Schola mediciae universalis nova : Pars prior, continens historiam medicinae, anatomiam, physiologiam, atque pathologiam specialem, cum plurimis tabulis aenis

발행: 1794년

분량: 345페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

273쪽

A B U L A XXVIII. De Medulla Spinassi

pleura s. exhibet infantis cerebellum perpendiculariter in duas partes sectum, quartum veniriculum &me ullam niualem, a sua factu posteriore visam, una

cum suis vcrvis.

b b. Corpora quadrigemina.

e c. Quartum par nervorum cerebri..ddd. Cerebellum perpendiculariter dissectum, ut

quartus mentriculus apparent.

eeeeee. Duae facies sectionis perpendicularis cerebelli, ua quibus utrinque apparet substantia medullaris in ramos dispersa, quae arbor mirae eppellatur. Ex hac arbore medullaAs substantia, quasi ex ramis in truncum collecta ascendit, ut patet, ad corpora quadrigemina & dicitur υaia uia magna cerebri, seu pedunculus cerebri superior. Potissimum vero medullae cerebelli pars ad pedunculos anteriores, seu loutem Varolii, iapedunculos inferiores, seu corpora frami alia Iosica, medullae oblongatae tendit, quod tamen in hoc situ depingi non potuit.

f f Quartus ventriculus, qui nihil aliud est, quam scrobs quaedam laciei posteriori corporum pyramidalium posticorum medullae oblongatae insculpta. Haec duo corpora in quarto ventriculo ab invicem separantur per sulcum perpendicularem, ad cujus latera descendunt, perpendicu lares eminentire duae, a quibus lateraliter aliae extrorsumque procedunt, & demum ad latera corriorum pyramidalium flexae, antrorsum adoi. ginem portionis sic dictae nervi ac

lici concurrUnt.

Super has ultimas eminentias solent medullares candicantes quasi fibrae decurrere, a quibus proprio originem portionis mollis nervorum auditorium, saltem pro parte, deducunt aliqui an atomici. Sed illae lineae non semper adsunt, ergo dubitatur eas ad nervum mollem minime essentiales esse. h h. Octavtim lar nervorum cerebri cum suis nervis accessoriis L a medulla spinali recurrentibus. i. Ligamentum piae matris. . Appendiae medullae spinalis intra caudam equinam intercepta.

Medullae spinalis facies posterior cum triginta paribus nervorum spinalium per se pa

tent.

Neque obscurum cst quemvis spinalem nermum duplici radice anteriore una n altera ponteriore, quarum quaelibet pluribus funiculisnei Veis componitur, oriri; I radices illas a primo cervicalium pari continuo longitudine increscere donec ultimorum sacratium longis simae sint. Etiam cernuntur ganglia singulorum nervo rum spinalium in quae non utraque radix anterior & posterior, confluunt, sed sola i sterior Mnglion transit, anterior vero ei insalutato per solam cellulosam annexa deprehenditur. Patet quomodo magnitudo gangliorum spinalium se habeat, quippe minima sunt in prima pari cervicalium, inde sensim augentur, usque ad cervicale ultimum D dorsale primum; per dorsum iterum minuuntur magnitudine & in lumbatibus deinceps increscunt usque ad primum fici a te, donec ultimum sacrate aeque Parvum ac primum cervicAle evadat. Radices nervorum facralium vel maxime sunt extra situm naturalem extrorsum versu a positae, ut clarius conspicerentur. Pigura II. repraesentat unum nervorum sacratium una cum suo ganglio, ut es are ob oculos ponatur, quaenam ejus radix ganglion transeat.

a. Radiae cuiusdam nervi facratis posterior. h. Ganglion, per quod sola prior radix nervi transit. c. Radix anterior a ganglio plane separata, utpoto quae sola tantum cellulositate illi adhaeserat. Figura III. est quartus ventriculus ex homine adulto, una cum principio medullae spinalis. ab . ab . Corporum s rami alium posscorum facies ponteriores, ubi exsculptus est Ventriculus quartus.c c. Sulcus perpendicularis, qui priora duo corporR. in quarto ventriculo separat. E P. Eminentiae perpendiculares juxta sulcum posita .e e. -- triansversales, quae plus minusve observabiles ad originem portionis mollis nervi acusti ei tendunt. f f. Strii albi me uitares, quae quoque ad portionem mollem tendunt, sed non semper, & interdum plane desiderantur.

gr. Hic loci Ill. Haller indicat corpora olivaria postica, quibus simile hic nihil reperitur.

h h. Octavum par nervorum cerebri.i i. Fermi recurrentes spinales & ad octavum pax acee rii. I l. Radices anteriores primi paris cervicalium. l l. Radices posteriores, quarum sinistra cum recurrente spinali hic communicat. ni m. Radices posteriores secundi paris. v κ. Radices posteriores tertii paris cervicalium, quae non ex ramosis, sed ex cylindricis funiculis nurucis constant. o o. Arteriae vertebrales duram matrem, quae medullam spinalem investit, perforantes.

274쪽

Casui est suprema pars corporis humani, quae multo plura miracula naturae continet, quam aliae partes quaecunque. In externa facie, sedes est diversorum organorum, valde compositorum. Cerebrum positum est in interna cavitate, unicum quidem organum, sed quod meretur nomen, Orgaviorganorum, estque causa omnium motuum, in oeconomia animalium, tam grandiorum quam minimorum. Cerebri mechanismus nondum bene cognitus est, nec structura ejus satis patet, ad causas explicandas illorum mirabilium effectuum, qui ubique & perpetuo ab hac machina produntur, atque merito percellunt maxima admiratione, animos omnium sapientium naturae curiosorum philosophorumque. Ardua certe haec est tractatio, nemo adhuc deditiationes adaequatas, structurae, fabricae, figurae, molis, formae, operandi modorum, effectuum, relationum inter partes omnes, consensus, & nexus inter corpus & animam hujusque in omnes corporis partes, imperii vim quae exeritur, mediante voluntate acessicit omnes motus & actiones; in tenebris etiam latet, quomodo fiant sensationes, visus, auditus, gustus, olfactus, tactus; perceptio item, memoria, judiciumque. In cerebri & nervorum tractatione consideranda veniunt: i. Int gumenta tria: dura mater, membrana arachnoidea, & pia meninX. a. Cerebrum proprie sic dictum, seu magnum. 3. Cerebellum, seu cerebrum minus, & me tilla oblongata.

. Medulla sinalis.

s. Nervorum cerebralium 'aria noVem. 6. ,- -vertebrialium paria triginta.

. horum ganglia & propagines... Arieriis, carotides & vertebratis. s. Veni, seu venosi, viginti duo. T. HIegumentae sunt meninx, seu mater dura, arachnoidea, I pia membrana. Meniux, graece, aut Maler, latinis, dicebatur operimentum, quo alia corpora defenduntur, aut quod a dura matre ut a pia, veteres persuaderentur omnes corporis humani reliquas membranas gigni. Ante Plerasque corporis partes, caput & dura membrana reperitur. Dura membrana cerebri per omnia foramina cranii Prodit, in orbitam, cum nervis, cum periosteo capitis, & vertebrarum continuatur, & ad omnia peri-ostea corporis producitur, serie non interrupta. Menivis nomen, omnibus membranis crat olim

commune; a nuperioribus, ad cerebri involucra solum, adhibetur.

Dura vocatur, quia firmior & robustior est dis, meninge vel tenui membrana, cerebrum immediale

Investienti. IAntonius Pacchionias, Georgius Baglivius, aliique clari viri, duram membranam dixerunt esse irri- . tabilem & contracti lcm, musculorum ad instar, quae cerebrum possit comprimere, adductis etiam experi. . mentis suis, Ornarunt hanc doctrinam. Hos refutat Ill. Hallerus, suis aliorumque expe- .lrimentis, innixus, ostenditque eam membranam, un- .idique sortiter adhaerere ossibus cranii tam arcte, ut 1

nulla cum specie veri, motus ullus ei tribui possit, lam mobili cranio accuratissime nexa, solum vi dixi torum, neque modica illa, separari potest in statu isano. Docet porro duram membranam non esse irritabilem, quia fibrae ejus albae sint, de genere illo tendi-noso, a quo vis irritabilis abest. lHominis duram matrem, nudatam ac irritatam, .lferro aut acri veneno, aut igne ipso, neque moveri, i neque contrahi, animal neque plangere, aut con- velli, aut ullum signum edere molestix, quam pa-tiatur.

Pacchionus autem ipse, tandem retractavit, qua, scripserat, vim pulsificam, quam Baglivus finxerat, durae membranae non inesse, confessus est; demum- que fatetur, se in vivo animale, durae membranae : motum nunquam potuisse conspicere, cum saepius tentasset. lylus durae membranae est in cavitate calvariae, ei - que firmiter adhaeret. In apertione cranii dura men in x prima se offert visui, involvit cerebrum, farinat sinus seu saccos membranaceos, quorum principales tres sunt sub sutura longitudinati Se intra falcem, qui cerebrum in lduo quasi hemisphaeria separat : haec membrana disia tinguit etiam lateraliter, secundum suturam lamb- ldoideam, cerebrum a cerebello. Dura mater inter calvariam, saresit periostrum infre- num crami, cui ardie adhaeret; extra calvam, quam contegit, vocatur perseranium.

Diamcter diversa est, planior, contractior; variis in locis spinae dorsalis, est firmior membrana quana lin cranio; fibrasque habet longitudinales. Diviso r in examine ejus occurrunt; l

3. Processus. q. Propagines. i l3 - Vasa. 6. Glandulae. j x. Structurae dura mater vulgo dividitur in duas llamellas, interiorem & exteriorem, firmiter connexi fibris

275쪽

sbris obliquis decussantibus; laminae in laminas

transeunt ; laminae autem plures sunt ac incerti nu

meri.

Inter . digitos leniter conterendo, senties eas aliquantum a se invicem discedere ; vel dividi possunt, siphone Wolsiano, in plura strata. Textura est suma, stipata, ex tela cellulosa intri-eata, robusta, non datur firmior membrana in homine.

Apparet esse, partim ligamentosa, partim tendinea. Est in sensilis, non irritabilis. In laminas resolvitur & maceratione in flocculos, lamellas & fila abit; in cellulosum demum textum sponte dissipatur, quando nervos sequitur. Exterior, quae vocatur lamina, faciem totam cranii obducit periosici vice inservit. In foetu, cum pericranio est contigua & aegre separabilis; in fontanella, diu durat haec unio. Interior lamina tenuior est exteriori, levis & glabra, qua parte piae matris obvertitur; cellulosisque

filis autem exasperatur, & connectitur laminae externae, cum ea certa receptacula efiicit, receditque apertosteo cranii, in occipitis cunei formi processi, in sella equina I ad ejus latera, in fossis magnarum citarum sphenoidarum, inque ambitu ossis occipitis. Fibrae durae matris en cephali, passim tendinearum similes apparent, candidae cum splendore, terete S, quae de communi simplicis membranae plano emineant. In dura membrana, cavam calvam adhaerente, fibrae exteriores longitudinem sequuntur ; interni transverso ductu feruntur. In basi cerebri circa foramen caecum transversae sunt.

In falce plurimae fibrae a posterioribus ad anteriora tendunt. In tentoriis fibrae ab originibus osse is, undique versus conjunctionem cum falce, proce

dunt.

In omnibus his fibris, nihil rubri, nihil carnei,

locum habet. II. Ad csiones dura mater crahio accuratius quam herebro adhaeret, diversa hinc est a cerebro figura; per textum cellulosum, Vasa sanguifera & nervos, praecipue ei connetuitur ; veni S de cerebro reducibus, vaginas pecu viares przebet; ex cerebro continuatur adligamenta summarum vertebrarum, arcte Unita ; totam medullam spinalem A caudam equinam continet, in osse sacro demum finitur, ad periosi eum ejus internum, cellulosis fibris revincta; plura filamenta laminae externae, intrant poros cranii, praecipue circa suturas, sicque communicat cum periosteo externo :in infantibus arctius adhaeret, quam in senibus, Vasiacula enim seu filamenta diminuuntur concretione Pororum, & in senectute desiccantur. Lamina externa sola, tales facit adhaesiones, interna nunquam, quae omnino levis est, in parte piae membranae opposita. Ita. Processus notabiles aliquos edit, lamina interna durae matris, quibus encephali lobi, partesque

separantur.

Longildid alis di est primus, superior, . refert quissimedias litium aliquod, inter duos lobos magnos, scuhemisphaeria cerebri; abit in septum perpendiculare, anterius angustum, retrorsum duplo latius, corpori calloso imminens, cujus pars postrema se in tentoliae diffundit; a figura vocatur j x, processus fialcatus, falciformis, longitudinalis, fragittalis, verticalis, Velm diastinam cerebri dividit partem cerebri dextram, a sinistra. Processus irany ers : faciunt septum, inter cerebrum & cerebellum, vocantur etiam tentoria; a lateribus falcis utrinque, in jugum ossis petrosii fortissime illigantur; deinde ad utrumque latus magni foraminis occipitis, ad anteriores processus clinoideos, producuntur, valenteque fine innascuntur. Interseptorum ossicium est, fortibus suis velamentis efiicere, ne cerebrum subjecto cerebello & isthmo medullae oblongatae grave incumbat, neque capite declivi, dextrum hemisphaerium in sinistrum nitatur, neque cerebri succussi partes, in corporis agitationibus se comprimant. Tentoria firmant falcem & vicissim ab ea firmitatem acquirunt; alterutra apophysi resecta altera lax

atur.

Fiata cerebelli, seu falae minor L durissima ; falcilongitudinali obversa, a dextra I sinistra pagina, internae laminae, durae matris, nascitur; de medio pro-ccssu ossis occipitis surgens, lobos cerebelli, qui modice dissilent, interstinguit, & ad magni foraminis occipitis mediam sedem, sensim ex aequata, bifidaque

evanescit.

Tentoria tendit firmatque. Tenera ejus lamina, supra carotides L infundibulum ascendit & in arachnoidea evanescit; supra glandulam pituitariam, tenerrima extenditur, & infundibulum, quod a pia fit membrana, in vaginam quasi recipit. IV. Propagines: durae meningis sunt productiones

vel elongationes hujus membranae extra cranium constant ex una sola lamina; primaria pars descendit in thecam vertebrarum, quam investit, involvitque medullam spinalem, nomen tunc illi taura mater me- tillis spinalis , aliae comitantur, nerVos cranio egredientes, iisque praebent vaginas; hae autem numero plures sunt, quam sunt trunci nervorum, seu paria. In nervo olfactorio tot sunt propagines, seu vaginae, quot foramina in osse ethmoideo.

Aliae propagines sunt, quae formant periostea; in orbita est una, cum vagina nervi optici : alizae cranio cxcunt cum vasis sanguiferis, sed illico junguntur

pericranio. V. V in durae membranae sunt, a Ieriin, venae, sinuS. Arteriae: distinguuntur, in anteriores, medias Mposteriores, Veniunt ex caroti bibus ela vertebralibus in utroque latere. E carotide externa advenit ramus,

per foramen ossit sphenoidis, sitque arteria me ia

276쪽

Euris maI, D, cuius ramuli anastomosint, cum ramulis alterius lateris. Alius ramus carotidis externae accedit, per fis ram sphenoidalem, vel orbitariam superiorern, estque arteria anterior Euroo matris, multosque dispergit ramulos. Carolis interna etiam dat ramulum. arterirer vertebratis: intrant cranium per foramen

magnum occipitale & in apophysi sphenoidali junguntur invicem, ramum unum vel alterum largiuntur durae matri, suntque ejus arteriae poseriores. Arteriar in cerebro pulsant, ut in reliquo corpore, per piam duramque membranam ; dilatantur modo,& vieissim subsident; in vivis animalibus aper o cranio, pulsus nunquam abest : in infantibus, quorum fons pulsatilis solis membranis perficitur, facile tam

uitur.

Arteri ' rubrae, non patent immediate in sinus cerebri, sed tradunt sanguinem venis, haeque vehunt in sinus, qui promovent in venus jugulares, ac Vertebrales, a quibus redditur cordi. Venis r lamina interior & duplicata durae meningis canales S cavitates peculiares efficit, qui reciviunt ex venulis cranii sanguinem venosum, & totius etiam cerebri, vocanturque inus , quorum quatuor veteres anatomici bene cognitos habuerunt ; recentiores deinde plures addiderunt. Sinus autem viginti duo nominantur.

Sinus Amgitudinalis superior, seu munus falcis

qui est primus Neterum, supra foramen coecum ostis frontalis incipit, ad medium ossis occipitis finitur, in duos ramos laterales. - laterales magni, duo: veteribus secundus &tertius in osse occipitali, arcus ad instar, ad foramen lacerum pergunt, & ibi in venas jugulares internas

exeunt.

- - qua IQ, seu torcular Hersiphili. In eo loco, ubi sinus longitudinalis, in lateralem dextrum mutatur, aperitur sinus processus cerebelli, qui occipitalis Vocatur, tum L alter, qui ab interioribus icerebri partibus, in cundem locum concurrit. Locus hic, ubi modo dicti sinus conveniunt, vocatur torcular Hyrophici, cruccm non Vcre refert, cum quartus in transversum, non in finem longitudinalis wajoris plerumque terminetur . t risu inalis inferior, vel piarius falcis, vel Ve alianus: non grandis, saepe tertia parte falce brevior. Teres cum sit, sunt qui sinum esse negent. A falce venas descendentes recipit, ac vicinas falci Venas, a cerebri falce, & a calloso corpore. Truncus communis, ad anteriorem finem tentorii, in quartum sinum descendit. -- occipitales posteriores: utrinque foramen magnum occipitis amplectuntur. Ponuntur, duplici aut unico trunco, in falce cerebelli.

Finis in sinum laterat cara, minorem, aut in quar tum. In hunc sinum venae durae membianae inieruntur, vena que aliquae a vertebris. Sinus ocos itales anteriores, duo : nullam a eerebr, venam accipiunt. Anterior ossa occipitis processus, qui cum sella equina committitur, totus venosis sinu. bus percurritur. Transversus, tendit ad sinum Petrosum inferiorem, i

aut ad sinum cavernosum.

-pe ros sexi fusteriores, me ii & inferiores

utrinque tres.

Venae sunt, quae teretem figuram conservant; i sulco jacent, quo dorsum supremum ossis petrosi ex . sculpitur. Finis anterior, est in receptaculo ad latus sellae

est ulnae.

Finis posterior, in angulo cujusque s nus lateralis. . tranfυersales, i ηrior A superiori lati & insignes, dextrum sinum petrosum inferiorem cum finistro conjungit, & qua cum iis coit, etiam cum sinu icavernoso communicat.

- circulares. duo in sella sphenoidea. Inter laminam interiorem durae meningis atque exterio rem ; sinus est persecti annuli similis, cujus anterior semicirculus ante glandulam pituitariam ponitur, media in sede semicirculi conveniunt. In eum Veniunt venae ossis sphenoidis, sellae equinae, glandulae pituitariae; uniuntur sinus cavernosi, petrosi superiores & iesu riores, occipitales antei tores, saepe traiis- , vel I. ---- cave Vir in utroque latere sellae equinae ad llatus utrumque, lamindi durae membranae externa, ab iinterna aliquo intervallo dissidet. Figura est fere triangularis ; latus unum facit nervus a quinto primus. Alterum tertius aut processus clinoidei ; tertium, ligamentum durae membranae minimum, quod ab osse petroso fortissimum, & teres, in processum clinoi deum fertur. Ea tota sede sanguis venosus continetur, cellulosa tela mistus, quem adferunt quatuor aut quinque venae loborum cerebri anteriores. Vena ophthalmica ab orbitae sede in eundem situm. se confert, inde ex oculorum cavea emergens, in labialem inseritur. In id receptaculum pater, sinus petrosus superior ; inferior .; circularis ia occipitalis anterior. In receptaculo carotis interna est, multo circumfusa sanguine, cumque ea nervus sexti paris Se inter- costalis.,--- orbitat se utrinque unus.

Omnes sinus communicant inter se cum snubus magnis, exonerantque sanguinem, in venas jugularcs internas, quae sunt continuae, cuna sinu bus latcralibus ; partem etiam sanguinis, tradunt in venas ;Vortebrales, per sinus occipitales inferiores ; por sinus orbitales, qui communicant cum venis angularibus, frontalibus, nasalibus, maxillaribus; per venas occipitales, etiam aliqua pars sanguinis aufertur. Sinus, Verae sunt venae & venarum more ex cerebro sanguinem revehunt, quod satis apparct ex earum

continuitate, cum venis jugularibus internis, &c

ir t

277쪽

Sinus sulcos, suis ossibus imprimunt.

Sinus non pulsant, nec agitari queunt, ob ardium nexum cum cranio. Sinus Vulnerati non fundunt

sanguinem subsulti m. Pro sectione triangulum curvilineum habent; altis venis sunt ampliores, ac robustiores. Sanguis facile ex arteriis, per venulas in sinus transit, quod injectiones clare demonstrant. Quia sinus cerebri in dura meninge sunt inclusi, majus iis robur inde accedit. Omnes venae cerebri, cerebelli Se spinalis medullae, absque valvulis sunt; sinus aliqui habent trabe culas breves, alii robustas, multas, latasque laminarum fimiles, ex dextro latere in sinistrum transeuntes, decussim positae.

Sinus etiam in medulla spinali observantur, de quibus alias dispiciendum. his sinubus addi debent ; sunt autem

venae minores inter sinus, externasque venas, mediae,

per aliqua cranii foramina egredientes, uti sunt vena ophthalmica, mastoidea, vertebralis ; cx pericranio iaexterna verticis regione, a venae temporalis ramo,

per ossium parietatium foramen ; in sinum longitudi. nalem falcis, aliquae se immittunt ; vena durae membranae praecipue, per foramen ossis cunei formis, in pterygoi deum plexum se confert; alia ex sinu cavernoso, & a dura membrana; vena tympani in fossam jugularem, &c. tilitas sinui r sinus, amplitudine reliquas aeque grandes venas potius superant, hinc possis concludere, naturam tarditatem in sanguinis reditu qua sivisse; refluxum sanguinis venosi innixu D inspiratione violentiori, aliquo modo moderare probabile

est.

Multae sunt vite sanguini venoso de cerebro redituro, ergo non mirum est, Vinculum Venetis jugulari injectum, nullam noxam inferre, neque somnum fa

cere.

Ex tarditate sanguinis in sinubus, coagula produci, in apoplexia, cephalaea, epilepsia, phrenitide, soporosisque morbis, frequenter observatur. Ex congestione visae sunt rupturae. Umphatica, seu aquosa Vasa cerebri, passim citantur a multis visa fuisse ; nuperiore S autem, praecipue Hexu sonus, Hunterus, Cruyksian k, omni adhibita industria, negant ca se vidisse; in dubio

ergo relinquitur haec quaestio, donec satis iteratis cxperimentis, melius constet de hac re; praecipua eorum objectio est : quod nullae intra cranii caveam, glandulae lymphaticae reperiantur, quales a ductibus lymphaticis, non longe abesse solent; ti ab iis sancitum est, quod omnis absorptio aquosa fiat, a solis lacteis & lymphaticis vasis, non a Venis, quarum officium in totum diversum sit, a munere frestematis absorbentis, id est, lacteorum & lymphaticorum vaso

rum.

Egregii hi viri nimium novitatis studio addicti vel

amore propriae singularis opinionie, errasse videntur.

plane excludendo absorptionem venarum sanguine Rrum : nam multis experimentis mihi constat, venas sanguineas in toto corpore, absorbere particulas Vo

latiles, salinas, mere aquosas, vel valde se rosaS, quae non inveniuntur in veris vasis lymphaticis. Vasa lymphatica attrahunt lympham coagulabilem non particulas salinas, volatiles, neque valde serosas vel mere aquosas. Itaque venae minutis limae sanguineae solae, attrahunt L absorbent particulas volatiles, valde serosas & aquosas ; vasa aulcm lymphatica e X-cipiunt solummodo particulas crassores, densiores

firmiores, coagulabiles, glutinosas; sed plura de his in Physiologia nostra. Glandulosi inveniuntur equidem diversi generis

glandulae, iii utraque meninge.

Ad falcis nascentis latus, in superiori cerebri facie, sunt durae, rotundae, Verrucarum similes, acer-Vatae ; reperiuntur plurimae, in tota longitudine sinus falei formi S. Aliae solent insertioni magnarum venarum ejus

sinus accumbere.

Aliae molles D albae sunt, pinguedini similes, quae passim in pia membrana reperiuntur; eas Ruyschius pro adipe habuit. Glandulas agminatas in fine anteriori tentorii cerebelli Halle rus vidit. CI. Albinus nullas glandulas durae membranae tribuit.

Caeterum, quoties albae sunt glandulae, & molles, nihil cum conglobatis similitudinis habent.

Utilitas earum nondum cognita, nec ductus excretorii inventi sunt. Nervir in dura membrana nulli adhuc nervi sunt detecti; nullum vestigium inventum, cum dura mater, ope siphonis Woliliani, in laminas separeretur. Arachnoidea membrana : telae aranearcin similis, diaphana, tenuissima inter duram & piam matrem posita, cerebrum, cerebellum, medullam oblongatam

spinalemque circum vestit: quod flatu facile deis monstrari potest in medulla spinali, ubi intervallo a medulla distat, & toto pede longius, quam medulla

producitur.

Apud Via disium ejus membranae prima vestigia reperiuntur, lucidam membranam & robustam dicit, cujus ope anterior medullae pars, cerebro nectitur; posterior cerebello. Andreas Laurentius, quando piam membranam duplicem dixit, hanc forsan intellexit. Subsesntia arachnoidcar: ex tenuissimo textu filamentoso, sine vasis & nervis constat. In unum continuum involucrum extenditur, non

descendit in sulcos gyrosque cerebri, sed a jugo, ad jugum, pontis modo insternitur; fissuras majores conjungit, a dextro hemisphaerio in sinistrum tra-je ista, se & amplior, medullam spinalem continet. Quando flatus per vulnusculum impellitur, tunc

i K surgit

278쪽

surgit de pia membrana & tumescit : ci tamen percellulosa fila revincitur; ejusmodi etiam cellulosa Interius, quam Arachnoidea, juga opposita cerebri in gyris revincIt. Per tenera sita cellulosa, cum pia matre revincitur, ab aqua suffusa, latae laminae integerrimae separari possunt. Non potest haberi pro piae membranae lamina exteriori, quia sulcos non subeat, & multo longius descendat in medulla spinati: nec velamentum quod ventriculos investit, nascitur ab arachnoidea. Multo evidentior membrana haec est, in specu vertebrarum, quam in encephalo, S: a pia meninge evidentissime diversa, aquola pellacens, sicca, laxius Pirae circumposita, neque adhaerens, multo longius producta; in ima parte medullae spinalis, in superficiem durae membranadi interiorem continuatur. Pia mater, seu meninae tenuior est verum & proprium cerebri involucrum ; componitur textu celluloso subtili, pellucido, paulo tamen densioris ramos Plurimos venasque recipit; arachnoideae subjicitur ;cerebrum per omnes grros ac interstitia, cerebellum, medullam oblongatam & spinalem, ubique obdueiti Omnes gyri suam habent piam matrem, sulcos cere . belli subit, si Turasque; singulos nervorum lacertu-los tenerrimos, undique vestit. Per suos anfractus & duplicaturas, essicit plurima isepta, quae se demittunt, in rimas, fissuras, circumvolutiones, strata, ac interiora medullae. Cerebro intime adhaeret & durpe non connectitur aliter, quam per venas, quα sanguinem ad sinus vehunt. Vasa numerosissima accipit, ob ca vascula in cς- rebro atque cerebello, v et pia meninx, in stranga-gulatis, apoplecticis, &c. Nervi nullos nervos accipit, hinc nec sentire vi- .detur, nudata pia mater, butyro antimonio tacta, . animal se non commovit. Usus mollissimum viscuς continere, firmare, Vasaque ortinare. Vicinas passim partes cerebri continet; cerebrum cum cerebedo jungit; cerebri lobos inter se, cerebrum cum ponte, cerebellum cum pon

te, hunc cum medulla seinali colligat.

DE CEREBR O, in specie.

. Cerebrum est tota illa mas a mollis D candicans, Homo omnibus animalibus, praestantia simctionum in cavitate superiore cranii, quae dicitur calva, est- internarum L multitudine antecellit, ita & cerebrum que inclusa inter duas membranas, duram nempe & obtinuit, proportionaliter amplissimum; cujus dimiae piam men ingem; incumbit orbitalibus & cunct- diam magnitudinem non adsequitur bovis maximi. formibus ossibus D tentoriis. Proportio autem cerebri ad corpus, in tabula se- In omnibus animalibus, qui habent caput & ocu- quen i notatur. los, cerebrum adest; ubi autem hi desiderantur, abest. ANIMALIA.Pondus corporis

Cerebrum. Ratio ad corpus. Authores.

--ψi al as

Idem Item adultus, II

Galeus piscis, as

K di. Testudo terrestris,

321 - 156 Poeteti.

I. - 23o

i ad is , i ad 8 8, i ad 5

Item s

Item

279쪽

Cerebrum. . A NIM ALIA.Dromedarius, Equus, Item νδε sinu Cervus,

Capellus, ovis, Lepus, Cuniculus, Mus domesticus, - vulgaris,

Gallas vulgaris, Passer, Canari ensis, simiae, Pondus corporis. Quota pars.

57 1 364

B ou. Inter animalia homini esse maximum cerebrum ab omni fere tempore scriptum fuit. Simiae minores ete animalia minora, videntur ii bere majus, at macilentae sunt. Adipis in homine rationem habere non oportet, qui non sit inter partes corporis animalis consistentes. Tam humida est natura medullae corticalis, ut exhalando perdat Nn aut Ixo partes millesimas, aut sui ponderis in vacca. In fetu vaccae 8693& 8322. Manifeste fluidum est in fetu cerebrum, serique simile, tamque humidum, ut ex mille partibus, amiserit exhalatione 8so, 81o, 8 3 partes in cane, Per experimenta Hambergeri. Cerebrum paulum durescit aetate & per morbos . A spiritu salis in massam lacteam resolvitur cere-hrum, e contra a spiritu urinae, cum, spiritu vini tinitri misto indurescit, ut scissile fiat ; hoc Frederici Ruysthi L fuit inventum. Cerebrum in aqua fundum, petit, ratio ad aquam est ut io 3i8 ad Io OOO. Cum aetate levius fieri notavit inhelius. Idem cubus recepit cerebri junioris 6 grana, cerebelli 63', ad ultioris grana 6 . Cerebrum constat duplici substantia, quae vocantur,

in cerebro sita, in medulla vero spinali est exterius. a. Corticalis seu cor ex cerebri, est coloris subcineritii, vel grisei, mollioris consistentiae, in cerebro exterius apparet, medullarem substantiam ambit in star corticis, eique arctissimo adhaeret ;. in medulla

spinali observatur contrarium. Dimiditur, tota massa intra cranium contenta, intres Partes, nominanturque 1. Ceretrum, proprie sic dictum, magnum. aia Cerebellum, seu minus cerebrum. 3. Medulla oblongata, quae ubi cranio exit vocatur me ulla spinalis, ex DibuS. Oriuntur nervi omnes, eorumque ganglia. Partes cerebrum constituentes sunt : Integumenta, membranae, substantia corticalis Mmedullaris, Vasa, arteriae, venae, sinus, . lymphatica, glandulae, nervi, &c. . Considerandae sunt figura, mole S, pondus, forma, substantia, . fabrica, situs, regiones, nexus, qualitates particulares, usus, &c. Figura cerebrum universim consideratum aliqυ id elliptici refert, sed. valde irregulare ob inaequalitates

suas.

Molesi homini fere est maximum, uti patet e Ntabula annexa, ratio ponderis cerebri in fetu est pene quadruplo major, quam in homine adulto. Pon tis di in adulto homine a libra una cum semissa ad libras quatuor I ultra observatum est. In foetu librarum octo, cerebrum fuit unciarum quatuordecim ;. quod est in ratione corporis i ad is . Cerebrum majus est cerebello in varia ratione ut 9 ad I ; cum cerebrum in puero nuper nato fuerit unciarum quatuordecim, cerebellum fuit suscuticis.

id est, i ad 97

280쪽

De medullari Cerebri S J antia.

Medulla cerebri alba, mollis est, tenacior corti ν

eidue sublesta, firmior in hominibus sanis non Μ

. - Qviam, ut in insa

Nunquam, Iam&e. ''in physicis primum sido, habenda, iis quae

sensus docent, D non qui fallax imaginatio invenit,

ut quae fa pius mater est errorum. In examine ergo structurae cerebri L nervorum, sensus tam nudi, quam armati, nos edocere debent

de veritate, quanquam forte pauca sint, & in susscientia ad explicandas eorundem sunmones, tamen uti ultimae fines rerum adhuc non visae sunt & forsan semper latebunt, satius est, ingenue fateri, artem non eo venisse, ut omnia mysteria intueri licitum sit; melius est nullas potius, amplem hypotheses, quam incertas sensibusque plane contrarias recipere. Cuicunque statim in sensus incurrit, substantiae corticalis & medullaris cerebri differentia, tamen ea, ope exquisitis limarum lentium opticarum, reperitur nulla ; quippe utraque substantia, detegitur constare, immensa plane multitudine globulorum, qui inter se peculiari quodam ac elastico nexu cohaerent, nec adeo ab invicem separati sunt, uti globulos sanguinis rubros, transparenti sero innatantes, videmus. Quando mole cula substantiae, seu corticalis, seu medullaris, cerebri vel cerebelli, supra tenuissimum vitrum ponitur & complanatur, ut apte pelluceat, tunc ope selectae lentis opticae detegitur esse, quasi puls ex innumeris globulis constans, quorum globulorum nullus motus, nullus natatus observari potest. Si illi moleculae guttam aquae superstilles, ut humectetur magis ac diluatur, tunc reperies quidem, hinc inde exiguos pulpae flocculos separatos, sed omnes ex pluribus globulis adhuc cohaerentibus constantes; & raris sinum quasi est, quot unus alterve globulus solus, aut cum uno alterove socio conjunctus, a pulpa reliqua separatus in aqua natet: aqua insufficiens est ad diluendum aut debilitandum globulorum illorum vinculum. Sed neque hoc potuit praestare, diuturna licet maceratio ; flocculi enim qui per tres menses & ultra in aqua macerati fuissent, nihilominus tamen non fue-Tunt, resoluti in suos globulos, sed mansere coliperentes aeque ac prius.

Quare videntur globuli illi non moveri a cerebro

per nervos ad totum corpus, sed manere perpetuo suo in loco ad vicinos adhaerentes, non quidem intercedente aliquo glutinoso liquore, sed tela cellulari tenuissima ac pellucidi Tima, quae sit propago sepi

mentorum membranaceorum a pia matre productorum, vasorum substantiam, tam corticalem quam medullarem, abunde l)erreptantium. Hac itaque subtilissima cellulosa tela, globuli illi medullares dicendi,

non solum inter se debite colluerere, verum etiam nutriri videntur; siquidem omnes corporis partes nutrimento indigent,

Quod nunc globulorum structuram concernit, de ea per micros copia etiam exquisitissima, nihil certi statui potest. Figura non exacte sphaerica, sed irregulariter rotunda gaudent, nec plane omnes ejusdcm magnitudinis sunt, sed differunt nonnihil, etiam eodem in

loco. .

Ad id tamen in examine, tam figurae quam magnitudinis globulorum, attendendum esse videtur: in quanam distantia lens ab objecto locata sit, seu in quonam foci gradu examinetur 3 Si enim lentem approximamus globulo, is dum primum in conspectum venir, apparet in magnitudine multum audius, quamvis adhuc multum obscurus, refert autem discurn, utcunque pellucentem, tenui margine umbroso circumdatum; quando postea

magis accedit lens ad globulum, minuitur ejus magnitudo; discus pellucidus minor sit, L margo umbrosus illum circumdans, crassior redditur & globulus clarius cerni videtur ; si adhuc magis cum lente approximamus, disparet in globulo medius ille ac pellucidus discus, totusque globulus fere opacus redditur, quem tamen aliquis pellucidus limbus circumdare videtur ; si adhuc magis cum lente ad globulum accedere tentamus, omnia obscuriora fiunt, & globulus antea opacus qui fuit, videtur quasi in plures, sed valde obscure dividi; postea ulterius continuo accedendo cum lente, disparet penitus totus glo

Nunc quanquam ea distantia prae caeteris eligenda isit, L pro vero foco habeatur, in qua globulus claris- sine sititur, tamen etiam reliquae distantiae vilipendii nequeunt, in quibus, quamvis globulus in toto obscurior appareat, sunt tamen globuli Particular, quae tunc melius in sensus cadere possunt, quia omnia iglobuli punista eodem tempore, aequaliter a lente di iatare non possunt, adeo neque in dubito soci gradui constitui, qui ad distinctam visionem requiritur.

Ut tamen omnia, successive in sensus cadant, rectiusque de tota globuli figura, judicium ferri possit,

oportet lentis distantiam nonnihil mutare, jam approximare, I rursus elongare, ad quod praecipue, iii

minima lens adhibetur, valde accurata machina, cochlea exacta x delicet requiritur.

Comparando globulos medullarcs cum globulis san--4 guinis, illorum ad hos ratio est, ut unum ad octo, ita ut globulus ruber sanguinis, sacile octies & pluries globulum medullarem superet. Medulliaris nervorum,obstantia reperitur similis ea, quae in medullari & corticali cerebri substantia adest, cum differentia tamen, quod globuli substantiae medullaris nervorum, non tam promiscue jacti videan-

t uiri a

SEARCH

MENU NAVIGATION