장음표시 사용
21쪽
quam res patrimonialis propria est: Sin res ista ineorporalis aptitudine patrimonialis non est, proprietas ejus non ad dominium quidem proficit, facit tamen ad excludendum alios ab usu ejusdem generis. Quale jus v. g. patria, dominicave potestas, tutela, imperium, jurisdictio, quae ita unius propria, ut nemini praeterea in eodem subjecto de secundum idem competant, in patrimonio tamen non computantur. Etsi de jurisdictione de imperio secussit moribus nostris. II. utroque modo mare per naturam suam proprietatis videtur capax, nimirum tam imperii, quam dominii eorporalis r tione, quorum duorum discrimen, praeter ea, quae a nobis jania
dicta, eleganter exprimit Seneca ' de benes. 9 d. Hotom. ita
D. r. Heig. p. a. q. o. Godose. in Nov. N. c. a. ius. Neque enim ratio apparet, ob quam a caeteris rebus homini a Creatore ma
ei pio datis,hoc eximi debeat vel possit. Habuit ergo primus h mo ejus dominium, sive mare accipias secundum totum, sive s cundum praecipuas sui partes; pouessionem fortὸ non habuit . Et quia hic nobis antiqua de gravis adversaria constituta, me tiemus non omnia, sed quae magnam prae reliquis verisimilitudinis speciem prae se ferunt. III. Et principio videntur eae res, quae oecupari non posis sunt, aut oecupatae nunquam sunt, nullius propriae esse post eis, quia omnis proprietas ab occupatione coepit: Tale autem quid mare, commune omnium elementum, infinitum ita, ut possideri non queat. . Id quod duplici ratione communitur, altera physica, quia occupatio non procedat, nisi in re terminata, liquida vero per se terminari non posse ; altera vero morali, quod tanta maris magnitudo, ut ad quemvis usum omnibus populis lasm
IV. Verum enim vero nos isthaec de gradu nondum depellunt. . Quod enim dicitur proprietas ab occupatione coepisse, superius a nobis refutatum est, ostensumque non ab occupatione . proprietatem, sed a proprietate jus occupandi manasse, sed nec magis verum, mare occupari non potuisse, quod infinitum fit. Non enim infinitum est, quod eum terra unum facit orbem, qui, quantus quantus, fisutus Ost. . Ratio autςm physica rem minime
22쪽
eonficit. Eadem enim effecero, ne ullius liquoris, ne vini quiadem aut lactis, sit proprietas, cum omnium liquidorum, & qu taecunque eorum partis eadem sit natura, ἀορος mk- Sed nec simpliciter interminabile liquidum philosophus
pronuneiat, sed suo nimirum duntaxat termino ; terminabile vero utique alieno. Et hoc oppido lassicit dominio disti
v. Quod Γ, qui termini in mari alieni sint, a nobis quis re- Terminiquirat, eum Seldeno doctissimo delegare lib. r. mar. etius. c. aa. possemus: sed quia tamen ausi sunt nonnulli eius sententiam convellere, nos quid reponi illis possit videamus. Quod ergo mare terminatum sit litoribus, praeter codicis sacri auctoritatem Jobi II. v. t. Prov. t. v. u. consensus omnium hominum est. Lito iacQuid enim est litus nisi quousque fluctus maximus a mari provenit, Lys de V . quatenus hibernus fluetus maximus excurrit. s. a. Ins. de rer. div. Quid ergo id est, ubi maris aestus dc excursus sistiatur, si terminus non est i Et frustra excipit Pontanus, di . his . lib. a. c. n. esse litus maris non tanquam limitem, sed in resperi ad sinum aliquem certum , qui hoc vel illo nomine censeatur. Nee melius, qui nuper prodiit, Stypmannus, ICtus, c. . litora tantum extrema maris finire. Bene senti quod extrema. N que enim alium uspiam vidi, nisi extremorum terminum Et ripae non nisi extrema fluminis terminant, quae tamen, quod non sint alicujus propriae, nemo ICtis ausit negare. VI. At quid haec ad diffusum ac vastum illud mare Oee quaris PonmnM. Nimirum dc huic termini sui, quales sunt seopuli, brevia, adversa invicem promontoria, insulae hine cinde sparsae, e quibus linearum rigores, versurae, seu flexus anguiniorum cossae, gammae, ut agri mensores loquuntur, sumi possunt. Sed de ex gradibus longitudinis & latitudinis, triangulorumque doctrina, praesens remedium, seiden. d. c. aa. Et vanus timor est, indignaque auctore suo, Grotio, de maer. lib.p. n. causatio, neminpe, si hoc reciperetur, ut dimensio talis ad possidendum valeret. iamdudum nobis Geometrae terram, Astronomi etiam coetui eripuissent. Mirum autem, si eadem ratione veritus non fuit
23쪽
reret, menseram integumentὁrum pro modo eorporis sumentes Mathematicorum lineae per se ad distinguendum regionibus, non ad possidendum pro suo orbem excogitatae sunt. Neque unquam nuda finium descriptio sine animo possidendi δc corpore occupante in possessionem ivit. Prius itaque est, ut animum possidendi habeas, inde ut occupes corpore, tum denique de terminis possessionis cireumspiciendum, quos praestare etiam Mathematicorum tibi lineae queam. Sint sane lineae istae imaginariae, λόγω Quid tum p Neque enim de essentia limitis vel termini est, esse aliquid reale, vel materiatum, qualia, lapis, o arbor, fossa, via, mons, arca finalis. Sufficit si certum, fixum, perpetuum & satis cognitum sit istud, vel omnibus, vel quorum Miterest. Et frustra est Stypmannus sec. n. s. p. qui aequatorems tropicos, dc similia plus nautis servire, quam dominis, ait. Si enim serviunt nautis, & satis erita fixaque sunt, ad dirigendum dc tenendum certos cursus per tot mille vias, & infinita itinerum divergia, quo minus itidem distinguendis terminis ad causam possemonis valere queant, quid impediat, non liquet. Sed plus
satis pro terminis maris, ὀc de ratione ista physica, quam Grotius
VIII. Videamus nune moralem alteram. Et demus quoὀpostulat ἡ πεπιυ Grotius, vastissimam maris magnitudinem ad quemvis usum omnibus suffecturam quod tamen secundum mmnem maris usum verum non est quid hoc ad negandum pro prietatemὶ Neque enim inexhausta rei sussicientia vel abund litia proprietati repugnat. Quin potius vertendum dixeria.
Qu a tantae magnitudinis mare est, ut ad omnes usus lassicienst fit, potuit per partes occupari, citra cujusquam injuriam, quonisam semper supersit tantum, quantum aliorum usibus satis sit. Et haec potius communionis retinendae ratio est, si res divisa nulli ocioraim suffectura sit. Quicquid ergo divisum nemini socio. rum sufficiens futurum, illius communio demum servanda: Igitur vice versa quod inexhaustae de omnibus suffieientis est abu dantiae, illud proprium fieri nil impedit. Et sic ostendimus pro,prietatem mari, sive eam, quae dominium , sive alteram, quae imperium constitinio, non repugnaro ι sta in ptimum .hominem
24쪽
neultatem utramque eoIIatam fuisse, etsi universum, non magis, atquc ipsa continens, vix unquam, nedum ab uno, possessum
De Imperio, quod Romani in mari
Agitur de imperio, quod Romani in mari habuerunt. ubi N. r.. afferuntur Iuris Rom. Ioea, quibus communio maris adstruitur. Inde Non eodem modo, sed eμωνοMως,anare, aerem, aquam profluentem' eommunia dici, Th. ti ubi exponitur luid ICtis significet jure naturali commune esse. Et ostenditur, quibus loeis juris probari possit, mare non continune, sed publieum esse. . F. MN. LI. I. s. exponitur celeberrima L. dejact. de de Iemone ejus disquiritur. N. ro. quomodo ex ea dominium de imperium in mare probari queat
Non satis est ostendisse, mare sua natura proprietatis ea pax esse, nisi probemus etiam pro suo a gentibus fuisse ipossessum. Nam utut res aliqua proprietatis juri non sit adversa, potuit tamen a gente hac vel illa negligi,&pro dereli cto haberi. Et de aliis quidem, atque priscis gentibus non agemus, quas partes exegit sedulo Seldenus: Tantum de Romanis, quorum jure hodie utimur, Videbimus. Et tu satin pro m. ι-m,inri, prietinem mari nullam competere tot locis probari posse vide- 'tur, quotquot hoe commune esse dicitur. Quo nomine vel dupondio cuique notissmus est 3. e quidem. r. res Insit. l. a. f. de rer. νά. ---- ου. I. ult. f. de injuri L I . de A. R. D. Et in L s. g. comm. praeae mare omnibus patεre dicitur, de si qua alia sunt parallela. sed salva res est. II. Equidem di euntur laudatis locis aer, aqua profluens, ac Res - -,o mare, respectu usus, res communes, sed valde ambigue. Rebus no ambitis enim istis, quae necessitate physicii non magis homini, quim aliis di πη- rebus creatis communes dicuntur, usus moraliter non recth tri buitur, cum omnis usus hoe significatu iuridi eo libertatem utem
mplistatur, quaein hisco nulla est, qualet sunt aer, lumen so-
25쪽
uis, acta, venti, &similia, quae hominis a Creatore commercis non sunt subjecta. Itaque non potest his rebus facultas utendi tribui, quibus homo non potest non uti. Earumque usus non eadit sub dispositionem legis, nec ad ICtum pertinent, & extra
iamo patrimonium sunt negati Ve. Unde consequitur, de aere&ma-
ut&aqua profluente non aliter diei usum, quam aequivoce.& aquae profluentis usus in hominis potestate & arbitrio est. Aeris non est. Hinc communis maris usus intelliis gitur non per omnia. Sed ut loquuntur signato ICti omnibus iis locis, quibus de maris communione sermo est, IURE NΛTu-RALI. Per naturale autem intelligunt jus tale, quod non humani generis proprium, sed omnium animalium commune est. g. a. IV. de Iust.VJur. Quare quando dicunt, mare esse commune jure naturali, intelligunt communionem secundum usum talem, qui homini cum bestiis communis est, ut est usus lavandi, natandi, hauriendi, forth de pisces eapiendi. Et quando dicunt mare esse luris gentium, ut 3. r. ins re f. d. IV. de Rer. div. intelligunt usum talem, qui solius humani generis est, ut est villas,
monumentum, aedificia habere oec. r. casam ponere, retia si
eare. s. 6. Quo sensit & publicum dicitur mare, & publieum jure
sentium. Quare cum mare non secundum totam sui naturam commune sit , haec communio dominio obesse aion potest. Quemadmodum enim nemo negat culmos messis meae meos esse,
adeoque & detritas de hisce spicas , itemque aquam per tubos subterraneos in labra mea collectam, meam esse ; Et tamen in usus promiscuos specilegia atque racemationes, superfluum donique aquae per tubos colliquatae, der absalli patere, experientia docet: Ita nihil impedit alio atque alio respectu quidvis aliud, in dominio esse de non esse. Sin quod proprietas rei usum
alius, quam domini, non excludat, in privatorum rebus, vel usus fructus dc usus doceat. Et utlagellus meus propterea non de nil mihi proprius inque dominio esse meo, multo minus mihi d Titio communis incipit fieri, si Titius in eo usum aut fructum. habeat: Ita arari nec obstabit communis ejus, certa quadam ratione, usus, quo minus non tantum imperio populi, de quo mi-
26쪽
quae ut ut proprietate populi, ratione tamen partium eommuni usui obnoxia sunt, ad lavandum, hauriendum, aquandum & simialia, nee minus portus ac ripae. Potuit ergo mare in proprium
describi, & certo tamen respectu pro derelicto haberi, puta ad usum lavandi, in praedia immittendi, molem jaciendi, naviga di forte etiam, atque piscandi, idque tam diu, quam ejus, qui imperium maris possidet, lex alia contraria, aut interdictum non intercedit. Et eonsentientes habemus de imperio Dd.plerosque Gl. in his de rer. ἀυ. ait: Litora, qua sunt omnium com munia, quantum ad usum-dominium. Sunt tumen populi Romani quoadprotectionem. Hi ne Baldus ibi ait, proprietatem --
νιν esse nussius, usum quoa urisiactionem esse Caesaris. Adde Heig.
dicitur. Quid enim est publieum nisi proprium populi, & scili- .cet in Repua Romana, Romani λ ι Τ de V. S. Hinc jus . publieum, quod statum Reip. spectat. I. r. S. I. de Is I. Quod citur. autem non eommune, sed publicum jure gentium sit, docet f. 2ιorum s. Inst. de re' dis. Nec ossieit quod sequitur d. g. litorum sest. de reri disis ubi litorum proprietas, ut maris nulliusesse di- itur. Loquitur enim Imperator pro argumento praesenti de propriorate, quae per occupationem & apprehensionem eo oralem rem facit esse singulorum. Ideo autem signate mare vis umjure gentium dieitur, non quidem, ac si per huncsgnificetur, esse eommunei sed ut distingvatur ab eo publicum,
jure civili. Est enim publicum aliud jure gentium, quod populi quidem proprium, usu autem quo pro derelicto est, omnibus patet. Aliud publicum jure civili , qualia sunt civitatium bona ,
peculia servorum , civitatium vectigalia , quorum nulla tenus
usus publicus est, sed quae in solidum sunt in patrimonio populi.
ιι7. F. de P. S. Non itaque sequitur, mare proprietatis absolute esse incapax , quia quaedam , nempe dominii proprietas, cuidam, , scilicet privatis civibus , secundum usum promiscuum non com petit. De rebus enim &eorum jure Iustinianus non alia ratione ηgit, quam qua Nivati cives eorumsunt capacos. , vers. dicem --m. I. de Iv. Por-Disitired by GOOste
27쪽
IV. portὁ publieum esse mare probatur l. s. s. si quis. 7. 1.
de injur. ubi conductori maris interdictum datur, ut conductione sua fruatur. Quis vero locator, quis conductor mi communis, ea scilicet communion quae omnis proprietatis expers, in
telligi possit, ego non intelligo. Deinde si per molem in mari j ctam alicui noceatur, datur ei inludiebam. t. a. 1. - indiuisc. pubi. Ergo mare hactenus pro publico est, per t. a. s. a. I.εμ quid in Deo publ.
V. Ulterius certum est, quod litora jure maris censeantur,arg. l. a. f. r.f. de rer. ἀν. ibi: o per hoc maro mora. Litora vero populi Romani esse Celsus signate tradit loc. pubi. Quid restat, quam ut concludamus, & mare ejusdem imperii esse. Et quamvis maris communem usum esse, ut aeris, ibidem assirmet, tamen id ita illico temperat, ut verum fit, nisi qua deletior maris vel litoris usus futuras sit. Si ergo quatenus deterius usu fieri potest, mare commune est, utique non est absolute commune. Ex quo itaque maris usui modus statuitur , exinde apparet imperii maritimi ratio. Porro si illud, quod mare occupat, publicum fit, L Io. infst. de rer. dis. mare quoque publicum esse oportet. Denique si pro parte mare occupari potest hactenus, ut in eo aedificatum fiat privatum ae l. lo. de rer
δυ. &passim alibi, absyrdum sit, minus juris populo in occupa do toto, vel maxima parte esse, quam privato. Id quod multo magis firmaturper t. t . . de injuε. ubi maris proprium jus ad aliquem ita pertinere dicitur, ut, uti possidetis, interdictum ei eo petat, si prohibeatur jus suum exercere. Denique etsi l. s. ΤComm. praed. dicitur mare omnibus patere, tamen illud ea tenus intelligi verba statim sequentia cogunt, ne privata secus ergo publica) lege servitus ei imponi possit: Minime vero ut proprietati populi praejudicetur. Alias sequeretur, ut quia neque flumini publico a privato servitus imponi potest, quod 3c ipsum proprietate populi non sit. Vide Steph. rcat. c.'. s. s. id quod magis firmat L insula. ρ. . de judis. l. L litora. FI. f. de
commh. ems. Et L quamvis so. f. de A. R. D. ubi usus maris decreto praetoris impetrandus est. Quod minime fieret, nisi mare populi foret. Gid enim Praetori,ejusque decrotet, cum re toti h mano ginori communi. VI. In-Djsiliaco by Cooste' l
28쪽
VI. Inprimis vero pro imperionstaris adstruendo faeit e Ieberrima l. ἀξίαι p. . de L. - . dejact. Quae, quia celebrium
-ύ νορι, c., no . Tου ηλά-ε θειοτατρο λυγους di Quam sic vertendam putor Libellus supplex Eudaemonis Nicomediensis ad Antonuetium Pium Imperatorem: Domine Imperator Antonine: Na fragium in Italia facientes direpti sumus a ministris publicis, Cyclades habitantium. Respondit Antoninus Eudaemoni: Ego quidem mundi dominus; Lex autem maris; lege Rhodiorum nauti ea judicator, in hisce in quibus Rhodiae nulla ex nostris legibus adversatur. Hoe idem Divus Λugustus judi
VII. Ubi primo non injurii exclama; Petitus mucri .eII Quid hoc monstri est eos, qui in mari ad Italiam naufragium fe- νε cerunt, a Publicanis, qui in Cycladibus sunt insulis direptos fui set Rescribit itaque Petitus pro G τ' Insum V τηλιε, Cor ruptione inde manante, quod scriptum olim eis τηλια . T lus una ex Cycladibus, Stephanus: Tῆλ νῆ , - Κυκλά- 'δων t Eν v Τηλία, supple, λά-m in mari Telino. Consentit Seldenus lib. I. e. U.p. tD. & sequitur Pontanus risivis his. lib. a. p. av. sed perperam fortasse: Τηλέα enim , ora nuspiam meis moratur antiquis. Deindo maribus nomina non ab obscuris,c qu Disiligori by Coosl
29쪽
qualis Telus, eulus nee Ptolomaeus meminit, sed a celeberrimis insulis indita. Salmasius ergo de mod. ινμη 'F- in litore seu ad oram maritimam. Grotius, His sc. αλαω13 in foristam. Quod & Iacobo Godofredo placet ad hanc legem;
sequitur Vinnius ad Petatum. Fuit enimnarium mare naufragiis infame, ut liquet vel ex Aristidis oratione, de mari Egeo, itemque Horatio ι. Od. I. inprimis vero Strabone lib. Io.MI Solino I. c. ια Sed & mare Icarium Cycladibus proximum, teste Strabone Io. Plin. . c. a. remotius Vero Telium, quippe Rhodiaci maris pars. omu sequitur in lege: Ἀ- τών δηιώσων, quod reddunt, . . ' Publicanorum: At vero non δηιιοστοι, sed δηαο να Publicani vocantur. Quapropter Salmasius & Grotius, etsi, hie substituunt, & sic reponi vult Vinnius. Rectius nihil mutatur. Sunt enim ιμόσιοι, servi publici civitatum. Suidas: Δημοmους ἔλεγν τους τῆς πιλεως δουλους. Et Ulpianus in II. Ol th. Demosth. εἶχον δημοσvις οι A, οι fol. m.yr. Ut. F. AEschynes Tηλμο- όμέτει τῆς πολεως. Erant itaque Asa Anοι τών -ς κυκλασας -ντων, servi eorum qui Cyelades incolebant, non vero δημόπιι οικῆνυς, quod Salmasius frustri replicat, adeoque servi publici, de quibus innumeri juris Ioel, non solum ei vitatum, sed & provinciarum & Insularum, per quos in Republ. pleraque gerebantur. Plin. lib. Io. D. yo. In σ0. o. r. Godose. cap. q. IX. Sequitur: τύ κοσμι- νομοῦ. θαλάμης; - κωμω dce. ubi de lectione AEriter, sensuque ac interpunctione Interpretum sunt dividiata vulgo ita, ut repraesentamus, interpungunt, ut sensus sit: Imperator quidem eontinentis; miris non item dominus; retinent Salmasus, Grotius, Vinnius: Sed ne hiet oratio, cum nihil sit, de quo judicari velit, Imperator, pro ia rescribit in inmmeat Salmasius de Sele nus, & hie stilicet lib. p. de dom. mar. p. m. o. Petitus emendat: 6δι ἄδεια τῆς &e. Quasi hoc velit Λntoninus: Ego sanε mun-ανε ιν di dominus sum, imperium vento in mari est, ut nequeam pra t. -- stare, ne naufrageris. Quae lectio mire placet Salmasio, de mod. Uur.P. ao . Sta sine causa. Non enim Eudaemonis libellus na
30쪽
sragio remedium, sed depraedationi petebat Quis vento de Imperatori, tanquam Eolo de Iovi, divisum imperium tribuat, aut Principem dominum Orbis statuat, adeoque de maris, sine pol state tamen mari leges dandi Ubi princeps sine lege, lex sine Principet hyr. de M. Nov. ro c. a. g. 6. In deIN. G. C. Stemmio maris Domina, a principe est: si Princeps orbis dominus, per leges dominatur orbi. Seldenus, Rivius,Godefredi Pater & Filius continuo spiritu legunt t-νομω . . . i. e. jus maris seeundum legem Rhodiorum nauticam dijudicetur. Quam lectionem improbat Pontanus, Salmasius damnat, Vinnius 8c Stypmannus his secundas agunt, quasi balbuties & stribligo sit, dieere ο - νομω. sed forsan non magis haec stri bligo est, ac si dicam, jus Vandaliae jure
Lubecensium;aut jus oceani 1eptentrionalis jure Suecorum nautio
eo judicetur, id est, jus, quod fertur oceani septentrionalis, seu quod esse ibi praetenditur, id examinetur, eonstituatur, exigatur, pro πιακρινι , Vel, si omnino mutandum aliquid, quid prohibet, pro legi, --: Mos maris est, lege Rhodiorum nautica judicari: sed opus non est. Verius atque simplicius est, retinere dc lectionem dc interpuncti nem vulgarem. Haec itaque Antonini mens est: Ego sanὶ pro imperio, quod mihi in omnem orbem,leges mari quoque dare a ponem. Sed non opus lege lata. Iam lex maris praesto est, i m Rhodiorum nautica jumcetur, qua nostris legibus illae adve se non sunt. X. Itaque ut in orbitam revertamur, ex hae lege quadrifa- quomodo mriam imperium maris probatur. I. Quod Antoninus leges dieere vult navigantibus. a.. Inter Eudaemonem dc servos publicos jubet controversam dijudicari. 3. Profitetur se posse Eudam ni succurrere, etiam sine lege Rhodia, de 4. eatenus admittit i ges Rhodiorum, qua suis non adversantur. Quin exstat in hanc rem fragmentum, quod legibus Rhodiorum nauticis praemittis tur, quo leges illae disertim a Claudio, Hadriano, Antonino, Peristinaee, Septimio Severo, confirmantur, de autoritatem accipiunt. eom. a. Ium Graco. Romst. m. a s. Nec omittendum, quod