장음표시 사용
591쪽
HOitatur popuIum, r- ut tantisper expectet reditum legatorum c quando ita senatus sentit interim lamar arma,quae
contra clyem improbum certo esse futura praevidet. nu. I s. Sed nimis multa . a. Suum
: ipse consilium , & laborem, & omne stu-l drum in tuenda Rep. pollicetur adverte
subjectionem , & auectum . 9 num. II. an ego nou. 3. Frequentem populum ,&consen- tientem inflammat ad servitutem Λntonii
repellendam , libertatemque epiphonemate populo Rom. propriam retinendam,
mo Gnique evincit Oramr , ut pNM nolit pacem, sta arma expediat, quod quisi adbuc per Moatum noπ licet , a libertate, qua novit intime affici poputium Rom.etiam,
i atque etiam simulat: suam ipse quia sae- pe in clausulis se et i Uriam promittit ,
, pro ardenti obaritate in Re .
592쪽
Argumentum, Quaestio, Stylus. AMicos Antonii, pacem bello in sermo
nibus anteponentes , eo consilio , ut in reditum legatorum Antonii responsa -titis acciperentur , Senatorum animis syntentia Ciceronis irritatis , ad clementiam ac mansuetudinem traducerentur , accusat titantonii amantiores , quam Reip. Dr pace autem non esse cogitandum censet, vel quia turpis , vel quia cum periculo, vel quia tiberis civibus cum bose libertatis Antonio nulla prorsus esse possit . Senatum extremo uco, Pansamque Confutem borratur , ut ad sudium luendae Reip. nibit ab Antonio δε- cerum expectantes , quemadmodum caeperint, incumbant. Manut. suaesio bu)us orationis est in genere deliberativo , an Senatus debeat pacem velle eum Antonio . Folus es temperatus .
593쪽
594쪽
595쪽
CIcero aliis sepositis curis, est intentus
maximo periculo Reip. quod concitant amici Antonii, quando ejus singunt responsa, dicuntque irritari Antonium non
oportuisse CiceroniSoratione ..num. I. paruit de rebus.
Hos maxime L. Pisonem refellit ossi
cio consularis, cuius est, ulciscendo, & pertimescendo nefarios cives, cavere, & prospicere saluti Reip. isti vero non constantes cives, nec consulari nomine digni sunt, qui in re improba , idest , favendo Antonio , populares putant esse , iidem in re una, quae salutaris sit populo, & Reip. id est ulciscen- , do, & pertimescendo Λntonium; sunt ne- , quam , ct improbi, Utrum igitur. Confirmat consulare ossicium , exemplo
C. Pansae . accipiet in optimum .
Confirmat & suo exempla, qui semper
Remp. in pace, atque otio esse voluit.nu. 7. itaque ego ille.
silaris viri officis fungitur, cavendo is Antonis , eiusque fautoribus , a quibus reprebendiatur , quia bellum urgeat contra irritatum Antonium , qui pacem mavust, quam bellum. Hos quidem Cicero negat esse populares, aut confutaret , aut denique cives, quia inconstanter
596쪽
improbe dese ad ni virum ιmprobum ,-benignio ia ejus responsa fingant, contra salutem patriae . Itaque boo exordio conciliat pipopulum, Antonianos adiurit in invidiam . Dissuasitr usetiam pacem cum Antonio, praemunit se , alias pacis commodum , sudiumque praese fert.
Propositio, & Distributio. Contentionis propositio est haec: Senatus non debet pacem velle cum Λntonio .
Distribu tio seu argumenta sunt haec dilucide expressa , petita attentione : a. quia ista pax turpis est. a. periculosa ; 3. quia esse non potest , num. y. Cur igitur pacem e
Argumentatio , Amplificatio , Affectus. P Ropositionis primum argumentum, Pax
cum Antonio es turpis , deducitur hoc syllogismo : inconstantia est turpis senatui ;sed est inconstantia, senatum cum Antonio subito pace velle coniungi, quem modo hostem non verbo, sed re judicavit ; igitur pax cum Antonio est turpis . Μajor probari non eget, ibid. quid es inconsantia . Minor per interrogationem amplificatur enumeratione decretorum senatus, num ' I
597쪽
' Vero cum . Deinde pulcherrima insi- nuatione Cicero auget inconstantiam , ael turpitudinem senatus e X decreta nuper lega tione ad Antonium, nu. I 3. ac legatos. Tum maxime dedecus, accumulat a consequentiti bus, si fiet pax, & in senatum suscipietur
Antonius; quare monet, adhortaturque se- Datum , uti constantiam retineat, uti mortem anteponat servituti Antonii, custas scelera replicat. Retinenda est igitur . . Propositionis secundum argumentum,
cum Antonio est periculosa , exponitur hoci' Enthymemate : Ex pace , quae cum Anto- nio fiet brevi tempore orietur bellum longe 'ravius ; ergo Pax cum Antonio est pericu-
' Antecedens amplificatur futura cavillando praesertim , Lucii scelera subiicit
Antoniorum potentia. ac multitudine perditorum civium , qui se illis jungent , num .i 6. satis multa. Consequens Enthymematis constat insuper adhortatione, ut senatus bellum gerat,s pacem vult: ejus officium, & facultates ., suam quoque Cicero fidem , & curam proponit in tanto periculo,n. I9. nec ego pacem. Propositionis tertium argumentum , Pax cum Antonio esse non potes, demonstratur hae
inductione ; non potest esse pax Antonio, &senatui, & Equitibus , & universo populo Rom. & municipiis .& aliis privatis, Nasii-dio , Caesari, Bruto : Igitur pax cum Antonio esse non potest: antecedens clare est deductum, n. a I. Dixi de periculo. Conse
598쪽
Consequens breviter subjicitur,& orator monet Periculum, n. 21. omnia videbitis.
Nibit non monet Cicero, ut dissuadeat pacem: monet Senatum pro consulari vigilantia, bortatur pro gloria populi Rom. urget pro potentia , ac sceleribus Antoniorum: ubique pacis pericutam'rurpitudinem, maxime difficultatem opponit. Clara es autem bullus contentionis distributio, ordo argumentationum: amplificationes breviter assurgunt , ne reprebendere asperius senatum, aut ad pacem nolendam videatur impuli μse : transitiones funt apertae r affectus praecipue constant bortatione senatus eqvibaritate Reip. O, insectatione Antoniorum
PERORAΤΙΟ. P Ergit orator monere periculum simulandae pscis ab Antonio, nisi paruerit,
π.26. quorsum Me Pergit adhortari senatum , ut periculum veat, n. 27. sed vols moneo. . Pansam etiam CHnsulem parva insinuatione hortatur, ut Omni periculo populum liberet, n. 8. Tei um moneo.
absolvituridem affectus, qua ante in contem rixae in exordio.
599쪽
Argumentum , Quaestio , Stylus. Mortuo in statione Sex. Sulphis L. Piso,
is, L. Philippus intolerabilia ab Antonio ad Senatum postulata retulerunt. Tum δε- natus bellum indixit Antonio , sed in senatusconsulto , nonnullorum suasu tumultum appellare maluit, quam bellum . Id Cicero reprehendit quasi leniore senatu, quam in eum oporteret esse , qui ei non pareret; Μutinamquenibiis segnius pos auditam legationem, quam
ontea oppugnaret. Deinde cum Caleno acturae pace agente , pacisque commoda commemorante , , Nassiliensium commoda oppugnante, acerbe queritur . , ut eos accusat, qui mittendos etiam ad Antonium legatos censuerant .
Pisonem, ω Pbilippum increpat, qui mandata Antonii , tamquam e us legati, non tamquam a Senatu muli retudissent. Μanui. svaesio bufius orationis es in genere demon-srativo mam Antonii fautores reprebenduntur cum musti turpiter faveant Antonio.
Styrus es temperatus , nisi subinde assurgit