장음표시 사용
11쪽
sponsus affert hoc modo inibuscunque justitia Dei imputatur, illi
de gratia: salute aeterna certi esse possunt. Atqui sidelibus c. E. Majorem ponit extra dubium, Minorem occultat in his verbis: De Aon bo te mihi , iustitia ili Argumentum a desponsationis perpetuitate 3 Cnstantia initur poterat excipere afflicta anima, sed qualis haec st talite G:rtitudo' fori ieria non est, sed lubrica, sed inconstans igitur aliud argumentum insinuat.Q 'terno nexu cum Deo juncti est possunt, illisue gratia dubitandum non est, Atqui Deo de boni ari&c. E. IV. Arguimentum petitum est e misericordia desponsili is in quo iterum laret tacita occupatio Poterat enim quisqvam coitere:At indi in us ego meritis destitutus qui potero parti p esse arita iisque lancnssima conjunctionis Occurritur ergo his cogito ionibus per vocabula: T in min miseri,
cordia Desii racionibus: Dii Q uxta miseri chris iam Dei desponsantur, illis propter indignitatem suam de stati unionis dubitandum non est A: a Q. E.
3 3 1 cratior est d:cti sensus. Qui gratiam in .se de re obla Sensus dim itam accepi uri sunt variis a tri bonis Ac entur in quorum numero
illud quoque non minimum est, quod cum Deo suo propius uniti ei 'demq; modo ingulari mystico des o filius humanam carnem actum Durus spondeo, fidelibus relisssimam con unetionem, Mi dotem foro justitiam meam h. e. omnia beneficia ipsis parta quae si fide vera visca sibi applicuerint, jam ct
firmus ille nexus di a parte quidem mea aeternus erit. g. . Sed ut haec clariora fiant, paulo penitius inspicienda sunt textus nostri viscera, di singula j iis verba sedulo evolvenda. Id fiet hoc ordine uti Subj'etum desponsans. II. Subjectum desponsandum IlI. Spo ii alia ipsa 'V. Sponsi sponsaeque partes V. Desponsationis adjuncta experi id mus. - ρ. os e. Ut G ammatice textum resolVamus, opus non est carri omni diis ultate Eruenda potius mens est eo, quo diximus ordine. 6 2 PH lta quod subsectum estonsa attinet dubium non est,quin secunda Divinitatis pers in Christus .ilvator noster Ecesesiam alloquatur, eique artiorem Cunionem dis lubilem modo singulari &mystico spondeat. Neque tamen Pater Spiritus Sanctus ab istis spontalibus excludi debent, cum snt opus adeXtra adeoque indivisum peculiari tamen modo Salvatori nostro sieruntur,cujus incar 3 natio
12쪽
nationem ς non Involvunt, saltem tanquam standamentum prae Iupponunt. Sunt nonnulli interpre Liam, qui ter repetita desponsandi vo ce ad Satanis mysterium respici, tant, quoi inriti pia est conjectura ta improbari nobis non potest. B. Hseronymi alia tam uestiententia sc hic triplicem desponsatione in cinii Abraham ante legem,
cum Mose sub lege,cum Christo post legem factam intelligi, quam
sententiam argutam o frivolsci appellat Stainus. α Ipse vero, Mi aliqui nostratium per repetitione ut istam foederis myttici certitudinem innui existimant ieri is dubitandi locus relinquatur. Non desunt etiam, qui haec ad desponsationis mysticae modum, hunt, quem triplicem esse volunt, cum sponsus incarnatus carnem sibi nostram copularit, cum passione sua summi amoris pignus obtulerit 6c
in Pentecoste largissimis Spiritus S. donis obsignarit. β Sed iii a
scopo plane abeunt, a quo longius etiam recedunt udaeorurn M2gistici super hunc locum, ut David Ninichius, qui haec ad tres captivitates gyptiacam, Babylonicam Romanam refert A barba ne luero in hunc locum tres habitationes, Mosis habitaculum, templura Salomonis templum Zorobabelis interpretatur.
thiorum Episcopi in cant. Cant. Tom. L Biblioth. Patr. in Cant S. II.
II. Subie λα Subjectum soni indum e voce TIUI simul innotescit. Inctum cyon Hebraeo suilixum foemininum reperitur, ut populus Israeliticus instar saviam in ulteris sponsae sistatur. Antea de Israelitis in plurali nasculino locut fuerat, hie foemininum adhibet sub quo uirili Ecclesia Christi ac unusquisq; fidelis intelligendus est Cum enim addit: Deso ob te mihi ins orion obscure indicat Subjectum desponsatio m n ysticae omnes illos esse,qui vera: salvifica fide oblatam sibi gratiam apprehend.int inod Ecclesiam visibilem hic tantum intelligit Pecanus, sci)ex alio errore nascitur , qui refutari facillime stet cum fideli Christi anima saepius, ut r'sa inter sentes, lateat, omnique e X terno Ecclesiae splendore destituta sponso tamen suo adhaerescat. viij bet ergo fidelis promissi hujus particeps est, licet non visibili modo, ut Catharina Senensis illa, quam claustro inclusam accelli se Salvator,
eique coramin conspicue sponsi fidem dedisse satis lepide fingitur a
Pontificiis. B Cui tantum fidei habemus, quantum Pontificiorum
fabulae, in monasticae vitae decus excogitatae,merentur.
13쪽
tum sentent: ae, varum pii puas ad quioq; capita revocamus. Alii sanai Aenim si volunt summum Dei amorem in genere exprimi quo suos complecti, bonorumq; mni ucia part stipes reddere velit: α Deinde
. I alii specialius amorem ad populum Judaicum restringunt, ut perci sponsationem denotari putent receptionem populi tarnicarii gratiam prioris i Dederis continuationem spiritualem si A quibus III non aliena est eorum sententia, q. de temporibus post captivitatem bylonicam eae tum erplicant, ii per sponsalia intelligunt reducti nem captivorurn ex angustris in patriam γ' IVPNostrat turri alii de incarnatione locum accipiunt sive nuptiis personalibus ἡγουcum assumpta carne, qua me iante nobis etiam, ut ita dua, propin 'quo affinitatis gradu junctus sit, Alii tamen V)de gratia Evangelii exponit l, obolita V. Tin sublatis umbris legisque ceremoniis a Inh s opinionum divortiis dicimus Sententia prima de amore Dei generaliter ustem vera est, non tarnen sic emphasis vocabuli deston. fandi exhauritur. Neque enim synecdochen specie progenere hica noscimus, ut per desponsationem qualemcunque arctam conjunctionem mobligationem hic intelliga inus, sed singularem illam copulatione iunionis myilicae, ipsa conjugii corporalis copula arctiorem docente Paulo ad Eph. V. Secunda sententia locum obtinere non potest. Nilnis enim clarum est e toto capite, non continuationem rapti foederis Synovutes edo promitti. Hinc ot ponitur priori pacto=;ttion ιι
lescere debeat. Accedit vis verbi 'm ' quo non redintegratio conjugii,sed nova sponsaba significantur. At enim vero si maritus a dulteram conjugem in im trimonii fidena recipiat, non dicitur earn sibi desponsasse, sed denuo cum ea in gratiam rediisse. Sententiae tertiae judaizanti Otus textus reclamat. Nam quod hic promittitur vinculum, novis r est, si a rituale usi, scilicet in fide consistenti non in rebus corporalibi is, imo aeternusnest uvaeo in n. a ad eductionem e captivitate Babylonica applicari nequeunt. Quartae Sententiae ita indistincte connideratae quo minus assentiamur, plures causa sunt. Praeterquam .quod de nuptiis personalibus vestigia nulla in b. lite iaris extent, cyriic etiam textus non patitur praecise de incarnatione
intelligi sponsalia Loquitur enim propheta de ejusmodi sponsili4 bus, iures de .nquam medio coalescunt , at assumptio Hum Nau
14쪽
nc stram Edem nod praes opponit. Ultima Sententia asse summeretiar c. hic novum conj. gium novamq; desponsationem in Evangelio ei Christum faciam indigitari, non quod in V.T suo tunc uerit Euangelium, aut ad fideles non spectarit, sed quod novi insularis in N.T. modus accesserit qui in V. T. piae dictu erat, non exhibitus, nimirum ut supra dictum et , me L Ante incarnatione filii Dei, pei quam adventante corpore, . . umbrae abolitae sunt, .il Ego ilius Dei mediante incarnatio te mea ut λανθρωπG te nubi desponsabo in conjugium verum, si Oximium arcti ibinum, sed aiysticum spirituale. Ita mihi praeivia Magni f. Du.; aeses in Comm.1 Sto in Hos eam, qui ut lucem publica iri aliqva ideat, nox plures me cum desiderare.
Si plurimi nostratium tam Peterum Uriam rccentiorum. Vid.intery
fidelibus cernuurnDHua quaedam
si is se vindicantur: De hoc quide, quam dotem allatorus sit, de illa vero quomoda dotem a ci cre debest sponsi partes pr: mi intuebi
ubi incisita copuia specifixativa, . d. in spec rivid: et bae meae parte erim , haec tibi doti confram. Ver una quid sibi e ut haec Verba:J ista misericordia, rio in una et interpretuo sentent sponsam referunt haec verbaJudaeorum Ma-ciliri, e. Ecclesiam in qua viguerit judiciato ustitia is c. sed cum discrimine,
inmer: a Patri r harunt, alii vero
rosteroetum hic significari putent QR omo ID. Vinychi, 1 HI .l ontificii etiam coli munire intx: Egunt vivena regulam socnsae rascit Pi m,s d c γpsic dis . cibus non conte Atiunt.Vi- aut ut ipsi.Calvitiis ni tum, q: sint diversae opinio te, iiiii Vod olerumque de virtutibus Ec Pp pr ive de integritate ac recti tudine faedem interprςtemur. Nostrates tem logi desponsi partibus commons ex hacvetba accipi MD , sp gj stiri Christi meritoriam intelligi in quantuli' pro discrimen vocabulorum,oaulum discrepant Accuratis ut i Mihi ua usa verborum distin- citio,
15쪽
eso, quam tradit Magni f. D n. Praeses in tractatu id trudato, cujus vestigia seqvi sanciuria mihi semper erit. Ita autem ille: Omnia ad articulun justificationis pertinent, quippe in quo revera desponsatio inter Christum ridelem hominem sit si tamen aliquatentis placet distinguere, ostitia erit jussit 'shristi, quae nobis imputatur,f diciumvero abs tutio judicis vi uuitiae illi gnatia donans gratas justitia. misericordiis causa impulsiva interna rnotus misericordiae, ut gratis donetur justitia in judicio. Hactenus ille. Sponsepartes descri
& desponsabo te mihi in fide cognosces dominum dZ quidem ad quem referenda sit r' num ad sponsum vel sponsam, non una interpretum mens est. Plurimi eam pro fidelitate Dei in promississet. vandis accipiunt. Alii de si de hominis explicant,cum hoc tamen dias elimine, ut aliis quidem fides illa sit actus vel opus meritorium alii assit notitia renim Theologicarum. Sunt etiam,qui fidelitatem hominis erga Deum intelligunt, h. e. constantiam ierseverantiam hominis in faciendis illis, quae ipsi sunt a Deo praecepta.Nonnulli utriusq;tam sponsi quam spons aer IzNh .constantiam&fidei ita ternjungunt,quod utrinque foedus sincerum4 sine suco esse debeat.Nobis dubium non est,quin de sponsae fide textus loquatur,eaq; nihil aliud est,quam fides justificans, quae beneficia sponse oblata omnia sibi salutariter applicat. Atque sic est optima connexio verborum euua versu antecedente, ubi Sponsus a parte sua justitiam, judicium gratiam & misericordiam quasi in arrhabone vinculi conjug dis offers a sponsa vero nihil aliud exigit quam fide, tua velut manu dona illa justificationis apprehendat. o modo etiam Habac I .na crisini tu frustra contradicente Calvino. α)Haec sitis describitura cognitione Dei, dum ad litur: Et cognosce, Dominum Ua enim hiecopulativum potius est quam c Dis,ut cognoscas. Est enim pars si- de justificantis notitia, cujus solius mentione facta saepius tota si dea
cum assensu si duci innuitur,sis LIIi,M. Atque sic non sine emphas
cognitio copulatur cum verbis antecedemibus, Desponsabo te hi
in fide qua fide cognosces Dominum, id est , non per coecam fidem me tibi desponsabo sed per veram Talutarem, quae notitiam λαν- Seue, 9 includit.Hic vero notatu digna est descriptio , quae
tota quidem fidem hominis justificantem indicat, sed distincte ponie
16쪽
eausam ess cientem tactum sortva 'em. Scilicet in illis verbis: Desponsabo te mihi in fide, innuitur origo fidei, quod eam hon; o non ex se habeat,sed a desponsante tanquam causa essiciente accipiat. In hiis vero: Et cognosces Dominum exprimitur actus fidei sol malis, nempe apprehensio ipsa, seu cogi uti gratiar in Chrasto. Is enim fidei nostrae objectum est atque ita se hova, de quo dicitur Et cognosces Jehovam, non excluso tamen Patre δ: Spiritus que in in Christo possidemus. o Calvin. i. Ac Pornonm V philosophantur, infide, h. l. per Evangelium, ubi amplectimurgratoitas Dei promissiones, illudnimis argutum est. Ego non dubito inisse dem set Igenda Ausabilita, eae firmitas. f. Inter adiuncta desponsitionis referimus foederis aeternitatem. Dicitur enim Σο , ' i' Σ; N fine sponsabo te mihi in aeternum.
Non desunt, qui hanc vocem non de ipsa aeternitate, sed longe temporis tractu intellecta volunt, c/ptivitate Babylonica usq;ad Chri stum; Sed rectius insist itur propria: priniariae vocis significationi, qua vera sine fine duratio exprimi ut plurimum solet. Quam sententiam juvat comparatis inter foedus prius domini cum servis ictum,
Vm biss in inter hoc pactum sponsi cum sponsa initum. illud quidem ad certiuisis Ad tam temporis naensura durab 't,h vero perpetuum planeo aetern si cris est.Non tamen hic audimus Calvinianos, qui artei nitatem hujus foederis male applicant ad perseverantiam sanctorum, ita colligendo: Christus cum anima fideli in aeter ou se copulavit. F.renati nec fidem amittere, nec gratia Spiritus S. excidere possunt. Quamdiu enim spirituale conjugium irruptum manet, ἀπ diu& fidem ripiritus S. gratiam residuam esse oportet Iam vero illud aeternum est. E. Respondemus enim si desponsati . non illam ex parte Dei, jusq: intemtione esse quidem aeternam; neqVe enim quicquam illes mittit,quo minus inuisse lubile illud vinculum pers stat a vero a licet Christus se in aeternum sponsce suae Obstringat non tamen absolute, sed conditio nate illud fit, sub conditione fidei Deson bole mihi in fide, quod si hoc reqvistuma parte sponsae cesset, quid mirussi ipsum se dias rumpatur in emadmodum enim es vita communi arctissimum matrimonii inculum dicet usque ad finiuii vita contrahatur,
nihilominus adulterio coaemisso dicti itur, ita hac spiritualia
17쪽
unio per pilam tale ad literium rumpi p. est. Unde potita 'ontra
Calv. ni an sexta ocloco argu menta inur: in dulteri uiri co Ti Littere
ponunt ili conj0gium spirituale iccivere poli uiri, rq i renati. E. M or firma Minorem probat totum caput secundum Hobeae, unde textus ni ster da sumptus est. Et porro in vincultim pici tua te rum-vunt, illi fidem amittunt. Atqui renati saepe c. E Majori connexio si biconstat quia in fide sponsalia mystica contrahuntur. Minorem probo M. mortali peccato se pollunt, illi vinculum sociaἰerumpunt. Atqui saepe renati c. E.Minor lique tegum plo Davidis,
Latonis&c.Pontificii itidem voce aeternitatis abutuntur, letiferentes,
Eceses visibilem in fide errare lachristo separari non post , cum sit in dissolubili nexu cum Clitisio conjuncta ; sed di illi ex his, quae digi, refutari facile possunt. Praeterquam enim quod de Ecclesia visibili nihil habet exitis,aeternus vocatur ille nexo Ron' o temperita sit a parte nostra, sed quod esse debeat ut alia taceamus. Verum nos hic contra Pontificios feliciter tuemur; foedus illud desponsatio nis mystica cum fidelibus ictum parte Dei omnino firmum 'stabile esse, ad quod semper, si forte per peccata exciderimus, per poenitet tiam regrcssus detur. Non enim per poenitentiam tanqua se . m iri lam,ut isti loquuntur, novum cum Christo foed=initur, sed idem foedus in Baptismo ictum a nostra parte peccatis interruptum rediategratur. Dicitur enim in textu nos sibi despontare meteternum. Ita inter scyllam charybdim media via nav3gamus. io Ad desponsationis adjuncta nonnulli etiam referunt cognitionem Dei,quae ipsis non est actus formalis side justificantis, sed illius consequens intelligunt vero cognitionem practicam sensum videlicet jucundissimum, qui ex unione Christi cum fidelibus fluit,
ut quasi in effectu cognoscant Deum sibi praesentem ac propitium esse. Ita putatu continuari desponsationis metaphoram, ut effectus subjungatur Et cognosces viro tuum in hac unione, id est, senties, quam probe tibi unctus sit salvator tuus qua explicatio tolerabilior tamen est,quam aliorum detorso,quibus vide haec cognitio etiam consequens est unionis mysticae, sed ita agnitionem heo retiis cam intelligant h.e. notitiam side articulorum fundamental tu,quae
Lemum ut illi volunt, gratiosam spiritus S inhabitationem conse
quatur.QVas qui prius fiat sponsa Christi,qram sponsum agnoscat,
18쪽
ficiens principa, si deson fationis
insicae.& fidem habeat ante fidem.Dici emi a Propheta post sponsalia tun
demum cognosces Dominum. Unde etiam hanc prox in in conversone haereticorum inculcant,ut prius ad mores pietatis studia formentur,in, o donorum Spiritus s. atticipes si .nt, deinde a tera, quae fidem spectant, sponte secutura. Quae pernitiosa es doctrina, omnern diffensum undamentalem inter nos&adversarios eae citi. dens&universalem quanda fidem nobis fingens, quae mesa est ignorantia. Aut nimium fallor, ut hoc pacto sub pietatis umbra sit syneretismum grassamur, quem lii per unionem dogmatum moliti sunt. Nos vero antem Olmam articulorum primari Ofurr lamentalium desponsationem Christi nullam agn s latus, me nostro regia contrarium urgemus, tibi medium desponsationis nysticae non bona opera esse docuntiir, sed fides eaq; non coeca, talis sides per quam Iehovam certe cogno: camus. Non tamen negamus hanc ipsam cognitionem csse augmenti m/joris capacem, ut fideles magis magisque deside, in fidem, ad verita: em lenitiorem dogmatum ii telligentiam ducantur, ut qui lacte hactenus nutriti eram, blidiori cibo
frui possint. De quo fide augmento si quis accipiat cognitionem
f. i. Vidimus hujus dicti se a sumis genuino verborum expo- stionem, placet ulterius ejusdem ductu Desponsationis mysticae actum juxta causas di momenta singula paulo altius pensitare, sed tamen ita, ut velut in tabella omnia quam brevissime complectamur. Dr Causa essciensIrincipalis destonsationis re sic Deus est Pater, Filius & Spiritus S. Est enim haec desponsatio , ut supra indicatum,
opus ad extra, adeoque indivisum& commune omnibus tribus divinitatis personis, quarum trium, ut una est et sentia, ita ἐνεργεια ac operandi virtus una. Quale fundamentum inter repetua desponsandi voce nonnulli petant, superius i. seeu dictum est cui non tam innitimur, qvam aliis scripturae dictis, uti unio mysica, cum qua secum dum rem coincidit desponsatio fidelium, toti Trinitati tribuitur.
Quo ipso tamen ordinem personarum lappropriandi modum,
aliosque respectus personae desponsantis non Sc ludimus. Etenim ratione termini re unionis ad Christum refertur mystica desponsatio,
quippe qui ad hunc actum non scissc tantum , sed stireminatipe
19쪽
ωm do quodam intimiori concurrit. Hinc paterin Spiritus s. : nsacris Interis nolle ibonsus non vocatur, ne que nos Patris aut Spi ius S sponsa dicimur, sed solius Christi sci Dubium etiarn non est quin secunda divinitatis persona in nostro textu ipsam simul ο αρου ea-α,&consubstantialitatem innuat,qVae inter ipsum hominesque tunc temporis adhuc futura erat, jam vero ita intercessit, ut ossa de ossibus
ejus dicamur, h. V. 7. Rationeprincipii vero unitionis Patri competit hec eadem cito licet aliis verbis enunciat Joh. XIV. Es LII. 22. b. S irriui . vero ut totum sanctificationis opus ita haec ejus
species peculiari modo Mappropriative asserenda est. Unde stiria tualis dicit rci sonorio non tantum, quod spirituali modo, non carnali essiciatur, seu eriam, quod a Spirituri proficiscatur. Quemadmodula vero tota SS. Trinitas circa d sponsandi actum occuppatur, ita quoque sola media largitur ad desponsationem ducentia, perqVcea in nobis efficax est, ut nos sibi sponsam puram ac illibatam e r- mei. N que tantum efficit haec sponsalia, sed & virtute verbi acria, cramentorum scivat. Quicquid ergo in hoc amabili vinculo possidemus, id omne ipsi in acceptis fercndum est. α In secant. IV, L Matib. IX, T. TV, I. Eoc. XXI, a. ys. Matth NTII, a loc. XIV, 7. s.f. Causa meritoria dissonfationis mysticae Christus est cum satisfa Cis, mone& justitia sua. quam nobis in textu per verba:Cῖ'zzz p ta meritoria: Σ Σ offert. Ut enim omnia bona spiritualia, ita hanc destonsa- quoq; despo sationem nobis acquisivito velut mediator noster lux tionis πι- ta utramque naturam S di satisfaciens obedientiae tam acti, a quam sicae. passiva γ omnibus etiam hanc d sponsationem promeritu. δ licet illius actu ipso non omnes propter fidei defectum participes fiat. Extra Christum vero& in nobis nihil est, quod meriti alicujus rationem sustinere possit non opera bona, quantasne unque fuerint a re- is prosecti; ε multo minus naturalis liberi arbitrii vires aut gentilium cultus legi naturae conformes imo nec fides ipsa non tantum qua opus nostrum,sed etiam abstractives merito Christi son tra distincte considerata licet concretive cum merito Cluristi, quod apprehendit sumpta ad justitiam amputata dicatur,RO M. V. Notamus
hoc Meritum congrui&dispositionis ad gratiam desponsandiaeque hic exulare jubentur ac ne ritum condigni Et ut initium
20쪽
gratiae sal sc non meremur, ita nec hanc oc sponsationem aut
foederis, nisi conservatione .n ac pei severantiam. ὁ
III musa Sed quia meritum Christi pro test, nisi applicatum seu ap--ψbu prehensum, fides ille manus est,qua sponsum nostrum cum omnibus
mentalis beneficii excipimus; quete proinde desponsationis mysticae causa in- 'ruem m. strumentalis parte nostri dici potest. Expresse autem soricotextu sidet meatio fit, ut superius in Sect. Exegetica probatum est. Et alias ubi Christus s*onsae suae meminit, illam ut fidelem sibi mina haerentem deicribit. Nec eget hoc assertio aliis probandi subsidiis. De-λ0 satio haec beneficiu Evangelicum est. E.fide nobis appropriatur, I Cores, at a Petr La. foedus est. E. unica fide nititur.Rum. Vter tot. v tam pii itualem inieri, ut haec est in fide.c II, .Fido igitur est, per quam haec sponsalia coalescunt, non vero implicua utificiorum fides α)nec Calvin .illa peccatis mortalibus cum post bilis, si sed erat salvifica quae tamen in desponsationem influit, non ut actio nostra, is nec ut obedientia legalis, a sed ut apprehensio merit Christi, neque tamen,quia est apprenensio, ratione rei ap-urehenis Ut autem fide sola inchoantur haec sponsa a, ita sidetola servantur inem admodum enim justitia nostra .qua justificamur per
bona opera nec servatur nec augetur; ita mystica desponsatio.