장음표시 사용
361쪽
Commemorat Cicero Plancii fidem erga se ; hancque apud amicos Iudices
sperat magis profuturam reo Plancio, quam obesse potuerit accusatio, & invidia . N. I. cum propter . Nec sola ista fide Plancium ense defendendum putat, sed maxime integriatate Vitae. Nu. 3. quamquam mibi. Et quia non tantum de Plancio, verum etiam de Cicerone plura dixerunt adversarii, ipse utrumque defenderet: Plancium primum , deinde se. Dissi equidem ad reliquos.
Elegans es baec insinuatio, eum Orator Ducia I udicum, quos ipsimet adversarii elegerant, utitur ad Planesum in se defendendum : ita enim illorum benevolentiam captat a suis, Planesi meritis, ut cause suae nibit metuat.
Propositio , & Distributio. Contentionis propositio est: Cn. Plancius
non es: reus ambitus, seu largitione populum Rom. non corrupit ut prae Laterensi AEdilis fieret. Distributio seu argumenta propositionis sunt, I. Quia etsi Plancius dignitate inferior sit Laterens, tamen ipsi comitia favere po- P s tue
362쪽
tueruntia a ..quia recte crearunt comitiae Apsum AEdilem. 3. quia ad versarius crimem ambitus probare non potest.
Argumentatio, , Amplificatio , Assectus,
P R opositilonis primo argum&o, Etsi Plam
eius dignitate inferior fit Laterensi. , tamem ipsi comitia favere potuerunt prae i itit C ice so dissicultatem defendendi Plancti, salva: Laterensis amicitiaria contentione dignitat is . N. s. sed mibi, in causa. iSed discedit ab ista comparatione Plancii, & Laterensis, nu.6 sed ego ia Atque orditur largumentum hoc modo: In comitiis nor, i semper dignitas, sed saepius favor, aut invidiae , aut arbitratus populi Rom. spectatur: einci etsi Phanciux dignitate insegion sit Laterensi tamen ipsicomitiae faVere potuerunt Antecedens perpetua apostropha,seu com , municatione ad Laterensem urgetur ab ipsa populi conditione, qui, non semper est aequus, sdignitatis Iudeae .. N. 7. tu . Propterea non est condemnandus, cui comitia faverunt ;. nec laesus, qui praeteritus .. quamquam nibil . Hoc confirmatur , nam si sapientes tantum decem iudicassen: Laterensem indignum esse aedilitate , graviter de illo iudicatum putaretur, cum vem multitudo populi ipsum praeteriit,. non est imminutar iLaterensi existimaaio.n. 8 Itaque quamquam ..
Adde ista multitudo populi plerumqWa-
363쪽
tia, vel precibus, fel temeritate, & itudio movetur, non judicio: quod dialogismo ostendit Cicero ferendum es te sapienti. N. 9.non enim comitiss. Denique venusta populi prosopopoeia Cicero insinuat, quare praeteritus sit Laterensis, quod AEdilitatem scilicet negligenter, nec satis submisse π.eret.
Concludit non possie gradus dignitatum, nec debere ser vari in tanta varietate, & aestu comitiorum; quare populum Rom. in creando AEdili Plancio secisse si non quod debuit, at id quod voluit. n. 14. θaec populi oratio eis .
Propositionis secundum argumentum,Recte crearunt comitia AEdilem Planesum , hac argumentatione Orator contendit: Plancius
est Equestris Ordinis, & suffragiis superior,& virtute singulari; ergo recte crearunt Comitia AEdilem Plancium. Probatur primum, quia Equestri ordini, ex quo est Plancius semper patuit aedilitas; quare non est causa, cur Laterensis irascatur magis Plancio, quam caeteris equitibus, qui cum ipso tametsi Consulari viro, competitores fuerunt. N. II. quid si populi. Probatur secundum, quia sit nobilitate inferior Laterensi Plancius, idcirco fortasse pIura suffragia retulit quod pauci nobilitati favent: N. I 8. sed vide ne . Confirmatur id diverso municipum studio; nam Tusculant,ex quorum municipio est Laterensis, quia Con-lularibus viris abundant, non admodum suis favent: at contra, Atinates, ex quo muni
364쪽
honore suorum moventur: quod patet exemplis . n. I9. Etenim ad caput. Adde, Atinates multo plures sunt, & frequentiores , quam Tusculani: ex quo Plancius plura habuit suffragia . n. 2I. Deinde tui . Ad haec vicini Atinatibus multi crans ossiciosa &fautrix suorum I suffragati sunt etiam Plancio. . N. 2 2. Iam municipia. Praeterea pater ipse Plancii publicanorum studium, ac favorem comparavit filio. n.aῖ:aclunam si vis. Ipse insuper Cicero rogatione sua apud amicos non parum contulit. n. a 4. Aliquid praeterea. Praesertim cum causa rogationis esset gratiosa: quod comparatione Majorum seu exemplo Μinturnensiuidi ostendit , N.as, nam ut omittam . Probatur tertium, quiae magna laude , ae modestia adolescens in bello contubernalis fuit Torquati, & Saturnini . Num.a7. vitia
Postea in Macedonia Tribunus, & quaestor charus. n.a8. in Macedonia . Deinde in urbe moderator, ac prudens Tribunus plebis . u. Tribunus plebis. Domi erga patrem pius, & cum necessariis conjunctus . n. 26, ohmeto illa. Concludit Orator per anacephalaeosim recte creatum esse AEdilem Pla
Cium . n. 3 o. omnibus igitur .
objicit Laterensis vitia ante adiae vitς, a. patris asperius dictum; propter quae non non debeat crexri s dilis Plancius. ει breviter Cicero refellit: ac primum esse maledictum, & mendacium respondet, subjecta exclamatione. Dic bino tu vina .. Secundum.
365쪽
negat obesse filio debere ; nec enim si pater quidem esset turpislsimus , & sordidissimus i quod longe abest hujus delectum nonin ώPato vero inquit.
De e si alpere Caesari, ac libere locu tus est; quod Equiti Rom. licet multo magis quam praeconi Granio, aliisque qui summos
viros perstrinxerunt .. Num. 33. a perluxiηquit. Imo non contumeIiose , sed significandy communis, doloris causa locutus test . N. 3 4. quae enim umquam. Plura etiam fingitus dixi se , quam dixit; quod exemploe Cieeronis. Confirmatur .. N.33. quamquam iudices . . Propositionis tertiuin argumentum, sarius crimen ambitur probare non potes , h,c
. enthymemate exponitur. Perverse Lateren
sis lege Licinia accusat Plancium de sodalis tiis, neque ulla decuriatio , aut coitio is secta constat: ergo adversarius crimen ambitus probare non potest Antecedens patet; nam Laterensis lege Licinia quς lex de sodalitiis proprie lata est,..nonde universo ambitu, pem attitque.acc
satori edere judices quos vult; sine reiectio, ne , ex tribubus largitione corruptis ) accusat Plancium non de sodalitiis, sed de uni verso ambita: sicque, cum non habeat orimen , quod Plancio lege. Licinia obileiat,accusat tamen ea lege gravissimλ , ud edere, quos vult, Iudices possit, & ex quibus velit Tribubus, etiam largitione non corruptis Haec est summa, & amplificatio argumenti, ut ostendi in Synoposi . Resolvamus parte Lai
366쪽
Laterensis contra sententiam legis, ac Senatus judices edit non in Τribunaria , id est, in crimine sodalitii, sed in reliquis de ambitu legibus , n. 36. sed aliquamdo. Imo,quod est acerbius,non edit reo Plancio Iudices d Tribu Τerentina , aut Voltinia, de quibus criminatur: sed de tribu Lemonia , Uejentina , Crustumina , Μcecia , quibuscum Plancio nihil fuit , nu. 37. arer
Qtiare Cicero tacite Iudices admonet de consilio Laterensis,eos Iudices edentis, quos putaret aut amicos suos, aut inimicos Plan-cii , aut inexorabiles , crudeles , iniquos. n. Dubitatis igitur . Comparatione auget querelam, & acerbitatem, quando Laterensis prohibet Plancio reiicere constitutos Iudices, π. I. an Dero nuper . Neque ita quereretur Cicero, si quemadmodum in Senatus consulto, & lege scriptum est, ita Laterensis secisset, ut in Plancium, di suam tribum Terentinam , &ab eo observatas ederet: editis enim Iudicibus iis, quibus Plancti integritas nota esset,absolutum Plancium putaret , n. qa. neque ego nunc Iegis. Denique Laterensem arguit, qui non consilium seu mentem Senatus servavit in edendis Iudicibus ex ea tribu, cui reus notus esset vidit scilicet Plancium apud Tribules suos gratiosum esse, quod SenatuS non vetat, n. 44. neque ego nunc consilium.
Iam vero Decuriatio,quam obiicit Laterensis Plancio decuriare , inquit, Sylvius, est tribus in decurias dividere , ut iis vel
367쪽
prandia fierent ,. vel pecunia facilius quam viritim di videretur probari non potesto Ideo accusatot tribum Ρlancti', & ab eo observa-vatas, quibus notissimus eme debebat, edere noluit .. n.43. Decuriatio tribulium
Exinde gratiam Plancii , & ossicia erga Tribules suos praedican& interrogatione , &Concessione urget eleganter Laterensem Cia Cerot, nominet eam tritium', quam largitione corruperit Plancius . n. 6.Ego Planctum Confirmat correctione non corruptas a
Plancio seibus su i me,quiae binis comitiis magno honore aedilis factius . n.υι sed cur ego. , Digreditur, & reddit causam Laterensi quare sedit itatem non si Passiecutus, quod populo supplex noluerit esse exemplo Maj
rum, n. O. quo quidemitempore Nec propterea,. ut superius dixit, quidquam dedi dignL i tate Laterensis est detractum;ut patet exemplo plurium)clarissimorum. virorum, D. 3Iι. quaeris etiam
Coitio autem saet a probari item non potest ex eo quod Plancius:cum Photita easdem, tribus iisdem fere punctis tulisit;quia hi duo. prioribus comitiis erant prope facti; declara tiriue aediles non igitui posterioribus comitiis veriti sunt angustias, sea discrimen', ut Laterensi tribus avellarent , aut nummosa diu iderent, n. 33:. at te si . . Adde illust cri men de nummis est sine capiter, & quodam, rumordi, & invidia,aut Latere si aliorumque gratia confictum k contrae quae pugnatui rum se pro salute Plancii dicist metoeapo
368쪽
Objicit alter accusator cassius contra Plancium , I. Juventium, qui e familia Lateren siis erat, fuisse pristi qm de plebe factum aedilem curulem; qua ratione Laterensis dignior Plancio videretur. Id Cicero negat umquam a se antiquitatis studioso auditum, aut scitum a Senatu, quis sit ille Iuventius :qua ratione modeste refellit Cassium , ut mendat em,n. 18.sed venio Jam. 3. Contendit Cassius faciliorem esse viam ad honores iis, qui familia essent Consulari, quam equitum Rom. filiis: confirmatque exempIo filii Ciceronis . Respondet Cicero ex Poetae testimonio, sibi , dc filio comparandos esse honores labore, & industria , non majorum dignitate, n. scy. quaesisi utrum . Exemplis addit honorum gradus summis hominibus, & infimis esse pares, non gloriae, di virtutis . n.6o. quaeris quid . 3. Reliqua , quae obiicit Cassius : ut triumphos , & militiam Plancti, eloquentiam, &.juris scio tiam , Cicer o leviter transit, parti m :falsa, partim haec ut non necessari sequendos honores Reip.& hoc si
exemploque multorum civius n. 6 I. praefert triumpbos ter en sis ipse etiam approb* quia ille multa non gessit, probatiuo
369쪽
objicit Cassius deinde contra Ciceronemkx .non plus Ciceronem Plancio debere,quam bonis omnibus. Respondet Cicero se omnibus bonis velle suo tempore , sed nunc non possis simul,& semel gratiam referre; & istud similitudine exornat. n. 38. Nam quod ais . a. objicit Cassius Ciceronem nimis esse studiosum Plancit. Respondet Cicero merito sibi Plancium , ut fratrem, & filium esse
charum . n.69. quaeris a me os . objicit Cassius,et si Plancii magna me- Lita in Ciceronem exstent, non ideo tamen absolvi debere : cum nec Opimius Reip.se vator,nec restitutor Metelli Callidius,abs luti iudicio sint. Respondet Cicero Μetelisi,& ejus patrem, si Romae fuissent, id facturos fuisse in Calidii judicio, quod nunc in Plan-cii causa facit. . Opimium damnatum o . objicit Cassius non ita vehemens suis. se odium inimicorum Contra Ciceronem . R espondet hic , & id i ex effectis, II. quo quido tu Accobjicit ' sa atra Cicen
370쪽
non desperare pro Plancio, & posse se aIiquando aliquid a Judicibus impetrare: duo autem haec verba, quousque s lactamulam invidiose, & inconstanter carpi a Laterensi, quo auctore defendit bene meritum de se Cispium . 7 3 . Atque etiam. ι3. Objicit Laterensis tribunatum Racili IpIus adjumenti attulisse dignitati Ciceronis. 'quam Tribunatus Plancii adeoque magis illi,quam huic obstrictum esse. Respondet Cia cero se non minus Racilio, & Laterensi, &aliis, quam Plancio velle obstrictum vidun.& gratias referre sine ullius offensione: hoc vero tempore Plancium egere sua opera, &desensione,ubi insignis est locus seu digressio
de grato animo . n. 7. negas Tribunatum
. Objicit Laterensis Ciceroni suos communes locos seu amplificationes , item epilogos ad commiserationem compositos , defensionem multorum , & dicteria: Ad quae respondet leviter, & sere eludendo sngula, s. objicit Laterensis Ciceroni discessum suum, quasi non auxilium ipsi, sed ipse auxi- ilio defuisset. Respondet Cicero sibi isto au- ixilio pugnandum fuisse contra duos impro- ihos Consules, ac Tribunum Clodium, cum ipericulo, & caede multorum bonorum ci- svium: quare se maluisse exemplo Μetellis est comparatio minorum vi, & injuriae
cedere, quam summo Reip. periculo decertare , η. 83. sed sunt baec leviora. 6. Objicit Laterensis Ciceroni mortis timorem . Respondet honestum quidem fuisse tunc mori, sed honestius patriae consulere: se