Alphabetum brammhanicum seu indostar um Universitatis Kasi

41쪽

notatae signo, non aliam, quam latinam pronunciationem habebunt. Sint ergo notae prinnunciationis:

Pro Tenuihil. pro embaspiratis . Pro Palatinis Pro assibus His praemissis, Tabula Co sonantium simplicium hetessi

tuitur:

42쪽

liba ha 4cia. mi obiter notandum est , consonantes palatinasa da, g ba aliquando per da ali

quando per a sonori

43쪽

.i imen palatino retento, pronus clari debere, licet ratio, uti gula certa de hac re assignari non possit, Otumque ex usu

Ra et ara faber, lignarius ,

IS RI sepelire Notandum insuper, sit ram sigia quandoque Ja, nongia proferrici quod maxime evenire solet, quando cum aliis consonantibus copulatur, V A

44쪽

virgo nubilis ZAm apra, contemplatio, τ' Chii lar qua ex causs

Consonantes omnes in superiori tabula descriptae , quas Indosiani quinquenas, quin

quenas, instar cantionis ecbeant, congenitam habent v calem in quam earunta pronunciatio desinere debet,

sic proferendosa, ga cia c.; excipe Vbinon, quod exit in M. Hinc ut plurimum tot syllabasi dichione legere oportet, quot in ipsa inveniuntur conflanantes, dummodo non sint plures

45쪽

ad invicem copulatae,vel in cor pore dictionis non elidantur: hae enim ad unam, eamdemque syllabam pertinent . QuaMoautem consonans est finalis,

tunc earum remanente num

ro syllabarum, larumque d perdit voca em congenitam

re vocatur ista Eandit, id

est elisa quod in Medio dicti

ni non raro evenire solet. Le gem tamen de hac re gener lem vi , aut non invenies omnino Exempla habes in v

tum, in qua quatuor consonan-

res per se sola integram diisti

46쪽

hem duarum syllabarum esse mant, licet utrumque V k, scilicet tam finales, quam γdium elidatur. Ab hac elisionis regula ex cipiendae sunt consenantesin Ie quidem, sed signatae des per punisho anciar, vel ad dexteram punctis bisar a conn ratae priores namque in an, posteriores vero in a fortiteri prolatum inviolabili lege te

etae per Θsolas non syllabas modo, sed integras quoque

voces , ut vidimus, constitu

re possint nihilominus

47쪽

sand, id est simplices vocantur, quia simplici, unico apice es mantur. Si vero aliasve vocalis , sive consonans ipsi copuletur, quod feri debet saepissime , tunc vocantur Ad Uand non simplices. In his autem coniunci ionibus non easdem Indosiani sequunturi gulas , ac in Latini . Nos emim maiusque voςalis figuram nam de consonantibus insta' etiam si unicam cum aliis litteris componat syllabam Gnostram semper exaramus , si Vero Partem: tantum *ius

dem ., ut sequentia exempla exhibent: Vit -- perpe'

48쪽

tuus , lai frater, TUM custodire, in quibus vo calis, dimidia tantum sui parte consonanti Adiungitur hac perpetuliculari linea 7 Im de fit, ut quotiescumque inta eorum scripturis intergum alicuius vocalis charael erem sive in principio , sive in medio, seu in fine dictionis repereris, nulli consenanti eam debeas copulare quia tunc ex se s la syllabam constituit. En inxempla; asi originale a Rii similis, var

49쪽

pra, Ut bbai frater, in quibus vocibus votules T. f. A et

ex se solis ne consonantium unione syllabam antegranta observa hic obiter, quam cumque Vocalem cuicumque consonanti copulatam semper esse rectam, consonantem ro rectricem. Quid autem iit rectrix reei es, docebimus Fostea. At priusquam de modo copulandi vocales cum consonam tibus verba faciamus , pauca de iniuscuiusque consonantis Pronunciatione praemittenda

iudicamus

50쪽

1. V a. Est haec prima littera consonans apud Indos,

ex qua Alphauerum Ulso nomen habet aequivalet no-sro latino, vela ante a , nec ante , Me suam, ut apud nos, pronunciationem mutat, sed

eodem modo hia, e fit. o. u.Profertur , ut Arabum II. π M. Haec litteri apud Latinos non habetur id que aliter, quam per AE,

ων, scilicet fisa , pn potest exprimi , nisi dicacuus , quod