장음표시 사용
21쪽
mo suo fecisset satis, in Galliam trajiciens, Parisiis in eollegio Montis Acuti larem fixit; ubi in Ιiterarum humaniorum atque Philes hiae pariter studia, sub auspiciis viri clarissimi Joannis Boulaci ' incun
here perseveravit: ibidemque consueto tempore transacto, Magistri in artibus liberalibus titulum promeruit. Post haec Τheologiae studio animum adjecit, in qua tantam nominis famaeque celebritatem sibi adquisivit, istius ut facultatis, eadem in universitate, Professor designaretur d, Hac in academia auctor noster cum Philosephiam tum Τh ΟImiam complures docuit annos, adeb ut doctissimis seculi sui viris haud immerito adnumeraretur e . AN No demum MDIX. S. S. T. Ρ. in Sorbona, primario universitatis Parisiensis collegio ), cohonestatus est titulo. Dum hoc munere fit geretur, commentarium in primum atque alterum Sententiarum librum Publicavit, quem Georgio Hepburno, abbati tunc Aberbrothiensi, exque secretiore Jacobi, ejus nominis quarti, Scotorum Regis concilio uni, dedicavit. Hic patricii primi Bothueliae comitis patruus erat: qui cum plurimum apud Regem gratia polleret, summus postea regni thesaurarius atque S uorensis quoque episcopus creatus est, ac demum
in senesta illa ad Fluidonem pugna un, cum domino suo Rege, anno MD XIII. peremptus est fg QUOD proxime opus in lucem emisit auctor, saeundi Sententiarum libri explicationis titulo inscriptum est, quod Parisiis editum susdem
famam atque existimationem maximopere auxit. Haud ita multbpost in tertium quartumque Sententiarum librum adornaVit, cum publicoque communicavit, commenrarium, quum doctissimo celeberrimique nominis viro Gavino mugiam Dunkeηensi episcopo, Angusta comitis patruo, aliique item clarissimo illis temporibus antistiti R berto Coeburno epilaopo Ressensi, instri re ipsi placuit O, DUM noster in collegio Montis Acuti S. Theologiae Prosetaris partes obiret, suam Majoris Britanniae, tam Angliae quam Scotiae, conscripsit
te Mackentaeus in vita Majorix Maevenetaeus, di Wodi Athenae Oxoniens co Obs variones in Maioris vitam, penes Geor. Crasordium. hlachentaeus in Lan ivita. κ vitae Meiariotiam Naida. Machemaeua de Wodi Athenae in enses, vitaeque Episcopomini Roffensum P ea G. Ctestudium.
22쪽
bistoriam, quamvis patriae sitae res gestas, ut plurimum, ea complectatur: quod a sinum lectores edocet Iacobo V. Motorum Rege statum 'aetatis annum agente, annoque salutis MDXUIII d, etsi non nisi triennio post in lucem ea publicam prodierit. Qubdauctor in Scotia
abesset, Parisiis liber dum imprimeretur, in causa fuisse videtur cur an liqua libri illius editio tot tantisque inquinata conspiciatur erroribus. Et quidem haud raro mecum sunt miratus, per duorum, re quod excurrit, secularum decursum, vel ob selam mendarum, quibus innunieris in hominum locorumque nominibus notandis, haec historia scatet, tollendarum, ne dicam alia, causam. nemini huc usque animum subiisse,
novam accuratamque illius editionem ut adornaret: praesertim rerum Scoticarum scriptoribus adeo utilia ea cum inveniatur ἱ totque rerum gestarum narrationes singulares, a nemine ejus ante tempora scriptorum memoriae traditas contineat; quae maximi tamen sunt momenti ad complurium antiquissimarum maximeque illustrium regni familiarum se cessionem quia attineri Cmus rei haec planε videtur esse ratio, qud dplurima in auctoris nostri historia occurrant loca, quae neutiquam intelligi possunt, nisi ab eo qui statum d conditionem regni Scotici penitus perspectum habeat. Unde nova haec atque accurata libri hujus editio, tanta cum diligentia adornata, cunctis non potest non acceptis. sima esse, quibus patriae suae honos curae atque cordi est. Sed haec
EODEM anno MD XVIII. percrebrescente Auctoris celeberrimi Maa, ex intima quam in re Theologica adquisierat cognitione, ab Jacobo Betonio Archiepiscopo tum Glascuensa, doctisque istius universitatis Prosetaribus, ad Sacrosinctam ibidem Theol etiam docendam primariique paedagogii Regii munus obeundum in patriam suam a cessitum plusquam veroumile est. Hoc in Athenaeo eruditissimus D ctor hic Sorbonicus, Doctorque item Parisiensis h, quibus eum ti tulis insignitum reperimus, Theologiam haud dubie summa cum laude, quam exteris in regionibus meritis b sibi paraverat, quadriennio circiter professus est, ad annum usque MDXXIL γὶ quo patronus ejus, . b a ut
ci) Chistularium Universitatis Glasti eum palam facit eum rum temporis itu fuisse, eis, nutilus Seriptorum ante hoe tempus eum ibi Theolosiam docuisse tradat. In Archiuis hini versitatu Glascuensis, ita non ante annum III 8. rub hae defignatione reperitur in Ut in dem desisnatus invenuur. υτ Ibidem ad amnatu IMM
23쪽
ut mihi quidem videtur, Archiepiscopus Betonius, a Glascuensi ad Anis
dreapolitanam H, quae totius regni primaria est,' sedem translatus, Majorem paulb post ad se evocavit, eumque in cathedra ibidem The logica collocavit, praesectumque S. Salvatoris collegii eadem in unia Versitate constituit so . Caeterum cum is, inter doctissimos sesuli sui Theologos universerum calculo haberetur, quin eadem, Vel met ore etiam, eruditionis fama, hac in Academia, quam vel Parisiis vel Glas.cuae docuerit, dubitari nequit. Hujus e schola, per illa tempora, complures doctissimi prodiere viri, qui, utilissimis ab se editis operibus, orbi jam pridem literato innotuere: Georgius scilicet Buchananus, vir longe lateque eeleberrimus, facundissimus historiae gentis suae conditor, mique porrb seculi poetarum facile princeps; ac Joannes etiam Knoxius religionis purioris apud Scotos instaurator cum primis ac Vindex acerrimus p . In hac collegii Sancti Salvatoris praestatura
vix ultra triennium Major se continuit; tur his enim simultatibus per ea tempora inter omnia status 8c conditionis homines multum flavientibus, quaeque indies in majus excres re videbantur, ex comitis Angusae, qui tum summae rerum praeerat, administrationis violentia atque severitate exortae, quae in Archiepiscopum Sanctandreanum, summum Majoris patronum, immensum in modum grassata saerat; ne i pendentes patriae suae calamitates, quaeque in amicorum optimorum capita re fortunas brevi eruptura videbantur mala, praesens cernere
cogeretur, anni millesimi quingentesimi vicesimi quinti aestivo tempore in Galliam trajecit, suoque sumtu Georgium Buchananum historicum nostratem secum deduxit se . Quem cum egregia indole juvenem intelligeret, ut classi in collegio Barbarano Grammaticam discentium praeficeretur sua effecit gratia. Porrci id beneficium Buchananus suo quondam praeceptori, de se optimε merito, parum grate, nonnullorum judicio, rependisse visus in ; quippe de quo ejusque operibus contemptim stribat, in epigrammate quodam suo, Iola eum mine Majorem appellans rx HOC tempore, cum in Gallia Major verseretur, Theologiam docendi
. Arehiepistori Betonii cineellarii vita. Ο Sibbaldi M. D. commentariira in vitam Buchanani. cρ Knoxii vita nuperae operum illius editioni praefixa. σ) Commentarius invitam Buchanani, εe Buchanani apsius vita a semet conscripta. σ) Wodi Athenae Didonie sex Comitu Cromatui vindiciae natalium Roberii tertii. M Bactam epigram. lib. I. II.
24쪽
In eolla o Montis Acuti provinciam iterum in se recepit, ubi duos
aut tres, ad summum, permansit annos. Per id enim tempus, quo Angusiae comes a rerum administratione amotus est, Major, sive innato quidam, quo plerique tenentur, sta in Patria, suoque inter cognatos moriendi desiderio, sive Jacobo Betonio Archiepiscopo Sanctandreano, amico vetere, qui pleno Iam liberoque muneris sui ecclesiastici exercitio restitutus erat, imitante, domum in Scotiam anno millesimo quingentesimo vicesimo nono, vel sub initium anni sequentis, reverius eae Nullius autem ope testimonii, quod mihi in manus pervenerit, cuique
tribuenda sit fides, deprehendere potui Sancti Salvatoris collegii praefecturam, atque Theologiae ibidem prose ris munus quod alius, nempe Hugo Spensius, jam ante tenuerat Major num denub sese perit 0. Hoc certe tempore, Major provecta admodum erat senectute, qua sectum ut publich docendi muneri sustinendo impar reddiatus videri possit. Verius igitur est ut credamus eum, quod reliquum erat vitae, apud Arehiepiscopum ejus in aedibus Andreapoli exegisse, aut fus benignitate sustentatum, aut aliquo denique reditu ecclesi stico, cujus conserendi jus penes Archiepiscopum erat, auctum, vitam tolerasse, donec Deo ter optimo maximo eum anno MDXL. ad coeliates evocare visum esset st). Haec temporis ratio, si recte se habeat, quod audacter tamen ego vix adserere ausim, provecta admodum aetate Majorem diem sipremum obiisse oportet: Buchananus enim, cum ipse vemo anni MDXXIV. tem ire ad eum audiendum Andre polim mitteretur, in extrema Majorem senectute versatum tradit; quo loquendi modo non nisi virum qui non multb minor octogenario esset significari posse existimamus. Atque hic silentio premere nequeo errorem, in quem amicus olim mihi cum primis carissimus Georgius Ma kenzarus M. D. prolapsias est, qui annum in quo natus est Major in calculos revocans, eum ad annum a Christo nato millesimum quadrina gentesimum septuagesimum octavum reserat. Quae sapputatio si rocte se habeat, sexagesimo secundo aut tertio aetatis anno Majorem vita functum esse necesse est. Atqui extrema ea senectus quo Majorem
Buchananus anno MDXXIV. pervenisse stribit, nulla potuit verita militudinis specie istius homini aetatis eo tempore convenire, quem ex CL Machenetaei supputatione annos sex ac quadraginta haud supergres.c sum
25쪽
sum sitisse oportet; adeoque meo quidem judicio, tum res naturae,
tum temporum rationibus consentaneum magis videtur, Majoris natales ad annum naillesimum quadringentesimum quadragesimum sextum reis serre ; adeoque tribus quatuorve nonagenario superiorem eum annis
decessisse. HACTENUS de auctoris vita: proximum est ut doctorum quom dam de ipse ejusque scriptis virorum testimonia atque judicia in medium proferamus. Initium autem facimus a doctissimo gravissimoque hist rico nostro Spotiswodo Archiepiseopo Sanctandreano su), qui de doctis quibusdam viris, qui regnante Jacobo V. Motoriam Rege floruerunt, agens; ab Auctore nostro orditur: Joannes Major S. T. R Hadi tonae, inquit, in provincia Lothiana natus est, honarumque litera- rum studiis ab ineunte aetate diligenter institutus; in Academia Cantabrigiensi Philosephiae praesta hausit. Istum verb locum parum opportunum expertus, Parisios se contulit, ubi studiorum in artibus 1iberalibus in collegio Moditis Acuti stadium abselvit Post haec Theologiae studio se dedidit, Sacrae Theologiae doctoris titulo a Sorbonicis cohonestatus, in Τ ogia scholastica illis tem poribus nemini serε secundus : quam rem ejus decisiones Sententi rum sephisticalium Parisiensium, alterumque id opus, cui titulus
Placita Theologica abunde testantur. Inde in patriam suam re- dux Theologiae docendae munus. in collegis S Salvatoris Sancta dremo, cujus praesectus suit, exercuit, ibique provecta aetate mortuus est: Vir, ut praesul venerandus pergit, probus, ingeni sus, neque, ut ea serebant tempora, indoctus. Patriae suae hist riam Sorbonico quamvis barbaroque stilo, summa tamen cum veri- tate animique libertate conserimi: Ecclesiae Romanae usurpationi- hus neutiquam parcens, ordinisque ecclesiastici desidiam luxumque, quod illis temporibus sine periculo vix fieri potuit, haud rub per- M stringens. 'DOCTIssIM Us Buchananus de Majore stribens antiquo praereptore QO; In studio, inquit, Theologiae, me Puero, magnum nomen habuit. ALIUS,
26쪽
. ALI Us quidam doctus historiae Scotorum scrIptor, auctoris nostri temporibus aequalis, Hector nimirum Boethius, qui collegii Regii Aberdonensis praefectus fuit, in suo de Murthlaeentium sive Abeta nensium Episcoporum vitia libro, hoc eum cohonestavit elogio; μ Joannes, inquit, Major Theologus eruditissimus, cujus scripta haud
aliter atque illuminatissimae saera, magnum Christianae religioni at tulare fit orem. Nos TER itidem popularia Thomas Demptarus, historia: Sc torum ecclesiasticae scriptor Pontificius, quamvis dicat, quaedam Majoris in historia reperiri, quae sibi non omnino probentur,.se tamen generalem eruditionis fimam minime illi abre tam velle, atque nonnihil istis quibus vixis temporibus concedendum : Sed venia, haec sus sint vecta, rudi illi arvo danda 'REVERENDUs admodum doctissimusque Gulielmus Nicolsenus
S. S. T. P. Carleolensis Primh, ac Derensis postea apud Hibernos,
episcopust, in eximio suo quem historicam Scotorum Bibliothecam in-1cripsit libro, de Auctore nostro haec habet; quae, uti vitae ejus compendium exhibent, ita pro episcopi illius de eo judicio censeri possunt rde Majoris enim historia de gestis Scotorum scribens, Auctor, inquit, M Joannes Major magnum inter Theologos scholasticos nomen est con--uutus, quod plurimi ab eo conscripti in id argumenti abundhtestantur libri Caeterum commentitias illas de primis popularium suorum originibus traditiones non magni aestimat. De cithesi E- Graecia adventu figmentum, ut ipse vocat, de industria excogitatum censet, ut Anglos qui Trojanis oriundos se jactabant, fibulosa antiquitate anteirent. Quod vero de Simone Brecco ejusque Hispa-- nis nostri memorant, haud alio quam absurdi nescio quid nomine dignatur: ejus denique de prolixa illa fabula sententiae summa hue redit; nimirum Hibernos ex Hi*ania, Scotos verti ex Hibernia pri-- mittis commigrasse, se credere; reliqua vero quae tradantur pro meris nugis habere, quamvis imprudens in Fordoni semitam subinde pres baturr Secundum historiae suae librum a Fergusio Erci filio exorditur: et quamquam hunc inter Fergusiumque primum, a uindecim intercessisse
Reges sileatur,eorum tamen superiorum Regum,si tres quatuorve excupias, ne vel nomina traditis Hie porro numerus Is cum infra eumi
27쪽
quem adsignErunt historici recentiores tantoperε subsidat, pro mendo typographico, locoque M positus haberi posset, nisi vox quindecim
lireris plene exarata omnem tale quid suspicandi ansam prorsus tol-μ Ieret. Res Anglicas historiae suae pertuo interserit, quae autem de gente sua pericribit ex Anglicorum scriptorum fide maximam par tem retulisse videtur. Beda, Carionus & Froi tardus praecipui sunt' quibus nititur auctores, quorum primum atque postremum nunquam sine laude nominat: plurimum verb Canono debet, quamvis cum ' eodem rixandi ansam haud ram arripiat, praesertim ubi Scolorum gentem Anglis fuisse clientelarem contendit. In Regis Davidis, ejus nominis primi, in tot monasteriis exstruendis, iisdemque ex regiis reditibus locupletandis, apertε ingenueque invehitur, legemque, im- modicam hanc a Regibus seis factam opum profusionem in posterum' quae coerceret, non sine utilitate magna serri posse arbitratur. Ν bilitati quoque, qui Regis filiam regni haeredem Norviniae Principi' nuptum collocassent, quo ficto in unam cum Anglis gentem coeundi
pulcram, quae se tum iΙlia offerebat, occasionem amisissent, haud levia
ter vitio tribuit. Generis Alexandri III. seriem retrb per unam re quinquaginta stirpes ad Fergusium usque primum, a pristo quodamue Moto in ejus inauguratione decantatam commemorat; adjiciens insuper hanc eum altero impetu ad Hiberum Gatheli filium evexisse. In Brussit cum Baliolo de regno controversia, populi jus tuetur, mag- namque postea comitiis publicis in summo magistratu constituendo
auctoritatem tribuit. In Jacobi III. nuptiis, anno MCDLXIX. nisi si quando in diverticula abit, opus suum abselvit. Quae de seipse autem commemorat, haec sere sunt; in Paroedicia, nempe, μ Bervici Borealis a Dunse octodecim sere passuum millibus se natum fuisse, bonasque literas in Christi apud Cantabrigienses, po- steaque in Montaculi apud Parisienses collegio docuisse. Dum
id munus obiret, historiam saam contexuisse videtur, quam, septis mum aetatis annum Jacobo V. Motorum Rege ineunte, annoque
Christi MD XUIIL exaratam ipse testatur. Postea Doctoris The logiae titulum inter Sorbonicos consecutus est, postremoque S. Sa vatoris collegio ad Fanum S. Andreae praesectus, Theologiam ibidem summa cum laude docuit: inter alios dc Joannem Knoxium Sacris literis erudivit. Stilo eum Sorbonico seripsisse Besaeus tradit, quae utique verba neutiquam in ejus commendationem dicta sunt accis
28쪽
3 planda, quod tamen Lessaeus haud math extulit, qui eum veritatis ubique quiun eloqueUtiae studiosorem fuisse scribit. V Quod sermdoetistimi illius praesulis episcopi Rossiensis de eo judicium pro vero ac justo accipi potest.
NEQUE sui tantum populares atque Anglicanorum historicorum nonnulli doctissimum auctorem nostrum summa sunt justaque prosecuti aestimatione, exteri etiam scriptores insignia ejus merita debito honore adseserunt. Doctissimus Gallus, Dupinius, Majorem, ait, ex omnibus Theologis qui in Sententiarum Magistri opera commen- tarios in hunc usque diem edidEre, eruditissimos plenissimosque comis posuisse: V Eaque de causa plurimis eum meritb cohonestatum fuisse elogiis idem adseverat.
ALIUS quoque inter exteros scriptor eruditus, Joannes nempe La notus, in sita universitatis Parisiensis historia, auctori nostro id honoris
adserihil, quM omnium qui in Sententiarum Magistrum commentarios conscripsere ejus ante tempora, nullus exstiterit eam qui provinciam docte ideo pleneque atque ille obierit, quam haud dubie ob causam fictum ait, quod duo universitatis Parisiensis Theologi eximii tantia eum laudibus celebrarint: horum alter Judocus Clicthoveus insignem
eum appellat Theologum, alter verb Antonius Coronellus Theologum itidem eminentissimum, omniumque cum Theologorum tum Philes phorum Parisiensium principem, a quo tanquam a quodam lucidissimore perenni Ente universis artes Parisiis vigentes emanasse adfirmat: certe, pergit Launotus, in omni sere doctrime genere sese exercuit li-hresque composait QUAM autem justε atque ex merito tot auctori nostro laudes sint tributae, neque eae, ultra quim par est, ad semam ejus attollendam evectae, ex doctis illius magno numero operibus, quorum hic subjungitureatalogus, liquidb adpareti
29쪽
librorum Major quos scripsit Catalogus
i. TNΤRODUCTORIUM in Aristotelicam Dialecticen, t
tamque Logicam. Parisiis apud Ioannem Lambert. a. Quaestio de complexo significabili. 3. Primus liber Terminorum, cum figura. 4. Secundus liber Terminorum. s. Summulae, cum figura quatuor propositionum Ec earum conver
6. Praedicabilia, cum artare Porphyriana. . Praedicamenta, sua cum figura.
8 Syllogi sint. Posteriora, cum textu Aristotesis primi seeundi rapitis, libri
primi. ao. Tractatus de Locia. xi. Tractatus Elanchorum. aa. Traetatus Consequentiarum. 3 3. Abbreviationes parvorum Logitatium.14. Parva Logicalia as. Exponihilia. i6. Insolubilia. i . I . obligationes.
8. Argumenta sephistiea. a 9. Propositum de Infinitαao Analogus inter duos L nicos re Magistrum. Haec omnia simul edita runt Lugduni MDXIV. apud Antonium Ryum, in Festa
ei. In quartum Sententiarum commentarius, anno Iso'. apud Damnem Grajonium Parisiis, anno IsI6. Ibidem recurus amplior apud Jodocum Badium Astensium. αα Commentarius in Physica Arist0telis. Paris is 16. 23. In primum re secundum Sententiarum totidem Commentarii. Parisiis, anno Is Io. apud eundem Commentarius in 1 undum, anno Isim prodiit auctior apud Joannem Gra onium 24. G Dissiligod by GOrale
30쪽
a . Commentarius in tertium, anno Isi . Ibidem apud eundem. as. Literatis in Matthaeum expositio, una cum trecentis N ino duis hiis-dissicultatibus ad vus elucidationem admodum conducem tibus passim infinis; quibus perlectis, pervia erit quatuor Evangelistarum series. Parisiis, anno Is I 8. apud Joannem Gran-jonium. 6. De historia gentis Scotorum libri sex, seu historia majoris Britanniae, tam Angliae quam Scottae, E Veterum monimentis concinnata. Parisiis, anno Isai. apud Jodocum Badium. α . Luculentae in quatuor Evangelia expositiones, disquisitiones redisputationes contra haereticos. Ad calcem hujusce operis Qiratuor quaestiones: Prima, Utrum lex gratiae sit Ela vera pSecunda, vi id si veritas Catholica, dc quot sint gradus eius ZTertia, De numero Evangelistarum. Quarta, De Terrae Pr missionis situ. Parisiis apud eundem Badium, anno I 529-28. Catat s Episcoporum Lucionensium. Apud Antonium Dem charem, Lib. I. Cap. 26.ns. De Auctoritate Concilii sapra Pontificem maximum liber, excerptus ex sus commentariis in S. Matthaeum. Impressus Parisiis in Folio etsi 8 Q. Postremo quem Major conscripsit libro Ingens Exemplorum Speculum si inscripsit titulum; in quo plurimis eximiisque ex historia
petitis ialusionibus, rerum mundanarum sublunariumque cunctarum inanitatem demonstrare contendit. Hoc opus, uti mihi quidem videtur, aetate admodum provecta, postquam hominum consertio 1 met abalienaverat, seque ad vitam suturam atque aetemam pararet,
concinnavit. Non enim in publicum prodiit, nisi haud paucis post ejus obitum annis, quum uti posthumum auctoris opus, Coloniae, anno ISB. praelo subjicoetur. d a