bus ni- fhilominus perbenignus reperitur ).67) DEGNER l. c. P. 28. - H RGENA I. c. P. 122. - WEDEΚΙΝD l. c. - VEIK t. apud II UFR. 683 ΗΟΠΕΝ3ici,s, En et DIATRI cII apud ΠADFF. - ΑΚ RNst DRI. c. p. 19 s, baud ita frequenler, attamen plu, vice simplici vidi in Ioeminis clys enteriam paulisper secedere,

673쪽

DE DYSENTERIA . 663

abortum' ') patiuntur et gravius '') laborare Solent; partus vero justus levamen' ) adduXit. Prae terea vivendi modus et ratio medendi multum Valent ad prognosin constituendam. 6. Ad pejora sympto mala Τ') reseruntur VO- Prognosis milias 'δὶ si s quens, praecipue progrediente morbo, piomaii quo qu9e Cunque assumta fuerint, ejiciuntur, biliosus' '), cruentus Τρ), stercoralis' '); dolor fixus, continuus, tactu auctus, Vel subito Cessans y , vel nullus' '); lingua usi sicca, rubra splendens, Vel

quom supervenissent menStrua - et quam primum deii nita esset illa purgatio omnia itidem recrudescere ).693 DEGNER l. c. p. 23. - HARGENS i. c. - RAM POLD I. c. p. 187. - Λt non omnes, testibus Til EBRsto acta nat .

runt.

71) HippocnΑTEs epid. lib. V. 23. ed. Κs1IN T. III. p. 579. - B GLIVI praxis med. lib. I. opera p. 110. 72 Cf. His poeR TRs prorrhetica lib. II. l. c. T. I. P. 216. 73) B GLivus i. c. P. 109 vomitus dyseni ericis superveniens Periculosus est ).74) HippocR TEs Coac. praenoti. Seci. III. no. 62. ed. ΚUnΝT. I. p. 3II o dysenlericis vomitus biliosus in principio malus est ).75 DEGNER l. o. p. 23. - ΠΑuFF l. c. P. 394 se nie habeieli nach blutigem Erbrechen einen Kranken genesen εe se . Sed AVRDRLIi l. c. aeger restitutus eSt. 76) DRGNust l. c. p. 23. 77) GEASNER I. c. p. 8. 78 Dysenteria indolens quippe maligna cum febre conjuncta. justum timorem injicit, sed non ubique eam Iethalem esse.

674쪽

ris' δ), materiae atrae 'q), CadaVerosae, et Omnis materiae, quae Vel maxime ab indolo vel fas cum vel solitas matseriae dysentericae abhorret; carunculae' ); aphthae oris et recti δ'); miliaria;

angina, Iethale, si vero accedat dissicultas deglutiendi, mortem imminentem pronuntia adstantibus ).82 Attamen STOLL l. c. p. 317. 34M singultum non timet dummodo reliqua symplomata Don pejora sunt, et P. FRANK in schεdis) casus insontis singultus resert. - DEGNER I. c. P. 2l. 83) SYDENIIΑn l. c. p. 109 ,,nonnumquam progre8so morbo Ioco filamentorum sanguineorum sanguis Fincerus, ne muco quidem intermixtus Iargiori quantitate singulis diebus egeritur, quod aegro interitum minatur ). - Cis EsΝΗΛU Obs. med. lib. III. c. T. p. 293 ,, quidam aegroti sanguinem purum fundebant per triduum sine excrementis et tormi nibus, quorum quidam ipso triduo moriebantur, alii evadebant ). - CRUcI N i I. c. - STR,cκ l. c. - ΠΑUFF I. c. P. 396. - Contra teste FRANKIO I. c. P. 513. profluvium cruoris ex ano etiam sat mulli sub morbi inflammatorii) exordio Prosicuum ess solet . - ZINcΚΗ I. c. P. 141. Bl) ΗΠ xii AM l. c. p. 292 , , Signa splia celi certissima sunt ventris proluvies atra, oleosa, laeti dissima cum lividis carunculis, sudores frigidi, singultus, delirium ).85) DEGNER l. c. p. 27 rixamenta intestinorum abrasa, CR-runculas et solidae membranκrum partes si excernebantur, senestus erat status .

675쪽

urina' ') limpida st parca; deliria; lipolhymia;

convulsiones ' Τ); paralysis extromorum si sphin cleris; linguae et artuum tremor; parvus, intermittens, Vermicularis pulsus; parotitides; gangraena faciei, ani, genitalium, pete chiae magnae et Vibices ; vesicae ichore flavo, Viridi, atro repletae, oedem a manuum, oculorum distortio, cutis frigida, collapsa, contraCta. Contra faustum eventum indicant: remissio symptomatum, imprimis tormi num et lenesmi; flatus' ') et faeces, quae per anum redduntur; cutis calida, madida, mollis; lingua humida, sudores spontanei' '); sitis diminuta; appetitus ciborum, quae redit; Somnus qui eius; urina multa, ad naturalem accedens; vires corpori redeuntes. Sed neque faustis signis nimia fides ha

benda, neque pejoribus praevalentibus illico do

sperandum eSt.

86) SYDBNnAM I. c. p. 109. - DEGNER I. c. P. 26. PRINGLA I. c. - ZIMMERMANN I. c. - ΗΠFELLΝD I. c. IIORN I. c. aliique, ad quos Acc8do. 87 IIuxu Ari l. c. p. 292 se porro εingulare quoddam nonnumquam Observa i symptoma, semper lethale, urinam nempe limpidam et parcam valde ).88) DEGNER I. c. P. 2I. 89 BhsLivi praxeos med. lib. I. Opera P. 111 ,,ssalus P dendo emissi in dysenteria supervenientes, suturam Pro mittunt sanitatem, id observari, credo, ex Π1PPocRLTis Praecepto ).90 DEGNER I. c. p. 27 non aeque sudor arte excitatus PAULI Geschichte der Huhrepidem te au scrinae P. 19.

676쪽

f. LXXI.

s. Dysenteriae emetica, laxantia, diaphoi li Ca, nervorum Vim Sedantia, antiphlogistica, adstringenii a tonica, aliaque varii generis remedia Opposita sunt. Pleraque ab aliis laudata, ab aliis

rejecta sunt, Deo datur curandi ratio, quae omni

ScriMIDT- 1) Cura dysenterias simili modo, ac cura variolae, scarlatinae, erysipelatis, sebrium continuarum, typhi etc. instituenda et dirigenda esse mihi videtur. Haud enim conflatide cura primaria, quae Proxime illos morbos frangeret, quare in eo acquiescendum est, ut pro symptomatibus va-xiaque, quam Prasbent, forma remedia eligantiar, nisi hane illamve bypothesin ot prae conceptam opinionem sequi, ut quidam solent, praesertur. 2 CnoMAL diss. ergo dysenthriae vomitus. Pax. 1698. AIGNAN an dysenleria E Potissimum pituitosae statim ab initio emetica. Paris. 1703. - Scii MID diss. de emetico rum usu in dysenteria. Ien. 1803.

677쪽

Scu MInΥMAxx x β), Tu RMAvx x '), modici Wiii lembergenses 7 plurimi, ad quos nos quoque a CC e dimus, commendant, in dysenteria biliosa, praeterea V0ro os iam in dysenteria simplici indicantur. In illa malerias nocentes ejiciuntur, in utraque meta syncritico modo morbus frangitur, in instammatoria aulem dysenteria emetica nocent in '). Im

timonii usi simpl0X vel coratum laudibus extol

lunt ;

27 Ibid. p. 238. Arankhelten der Armee p. 307. 28) L. c. P. 2ὲ9. Ver8. germ. P. 198. praesert vitrum anti monii simplex, ejus Pis subtilissime I evigati gr. si exhibet et jubet, ut aegqr in lecto retineatur. 29) Med. Comment. Vol. 9. Samnit. aufertes. Abharidi. 11. I d. p. 280.

678쪽

668 DE DYSENTERIA.

stris tomporibus id propinatur. Putra antis. 3. E purgantibus δ') eminet radix rhei, quam Humi ΛΜΦ'), DE sv lx δ'), Pn1ΝsLE ), STOLL 'ν),Z1ΜΜER ΜΛΝs ' δ) , I 1ssoae' δ), SΥΗΛ cc q), HUNNI us εβ) aliiqus commendant. Cuius usi pulvis ')tostus, Vel tinctura aquosa' ') propinatur; rheum aut solum aut aliis cum remediis aptis, cum Kalom si ') vol cum salibus acidulis conjunctum in dysentoria biliosa locum habet, et praemisso emei ico sxhiberi potest, alioquin ad casus chronicos rostringitur' '). - Praeterea in dysentsria hiliosast saburrali manna, tamarindi, salia cum acido

Gui LLAMAAU , ergo dJ Sentericis utraque evacuatio. Par. 1644. - PARIER, ergo dysenleriae an Ochlica purgatio. Par. 1695.- FicKIUs diss. de genuino purgantium usu in dyspnteria. Jen. 1709. - CAULET I. c. Sammi. aufertes. Ab-liandi. 12. Dd. p. 141. - HEsSA diss. sist. disquisitiones quasdam circa usum Q vacuantium in dysenteria. Is n. 1800.

679쪽

tai larico, cremor tartari β'), magnesia sulfurica ),natrum sulfuricum δ), olsum Ricini ) jure commendantur, drastica β') vero plane rejiciuntur. Sed dysenterias regnaverunt, in quibus vel leniaeVacuantia nocuerunt si si), et symptomata graViora rod didorunt. βὶ.4. Liu uor Mindereri)y), sal ammt, acum, ut Diaphorari . tica.

51) HEBERDRN quavis sexta hora drachmam unam, CLARΚsal amarum cum succo citri, et spiritus vini pautaillo,

174). - TODE med. chir. Biblioth. 9. Bd. 2. St. p. 2I2. BANG praxis med. p. 470. - Acta Havniensia II. 260. 54) Angla quaedam initio dysenteria ρ, qua correpta fuerat,

colocynthides assumserat, unde morbus tantum incrementi cepit, ut aegra postea obiret. PUcHELT I. c. p. ΦI4. IIuΣΗAM I. c. p. 29I sequae ex aloe, Scammonio aut colocynthidου consecta sunt, in hoc morbo toxica Prorsus 8uut, non remedia ).553 STOLL rat. med. T. III. p. 252. 288. 321. - SYDENII AMI. c. P. 1l2. - LE TELLIER diss. non ergo purgatiod γερntoriae utilis. Par. 1606. - DE GORRIs diss. non ergo dyssenlexiae Purgatio convenit. Par. 1631. - MUR-

lieb. 59-j. M. D. S. cap. quovis biliorio cochlear. VoGEL. 5M In opidemia Moguntiaca a. 1795 sudor optimum Teme

680쪽

670 DE BYSENTERIA.

Sed antia

5. Intor soctantia eminet optum, quod vix non in omni dyssiatoriae specie locum invenit, in

Simpliciore non raro ad curam susscit, in aliis Vel o apio modo Cum alias remediis coni ungendum est. Idem tormina et is nesinum miligat, somno saVel, culis perspirationem adjuVat, Contra Vero etiam ente vili dem excitare, apoplexiam variasque Sequelas PHjores

inepto sub usu producere potest si '); quare debila cum cautela snso infantibus) minore et rariore ab initio, d 0in, si quidem bene Conduxerit, mR-jore dosi exhibori, nec alia curationis indicia ne gli

sulto eius usu dehortantur. - Contra alii, quam plurimi opii usum commendant, ita REIN MANN N. acta nB t. cur. T. II. Obs. 86. p. 346), M ILLIS pharmac. xat. P. III. c. 3.

SEARCH

MENU NAVIGATION